Zdrowie

Adenomioza macicy - co to jest, przyczyny, oznaki, objawy, stopnie i leczenie

Adenomioza to rodzaj endometriozy, choroby, w której komórki endometrium rozmnażają się poza błoną śluzową macicy (w jajowodach, jajnikach, układzie pokarmowym, oddechowym lub moczowym). Proliferacja komórek zachodzi poprzez kontakt, limfogeniczny lub hematogenny. Endometrioza nie jest chorobą nowotworową, ponieważ heterotopowo zlokalizowane komórki zachowują normalną strukturę.

Jednak choroba może powodować wiele powikłań. Wszystkie komórki wyściółki macicy, niezależnie od ich położenia pod wpływem hormonów płciowych, ulegają cyklicznym zmianom. Mnożą się szybko, a następnie odrzucane podczas menstruacji. Pociąga to za sobą powstawanie torbieli, zapalenie otaczających tkanek i rozwój procesów adhezyjnych. Częstość występowania wewnętrznej i zewnętrznej endometriozy nie jest znana, ale eksperci sugerują, że większość pacjentów z adenomiozą macicy ma heterotopowe ogniska komórek endometrialnych w różnych narządach.

Przyczyny adenomyozy

Przyczyny rozwoju tej patologii nie zostały jeszcze dokładnie określone. Ustalono, że adenomioza jest chorobą zależną od hormonów. Odporność na choroby i uszkodzenie cienkiej warstwy tkanki łącznej, która rozdziela endometrium i myometrium i zakłóca wzrost endometrium w głąb ściany macicy, przyczynia się do rozwoju choroby. Uszkodzenie płytki rozdzielającej jest możliwe dzięki poronieniom, diagnostycznemu łyżeczkowaniu, użyciu urządzenia wewnątrzmacicznego, chorobom zapalnym, porodowi (szczególnie skomplikowanemu), operacjom i dysfunkcjonalnym krwawieniom z macicy (szczególnie po operacji lub podczas leczenia lekami hormonalnymi).

Inne czynniki ryzyka rozwoju adenomiozy związane z układem rozrodczym kobiety obejmują zbyt wczesny lub zbyt późny początek menstruacji, późny początek aktywności seksualnej, doustne środki antykoncepcyjne, terapia hormonalna i otyłość, prowadzące do zwiększenia ilości estrogenu w organizmie. Czynnikami ryzyka adenomiozy związanej z upośledzoną odpornością są złe warunki środowiskowe, choroby alergiczne i częste choroby zakaźne.

Niektóre choroby przewlekłe (choroby układu trawiennego, nadciśnienie), nadmierne lub niewystarczające ćwiczenia również mają negatywny wpływ na stan układu odpornościowego i ogólną reaktywność organizmu. Niektóre znaczenie w rozwoju adenomiozy jest niekorzystnym dziedziczeniem. Ryzyko tej patologii zwiększa się w obecności bliskich krewnych, cierpiących na gruczolistość, endometriozę i nowotwory żeńskich narządów płciowych. Wrodzona adenomioza jest możliwa z powodu upośledzenia rozwoju płodu.

Klasyfikacja adenomiozy macicy

Biorąc pod uwagę morfologiczny obraz, istnieją cztery formy adenomiozy:

  • Ogniskowa adenomioza. Komórki endometrium atakują leżące pod nimi tkanki, tworząc oddzielne ogniska.
  • Adenomioza guzkowa. Komórki endometrium znajdują się w mięśniówce macicy w postaci węzłów (gruczolakowłókniaków) w formie przypominającej mięśniak. Węzły z reguły są wielokrotne, zawierają wgłębienia wypełnione krwią, otoczone gęstą tkanką łączną powstałą w wyniku zapalenia.
  • Rozproszona adenomioza. Komórki endometrium są wprowadzane do myometrium bez tworzenia wyraźnie widocznych ognisk lub węzłów.
  • Mieszana rozproszona guzowata adenomioza. Jest to połączenie adenodiozy guzowatej i rozproszonej.

Biorąc pod uwagę głębokość penetracji komórek endometrialnych, wyróżnia się cztery stopnie adenomiozy:

  • 1 stopień - cierpi jedynie warstwa podśluzówkowa macicy.
  • 2 stopnie - dotyka nie więcej niż połowę głębokości warstwy mięśniowej macicy.
  • 3 stopnie - cierpi więcej niż połowa głębokości warstwy mięśniowej macicy.
  • 4 stopnie - dotyczy to całej warstwy mięśniowej, możliwe jest rozprzestrzenianie się na sąsiednie narządy i tkanki.

Objawy adenomiozy

Najbardziej charakterystycznym objawem adenomiozy jest długa (ponad 7 dni), bolesna i bardzo ciężka menstruacja. We krwi często wykrywa się skrzepy. 2-3 dni przed miesiączką iw ciągu 2-3 dni po jej zakończeniu możliwe jest brązowawe plamienie. Czasami dochodzi do międzyprzedmiotowego krwawienia z macicy i brązowawego wydzielania w połowie cyklu. Pacjenci z adenomiozą często cierpią na ciężki zespół napięcia przedmiesiączkowego.

Innym typowym objawem adenomiozy jest ból. Ból pojawia się zazwyczaj na kilka dni przed wystąpieniem menstruacji i ustępuje 2-3 dni po jej rozpoczęciu. Cechy zespołu bólowego determinowane są przez lokalizację i rozpowszechnienie procesu patologicznego. Najsilniejsze bóle występują z powodu zmiany cieśni i rozległej adenomiozy macicy, powikłanej wielokrotnymi zrostami. Gdy zlokalizowany jest w okolicy przesmyku, ból może promieniować do krocza, gdy znajduje się w obszarze kąta macicy - w lewym lub prawym pachwinie. Wielu pacjentów skarży się na ból podczas stosunku, pogarszając się w przeddzień menstruacji.

Ponad połowa pacjentów z adenomiozą cierpi na niepłodność spowodowaną zrostami w okolicy jajowodów, które zapobiegają przedostawaniu się jaj do macicy, zaburzeniom struktury endometrium, które utrudniają implantację jaja i towarzyszącemu procesowi zapalnym, zwiększonemu tonowi mięśniówki macicy i innym czynnikom, które zwiększają prawdopodobieństwo spontanicznej aborcji . W historii pacjentów może być brak ciąży z regularnym życiem seksualnym lub wieloma poronieniami.

Obfite miesiączki z adenomiozą często powodują rozwój niedokrwistości z niedoboru żelaza, która może objawiać się osłabieniem, sennością, zmęczeniem, dusznością, bladością skóry i błon śluzowych, częstymi przeziębieniami, zawrotami głowy, omdleniami i omdleniami. Ciężkie PMS, długotrwała miesiączka, uporczywy ból podczas miesiączki i pogorszenie ogólnego stanu z powodu anemii zmniejszają odporność pacjenta na stres psychiczny i mogą wywoływać rozwój nerwicy.

Objawy kliniczne choroby mogą nie odpowiadać ciężkości i zakresowi tego procesu. 1 stopień adenomiozy, z reguły, przebiega bezobjawowo. Przy 2 i 3 stopniach można zaobserwować zarówno objawy bezobjawowe lub oligosymptomatyczne, jak i ciężkie objawy kliniczne. 4 stopień adenomiozy, z reguły, towarzyszy ból, spowodowany powszechnym procesem klejenia, nasilenie pozostałych objawów może się różnić.

Podczas badania ginekologicznego stwierdzono zmiany w kształcie i wielkości macicy. W przypadku adenomiozy rozproszonej, macica staje się sferyczna i zwiększa rozmiar w przeddzień menstruacji, przy czym wspólny proces wielkości narządu może odpowiadać 8-10 tygodniom ciąży. W przypadku guzowatej gruczolakowatości guzki macicy lub guzy przypominające nowotwory znajdują się w ścianach narządu. Przy kombinacji adenomiozy i mięśniaków macicy wielkość macicy odpowiada wielkości mięśniaków, narząd nie zmniejsza się po menstruacji, pozostałe objawy adenomiozy zwykle pozostają niezmienione.

Rozpoznanie adenomiozy

Rozpoznanie adenomiozy dokonuje się na podstawie wywiadu, dolegliwości pacjentów, danych z badania na fotelu i wyników badań instrumentalnych. Badanie ginekologiczne przeprowadzone w przeddzień menstruacji.Obecność powiększonej sferycznej macicy lub guzowatości lub węzłów w macicy w połączeniu z bolesną, długotrwałą, ciężką miesiączką, bólem podczas stosunku i oznakami niedokrwistości jest podstawą do wstępnej diagnozy "adenomiozy".

Główną metodą diagnostyczną jest USG. Najdokładniejsze wyniki (około 90%) uzyskuje się podczas ultrasonografii przezpochwowej, która, podobnie jak badanie ginekologiczne, przeprowadzana jest w przeddzień menstruacji. Na adenomiozę wskazuje wzrost kulistego kształtu narządu, różnej grubości ściany i torbieli o wielkości ponad 3 mm, pojawiających się w ścianie macicy tuż przed miesiączką. W rozproszonej adenomiozie zmniejsza się skuteczność ultradźwięków. Najskuteczniejszą metodą diagnostyczną dla tej postaci choroby jest histeroskopia.

Histeroskopię stosuje się także w celu wykluczenia innych chorób, w tym mięśniaków macicy i polipowatości macicy, przerostu endometrium i nowotworów złośliwych. Ponadto, w procesie diagnostyki różnicowej adenomiozy stosuje się MRI, podczas którego można wykryć pogrubienie ściany macicy, nieprawidłowości w budowie mięśniówki i ognisk endometrium w mięśniówce macicy, a także ocenić gęstość i strukturę węzłów. Instrumentalne metody diagnostyczne dla adenomiozy uzupełniają testy laboratoryjne (badania krwi i moczu, testy hormonalne), umożliwiające rozpoznanie anemii, stanów zapalnych i nierównowagi hormonalnej.

Leczenie i rokowanie w przypadku adenomiozy

Leczenie adenomiozy może być zachowawcze, operacyjne lub łączone. Taktykę leczenia określa się na podstawie postaci adenomiozy, rozpowszechnienia procesu, wieku i stanu zdrowia pacjenta, jej chęci zachowania funkcji płodności. Początkowo prowadzić leczenie zachowawcze. Pacjentom przepisuje się hormony, leki przeciwzapalne, witaminy, immunomodulatory i środki utrzymujące czynność wątroby. Leczą anemię. W przypadku nerwicy pacjenci z adenomiozą odnoszą się do psychoterapii, stosuje się środki uspokajające i antydepresyjne.

Przy nieskuteczności terapii zachowawczej wykonywane są interwencje chirurgiczne. Operacje związane z adenomiozą mogą być radykalne (panhysterektomia, histerektomia, amputacja macicy z pochwy) lub konserwowanie narządów (endokokulacja ognisk endometriozy). Wskazaniami do endokrzepulacji z adenomiozy są rozrost błony śluzowej macicy, ropienie, obecność zrostów, które uniemożliwiają dostanie się jajeczka do macicy, brak wpływu na leczenie hormonalne przez 3 miesiące oraz przeciwwskazania do terapii hormonalnej. Postęp w adenomiozie u pacjentów po 40. roku życia, nieskuteczność leczenia zachowawczego i interwencje chirurgiczne zachowujące narządy, rozsianą adenomozę stopnia 3 lub adenomiozę guzkową w połączeniu z mięśniakiem macicy, groźba wystąpienia choroby nowotworowej uważa się za wskazania do usunięcia macicy.

Jeśli wykryje się adenomiozę u kobiety planującej ciążę, zaleca się, aby spróbowała poczęcia nie wcześniej niż sześć miesięcy po zakończeniu leczenia zachowawczego lub endokrzepulacji. W pierwszym trymestrze ciąży pacjentowi przepisano gestageny. Kwestię zapotrzebowania na terapię hormonalną w drugim i trzecim trymestrze ciąży określa się na podstawie wyniku badania krwi na progesteron. Ciąża jest fizjologiczną menopauzą, towarzyszą jej głębokie zmiany w poziomach hormonalnych i ma pozytywny wpływ na przebieg choroby, zmniejszając szybkość wzrostu heterotopowych komórek endometrialnych.

Adenomioza jest przewlekłą chorobą o wysokim prawdopodobieństwie nawrotu.Po przeprowadzeniu w pierwszym roku leczenia zachowawczego i chirurgii zachowawczej narządów, nawrót adenomiozy stwierdza się u co piątej kobiety w wieku rozrodczym. W ciągu pięciu lat nawrót jest obserwowany u ponad 70% pacjentów. U pacjentów w wieku przedklaskowym rokowanie w przypadku adenomiozy jest bardziej korzystne ze względu na stopniowe wygaszenie czynności jajników. Po panhysterektomii nawroty nie są możliwe. W okresie klimakterycznym następuje niezależne odzyskiwanie.

Co to jest adenomioza macicy

Adenomioza macicy jest szczególnym przypadkiem endometriozy, układowej choroby łagodnej, w której komórki endometrium zaczynają się namnażać poza błonę śluzową jamy macicy. Termin "adenomioza (adenomioza)" oznacza dosłownie gruczołową degenerację mięśni ("adeno" - gruczoł, "myo" - tkanka mięśniowa, przyrost "oz" - zmiany zwyrodnieniowe).

W normalnych warunkach komórki endometrium, zgodnie z ich nazwą, znajdują się wyłącznie w wewnętrznej warstwie macicy - endometrium. Kiedy rozprzestrzeniają się poza macicę, powstaje stan patologiczny - endometrioza.

Do tej pory nie ma zgody co do przyczyn i mechanizmów rozwoju endometriozy. Istnieje kilka hipotez etiopatogenetycznych wariantów choroby. Jednak żadna z nich nie wyjaśnia osobno całej istoty procesów patologicznych zachodzących w endometriozie macicy.

W rzeczywistości główną przyczyną rozwoju adenomiozy jest nadal nierównowaga hormonalna. Czynnik ten jest pierwotny i leży u podstaw patogenezy tej patologii.

  • operacje takie jak cięcie cesarskie, łyżeczkowanie, usunięcie mięśniaków itp.
  • aborcje,
  • zmiany wieku. W większości przypadków ta patologia jest rozpoznawana u kobiet po 30-45 latach,
  • predyspozycje genetyczne
  • nadmiernie częste wizyty w solarium, stała ekspozycja na słońce bez ochrony,
  • nadwaga.

Adenomioza macicy może być zdiagnozowana u młodych kobiet, które nigdy nie doświadczyły podobnych manipulacji. W tej grupie pacjentów choroba rozwija się z powodu wad wrodzonych lub niewystarczającego otwarcia szyjki macicy podczas menstruacji.

Oprócz powyższych punktów należy zwrócić uwagę na to, że każda operacja macicy lub łyżeczkowanie znacznie zwiększa ryzyko adenomiozy. Przede wszystkim obejmują poronienia, urazy mechaniczne, interwencję medyczną po poronieniu itp.

Objawy i fotografia adenomiozy macicy

Teraz już wiesz, co to za choroba, ale najgorszą rzeczą w adenomiozie macicy jest przebieg bezobjawowy. Pierwsze objawy mogą pojawić się już na trzecim etapie, na którym leczenie zachowawcze jest już trudne.

Na zdjęciu widać gruczolistość macicy

Najbardziej typowymi objawami adenomiozy są objawy i objawy, takie jak:

  • ból w okolicy miednicy przed miesiączką, podczas niej i kilka dni później,
  • ciemnobrązowe wydzielanie z dróg rodnych przez pewien czas przed i po menstruacji,
  • różne naruszenia cyklu miesiączkowego (z reguły jego zmniejszenie),
  • zmiana rozmiaru i kształtu macicy (objaw ten ustala się podczas specjalnego badania),
  • ból podczas stosunku.
  • pogorszenie ogólnego stanu, częste bóle głowy, migreny, pogorszenie sprawności, apatia, depresja, gwałtowne zmiany nastroju, obniżona wydajność.

Adenomioza macicy jest w dużej mierze charakterystyczna dla bezobjawowego przebiegu procesu patologicznego, który może trwać wiele lat lub nawet dziesięcioleci.

Formy choroby

Wyróżnia się następujące formy adenomozy macicy:

  • dysfunkcja jajników,
  • metaplazja
  • wrzód żołądka,
  • marskość wątroby,
  • rak tarczycy

Główną cechą formy guzkowej jest naruszenie cyklu miesiączkowego. Cykl staje się krótszy, a miesiączka jest obfitsza i dłuższa z powodu pojawienia się plamienia na 2-3 dni przed rozpoczęciem miesiączki iw ciągu kilku dni po ich zakończeniu.

  • ciągnąc ból z brzucha,
  • intensywny bezbolesny cykl menstruacyjny
  • obecność krwawienia na kilka dni przed i po menstruacji.

Adenomioza: 1, 2, 3, 4 stopnie

Siła, z jaką te lub inne objawy choroby pojawiają się, jest związana z ciężkością adenomiozy. Klasyfikacja adenomiozy według częstości występowania nie jest międzynarodowa, ale jest dość wygodna i przeprowadzona w praktyce. Istnieją cztery etapy, które różnią się w zależności od dystrybucji endometrium:

  1. Proliferacja komórek jest ograniczona do wewnętrznej przestrzeni macicy i nie wykracza poza jej powłokę.
  2. W drugim etapie nierównomierne zagęszczenie i proliferacja endometrium są diagnozowane w warstwie mięśniowej narządu.
  3. Trzeci stopień: zaangażowanie w proces ponad połowy lub wszystkich mięśni ściany macicy.
  4. Na etapie 4, kiełkującym przez warstwę surowicy, tkanki endometrium migrują poza macicę

Przed i po menstruacji można zaobserwować śluzowate wydzielanie z ostrym, nieprzyjemnym zapachem. Sugeruje to, że rozwój wewnętrznej endometriozy osiąga 2 lub 3 stopień.

Nasilenie anomalnego procesu zależy od głębokości zmiany. Łagodne przypadki adenomiozy występują u wielu kobiet. W tym samym czasie endometrium nie rośnie dalej niż warstwa podśluzówkowa.

Możliwe konsekwencje dla kobiet

Adenomioza macicy ma 2 ścieżki rozwoju - korzystne i krytyczne. Terminowe wykrywanie i terminowe leczenie choroby kończy się dla całej kobiety bezpiecznie, z zachowaniem funkcji rozrodczej i przywróceniem poziomów hormonalnych.

Proliferacja endometrium poza wewnętrzną przestrzenią macicy prowadzi do zerwania błony śluzowej narządu, staje się bardziej cienka i delikatna. Nie jest w stanie przyjąć i zatrzymać zapłodnionego jaja. Jeśli leczenie nie zostanie zakończone, z czasem może się rozwinąć niepłodność. Choroba jest wynikiem zaburzeń hormonalnych, które utrudniają poczęcie dziecka.

Dlatego bardzo ważne jest, aby regularnie odwiedzać ginekologa, endometrioza ciała macicy znaleziona we wczesnym stadium jest skutecznie leczona, po czym początek ciąży jest całkiem prawdziwy.

Ciąża z adenomiozy

Niepłodność jest jedną z częstych konsekwencji obecności komórek endometrialnych w warstwie mięśniowej macicy. W niektórych objawia się to niemożnością poczęcia, inni nie mogą znieść dziecka. W niektórych przypadkach kobiety cierpią na niedrożność jajowodów, co uniemożliwia komórce jajowej połączenie się z plemnikiem.

U zdrowej kobiety w drugiej fazie cyklu zwiększa się wielkość endometrium w oczekiwaniu na ciążę. W przypadku, gdy nie występuje nawożenie, następuje odrzucenie komórek endometrialnych i ich wyprowadzenie na zewnątrz wraz z menstruacją. W przypadku adenomiozy takie wyjście z tkanki mięśniowej macicy nie występuje, co powoduje pojawienie się krwotoku i ciężkiego stanu zapalnego narządu.

Czy mogę zajść w ciążę z powodu adenomiozy macicy? Ciąża z adenomiozą jest możliwa, jeśli przeprowadza się kompleksowe leczenie mające na celu przywrócenie funkcji rozrodczej. Skuteczność leczenia terapeutycznego zależy od czasu trwania choroby. Jeśli adenomioza niepokoi kobietę przez nie więcej niż 3 lata, wynik leczenia może być pozytywny.

Leczenie macicy gruczolakowatej

Leczenie opiera się na stosowaniu leków (leczenie zachowawcze), interwencji chirurgicznej, metodach medycyny alternatywnej.

Wybierając metodę i objętość terapii, z pewnością biorą pod uwagę:

  • wiek pacjenta, jej pragnienie posiadania dzieci, status neuropsychiatryczny,
  • wszystkie cechy procesu patologicznego
  • połączenie adenomiozy z procesem zapalenia, czy występują zmiany bliznowaciejące i adhezyjne oraz obecność przerostu i destrukcji w macicy.

Podczas leczenia lekami pacjentom przypisuje się terapię hormonalną, co powinno przerwać cykl menstruacyjny, by tak rzec, powoduje menopauzę. Leczenie hormonami zajmuje bardzo dużo czasu, od 3 miesięcy do 5. Cykl może być w pełni znormalizowany zaledwie sześć miesięcy po zakończeniu leczenia.

Preparaty z grupy hormonalnej w patologii:

  • progestin - leki przywracające funkcje rozrodcze
  • doustne środki antykoncepcyjne,
  • antyestrogeny
  • Analogi GnRH,
  • antigonadotropiny.

Usunięcie procesu zapalnego. Aby to zrobić, użyj różnych żeli, świec, roztworów do douching. Leki mogą być wytwarzane na bazie ziół leczniczych. Również preparaty na bazie antybiotyków są często stosowane w celu złagodzenia procesu zapalnego, co pozwala pozbyć się grzybów i innych infekcji.

Interwencja chirurgiczna (operacja)

  • z adenomiozy o 3 i 4 stopnie,
  • z kombinacją adenomazoa z mięśniakiem i nietypowym rozrostem endometrium,
  • z postacią sferoidalną (dla kobiet z niepłodnością wykonuje się konserwatywne operacje brzuszne),
  • z uporczywą niedokrwistością,
  • z nieskutecznością leczenia zachowawczego.

W ostatnich latach w leczeniu adenomiozy stosowano metody sprzętowe poprzez kauteryzację ognisk zapalnych endometrium w ciele macicy za pomocą lasera.

Jeśli pacjent nie jest zalecany na receptę konwencjonalnej terapii hormonalnej, kwestia leczenia adenomiozy nie jest omawiana, zabieg chirurgiczny staje się metodą z wyboru.

Polecane jedzenie

Nie istnieje specjalna dieta zalecana przez lekarzy w leczeniu adenodiozy macicy. Dlatego najlepszą dietą będzie wykluczenie z diety tłustych i pikantnych potraw, nadmiernych ilości słodyczy i ciastek. Lepiej jest zastąpić te produkty świeżymi warzywami i owocami, orzechami.

Spróbuj włączyć do diety kwasy tłuszczowe omega-3, które biorą udział w wielu ważnych procesach metabolicznych zachodzących w organizmie. Przydatne kwasy tłuszczowe znajdują się w żywności, takich jak:

  • Tłuste ryby i olej rybny.
  • Orzechy włoskie i olej z orzecha włoskiego.
  • Nasiona dyni.
  • Oleje roślinne.

Przy tej chorobie bardzo przydatne jest spożywanie wielu ciemnozielonych warzyw liściastych.

Zbieranie ziół do douching №1

Aby poradzić sobie z tym problemem, możesz zastosować douching. W celu przygotowania kompozycji terapeutycznej konieczne jest mieszanie takich ziół w równych częściach:

  • eukaliptus
  • Korzeń boruny,
  • jemioła
  • bedstrap,
  • dorsz,
  • glistnik
  • piwonia
  • nagietek
  • kora dębu,
  • krwawnik

Zbierz zioła trzeba zalać wrzącą wodą i pozostawić do zaparzenia. Następnie kompozycję należy przefiltrować przez podwójną warstwę gazy i użyć do douching.

Zbieranie ziół numer 2

Dobrze jest użyć kolekcji jemioły, piwonii, suszonego kurczaka, kory dębu, nagietka, kwiatów krwawnika, glistnika i pokrzywy. Rozdrobnione suche rośliny miesza się w tych samych ilościach, napełnia się gorącą wodą, owija i pozostawia do odstania na 5 godzin. Następnie trawa jest filtrowana przez gazy złożone kilkakrotnie, w ciepłej formie kilkakrotnie w ciągu dnia.

Pokrzywowy wywar

Pokrzywowy wywar cztery razy dziennie. Aby wypić drinka, wlać dwie łyżeczki do herbaty szklanką wrzącej wody, odstawić lek i ostudzić, a następnie odcedzić i kilka łyżek kilka razy dziennie. Ten wlew łagodzi stan zapalny i zatrzymuje ciężkie krwawienie miesiączkowe.

Adenomioza macicy: co to jest w prostym języku?

Wewnętrzna powierzchnia macicy pokrywa warstwę tkanki komórkowej zwaną endometrium.Na początku cyklu menstruacyjnego nie zajmuje dużo miejsca i składa się tylko z muszli. Stąd endometrium zaczyna się rozwijać i wzrastać. W ciągu miesiąca tkanka komórkowa dojrzewa i przygotowuje się do przyjęcia zapłodnionego jaja. Jeśli tak się nie stanie, przerośnięte endometrium zostaje odrzucone i opuszcza macicę. Zjawisko to nazywa się menstruacją.

Przy normalnym funkcjonowaniu kobiecego ciała proces ten powtarza się co miesiąc w wieku reprodukcyjnym. Kiedy obserwuje się adenomiozę, inny obraz. Tkanka endometrium i mięśniowa macicy są oddzielone specjalną warstwą. W normalnym cyklu cyklu komórki endometrium rosną tylko wewnątrz macicy. Jeśli w tym miesiącu ciąża nie nadejdzie, warstwa funkcjonalna zostanie usunięta, pozostawiając skorupę zarazków. W przypadku adenomiozy endometrium przenika przez tkankę rozdzielającą macicy i wrasta w mięsień. I dzieje się to nierównomiernie, ale w kilku punktach.

W miejscach, gdzie komórki innej warstwy zaatakowały włókna mięśniowe, macica reaguje zgrubieniem tkanki mięśniowej. Ten proces powoduje deformację narządu rodnego. Cykl miesiączkowy jest tracony, co ostatecznie wpływa na zdolność poczęcia dziecka.

Przyczyny

Wiedząc, co to jest adenomioza macicy i jak ta choroba jest niebezpieczna, rozważmy etiologię tej groźnej choroby. Przyczyny, które prowadzą do rozwoju adenomiozy, nie są w pełni zrozumiałe. We współczesnej medycynie istnieje kilka teorii wyjaśniających etiologię tej choroby.

Zatem patologiczny wzrost śródbłonka może być spowodowany:

  • zaburzenia miesiączkowania,
  • predyspozycje genetyczne
  • zaburzenia metaboliczne,
  • zaburzenie równowagi hormonalnej, z ostrą zmianą stężenia hormonów płciowych (estrogen, prolaktyna, progesteron, FSH),
  • długotrwała ekspozycja na słońce pod palącymi promieniami słońca, nadmierny entuzjazm dla solarium, kąpiele błotne z ich niewłaściwym użyciem,
  • związane z wiekiem zmiany, ponieważ patologia ta jest najczęściej diagnozowana u kobiet w wieku 30-45 lat,
  • rzucanie krwi menstruacyjnej z cząsteczkami endometrium do jajowodów, narządy jamy brzusznej,

Kobiety są zagrożone po cięciu cesarskim, zabiegach chirurgicznych w macicy, otrzewnej.

Formy, rodzaje i stopnie adenomiozy

Formy morfologiczne choroby to:

Nasilenie choroby zależy od głębokości penetracji rosnącej tkanki łącznej (z reguły ta klasyfikacja jest stosowana w przypadku rozproszonej postaci adenomiozy):

  • uszkodzenie warstwy narządu podśluzówkowego.
  • wzrost do 1 2 w warstwie mięśniowej macicy.
  • penetracja do warstwy mięśniowej ciała o więcej niż 1 2.
  • pokonanie surowiczej błony macicy i zaangażowanie narządów miednicy w pobliżu (jajniki, jajowody, pochwa).

Adenomioza macicy i ciąża

Patologia rozprzestrzeniania się komórek endometrialnych w wieku rozrodczym jest powszechna. Konsekwencją tej choroby jest niepłodność, która objawia się niemożnością poczęcia lub porwania dziecka. Czasami ciąża nie występuje w przypadku adenomiozy z powodu niedrożności jajowodów, a to nie pozwala spermatozoidowi na połączenie z komórką jajową.

Aby zapobiec chorobom macierzyńskim, przed planowaniem dziecka należy pozbyć się wewnętrznej endometriozy. Wybór leczenia zależy od przyczyny niepłodności. Często można zajść w ciążę z tą patologią po zażyciu leków antykoncepcyjnych (Yarin, Janine). Doustne środki antykoncepcyjne w składzie zawierają hormony, wyrównujące równowagę substancji w ciele kobiety. Środki antykoncepcyjne hamują pracę jajników, które po odstawieniu stymulują ich aktywność.

Środki ludowe

Jednocześnie z leczeniem choroby preparatami medycznymi, istnieją również środki ludowe dla eliminacji bardzo nieprzyjemnej patologii, ale takie metody mogą być stosowane wyłącznie według uznania specjalisty. Takie leczenie opiera się na ziołowych, leczniczych ziołach, terapii pijawek lub kompresach z niebieską glinką, ze względu na swoje właściwości lecznicze, legendy istnieją już od dawna.

To leczenie oparte na wywarówkach i nalewkach ziołowych, o czym świadczą liczne recenzje, z których niezliczona ilość można znaleźć na forach kobiecych, mówi, że dzięki temu leczeniu poprawia się równowaga hormonalna i metabolizm. A także zmniejsza liczbę krwawień z macicy, poprawia ogólną kondycję organizmu. Jednakże leczenie środkami ludowymi jest zabronione w przypadku leków, zwłaszcza hormonalnych.

Aby przygotować nalewki lecznicze, które są używane jako douching, musisz wziąć:

Na opakowaniu ziół powinny znajdować się instrukcje do przygotowania wywaru. Ponadto należy wziąć pod uwagę okres cyklu miesiączkowego, ponieważ niektóre zioła mogą być używane tylko na początku, a inne na końcu.

Prognoza leczenia

Adenomioza jest przewlekłą chorobą o wysokim prawdopodobieństwie nawrotu. Po przeprowadzeniu w pierwszym roku leczenia zachowawczego i chirurgii zachowawczej narządów, nawrót adenomiozy stwierdza się u co piątej kobiety w wieku rozrodczym. W ciągu pięciu lat nawrót jest obserwowany u ponad 70% pacjentów.

U pacjentów w wieku przedklaskowym rokowanie w przypadku adenomiozy jest bardziej korzystne ze względu na stopniowe wygaszenie czynności jajników. Po panhysterektomii nawroty nie są możliwe. W okresie klimakterycznym następuje niezależne odzyskiwanie.

Zapobieganie

W większości przypadków kobiety odwiedzają ginekologa, jeśli martwią się o coś lub w czasie ciąży. Ta instalacja prowadzi do nieodwracalnych konsekwencji, ponieważ często choroba przebiega bez żadnych oznak. Wykrywanie patologii na wczesnych etapach jest możliwe do leczenia zachowawczego bez dalszych konsekwencji. W związku z tym kobiety muszą odwiedzać ginekologa 2 razy w roku.

Jeśli masz ciężką pracę fizycznie lub emocjonalnie, doświadczasz ciągłego stresu, a co za tym idzie, bólu w dolnej części brzucha, wówczas eksperci zalecają częstszy relaks, aby wydostać się ze stresujących warunków za pomocą relaksujących zabiegów. Zmniejszy to ryzyko rozwoju tej choroby.

Konieczne jest ograniczenie korzystania z opalania lub opalania. Jeśli jesteś uważny i dobrze słuchasz swojego ciała, zwracaj uwagę i reaguj na zmiany, które zaszły, możesz znacznie zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia nieprawidłowości ginekologicznych.

Diagnostyka 👩⚕️

Wiadomo, że w celu przepisania skutecznego leczenia jakiejkolwiek choroby konieczne jest ustalenie przyczyny, miejsca, intensywności, stopnia, postaci choroby lub procesu patologicznego. Aby to zrobić, pacjentom przepisuje się kompleksową diagnozę, szereg badań klinicznych i testów. Kompleks środków diagnostycznych obejmuje:

  1. Spożycie rozmazów w celu sprawdzenia stopnia kwasowości, analiza cytologiczna.
  2. Kolposkopia to badanie stanu szyjki macicy.
  3. Diagnostyka ultrasonograficzna narządów miednicy.
  4. Echo przezpochwowe. Echo wskazania do adenomiozy: ząbkowanie warstwy podstawowej, asymetryczne stwardnienie ściany macicy.
  5. Histeroskopia. Podczas przeprowadzania oględzin na zewnętrznej powierzchni endometrium wyraźnie zaznaczone ruchy endometrium, zmieniając kolor macicy, obecność ciemnobrązowych obszarów.
  6. Prowadzenie kompleksowych badań klinicznych narządów wewnętrznych i układów ciała (oddechowego, sercowo-naczyniowego, moczowo-płciowego, endokrynnego).
  7. Bimanualne badanie ginekologiczne, dzięki któremu można określić wielkość, położenie, kształt macicy, obecność guzów patologicznych, bolesne obszary, lokalizację procesów zapalnych.
  8. Biopsja endometrium.

Leczenie macicy gruczolakowatej jest przepisywane dopiero po kompleksowej diagnozie. Opiera się na zastosowaniu leków (leczenie zachowawcze), interwencji chirurgicznej, a także przy użyciu środków ludowej.

📌 Co do zasady, jeśli udasz się do kliniki na czas i postawisz diagnozę, pierwsze i drugie stopnie są możliwe do leczenia zachowawczego, a trzeci i czwarty wymagają interwencji chirurgicznej.

Lekarski

W leczeniu leków pacjenci mają przepisaną terapię hormonalną, której działanie ma na celu czasowe przerwanie cyklu miesiączkowego (sztuczna menopauza). Czas leczenia lekami hormonalnymi wynosi od trzech do czterech miesięcy.

Pełna normalizacja cyklu menstruacyjnego występuje od pięciu do sześciu miesięcy po odstawieniu leków. Aby poprawić krążenie krwi w tkankach macicy, wyeliminować przekrwienie w narządach miednicy, należy zastosować metodę embolizacji tętnic macicznych.

Aby wyeliminować dotknięte obszary za pomocą metody elektrokoagulacji i ablacji. Metoda ablacji jest stosowana tylko wtedy, gdy struktury endometrium nie dostały się do tkanki mięśniowej macicy. Ablacja powoduje zniszczenie wewnętrznej warstwy macicy.

Metody leczenia farmakologicznego mają na celu poprawę układu odpornościowego, zwiększając odporność organizmu. Przy silnym, częstym bólu lekarze przepisują niesteroidowe leki o działaniu przeciwzapalnym. Immunomodulatory i inne leki objawowe są przepisywane jednocześnie z terapią hormonalną.

Adenomioza i ciąża

Według niektórych ekspertów, adenomioza, zwłaszcza w obecności współistniejących chorób, prowadzi do niepłodności. Inni eksperci twierdzą, że ta patologia pomaga wyleczyć chorobę. Z jednej strony teorię tę można wytłumaczyć, ponieważ w okresie ciąży cykl menstruacyjny jest nieobecny, utrudnia i spowalnia patologiczny proces wzrostu endometrium.

Przyczynami adenomiozy w czasie ciąży są przewlekłe choroby układu moczowo-płciowego, stres, przepracowanie, leki hormonalne, słaba jakość, niedożywienie. Ciąża z adenomiozą może wystąpić z powikłaniami, dlatego kobieta powinna być zawsze pod obserwacją swojego położnika-ginekologa.

Jak leczyć adenomiozy

Istnieją dwie metody leczenia adenomiozy macicy: zachowawcza i operacyjna. Naturalnie metoda leczenia zależy od stopnia adenomiozy. Z reguły pierwsze i drugie stopnie, rzadziej trzecie, podlegają terapii zachowawczej, a czwarta jest traktowana tylko natychmiastowo.

Aby uzyskać efekty zachowawcze, należy:

  • Doustne środki antykoncepcyjne z powstawaniem braku miesiączki (brak menstruacji), które prowadzą do zablokowania miesiączki i usunięcia ognisk endometriozy. Przepisać leki etynyloestradiolem w stężeniu 0,03 i wyższym przez 6-12 miesięcy w cyklu ciągłym,
  • Progestyny ​​(didrogestenon, medroksyprogesteron, gestrinon) prowadzą do atrofii ognisk endometrium,
  • Androgeny (danazol) z powstawaniem braku miesiączki i usunięcie ognisk endometriozy. Ale leki mają szereg poważnych skutków ubocznych,
  • Syntetyczne analogi GnRH (nafarelina, gistrelina) w kroplach lub sprayach, domięśniowo w celu zmniejszenia poziomu estrogenu.

W przypadku braku wyniku leczenia terapeutycznego stosuje się chirurgiczny sposób leczenia, którego celem jest usunięcie ognisk lokalizacji i przywrócenie prawidłowej anatomicznej budowy macicy.

Usunięcie macicy w adenomiozie nie zawsze jest konieczne. Operacja może być zalecana w przypadku adenomiozy:

  • powoduje ciężkie krwawienia z macicy, które nie reagują na leczenie i powodują dużą utratę krwi,
  • kobieta ma już dzieci i nie planuje przyszłej ciąży,
  • kobieta jest w wieku przedmenopauzalnym (ma ponad 45-50 lat) i nie jest przeciwna usunięciu macicy,
  • w połączeniu z dużymi rozmiarami mięśniaków macicy,
  • w połączeniu z niepożądanymi zmianami w endometrium lub szyjce macicy.

Istnieją dwa główne sposoby wykonywania operacji chirurgicznych w przypadku adenomiozy - otwarte i laparoskopowe (lub endoskopowe). Otwartym sposobem jest operacja brzuszna w celu usunięcia macicy. Chirurgia laparoskopowa może usunąć ogniska adenomiozy i zachować macicę.

Wraz z tradycyjnymi metodami terapeutycznymi i chirurgicznymi w leczeniu adenomiozy, obecnie stosuje się nowe metody. Najczęstszą metodą nieklasyczną jest elektrokoagulacja, dzięki której, po zastosowaniu znieczulenia, zmiana jest usuwana bez poważnych konsekwencji.

Mechanizm rozwoju choroby

Z pewnych powodów, w tym z zaburzeń hormonalnych, komórki macicy wnikają w inne warstwy narządu, aw niektórych przypadkach - rozprzestrzeniają się poza anatomiczne granice jego jamy. Najczęściej "hit" upada:

  • jajowody,
  • pochwa
  • jajniki,
  • jelita
  • płuca
  • pęcherz,
  • pępek.

Po opuszczeniu "rodzimego" narządu komórki macicy nadal żyją i działają zgodnie z ustalonym cyklem miesiączkowym. Układ odpornościowy postrzega je jako obce, co prowadzi do stanu zapalnego w tkankach. Następnie, na miejscu procesów zapalnych, zmiany zwyrodnieniowe zaczynają się od późniejszej utraty funkcji dotkniętego narządu.

Najbardziej dotknięta jest warstwa mięśniowa macicy z utworzeniem w niej struktur gruczołowych, co prowadzi do pogorszenia budowy i funkcji samego narządu. Dlatego choroba nazywa się "adenomioza" ("adeno" - żelazo, "myo" - mięsień, "oz" - prefiks używany do oznaczenia niszczycielskich zmian).

Nowoczesna klasyfikacja

Przy pomocy klasyfikacji lekarze mogą usystematyzować dane na temat chorób, ich objawów i metod leczenia. Pomaga to w przekazywaniu informacji i wyborze właściwej taktyki leczenia. Na terytorium Rosji zwyczajowo przypisuje się 4 etapy rozwoju macicy gruczolakowatej:

  1. Komórki endometrium docierają do warstwy mięśniowej, ale jej nie przenikają i dlatego zmiany kończą się pod śluzówką.
  2. Procesy degeneracyjne rozpoczynają się w środku warstwy mięśniowej narządu.
  3. Zmiany w całej macicy, aż do jej zewnętrznej powłoki.
  4. Komórki endometrium rozprzestrzeniają się poza macicą.

Aby ułatwić klasyfikację, zwyczajowo dzieli się przypadki według rodzaju zmian. W ginekologii są one odizolowane, podobnie jak etapy, cztery. Rozważ każdy szczegół.

Ogniskowa forma

Przenikanie endometrium do mięśni macicy ma charakter lokalny, ogniskowy. Najczęściej te patologiczne zmiany są wykrywane u kobiet wkraczających w okres menopauzy, a także u jej początku. Wiek pacjentów wynosi 40-50 lat.

Postać ogniskową charakteryzuje się ciężkim leczeniem, tendencją do nawrotów, tworzeniem się przetoki między macicą a pobliskimi narządami. Terapia jest długa, a prognozy są zawsze ostrożne.

Forma węzłowa

Endometrium, przenikając do warstwy mięśniowej, tworzy liczne guzki wypełnione brązową cieczą. Jest to spowodowane rozprzestrzenianiem się warstwy gruczołowej, wytwarzającej płyn podczas menstruacji.

W niektórych przypadkach tę postać choroby można pomylić z mięśniakiem macicy. Dlatego ważna diagnoza jest ważna: w adenomiozie, guzki składają się z tkanki gruczołowej, a w mięśniu - z mięśni. Adenomioza guzkowa występuje najczęściej u kobiet w wieku poniżej 25-30 lat.

Formularz rozproszony

Jest to złożona postać choroby, w której endometrium wchodzi do warstwy mięśniowej wzdłuż wszystkich ścian macicy.Lokalizacja zmian jest taka, że ​​ich całkowita powierzchnia jest dość znaczna. Choroba jest nazywana złożoną, ponieważ nie można jej użyć do chirurgicznego wycięcia zmodyfikowanego obszaru - ze względu na rozproszony charakter patologii może wystąpić zagrażające życiu krwawienie.

W większości przypadków kobieta będzie musiała się przygotować do tego, że macica zostanie całkowicie usunięta. Biorąc pod uwagę, że rozlana adenomioza macicy rozwija się najczęściej u młodych dziewcząt, a utrata macicy prowadzi do nieodwracalnej niepłodności - niewiele osób decyduje się na taki krok.

Mieszana forma

Najczęściej występuje jako forma dyfuzyjno-sferoidalna. Wykrywany w większości przypadków klinicznych, charakteryzujący się kombinacją kilku rodzajów zmian w warstwach macicy. Leczenie i jego skuteczność w tej formie patologii zależy od wielu czynników, w tym od lokalizacji zmian zwyrodnieniowych.

Główne czynniki prowokujące

Od 2018 roku nie ma zgody co do przyczyn adenomiozy. Choroba jest wykryta z taką samą częstotliwością u kobiet w każdym wieku. Wiadomo, że uszkodzenie błony śluzowej macicy nie może być czynnikiem prowokującym - choroba jest diagnozowana, a osoby, które nie przeszły operacji na narządzie. Jednak ustalone powody, które mogą dać impuls do tej patologii.

Czynniki genetyczne

Istnieje związek między stanem zdrowia kobiety i jej matki, a także jej babci. Ryzyko rozwoju adenomiozy wzrasta, gdy ktoś z rodziny ma następujące problemy zdrowotne:

  • rak jednego z narządów układu rozrodczego
  • adenomioza,
  • endometrioza.

Ta informacja jest ważna dla kobiet. Jeśli są zagrożeni - jedynym środkiem zapobiegawczym będzie coroczne badanie przez ginekologa i zdanie koniecznego egzaminu. Podobnie jak inne choroby, adenomioza macicy jest lepiej leczona w pierwszym i drugim etapie rozwoju.

Zaburzenia hormonalne

Kolejny czynnik wywołujący chorobę. Ustalono, że adenomioza zależy w dużej mierze od ilości żeńskich hormonów i ich stosunku do liczby męskich hormonów. Dlatego następujące sytuacje mogą powodować choroby:

  • wczesny lub późny początek miesiączki,
  • niekontrolowane leki hormonalne
  • regularne przyjmowanie hormonalnych doustnych środków antykoncepcyjnych.

Stąd też drugi środek zapobiegania - w przypadku odchyleń w rozwoju fizjologicznym, należy stale monitorować stan u lekarza, a także nie stosować leku samoleczącego i nie angażować się w ochronę COC przed zajściem w ciążę.

Niektóre choroby

Niektóre choroby mogą prowokować opisane zmiany w komórkach macicy. Poważne problemy zdrowotne obejmują:

  • przewlekła choroba jelit
  • nadwaga
  • alergia.

Procesy zapalne w jajnikach lub szyjce macicy prowadzą do powstawania blizn lub zrostów, dlatego też mogą powodować adenomiozy. Inną opcją jest zakłócenie układu odpornościowego, w wyniku którego własne komórki są atakowane, a następnie regenerowane.

Również niektóre czynniki zewnętrzne mogą powodować chorobę:

  • promienie ultrafioletowe
  • przemieszczanie się z kraju do kraju lub w różnych strefach klimatycznych,
  • nadmierny wysiłek fizyczny.

Czynniki te negatywnie wpływają na całe ciało kobiety, w tym na układ moczowo-płciowy, dlatego możliwe jest, że są odpowiedzialne za adenomiozę macicy.

Uczucie bólu

Jeśli bóle pojawiają się podczas adenomiozy - są dość poważne, ze względu na specyfikę procesu patologicznego. Komórki endometrium wydają się mieć preinstalowany program. Dostając się do mięśni, rozwijają się i zaczynają od tkanin. Powoduje to zapalenie, które z kolei wywołuje obrzęk tkanki. Ponadto, zgodnie z klasycznym schematem - kompresja zakończeń nerwowych i napadowego, silnego bólu.

W adenomiozie natura bolesnych wrażeń jest różnorodna. Pojawia się ból:

  • w okresie menstruacji - 2-3 dni przed rozpoczęciem i po zakończeniu leczenia, w kierunku starości nasila się ból),
  • podczas stosunku,
  • podczas defekacji,
  • podczas oddawania moczu,
  • w podbrzuszu.

Natężenie bólu jest tak silne, że w wielu przypadkach środki przeciwbólowe nie pomagają. Szczególnie ten problem jest istotny dla 3. i 4. etapu adenomyozy guzkowej i mieszanej.

Zaburzenia miesiączkowania

Gdy adenomioza charakteryzuje się cyklem przyczyn i konsekwencji. Choroba powoduje niewydolność hormonalną, a to z kolei powoduje nową rundę choroby. A tam, gdzie występują zaburzenia hormonalne, pojawiają się problemy z menstruacją. W przypadku opisywanej choroby charakteryzują się:

  • nieprawidłowość - niemożliwe jest wykonanie obliczeń początku miesiączki,
  • przez ból
  • nudności
  • osłabienie ciała
  • zwiększone tworzenie gazu w jelitach.

U niektórych kobiet, 2-3 dni przed wystąpieniem menstruacji, z pochwy wydobywa się gęsta, brudno-brązowa ciecz, a miesiączka trwa dłużej (od 7 dni). Niektóre kobiety mogą krwawić z narządów płciowych między miesiączkami, lub częściej w czasie ciąży.

Objawy niedokrwistości

Ponieważ adenomiozie towarzyszy obfite krwawienie podczas menstruacji, zmniejszenie objętości krwi nie jest wykluczone. W tym samym czasie spada liczba erytrocytów, zaczyna się niedobór żelaza, odżywianie tkanek jest zaburzone. Rozwój anemii objawia się następującymi objawami:

  • dolegliwość
  • pęknięcia w kąciku ust,
  • słabe włosy i stan paznokci,
  • w ciężkich przypadkach duszności, szum w uszach,
  • bladość skóry i błon śluzowych.

W opisanej patologii niedokrwistość jest nieznaczna, dlatego objawy takie mogą być nieobecne. W takiej sytuacji niedokrwistość jest wykrywana tylko w laboratoryjnych badaniach krwi, które są brane pod uwagę przy ostatecznej diagnozie.

Problemy z poczęciem i ciążą

Nieregularne miesiączkowanie prowadzi do zaburzeń owulacji. To z kolei znajduje odzwierciedlenie w zdolności pojmowania. Z powodu adenomiozy macicy kobieta nie może zajść w ciążę przez dwa lata, a następnie dostaje rozczarowującą diagnozę "niepłodności".

Jednak nawet jeśli nastąpiła koncepcja "cudu" - istnieje ryzyko aborcji. Istnieje również duże ryzyko związane z porodem - kobieta może mieć poważne powikłania, aż do pęknięcia macicy.

Oznaki odurzenia

Procesy zapalne zawsze powodują obecność produktów rozpadu we krwi. Sytuacja ulega pogorszeniu, jeśli kobieta pije antybiotyki lub środki przeciwbólowe bez pozwolenia. W takich przypadkach możliwe są oznaki zatrucia:

  • dreszcze
  • wzrost temperatury do 38 0 С,
  • nudności lub wymioty
  • zawroty głowy
  • słaby stan

Im silniejszy proces zapalny w macicy, tym wyraźniejsze objawy zatrucia się zamanifestują.

Krótko o diagnozie

Po pierwsze, lekarz musi ustalić, jakie naruszenie w organizmie ma miejsce. Dlatego procedury diagnostyczne rozpoczynają się od anamnezy. Lekarz pyta kobietę bardzo szczegółowo o sposób życia, wcześniejsze operacje, istniejące przewlekłe choroby. Uzyskane informacje pomogą uzyskać jaśniejszy obraz niezbędnej terapii.

Po badaniu i oględzinach narządów płciowych kobieta zostaje wysłana do badania. W zależności od możliwości placówki medycznej i potrzeb, lekarz może wybrać jedną lub kilka następujących metod:

  • Ultradźwięki narządów miednicy,
  • Hysterosalpingography (GHA),
  • Rezonans magnetyczny (MRI),
  • Histeroskopia - badanie szyjki macicy za pomocą specjalnego urządzenia wideo,
  • Laparoskopia - badanie macicy endoskopem
  • Biopsja, w przypadku podejrzenia nowotworu złośliwego w narządzie.

Na podstawie analiz konieczne jest oddanie krwi do analizy ogólnej i hormonalnej. Uzyskane dane pomogą uzyskać wyraźniejszy obraz natury procesu zapalnego, poziomu hormonów, poziomu intoksykacji.Na podstawie wyników badań i badań lekarz wybiera optymalną technikę terapeutyczną.

Metody leczenia adenodiozy macicy

Lekarze nie przepisują traumatycznych metod leczenia, jeśli istnieje nadzieja na wyleczenie choroby przy mniejszym zagrożeniu dla organizmu. Dlatego leczenie adenomiozy rozpoczyna się od stosowania leków i dopiero po wykryciu czwartego etapu choroby może być wymagana interwencja chirurgiczna. Jednak w tym przypadku podstawą przygotowania jest przebieg niektórych środków farmaceutycznych.

Używanie narkotyków

Różne leki są przepisywane na gruczolakowatość w celu złagodzenia objawów bólu, zmniejszenia intensywności procesu zapalnego, zapobiegania rozprzestrzenianiu się patologii na pobliskie narządy i tkanki. Szczególnie szeroko stosowane są różne leki podczas planowania ciąży oraz w przypadkach przygotowania do zabiegu.

Wybór leków zależy od przebiegu choroby, dostępnych powikłań i ogólnego stanu zdrowia kobiety. W niektórych przypadkach lekarz może przepisać lek od agentów wymienionych poniżej.

  1. Kapsuły "Utrozhestan". Może być stosowany do użytku wewnętrznego lub do wkładania do pochwy. Schemat leczenia: 100-150 mg 2 razy dziennie, 10-12 dni.
  2. Roztwór "Farlutal" w postaci iniekcji domięśniowych. Pierwszy zastrzyk postawiony na piątym dniu menstruacji, aby zapobiec poczęciu. Następnie wstrzyknięcie przeprowadza się w ciągu 100 mg dwa razy dziennie lub 50 mg raz dziennie przez sześć miesięcy.
  3. Tabletki Norkolut. Użyj dwóch schematów leczenia. Pierwszy obejmuje użycie piątego do 25 dnia cyklu przez pół roku, 1 tabletkę dziennie. Drugi - 0,5 tabletki co 2-3 tygodnie przez sześć miesięcy.
  4. "Danazol". Dawka 200-800 mg. Dokładny reżim leczenia ustalany jest indywidualnie.
  5. Doustny środek antykoncepcyjny "Jess". Dokładną dawkę i czas podawania określa lekarz na podstawie danych dotyczących tła hormonalnego.
  6. Tabletki "Esmia". 1 szt. (5 mg) na dzień przez nie więcej niż 3 miesiące. Rozpoczęcie kursu od pierwszego tygodnia cyklu miesiączkowego.
  7. "Wobenzym" w dawce 3-10 tabletek 3 razy dziennie.
  8. Indometacyna. Wewnątrz 25 mg 2-3 razy dziennie.
  9. "Longidase". Zastrzyki podskórne lub domięśniowe w dawce 3000 IU 5-10 zastrzyków w ciągu do dwóch tygodni. Pomaga walczyć z obrzękiem macicy i działaniem procesów zapalnych.

Leki hormonalne są zawsze przepisywane pod nadzorem lekarza. W niektórych przypadkach konieczna będzie hospitalizacja w celu terminowego i stałego monitorowania tła hormonalnego i ogólnego stanu organizmu. Samo leczenie w tym przypadku jest niedopuszczalne i może wyrządzić więcej szkody niż pożytku.

Adenomioza macicy - co to jest?

Zaburzenia strukturalne macicy z miejscowymi, zapalnymi i stopniowymi procesami zwyrodnieniowymi, które niszczą części jej ciała, to maciczne adenomyosis, wywołane wprowadzeniem endometrialnych komórek gruczołowych do jej warstwy mięśniowej. Tutaj zaczyna się ich sekwencyjny wzrost ogniskowy z tworzeniem dużych węzłów z późniejszym rozpadem, odrzuceniem i uwolnieniem krwi.

Co więcej, cały cykl dezintegracji i odrzucania pokrywa się z cyklicznym procesem miesiączkowym występującym w normalnym śródbłonku w różnych okresach "cyklu księżycowego".

W zależności od struktury histologicznej wewnętrzna endometrioza charakteryzuje się trzema głównymi postaciami manifestacji:

1) Rozlana adenomioza - objawia się wieloma małymi ogniskowymi guzkami węzłowymi rozproszonymi w warstwie mięśniowej na dużym obszarze macicy. Posiada jednolity układ patologicznych tkanek na całej powierzchni mięśniówki macicy przedniej i tylnej ściany macicy.

2) Ogniskowa adenomioza - reprezentowane przez pojedyncze duże ogniska (heterotopie) zmiany, umiejscowione w oddzielnym małym obszarze macicy macicy.Ogniska są ograniczone do tkanki mięśniowej, ponieważ są otoczone przez własną kapsułę. Kapsułkowanie ognisk nie powoduje zmiany kształtu i wielkości macicy. Ta forma uszkodzenia ściany tylnej macicy.

3) Adenomioza guzkowa - występuje, gdy patologiczny wzrost ogniskowej zmienia się w duży nowotwór. W ponad 80% przypadków dochodzi do połączenia włókniaków z adenomiozą postaci guzkowej. Z medycznego punktu widzenia proces ten wynika z podobnych oznak rozwoju.

Klasyfikacja choroby według nasilenia przebiegu klinicznego, chociaż nie została zatwierdzona przez międzynarodową komisję, została uznana za najdogodniejszą w praktyce klinicznej.

Manifestacje procesów patologicznych w tkankach macicy, ponad 70% przypadków ma charakter dyfuzyjny, w związku z tym taką adenomiozę klasyfikuje się zgodnie ze stopniem penetracji komórek endometrialnych do leżących poniżej tkanek macicy.

  1. Klasa pierwsza przedstawia rozprzestrzenianie proliferacji tkanki endometriotycznej w podśluzowej warstwie macicy (submikosmosie).
  2. W drugim stopniu zmiany występują w prawie połowie masy mięśniowej macicy.
  3. W trzecim stopniu zmiana obejmuje większość masy mięśniowej.
  4. Czwarty stopień patologii charakteryzuje się rozległym wzrostem gruczołowego endometrium, który wykracza poza miometrię w perymetrii, przechodząc do jamy otrzewnowej i obejmując narządy w jamie miednicy w procesie proliferacji patologicznej tkanki.

Objawy adenomiozy, charakterystyczne objawy

Charakterystyczne objawy adenodiozy macicy spowodowane są wyraźnym krwotokiem miesiączkowym, prowadzącym do rozwoju IDA (niedokrwistość z niedoboru żelaza). Z powodu dużej utraty krwi i rozwoju niedokrwistości objawy objawiają się:

  • Oznaki osłabienia i senności,
  • Częste patologie zakaźne,
  • Blanszowanie skóry i błon śluzowych w zasięgu wzroku,
  • Oznaki zawrotów głowy (zawroty głowy) i duszność (duszność), które powodują nawet najmniej znaczące obciążenia,
  • Przewlekłe zmęczenie i stres wewnętrzny.

Specyficzne objawy wewnętrznej endometriozy obejmują krwawe brązowe wydzielanie przed miesiączką i po nim (przez 3 dni). W połowie cyklu może wystąpić ciężkie krwawienie miesiączkowe.

Trzy dni przed rozpoczęciem cyklu pojawiają się silne objawy bólu, które ustępują samoistnie trzy dni po menstruacji.

Nasilenie zespołu bólowego ma również swoje własne cechy. Jest najbardziej widoczny w patologii w strefie cieśni macicy oraz w rozległym procesie tworzenia zrostów.

Na przykład, ból, przypominający objawy charakterystyczne dla ostrego brzucha, może wystąpić, gdy dotknie dwurożne wgłębienie macicy, wywołane przez gwałtowny wzrost krwi podczas menstruacji do jamy miednicy. Jest w stanie manifestować objawy podobne do zapalenia otrzewnej.

Poprzez napromienianie zespołu bólowego łatwo jest określić lokalizację ogniska patologicznego. Na przykład, promieniujący ból w pachwinie mówi o patologicznym ogniskowaniu w strefie zgięcia macicy, ból w jelicie grubym lub pochwie jest dowodem obecności ogniska patologicznego w przesmyku.

  • Nawiasem mówiąc, dowodzi tego ból podczas intymnego aktu, krótko przed miesiączką.

W adenomiozie z mięśniakiem objawy nie różnią się od głównych objawów choroby. Wyjątkiem są mięśniaki macicy, z lokalizacją w podśluzowej warstwie macicy. W tym przypadku objawy manifestują się przez acykliczne menorrhagias. W przypadku tego typu adenomiozy, metody leczenia zachowawczego są nie do utrzymania, a problem rozwiązuje się metodą konserwatywną - histerektomią.

Co oznacza diagnostyka ultrasonograficzna?

Najbardziej charakterystyczną cechą endometriozy wewnętrznej jest ultrasonografia przezpochwowa. Dokładność diagnozy jest większa niż 90%.

Przedstawiono patomorficzne objawy adenodiozy macicy na USG:

  • Zwiększony rozmiar przedniej i tylnej ściany ciała macicy, z powodu tego, co staje się sferyczne.
  • Zwiększenie go do wielkości sześciomiesięcznej ciąży, prawdopodobnie większej.
  • Asymetria powiększonych ścian macicy.
  • Wygląd przed menstruacją w warstwie mięśniowej warstwy macicy torbielowatych (do 5 mm i więcej).

Leczenie adenomiozy - leki i chirurgia

Wybór leczenia adenomiozy macicy opiera się na wielu czynnikach, z uwzględnieniem specyfiki każdego pacjenta, charakteru przebiegu choroby, jej występowania i lokalizacji. Czynnik ten jest brany pod uwagę - pragnienie kobiety w przyszłości, aby stać się matką.

Standardowe metody leczenia adenomiozy są następujące:

  1. Leczenie chirurgiczne, w tym metody radykalnego leczenia - histerektomia i wycięcie jajników oraz techniki zachowawcze narządów - laparoskopia i wycięcie dotkniętych zmian.
  2. Zachowawcze leczenie farmakologiczne - stosowanie leków przeciwzapalnych, immunomodulujących, witaminowych i fizjoterapeutycznych, łagodzących, wspomagających i rozdzielających leki, leczenie adenomiozy za pomocą leków hormonalnych.
  3. Połączone techniki.

Leki w leczeniu adenomiozy są przepisywane po dokładnym zbadaniu pacjenta i obejmują:

  • Preparaty złożone z doustnych środków antykoncepcyjnych, normalizujące właściwości funkcjonalne jajników, zapewniające zmniejszenie przepływu menstruacyjnego i objawy bólowe. Promowanie ustania krwotoku miesiączkowego i opóźnionych miesiączek. Są to "Logest" i "Janine", "Jess" lub "Marvelon" i "Yarin".
  • Aby zmniejszyć prowokacyjny efekt czynnościowy jajników na endometrium, preparaty hormonu przysadkowego (antygonadotropiny) są przepisywane w postaci danazolu lub danolu.
  • Preparaty progestagenów stosuje się w celu spowolnienia i zatrzymania wzrostu tkanek endometriotycznych. Najbardziej skuteczne są Duphaston i Norethisterone. Skuteczność leczenia adenomyozy "Duphaston" wynika z jej wpływu na zmniejszenie przepływu menstruacyjnego, stabilizację cyklu, zmniejszenie objawów bólowych w tym okresie.
  • Działanie antyestrogenów ma na celu tłumienie hormonów gonodotropii, które pozbawiają witalnego wsparcia komórek patologicznych i powodują ich śmierć - Gastrinone lub Medroxyprogesterone.
  • Wyginięcie ognisk patologicznych, ze względu na wzrost progesteronu i zmniejszenie estrogenu, przyczynia się do leku - "Vizanna".

Wiele z tych leków ma działania niepożądane i przeciwwskazania, więc powinny być przepisywane tylko przez lekarza.

Adenomioza w czasie ciąży - 5 faktów

Przejawy dzisiejszej adenomiozy w czasie ciąży nie są rzadkością, co pozwoliło zbadać naturę, "nawyki" i wpływ patologii w tym okresie. Wyniki licznych obserwacji i badań są określone w odpowiednich przepisach medycznych.

1. Według różnych źródeł ponad połowa kobiet z wewnętrzną endometriozą macicy ma zwiększone ryzyko niepłodności, ale w większości przypadków skojarzona terapia przeprowadzona na czas może przywrócić płodność.

2. Często gruczolistość jest poważnym zagrożeniem z powodu porodu przedwczesnego. Aby ustabilizować sytuację, w wielu przypadkach można zastosować tylko odpowiednie leczenie zgodnie ze standardowym schematem.

3. Przedwczesne porody lub poronienia powodują nawrót lub zaostrzenie choroby. W takich sytuacjach proces rozwoju patologii ulega znacznemu przyspieszeniu, dlatego nie ważne, o ile to możliwe, należy utrzymać ciążę.

4. Ponad połowa kobiet w ciąży z obecnością adenomiozy, poród jest normalny i dobrze prosperuje, ale po urodzeniu istnieje ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak krwotoki z macicy, więc kobiety powinny być na to przygotowane.

5. W okresie poporodowym, wraz z przywróceniem cyklu miesiączkowego, można aktywować proces patologiczny.Ale ryzyko w tym przypadku jest znacznie niższe niż po aborcji.

W każdym przypadku (po przedwczesnym lub normalnym porodzie, po aborcji), po przywróceniu cyklu miesiączkowego, kobiety z historią wewnętrznej endometriozy muszą otrzymywać leczenie hormonalne, immunomodulujące, siekience itp.).

Ablacja endometrium

Jest to względnie delikatna metoda leczenia adenomiozy, podczas której usuwa się wewnętrzną wyściółkę macicy z atakującymi komórkami nabłonka. Do tych celów prąd niektórych parametrów, a także niskie temperatury. Technika pomaga uniknąć wewnętrznego krwawienia, podczas gdy możliwe jest utrzymanie integralności macicy.

Istnieją 4 metody ablacji:

  1. Elektroabolacja. Specjalna elektroda jest wprowadzana do szyjki macicy chorej, do której stosuje się prąd o określonych parametrach technicznych, pod wpływem którego ulegają zniszczeniu zwyrodnieniowe części błony śluzowej narządu.
  2. Zniesienie hydrotermalne. Gorący roztwór wprowadza się do macicy, co usuwa błonę śluzową.
  3. Zniesienie mikrofal. W implancie szyjki macicy znajduje się sonda, która jest źródłem fal mikrofalowych, które niszczą ognisko patologiczne.
  4. Krioablacja Na endometrium wpływa ciekły azot.

Zniesienie endometrium nie jest pozbawione poważnych wad. Istnieje ryzyko uszkodzenia pobliskich narządów. Również kobieta, która poddała się podobnej procedurze, nigdy nie będzie w stanie wyobrazić sobie dziecka. Z powikłań można zauważyć krwawienie, w którym należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Leczenie chirurgiczne

Jeśli z jakiegoś powodu mało inwazyjne metody leczenia adenomiozy są przeciwwskazane, a terapia lekowa nie przyniosła pozytywnych rezultatów, konieczna będzie interwencja chirurgiczna. Zwykle przeprowadza się go na czwartym etapie lub po wstępnym działaniu fizjoterapeutycznym na patologiczne obszary macicy.

Wskazaniami do chirurgicznego leczenia macicy z adenomiozy są:

  • brak pozytywnego wpływu na podawanie hormonów przez sześć miesięcy,
  • powstawanie zrostów - obszary tkanki łącznej między narządami układu rozrodczego,
  • wykrycie mięśniaków macicy (łagodny nowotwór),
  • obfite zrzuty krwi, których intensywność nie wpływa na leki,
  • przeciwwskazania do terapii hormonalnej,
  • potencjalne zagrożenie powstania nowotworu onkologicznego.

Operacja może zachowywać narząd. W tym przypadku usuwane są tylko znacznie uszkodzone obszary ścian macicy, zachowując większość organów. Operację wykonuje się za pomocą dostępu laparoskopowego (poprzez niewielkie nakłucia na skórze brzucha). Dlatego po leczeniu chirurgicznym blizny są prawie niedostrzegalne. Chirurgia laparoskopowa z zachowaniem organów nie wpływa na zdolność kobiety do poczęcia i noszenia dziecka.

W ciężkich przypadkach wykonuj gastrektomię, czyli całkowite usunięcie macicy. W tym samym czasie jajniki są zachowywane lub usuwane wraz z nim. Taka interwencja może prowadzić do utraty kobiecości, a zdolność do rodzenia dzieci również zanika.

Konsekwencją operacji jest zespół pohysterektomii. Wyrazem tego są następujące problemy:

  • letarg
  • kołatanie serca
  • nadmierna potliwość,
  • rozwój obrzęku,
  • zwiększone zmęczenie.

Biorąc pod uwagę ten czynnik, a także możliwe problemy psycho-emocjonalne, gastrektomia jest wyznaczana tylko w przypadkach, gdy istnieje poważne zagrożenie dla życia kobiety.

Czy można leczyć ludowe środki zaradcze

Adenomioza macicy jest często spowodowana zaburzeniami hormonalnymi, a nieodwracalne procesy zwyrodnieniowe występują w ścianach narządu. Dlatego, aby wyleczyć chorobę za pomocą metod ludowych, nie zadziała - żadna roślina nie ma zdolności do naprawy takich zaburzeń w tkankach.

Jednak w zintegrowanym podejściu do terapii możliwe jest stosowanie niektórych środków pobudzających układ odpornościowy, mających działanie przeciwzapalne i będących źródłem witamin. Taka terapia pomoże kobiecie łatwiej tolerować skutki adenomiozy, zmniejszyć intensywność objawów, pomóc jej odzyskać chirurgię macicy.

Przed rozpoczęciem leczenia lepiej zasięgnąć porady i zgody lekarza. Nie przeszkadzaj w przeprowadzaniu testów alergologicznych - niektóre składniki ziołowe są silnymi alergenami i mogą być przyczyną poważnych komplikacji, aż do wstrząsu anafilaktycznego. Ważne jest również, aby nie odbiegać od tradycyjnego schematu leczenia, ale w połączeniu z metodami tradycyjnej medycyny.

Wniosek

Gruczolak macicy jest dobrze leczony we wczesnych stadiach. Im wcześniej terapia zostanie rozpoczęta, tym mniejsze ryzyko utraty zdolności poczęcia dziecka, dlatego kobieta powinna zwracać szczególną uwagę na objawy i nie zwlekać z wizytą u lekarza. Ta choroba nie jest podatna na samoleczenie, więc musisz zaufać kompetentnemu specjaliście.

Obejrzyj wideo: Adenomioza (Listopad 2024).