Normalna kwasowość pochwy jest ważnym wskaźnikiem zdrowia kobiet. W przypadku naruszenia wskaźników mikroflory miejsc intymnych ujawniają się pewne problemy ginekologiczne. Zobaczmy, o czym ten parametr może mówić i jak możesz sprawdzić kwasowość pochwy.
Mikroflora jest odrębnym ekosystemem, który jest zbiorem mikroorganizmów. Zwykle zawiera ponad 40 rodzajów bakterii, z których najliczniejsze i najbardziej użyteczne są laktobakterie: stanowią ponad 95% flory pochwy, wytwarzają kwas mlekowy. Kwasowość pochwy zapobiega kolonizacji i rozmnażaniu się drobnoustrojów chorobotwórczych, syntetyzuje związki przeciwbakteryjne i chroni narządy rozrodcze przed szkodliwymi bakteriami. Tak więc stabilna mikroflora zapobiega rozwojowi zakaźnych chorób układu rozrodczego.
Gdy populacja bakterii Lactobacilli spada, wywiera ona błyskawiczny wpływ na kwasowość pochwy. Co więcej, stan ten jest wspierany zarówno przez nierównowagę hormonalną, jak i zmniejszoną odporność. Przyjmowanie antybiotyków, stosowanie środków antykoncepcyjnych, stres, a nawet zmiana klimatu również zmniejsza kwasowość pochwy, powodując rozwój bakteryjnej vaginosis. Chorobie towarzyszy świąd, pieczenie w narządach płciowych, nieprawidłowe wydzieliny.
Normalna mikroflora pochwy charakteryzuje się lekko kwaśnym podłożem: pH wynosi od 3,8 do 4,5. Wszystko powyżej tych wskaźników jest uważane za alkaliczne, poniżej jest uznawane za kwasowe. W związku z tym zwiększona kwasowość pochwy wykazuje pH poniżej 3,8, a zwiększone pH może wskazywać na obecność drożdży - drożdży.
Szczególnie ważne jest monitorowanie tych wskaźników u kobiet w czasie ciąży. To może pomóc twojemu ginekologowi, ale są też metody samostanowienia kwasowości pochwy. Dzisiaj apteki sprzedają specjalne testy, dzięki którym można sprawdzić mikroflorę w domu.
Tę procedurę należy wykonać tak szybko, jak to możliwe, jeśli wystąpią nietypowe objawy na narządach płciowych - swędzenie, pieczenie i nieprzyjemny zapach z pochwy. Nietypowy zrzut powinien również budzić niepokój. Dzięki testom domowym możesz ustalić, czy potrzebujesz pomocy od lekarza, czy Twoje zdrowie jest bezpieczne. Jednak ten test nie pomoże w diagnozie HIV, chlamydii, opryszczki, rzeżączki i kiły. Nie wszystkie infekcje pochwy powodują zmiany pH mikroflory.
Jak korzystać z zestawu testowego w domu?
Z reguły testy mające na celu określenie kwasowości pochwy zawierają paski diagnostyczne i tabelę kolorów do porównywania wyników. Aby przetestować, musisz przymocować pasek do ściany pochwy na kilka sekund. Następnie po prostu dopasuj go do palety kolorów, wybierając najbliższy odcień.
Wyniki testu są oceniane według następujących wskaźników:
- nieprawidłowe wydzielanie z pochwy może być wyższe lub niższe niż normalne (3,8-4,5),
- wysokie wartości pH wskazują na zmniejszenie kwasowości pochwy (alkalizacja), niskie - odpowiednio, zwiększone (zakwaszenie).
W pierwszym przypadku z reguły rozpoznano bakteryjne zapalenie pochwy, w drugim - drożdżak. Pamiętaj jednak, że są to tylko podejrzenia - aby przepisać odpowiednie leczenie, musisz zostać zbadany przez lekarza. Dlatego w przypadku odchyleń od normy w zakresie pH mikroflory należy skontaktować się z przychodnią przedporodową. Zwłaszcza jeśli jesteś w ciąży.
Z dzisiejszego artykułu dowiedzieliśmy się, jak ważne jest poznanie mikroflory pochwy.Istotnie, odchylenia pH w tym lub innym kierunku mogą wskazywać na obecność chorób, takich jak bakteryjne zapalenie pochwy lub drozd. A te nieprzyjemne choroby, oprócz nieznośnie niewygodnych objawów, mają niekorzystny wpływ na układ rozrodczy kobiet. Dlatego konieczne jest leczenie ich tak szybko, jak to możliwe i pod ścisłym nadzorem lekarza.
Dbaj o siebie, monitoruj swoje zdrowie i z czasem szukaj pomocy u specjalistów.
Czym jest dysbioza?
Dysbioza definiowana jest jako naruszenie mikroflory środowiska pochwy. Jeśli nie zostanie leczone, choroba postępuje, powodując szereg najbardziej negatywnych konsekwencji.
Naruszenie mikroflory pochwy na pierwszym etapie nie objawia się. Zmienia się tylko w nieistotnym stopniu selekcji. W normalnym stanie kobiety są nieobecni, a jeśli tak, to w małych ilościach. Ze zdrową mikroflorą nie ma skurczów, bólu, zapachu, pieczenia, suchości podczas stosunku i dyskomfortu.
Nieprzyjemny zapach, wzrost ilości białawo-żółtawego wydzielania wskazuje na obecność takiej patologii jako naruszenia mikroflory pochwy. Dlaczego tak się dzieje? Zostanie to omówione dalej.
Normalna mikroflora składa się w 90% z bakterii mlekowych i 9% z bifidobakterii. Pozostały 1% przypada na mikroorganizmy oportunistyczne, które rzadko wywołują jakąkolwiek chorobę. Drobne zmiany są łatwo tolerowane przez ciało kobiety, szczególnie z dobrą odpornością. W przypadku poważnych naruszeń, w których liczba laktobakterii i bifidobakterii maleje, a odsetek mikroorganizmów oportunistycznych rośnie, układ rozrodczy może zawieść. W rezultacie dochodzi do rozmnażania się takich szkodliwych bakterii, jak grzyby, gardnerella, streptococcus, proteus, E. coli, chlamydia itp. Dysbakterioza pochwowa iw rezultacie zapalenie. Układ odpornościowy nadal walczy z patogennymi bakteriami, ale w przypadku braku leczenia funkcje ochronne organizmu nie dają już pożądanego efektu.
Do najczęstszych rodzajów choroby należą:
- bakteryjne zapalenie pochwy
- kandydoza
- drozd
Jeśli dysbioza występuje w postaci utajonej, rzadko występują ciężkie objawy. Bez testów i badań przeprowadzanych przez lekarza trudno rozpoznać chorobę w tej postaci. Dlatego kobietom zaleca się wizytę u ginekologa dwa razy w roku.
Przyczyny naruszenia mikroflory pochwy
Czynniki wpływające na pojawienie się dysbiozy są liczne:
- Pojedyncza i stała hipotermia, która zmniejsza odporność i przyczynia się do rozwoju dysbiozy.
- Zmień poziomy hormonów. Niesystematyczne życie seksualne, menopauza, ciąża, poród, aborcja, zaburzenia miesiączkowania itp.
- Zmiana stref klimatycznych.
- Stresujące sytuacje.
- Chaotyczne życie seksualne. Częsta zmiana partnerów seksualnych. Ignorowanie metod antykoncepcyjnych.
- Choroby zapalne i infekcyjne miednicy małej.
- Infekcje nabyte po stosunku.
- Długotrwałe leczenie antybiotykami.
- Choroby jelit.
- Nieprawidłowe podawanie i stosowanie tamponów do miesiączki.
Wszystkie te i inne przyczyny powodują naruszenie mikroflory pochwy.
Objawy choroby
Pomoc w czasie, aby rozpoznać naruszenie objawów mikroflory pochwy. Chociaż w wielu przypadkach, zwłaszcza w początkowej fazie choroby, po prostu są nieobecne. Jeśli bakterioza zaczęła się rozwijać, można zaobserwować:
- podświetlając biały i żółty
- nieprzyjemny zapach
- dyskomfort w okolicy narządów płciowych,
- suchy seks
- pieczenie, swędzenie i ból w okolicy narządów płciowych.
Są to główne oznaki naruszenia mikroflory pochwy. Jeśli dysbioza nie jest leczona, może wystąpić endometrioza, zapalenie wyrostków, szyjki macicy lub ścian pochwy.Jeśli proces zakaźny wpłynął na narządy moczowo-płciowe i cewkę moczową, z reguły rozwija się zapalenie pęcherza moczowego lub zapalenie cewki moczowej.
Naruszenie mikroflory pochwy podczas ciąży i po porodzie
Ciąża, zmiany w poziomach hormonalnych mogą wywołać ostry stan dysbiozy pochwy. W okresie płodności objawy choroby nasilają się. Występuje obfitość wyładowań, martwi się nieprzyjemnym zapachem, swędzeniem i pieczeniem w okolicy narządów płciowych, są bolesne odczucia podczas seksu.
Wiele leków jest przeciwwskazanych u kobiet w okresie ciąży, więc nie jest możliwe przeprowadzenie pełnego leczenia. Wszystkie działania są ukierunkowane tylko na czasowe zniesienie objawów, a niezbędne leczenie antybiotykami odbywa się po porodzie.
Po porodzie może dojść do naruszenia mikroflory pochwy. Jak leczyć pacjenta w tej sytuacji? O to pytanie decyduje tylko lekarz. Często u młodych matek zdiagnozowano pleśniawki, które wywołuje grzyb drożdżopodobny z rodzaju Candida. Na proces ten wpływają zmiany hormonalne w organizmie, a także wiele leków, które musiała podjąć kobieta, która urodziła dziecko.
W tym przypadku terapia jest prowadzona przy użyciu środków przeciwgrzybiczych w połączeniu z probiotykami, które mają pozytywny wpływ na mikroflorę pochwy i zapobiegają wtórnemu pojawieniu się choroby.
Pochwowe dysbakterioza i partner seksualny
Często brak równowagi mikroflory pochwy nie wpływa na życie seksualne kobiety i nie powoduje żadnych szczególnych problemów dla partnera seksualnego. Wyjątek stanowi zaawansowany etap dysbiozy. W takim przypadku u mężczyzny mogą pojawić się objawy zapalenia bródki lub niespecyficznego zapalenia cewki moczowej, a następnie tylko wtedy, gdy silniejszy płeć ma predyspozycje do choroby.
Co do zasady, choroby partnera seksualnego nie wpływają na środowisko pochwy kobiety, oczywiście, nie mówimy o chorobach przenoszonych drogą płciową.
Leczenie dysbiozy pochwy odbywa się wyłącznie u kobiet, bez udziału partnera, chyba że patologia jest spowodowana zakażeniem narządów płciowych.
Jeśli występują choroby przenoszone drogą płciową, towarzyszy im ciężka dysbakterioza. Przyczyna braku równowagi w środowisku pochwy. Prowokują one pojawienie się procesu zapalnego i naruszają mikroflorę pochwy. Jednak nie ma takich sytuacji, w których czynnikiem sprawczym jest jedynie zakażenie przenoszone drogą płciową. Zawsze chorobie towarzyszą negatywne zmiany warunkowo patogennej mikroflory. Należy to uwzględnić w walce z chorobą. W tym przypadku samodzielne przyjmowanie antybiotyków raczej nie pomoże, ponieważ nie przywróci normalnego poziomu mikroflory.
Zawsze przebieg leczenia powinien kończyć się priobiktami przywracającymi środowisko pochwy. Poważne problemy wywołane przez chlamydie i rzęsaki, rozwiązane przez terapię antybakteryjną, po której trzeba przywrócić mikroflorę. Kursy te powinny być podzielone i przechowywane jeden po drugim.
W sytuacjach, gdy choroba ma łagodną postać, należy przeprowadzić diagnostykę moczowo-płciową. I można przywrócić niezbędne tło jednocześnie z eliminacją infekcji narządów płciowych.
Dysbakterioza u dziewcząt
Naruszenie mikroflory pochwy występuje nawet u dziewcząt, które nigdy nie miały stosunku seksualnego. Tutaj ma wpływ wiele czynników. Należą do nich zmiany hormonalne organizmu w okresie dojrzewania oraz cechy struktury błony dziewiczej i nieprzestrzeganie zasad higieny (w tym niewłaściwe mycie genitaliów) oraz przyjmowanie antybiotyków i innych leków. Przyczyny w tym przypadku są podobne do czynników przyczyniających się do rozwoju dysbiozy u kobiet, które prowadzą aktywne życie seksualne. Ale są niuanse.
W przeciwieństwie do kobiet, dziewczęta rzadko mają obfite wydzielanie, ponieważ błona dziewicza nie pozwala im całkowicie opuścić waginy.Pewna część z nich gromadzi się w miednicy, co powoduje proces zapalny. Również na początku rozwoju seksualnego u dziewcząt wiele bakterii dostaje się z pochwy do cewki moczowej, co może powodować "zapalenie pęcherza miodowego".
Terapia dysbakteriozy u dziewic jest dość skomplikowana, ponieważ dziewicza membrana nie pozwala na dokładne leczenie pochwy. W niektórych przypadkach pokazana jest nawet hymenektomia, w której dochodzi do naruszenia hymenów.
Rozwój dysbiozy i środowiska jelitowego
Często niektóre choroby żołądka i jelit prowadzą do zakłóceń mikroflory w ścianach jelita i pochwie.
Odbytnica znajduje się w bliskim kontakcie z jamą pochwy, w wyniku czego bakterie przechodzą bez przeszkód przez ściany narządów. Kiedy dysbioza jelit rozwija się i rozwija, bakterie (E. coli, enterokoki itp.), Które powodują tę chorobę, łatwo przenikają ściany pochwy, gdzie również naruszają tło. Co robić w tej sytuacji? Oczywiście, skontaktuj się ze specjalistą, w każdym razie bez uciekania się do "własnej aktywności" i pomocy środków ludowej.
Leczenie naruszenia mikroflory pochwy w tym przypadku jest złożonym procesem, ponieważ prawdopodobieństwo nowej infekcji jest dość wysokie. Powinny być jednoczesne leczenie i pochwy i jelit. Jest to najcięższa forma dysbiozy.
Rozpoznanie dysbiozy
Aby leczenie dawało wynik, musisz prawidłowo zdiagnozować dolegliwość. Pierwszym z nich jest badanie ginekologiczne pacjenta. Następnie przydzielone testy. Zazwyczaj jest to:
- Diagnostyka PCR w celu zapewnienia braku lub obecności infekcji narządów płciowych,
- rozmaz na flory, mówiąc o stanie mikroflory pochwy,
- wysiew pochwy,
- zależy od wrażliwości pacjenta na antybiotyki.
Uzyskane dane z badań laboratoryjnych pozwalają ustalić przyczynę choroby i stopień jej złożoności.
Leczenie dysyoza
Środki terapeutyczne mające na celu przywrócenie mikroflory pochwy dzieli się na kilka etapów:
- Zniszczenie patogennych bakterii, które spowodowały tę chorobę.
- Przywrócenie mikroflory pochwy.
- Wzmocnij odporność.
Jeśli pojawiła się dysbakterioza z powodu infekcji narządów płciowych, najpierw usuń patogen, przepisując cykl antybiotyków. Jeśli naruszenie mikroflory pochwy spowodowane jest innym powodem, antybiotyki nie mogą być stosowane. A jeśli przepisują podobną terapię, to przez okres nie dłuższy niż pięć dni.
Jest to bardzo ważne, gdy dysbioza przeprowadza zewnętrzne procedury. Są to różne tace i tampony. Takie zdarzenia hamują rozwój patogennych mikroorganizmów i przywracają odporność. Leczenie naruszeń mikroflory pochwy środkami antyseptycznymi - w tym przypadku są one stosowane miejscowo - jest o wiele bardziej skuteczne niż antybiotyki, a ich strefa oddziaływania jest znacznie szersza. Niemal wszystkie bakterie są podatne na ich wpływ. Więcej środków antyseptycznych pomaga rozwinąć odporność ścian pochwy i normalizuje jej mikroflorę. Hamować reprodukcję chorobotwórczych bakterii.
Rozpoczęta forma dysbakteriozy jest trudna do wyleczenia jedynie za pomocą immunomodulującej terapii, tutaj dodatkowo prawie zawsze przepisywane są antybiotyki.
Leki stosowane w leczeniu dysbiozy
Naruszenie mikroflory pochwy (leki przepisywane zazwyczaj w postaci maści, czopków, tabletek i kremów dopochwowych) jest dość skomplikowaną chorobą, która często wymaga zintegrowanego podejścia.
Często do leczenia dysbakteriozy stosuje się krem "Dalatsin", który jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania. Składnik aktywny - fosforan klindamycyny 2%. Intensywnie wpływa na mikroflorę pochwy. Również skutecznie przywrócić tło w takich patologiach, jak naruszenie mikroflory pochwy, świece "Dalatsin". Zawierają do 100 mg antybiotyku.
Dobry wynik w dysbiozie pochwy daje świece "Flagyl".Lek stosuje się raz dziennie, na noc. Ponadto, w celu leczenia choroby, lekarze zalecają stosowanie "Hexicon" - są to świece z chlorheksydyną. Są one wprowadzane do jamy pochwy raz dziennie. Kurs trwa 10 dni.
W leczeniu dysbiozy pochwy wielu dziś wybiera świece "Betadine" i "Terzhinan". Żel Metronidazol ma również dobry efekt.
Jeśli choroba zostanie rozpoczęta i nie można zrezygnować z lokalnych preparatów, wówczas przepisuje się ją do spożycia pigułki. To jest:
- Ornidazole.
- Naxojin.
- "Meratin".
- "Tiberal".
- Tinidazol.
- "Trichopol" lub "Metronidazol".
- Clindamycin.
Leki przyjmowane są przez cały tydzień. Należy pamiętać, że stosowanie środków doustnych jest zabronione. Szczególnie dotyczy to "Trikhopol".
W połączeniu z innymi lekami na normalizację mikroflory przypisano: "Linex", "Probifor", "Bifidumbakterin", "Bifiform", "Bifidin" lub "Bifiliz". Aby zwiększyć liczbę bakterii Lactobacillus w środowisku pochwy, należy przepisać "Acylact", "Lactobacterin", "Acepol" itd. Lek zaleca się przyjmować z kursem rozpoczynającym się od drugiego dnia przyjmowania środków przeciwbakteryjnych. Przeznaczono również środki do utrzymania odporności - "Immunal", "Cycloferon" itp.
Jeśli przyczyną naruszenia mikroflory były stosunki seksualne, powinieneś również zbadać i leczyć swojego partnera seksualnego.
O środkach zapobiegawczych
Leczenie dysyozą może potrwać do czterech tygodni. W niektórych przypadkach trudno jest zapobiec tej chorobie, ponieważ trudna do ustalenia jest prawdziwa przyczyna choroby. Jedyną rzeczą, jaką może zrobić kobieta, jest wzmocnienie układu odpornościowego i przestrzeganie niezbędnych zasad higieny.
Po przywróceniu mikroflory pochwy należy odwiedzać ginekologa co trzy miesiące w ciągu roku. Jest to konieczne, aby określić nawrót w czasie i podjąć odpowiednie działania. W przyszłości, w normalnych okolicznościach, możesz skonsultować się z lekarzem raz w roku.
Kiedy mikroflora jest w normie
Wiele "dobrych" bakterii żyje w naszym ciele. Jest to rodzaj symbiozy: zapewniamy im schronienie, chronią ich "dom". U noworodków pochwa jest sterylna. Ale już w pierwszych minutach po urodzeniu dziecko zostaje zaatakowane przez bakterie. "Zajmują" błonę śluzową pochwy (i inne narządy) i ostatecznie tworzą tę samą mikroflorę. Należy pamiętać, że flora jest nietrwała i zmienia się przez całe życie. Polisacharydy obecne w komórkach bakterii są "odpowiedzialne" za zmienny stan mikroflory. Ale same polisacharydy są dotknięte hormonami płci żeńskiej.
Dlatego normalne zmiany mikroflory są spowodowane przez hormonalne skoki: okres młodzieńczy, dojrzewanie, ciąża i poród, życie seksualne, menopauza. Na przykład w florze nowonarodzonej dziewczynki przeważają pałeczki mlekowe i bifidobakterie. Następnie stają się mniejsze, a flora staje się coccal - skolonizowana przez naskórkowe i saprofityczne gronkowce.
Normalna mikroflora pochwy tworzy szczególne kwaśne środowisko, które spełnia 2 główne funkcje: ochronne i ewolucyjne.
- Funkcją ochronną jest zniszczenie przez to środowisko wszystkich (lub prawie wszystkich) mikroorganizmów, które powodują różne choroby i procesy zapalne.
- Funkcja ewolucyjna zapewnia zdrową koncepcję, ponieważ niszczy plemniki. Tak potężną barierę ochronną może pokonać tylko najzdrowszy plemnik.
Zgodnie z jej składem mikroflora pochwy dzieli się na kilka stopni czystości:
- średnio kwaśne z wysokim poziomem bakterii kwasu mlekowego - bakterie mlekowe (zdrowe środowisko),
- średnia słabo kwaśna reakcja z małą ilością pałeczek kwasu mlekowego i obecność gronkowców, paciorkowców i leukocytów (zdrowe pożywki),
- reakcja średnio obojętna lub słabo zasadowa z wysokim poziomem ziarniaków, leukocytów i pojedynczej obecności bakterii kwasu mlekowego (obecność stanu zapalnego),
- środowisko alkaliczne z dużą liczbą bakteroidów, kokcy i leukocytów oraz brak pałeczek kwasu mlekowego (procesy zapalne).
Naruszenie normalnej mikroflory pochwy
Naruszenie mikroflory pochwy nazywa się dysbiozą pochwy lub dysbakteriozą. Takie naruszenie samo w sobie jest już chorobą. Jego inne imię to bakteryjne zapalenie pochwy. Jednak termin ten odnosi się tylko do częściowego naruszenia mikroflory. Często można usłyszeć inną nazwę tej choroby - drozda lub kandydozę. I ten termin nie jest całkiem poprawny, aby odnosić się do naruszenia mikroflory, ponieważ choroba jest tylko rodzajem naruszenia flory. I tego rodzaju nie tak mało.
Zaburzenia mikroflory występują u prawie każdej kobiety w różnych okresach jej życia. Takie efekty mogą prowadzić do jakiegokolwiek wpływu na ciało kobiety. Zazwyczaj przejawy dysbiozy są niewielkie, a czasem nawet niedostrzegalne. Poważne naruszenia mogą jednak doprowadzić do niebezpiecznego stanu zapalnego, infekcji i nawrotów. Jakie czynniki powodują naruszenie flory pochwy?
- Przegrzewanie ciała. Długotrwałe narażenie na przeziębienie, jak również pojedyncza silna hipotermia, zmniejsza odporność i wpływa na zmianę flory pochwy.
- Zakłócenie hormonalnego tła lub jego zmiana prowadzi również do zmiany mikroflory i jej zaburzeń. Mogą być spowodowane nieregularnym życiem seksualnym, niepowodzeniami cyklu menstruacyjnego, ciążą i porodem, aborcją, dojrzewaniem lub menopauzą.
- Zmiana klimatu. Dysbioza może wystąpić podczas przeprowadzki do miejsca zamieszkania w innym regionie lub nawet podczas podróży turystycznej do krajów o ciepłym klimacie.
- Stresujące sytuacje lub depresja.
- Nieuporządkowane życie seksualne i częste zmiany partnerów, odrzucenie stosowania środków antykoncepcyjnych.
- Niewłaściwe stosowanie tamponów i poduszek podczas menstruacji.
- Leczenie antybiotykami.
- Choroby przewodu żołądkowo-jelitowego i narządów miednicy.
- Infekcje narządów płciowych.
Konieczne jest zastrzeżenie, że czynniki te nie zawsze prowadzą do naruszeń, a jeszcze bardziej do chorób. Jednak przy pierwszych objawach należy skonsultować się z lekarzem.
Objawy i rodzaje dysbiozy pochwy
W dysbiozie pochwy dochodzi do naruszenia normalnego stosunku bakterii zamieszkujących błonę śluzową pochwy. W stanie zrównoważonym normalna mikroflora składa się w 90% (w przybliżeniu) z pałeczek kwasu mlekowego, 9% to bifidobakterie, a 1% w kluczowych komórkach (bakterie Mobilunkus, Gardnerella, Leptotriks, grzyby Candida i inne mikroorganizmy).
Normalna mikroflora wspomaga układ odpornościowy. Kiedy się nie uda, równowaga pomiędzy procentowym udziałem bakterii zostaje zakłócona, zachodzi ich nierównowaga ilościowa, co prowadzi do rozwoju dysbiozy. Najbardziej widoczne objawy dysbiozy:
- dyskomfort na zewnętrznym obszarze narządów płciowych,
- pojawienie się absolutorium
- wystąpienie nieprzyjemnego zapachu.
Ale, po pierwsze, te symptomy mogą wskazywać nie w ogóle na dysbacteriosis, ale o innych chorobach. Po drugie, dysbioza pochwy może być bezobjawowa.
W zależności od tego, które bakterie chorobotwórcze przeważają w składzie mikroflory pochwy, dysbioza może występować w różnych postaciach. Oto najczęstsze przypadki naruszenia mikroflory (rodzaje dysbioza).
- kandydoza (lub drozd) ("najłatwiejszy" typ dysbiozy, choroba ta jest spowodowana grzybami Candida),
- Gardnerellosis (bakterie Gardnerella, które powodują chorobę, są niebezpieczne, ponieważ mogą powodować zapalenie pochwy i szyjki macicy),
- leptotrychoza (uznana za jedną z bezobjawowych postaci dysbiozy pochwy wywołanej przez bakterie z grupy Leptocias).
Każdy rodzaj dysbakteriozy pochwy jest niebezpieczny z powodu powikłań, takich jak zapalenie pochwy, pęcherza, szyjki macicy i samej macicy, a także infekcje przenoszone drogą płciową.
Leczenie i zapobieganie dysbiozie pochwy
Naruszenie mikroflory pochwy pociąga za sobą rozwój wielu chorób. Dlatego też, przy pierwszych objawach tego zaburzenia, należy skonsultować się z lekarzem, który dokona dokładnej diagnozy i zaleci odpowiednie leczenie. Przywrócenie normalnej mikroflory odbywa się w trzech głównych etapach:
- eliminacja bakterii (chorobotwórczych i warunkowo patogennych), które powodowały dysbakteriozę i zapalenie,
- przywrócenie równowagi "dobrych" bakterii tworzących mikroflorę,
- przywracanie odporności.
W przypadku zakaźnego charakteru zaburzeń zalecany jest przebieg leczenia antybiotykami, podczas którego patogen zostaje całkowicie wyeliminowany. W przypadku braku infekcji narządów płciowych leczenie można prowadzić bez przepisywania leków przeciwbakteryjnych. Dlatego środki terapeutyczne nie mogą być wybrane niezależnie. Oprócz antybiotyków, środki antyseptyczne są stosowane w celu przywrócenia prawidłowej mikroflory. Takie leki są stosowane zewnętrznie - poprzez wprowadzanie tamponów i przyjmowanie kąpieli pochwowych. Przed leczeniem antybiotykami lub w tym samym czasie u niego przebieg immunokorekcji.
Przywrócenie prawidłowej mikroflory pochwy trwa około 3-4 tygodni. Z reguły w leczeniu stosuje się leki tabletkowane i czopki dopochwowe. Ponadto przeprowadzane są lokalne procedury antybakteryjne (kąpiele, tampony). Po zakończeniu kuracji konieczne jest przeprowadzenie badań kontrolnych w laboratorium, a następnie zaangażowanie w profilaktykę dysbakteriozy.
Zapobieganie dysbiozie pochwy to przede wszystkim higiena i wzmocnienie układu odpornościowego. Po zakończeniu leczenia mikroflory pochwy konieczne jest odwiedzanie ginekologa co najmniej 3 razy w miesiącu przez rok, aby zapobiec nawrotom. Dzięki udanemu leczeniu i bez nawrotów pozostaje tylko utrzymać układ odpornościowy, przestrzegać zasad higieny i prowadzić zdrowy tryb życia. Nie zapominaj, że normalna flora pochwy to twoja ochrona przed wieloma chorobami. Dlatego konieczne jest potraktowanie tego problemu z należytą uwagą. W końcu zdrowie kobiet jest bardzo delikatne. Zadbaj o siebie, bądź zdrowy i szczęśliwy!
Normalna biocenoza pochwy
Dzięki badaniom klinicznym naukowcy odkryli, że naturalna mikroflora pochwy jest zbiorem korzystnych i warunkowo patogennych mikroorganizmów. Normalnie korzystne bakterie znacznie przewyższają gatunki oportunistyczne w ilości. Wiadomo, że około 95-97% biocenozy pochwy składa się z pałeczek kwasu mlekowego, które wytwarzając kwas mlekowy, zapewniają kwaśne środowisko w pochwie i chronią je przed infekcją. Mikroorganizmy warunkowo patogenne (3-5%) reprezentowane są przez następujące gatunki:
- Gram dodatnie sztyfty.
- Gram-dodatnie i Gram-ujemne kokcy.
- Pałeczki beztlenowe.
- Enterobacteria.
Symbiotyczny związek pożytecznych i warunkowo patogennych mikroorganizmów nie tylko nie powoduje żadnej szkody, ale nawet chroni wewnętrzne narządy płciowe przed infekcją. Większość czynników zakaźnych, przenikających do pochwy, jest neutralizowana w kwaśnym środowisku. Warto jednak zauważyć, że zmiany w mikroflory mogą wystąpić podczas cyklu menstruacyjnego. Na przykład na początku cyklu występuje pewne odchylenie pH pochwy po stronie alkalicznej. Spadek liczby pałeczek mlekowych będzie charakterystyczny, czemu towarzyszy wzrost mikroorganizmów oportunistycznych. Ale natychmiast po miesiącu następuje szybkie przywrócenie równowagi.
Po zauważeniu jakiegokolwiek nienaturalnego wyładowania z narządów płciowych, nie odkładaj wizyty u lekarza.
Naruszenie biocenozy pochwy
Nie tak dawno temu naruszenie mikroflory pochwy uznano za zespół kliniczny. Niemniej jednak przypisano mu teraz odrębną jednostkę nozologiczną, której nadano nazwę bakteryjnego zakażenia pochwy. W tym stanie patologicznym obserwuje się gwałtowny spadek lub brak pałeczek kwasu mlekowego i wzrost liczby mikroorganizmów warunkowo patogennych, w szczególności gardnerell i bakterii beztlenowych gram-ujemnych. Należy zauważyć, że ani infekcje bakteryjne przenoszone drogą płciową, ani grzyby ani patogenne pierwotniaki nie powodują bakteryjnego zakażenia pochwy.
W wyniku rozwoju dysbiozy pochwy, pH środowiska w pochwie przesuwa się na stronę alkaliczną i staje się większe niż 4,5. Takie zmiany są związane z obecnością dużej liczby beztlenowych bakterii, które wytwarzają lotne aminy, które mają wyjątkowo nieprzyjemny zapach, przypominający zgniłą rybę. Zmiany w biocenozie i pH środowiska pozbawiają pochwę biologicznej bariery ochronnej, tworząc wszystkie warunki występowania zakaźnych i zapalnych chorób kobiecego układu rozrodczego.
Co powoduje dysbioza?
Bakteryjne zapalenie pochwy nie pojawia się znikąd. W roli czynnika prowokującego prowadzącego do naruszenia mikroflory pochwy można:
- Hormonalna nierównowaga. Często obserwowane podczas ciąży i karmienia piersią, aborcji, menopauzy, nieregularnego życia seksualnego itp.
- Akceptacja środków przeciwbakteryjnych. Jeśli używasz antybiotyków, niszczą nie tylko niebezpieczne, ale także pożyteczne bakterie i inne mikroorganizmy. Specjalna szkodliwość dla zdrowia powoduje niekontrolowane długotrwałe stosowanie leków przeciwbakteryjnych.
- Stała hipotermia, zmęczenie fizyczne, niezrównoważony stres psycho-emocjonalny, prowadzący do obniżenia odporności.
- Niepowodzenie czynności menstruacyjnej jajników o innym charakterze.
- Przeniesione choroby zakaźne i zapalne układu rozrodczego.
- Zbyt aktywne życie seksualne (kilku partnerów seksualnych lub ich częste zmiany).
- Zarówno niewystarczająca, jak i zbyt dokładna higiena okolicy intymnej.
- Stosowanie hormonalnej doustnej antykoncepcji i / lub stosowanie wewnątrzmacicznych środków antykoncepcyjnych.
Naruszenie mikroflory pochwy to choroba, którą należy celowo leczyć.
Manifestacja dysbioza
W przeważającej większości przypadków bakteryjne zapalenie pochwy przejawia się objawami miejscowymi. U niektórych pacjentów odczucia subiektywne mogą być nieobecne. Typowy obraz kliniczny w dysbiozie pochwy:
- Występuje obfite wydzielanie z wewnętrznych narządów płciowych (białawy kolor szary, ostry nieprzyjemny zapach). Dość często obserwuje się po intymności lub podczas menstruacji.
- Jeśli naruszenie mikroflory pochwy jest chroniczne, wówczas wydzielina staje się żółtawozielona, bardziej nasycona i gruba, przypomina zsiadłą masę.
- Ilość wydzieliny może być różna, od niewielkiej do bardzo dużej.
- Kobiety rzadko skarżą się na swędzenie i problemy z oddawaniem moczu. Jeśli są obecne, zwykle pojawiają się okresowo.
- Charakterystycznym objawem bakteryjnej vaginosis jest brak zapalenia pochwy.
- Czasami występują ciężkie krwawienia menstruacyjne i uczucie bólu w dolnej części brzucha.
Kobieta z naruszeniem mikroflory pochwy może przyczyniać się do rozwoju stanu zapalnego głowy i napletka w swoim partnerze seksualnym.
Jak określić dysbioza?
Główne kryteria kliniczne i laboratoryjne wskazujące na bakteryjne zapalenie pochwy:
- Obfite wylewanie z serek z białawo-szarym odcieniem i bardzo nieprzyjemnym zapachem, równomiernie pokrywające ściany pochwy.
- pH środowiska pochwy - ponad 4,5.
- Pozytywny test aminowy.Mieszanie próbek wydzieliny z pochwy z roztworem wodorotlenku potasu w równych proporcjach ma charakterystyczny rybi zapach.
- Badanie mikroskopowe identyfikuje kluczowe komórki. Są to złuszczone komórki nabłonkowe, do których przyłączone są różne warunkowo patogenne mikroorganizmy. Normalnie kluczowe komórki nie są wykrywane.
Jeśli zostaną wykryte co najmniej trzy z powyższych kryteriów, możemy bezpiecznie mówić o naruszeniu mikroflory pochwy charakterystycznej dla bakteryjnego zapalenia pochwy. W razie potrzeby diagnozę uzupełnia bakteriologiczna metoda badań, która pozwala określić skład jakościowy i ilościowy biocenozy pochwy.
Jeżeli mikrofala pochwy została zakłócona przez długi czas, może to wpłynąć na funkcję rozrodczą kobiety.
Przywrócenie biocenozy pochwy
Aby skutecznie wyeliminować bakteryjne zapalenie pochwy, należy wykonać dwa główne zadania:
- Tłumić nadmierny wzrost i rozmnażanie bakterii oportunistycznych (zwłaszcza beztlenowce) dzięki stosowaniu leków przeciwbakteryjnych.
- Przywróć normalną biocenozę pochwy za pomocą eubiotyków, które pomogą zwiększyć odsetek korzystnych mikroorganizmów.
Obecnie antybiotykoterapia hamująca florę oportunistyczną obejmuje przepisywanie następujących leków:
Kurs terapeutyczny może trwać 5-7 dni. Jeśli kobieta jest w ciąży i cierpi na bakteryjne zapalenie pochwy, klindamycyna jest zwykle stosowana jako krem. Po zakończeniu leczenia przeciwbakteryjnego podejmuje się środki w celu przywrócenia prawidłowej biocenozy pochwy. Podczas terapii nie ma żadnych specjalnych ograniczeń dotyczących płci. Aby zwiększyć odporność, zaleca się stosowanie kompleksów witaminowo-mineralnych i stymulatorów biogennych (Actovegin, ekstrakt z aloesu itp.).
Przy prawidłowym przestrzeganiu reżimu i wypełnieniu wszystkich zaleceń lekarza prowadzącego normalna mikroflora pochwy zostaje przywrócona w ciągu kilku tygodni.
Preparaty do normalizacji biocenozy
Jak poprawić mikroflorę pochwy? Skutecznie radząc sobie z oportunistycznymi bakteriami, przechodzą do przyjmowania eubiotek, które pomagają przywrócić biocenozę pochwy. Ta grupa leków obejmuje:
- Laktobakterynę.
- Lactonorm
- Bifidumbacterin.
- Atsilakt.
- Ecofemin.
- Gynoflor.
Laktobakterynę
Jedną z najpopularniejszych eubiotek stosowanych do korekcji biocenozy pochwy jest Lactobacterin. Żywe bakterie zawarte w preparacie, zapewniają normalizację mikroflory, utrzymując pH środowiska pochwy na poziomie nie przekraczającym 4,5. W kwaśnym środowisku wytwarzanym przez bakterie kwasu mlekowego wiele chorobotwórczych i warunkowo patogennych mikroorganizmów nie może rosnąć i się rozmnażać. Przeciwwskazania do stosowania alergii na składniki leku, kandydoza sromu i pochwy oraz dzieciństwo.
Działania niepożądane w postaci reakcji alergicznych występują bardzo rzadko. Ze względu na zmniejszenie efektu terapeutycznego jednoczesne stosowanie Lactobacterin i leków przeciwbakteryjnych nie jest zalecane. Leczenie zachowawcze przy użyciu czopków dopochwowych może trwać 10-14 dni. Jeśli to konieczne, może wyznaczyć powtarzane cykle leczenia w ciągu 2-3 tygodni. Koszt leku Lactobacterin waha się między 130-150 rubli.
Gynoflor jest szeroko stosowany do normalizacji mikroflory pochwy. W przeciwieństwie do poprzedniego leku, ten lek zawiera nie tylko kwaśne bakterie kwasu mlekowego, ale także niewielką ilość estrogenu (estriolu). Lactobacilli skutecznie radzą sobie z patogenną i warunkowo patogenną florą. Estriol zapewnia odzyskiwanie nabłonka pochwy, utrzymując biocenozę i pH ośrodka, bez wpływu ogólnoustrojowego na organizm kobiety.W zdrowym nabłonku gromadzi się glikogen, który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania pałeczek kwasu mlekowego. Wśród przeciwwskazań są następujące stany i choroby:
- Alergia na podstawowe i pomocnicze składniki Ginoflor.
- Nowotwory wrażliwe na estrogen (nowotwory gruczołu mlekowego, układ rozrodczy itp.).
- Dowolna forma endometriozy.
- Plamienie z genitaliów o niewyjaśnionym pochodzeniu.
- Młody wiek.
Chciałbym zauważyć, że Ginoflor nie zmienia poziomu naturalnych hormonów we krwi. We wczesnym okresie ciąży (1. trymestr) nie zaleca się przepisywania leku. Jednocześnie dozwolone jest używanie go w późniejszych okresach, jeśli istnieją odpowiednie wskazania i nie ma przeciwwskazań. Jednak nie są dostępne wiarygodne dane na temat wpływu Ginoflora na przebieg ciąży i rozwój płodu, ponieważ nie prowadzono długoterminowych badań klinicznych.
Działania niepożądane są rzadko zgłaszane. Niektóre kobiety miały miejscowe działania niepożądane, takie jak zaczerwienienie i pieczenie w okolicy narządów płciowych. Ponadto równoczesne stosowanie antybiotyków może prowadzić do zmniejszenia skuteczności leku. Środki plemnikobójcze nie są również zalecane do łączenia z Gynoflora. Przebieg leczenia jest ustalany wyłącznie przez lekarza prowadzącego, ale średnio może trwać 1-2 tygodnie. Podczas terapii kobiety i dziewczęta lepiej wykorzystują higieniczne tampony.
W większości aptek cena wyprodukowanego w kraju leku Gynoflor nie przekracza 950 rubli za opakowanie (6 tabletek dopochwowych). Pakiety 12 tabletek o wartości około 1300 rubli są również dostępne w sprzedaży.
Solkotrihofak
W przypadku przewlekłych i nawracających postaci bakteryjnego zakażenia pochwy szczepionka immunostymulująca Solkotrihofac służy do normalizacji mikroflory pochwy. Zastosowanie tego specyficznego leku nie tylko pomaga stabilizować biocinozę pochwy, ale także zapobiega prawdopodobieństwom nawrotów i mieszanym zakażeniom u około 80% kobiet. Solkotrihofak aktywnie wykorzystuje zarówno działanie lecznicze, jak i profilaktyczne przeciwko bakteryjnej vaginozie.
Szczepienie tym lekiem powinno być przeprowadzane wyłącznie przez lekarza. Kurs obejmuje 3 wstrzyknięcia domięśniowe. Przerwa między każdym podaniem wynosi 14 dni. Dokładny czas szczepienia jest obliczany z góry, aby iniekcje nie pokrywały się z miesięcznym. Ponowne szczepienie przeprowadza się po 12 miesiącach. Główne przeciwwskazania do stosowania Solkotrihofaka to:
- Alergia na składniki szczepionki.
- Różne infekcje w ostrej fazie.
- Gruźlica narządów.
- Choroby układu krwionośnego.
- Ciężka patologia układu sercowo-naczyniowego.
- Poważne zaburzenia nerek.
- Stany niedoboru odporności.
W czasie ciąży, aby szczepić się szczepionką Solkotrikofakom - decyduje lekarz, biorąc pod uwagę korzyści dla kobiety i potencjalne ryzyko dla dziecka. Działania niepożądane są praktycznie nieobecne. W rzadkich przypadkach obserwowano bóle głowy, dreszcze, gorączkę, ogólne osłabienie itp. Lek jest również skuteczny w nawracającej rzęsistkowicy. Możesz dostać szczepionkę Solkotrihofak w aptekach na receptę.
Kwasowość pochwy: co to jest?
Obecność kwaśnego środowiska w pochwie jest gwarancją ochrony narządów płciowych przed chorobotwórczą florą, infekcjami, chorobami grzybiczymi. W normalnych warunkach wydzielanie z pochwy składa się głównie z bakterii kwasu mlekowego wytwarzających kwas mlekowy, a także zawiera w niewielkiej ilości leukocyty, komórki nabłonkowe, tlenki i beztlenowce.
Zwiększona kwasowość pochwy i jej przyczyny
Wartość pH pochwy wynosi od 3,8 do 4,5. Jeśli liczba jest mniejsza niż 3,8, mówimy o zwiększeniu poziomu kwasowości pochwy.
Do czynników wpływających na zmiany w poziomie kwasowości pochwy należą:
- Użyj nieodpowiednich produktów do higieny intymnej. Do codziennego mycia potrzebne są specjalne żele i pianki o neutralnym pH. Jeśli w tym celu zastosujecie proste mydło, istnieje ryzyko naruszenia równowagi pH pochwy.
- Długotrwałe leczenie antybiotykami. Antybiotyki niszczą nie tylko patogeny, ale także zmniejszają ilość cennej mikroflory. Dlatego leczenie antybiotykami powinno być pod ścisłym nadzorem lekarza.
- Nadmierna i intensywna higiena intymna. Jeśli zbyt często wykonywane są douching i douche pochwy, pH pochwy może być zaburzone.
- Stres, życie w niekorzystnych warunkach środowiskowych, chroniczne zmęczenie, brak snu, niedożywienie i ogólny spadek w obronie organizmu, co może objawiać się zmianami pH.
- Hormonalne skoki i awarie. Wiadomo, że pH-metr w pochwie podczas ciąży, przed miesiączką, w okresie menopauzy lub na początku dojrzewania daje odmienne wyniki.
Niska i wysoka kwasowość pochwy: objawy
W około połowie przypadków zmianom w poziomie pH nie towarzyszą wyraźne objawy - dlatego tak ważne jest, aby systematycznie sprawdzać to co najmniej raz w miesiącu.
Jednak 50% kobiet cierpiących na zaburzenia pH nadal napotyka ich objawy. Należą do nich:
- swędzenie i pieczenie pochwy,
- obfite wydzielanie, o nietypowej konsystencji i kolorze,
- nieprzyjemny zapach.
Test kwasowości pochwy
Istnieją specjalne paski testowe do określenia pH pochwy, które pomagają określić poziom kwasowości w domu, bez odwoływania się do ginekologa. Są one ogólnodostępne, sprzedawane w większości aptek i są dostępne bez recepty.
Paski testowe do oznaczania kwasowości pochwy to małe kawałki specjalnego szaro-zielonego papieru. Aby niezależnie sprawdzić pH, należy otworzyć opakowanie z ciastem bezpośrednio przed wykonaniem pomiaru, ponieważ długa ekspozycja na powietrze może wpływać na dokładność paska testowego. Następnie należy przymocować pasek do ściany pochwy na kilka sekund (dokładny czas jest zwykle oznaczony przez producenta na opakowaniu), a następnie usunąć go i porównać ze skalą kolorów zawartą w zestawie testowym. Pod wpływem kwaśnego środowiska zmienia się kolor paska i pomaga określić zmiany w kwasowości pochwy. Jeśli wynik nie pasuje do żadnego z powyższych odcieni skali kontrolnej, należy wybrać najbliższy kolor.
Jak określić kwasowość pochwy bez pasków testowych?
Przeprowadzanie testów w domu daje dość dokładne wyniki, ale aby upewnić się, że twoja pochwa jest zbyt wysoka / niska w kwasowości, musisz skonsultować się z ginekologiem. Za pomocą lusterka inspekcyjnego lekarz zbierze wydzieliny pochwowe i umieści je na wskaźniku. W oparciu o zmianę koloru można wyciągnąć wnioski na temat obecności lub braku zmian w kwasowości.
Jak zwiększyć kwasowość pochwy i co może być konieczne?
Z medycznego punktu widzenia bardziej poprawne jest mówienie nie o podniesieniu poziomu pH pochwy, ale o jej przywróceniu i normalizacji. Aby to zrobić, umów się na spotkanie z ginekologiem, który wybierze odpowiednią terapię. Najważniejsze w takich przypadkach nie jest samoleczenie, ponieważ może to dodatkowo pogorszyć sytuację.
Leczenie niskiej i wysokiej kwasowości pochwy zwykle wymaga korekcji lokalnej odporności, walki z patogenną florą i normalizacji populacji pałeczek kwasu mlekowego.
Jak zmniejszyć kwasowość w pochwie na poczęcie?
Podwyższone pH pochwy nie tworzy najkorzystniejszego środowiska dla plemników.Ten swoisty mechanizm obronny przyczynia się do tego, że tylko najszybsza, zdrowa i silna plemnik może dotrzeć do komórki jajowej w celu zapłodnienia. W niektórych przypadkach przeszkadza w poczęciu.
Jak zmniejszyć kwasowość w pochwie, by szybciej i skuteczniej poczęć, decyduje lekarz. Jednocześnie zaleca serię testów mających na celu zbadanie obu partnerów. Domowe metody zmniejszania kwasowości pochwy (na przykład przy użyciu biczów sodowych) mogą zaszkodzić zdrowiu kobiet.
Aby uchronić się przed możliwymi zaburzeniami pH, ważne jest, aby wybrać odpowiednie produkty do higieny intymnej, które nie wpływają niekorzystnie na wartości kwasowości. W tym celu zalecamy zapoznanie się z żelem do higieny intymnej TM "Ginokomfort". Dzięki zrównoważonemu składowi, narzędzie to utrzymuje fizjologiczny poziom kwasowości, a jednocześnie ma delikatny efekt oczyszczania.
Jeśli już naruszyłeś poziom pH, możesz zmniejszyć jego objawy za pomocą intymnego żelu nawilżającego "Ginokomfort". Narzędzie pomaga poradzić sobie z suchością pochwy, swędzeniem i pieczeniem - typowymi objawami zarówno wysokiego jak i niskiego poziomu kwasowości pochwy.
Antybiotyki
Antybiotyki - jedna z najczęstszych przyczyn naruszeń normalnej mikroflory. Przez niemal stulecie leki przeciwbakteryjne były aktywnie wykorzystywane w medycynie. Dali możliwość zrobienia pewnych chorób, które wcześniej doprowadziły do śmierci, uleczalnej - a czasem potrzeba tylko 5-7 dni i kilkudziesięciu zastrzyków lub tabletek.
Jednak pomimo wszystkich korzyści, jakie antybiotyki przynoszą ludzkości, mają również szereg skutków ubocznych, z których jednym jest dysbakterioza. Niestety, antybiotyki nie mogą działać wybiórczo i niszczą tylko patogenne bakterie, często leki przeciwbakteryjne zabijają normalną florę pochwy, jelit i skóry. Prowadzi to do pojawienia się stanu, takiego jak dysbioza (dysbakterioza).
Aby uniknąć wystąpienia tego zaburzenia, które można warunkowo uznać za chorobę, eksperci zalecają przestrzeganie następujących zasad przepisywania antybiotykoterapii:
- muszą być przepisywane tylko zgodnie ze wskazaniami i stosować pod nadzorem lekarza,
- antybiotyk musi być wybrany na podstawie wyników badań bakteriologicznych (siew),
- antybiotyk można zmienić nie wcześniej niż 72 godziny po rozpoczęciu leczenia, ale nie później niż 7 dni (ponieważ bakterie szybko rozwijają odporność na oporność),
- połączyć kilka grup antybiotyków, biorąc pod uwagę ich synergizm (działanie jednokierunkowe),
- połączyć miejscowe i ogólne leczenie przeciwbakteryjne.
Jeśli zalecenia te nie są przestrzegane, ryzyko wywołania dysbakteriozy podczas przyjmowania antybiotyków wzrasta kilkadziesiąt razy. Dlatego zawsze należy preferować precyzyjnie racjonalną antybiotykoterapię, a nie niekontrolowane stosowanie takich leków.
Fizjologia
Mikrobiocenoza pochwy to zrównoważony i unikalny system, w którym zawsze utrzymuje się normalna ilość mikroorganizmów. Zwykle flora pochwy jest reprezentowana przez:
- pałeczki mlekowe pochwowe (96-98%),
- pochwowa flora kokcybakteryjna (gronkowce, bakteroidy, fuzobakterii itp., które stanowią nie więcej niż 2% całkowitej "populacji").
Powyżej zdjęcia widać normalne bakterie kwasu mlekowego lub pałeczki Dederleina. Czasami w pochwie można znaleźć pojedyncze kopie białych krwinek, o wysokim stopniu czystości.
Jak widać z powyższego, mikroflora pochwy jest reprezentowana w dużych ilościach przez pałeczki Dederlein - jest to inna nazwa dla pałeczek kwasu mlekowego. Mają wiele ważnych funkcji. Pałeczki w mikroflorze pochwy spełniają następujące funkcje:
- Produkcja kwasu mlekowego.Konieczne jest utrzymanie normalnego środowiska pH - 3,7-4,3 (środowisko kwaśne). Przy takich wskaźnikach kwasowości bakterie chorobotwórcze penetrujące pochwę są znacznie trudniejsze.
- Produkcja nadtlenku wodoru. Związek ten chroni również śluzówkę przed penetracją patogennych mikroorganizmów, zmniejszając tym samym prawdopodobieństwo przeniesienia infekcji układu moczowo-płciowego.
- Udział w procesie nawożenia. Laski w pochwie, jak już wspomniano, tworzą kwaśne środowisko. Nasienie z kolei ma alkaliczne pH (więcej niż 7-8). Dlatego też nawożenie jest możliwe tylko wtedy, gdy do pochwy weszło wiele plemników, które mogą wytrzymać kwaśne środowisko i przedostać się do kanału szyjki macicy, a następnie do macicy.
Biocenoza pochwy, a także mikroflora kanału szyjki macicy, zwykle stwarzają sprzyjające warunki do zapłodnienia i niekorzystne warunki do wejścia chorobotwórczych mikroorganizmów.
Mieszana flora
Flora mieszana w kanale szyjki macicy i pochwie jest normalna. W każdym razie warunkowo chorobotwórcze bakterie i grzyby będą zawsze obecne w śluzie. Czasami jednak dochodzi do zmiany relacji między różdżkami Dederlein a florą bakterii Bacillus z pochwy. Jest to stosunek tych wskaźników można wyróżnić 4 stopnie czystości pochwy:
- 1 stopień - Dederleyn trzyma się w ilości 95-96% lub więcej, mała liczba komórek nabłonkowych i leukocytów, pH jest kwaśne. Wskazuje, że mikroflora pochwy jest normalna.
- Etap 2 - obraz jest taki sam, ale warunkowo florę patogenną odnotowuje się w niewielkich ilościach, pH jest kwaśne. Ten stopień wskazuje również, że mikrocenoza pochwy nie jest osłabiona (jeśli nie ma innych objawów klinicznych).
- 3 stopnie - stosunek prętów i patogennej flory zmienia się (staje się więcej bakterii), pH jest lekko zasadowe. Ten stan wskazuje na naruszenie mikroflory w pochwie, może być konsekwencją obniżonej odporności i być oznaką infekcji układu moczowo-płciowego.
- Stopień 4 - wiele flory bakteryjnej, leukocytów i komórek nabłonkowych jest zauważonych w rozmazie, prawie bez pałeczek kwasu mlekowego, alkaliczne pH. Stopień 4 wskazuje na wyraźne naruszenie flory w pochwie i wymaga natychmiastowego leczenia.
4 stopień czystości nazywany jest również bakteryjnym zakażeniem pochwy i zanim został nazwany gardnerella.
Oprócz niewłaściwego stosowania antybiotyków, lekarze identyfikują szereg przyczyn, które mogą prowadzić do zmniejszenia liczby pałeczek Dederlein i wzrostu liczby warunkowo patogennej flory. Należą do nich:
- różnice w poziomie hormonów (zarówno fizjologicznych, na przykład w okresie ciąży i laktacji, jak i patologicznych, w przypadku patologii układu hormonalnego),
- uporczywa hipotermia, która prowadzi do obniżenia odporności,
- przewlekłe choroby zapalne macicy, jajników i jajowodów, kanał szyjki macicy,
- nieprzestrzeganie zasad higieny intymnej (szczególnie podczas menstruacji),
- stosowanie agresywnych produktów higienicznych, które nie są przeznaczone do miejsc intymnych,
stresujące sytuacje, przeciążenie organizmu, - zaburzenia odżywiania, sen,
- hormonoterapia (długotrwałe lub niewłaściwe stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych),
- rozwiązłe życie seksualne bez użycia osobistego wyposażenia ochronnego (prezerwatywy),
- zmiana klimatu
- przewlekła dysbioza jelit i inne choroby układu żołądkowo-jelitowego,
- niedobór odporności o dowolnej etiologii (pochodzenia).
Jak widać, lista przyczyn, dla których może dojść do naruszenia normalnej mikroflory pochwy, jest bardzo długa. Dlatego ten warunek wymaga zintegrowanego podejścia w diagnostyce i leczeniu.
Bakteryjne zapalenie pochwy nie należy do wielu chorób przenoszonych drogą płciową, kontakty seksualne mogą wpływać na wygląd i przebieg tej patologii, ale nie zawsze są kluczowym ogniwem w mechanizmach patogenezy.
Po wystawieniu na działanie czynników niekorzystnych, które zostały opisane powyżej, mikroflora w pochwie zmienia się - pręty Dederlein stają się mniejsze, a warunkowo patogenne mikroorganizmy stają się większe. Prowadzi to do alkalizacji środowiska w pochwie. Ze względu na zmianę pH o wiele łatwiej przeniknąć do błony śluzowej każdy mikroorganizm. Pierwszymi objawami bakteryjnej vaginosis mogą być:
- szaro-białe upławy (mogą występować w dużych ilościach lub raczej rzadko),
- swędzenie w zewnętrznym obszarze narządów płciowych,
- palenie podczas oddawania moczu,
- charakterystyczny zapach ryb.
Wydzieliny z zapachem ryb są charakterystyczne dla bakteryjnego zapalenia pochwy i nasilają się po kontakcie seksualnym - wynika to z faktu, że nasienie ma zasadowe pH, w wyniku czego zwiększa się synteza lotnych amin zawartych w produktach rybnych. Związki te powodują powstawanie nieprzyjemnego zapachu, a następnie mówimy o "ostatnim" etapie czystości pochwy.
Niebezpieczeństwo tego stanu jest takie, że gdy bakteryjne zapalenie pochwy zmniejsza miejscową odporność, co powoduje zwiększone prawdopodobieństwo innych chorób zapalnych narządów płciowych żeńskich.
Jak podnieść odporność w pochwie to bardzo ważna kwestia. Korekta upośledzonej mikroflory jest zaangażowana u ginekologa. Przede wszystkim konieczna jest zmiana stylu życia: jedz dobrze, unikaj stresu, zażywaj antybiotyki tylko po konsultacji ze specjalistą.
Opracowano również szereg leków, które mogą przyspieszyć proces przywracania mikroflory - to wszelkiego rodzaju żele, czopki (czopki dopochwowe), a także tabletki do stosowania doustnego, które zawierają bakterie kwasu mlekowego.
Czasami zaleca się je podczas antybiotykoterapii, a także kilka tygodni po jej zakończeniu. To powinien być obowiązkowy krok w leczeniu każdej choroby ginekologicznej, która jest przeprowadzana po eliminacji patogenów.
Zaleca się uważne przestrzeganie zasad higieny osobistej, a także można korzystać z takich popularnych metod jak: douching, kąpieli i szorowania z naparami ziół i wywarów (rumianek, nagietek, tymianek, matka i macocha), sodą. Należy jednak pamiętać, że wszelkie metody medycyny alternatywnej powinny być stosowane wyłącznie po konsultacji ze specjalistą.
Normalna mikroflora w pochwie jest integralną częścią zdrowia kobiet. Dzięki mikroorganizmom, które żyją w pochwie, ciało kobiety jest w stanie chronić przed patogenną florą, a także stworzyć sprzyjające warunki do zapłodnienia.
Dlatego tak ważne jest monitorowanie stanu zdrowia, a także regularne sprawdzanie stanu mikroflory podczas badania ginekologa. Te środki ostrożności mogą chronić ciało kobiety przed negatywnymi konsekwencjami w przyszłości.
