Ciąża

Jak powstaje poronienie we wczesnym okresie: przyczyny i objawy

Poronienie (spontaniczna aborcja) - jest samoistną aborcją w okresie do 22 tygodni. W związku z tym są one podzielone na wczesne i późne. Zgodnie z dynamiką tego, co się dzieje, wyróżniamy:

Podział na te gatunki jest bardzo warunkowy, mogą one wpływać na siebie nawzajem. Na przykład groźna aborcja idzie w pełni, a nieodebrane aborcje kończą się jednak uwolnieniem komórki jajowej.

Jak często kończy się ciąża?

Uważa się, że co najmniej 20% wszystkich koncepcji kończy się spontaniczną aborcją. Jest możliwe, że liczba ta jest zaniżona. W końcu wiele kobiet nie zdaje sobie sprawy z przerwanej ciąży, kiedy pojawia się w 4 tygodniu, przyjmując ją przez okresy opóźnione. Odsetek takich zdarzeń wzrasta wraz z wiekiem kobiety.

  • 80% wszystkich nagłych aborcji to 1 utrata trymestru
  • 90% straty w pierwszym trymestrze i około 30% w drugim - konsekwencja losowych nieprawidłowości chromosomowych, które najprawdopodobniej nie powtórzą się
  • ponad połowa wszystkich kobiet z grożonymi poronieniami z powodzeniem ponosi ciążę do 40 tygodni
  • W wieku 40 lat kobieta ma 50% ryzyko spontanicznej aborcji.

Prawdopodobne przyczyny aborcji

  • Zakłócenie rozwoju zarodka (uszkodzenia chromosomowe i genetyczne, deformacje)
  • Urazy odpornościowe
  • Nieprawidłowości macicy i jej guzy
  • Niepowodzenie szyi
  • Przyczyny hormonalne
  • Infekcja matek
  • Choroba układowa matki
  • Zatrucie, urazy
  • Inne

Niestety, nie zawsze jest możliwe ustalenie dokładnej przyczyny takiego zdarzenia. Obejmuje to większość obaw rodziców planujących nową ciążę po niepowodzeniu.

Urazy odpornościowe

Zwrot "zespół antyfosfolipidowy" w ostatnich latach obawiali się wszystkie kobiety, które co najmniej raz straciły ciążę. To właśnie ta diagnoza próbuje bezskutecznie znaleźć w przypadku spontanicznej aborcji do 12 tygodni, przechodząc niepotrzebne badania.

APS jest zespołem, w którym w organizmie powstają przeciwciała przeciwko własnym białkom. W wyniku tego występuje zakrzepica, choroba zakrzepowo-zatorowa pod nieobecność widocznych przyczyn poronienia we wczesnych stadiach 10 tygodni. Ponadto zwiększa się ryzyko opóźnienia wzrostu płodu i ciężkiego stanu przedrzucawkowego. Prawdziwa APS wymaga leczenia dla wszystkich kolejnych ciąż.

Oprócz wykrywania przeciwciał antyfosfolipidowych do rozpoznania zespołu potrzebne są określone objawy (niewyjaśnione poronienia, zakrzepica). Dlatego nie ma sensu sprawdzanie APS podczas pierwszej ciąży lub po pojedynczej utracie we wczesnych okresach.

Niewydolność szyjki macicy (szyjkowo-szyjnej)

W drugim trymestrze wzrasta rola niewydolności szyjki w strukturze spontanicznych poronień. W takim przypadku szyjka macicy przedwcześnie zmiękcza się i skraca, co prowadzi do uwolnienia płynu owodniowego i początku porodu. Przyczyną tego stanu może być uraz podczas zabiegów ginekologicznych, cech anatomicznych, częstych sztucznych aborcji. Najczęściej proces ten przebiega bezobjawowo, może wystąpić jedynie okresowe wyładowanie lub ból. Dlatego absolutnie wszystkie kobiety w okresie 19-21 tygodni muszą przejść szyjkę macicy - pomiar długości szyjki macicy za pomocą dopochwowej sondy ultrasonograficznej.

Przyczyny hormonalne

Istnieją pewne dowody na to, że niski poziom progesteronu może powodować poronienie. Brak fazy lutealnej jest przejawem niedoboru progesteronu. W rzeczywistości stan ten jest mniej powszechny niż dźwięk diagnozy. Czasami NLF łączy się ze zmianami w jajnikach, przysadce mózgowej i innych narządach endokrynologicznych. Bardzo często niski progesteron z powodzeniem łączy się z prawidłową ciążą.

Wysoka gorączka i ciężkie zatrucia organizmu matki mogą stymulować skurcze macicy i powodować przerywanie ciąży. Dlatego każda infekcja jest potencjalnie niebezpieczna. Jednak niektóre choroby są szczególnie często zagrożone poronieniem. To jest różyczka, toksoplazmoza, listerioza, bruceloza (patrz przyczyny infekcji wewnątrzmacicznej u noworodków). Inne infekcje nie są związane ze wzrostem częstości aborcji. Ważne jest, aby pamiętać, że w przypadku powtarzających się aborcji rola infekcji jest znacznie zmniejszona.

Choroba układowa matki

Istnieją choroby, które nie tylko komplikują przebieg ciąży, ale mogą zwiększać częstość występowania spontanicznych aborcji. Należą do nich:

  • Diabetes mellitus (ze słabą kontrolą glukozy)
  • Choroby tarczycy
  • Zaburzenia krzepnięcia krwi
  • Choroby autoimmunologiczne

Zatrucie i urazy

Nie ustalono wyraźnego związku między substancjami toksycznymi i aborcją. Uważa się, że praca z rozpuszczalnikami organicznymi i gazami odurzającymi może spowodować aborcję. Ten sam efekt ma palenie tytoniu, duże dawki alkoholu i narkotyków.

Zgony w obrębie jamy brzusznej oraz zabiegi chirurgiczne na jajnikach i jelitach mogą być niebezpieczne w czasie ciąży. Ale zarodek w macicy ma dobrą ochronę, więc większość z tych interwencji kończy się bezpiecznie.

Mity na temat przyczyn wczesnej utraty ciąży

Do 13 tygodni aborcja prawie nigdy nie jest powiązana z następującymi czynnikami:

  • Lot samolotem
  • Łagodny, tępy uraz brzucha
  • Sport (odpowiedni)
  • Jedno poprzednie poronienie do 12 tygodni
  • Aktywność seksualna
  • Stres

Jak rozpoznać aborcję?

Istnieje kilka głównych objawów poronienia:

  • Krwawienie o różnej intensywności

Izolacja krwi z powodu częściowego lub całkowitego odłączenia się kosmówki (przyszłe łożysko). Jeśli to oderwanie wystąpiło w górnej części macicy, krew może nie wyjść, ale powstaje krwiak retrochoralny. W przypadku groźnej aborcji może wystąpić łagodne krwawienie, które zachodzi niezależnie i bez konsekwencji, a aborcja w przebiegu krwawienia może być dość obfita.

Wrażenia bólowe są zwykle zlokalizowane powyżej kości łonowej, mogą dawać w pachwinie, w dolnej części pleców i mieć różną intensywność. Mogą być trwałe lub ciasne. Ważne jest, że większość kobiet w ciąży przez wszystkie 9 miesięcy może doświadczać różnych nieprzyjemnych i niezwykłych wrażeń w okolicy brzucha, które w żaden sposób nie zagrażają dziecku. Wszelkie wątpliwości dotyczące charakteru bólu mogą rozwiewać lekarza prowadzącego konsultacje.

  • Wyjściowe części zarodka z dróg rodnych

Większość aborcji kończy się samodzielnie po wszystkich częściach wyjścia zarodka. Ten symptom jest ostatecznym potwierdzeniem diagnozy, ale czasami kobieta myli zakrzepy krwi z embrionem.

  • Przepływ płynu owodniowego

W drugim trymestrze wylanie płynu owodniowego zawsze mówi o rychłej aborcji. Po pęknięciu błon, po którym następują skurcze i uwolnienie płodu. Czasami podczas ciąży może wystąpić nietrzymanie moczu lub obfite upławy. W razie wątpliwości co do rodzaju cieczy lepiej jest natychmiast skonsultować się z lekarzem w celu wykonania specjalnych testów. Dostępne w aptekach pady testowe do płynu owodniowego mogą dać fałszywie dodatni wynik.

Kiedy muszę pilnie zgłosić się do lekarza?

  • Krwawienie w dowolnym momencie.
  • Poważne skurcze w dolnej części brzucha
  • Ból lub dyskomfort w okolicy pachwiny, który pojawił się po raz pierwszy
  • Izolacja dużych ilości bezbarwnego płynu z pochwy.
  • Wzrost temperatury, pogorszenie stanu ogólnego.

Diagnostyka objawów poronienia

Za pomocą czujnika ultradźwiękowego można wykryć komórkę jajową już w 3-4 tygodniu ciąży, a później można znaleźć bicie serca zarodka.Uważa się, że jeśli z niewielkim krwawieniem i zamkniętą szyjką macicy lekarz wykryje bicie serca płodu, wówczas prawdopodobieństwo zajścia tej ciąży przed okresem wynosi 97%. Jeśli krew z dróg rodnych łączy się z silnie zdeformowanym płodowym jajkiem, zbyt małym zarodkiem lub brakiem bicia serca, aborcja jest uważana za nieuniknioną.

Często z krwawieniem lub ciężkim bólem w dole brzucha można wykryć krwiaka ultrasonograficznego na USG. Przy małych rozmiarach nie jest niebezpieczny i wymaga jedynie obserwacji. Ze znacznym dystansem i dużym krwiakiem istnieje wysokie ryzyko aborcji i ciężkiego krwawienia.

Określenie gonadotropiny kosmówkowej jest wskazane do przeprowadzenia tylko w bardzo wczesnych okresach, kiedy żywotność zarodka nie może być określona za pomocą ultradźwięków. Dzięki wysokojakościowym badaniom ultradźwiękowym nie jest to już konieczne. Jeśli okres ciąży wynosi 3-4 tygodni, a zapłodnione jajo nie zostanie znalezione, to sensowne jest ustalenie HCG dwa razy, w odstępie 48 godzin. W zależności od wyników badanie USG powtarza się lub stwierdza się poronienie.

Co dziwne, czasami po wykonaniu krwawienia rozmazuje onkocytologię. Jest to konieczne, jeśli na ultradźwiękach znajduje się żywy zarodek, w chorym nie ma widocznego krwiaka, a krwawienie trwa. W tym przypadku wymaz eliminuje raka szyjki macicy.

Leczenie groźnej aborcji

zależy od zamierzonego powodu. Bezpośredni wpływ na przebieg wydarzeń we wczesnych etapach (do 12 tygodni) jest prawie niemożliwy. Zwykle przepisywany tranexam (aby zatrzymać krwawienie) i utrozhestan (z nieudanymi poprzednimi ciążami). W drugim trymestrze możliwe jest spowolnienie skracania szyi w ICN (poprzez szycie i pessar). Te metody leczenia są wyczerpane. W wielu krajach wczesne poronienia nawet nie próbują leczyć z powodu wysokiej częstotliwości nieprawidłowości chromosomowych. Ostatnio pojawiły się badania, że ​​Utrozhestan w świecach nie zapobiega uwolnieniu nieprawidłowego zarodka, dlatego może być również stosowany przez krótki czas.

Co NIE POTRZEBUJ z krwawieniem we wczesnej ciąży (groźna aborcja):

Wszystkie powyższe narzędzia i środki są nieskuteczne i dlatego nie są zalecane przez czołowe rosyjskie i zagraniczne stowarzyszenia położników i ginekologów. Niektóre stare zabiegi, takie jak leżenie w łóżku, mogą nawet zaszkodzić ciężarnej kobiecie. Ograniczona ruchliwość zwiększa ryzyko zaparć, zakrzepicy, stresu, co prowadzi do różnych komplikacji.

Całkowita aborcja

Ten stan zazwyczaj nie wymaga leczenia ani nawet obserwacji. Zwykle lekarze zalecają testowanie hCG 3 tygodnie po zakończeniu ciąży. Jeśli wróci do normy, możesz bezpiecznie żyć. Jeśli hCG nie zmniejszyło się lub spadło w niedostatecznym stopniu, można podejrzewać pęcherzową poślizg - niebezpieczny stan wymagający leczenia.

Aborcja w toku

Jeśli po zbadaniu przez lekarza krwawienie nadal trwa, a zapłodnione jajo lub martwy zarodek nie opuściły jeszcze macicy, stosuje się trzy podejścia:

  • czekaj (poczekaj na samodzielne rozwiązanie sytuacji w ciągu 7 dni)
  • ukończenie leczenia (zażywanie mizoprostolu w celu zmniejszenia macicy i wydalenia komórki jajowej)
  • aspiracja próżniowa lub łyżeczkowanie (czyszczenie) jamy macicy (z ciężkim krwawieniem lub niepowodzeniem innych metod)

O sposobie zakończenia aborcji decyduje lekarz. Dlatego niezwykle ważne jest skonsultowanie się ze specjalistą i obserwowanie go przed końcem procesu. Kiedy zagrażające życiu krwawienie jest przepisywane lekom hemostatycznym, a czasami muszą przetaczać składniki krwi w szpitalu.

Kiedy jest przepisywany progesteron?

Wsparcie hormonalne (utrozhestan w świecach dopochwowo) jest wyznaczane w następujących przypadkach:

  • dwie lub więcej poronień samoistnych w okresie krótszym niż 20 tygodni
  • jedno poronienie w okresie 20 tygodni u kobiet powyżej 35 lat lub z niepłodnością w przeszłości
  • udowodniony niedobór fazy lutealnej cyklu
  • Zagrożone poronienie w przypadku niewydolności szyjki macicy (dowolne skrócenie szyjki macicy jest mniejsze niż 25 mm)

W dwóch pierwszych przypadkach do profilaktyki stosuje się Utrogestan (mikronizowany progesteron), zaczynając od przygotowania do ciąży i do 10-12 tygodni. Przy istniejącym zagrożeniu aborcją do 20 tygodni lek jest przepisywany, aż objawy znikną.

Jak odzyskać od poronienia?

Utrata pożądanej ciąży jest zawsze stresująca dla kobiety. Do niego dodaje się obawy o sukces przyszłych ciąż. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przed zaplanowaniem potomstwa zrehabilitować swoje zdrowie i nastrój (patrz także skutki aborcji i rehabilitacji).

  • W przypadku infekcji dróg rodnych (np. W przypadku długotrwałego krwawienia) lekarz przepisuje antybiotyki. Nie ma sensu brać ich tylko w celach prewencyjnych z niezależną aborcją. Jeśli jego zakończenie było stymulowane przez mizoprostol, gorączka pierwszego dnia będzie spowodowana lekami, a nie infekcją, więc nie martw się. Podczas operacji zwykle przepisywany jest jeden profilaktyczny lek przeciwbakteryjny.
  • Jeśli utracie ciąży towarzyszyło znaczne krwawienie, suplementacja żelaza może być potrzebna w leczeniu niedokrwistości.
  • W pewnych okolicznościach ginekolog może zalecić stosowanie środków antykoncepcyjnych. Ale z nieskomplikowaną, spontaniczną aborcją w różnym czasie, możesz rozpocząć planowanie ciąży, gdy tylko pojawi się nastrój psychiczny.
  • W przypadku poronienia nawykowego (3 lub więcej spontanicznych poronień z rzędu) konieczne jest poddanie się dodatkowym procedurom i zaliczeniu testów.

Jak się dzieje poronienie

W większości przypadków kobieta traci dziecko w bardzo wczesnym okresie, kiedy nawet nie podejrzewa, że ​​doszło do ciąży. Brak miesiączki rejestrowany jest jako zwykłe opóźnienie, aw ciągu kilku dni nadchodzą dni krytyczne - silniejsze i bardziej bolesne niż zwykle. Krwawienie szybko wraca do normy, ból znika, a kobieta nie kontaktuje się z ginekologiem w celu ustalenia przyczyny. Jeśli obfite wyczerpanie i ból trwają dłużej niż 2-3 dni, to po prostu trzeba skonsultować się z lekarzem.

Spontaniczne poronienie można zdiagnozować ze sto procentowym prawdopodobieństwem, gdy jeden z dni bolesnego i obfitego krwawienia z pochwy pozostawia duży skrzep krwi. Zazwyczaj taki skrzep przypomina bardziej bańkę krwi, która może być cała lub zerwana. W takim przypadku wyjazd do ginekologa nie może być odroczony. Musisz wiedzieć na pewno, czy to było poronienie, czy coś innego. Jeśli fakt samoistnego poronienia zostanie potwierdzony, lekarz musi ustalić, czy konieczne jest przeprowadzenie dodatkowego czyszczenia macicy z resztek tkanki zarodkowej.

Najczęściej poronienie we wczesnym okresie ciąży może przejść zupełnie niezauważone przez kobietę. Jednak ci, którzy planują zostać matką i nie mogą się doczekać zajścia w ciążę, mogą być niezwykle trudni w radzeniu sobie z utratą płodu. Ciało kobiety nie zawsze jest gotowe do noszenia zdrowego dziecka, a każdy żywy organizm jest zaprogramowany, aby pozbyć się genetycznie niezdrowego potomstwa.

Przyczyny poronienia we wczesnym okresie

Główne przyczyny samowykidyzha bardzo wiele, a większość z nich może poważnie podważyć zarówno fizyczne i psychoemocjonalne zdrowie obojga rodziców.

  1. Wrodzone wady genetyczne. W procesie scalania dwóch komórek płciowych rodziców powstaje zygota, która musi zawierać 44 chromosomy somatyczne i 2 płciowe - w sumie 46. Jeśli w procesie tworzenia zarodka znajdzie się wadliwa informacja genetyczna, nieprawidłowy zbiór chromosomów (mniej lub więcej z nich), mutacje organizm macierzyński pozbywa się niewłaściwego zestawu komórek.W ten sposób dobór naturalny zaczyna się pojawiać w łonie matki.
  2. Błąd hormonalny. Przez całe życie człowieka odpowiedzialne są specjalne substancje biologicznie czynne produkowane przez organizm w danej sytuacji. Hormony są zawsze w pewnej równowadze, tworząc wygląd i nastrój osoby, wpływając na metabolizm i ogólny stan zdrowia. Ciągłe zaburzenia lub częste skoki hormonalne mogą powodować spontaniczne poronienia organizmu. Na przykład, gdy matka oczekująca doświadcza ciągłego stresu, ciało wytwarza adrenalinę, co niekorzystnie wpływa na krążenie krwi i ton macicy w ciąży, co może powodować poronienie. Dzieje się tak dlatego, że jego własne życie jest ważniejsze dla ciała kobiety niż nieuformowany płód. Ponadto istnieje szereg chorób hormonalnych, które nie pozwalają na normalne funkcjonowanie dziecka.
  3. Rozbieżność między czynnikiem Rh matki i dziecka. Bardzo rzadkie przypadki, kiedy osoba ujawniła ujemny czynnik Rh. Jeszcze rzadziej kobiety z podobną krwią mogą znosić i rodzić zdrowe dziecko. Większość ludzi na planecie ma czynnik Rh dodatni, a jeśli ojciec dziecka ma ten zapis w swojej historii medycznej, wtedy dziecko też jest prawdopodobne. Organizm macierzyński z czynnikiem negatywnym odbierze tkanki płodu jako obce, nastąpi odrzucenie płodu. Nowoczesny poziom medycyny pozwala przezwyciężyć podobny problem, a rosnący odsetek kobiet z podobnym problemem rodzi zdrowe dzieci.
  4. Choroby zakaźne rodziców. Każda choroba, ostra lub przewlekła, może niekorzystnie wpłynąć zarówno na poczęcie, jak i na zarodek, który już się tworzy. Z każdej choroby, szczególnie zakaźnej, należy pozbyć się przed zajściem w ciążę. Konieczne jest poddanie się leczeniu obojga rodziców, ponieważ płód jest często zarażony przez jednego z partnerów chorób przenoszonych drogą płciową. Ponadto należy dokładnie sprawdzić obecność chorób zapalnych w narządach miednicy. Każda temperatura powyżej 37 stopni może spowodować spontaniczne poronienie.
  5. Wcześniej wykonywane aborcje. Każda ingerencja w naturalny przebieg życia organizmu jest stresująca i może powodować różne problemy w przyszłości. Może to być nie tylko aborcja chirurgiczna, ale także specjalne leki, popularna metoda i inne domowe metody przerywania ciąży, o których lekarz prowadzący może nie wiedzieć. Z dużym prawdopodobieństwem taka interwencja może zakończyć się późniejszymi negatywnymi skutkami ciąż, a nawet bezpłodnością.
  6. Stosowanie leków przeciwwskazanych do przenoszenia płodu. Większość leków nie jest zalecana kobietom w ciąży i karmiącym, jeśli ryzyko nie jest uzasadnione. Bardzo często same leki mogą powodować niewłaściwe tworzenie się narządów, a to spowoduje spontaniczne poronienie.

Istnieje wiele innych powodów, które mogą powodować poronienie. Bardzo duży wpływ na korzystny przebieg ciąży ma przyszły styl życia matki, jej stan psycho-emocjonalny, aktywność fizyczna i wiele innych.

Objawy poronienia

Zwiastunem odrzucenia płodu we wszystkich stadiach ciąży jest ostry ból w podbrzuszu i krwawienie. We wczesnych okresach kobiety często przyjmują te objawy dla tych, które rozpoczynają się nieco później niż okres. Ale jeśli ciąża jest już znana, należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską.

Główne objawy poronienia:

  • ostry ból w dolnej części brzucha, prawdopodobnie zostanie podany w dolnej części pleców,
  • upławy (krwawe lub lekko brązowawe, obfite),
  • zwiększyć napięcie mięśni gładkich macicy,
  • oznaki ogólnego odurzenia (gorączka, ból głowy, osłabienie, nudności).

Zwiększony ton macicy jest zwykle niemożliwy do zdiagnozowania. Jednak inne objawy powinny ostrzegać kobietę na miejscu. Mogą świadczyć nie tylko o poronieniu, ale także o innych patologiach.

Wyładowania mogą być łagodne, ale zmieszane z krwią. W tym przypadku szanse na uratowanie płodu znacznie wzrosły.

Co zrobić, jeśli masz objawy poronienia

Wszyscy ginekolodzy zalecają przy pierwszych oznakach poronienia, aby zająć wygodną pozycję poziomą, uspokoić i wezwać pogotowie ratunkowe. W niektórych przypadkach kobietom nie wolno wstać z łóżka. Oczywiście, każda aktywność fizyczna w tym momencie jest śmiertelna dla dziecka.

Często zaleca się ćwiczenia kojące i oddechowe, mające na celu zmniejszenie poziomu podniecenia przyszłej matki. Dodatkowe doświadczenia mogą tylko pogorszyć stan, ponieważ prowokują uwalnianie niechcianych hormonów w ciele matki. Ważne jest, aby myśleć o czymś miłym i dobrym. Na przykład o tym, jak w końcu zobaczysz dziecko i po raz pierwszy weźmiesz go w ramiona, w jaki sposób będzie ono inteligentne i zdrowe. Pozytywne nastawienie i odpowiednie emocje nie tylko obniżą poziom podniecenia, ale także odwrócą uwagę od bolesnych odczuć, pomogą zrelaksować się i spokojnie poczekać na załogę karetki.

Zapobieganie poronieniu we wczesnym okresie

Jeśli oboje partnerzy podjęli poważną i zrównoważoną decyzję o zostaniu rodzicami, muszą koniecznie przygotować się nie tylko na narodziny dziecka, ale także na samą ciążę. Oboje przyszli rodzice powinni być fizycznie zdrowi, nie mieć poważnych chorób przewlekłych i złych nawyków. Ponadto zaleca się poddanie serii dodatkowych badań:

  • badanie genetyczne - pozwala zidentyfikować ryzyko rozwoju wad wrodzonych,
  • badanie endokrynologiczne,
  • badanie ginekologiczne,
  • badanie urologiczne,
  • testy na infekcje wirusowe przenoszone drogą płciową.

Jeśli jednak ciąża przyszła niespodziewanie, ale jest całkiem do przyjęcia, kobieta musi całkowicie odbudować swój cały rytm życia. Ważne jest, aby przestać brać leki, które są przeciwwskazane u kobiet w ciąży i karmiących piersią, pozbyć się wszystkich złych nawyków i zacząć prowadzić zdrowszy i bardziej wyważony tryb życia. W takim przypadku ryzyko spontanicznej aborcji jest znacznie zmniejszone.

Niektóre statystyki

Jak pokazują statystyki, co piąta ciąża kończy się poronieniem. Wiele kobiet może tego nie zauważać. Najczęściej zdarza się to po 7-14 dniach po zapłodnieniu. Dzieje się tak z wielu powodów. W tym samym czasie praktycznie nie występują oznaki poronienia w drugim tygodniu.

W niektórych sytuacjach spontaniczne przerwanie ciąży występuje, gdy kobieta realizuje swoją interesującą pozycję. Aby uniknąć przyszłego nawrotu tragedii, trzeba wiedzieć, jakie choroby, czynniki zewnętrzne mogą wywołać poronienie i jak tego uniknąć.

Zaburzenia genetyczne

Eksperci w dziedzinie genetyki uważają, że 75% wszystkich poronień ma miejsce właśnie z powodu genetycznych zaburzeń płodu. Nie bój się. W wielu przypadkach takie odchylenia są przypadkowe. Jednocześnie prowadzić do spontanicznej aborcji mogą być choroby wirusowe, negatywny wpływ na środowisko, promieniowanie itp. W większości przypadków nie ma oznak poronienia. Zdjęcie potwierdza, że ​​w ten sposób natura stara się ocalić ludzkość od niezdrowego lub niezdrowego potomstwa.

Aby tego uniknąć, jest prawie niemożliwe. Ryzyko rozwoju nieprawidłowości genetycznych wzrasta z każdym rokiem.

Hormonalne zakłócenia

Od momentu poczęcia w kobiecym ciele rozpoczyna się globalna restrukturyzacja.Wpływa na hormony. Znakiem zagrażającego poronienia na wczesnym etapie może być niski poziom progesteronu. Brak tego hormonu może być spowodowany wieloma przyczynami. Jednak dzięki wczesnemu wykryciu odchyleń możliwe jest zapobieganie spontanicznemu przerwaniu obecnej ciąży. Do tego przyszłej mamy przepisuje się preparaty hormonalne.

Istnieje inna patologia, która może prowadzić do katastrofalnych konsekwencji. Niektóre kobiety po zapłodnieniu zwiększają poziom męskich hormonów. Substancje te hamują syntezę progesteronu i estrogenu. To właśnie te hormony wspierają kobiece ciało i umożliwiają zajście w ciążę bez odchyleń.

Często hormony nadnerczy i tarczycy mogą wpływać na wynik. Dlatego na etapie planowania zaleca się sprawdzenie stanu tych narządów.

Problem immunologiczny

Prawdopodobnie wielu słyszało o zjawisku konfliktu rezusów. Co to znaczy? Podobne zjawisko występuje, gdy dziecko dziedziczy ujemny czynnik Rh od swojego ojca. W rezultacie ciało kobiece postrzega płód jako obcy organizm i zaczyna go odrzucać.

W tym przypadku możliwe jest zapobieganie aborcji, jeśli kobieta jest przepisywana na leki z progesteronem w odpowiednim czasie. W końcu ten hormon pełni rolę immunomodulatora.

Zakażenie u kobiet

W chwili obecnej istnieje wiele chorób przenoszonych przez kontakty seksualne. Wiele z nich jest w stanie sprowokować poronienie we wczesnym okresie ciąży. Objawy niektórych chorób mogą się nie pojawić. Warto o tym pamiętać przy planowaniu ciąży. Niebezpieczne patologie obejmują wirus cytomegalii, chlamydię, opryszczkę, rzęsistkowicę, rzeżączkę, kiłę, toksoplazmozę itp.

Spontaniczna przerwa występuje podczas zakażenia zarodka, jak również w wyniku porażenia błon. Aby ograniczyć wpływ chorób na dziecko, konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie leczenia rozpoznanej choroby.

Inne powody

Wśród innych przyczyn poronienia eksperci zwracają uwagę na:

  • choroby wirusowe, takie jak grypa, ospa wietrzna, różyczka, ból gardła itp.,
  • zaburzony przepływ krwi między płodem a organizmem macierzyńskim,
  • złe nawyki: narkotyki, alkohol, palenie,
  • patologia narządów wewnętrznych płodu,
  • załamanie nerwowe, stres
  • wysiłek fizyczny, urazy, podnoszenie ciężkich przedmiotów,
  • blizny na brzuchu i macicy, historia aborcji,
  • przyjmowanie leków przeciwwskazane u kobiet w ciąży,
  • prześwietlenia

Przedwczesne przerwanie ciąży w drugim i trzecim trymestrze ciąży jest najczęściej wywoływane przez proces zapalny w łożysku lub macicy.

Jakie są objawy poronienia we wczesnym okresie? 2 tygodnie kobieta może nie podejrzewać o poczęcie, a jej spontaniczne przerwanie może być brane za miesiączkę. A jeśli przyszła matka już wie o jej interesującej pozycji? Jakie objawy grożenia poronieniem na wczesnym etapie powinny zwrócić uwagę?

Najczęstsze objawy obejmują bóle zlokalizowane w dolnej części brzucha, a także krwawienie. Niepożądane odczucia można podać w dolnej części pleców. W przypadku wykrycia brązowej lub czerwonej wydzieliny natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Pozwoli to zachować ciążę. Szansa jest świetna, jeśli absolutorium jest rzadkie. Jeśli są obfite, zwiększa się ryzyko spontanicznego przerwania. Głównym objawem poronienia (po nim) jest krwawienie zmieszane z kawałkami tkanki miękkiej.

Należy przypisać objawy zagrożenia przedwczesnego przerwania ciąży oraz napięcie w jamie macicy. Tutaj konieczne jest wyjaśnienie kilku punktów. Warto zacząć się martwić tylko wtedy, gdy odcień macicy powoduje dyskomfort, a także towarzyszy mu ból. Jeśli takie zjawiska nie wystąpią, lekarz zaleci matce przyszła, aby uniknąć stresu i zmniejszyć aktywność fizyczną.

Objawy poronienia na jakimkolwiek etapie ciąży są takie same. Różnica polega jedynie na natężeniu bólu i ilości wyładowań. Począwszy od drugiego trymestru, do objawów dolegliwości dochodzi również uszkodzenie worka owodniowego. Towarzyszy temu wydzielina z pochwy z zakrzepami krwi podczas oddawania moczu. Powoduje to silny ból w okolicy brzucha lub barku. Jest to jeden z objawów wewnętrznego krwawienia.

Dodatkowe znaki

Pierwsze oznaki poronienia we wczesnych stadiach kobiety mogą być brane na początek menstruacji. Warto jednak rozważyć istnienie wtórnych objawów spontanicznej aborcji. Pozwalają nam odróżnić poronienie od menstruacji:

  • ból dolnej części pleców
  • krwawienie śluzem,
  • nagła utrata masy ciała
  • luźne stolce,
  • wymioty
  • ból jak skurcze.

W przypadku tych objawów poronienia, należy natychmiast zwrócić się o pomoc do instytucji medycznej.

Jak spontaniczna aborcja

Aby zrozumieć, jakie są oznaki poronienia, warto zrozumieć sam proces. To nie dzieje się z dnia na dzień. Proces ten trwa od 2 godzin do kilku zapasów. W tym przypadku jest kilka etapów:

  1. Są oznaki grożenia poronieniem. W tym samym czasie pojawia się dokuczliwy ból zlokalizowany w dolnej części brzucha. Zwiększenie bólu następuje stopniowo. W rezultacie stają się napadowe. Na tym etapie krwawe wydzielanie z pochwy. Musisz natychmiast zwrócić się o pomoc do instytucji medycznej. Terminowa pomoc może uratować ciążę, ponieważ szyjka macicy jest nadal zamknięta.
  2. Oderwanie łożyska. W wyniku tego zjawiska zarodek zaczyna doświadczać głodu tlenu. Na tym etapie nie można zatrzymać procesu spontanicznego przerwania obecnej ciąży. Owoc umiera.
  3. Na tym etapie łożysko całkowicie złuszcza się. Martwy zarodek pozostaje w macicy. Od tego momentu zaczyna się separacja płodu.
  4. Ostatni etap. Zmarły płód opuszcza macicę wraz z porodem.

Po poronieniu lekarz powinien dokładnie zbadać kobietę. Jeśli to konieczne, przeprowadza się czyszczenie w celu usunięcia pozostałości tkanek miękkich.

Niebezpieczne okresy ciąży

Znając pierwsze oznaki poronienia we wczesnej ciąży można uniknąć wielu problemów. Można się jednak zabezpieczyć, kontaktując się ze specjalistami na etapie planowania.

Najczęściej poronienia występują w 2-3 tygodniu po zapłodnieniu. Kobieta może nie wiedzieć o ciąży. Dlatego takie poronienia są często mylone z miesiączką, ponieważ objawy są podobne: ból w dolnej części brzucha lub w dolnej części pleców, rozładowanie krwią.

Poronienia są najmniej prawdopodobne w późniejszym terminie - do 20 tygodni. Jak to się dzieje, opisano powyżej. Spontaniczna aborcja po 20. tygodniu nazywana jest martwym porodem.

Zniknięcie ciąży

W medycynie istnieje pojęcie "utraconej aborcji". Nazywa się to również poronieniem nieudanym. Co to jest? W wystarczająco długim okresie (do 28 tygodni) obserwuje zaprzestanie rozwoju płodu, a następnie jego śmierć. Możesz określić ten stan poprzez następujące objawy:

  • ogólne osłabienie
  • spadek podstawowej temperatury
  • brak toksyny.

Poronienia

Spontaniczne poronienia można podzielić na kilka głównych odmian. Każdy z nich charakteryzuje się pewnymi oznakami poronienia. Przyjrzyj się im bardziej szczegółowo:

  • Niekompletne poronienie. Ten stan charakteryzuje się bólem w okolicy lędźwiowej i dolnej części brzucha. Kiedy to nastąpi, otwarcie szyjki macicy. W wyniku tego integralność membran jest zakłócona. Na tym etapie krwawienie i ból nie kończą się.
  • Uzupełnij. Zarodek lub płód po śmierci całkowicie opuszcza macicę.To zatrzymuje krwawienie, znika i inne oznaki poronienia na wczesnym etapie.
  • Nie powiodło się Martwy zarodek lub płód pozostaje w macicy. Wykryj nieodebrane poronienie może być lekarzem podczas badania pacjenta podczas słuchania bicia serca. Badanie ultrasonograficzne wykonuje się w celu rozpoznania. Przy tej patologii znikają wszelkie oznaki ciąży.
  • Powtarzaj. Często takie poronienie występuje u kobiet, które miały więcej niż trzy spontaniczne poronienia we wczesnym okresie.
  • Anembrionia. Przy tej patologii następuje zapłodnienie jajeczka, ale płód nie tworzy się. Kobieta może nie mieć okresu. Wszystkie oznaki ciąży są odnotowywane.
  • Choriadenoma. Ta patologia jest genetycznym błędem, który pojawia się podczas zapłodnienia. W tym samym czasie w macicy zamiast płodu rośnie nienormalna tkanka. Kobieta z tym stanem może wykryć oznaki ciąży.

Warto zauważyć, że wszystkie te odchylenia od normy powodują aborcję lub mechaniczne czyszczenie jamy macicy.

Konsekwencje

Przyjrzeliśmy się objawom poronienia we wczesnej ciąży. Ale w ramach danego tematu warto wspomnieć o konsekwencjach takiego zjawiska. Po poronieniu lekarz może poświęcić dwa dni na to, aby resztki tkanki miękkiej wydostały się z macicy. W takim przypadku kobieta powinna uważać na to, jakie jest jej przeznaczenie. Jeżeli szczątki nie opuszczają, wówczas następuje mechaniczne czyszczenie. Aby to zrobić, wykonaj skrobanie. Po zabiegu wymaga długiego okresu regeneracji ciała.

Pierwszym miesiączkom po samoistnym poronieniu może towarzyszyć przedłużające się krwawienie. Może to być spowodowane pozostałościami błon w macicy. Aby zdiagnozować to, ultradźwięki są przypisane. Po znalezieniu takich powłok wykonuje się wielokrotne czyszczenie. Jeśli badanie ultrasonograficzne wykazało, że jama macicy jest czysta, lekarz przepisuje leki, aby zatrzymać krwawienie i przyspieszyć proces kurczenia się narządów.

Po poronieniu można rozpocząć proces zapalny. Może to wskazywać na wzrost temperatury. Jeśli wystąpią objawy zapalenia, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Jeśli nie ma żadnych komplikacji, ciało zostaje przywrócone po spontanicznej aborcji w 30-60 dni. Jednak nie zapomnij o traumie psychologicznej. Dlatego eksperci zalecają skontaktowanie się z psychologiem w przypadku depresji. Eksperci wyjaśniają kobietom, jak radzić sobie z urazami, jak nie rozwodzić się nad problemem. Najważniejsze, żeby nie przeżyć samej straty. Jak pokazuje praktyka, najlepszym narzędziem w terapii psychologicznej jest nowa ciąża. Jednak przed poczęciem powinieneś przygotować swoje ciało i wyeliminować przyczynę poronienia.

Czy można temu zapobiec?

Jak wspomniano wcześniej, możliwe jest zapobieganie spontanicznemu wypowiedzeniu obecnej ciąży, jeśli natychmiast zwrócisz się o pomoc na pierwsze oznaki zagrożenia. W przypadku wykrycia objawów patologii lekarz przepisuje odpoczynek w łóżku. W niektórych przypadkach kobiecie nie wolno nawet wstać. Z groźbą poronienia cała aktywność fizyczna jest ograniczona do minimum.

Nie zapominaj, że wszelkie emocje, a także negatywne myśli, wpływają na stan płodu. Dlatego kobieta w ciąży musi unikać stresu. Aby uspokoić układ nerwowy, lekarz może przepisać nalewkę z matki lub waleriany.

W niektórych przypadkach specjalista może przepisać terapię lekową w celu blokowania skurczów macicy. W niektórych przypadkach pomaga uniknąć przedwczesnego przerwania ciąży. W razie potrzeby specjalista przeprowadza re-ultradźwięki. Jeśli rozpoznano niewydolność, szwy są umieszczane w szpitalu na macicy, umożliwiając trzymanie jaja w organie. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym.Jednocześnie preparaty relaksujące wstrzykuje się do macicy.

Określanie przyczyny

Identyfikacja przyczyny spontanicznej aborcji pomoże uniknąć powtórzenia się sytuacji w przyszłości. Dlatego kobieta powinna przejść serię badań i przebieg odpowiedniej terapii. Aby ustalić przyczynę, lekarz może przepisać:

  • Genetyka konsultacji. W tym samym czasie przeprowadzane są testy w celu ustalenia chromosomów i zestawu genów nie tylko matki, ale także ojca.
  • Konsultacja z immunologiem. Specjalista może zamówić testy do wykrywania chorób autoimmunologicznych, które mogą prowadzić do poronienia.
  • Konsultacja endokrynologa. Specjalista pomoże rozwiązać problemy z tarczycą.
  • Badanie ginekologiczne. Może to być spowodowane wadami w budowie macicy, które nie pozwalają na noszenie dziecka.

Podsumowując

Pierwsze oznaki poronienia nie zawsze pozwalają na szybkie wykrycie zagrożenia. Wiele kobiet może stracić dziecko, już wiedząc o jego istnieniu. Poronienie nie powinno jednak powodować odrzucenia pragnienia posiadania dziecka. Statystyki pokazują, że szanse na normalny przebieg kolejnej ciąży wynoszą 80%.

Jednak przy kolejnych poronieniach liczba ta znacząco spada. Dlatego, planując ciążę, konieczne jest przeprowadzenie wszystkich niezbędnych testów i określenie przyczyny spontanicznej aborcji. Jeśli ta choroba, to jego terapia jest prowadzona. Planowanie ciąży po poronieniu i mechanicznym oczyszczeniu macicy trwa 2 miesiące później.

Wczesne poronienie: przyczyny

Brak równowagi genetycznej u płodu. W pierwszych tygodniach ciąży szczególną uwagę zwraca się na zdrowe układanie wszystkich narządów przyszłej osoby, która wymaga równych 23 chromosomów od matki i ojca. A jeśli nagle pojawia się element mutujący w jednym z nich, zostaje uznany za niezdolnego i pojawia się poronienie.

Ekologia, wirusy, zagrożenia zawodowe mają wpływ na obecność takich elementów. Aby uniknąć tych czynników jest bardzo trudne, można tylko zmniejszyć ryzyko ich wpływu na organizm, udając się na wakacje: na świeże powietrze i przez długi czas. Przeprowadzając poronienie, ciało dokonuje naturalnej selekcji, charakterystycznej dla wszystkich żywych istot na ziemi.

Zaburzenia hormonalne. Wiadomo, że hormony są odpowiedzialne za dobre funkcjonowanie ciała kobiety, więc ich niewłaściwa równowaga w organizmie może prowadzić do poronienia we wczesnym okresie. Również brak hormonu progesteronu lub nadmiar męskiego hormonu powoduje to zjawisko. Jeśli taki problem zostanie zdiagnozowany u kobiety z wyprzedzeniem, przed planowaniem ciąży zostanie przepisana na hormonoterapię, co pozwoli uniknąć poronienia.

Konflikt RHUS. Nie na darmo, planując ciążę, jest zobowiązany do zdania testu krwi, aby określić grupę zarówno matki, jak i ojca (jeśli matka ma ujemny czynnik Rh). W tym przypadku, rezus ojca jest ważny, ponieważ jego przeciwny wskaźnik może prowadzić do rozwoju konfliktu Rhesus, kiedy embrion dziedziczy pozytywny rezus ojca, a ciało matki określa jego tkanki jako obce i odrzuca je, oszczędzając się, jak się wydaje.

Jeśli ojciec ma również negatywny czynnik Rh, to ten problem nie powstaje. Przy odpowiednim rozpoznaniu takiej patologii stosuje się hormon progesteronowy, który pełni rolę ochronną dla zarodka i eliminuje tę przyczynę poronień samoistnych we wczesnym okresie.

Infekcje. Infekcja i tak jest zła. Jeśli jesteś świadomy zakażenia przenoszonego drogą płciową u Ciebie lub Twojego partnera, musisz się go pozbyć przed zajściem w ciążę. Kiedy ciąża pojawia się z taką diagnozą, płód jest zainfekowany i ponownie organizm pozbędzie się zarodka we wczesnym okresie.

Infekcyjne i zapalne choroby narządów wewnętrznych.Każdy wzrost temperatury do 38 stopni, spowodowany chorobą narządów wewnętrznych, może spowodować poronienie we wczesnym okresie. Zwykle takiej temperaturze towarzyszy odurzenie całego organizmu, a zatem nie jest w stanie utrzymać zarodka. Dlatego tak ważne jest, aby podczas planowania ciąży przeprowadzić pełne badanie, aby wykryć i leczyć wszystkie przewlekłe choroby i w razie potrzeby zaszczepić się.

Aborcje. Jak wiadomo, jest to interwencja w zwyczajne życie kobiecego ciała. Jeśli kiedykolwiek doszło do aborcji, może to prowadzić do nawykowych poronień samoistnych lub do bezpłodności.

Leki. W pierwszym trymestrze zwykle nie zaleca się stosowania żadnych leków, które mogą prowadzić do wad rozwojowych płodu. Istnieją również zioła, które są przeciwwskazane we wczesnej ciąży: pietruszka, pokrzywa, bławatka, ziele dziurawca, wrotycz pospolity.

Zły nastrój. A raczej, silny stres, smutek, przedłużony stres psychiczny mogą negatywnie wpłynąć na narodziny nowego życia. W takim przypadku, tylko z zaleceniem lekarza może wziąć niektóre środki uspokajające.

Sposób życia Zmień swoje nawyki powinny być natychmiast przy planowaniu ciąży. Wolność od złych nawyków, zbilansowana i pożywna dieta - pierwsze warunki do rozwoju zdrowego dziecka, przeciwieństwo może prowadzić do poronienia.

Wpływ fizyczny. Nieudane upadki, podnoszenie ciężarów są punktem odniesienia dla poronienia i przyczyniają się do niego, tylko jeśli dana osoba ma jeden z powyższych powodów. Jeśli matka jest zdrowa, efekt ten musi być bardzo silny, aby spowodować poronienie.

Wczesne poronienie: objawy

Najczęstsze oznaki poronienia - niższy ból brzucha i krwawienie. Również ból z dolnej części brzucha może pozwolić sobie na dolną część pleców. Ten ból jest przerywany. Upławy pochwowe mówić o zagrożeniu poronieniem we wczesnym okresie. Jeśli takie wydzieliny są czerwonawe lub nawet brązowawe, należy skonsultować się z lekarzem, aby uniknąć poronienia.

Przy niewielkim wyładowaniu szanse na zachowanie ciąży są znacznie większe niż przy silnym krwawieniu. Jeśli zaobserwujesz krwawienie z kawałków tkanki, oznacza to, że doszło już do poronienia.

Często nazywa się symptom poronienia dźwięk macicy, ale tylko w tych przypadkach, gdy towarzyszy temu dyskomfort dla matki i ból. Jeśli nie towarzyszy temu nic, zalecenia lekarzy przestają zmniejszać wysiłek fizyczny i zmniejszać stresujące sytuacje.

W niektórych przypadkach, nawet po powyższych objawach, ciąża przebiega normalnie, tylko pod bardziej uważnym nadzorem lekarzy, a następnie mówi o zagrożeniu poronieniem. Więcej o zagrożeniu poronieniem →

Objawy poronienia na jakimkolwiek etapie ciąży są stosunkowo podobne. Jedynie może towarzyszyć silniejszy ból i obfite wydzieliny.

Drugi trymestr: objawy poronienia:

  • płyn, który wycieka z pochwy, mówi o uszkodzeniu worka płynu owodniowego, w takim przypadku wizyta u lekarza powinna być natychmiastowa,
  • Krwawienie z pochwy jest oznaką poronienia w dowolnym trymestrze ciąży
  • pojawiły się skrzepy krwi podczas oddawania moczu, któremu towarzyszył ból,
  • krwawienie wewnętrzne, które może być bardzo silnym bólem w barku lub w żołądku.

Jak rozpoznaje się zagrożenie poronieniem

Jeśli twoja ciąża jest zaplanowana i przeszedłeś wszystkie niezbędne procedury dla przygotowania, o których lekarz ci ​​powiedział, przeszedł wszystkie testy i leczył wszystkie znalezione w chorobie, wtedy możliwość poronienia jest zredukowana do minimum. Jeśli jakieś przeciwwskazania zostały znalezione z góry, to są one zwracane dużo uwagi już w momencie poczęcia dziecka.W tym przypadku rozpoznanie zagrożenia poronieniem następuje na etapie planowania, a leczenie jest przewidziane z góry.

Jeśli ciąża następuje samoistnie, bez wcześniejszego leczenia i badania, wówczas każdy ginekolog może zdiagnozować poronienie podczas rutynowego badania. Badając kobietę, która przyszła z problemem opóźnienia, lekarz określa oczekiwany czas trwania ciąży.

Ponadto zgodnie z przewidywaną datą:

  • sprawdza rozmiar macicy w danym okresie,
  • sprawdza ton macicy,
  • określa, czy szyjka macicy jest zamknięta,
  • zwraca uwagę na charakter zrzutu (krwawe lub śluzowe).

Najbardziej wiarygodnym sposobem diagnozowania poronienia lub przedwczesnego porodu już w późniejszym terminie jest ultrasonografia przezpochwowa, wykonywana przez doświadczonego lekarza. Za pomocą tej metody sprawdza się długość szyjki macicy i stan wewnętrznego os.

Wczesne leczenie poronień

Najbardziej podstawową i pierwszą rzeczą, którą lekarz doradza, gdy grożono poronieniem na jakimkolwiek etapie ciąży jest łóżko do spania. W niektórych przypadkach, aby utrzymać ciążę, kobietom nie wolno nawet wstać z łóżka. Jest oczywiste, że twoja aktywność fizyczna powinna zostać zredukowana do zera, gdy pojawi się zagrożenie poronieniem.

Zaleca się również zmniejszenie poziomu podniecenia, złych wiadomości i myśli. Od pierwszych tygodni swojego istnienia, pojawiające się życie odczuwa cię od środka, każde twoje podniecenie może negatywnie wpłynąć na jego stan. Naruszenie państwa może doprowadzić do odrzucenia go przez twoje ciało. Aby uniknąć tych nerwowych napięć, lekarz może przepisać kozłek lub matkę.

Sam możesz zastosować terapię relaksacyjną: usiądź wygodnie na sofie lub krześle i pomyśl o czymś dobrym. Najlepsze w tym przypadku mogą być sny o przyszłym dziecku, wybór imienia, mentalny rysunek jego portretu. Ale wszystko to po konsultacji z lekarzem.

Jeśli groźba przerwania ciąży jest poważniejsza i nie można tego zrobić przy pomocy dobrych myśli, pierwszą rzeczą, którą robi lekarz, jest ustalenie przyczyny zagrożenia. Po ustaleniu przyczyny groźby poronienia w pierwszych tygodniach ciąży przepisz leki hormonalne, które są przeznaczone do utrzymania dobrej ciąży.

Możesz być przepisany progesteron (jest to część utrozhestan, duphaston) może być przepisany leki na hiperandrogenizm (z dużą liczbą męskich hormonów), a także leki, gdy pojawia się zagrożenie konfliktu Rh.

Jeśli lekarz uzna to za konieczne, może przeprowadzić dodatkowe ultrasonograficzne badanie wewnątrzmaciczne. Jeśli takie badanie wykaże awarię, to na szwie szyjki macicyktóre zatrzymują zapłodnione jaja w macicy. Taką operację przeprowadza się w szpitalu iw znieczuleniu ogólnym, podczas gdy preparaty relaksujące wprowadza się do macicy.

Większość przypadków poronienia zagrożonego na wczesnym etapie ciąży jest leczonych w szpitalu, czasami kobiety muszą pozostawać pod nadzorem lekarzy do końca ciąży, czyli do porodu. W niektórych przypadkach leczenie rozpoczyna się w szpitalu, a następnie przechodzi do środowiska domowego, z zastrzeżeniem leżenia w łóżku. Czasami, po poddaniu się leczeniu, jeśli istnieje ryzyko poronienia we wczesnym okresie, kobieta nie wraca do niego aż do porodu.

Częstotliwość występowania

Poronienie samoistne we wczesnym okresie występuje w 10-25% przypadków wszystkich zdiagnozowanych ciąż. Czasami kobieta nawet nie wie o swojej chorobie lub niedawno zdiagnozowano jej ciążę. Według niektórych doniesień, do 75% ciąż kończy się wczesnym zakończeniem, a choroba nie jest rozpoznawana, wraz z uwolnieniem błony śluzowej podczas następnej menstruacji.Aby zapobiec spontanicznej aborcji, konieczne jest przygotowanie się do ciąży, zaplanowanie jej, wstępne zbadanie układu rozrodczego kobiety i jej partnera oraz leczenie istniejących chorób.

Prawdopodobieństwo wystąpienia patologii wzrasta wraz z każdym kolejnym takim przypadkiem. Po pierwszym poronieniu - o 15%, a po dwóch - o 30%. Dotyczy to szczególnie kobiet, które nie urodziły zdrowego dziecka. Poważne konsekwencje, zwłaszcza ryzyko utraty ciąży po trzech kolejnych poronieniach do 45%, dlatego badanie i leczenie są niezwykle potrzebne po drugim epizodzie.

Największa liczba przerw występuje w pierwszych 12-13 tygodniu ciąży.

Odpowiedź na pytanie, dlaczego spontaniczne poronienie pojawia się czasami, pozostaje niewyjaśniona. Uważa się, że połowa przypadków jest związana z mutacjami genetycznymi prowadzącymi do nierentownej płodności.

Przyczyny poronienia we wczesnej ciąży:

  • anomalie genetyczne odziedziczone lub powstające spontanicznie (aneuploidia, trisomia, monosomia, w szczególności zespół Turnera, tri- i tetraploidia, rodzicielskie anomalie chromosomowe) - 50% przypadków,
  • procesy immunologiczne (zespół antyfosfolipidowy) - 20% przypadków, chociaż patologia ta często powoduje poronienie w późniejszym okresie ciąży,
  • anomalie rozwoju (przegrody) lub guzy (łagodne - mięśniak gładki, polip - lub złośliwe) macica lub jajniki,
  • niekorzystne czynniki zewnętrzne (narażenie na promieniowanie jonizujące, pary farb, benzyny, chemikaliów w miejscu pracy iw życiu codziennym) - do 10% przypadków,
  • choroby endokrynologiczne: źle kontrolowana cukrzyca, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, niedobór fazy lutealnej pęcherzyka,
  • zaburzenia hematologiczne powodujące mikrozakroję w naczyniach kosmówkowych (dysfibrinogenemia, niedobór czynnika XIII, wrodzona hipofibrynogemia, afibrinogenemia, niedokrwistość sierpowata),
  • choroby matek - zespół Marfana, zespół Ehlersa-Danlosa, homocystynuria, elastyczny pseudoksantom.

W większości przypadków jest to połączenie kilku przyczyn.

Co może powodować poronienie:

  • infekcje narządów płciowych (dość rzadko prowadzą do aborcji),
  • czynnik mechaniczny - niewydolność szyjki macicy (najczęściej powoduje poronienie w 2. trymestrze),
  • ostre infekcje
  • przewlekłe choroby nerek lub układu sercowo-naczyniowego u matki,
  • palenie, alkohol, kofeina lub narkotyki,
  • stres, a także ciężkie ćwiczenia.

Wszystkie te warunki mogą prowadzić do śmierci komórki jajowej i wydalenia z macicy. Czasami usuwany jest również żywy zarodek z powodu zwiększonego skurczu mięśniówki macicy.

Wczesne poronienie po zapłodnieniu in vitro często jest wyzwalane przez nieodebrane aborcje i późniejsze odrzucenie nieżywotnego zarodka. Jednocześnie częstotliwość spontanicznych aborcji dochodzi do 30%, a jeśli kobieta ma już ponad 40 lat, patologia rozwija się częściej.

Częstotliwość spontanicznej aborcji zależy od wieku kobiety:

  • pacjenci w wieku poniżej 35 lat mają 15% ryzyka
  • 35-45 lat - od 20 do 35%,
  • ponad 45% lat - 50%.

Istnieją choroby, które w każdym przypadku powodują spontaniczne przerwanie ciąży:

  1. Ektopowa ciąża. Zarodek wszczepia się nie w ścianę macicy, ale w rurkę, szyję lub jamę brzuszną. W rezultacie dochodzi do bolesnych skurczów i krwawień, przypominających objawy poronienia. Może to jednak prowadzić do poważniejszych powikłań, w szczególności do zerwania jajowodu. Dlatego w przypadku krwawego wypisu z pochwy należy skonsultować się z ginekologiem.
  2. Ciąża molarna. Jeśli w jajku występują nieprawidłowości chromosomalne, po zapłodnieniu można je wszczepić w ścianę endometrium.Pomimo tego, że płód w pełni rozwinięty nie rozwija się, wzrasta poziom hormonów kobiety, mogą pojawić się wczesne oznaki ciąży. Ten stan zawsze kończy się poronieniem.

Choroba zaczyna się na tle objawów prawidłowej ciąży. Możliwe nudności, perwersja smaku, wzmożony węch. Opóźnienie menstruacji.

Na tym tle nagle pojawiają się objawy poronienia we wczesnym okresie ciąży:

  • intensywne skurcze w podbrzuszu,
  • krwawienie z pochwy o różnym nasileniu - od uwolnienia płuc we wczesnym stadium do intensywnej utraty krwi podczas aborcji w trakcie.

Krwawienie z pochwy występuje w 25% przypadków poronienia samoistnego. Takie przydziały nie zawsze oznaczają, że rozpoczęto przerwanie.

Ból w dolnej części brzucha może wystąpić podczas implantacji jaja, ale przy poronieniu mają one inny charakter - stałą, obolałą, wyczerpującą kobietę. Ich intensywność jest silniejsza niż podczas normalnej menstruacji. Częstym objawem rozpoczętej aborcji jest ból w dolnej części pleców.

W zależności od umiejscowienia komórki jajowej rozróżnia się stadia stanu patologicznego:

  • poronienie, które się zaczęło,
  • aborcja "w toku"
  • niepełne poronienie
  • całkowita aborcja.

Stan pacjenta jest często zadowalający, ale może osiągać poważniejszy stopień. Pallor skóry, szybkie bicie serca. Brzuch jest miękki w badaniu palpacyjnym, bolesny w dolnej części. W przypadku znacznej utraty krwi objawy poronienia obejmują zawroty głowy, niskie ciśnienie krwi, osłabienie, omdlenia.

Po rozpoczęciu aborcji, ten proces nie jest już możliwy. Dlatego też, gdy początkowe oznaki zagrożenia poronieniem, pilną potrzebę poszukiwania pomocy medycznej.

Poronienie samoistne we wczesnym okresie diagnozowane jest przede wszystkim na podstawie badań ginekologicznych.

Wraz z początkiem aborcji zarodek i jego błony częściowo złuszczają się ze ściany macicy. Występuje krwawienie, macica zaczyna się kurczyć, co powoduje ból brzucha. Gardło jest lekko otwarte, szyja ulega skróceniu.

Podczas aborcji w trakcie zarodek jest całkowicie oddzielony od endometrium i znajduje się za wewnętrznym otworem kanału szyjki macicy lub już w jego świetle. Charakteryzuje się intensywnym krwawieniem i silnym bólem brzucha. Szyja jest otwarta i brakuje palca.

W jaki sposób poronienie występuje we wczesnych stadiach?

Przy niekompletnej aborcji zarodek w macicy jest już nieobecny, więc kurczący się ból i krwawienie osłabiają się. Jednak część kosmówki i błony komórkowej pozostaje w macicy. Szyjka stopniowo zyskuje normalną elastyczność, gardło pozostaje uchylone.

Po wydaleniu wszystkich części płodu mówi się o całkowitej aborcji. Ten stan występuje rzadko. Po oczyszczeniu macicy zmniejsza się, przybiera normalny kształt i rozmiar, krwawienie i ból ustają.

Jak wygląda poronienie wczesne?

To krwawy skrzep tkanek, składający się z błony i najwięcej jajeczka. Czasami takie aborcje przypominają bolesne okresy z uwolnieniem dużych fragmentów endometrium, na przykład z mięśniakiem macicy. Cóż, jeśli taki fragment można zapisać. Czasami istnieje potrzeba dalszych badań laboratoryjnych.

Komplikacje

W wyniku spontanicznej aborcji we wczesnym okresie, mogą wystąpić takie niepożądane skutki:

  1. Niedokrwistość po krwotoku spowodowana utratą krwi i objawiająca się uporczywą słabością, bladością, zawrotami głowy.
  2. Zapalenie błony śluzowej jamy macicy, które występuje, gdy zakaźne patogeny uderzają w wewnętrzną powierzchnię macicy i towarzyszy jej wysoka gorączka, ból brzucha, upławy z pochwy i pogorszenie ogólnego stanu.
  3. Polipy łożyskowe są pozostałością tkanki jajowej z niewystarczającym leczeniem chirurgicznym, które może spowodować ciężkie krwawienie.

Leczenie farmakologiczne

Na każdym etapie spontanicznej aborcji przepisywane są leki zmniejszające macicę i zatrzymujące krwawienie, a także antybiotyki i leki przeciwgrzybicze:

  • Oksytocyna domięśniowo lub dożylnie,
  • Etamzilat domięśniowy,
  • antybiotyki (amoksycylina, cefazolina, metronidazol) w połączeniu ze środkami przeciwgrzybiczymi (flukonazol).

Leki stosowane w leczeniu poronienia we wczesnych stadiach

Interwencja chirurgiczna

Prowadzone z niepełną aborcją, aborcją w trakcie, zaczęło się poronienie z ciężkim krwawieniem. Celem jest oczyszczenie macicy z resztek zarodka i zatrzymanie krwawienia. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Zwykle stan pacjenta wymaga opieki w nagłych wypadkach, dlatego stosuje się znieczulenie dożylne. Zapewnia pełne uśmierzenie bólu i brak świadomości pacjenta.

Etapy operacji:

  1. Sondowanie jamy macicy w celu określenia prawidłowego kierunku wprowadzania instrumentów i zapobiegania perforacji macicy
  2. Złuszczanie się curety jajowej.
  3. Usunięcie go przez kanał szyjki macicy za pomocą abortsang.

Podczas usuwania komórki jajowej zwiększa się krwawienie z powodu uszkodzenia naczyń kosmówkowych, ale po całkowitym oczyszczeniu ściany zatrzymują się. Jeśli rozwinie się atoniczne krwawienie i macica nie kurczy się pod działaniem oksytocyny i innych leków, podniesiona zostanie kwestia jej usunięcia.

Jeśli pacjent jest już hospitalizowany z całkowitą aborcją, nie poddaje się operacji.

Termin "odzyskiwanie po niepełnosprawności" wynosi 10 dni.

Odzyskanie

Okres rehabilitacji zależy od czasu trwania patologii. Mogą wystąpić następujące objawy:

  • krwawienie z pochwy, przypominające miesiączkę,
  • niższy ból brzucha,
  • dyskomfort i obrzęk gruczołów sutkowych.

Miesięcznie po poronieniu zwykle przychodzi w ciągu 3-6 tygodni. Po przywróceniu cyklu kobieta jest w stanie zajść w ciążę, ale mimo to należy chronić ją przed całkowitym wyzdrowieniem.

Kobieta może przywrócić jej aktywność fizyczną i seksualną, gdy czuje, że ma do tego wystarczającą siłę. Tutaj musisz skupić się na swoim dobrym samopoczuciu i nie robić niczego "siłą". Ważne jest, aby dać ciału czas na powrót do zdrowia fizycznego i emocjonalnego. Seks nie jest zalecany przez 2 tygodnie, aby uniknąć infekcji w macicy.

Zwykle, po wczesnym poronieniu, stan emocjonalny cierpi bardziej niż fizyczne. Występują zaburzenia snu, utrata apetytu, niepokój, utrata siły. Pacjent często płacze, nie widzi sensu życia. Bez szybkiej pomocy ten stan może spowodować przedłużającą się depresję.

Dalsza obserwacja

Co robić po chorobie? Należy zbadać kobietę w celu wyjaśnienia przyczyn poronienia:

  • testy na infekcje narządów płciowych,
  • eliminacja zespołu antyfosfolipidowego,
  • badanie poziomów hormonalnych w zależności od faz cyklu,
  • Ultradźwięki macicy i jajników.

Badania te są prowadzone 2 miesiące po aborcji.

W zależności od wykrytej przyczyny jest on eliminowany. Ciąża po poronieniu jest zalecana nie wcześniej niż po sześciu miesiącach, pod warunkiem dobrego przygotowania do niej.

Jeśli udowodniono, że przyczyną patologii była nieprawidłowość genetyczna, pokazano konsultację genetyczną parze, aw trudnych przypadkach - preimplantacyjną diagnozę genetyczną.

W przypadku zespołu antyfosfolipidowego zaleca się leczenie kompleksowe obejmujące:

  • podskórna heparyna,
  • małe dawki aspiryny,
  • Prednizolon,
  • immunoglobuliny.

Przy nieprawidłowym rozwoju macicy możliwa jest chirurgiczna korekcja wad, z mięśniakiem - usunięcie węzła (konserwatywna miomektomia).

Jeśli wiek pacjenta z poronieniem nawykowym wynosi 35 lat lub więcej, podczas kolejnej ciąży proponuje się amniopuncjom lub biopsję kosmówkową w celu wykrycia nieprawidłowości genetycznych.

85% kobiet, które chorowały na tę chorobę, ma powtarzającą się prawidłową ciążę. Tylko 1-2% ma nawracające przypadki, co zwykle wiąże się z przyczynami immunologicznymi.

Współczynnik aborcji teraz

Według statystyk liczba poronień w liczbie wszystkich ciąż u kobiet wynosi 15-20%, co oznacza, że ​​prawie co piąta ciąża jest przerywana w różnym czasie.. Są to dane medyczne potwierdzone faktami, a liczba rzeczywistych przerw w ciąży w krótkim okresie, kiedy kobieta nie jest świadoma ciąży, może być wyższa.

Większość poronień występuje wcześnie, do 10-12 tygodni, co stanowi 90-95%.

Większość z tych poronień przerwanych z powodu ciężkich zaburzeń genetycznych i chromosomowych płodu. Większość kobiet, które doświadczyły spontanicznej aborcji, w przyszłości zwykle zajdzie w ciążę, rodzi i rodzi zdrowe dzieci.. Tylko niewielki odsetek kobiet cierpi na nawykowe poronienie z powodu poważnych problemów z układem rozrodczym, ale nowoczesna medycyna aktywnie pomaga takim kobietom.

Przyczyny poronienia we wczesnym okresie

Chociaż dokładna przyczyna poronienia może nie zostać ustalona we wszystkich przypadkach, częściej występują przyczyny i czynniki ryzyka, które mogą prowadzić do spontanicznych aborcji. Należą do nich:

  • Patologie chromosomów i genów
  • Mutacje komórek zarodkowych
  • Czynniki immunologiczne
  • Anomalie struktury macicy i genitaliów
  • Procesy nowotworowe, infekcje macicy, jajników
  • Hormonalne zakłócenia, brak hormonów płciowych
  • Patologie narządów dokrewnych (nadnercza, tarczycy, przysadki)
  • Choroby zakaźne (zarówno ostre i przewlekłe zaostrzenia), utajone infekcje
  • Ciężkie patologie somatyczne matki (wady serca, zapalenie wątroby, cukrzyca)
  • Traumatyczne skutki, wypadki
  • Odbiór leków i roślin, zatrucie truciznami, toksyny
  • Niezidentyfikowane czynniki.

Tak więc, na pierwszym miejscu są ciężkie chromosomalne lub genetyczne "awarie" w komórkach narządów płciowych ojca lub matki, co prowadzi do powstania wadliwego zarodka. Mutacje w komórkach zarodkowych można przypisać tej grupie, prowadząc do powstania wulgarnych defektów rozwojowych w zarodku niekompatybilnym z życiem. Zwykle takie ciąże są przerywane na okres do 8 tygodnia ciąży, a często nawet wcześniej, a kobieta postrzega je jako opóźnienie miesiączki. Chociaż brzmi to okrutnie, ale w ten sposób z natury, ze względu na dobór naturalny, początkowo nieżyjące lub chore dzieci są eliminowane. Jednak taki mechanizm selekcji nie zawsze działa.

Wśród czynniki immunologiczne prowadząc do powstawania nawykowych poronień we wczesnym okresie może dojść do zespołu antyfosfolipidowego. Jest to agresja immunologiczna przeciwko własnym białkom organizmu, która jest aktywowana podczas ciąży i prowadzi do upośledzenia krążenia krwi w macicy i płodzie. Dzięki temu poronienia są typowe w okresie do 12 tygodni i właśnie to jest wykluczone po raz pierwszy podczas badania kobiet po aborcji we wczesnym okresie.

Nieprawidłowa struktura macicy może zakłócić normalny proces implantacji zarodka, znajduje się w niewygodnym miejscu dla rozwoju ciąży, z powodu której umiera i jest odrzucana przez organizm. Najprawdopodobniej jest podobnie z dwurożną, siodłową lub jednorożną macicą, jeśli są w niej przegródki. Endometrioza macicy lub mięśniaków może również mieć silny efekt, prowadząc do deformacji narządów i problemów z implantacją zarodków o wysokiej jakości.

Hormonalne wpływy, infekcje, choroby

Według danych z badań, niewydolność jajników i obniżony poziom progesteronu może prowadzić do poronienia.. Wynika to z drugiej fazy cyklu, powstawania ciałka żółtego jajnika w miejscu uwolnienia jaja i wytwarzania progesteronu przez ten narząd. Zwykle wiąże się to z problemami w przysadce mózgowej, zmianami w jajnikach o charakterze organicznym (policystycznym, miażdżycowym) lub negatywnym wpływem patologii tarczycy lub nadnerczy. Wielu ekspertów twierdzi, że nie ma wyraźnej zależności między obniżonym poziomem progesteronu a zagrożeniem poronieniem.

Infekcje narządów płciowych i infekcje wirusami, zarazkami lub infekcjami grzybiczymi mogą zagrażać ciąży.. Z zespołem gorączki i odurzenia, zarodek cierpi, co może prowadzić do skurczu ścian macicy i odrzucenia płodu.

Wszelkie choroby zakaźne w pierwszym trymestrze mogą być potencjalnie niebezpieczne. Ale są wśród nich te, które zagrażają deformacjom i poronieniu silniejszym niż inne. Należą do nich grypa, różyczka, bruceloza, toksoplazmoza, listerioza i kilka innych. Są w stanie przenikać przez łożysko do ciała zarodka, co prowadzi do jego śmierci. Czasami płód przeżywa, ale może rodzić się z wrodzonymi wadami wrodzonymi w rozwoju.

Niektóre ciężkie patologie organizmu matki mogą spowodować aborcję z uwagi na to, że będzie to nadmierne obciążenie w trakcie choroby lub wywoływać zaostrzenia. Tak więc cukrzyca, nadczynność tarczycy i obrzęk śluzowaty, choroby autoimmunologiczne i problemy z krzepnięciem są najbardziej niebezpieczne.

Przyjmowanie niektórych leków prowadzi do powstawania skutków embriotoksycznych lub teratogennych (śmierć lub deformacja płodu), które wyzwalają mechanizm odrzucenia komórki jajowej i poronienia. Podobnie sytuacja rozwija się wraz z zatruciem, zatruciem i obecnością złych nawyków (spożycie alkoholu lub palenie papierosów, w tym papierosów elektronicznych).

Najrzadszymi przyczynami aborcji będą urazy, operacje brzuszne i przyczyny psychogenne (stres, nerwice, depresja).

Oznaki zagrażającego poronienia we wczesnym terminie

Zwykle pierwszym objawem grożenia poronieniem lub początkiem poronienia są nieprzyjemne doznania, ból w dole pleców, bóle i bóle jak na początku menstruacji.. Ponadto może występować różowawy lub brązowy wypływ, "kicz" na płótno, zwiększone wydzieliny śluzowe.

Czasami groźba poronienia jest wykrywana tylko przez ultradźwięki podczas ustalania faktu ciąży. Lekarz na ekranie komputera widzi powstawanie oderwania w obszarze tworzącego się łożyska lub krwiaka w obszarze łożyska, zwiększonego tonu na dowolnej ze ścianek macicy.

W takich przypadkach, we właściwym czasie, aby zapewnić pełny odpoczynek, a także odpoczynek w łóżku i leki, rozluźnienie macicy i wspieranie pracy jajników (duphaston lub urozhestan - syntetyczne analogi progesteronu), sposoby na uratowanie ciąży i wyeliminowanie zagrożenia.

Objawy wczesnego poronienia

Zwykle poronieniu towarzyszy odrzucenie komórki jajowej z łożyskiem i ekspozycja błony śluzowej macicy na krwawiące naczynia. W związku z tym jednym z głównych objawów poronienia będzie krwawienie o różnym nasileniu, od drobnych w początkowych etapach aborcji, po ciężkie straty i stany zagrażające życiu. Jest to możliwe z opóźnieniem w macicy pozostałościami komórki jajowej, kiedy jej ściany nie mogą być w pełni zredukowane i szczypią krwawiące naczynia. Na tle krwawienia mogą pojawić się bóle w okolicy łonowej i kroczowej, ciągnięcie lub skurcze bólu pleców, które powstają z powodu zwiększonego napięcia macicy.

Czasami aborcja w obecności bólu może nie wykazywać oznak krwawienia przez określony czas, jeśli krew tworzy krwiak w okolicy górnej macicy.

Bliżej do 10-12 tygodni, fakt poronienia będzie uwolnieniem resztek komórki jajowej z embrionem i skrzepami krwi na zewnątrz, co oznacza całkowitą aborcję. Jeśli części zarodka lub błon płodowych pozostają w macicy, jest to niepełna aborcja i aby zatrzymać krwawienie i zapobiec powikłaniom, konieczne jest wykonanie łyżeczkowania macicy. Wszelkie podejrzane objawy lub najmniejsze krwawienie podczas ciąży powinny być powodem do natychmiastowego kontaktu z ginekologiem lub wezwania pogotowia.

Metody diagnostyczne dla poronień zagrożonych i aborcji

Podstawą rozpoznania zagrożenia poronieniem są dane ultrasonograficzne. Tylko na nowoczesnych urządzeniach embrion można określić po trzech do czterech tygodniach, a tętno - od piątego tygodnia ciąży. Kiedy, zgodnie z badaniem, lekarz widzi niewielki obszar oderwania lub krwiaka, a tętno płodu jest dobre, szanse na posiadanie płodu wynoszą do 95%, ale przy prawidłowym nacięciu macicy i zamknięciu szyi.

Podczas krwawienia z dróg rodnych, jeśli wykryje się deformację komórki jajowej, sam płód jest za mały lub nie ma bicia serca, aborcja będzie nieunikniona.

Często, gdy krwawienie powstałe w wyniku przecięcia narządów płciowych i odczucia bólowe, wykrywane są krwiaki retrochoralne. Jeśli ich rozmiary są niewielkie, konieczne jest monitorowanie kobiety i podjęcie kroków w celu zachowania ciąży, jeśli złuszczanie się pojawiającego się łożyska jest duże i występuje duże nagromadzenie krwi, istnieje duże prawdopodobieństwo aborcji i ciężkiego krwawienia.

Uzupełnia dane dotyczące ultrasonograficznego badania krwi na poziom hormonów hCG (hormon kosmówkowy), jego determinacja pomaga w diagnozie w czasie, gdy dane USG są wątpliwe lub nie mają charakteru orientacyjnego. Jeśli nie ma jaj płodowych w okresie 3-4 tygodni, zgodnie z danymi ultrasonograficznymi, określają one poziom hCG w odstępie dwóch dni, jeśli poziom hormonu nie wzrasta lub maleje, oznacza to poronienie.

Metody leczenia poronień, które się rozpoczęły

Lekarze twierdzą, że prawie niemożliwe jest wpłynięcie na poronienie, które rozpoczęło się w pierwszym trymestrze ciąży, zastosować preparaty hemostatyczne i utrozhestan (jeśli wcześniej miałeś historię poronień). Te mierniki terapii są ograniczone, ponieważ często niemożliwe jest ich zatrzymanie, szczególnie w przypadku zaburzeń chromosomalnych płodu.

Nie dotyczy we współczesnej położnictwie takie środki, jak leżenie w łóżku, papaweryna i no-shpa, środki przeciwbólowe w zastrzykach, magnez i witaminy. Metody te nie mają udowodnionej skuteczności i nie są zalecane do stosowania. Ponadto, surowy odpoczynek w łóżku może tylko pogorszyć stan matki z powodu zaparć i tendencji do zakrzepicy i reakcji stresowych.

Leczenie, taktyka z całkowitą aborcją

Jeśli dojdzie do całkowitej aborcji z uwolnieniem krwi i cząstek jajnika, nie jest wymagana dodatkowa terapia w takim stanie., zaleca się przekazać analizę (krew dla hCG) po 2-3 tygodniach od daty przerwania. Kiedy wskaźniki są w normie, nie jest wymagane dalsze leczenie. Jeśli hCG nie ma tendencji zniżkowej lub jest słaba, możliwe jest tworzenie poślizgu, poważne komplikacje wymagające natychmiastowego leczenia.

Środki pomocy w przypadku aborcji

W przypadku, gdy rozpoczęło się poronienie i zaczęło się krwawienie, ale nie nastąpiło wyładowanie błon i jajnika z macicy, lekarze zastosowali trzy podejścia, w zależności od wieku i konkretnej sytuacji:

  • Spodziewana taktyka przez cały tydzień dla oderwania i wyjścia z embrionów i pozostałości tkanek
  • Medyczna stymulacja poronienia poprzez zażywanie misoprostolu (kurczy się macicy i wyrzuca zapłodnione jajo)
  • Klasyczne łyżeczkowanie ubytku lub aspiracja próżniowa zawartości, która ma zastosowanie w przypadku niepowodzenia leczenia i z ciężkim krwawieniem.

W każdym przypadku lekarz decyduje o tym, w jaki sposób pomóc kobiecie, w zależności od sytuacji. Jeśli krwawienie jest ciężkie, zastosowanie mają leki hemostatyczne, transfuzje w osoczu i substytuty krwi.

Kiedy mogę zaplanować ciążę po poronieniu?

Jeśli było to pierwsze poronienie, a nie miał komplikacji i konsekwencji, planowanie ciąży może rozpocząć się za 3-4 miesiące lub gdy kobieta jest gotowa na to psychologicznie i fizycznie. Jeśli poronienie powtarza się lub istnieje diagnoza nawracającego poronienia, z trzema lub więcej poronieniami z rzędu, konieczne jest szczegółowe badanie w celu ustalenia przyczyn takiego stanu.

Alena Paretskaya, pediatra, komentator medyczny

6 267 wyświetleń, dziś 5 wyświetleń

Objawy i oznaki poronienia

Najczęstsze objawy poronienia we wczesnym okresie ciąży to ból w dolnej części brzucha i krwawienie. Ból może występować w okolicy lędźwiowej. W tym przypadku ból nie jest stały, ale pojawia się okresowo. Jeśli wystąpi jakiekolwiek czerwone lub brązowe wyładowanie, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, aby uniknąć spontanicznej aborcji.

Większa szansa na zachowanie ciąży z niewielkim krwawieniem. Przy silnym krwawieniu jest znacznie zmniejszony. O poronieniu wskazuje na krwawienie z domieszką kawałków tkanki.

Oznaki zagrażającego poronienia obejmują napięcie macicy, ale tylko wtedy, gdy powoduje dyskomfort u kobiet i towarzyszy mu ból. Jeśli nie ma nieprzyjemnych odczuć podczas tonizowania, lekarz zaleca jedynie zmniejszenie aktywności fizycznej i unikanie stresu.

Na każdym etapie ciąży objawy poronienia są do siebie podobne, tylko ich bolesność i obfitość wyładowań mogą się różnić. W drugim trymestrze ciąży dodaje się worek z płynem owodniowym, któremu towarzyszy płyn wypływający z pochwy, skrzepy krwi podczas oddawania moczu i bardzo silny ból w barku lub żołądku, co sugeruje krwawienie wewnętrzne.

Podczas których okresów ciąży najczęściej dochodzi do poronień

Poronienia najczęściej zdarzają się w bardzo krótkim okresie ciąży - 2-3 tygodnie. W tym samym czasie kobieta wciąż nie wie o swojej ciąży i widzi poronienie we wczesnym okresie, jako początek miesiączki. Jest to spowodowane podobnymi objawami: krwawieniem i niższym bólem brzucha.

Poronienie występuje rzadziej w późniejszych okresach do 20 tygodni. Poronienie samoistne w późniejszych okresach po 20 tygodniach nazywa się martwym porodem.

Rozpoznanie poronienia na wczesnym etapie

Ryzyko poronienia we wczesnym okresie jest zredukowane do minimum, gdy kobieta na etapie planowania zdała wszystkie zalecane testy i poddała się badaniom, a także leczyła zidentyfikowane choroby. W tym przypadku zagrożenie poronieniem jest diagnozowane podczas planowania, a leczenie jest przeprowadzane z wyprzedzeniem.

Jeśli nie było wstępnego badania i leczenia, lekarz może zdiagnozować poronienie we wczesnym okresie badania. W tym celu przeprowadza się następujące manipulacje:

  • sprawdza, czy rozmiar macicy zgadza się z dostarczoną datą,
  • określa, czy macica jest w dobrej kondycji,
  • zamknięcie szyjki jest sprawdzane,
  • zwraca uwagę na upławy pochwowe.

W późniejszych okresach najbardziej niezawodnym sposobem określenia ryzyka poronienia jest wykonanie przezpochwowego ultrasonografu. Sprawdza to długość szyjki macicy i jej stan wewnętrzny.

W przypadku krwawienia i innych poważnych groźby poronienia, kobieta zostaje umieszczona w szpitalu, a jeśli nie ma obaw o stan ciąży, pozostawia się ją w domu.

Rodzaje poronień

Spontaniczne poronienie można podzielić na kilka typów:

  1. Niekompletne poronienie charakteryzuje się bólem w dolnej części brzucha lub dolnej części pleców, a szyjka macicy się otwiera. Wraz z otwarciem szyjki macicy pękają błony płodowe, ale ból i krwawienie nie ustają.
  2. Całkowite poronienie. Po śmierci płód lub płód całkowicie opuszcza macicę. Zatrzymania krwawienia i inne nieprzyjemne objawy znikają.
  3. Nieodebrane poronienie. Martwy płód lub zarodek pozostaje w macicy. Ten stan nazywany jest również aborcją nieodebraną i jest stwierdzany tylko na badaniu przez lekarza podczas słuchania bicia serca. Wszystkie objawy ciąży również znikają. Jeśli zdiagnozowane zostanie nieudane poronienie, kobieta zostanie wyleczona z macicy.
  4. Wielokrotne poronienie ustala się, gdy kobieta miała co najmniej trzy spontaniczne poronienia w pierwszym trymestrze ciąży.
  5. Anembryonia charakteryzuje się zapoczątkowaniem zapłodnienia bez tworzenia płodu: jajo jest unieruchomione w macicy, ale nie ma zarodka. Kobieta ma opóźnioną miesiączkę i być może inne oznaki ciąży.
  6. Choriadenoma występuje z powodu genetycznego błędu w zapłodnieniu: zamiast płodu w macicy rośnie nienormalna tkanka. Jej pierwsze objawy są podobne do ciąży.

Wszelkie takie sytuacje kończą się samoistnym poronieniem lub mechaniczną aborcją.

Środki zapobiegawcze

Kobiety, które doświadczyły poronienia, mają problem z zapobieganiem spontanicznej aborcji następnym razem. Zwiększyć prawdopodobieństwo normalnego przebiegu następnej ciąży, stosując się do niektórych środków zapobiegawczych:

  • całkowite odrzucenie złych nawyków: palenie tytoniu, używanie narkotyków i alkoholu,
  • utrzymanie zdrowego stylu życia
  • umiarkowana aktywność fizyczna.

Po wykryciu nowej ciąży powinna:

  1. Tak szybko, jak to możliwe, skonsultuj się z lekarzem, aby w razie potrzeby przepisał leki do prawidłowego rozwoju ciąży we wczesnym stadium.
  2. Zmniejsz spożycie mocnej herbaty i kawy.
  3. Nie wolno podnosić ciężarów i uprawiać sportu, zwłaszcza jeśli istnieje ryzyko upadku lub odniesienia obrażeń.

Również po wczesnym poronieniu ważne jest ustalenie jego przyczyny. Aby to zrobić, lekarz może przepisać następujące badania:

  • doradztwo genetyczne, testowanie do oznaczania genu i zestawu chromosomów obojga rodziców,
  • konsultacje z immunologiem i testowanie w celu identyfikacji patologii autoimmunologicznych, które przyczyniają się do problemów z ciążą,
  • konsultacje endokrynologa w poszukiwaniu chorób tarczycy,
  • badanie ginekologiczne związane z wykryciem wad w strukturze macicy, które nie pozwalają na prawidłowy rozwój płodu,
  • testowanie zakażeń przenoszonych drogą płciową.
""

Obejrzyj wideo: Upławy (Może 2024).