Zdrowie

Diagnostyka kliniczna kliniki pęcherza moczowego

Rak pęcherza moczowego - Złośliwa inwazja nowotworu na błonę śluzową lub ścianę pęcherza. Hematuria, trudności w oddawaniu moczu, ból w obrębie kości łonowej są objawami raka pęcherza. Rozpoznanie raka pęcherza moczowego wymaga badania cytologicznego moczu, biopsji endoskopowej, cystografii, urografii wydalniczej, USG pęcherza moczowego, tomografii. Taktyki leczenia raka pęcherza mogą obejmować podejście chirurgiczne (pęcherzowy TUR, cystektomia) lub konserwatywne taktyki (systemowa chemioterapia, immunoterapia, radioterapia).

Przyczyny raka pęcherza moczowego

Nie ma powszechnie przyjętej hipotezy dotyczącej etiologii raka pęcherza. Jednakże znane są pewne czynniki ryzyka, które znacznie przyczyniają się do rozwoju raka pęcherza moczowego.

Szereg badań wskazuje na zwiększone prawdopodobieństwo raka z przedłużonym zastojem moczu w pęcherzu. Różne metabolity zawarte w moczu w wysokich stężeniach mają działanie wywołujące nowotwór i powodują złośliwą transformację urothelii. Długotrwała retencja moczu w pęcherzu moczowym może być wspomagana przez różne patologie układu moczowo-płciowego: zapalenie gruczołu krokowego, gruczolak i rak gruczołu krokowego, uchyłki pęcherza moczowego, kamicę moczową, przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego, zwężenia cewki moczowej itp. Kwestia roli zakażenia HPV w etiologii raka pęcherza pozostaje kontrowersyjna. Zakażenie pasożytnicze - schistosomatoza moczowo-płciowa znacząco przyczynia się do powstawania nowotworów.

Udowodniona korelacja między występowaniem raka pęcherza moczowego a ryzykiem zawodowym, w szczególności długotrwałego kontaktu z aromatycznymi aminami, fenolami, ftalanami i lekami przeciwnowotworowymi. W grupie kierowców, malarzy, projektantów, artystów, robotników ze skóry, tekstyliów, chemikaliów, farb i lakierów, przemysłu rafinacji ropy naftowej, pracowników służby zdrowia.

Palenie tytoniu ma wysoki potencjał rakotwórczy: palacze cierpią na raka pęcherza moczowego 2-3 razy częściej niż osoby niepalące. Stosowanie chlorowanej wody pitnej ma niekorzystny wpływ na nabłonek dróg moczowych, zwiększając prawdopodobieństwo raka pęcherza o 1,6- 1,8 razy. W niektórych przypadkach raka pęcherza można określić genetycznie i wiąże się on z rodzinną predyspozycją.

Klasyfikacja raka pęcherza moczowego

Procesy nowotworowe, zjednoczone pojęciem raka pęcherza moczowego, różnią się typem histologicznym, stopniem zróżnicowania komórek, wzorem wzrostu i skłonnością do przerzutów. Uwzględnienie tych cech jest niezwykle ważne przy planowaniu taktyki leczenia.

Według cech morfologicznych, komórki przejściowe (80-90%), rak pęcherza płaskonabłonkowego (3%), gruczolakorak (3%), brodawczak (1%), mięsak (3%) są najczęściej spotykane w onkologii.

W zależności od stopnia anaplazji elementów komórkowych wyróżnia się niski, umiarkowanie i wysoce zróżnicowany rak pęcherza moczowego.

Stopień zaangażowania różnych warstw pęcherza moczowego w proces nowotworowy ma praktyczne znaczenie i dlatego mówią o niskim poziomie powierzchownego raka pęcherza lub wysoce inwazyjnym raku. Guz może mieć brodawkowaty, naciekowy, płaski, sferoidalny, śródnabłonkowy, mieszany wzór wzrostu.

Zgodnie z międzynarodowym systemem TNM rozróżnia się następujące etapy raka pęcherza moczowego.

  • T1 - inwazja guza wpływa na warstwę podśluzówkową
  • T2 - inwazja guza rozciąga się na powierzchowną warstwę mięśniową
  • T3 - inwazja guza rozciąga się na głęboką warstwę mięśniową ściany pęcherza moczowego
  • T4 - inwazja guza wpływa na tkankę miednicy i / lub sąsiadujące narządy (pochwę, gruczoł krokowy, ścianę brzucha)
  • N1-3 - wykrywa się przerzuty do regionalnych lub sąsiednich węzłów chłonnych
  • M1 - wykryto przerzuty do odległych narządów

Objawy raka pęcherza moczowego

Wczesnym objawem raka pęcherza moczowego jest wydalanie krwi z moczem - krwiomoczu lub krwiomoczu. Niewielkie krwawienie powoduje, że mocz staje się różowawy, może być epizodyczny i nie powtarzany przez dłuższy czas. W innych przypadkach całkowite krwiomocz rozwija się natychmiast: w tym przypadku mocz staje się krwawy, a skrzepy krwi mogą zostać uwolnione. Wydłużony lub masywny krwiomocz często powoduje tamponadę pęcherza i ostre zatrzymanie moczu. Na tle krwiomoczu występuje progresywne zmniejszenie stężenia hemoglobiny i anemizacja pacjenta.

W miarę narastania raka pęcherza moczowego objawy bólowe i ból zaczynają niepokoić pacjentów. Oddawanie moczu z reguły staje się bolesne i szybkie, z imperatywnymi pragnieniami, czasami - trudnymi. Ból w łonie, w pachwinie, w kroczu, w kości krzyżowej. Początkowo ból występuje tylko na tle wypełnionego pęcherza, a następnie wraz z rozwojem ściany mięśniowej i sąsiednich narządów, stają się one trwałe.

Ucisk ujścia moczowodu przez miejsce guza powoduje naruszenie przepływu moczu z odpowiedniej nerki. W takich przypadkach rozwija się wodonercze, ostry atak bólu typu kolki nerkowej. Po ściśnięciu obu ust rozwija się niewydolność nerek, co może prowadzić do mocznicy. Niektóre typy raka pęcherza moczowego z infiltrującym wzrostem są podatne na dezintegrację i owrzodzenie ściany torbielowatej. Na tym tle łatwo dochodzi do infekcji dróg moczowych (zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek), mocz przybiera charakter ropny i cuchnący zapach. Kiełkowanie raka pęcherza moczowego w odbycie lub w pochwie prowadzi do powstania torbielowatych odbytnicy i przetok pęcherzykowo-pochwowych, którym towarzyszą odpowiednie objawy.

Wiele objawów raka pęcherza moczowego nie jest swoistych i może występować w innych chorobach urologicznych: zapaleniu pęcherza moczowego, zapaleniu gruczołu krokowego, kamicy moczowej, gruźlicy, gruczolaku prostaty, stwardnieniu szyjki pęcherza moczowego itp. Dlatego często pacjenci we wczesnych stadiach raka pęcherza moczowego są długo i nieskutecznie leczeni zachowawczo. To z kolei opóźnia terminowe rozpoznanie i rozpoczęcie leczenia raka pęcherza moczowego, pogarszając rokowanie.

Rozpoznanie raka pęcherza moczowego

Aby zidentyfikować raka pęcherza, określić etap procesu onkologicznego, wymagane jest złożone badanie kliniczne, laboratoryjne i instrumentalne. W niektórych przypadkach nowotwór pęcherza można wyczuć podczas ginekologicznego badania obręczowego u kobiet lub badania doodbytniczego u mężczyzn.

Laboratoryjny standard diagnostyczny dotyczący podejrzanego raka pęcherza moczowego obejmuje ogólny test moczu w celu określenia krwiomoczu, badanie cytologiczne osadu w celu wykrycia komórek atypowych, bakteriologiczną hodowlę moczu w celu wykluczenia zakażenia i test na określony antygen BTA. Badanie krwi zwykle wykazuje inny stopień anemii, co wskazuje na krwawienie.

Transdominalna ultrasonografia pęcherza ujawnia powstawanie guza o średnicy większej niż 0,5 cm, zlokalizowanego głównie w rejonie bocznych ścian pęcherzykowych. Najbardziej pouczające skanowanie przezodbytnicze służy do wykrywania raka pęcherza umiejscowionego w okolicy szyjki macicy. W niektórych przypadkach stosuje się przezcewnikowe badanie echokardiograficzne, które wykonuje się przy użyciu przetwornika wprowadzonego do jamy pęcherza moczowego.W przypadku raka pęcherza moczowego konieczne jest również badanie ultrasonograficzne nerek (USG nerek) i moczowodów.

Cystoskopia służy jako obowiązkowa metoda wizualizacji do diagnozowania raka pęcherza moczowego, w którym lokalizacja, wielkość, wygląd nowotworu i stan otworów moczowych jest udoskonalony. Dodatkowo badanie endoskopowe może być uzupełnione biopsją, która pozwala na morfologiczną weryfikację nowotworu.

Spośród metod diagnostyki radiacyjnej w raku pęcherza wykonuje się cystografię i urografię wydalniczą, ujawniając wadę wypełnienia i deformację konturów torbielowatej ściany oraz pozwalając ocenić charakter wzrostu guza. Fizjografia mimowolna i limfangiografia są wykonywane w celu identyfikacji zajęcia żył miednicy i układu limfatycznego. W tym samym celu można zastosować diagnostykę rezonansu komputerowego i magnetycznego. W celu identyfikacji miejscowych i odległych przerzutów raka pęcherza, ultrasonografii jamy brzusznej, RTG klatki piersiowej, ultrasonografii miednicy, scyntygrafii kości szkieletowych stosuje się.

Leczenie raka pęcherza moczowego

U pacjentów z miejscowym, powierzchownie rosnącym rakiem możliwe jest przezcewkowe elektroresekcja (TUR) pęcherza moczowego. TUR może być radykalną interwencją w stadium T1-T2 raka pęcherza moczowego, a wspólny proces (T3) jest wykonywany z celem paliatywnym. Podczas przezcewkowej resekcji pęcherza, guz jest usuwany za pomocą resektoskopu przez cewkę moczową. W przyszłości pęcherz moczowy TUR można uzupełnić miejscową chemioterapią.

W ostatnich latach otwartą częściową cystektomię pęcherza moczowego zastosowano z powodu wysokiego odsetka nawrotów, powikłań i niskiego odsetka przeżywalności.

W większości przypadków inwazyjny rak pęcherza wykazuje radykalną cystektomię. W przypadku radykalnej cystektomii pęcherz usuwa się jako pojedynczą jednostkę z gruczołem prostaty i pęcherzykami nasiennymi u mężczyzn, przydatków i macicy u kobiet. W tym samym czasie usunięto część lub całość cewek moczowych i miednicznych węzłów chłonnych.

Następujące metody są stosowane w celu wymiany usuniętego pęcherza: mocz jest pobierany na zewnątrz (wszczepianie moczowodów w skórę lub do odcinka jelita rozciągniętego na przednią ścianę brzucha), przemieszczenie moczu do esicy okrężnicy, tworzenie zbiornika jelitowego (ortotopowego pęcherza) z tkanek jelita cienkiego, żołądka , dwukropek. Radykalna cystektomia z przeszczepem jelitowym jest optymalna, ponieważ pozwala zachować możliwość zatrzymania moczu i oddawania moczu.

Leczenie chirurgiczne raka pęcherza można uzupełnić o radioterapię zdalną lub kontaktową, systemową lub miejscową immunoterapię dopęcherzową.

Rokowanie i profilaktyka raka pęcherza moczowego

W przypadku nieinwazyjnego raka pęcherza 5-letnie przeżycie wynosi około 85%. Znacznie mniej korzystne jest rokowanie dla inwazyjnie rosnących i nawracających nowotworów, a także raka pęcherza moczowego, który daje odległe przerzuty.

Zmniejszenie prawdopodobieństwa zachorowania na raka pęcherza pomoże rzucić palenie, wyeliminuje ryzyko zawodowe, wypije oczyszczoną wodę pitną, wyeliminuje urostasis. Konieczne jest przeprowadzenie badań ultrasonograficznych, badania moczu, badanie w odpowiednim czasie i leczenie urologa (nefrologa) w celu wykrycia objawów zaburzeń układu moczowego.

Onkologia - diagnostyka rozpoznawania nowotworu pęcherza moczowego

Diagnostyka leczenia guza pęcherza moczowego - onkologia

Nowotwory złośliwe i łagodne w pęcherzu stanowią obecnie cztery procent ogólnej liczby wszystkich nowotworów. Osoby z rakiem pęcherza moczowego mają o wiele więcej endogennych czynników rakotwórczych w moczu - czynnik rakotwórczy, który tworzy się w ludzkim ciele.Tego typu czynniki rakotwórcze obejmują produkty rozkładu niektórych rodzajów aminokwasów. Istnieje pewien związek między chorobą pasożytniczej schistosomatozy a pojawieniem się raka. Choroba ta jest dość powszechna w krajach Bliskiego Wschodu i Afryki. Najczęściej nowotwór pęcherza występuje u mężczyzn.

Guz pęcherza moczowego: przyczyny.

Taka choroba, jak guz pęcherza, klinika, diagnostyka, której leczenie opisano poniżej, nie była dokładnie badana, ale znane są mało dane na temat pochodzenia tej choroby. Udowodniono, że istnieje związek z paleniem tytoniu, działaniem niektórych biologicznych i chemicznych czynników rakotwórczych oraz ryzykiem rozwoju nowotworowego guza pęcherza moczowego. Przemysłowe czynniki rakotwórcze, stosowane w farbach, gumie, produkcji chemicznej i papierowej, często powodują raka pęcherza moczowego. U osób pracujących w produkcji anilinowej rozwój raka pęcherza obserwowano częściej niż wśród innych grup osób, a często nowotwory rozwinęły się 10 lat po zerwaniu z kontaktem z aniliną. Działanie czynników rakotwórczych na ściany pęcherza moczowego: odróżniając się od moczu, substancje rakotwórcze stykają się z błoną śluzową. Zapobieganie złośliwemu guzowi pęcherza jest przestrzeganiem obowiązkowych norm: konsumować płyn (około 1,5-2 litrów na dzień) i opróżniać pęcherz w czasie przy pierwszej potrzebie oddania moczu. Choroba nowotworowa pęcherza moczowego jest chorobą zawodową kierowców, powodem jest niezdolność do oddania moczu przy pierwszej potrzebie i trzeba czekać do toalety w wyznaczonym miejscu.

Guz pęcherza: klinika.

Pierwszym objawem raka pęcherza moczowego jest domieszka w moczu krwi, 75% wszystkich przypadków. W wielu przypadkach krwi w moczu nie towarzyszy ból, krótkotrwały lub długotrwały, ledwie zauważalny lub intensywny, ale zawsze powinno to być kłopotliwe i należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, ponieważ może się to powtórzyć. Nie jest to wyraźna wskazówka złośliwego guza i może wskazywać na infekcję, która prowadzi do rozwoju zapalenia pęcherza moczowego, szczególnie jeśli towarzyszą mu zanieczyszczenia w krwioobiegu, bolesne i częste oddawanie moczu. Jeśli guz znajduje się głęboko w ścianie pęcherza, a następnie powikłania są nieuniknione - ucisk moczowodów i rozwój niewydolności nerek, guz może kiełkować w pochwie lub jelitach z pęcherza lub pęcherza lub przetok jelitowych, rozwój przewlekłej lub ostrej niedokrwistości, która jest konsekwencją dopęcherzowego krwawienia. Na tym etapie pacjenci obawiają się bólu w okolicy lędźwiowej. W 75% wszystkich przypadków nowo zdiagnozowanych nowotworów guz jest powierzchowny i nie wnika głęboko w ściany pęcherza.

Guz pęcherza moczowego:diagnostyka.

Metodą diagnozowania guza w pęcherzu moczowym i raku jest również cystoskopia - badanie endoskopowe. Cienką metalową rurkę wprowadza się do cewki moczowej, przez którą bada się pęcherz. Badany jest osad z moczu, w którym można znaleźć komórki rakowe. Badania guza przed zabiegiem wykonuje się za pomocą specjalnego cystoskopu. Podczas którego weź kawałek tkaniny. Stosowany również w diagnostyce rentgenowskiej. Kontrast wstrzykiwany jest dożylnie lub przez cewkę moczową, następnie wykonywane są migawki całego pęcherza, możliwe będzie ustalenie, czy na obrazach znajduje się guz.

Guz pęcherza moczowego: lleczenie

Leczenie obejmuje różne interwencje chirurgiczne, radioterapię i farmakoterapię. Optymalna taktyka zależy od etapów choroby.Podejście do różnych nowotworów jest zupełnie inne, oznaki inwazji guza w warstwy mięśniowe pęcherza i jeśli nie są .75% przypadków, w których warstwa mięśniowa może nie ulegać zmianie, takie guzy zostały nazwane "powierzchowne", a teraz "nie-inwazyjne mięśni". W przypadku braku przerzutów w leczeniu nowotworów - zastosowanie przezcewkowej elektroresekcji (chirurgia endoskopowa, obejmuje elektroresekcja okolic pęcherza dotkniętego nowotworem) z dalszą chemioterapią.

Główne powody

Etiologiczny mechanizm rozwoju nowotworów nie został w pełni zidentyfikowany, ale wyróżniają się następujące niewątpliwe czynniki prowokacyjne:

  1. Substancje rakotwórcze uwalniane z powietrza o złej etiologii i szkodliwych emisjach w miejscu pracy. Najbardziej niebezpieczne są takie substancje - barwniki anilinowe w przemyśle chemicznym, lakierniczym i lakierniczym, przemysł celulozowo-papierniczy i gumowy, pochodne benzenowe i ortoaminofenole. Palenie zwiększa ryzyko nowotworów o 3-4 razy, ponieważ nikotyna jest niebezpieczna rakotwórcza.
  2. Przewlekłe i częste choroby narządów moczowych typu zapalnego - zapalenie pęcherza, zapalenie stercza, kamica moczowa.
  3. Predyspozycje genetyczne w obecności onkogennych wirusów wbudowanych w genom komórki - HPV, wirus Epsteina-Barra.
  4. Długotrwałe działanie mechaniczne podczas zabiegów medycznych i uszkodzeń mikroskopowych.
  5. Predyspozycje wieku u osób starszych.
  6. Zmiany pasożytnicze - bilharzioz, schistoma.
  7. Zaburzenia hormonalne i pogorszenie układu odpornościowego.
  8. Napromienianie w okolicy miednicy.
  9. Długie i częste, przymusowe zatrzymanie moczu.
  10. Niekontrolowane przyjmowanie niektórych leków (cyklofosfamid i niektóre inne leki).

Objawy choroby

Guz manifestuje się w zależności od jego rodzaju i etapu rozwoju. W początkowej fazie objawy mogą być na ogół niewidoczne, co znacznie komplikuje wczesną diagnozę patologii.

Uwaga. Na etapie 0 można podejrzewać, że coś jest nie tak, po prostu uważnie słuchając częstego dyskomfortu podczas oddawania moczu.

Wraz z postępem choroby, lokalne i ogólne objawy zaczynają pojawiać się coraz wyraźniej. Wśród objawów lokalnych są następujące objawy:

  1. Zespół bólu We wczesnych stadiach objawia się w pęcherzu moczowym podczas oddawania moczu, a następnie nie jest związany z tym procesem. Już w drugim etapie choroby ból odczuwany jest w całym podbrzuszu. Zaniedbana patologia charakteryzuje się rozprzestrzenianiem na dolną część pleców, kość krzyżową, krocze, strefę pachwinową.
  2. Pojawienie się zanieczyszczeń krwi w moczu (krwiomocz) jest jednym z pierwszych poważnych objawów, które wymagają pomocy medycznej. Mikrohematuria pojawia się we wczesnym stadium, ale trudno to zauważyć, a hematurię krwi określa się na podstawie czerwonego odcienia w moczu. W przypadku krwiomoczu, dalsze opóźnienie leczenia prowadzi do poważnych konsekwencji.
  3. Problemy z oddawaniem moczu - uczucie niepełnego oddawania moczu, chociaż nie ma już przydzielonego moczu, znaczny wzrost pragnienia opróżnienia pęcherza, bolesne oddawanie moczu i nieprzyjemne odczucia pod koniec procesu, nietrzymanie moczu.
  4. Wtórne zapalenie pęcherza i odmiedniczkowe zapalenie nerek w wyniku dekompozycji.

Objawy o charakterze ogólnym:

  • nieuzasadnione osłabienie i zmęczenie,
  • drastyczna utrata masy ciała przy normalnym apetycie
  • wzrost wielkości węzłów chłonnych.

Prognoza przetrwania

Przeżywalność człowieka w rozwoju raka pęcherza zależy od terminowości i jakości interwencji chirurgicznej, a także od przyjęcia środków zapobiegających nawrotowi. Na początkowym etapie prawdopodobieństwo odzyskania przekracza 85%, ale już na pierwszym etapie choroby nie przekracza 55-60%. W trzecim etapie walka dotyczy głównie długości życia.Całkowite wyleczenie jest możliwe w sprzyjających okolicznościach z prawdopodobieństwem do 35%, ale życie można przedłużyć o 8-10 lat intensywną terapią pooperacyjną. W zaawansowanym stadium wyzdrowienia niestety jest to niemożliwe. Przeżywalność na okres do 5 lat jest zapewniona z prawdopodobieństwem nie większym niż 6-8%.

Zapobieganie

Jako zapobieganie należy podjąć następujące działania:

  • porzucić złe nawyki (szczególnie palenie),
  • prowadzić aktywny tryb życia
  • spożywać pokarmy bogate w witaminy,
  • zapobiegać częstemu wdychaniu oparów barwników i innych czynników rakotwórczych,
  • terminowo leczyć choroby narządów moczowych,
  • przechodzić okresowe badania profilaktyczne.

Guz pęcherza moczowego jest bardzo niebezpieczną chorobą, chociaż jeśli zostanie wykryty w początkowych stadiach, rokowanie jest bardzo korzystne. W związku z tym, gdy pierwsze nieprzyjemne objawy należy odwiedzić lekarza.

Przyczyny raka

Ten złośliwy guz najpierw dotyka błony śluzowej pęcherza, następnie ściany, wykracza poza granice warstwy mięśniowej. Najczęściej komórki nowotworowe pojawiają się na wewnętrznej powierzchni, co stanowi około 90% przypadków. Ale jeśli nie monitorujesz swojego stanu, komórki stopniowo się rozszerzają, pęcherz zaczyna dosłownie gnić od środka.

Aby leczenie było skuteczne, konieczne jest przeprowadzenie diagnostycznej konserwacji w terminie, wykonanie wszystkich zaleceń lekarza po ustaleniu formy i stadium choroby.

Przyczyny rozwoju raka pęcherza moczowego są nieliczne, najczęściej:

  • palacze mają raka około dwa razy częściej niż inni. Istnieje raczej wysokie prawdopodobieństwo nawrotu.
  • przedłużony kontakt z barwnikami, detergentami, aniliną, benzenem itp. Rak pęcherza najczęściej występuje w pralniach chemicznych, przemyśle chemicznym, dentystach, fryzjerach,
  • poprzednia chemioterapia, radioterapia,
  • przewlekłe zapalenie pęcherza,
  • W przypadku cewnika moczowego przez długi czas (na przykład w przypadku chorób takich jak uszkodzenie rdzenia kręgowego),
  • dziedziczność.

Choroby i objawy choroby

Objawy raka pęcherza mogą być bardzo różne. Istnieje kilka form manifestacji tej choroby:

  • rak lub przejściowy rak komórkowy. Ta forma jest najczęstsza, występuje w około 90 procentach przypadków,
  • rak płaskonabłonkowy jest mniej powszechny. Jest to spowodowane faktem, że pęcherz był wcześniej poważnie dotknięty przez zapalenie pęcherza moczowego, czyli zapalenie,
  • rzadkie formy, takie jak chłoniak, gruczolakorak, rak drobnokomórkowy i tak dalej.

Objawy choroby nowotworowej mogą być różne, między innymi:

  • częste oddawanie moczu, które zaczyna przeszkadzać,
  • obecność krwi w moczu. Takie objawy są zachętą do pilnego badania. Często pojawienie się krwi przychodzi wraz z bólem,
  • podczas oddawania moczu występuje silny i ostry ból przed i po zabiegu,
  • Należy również wziąć pod uwagę takie objawy jak osłabienie, zmęczenie, nagłe i nieuzasadnione zmniejszenie masy ciała, wzrost temperatury do około 37,5 stopnia. Takie objawy mogą być oznakami innych chorób, nie tak poważnych, ale jeśli powyższe zjawiska są obserwowane wraz z nimi, to konieczne jest poddanie się pilnemu badaniu, aby nie opóźniać z tym,
  • jeśli pojawiły się przerzuty, obserwuje się takie objawy, jak duszność, żółtaczka.

Jeśli masz wszystkie te objawy i jesteś narażony na ryzyko, musisz pilnie umówić się na wizytę u urologa, poddać się badaniu diagnostycznemu. Często jest to terminowa wizyta u lekarza pozwala całkowicie przezwyciężyć chorobę na wczesnym etapie.
Powrót do treści

Metody diagnostyczne

Głównym sygnałem, że rak jest dotknięty rakiem, jest obecność krwi w moczu.Jeśli zauważysz krwawienie podczas wizyty w toalecie, jest to pilny powód, aby udać się do szpitala. Rozpoznanie raka pęcherza można wykonać za pomocą następujących metod:

  • analiza moczu, która pozwala wykryć oznaki stanu zapalnego w moczu, komórki rakowe. Ta analiza nazywa się cytologią,
  • cystoskopii, gdy cienka rurka jest wprowadzana do pęcherza przez cewkę moczową, na końcu której jest zainstalowana kamera. Pozwala to na szczegółowe zbadanie stanu pęcherza, zobacz dotknięte obszary,
  • Badanie ultrasonograficzne pozwala prawidłowo określić, dlaczego w moczu znajduje się krew. Mogą występować przyczyny, takie jak kamienie, nowotwór, rak nerki,
  • wykonywana jest tomografia komputerowa w celu wyjaśnienia wielkości guza, obecności przerzutów, węzłów chłonnych. W tym samym czasie do krwi wstrzyknięto specjalny środek kontrastowy, który pozwala nam rozważyć drogi moczowe,
  • analiza markera. Ta metoda jest używana w nawrotach.

Stadium choroby

Rak pęcherza, w zależności od złożoności przebiegu choroby, dzieli się na osobne etapy:

Etap 0 oznacza, że ​​komórki rakowe znaleziono w pęcherzu, ale nie rozprzestrzeniły się one w obrębie narządu. Ten etap można podzielić na 0a i 0is:

  • 0a lub nieinwazyjny rak brodawkowaty. To kiełkowanie w świetle, ale brak kiełkowania w ścianach pęcherza. Nie ma wpływu na węzły chłonne,
  • 0 oznacza raka lub in situ. To jest guz, który nie wyrasta w ścianach, nie ma wpływu na światło pęcherza, węzły chłonne.

Prognoza leczenia wynosi 82-100%, czyli jest dość wysoka.

  • Etap 1 to rak pęcherza moczowego, który zaczyna rozprzestrzeniać się głębiej w warstwy mięśni, ale tkanka tłuszczowa nie ulega zmianom, nie ma jeszcze pełnego kiełkowania. Jeśli leczenie rozpocznie się na czas, odsetek eliminacji choroby wynosi 82-100%.
  • Etap 2 to rak pęcherza moczowego, który już rozprzestrzenia się na warstwę mięśniową narządu. Prawdopodobieństwo, że choroba zostanie wyleczona z powodu szybkiego rozpoczęcia leczenia i leczenia, wynosi jedynie od 63% do 83%.
  • Etap 3 występuje, gdy guz rośnie przez ścianę, tkankę tłuszczową, często rozprzestrzenia się na pęcherzyki nasienne, prostatę, pochwę lub macicę, ale węzły chłonne nie są jeszcze zmienione. Prognozy dotyczące oszczędności są niskie, tylko od 17% do 53%.
  • Etap 4 - rak pęcherza moczowego, w którym guz rozprzestrzenia się silnie na inne narządy, powoduje przerzuty do płuc, wątroby. Prognoza na wyleczenie jest bardzo niska, prawdopodobieństwo, że czas życia z tą chorobą będzie dłuższy niż pięć lat - tylko 20%.

Leczenie raka

Leczenie raka może być inne. Wszystko zależy od stadium choroby, ogólnego stanu pacjenta, wieku i wielu innych przyczyn. Leczenie może obejmować zabieg chirurgiczny, po prostu usunięcie tkanki, radioterapię (napromieniowanie zajętego obszaru), chemioterapię (zażywanie leków specjalnych).

Leczenie stadium 0 zależy od wielkości guza, jego zachowania, szybkości wzrostu, kierunku wzrostu (do ściany pęcherza lub do światła). Rak tego etapu można leczyć za pomocą następujących metod:

  • przezcewkowa resekcja, czyli usunięcie guza przez cewkę moczową. W tym samym czasie zewnętrzne nacięcia są całkowicie nieobecne, nie ma żadnych blizn na skórze,
  • stosowanie szczepionki BCG, podawanej bezpośrednio do pęcherza. To pozwala systemowi immunologicznemu pacjenta na niezależną walkę z nowotworem, komórki nowotworowe są stopniowo niszczone. Ta metoda leczenia pozwala nie tylko pozbyć się raka bez potrzeby interwencji chirurgicznej, ale także zmniejsza ryzyko nawrotu o około dwa razy, co jest doskonałym wynikiem,
  • chemioterapia to leczenie specjalnymi lekami przeciwnowotworowymi, które są wprowadzane do jamy pęcherza moczowego,
  • Cystektomia to radykalna terapia polegająca na usunięciu całego pęcherza moczowego, jeśli wykryto w nim kilka ognisk nowotworów. Na etapie zerowym taka metoda rzadko jest wymagana, zwykle kosztuje leki.

Prognozy leczenia na tym etapie, pod warunkiem, że wszystkie niezbędne działania zostały zakończone, są dobre, osiągają poziom 98% dla pełnego powrotu do zdrowia. Ale nawet na tym etapie może pojawić się rak pęcherza moczowego, dlatego należy regularnie odwiedzać lekarza prowadzącego.

Etap 1 leczenia raka prawie nie różni się od technik dla etapu zerowego. Można stosować leki wstrzyknięte do pęcherza. W tym przypadku jest około dwa razy więcej przypadków nawrotu choroby, zazwyczaj zalecana jest cystektomia.

Leczenie raka w stadium 2 w prawie wszystkich przypadkach wymaga operacji, czyli usunięcia pęcherza. Na tym etapie guz przenika do sąsiednich narządów miednicy, dzięki czemu usunięcie może wpływać na nie. U kobiet jajniki, macica, jajowody, przednia część pochwy są usuwane, a gruczoł krokowy jest usuwany z mężczyzn. Wielu ekspertów zaleca natychmiastowe usunięcie węzłów chłonnych miednicy, ponieważ możliwe jest opracowanie nowej zmiany nowotworowej. Po operacji zalecana jest chemioterapia, która minimalizuje ryzyko przerzutów.

Leczenie w stadium 3 raka obejmuje również usunięcie pęcherza, węzłów chłonnych i sąsiednich narządów. Przed i po operacji chemioterapia jest obowiązkowa.

Rak leczenie etap 4 - najtrudniejszy. W tym przypadku obszar dystrybucji jest bardzo rozległy, interwencja chirurgiczna jest przeprowadzana tylko w celu spowolnienia choroby, zawieszenia jej rozwoju. Do głównych metod stosowanych w tym leczeniu należą:

  • radioterapia lub promieniowanie. Ta metoda jest stosowana, jeśli guz nie przerzucił się jeszcze do pobliskich narządów - wątroby, kości, płuc itd.
  • chemioterapia, czyli stosowanie specjalnych leków. Metodę tę można podawać jednocześnie z radioterapią, stosuje się ją, gdy przerzuty przeniknęły już do innych narządów.

Jakie są nawroty?

Nawet jeśli rak został całkowicie wyleczony, może nastąpić nawrót choroby, który nazywany jest nawrotem. Zdarza się to dość często. Dlatego konieczne jest, aby wszyscy pacjenci regularnie odwiedzali nadzorującego urologa i poddawali się odpowiednim badaniom.

Po wyleczeniu w ciągu pierwszych dwóch lat konieczne są badania profilaktyczne, które przeprowadza się co 3-6 miesięcy, w zależności od złożoności choroby, czynników ryzyka. Nawrót może nastąpić w ciągu kilku miesięcy po leczeniu, ale może to nastąpić kilka lat później. Dlatego zaleca się, aby nie zaniedbywać stałej obserwacji. Należy pamiętać, że im szybciej nastąpi nawrót, tym trudniejsza będzie choroba, leczenie takiego nowotworu jest trudne, w niektórych przypadkach diagnozuje się nieuleczalny etap.

Nawrót może wystąpić nie tylko w obszarze pęcherza, ale także w innych narządach, jest prawie niemożliwy do przewidzenia. Proces leczenia zależy od ciężkości choroby, stopnia rozprzestrzeniania się raka.

Jeśli obserwowany jest nawracający rak pęcherza, a ciężkość choroby jest duża, konieczna jest cystektomia - całkowite usunięcie narządu. Jeśli rak zamanifestuje się gdzie indziej, wówczas zalecana jest chemioterapia, operacja wykonywana jest tylko w trudnych przypadkach.

Złośliwy guz pęcherza jest niebezpieczną chorobą, z której nikt nie jest odporny.Przejawia się w pojawieniu się złośliwego, rosnącego guza, który atakuje nie tylko ten narząd, ale także inne tkanki ciała. Choroba wymaga obowiązkowego leczenia, stałego nadzoru urologa. Oprócz leczenia lekami, na niektórych etapach zalecana jest interwencja chirurgiczna, polegająca na usunięciu dotkniętej tkanki i okolic, jeśli istnieje zagrożenie rozprzestrzeniania się.

Przyczyny złośliwego nowotworu pęcherza

Rak pęcherza w częstości rozpoznawania nowotworów złośliwych układu moczowo-płciowego plasuje się na drugim miejscu po raku gruczołu krokowego. jednak ten rodzaj guza u mężczyzn jest 3-4 razy bardziej prawdopodobny niż u kobiet, co tłumaczy się cechami hormonalnymi i anatomicznymi. Nowotwory mogą rozwijać się w każdym wieku, ale przeważnie wyprzedzają pacjenta po 60 latach. W przytłaczającej większości (do 90%) guzy należą do przejściowego raka komórkowego, kolejne 7-9% zdiagnozowano z powodu raka płaskokomórkowego, au pozostałych 1-2% rozpoznaje się gruczolakoraka.

Rak pęcherza moczowego - koncepcja, która łączy nowotwory o różnych właściwościach biologicznych, z których 70% jest rokowozależnych powierzchownie, nie rośnie w mięsień pęcherza, dobrze zróżnicowane guzy.

Dotychczasowe przyczyny raka pęcherza nie zostały w pełni wyjaśnione, ale dostępne informacje są wystarczające do wyciągnięcia pewnych wniosków. Czynniki wpływu to:

  • kontakt z barwnikami anilowymi,
  • kontakt z aromatycznymi aminami,
  • pracuje w produkcji gumy i tekstyliów,
  • czynniki środowiskowe - dym, spaliny,
  • stosowanie niektórych chemioterapeutyków i schematów radioterapii,
  • palenie papierosów
  • przedłużony przewlekły proces zapalny w pęcherzu spowodowany inwazją pasożytniczą lub obecnością stałego cewnika

Pod wpływem czynników rakotwórczych w nabłonku pęcherza, mechanizmy kontroli cyklu komórkowego są zaburzone, co prowadzi do uszkodzenia struktury genów supresorowych guza, indukcji onkogenów i zwiększonej ekspresji genów kodujących tworzenie czynników wzrostu lub ich receptorów.

Rak pęcherza moczowego jest podatny na szczegółową klasyfikację w oparciu o cechy histologiczne:

  • guzy nabłonkowe
  • guzy nienabłonkowe,
  • mieszana grupa guzów
  • guzy przerzutowe i wtórne preparaty do smarowania,
  • nieklasujące guzy
  • zmiany nienowotworowe w nabłonku,
  • zmiany nowotworowe.

Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem oferuje klasyfikację raka pęcherza moczowego w oparciu o głębokość jego występowania (system TNM, 2002):

T jest pierwotnym nowotworem,

  • Tx - za mało danych do oceny głębokości inwazji guza,
  • T0 - guz pierwotny jest nieobecny,

  • Ta - nieinwazyjny rak brodawkowaty,
  • Tis - rak in situ, płaski guz
  • T1 - guz wrasta w tkankę łączną warstwy podnabłonkowej,

  • T2a - guz wrasta w warstwę zewnętrzną wypieracza,
  • T2b - guz wrasta w głęboką warstwę wypieracza,
  • T3a - guz rośnie mikroskopowo w tkankę para-pęcherza,
  • T3b - guz rośnie makroskopowo w tkankę komórkową okołubowatą,
  • T4a - guz rozwija się w gruczoł krokowy, macicę lub pochwę,
  • T4b - guz wrasta w ścianę miednicy lub brzucha.

N - regionalne węzły chłonne

  • Nx - za mało danych do oceny stanu regionalnych węzłów chłonnych,
  • N0 - brak przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych,
  • N1 - przerzuty w jednym regionalnym węźle chłonnym, nie przekraczające 2 cm w największym wymiarze,
  • N2 - przerzuty w jednym regionalnym węźle chłonnym, więcej niż 2 cm, ale nie więcej niż 5 cm w największym wymiarze lub wielu węzłach chłonnych, z których żaden nie przekracza 5 cm w największym wymiarze,
  • N3 - przerzuty w regionalnych węzłach chłonnych o wielkości powyżej 5 cm w największym wymiarze.

M - odległe przerzuty

  • MX - za mało danych do oceny obecności odległych przerzutów,
  • M0 - brak odległych przerzutów,
  • M1 - istnieją odległe przerzuty.

Objawy raka pęcherza moczowego w każdym przypadku zależą od stopnia rozprzestrzeniania się i umiejscowienia guza. Odcisk na zdrowie pacjentów chorych na raka i pozostawić prawdopodobne powikłania guzów. Hematuria jest uważana za najwcześniejszy objaw raka pęcherza moczowego, występuje u 60-80% pacjentów. Zanieczyszczenia krwi w moczu z powodu krwawienia z guza. Hematuria nabiera całkowitego charakteru w przypadku stałego wypływu krwi z guza, niezależnie od tego, gdzie się znajduje. Należy rozumieć, że intensywność krwiomoczu nie jest związana z wielkością nowotworu - zdarzają się przypadki, gdy małe guzy wywołują krwiomocz brutto i odwrotnie. Podstępność tego objawu polega na tym, że pojedynczy objaw krwawienia może nie przypominać się sam przez kilka miesięcy lub nawet lat, co zmniejsza częstotliwość szybkiego diagnozowania raka. W przypadku zaawansowanych i rozpadających się guzów pęcherza moczowego, krwiomocz staje się trwały, ale jego intensywność może już prowadzić do zagrażającej życiu utraty krwi przez pacjenta.

Drugą oznaką raka pęcherza moczowego jest bolesne oddawanie moczu, tj. Trudności w oddawaniu moczu. Ból jest determinowany przez lokalizację guza, jego rozprzestrzenianie się i zaangażowanie zakończeń nerwowych. Są one wywoływane przez takie czynniki, jak lokalizacja guza w szyi pęcherza, jego naciekający wzrost, próchnica i owrzodzenie, obecność raka in situ dodatek zapalenia pęcherza moczowego, a także współistniejącego BPH, w którym oddawanie moczu staje się nie tylko trudne, ale także częstsze. Nasilenie trudności w oddawaniu moczu zwiększa się znacznie wraz z infekcją dróg moczowych i zapaścią guza. W tym przypadku mocz może zawierać ropę i kawałki nekrotycznej tkanki nowotworowej, uzyskuje reakcję alkaliczną i cuchnący zapach.

Ból, który nie jest związany z cewką moczową, zlokalizowany jest głównie w okolicy nadłonowej i z reguły wskazuje na znaczącą lokalną dystrybucję procesu złośliwego obejmującego tkankę przyścienną, sąsiednie narządy, ściany miednicy lub przednią ścianę brzucha. Takie bóle w kroczu, narządach płciowych, kości krzyżowej i napromienianiu uda, które wskazują na uszkodzenie zwojów, i ból w okolicy lędźwiowej jest zwykle związany ze ściśnięciem otworów moczowodu z guzem i późniejszym rozwojem odmiedniczkowego zapalenia nerek.

Przystąpieniu do infekcji i rozwojowi stanu zapalnego na tle nowotworu złośliwego towarzyszy gorączka, dreszcze.

Jak leczyć złośliwy nowotwór pęcherza moczowego?

Leczenie raka pęcherza moczowego określone przez powiązanie histologiczne i stopień rozprzestrzeniania się guza oraz ryzyko jego progresji i nawrotu w okresie pooperacyjnym. Główną rolę, podobnie jak w przypadku innych chorób onkologicznych, odgrywają interwencje chirurgiczne, ale ostatnio starają się uzupełnić je o chemioterapię i immunoterapię.

W przypadku łagodnych nowotworów i powierzchownych postaci raka pęcherza moczowego, przezcewkowa elektroresekcja jest wykonywana przy użyciu specjalnego instrumentu endoskopowego (operacyjnego cystoskopu rektoskopowego wprowadzonego przez cewkę moczową do pęcherza) i pętli do cięcia elektrod (w przypadku zastosowania prądu). Istotą operacji jest stopniowe usuwanie guza pod kontrolą wzroku. Nowotwory są wycinane do podstawy i wewnątrz normalnie wyglądającej błony śluzowej.Kiełkowanie tkanki guza w mięśniu pęcherza lub głębszych warstwach wskazuje na obecność inwazyjnego raka, w którym resekcja nie jest już skutecznym leczeniem. Ta grupa pacjentów powinna otrzymać radykalną cystektomię lub radioterapię w połączeniu z chemioterapią ogólnoustrojową.

W ramach immunoterapii, wlewy szczepionki BCG są stosowane do aktywacji mechanizmów komórkowych odporności przeciwnowotworowej i zapobiegania progresji nowotworu. Średnio kurs składa się z 6-8 tygodniowych zastrzyków. Może to wystarczyć do jego wyleczenia, ale w około 30% przypadków utrzymują się cytologiczne i histologiczne objawy choroby, które służą jako wskazówka do powtórzenia przebiegu choroby. Jeśli dwa cykle zakrapiania nie dają pozytywnego efektu lub obserwuje się wczesny nawrót nowotworu, konieczna jest radykalna cystektomia.

Metody operacyjne, konserwatywne i kombinowane są stosowane w leczeniu pacjentów z inwazyjnym rakiem pęcherza. Jeśli guz nie wykracza poza pęcherz, jedynym radykalnym leczeniem jest radykalna cystektomia. W przypadku limfogennego rozprzestrzeniania się guza i kiełkowania nowotworu w kości miednicy lub odbytnicy radykalna cystektomia nie jest wskazana, pacjenci ci potrzebują radioterapii i systemowej chemioterapii. Po radykalnym usunięciu pęcherza moczowego należy usunąć mocz (usunięcie moczowodów do skóry, przeniesienie moczowodów do esicy, przeniesienie moczowodów do izolowanego odcinka jelita krętego itp.).

Wszyscy chorzy po radykalnym leczeniu chirurgicznym raka pęcherza powinni być pod nadzorem lekarza. Pacjenci, którzy przeszli przezcewkową elektroresekcji guza pęcherza moczowego są regularnie monitorowani pod kątem cystoskopii i cytologii moczu w celu szybkiego wykrycia nawrotu.

Radioterapię stosuje się w przypadku nieoperacyjnych, miejscowo zaawansowanych nowotworów, wysokiego stopnia ryzyka interwencji chirurgicznej, a także odmowy operacji przez pacjenta. Z reguły stosuje się zdalne napromieniowanie pęcherza i regionalnych węzłów chłonnych za pomocą urządzeń gamma i akceleratorów liniowych. Chemioterapia ogólnoustrojowa jako niezależna metoda leczenia stosowana jest w celach paliatywnych u pacjentów z przerzutami.

Obecnie powszechne jest leczenie skojarzone pacjentów z rakiem pęcherza, połączone z przedoperacyjną (neoadiuwantową) i pooperacyjną (adjuwantową) radioterapią i chemioterapią. Takie podejście pozwala na radykalną operację u pacjentów ze wspólnym procesem nowotworowym.

Z jakimi chorobami można wiązać

Rak pęcherza moczowego może być podłożem do zapalenia pęcherza, odmiedniczkowego zapalenia nerek, wodonercza.

Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek jest częstym powikłaniem u pacjentów z rakiem pęcherza moczowego, który zajmuje pierwszą pozycję wśród przyczyn zgonów w tej chorobie. Innym potencjalnie niebezpiecznym powikłaniem raka jest przewlekła niewydolność nerek i, oczywiście, przerzuty nowotworowe.

Gdy proces nowotworowy rozprzestrzenia się na sąsiednie narządy (pochwę, odbyt), może wystąpić tworzenie przetoki moczowej z odpowiednią lokalizacją i objawami klinicznymi.

Leczenie złośliwego nowotworu pęcherza w domu

Leczenie raka pęcherza moczowego może być wyznaczony dopiero po pełnym badaniu, w niektórych przypadkach jest on wykonywany w domu. Specjalista decyduje, czy leczenie zachowawcze lub chirurgiczne jest odpowiednie. W przypadku leczenia zachowawczego pacjent może pozostać w domu, okresowo odbywając badania i procedury hospitalizacyjne.Radioterapia i chemioterapia, immunoterapia i środki stosowane w medycynie ludowej są z powodzeniem stosowane we wczesnych stadiach choroby i w ramach leczenia paliatywnego. Istnieją specjalne techniki rehabilitacji po leczeniu raka w domu. Odżywianie pacjentów z rakiem pęcherza powinno być dostosowane w taki sposób, aby wykluczyć tłuste, pikantne, pikantne potrawy. Pokarm powinien być lekkostrawny i wzmocniony. Alkohol i palenie są wykluczone na zawsze.

Jakie leki leczyć złośliwy nowotwór pęcherza?

W żadnym przypadku leki stosowane w leczeniu nowotworów złośliwych w pęcherzu moczowym nie powinny być stosowane w ramach samodzielnego leczenia w taki sam sposób, w jaki kursy i dawki przepisane przez lekarza nie powinny podlegać korekcie przez pacjenta. Leki przepisuje się wyłącznie po rzetelnej diagnozie i potwierdzeniu rozpoznania.

Najskuteczniejsze połączenie leków, takich jak MVAC (metotreksat, winblastyna, adriamycyna, cisplatyna).

Leczenie nowotworu złośliwego pęcherza tradycyjnymi metodami

Trzeba to zrozumieć leczenie raka pęcherza metody ludowe nie mogą zatrzymać procesów patologicznych, a zatem mogą być stosowane jedynie w ramach leczenia paliatywnego. Zielarze zalecają w tym przypadku receptury z użyciem ziół i grzybów zawierających trucizny - to muchomor, kąkol, akonit i inne. Przepisy są bardzo ryzykowne, ich stosowanie musi być zgodne ze ścisłymi schematami leczenia, a jednocześnie mieć świadomość prawdopodobnego niebezpieczeństwa.

Leczenie złośliwego nowotworu pęcherza podczas ciąży

Statystyki podają, że rak pęcherza moczowego występuje częściej u starszych mężczyzn, a zatem problem rozwoju ciąży na tle takich nowotworów występuje sporadycznie.

W tych rzadkich przypadkach, kiedy tak się dzieje, powstaje złożona sytuacja, gdy złośliwy proces jest determinowany przez czynniki zaangażowane w zapewnienie rozwoju zarodka i jednocześnie wpływa na rozwój płodu poprzez system homeostazy. W tej sytuacji praktykujący napotykają wiele trudnych problemów położniczych, onkologicznych i etycznych dotyczących nie tylko leczenia nowotworów, ale także zarządzania ciążą.

Strategia leczenia, celowość zachowywania ciąży i najkorzystniejszy wynik ciąży są ustalane przez lekarza prowadzącego w każdym indywidualnym przypadku.

Z jakimi lekarzami się skontaktować, jeśli masz złośliwy nowotwór pęcherza

Rozpoznanie raka pęcherza opiera się na kompleksie środków diagnostycznych, w tym:

  • pobieranie historii,
  • obiektywne badanie
  • badania kliniczne i laboratoryjne,
  • Badania rentgenowskie i radionuklidowe,
  • USG.

Badanie cytologiczne osadu moczu u chorych z podejrzeniem raka pęcherza pozwala na określenie obecności komórek nowotworowych o wysokiej swoistości (do 80%). Cytologiczna interpretacja zmian w komórkach nabłonka jest utrudniona przez zapalenie, a także po immuno-, chemioterapii lub radioterapii, dlatego też bardziej szczegółowe metody diagnostyczne, które nie zależą od opinii badacza, są szeroko rozpowszechnione. Wśród tych ostatnich znajdują się: test BTA (antygen nowotworu pęcherza), test NMP-22 (białko macierzy jądrowej) i inne metody testowe oparte na immunohistochemii.

Specyfika diagnozy polega nie tylko na wykrywaniu raka, ale także na określeniu jego lokalizacji, głębokości inwazji, stopniu zróżnicowania i stanie regionalnych węzłów chłonnych. Zadaniem diagnosta jest sprawdzenie obecności lub braku przerzutów.

Dodatkowo zaleca się określenie stanu funkcjonalnego nerek i urodynamiki górnych i dolnych dróg moczowych.

Obowiązkową metodą badań w przypadku podejrzenia rozwoju inwazyjnego raka jest obustronne wyczuwanie pęcherza, które wykonuje się w znieczuleniu ogólnym z pęcherzem opróżnionym przez odbytnicę u mężczyzn i pochwą u kobiet, z drugiej strony lekarza położonego nad łonem. Charakterystyczną cechą inwazyjnych nowotworów będzie obecność gęstego nacieku w obszarze pęcherza moczowego, a wraz z miejscowym rozprzestrzenianiem się raka w paroksalowych włóknach i narządach miednicy, naciek staje się nieruchliwy.

Badania rentgenowskie na raka pęcherza moczowego zwykle rozpoczyna się od wykonania urografii wydalniczej. Ta metoda daje wyobrażenie o funkcjonalnej wydolności nerek, drożności dróg moczowych, dynamice opróżniania miedniczek nerkowych i moczowodów.

Zaletą tomografii komputerowej jest wizualizacja rozprzestrzeniania się raka poza pęcherz, ocena stanu regionalnych węzłów chłonnych i wykrywanie odległych przerzutów.

Ultradźwięki są odpowiednie, aby wyjaśnić lokalizację, liczbę i objętość guzów, pozwalają określić ekspansję górnych dróg moczowych, oraz lokalizację doodbytniczą i dopęcherzową czujnika - i zwizualizować górną część szyi pęcherza, ocenić stan sąsiednich narządów i w przybliżeniu ocenić głębokość inwazji nowotworu w niektórych przypadkach .

Cystoskopię, przezcewkową biopsję ściany pęcherza z guzem, analizę morfologiczną usuniętej tkanki przeprowadza się według uznania lekarza prowadzącego. Cystoskopia z przezcewkowej biopsją ściany pęcherza z guzem jest ostatnim etapem i wiodącą metodą diagnozy u pacjentów z podejrzeniem guza pęcherza. Przy badaniu pęcherza określa się liczbę nowotworów, wielkość i lokalizację, umiejscowienie moczowodów w stosunku do otworów, prawdopodobny wzorzec wzrostu (powierzchniowy lub inwazyjny) i stan nabłonka wokół guza.

Wszystkie typy łagodnych nowotworów pęcherza u kobiet i mężczyzn są objawami patologii.

Zgodnie z jego cechami morfologicznymi rozpatrywana dolegliwość dzieli się na dwa typy:

  1. Nowotwory złośliwe
  2. Łagodne nowotwory. Ten typ guza pęcherza moczowego ma tendencję do wzrostu - i, w przypadku braku szybkiego leczenia, może przekształcić się w raka.

Do łagodnych nowotworów nabłonka pęcherza należą:

  • Polipy

Stanowią one wadliwą proliferację komórek tkanki łącznej, które są połączone z błoną śluzową pęcherza za pomocą cienkiej łodygi.

Zewnętrznie, w swojej formie przypominają grzyby, których nóżka skierowana jest w głąb bańki. Mają gładką powierzchnię, miękką w swojej strukturze i dość delikatną.

Ta patologia jest często ujawniana przypadkowo, podczas planowanego badania ultrasonograficznego: polipy zwykle nie ujawniają się we wczesnych stadiach rozwoju. Wyjątek stanowi lokalizacja guza w obszarze moczowodu lub cewki moczowej: z upływem czasu może nastąpić zatrzymanie moczu, a podczas opróżniania strumień jest rozpylany i zmienia kierunek. Wskazania do instalacji cystostomii

Jeśli polipy znajdują się bezpośrednio w okolicy pęcherza bez towarzyszących zaostrzeń, choroba nie będzie przebiegała bezobjawowo.

  1. Kolor moczu w kolorze różowym / czerwonym. Wskazuje zniszczenie ścian polipa i otwarcie krwawienia.
  2. Ból podczas oddawania moczu. Jest oznaką śmierci tkanek określonego nowotworu. Podobne objawy występują w stanach zapalnych.

Są to dojrzałe formacje, które mają szorstką powierzchnię, miękką strukturę i różowawy odcień. Są pojedyncze i wielokrotne, a ich główną cechą jest tendencja do nawrotów.Jednocześnie, ulegając ponownemu kiełkowaniu w błonie śluzowej pęcherza, często są modyfikowane.

Pod uwagę brane są nietypowe brodawczakipoczątkowy etap raka.

Podobnie jak polipy, ten rodzaj łagodnego nabłonka praktycznie nie ujawnia się w początkowej fazie.

Z biegiem czasu może rozwinąć się zapalenie pęcherza, opóźnione oddawanie moczu. Test moczu sprawdzi obecność krwi.

Są one różnego rodzaju:

  1. Fibroma. Charakteryzuje się niewielkim rozmiarem. Zewnętrznie przypomina piłkę lub elipsę w jasnoróżowym kolorze. Ze znacznym wzrostem może zmienić kolor. Powstał w wyniku niekontrolowanego mnożenia komórek. Ten nowotwór nie objawia się, a jego złuszczanie ze ścianek pęcherza jest raczej prostą procedurą chirurgiczną.
  2. Myoma. Ma gładką powierzchnię i może rosnąć do dużych rozmiarów. Jego struktura jest mieszana i składa się z komórek tkanki łącznej i włóknistej.
  3. Fibromyxoma. Jest to sferyczne, niezbyt solidne wykształcenie na nodze.
  4. Naczyniak krwionośny. Rodzaj czerwonego i niebieskiego guza naczyniowego. Często ta patologia jest wrodzoną anomalią, która jest podatna na szybki postęp. Charakterystyczną cechą naczyniaka krwionośnego jest krwawienie z cewki moczowej.
  5. Neuroma. Jest to kształt sferyczny, owalny lub nieregularny o nierównej powierzchni, utworzony z pomocniczych komórek tkanki nerwowej.

Nie-nabłonkowe nowotwory pęcherza praktycznie się nie manifestują. W przypadkach, w których guz zaczyna aktywnie rosnąć, występują podobne objawy, jak w przypadku polipów i brodawczaków.

1. W zależności od składowej morfologicznej

  • Rak komórek nabłonkowych

Dzisiaj jest najczęstszym rodzajem raka badanego ciała. Tworzą ją komórki wewnętrznej ściany pęcherza moczowego. Z powodu pewnych czynników zaczynają się zmieniać i wzrastać.

Nowotwory są pokryte krótkimi grubymi włóknami. Błonę śluzową, błonę podśluzową, aw rzadkich przypadkach błonę mięśniową pęcherza moczowego można zaangażować w proces destrukcyjny. Błona śluzowa zmienia swój kształt: staje się obrzęk i przekrwienie.

Na zero i na pierwszym etapie Ten typ guza się nie objawia.

  1. Obecność krwi w moczu, która powoduje niedokrwistość z niedoboru żelaza. W niektórych przypadkach oddawaniu moczu towarzyszy wydzielanie skrzepów krwi, ale częściej pacjenci skarżą się na różowy mocz.
  2. Ból brzucha w dole brzucha podczas oddawania moczu, który daje odbyt.Podobne zjawisko występuje, gdy guz znajduje się w okolicy szyi pęcherza. Pacjenci mogą również skarżyć się na częste nakłanianie do toalety.
  3. Ból w okolicy lędźwiowej, dreszcze, trudności w oddawaniu moczu wskazują na pojawienie się guza bezpośrednio w moczowodzie. Klęsce dwóch moczowodów towarzyszy nieprawidłowe funkcjonowanie przewodu żołądkowo-jelitowego, osłabienie, swędzenie.
  4. Ból po odpływie moczu, fałszywa potrzeba oddawania moczuwskazują, że guz znajduje się w pęcherzu.

Opiera się na komórkach nabłonka, które podczas rozmnażania mogą zainfekować wszystkie błony pęcherza, w tym pobliskie węzły chłonne.

Rodzaj tego raka diagnozowany jest głównie u mężczyzn po osiągnięciu wieku 60 lat. Choroba ta jest wywoływana przez długotrwałe procesy zapalne w układzie moczowo-płciowym.

  1. Ból podczas oddawania moczu.
  2. Częste namawianie do toalety.
  3. Ból macicy, sacrum, pachwina.

Jeśli ten rodzaj złośliwego nowotworu znajduje się w pobliżu moczowodu, w przyszłości wystąpią poważne nieprawidłowości w nerkach (do mocznica).

W początkowej fazie objawi się rak płaskonabłonkowy. idiopatyczne krwiomocz (obecność krwi w moczu).

Ten rodzaj raka rozwija się z powodu mutacji komórek tworzących gruczoły pęcherza moczowego. Sytuacja ta może pojawić się w związku z faktem, że wydzieliny gruczołów stale pozostają w stagnacji w błonie śluzowej pęcherza.

Objawy gruczolakoraka podobne w raku przejściowym i płaskonabłonkowym.

Ponadto, na tle zaburzeń związanych z drenażem limfatycznym, pacjenci mogą skarżyć się na silny obrzęk kończyn dolnych.

2. W zależności od formy manifestacji choroby

  • Rak brodawkowaty

Przedstawione przez brodawkowe narośla, które z czasem przekształcają się w nowotwory złośliwe.

Najczęściej nowotwór zlokalizowany jest w okolicy dna pęcherza moczowego i okolicy szyi.

Zewnętrznie, taki guz przypomina kalafior, a podczas przeprowadzania badań histologicznych można zaobserwować oznaki martwicy, mutację komórek.

Może manifestować się w dwóch postaciach:

  1. Guzę egzofityczną. Charakteryzuje się obecnością pagórkowatych nowotworów, które wystają do jamy pęcherza. Na tle postępujących owrzodzeń guz ulega ropnej fuzji. Ma to negatywny wpływ na błonę śluzową: zmienia kolor na niebieski, puchnie i często jest pokryty skąpymi nowotworami podobnymi do nowotworów. Ten nowotwór jest w stanie wykiełkować całą grubość ściany pęcherza moczowego, rozprzestrzeniając się na sąsiednie narządy.
  2. Guz endofityczny. Rośnie bardzo szybko, dzięki czemu często ma płaską strukturę. Wolna przestrzeń wewnątrz pęcherza jest szybko wypełniona, co zewnętrznie objawia się częstym oddawaniem moczu, bólem w podbrzuszu. Guz endofityczny nie wzrasta wewnątrz moczowodów ani w kanale moczowym, jednak wraz ze wzrostem może je uciskać, co powoduje trudności w oddawaniu moczu.

3. W oparciu o głębokość zmiany błony pęcherza przez komórki nowotworowe

  • Powierzchowny (nieinwazyjny) rak

Strefa wpływu komórek nowotworowych jest ograniczona do śluzowych i podśluzówkowych warstw pęcherza moczowego.

Ten typ raka nie powoduje przerzutów. Rak międzykomórkowy jest często powierzchowny, co ma pozytywny wpływ na jakość leczenia choroby.

Wpływa na wewnętrzne warstwy pęcherza moczowego, często daje przerzuty do sąsiednich narządów (płuca, wątroba), często trafia do węzłów chłonnych miednicy / zaotrzewnowo.

Najczęściej rak gruczołowy i płaskonabłonkowy - rak inwazyjny.

4. W zależności od stopnia zniekształcenia nowotworu złośliwego.

  • Wysoce zróżnicowany rak

Mutacja struktur komórkowych określonego typu raka jest wyraźna.

W przypadku takich guzów choroba przebiega w agresywnej postaci i jest bardzo niebezpieczna.

  • Źle zróżnicowany rak

Nowotwór złośliwy rozpatrywanego typu nowotworu cechuje mniejsza agresywność.

Do identyfikacji guza pęcherza można zastosować różne metody:

  • Bimanualne palpacje. Jest wykonywany w znieczuleniu ogólnym z pustym pęcherzem. Umożliwia określenie obecności gęstych formacji w obszarze pęcherza moczowego. Jeżeli w procesie patologicznym zaangażowane są organy miednicze / kości, macica, pochwa / gruczoł krokowy, ta metoda diagnostyczna również będzie odkrywać.
  • Badanie cytologiczne moczu. Próbkę zbadano pod kątem komórek atypowych. Chociaż negatywny wynik w tej analizie nie gwarantuje braku raka.
  • Cystoskopia Instrumentalna metoda diagnostyczna, podczas której specjalne urządzenie umieszczane jest bezpośrednio w pęcherzu. Wskazany narząd jest starannie badany, gdy wykryte zostanie nietypowe miejsce, pobiera się z niego mały kawałek i wysyła do laboratorium w celu wykonania badań histologicznych. Badany rodzaj badań jest najbardziej wiarygodny w diagnozowaniu tego nowotworu.
  • Urografia wydalnicza, cystografia. Są rodzajem metod radiologicznych. Można je wykorzystać do określenia stopnia deformacji ścianek pęcherza, lokalizacji jego szyi i tym samym określenia charakteru wzrostu guza.
  • Ultradźwięki pęcherza, tomografia komputerowa, MRI. Dają możliwość wizualizacji patologicznego nowotworu, oceny jego parametrów, rozpowszechnienia.
  • Urografia wydalnicza. Pomaga określić wydajność nerek, zbadać ich strukturę, a także strukturę moczowodów, pęcherza moczowego.
  • Scyntygrafia kości, limfografia Niektóre inne metody są stosowane do diagnozowania przerzutów.

Obejrzyj wideo: Zapalenie pęcherza (Kwiecień 2024).