Badanie, zapobieganie, leczenie zaburzeń hormonalnych w organizmie kobiety.
Wyraźny zespół napięcia przedmiesiączkowego, bolesne miesiączki, niepowodzenia w cyklu, zmiany nastroju, wzrost włosów ciała i ciała, nagły wzrost masy ciała, obrzęk, pogorszenie stanu skóry, skoki ciśnienia krwi.
W katalogu naszej witryny znajdziesz tylko wysoko wykwalifikowanych ginekologów dziecięcych i endokrynologów w St. Petersburgu, którzy posiadają wszystkie niezbędne certyfikaty. Również na naszej liście lekarzy znajdziesz kandydatów nauk medycznych i lekarzy najwyższej kategorii z dużym doświadczeniem. Recenzje i oceny lekarzy pozwolą Ci wybrać najbardziej odpowiedniego pediatry-ginekologa-endokrynologa w St. Petersburgu.
Kto jest endokrynologiem ginekologiem
W różnych obszarach medycyny klinicznej są ich wysoce wyspecjalizowani lekarze. W takim przypadku pacjenci często mają pytanie, kto jest endokrynologiem ginekologiem i co robi? Sfera zainteresowań zawodowych tego specjalisty obejmuje badanie wpływu hormonów na funkcjonowanie narządów rozrodczych. Ponadto lekarz prowadzi badania diagnostyczne i leczenie różnych zaburzeń endokrynologicznych, które niekorzystnie wpływają na zdrowie żeńskich narządów płciowych.
Ginekolog-endokrynolog niż inny od ginekologa
W rzeczywistości eksperci zajmują się podobnymi problemami. Na pytanie, w jaki sposób ginekolog-endokrynolog różni się od ginekologa (położnika), można odpowiedzieć, że pierwsze kobiety są leczone tylko patologiami hormonalnymi, wpływającymi na funkcję porodu, a drugie na wszystkie problemy zdrowia kobiet. Jednocześnie te specjalizacje medyczne korelują jako część i całość.
Wyjaśnienie różnicy między ginekologiem a endokrynologiem ginekologiem jest niemożliwe bez wskazania na oczywistą powszechność interesów zawodowych tych lekarzy. Powinno to uwzględniać głębsze zrozumienie najnowszych przyczyn hormonalnych wielu dolegliwości. W każdym razie odniesienie się do jednego z tych specjalistów w kwestiach kobiecych przyniesie korzyści tylko pacjentom.
Jakie są kompetencje pediatrycznego ginekologa-endokrynologa
Wszystkie procesy zachodzące w organizmie człowieka występują pod wpływem układu hormonalnego. Pod działaniem hormonów układane są narządy układu rozrodczego, wzrost i rozwój kobiecego ciała. Układ hormonalny wpływa na psychoemocjonalne i fizyczne zdrowie kobiety, procesy metaboliczne, a także na realizację głównej funkcji kobiety - zdolność do poczęcia, rodzenia i rodzenia dziecka.
Jakie choroby zajmuje się endokrynolog ginekolog?
Najczęstsze choroby zapalne narządów płciowych u młodych dziewcząt. Nazywane są najczęściej takimi mikroorganizmami jak paciorkowiec, gronkowiec, enterokoki, E. coli.
Czynnikami przyczyniającymi się do rozwoju choroby mogą być zaburzenia metaboliczne, częste choroby gardła i nosogardzieli, zapalenie oskrzeli, infekcje dziecięce i inne stany, które osłabiają obronę organizmu. Mikroorganizmy uwięzione w pochwie w tym czasie powodują proces zapalny.
Mikroorganizmy mogą być przenoszone przez masy kałowe, gdy genitalia nie są dokładnie rozluźnione, z rękami, ubraniem i kąpielami w zanieczyszczonych zbiornikach wodnych.
Głównymi objawami choroby są upławy (leucorrhoea), drażniące skórę wokół genitaliów. Zapalenie sromu i pochwy z obfitymi i cuchnącymi wydzielinami pojawia się również, gdy dziecko wprowadza różne przedmioty obce do pochwy - małe zabawki, guziki, szpilki, spinacze do papieru, kawałki folii.
U dzieci, z wielu powodów, zapalenie pęcherza rozwija się dość często, częstotliwość choroby prawie nie jest związana ani z wiekiem, ani z płcią. U dziewcząt w wieku młodzieńczym zapalenie pęcherza moczowego częściej wiąże się z dysbiozą pochwy, u chłopców często rozwija się zapalenie pęcherza ze stulejką (zwężeniem napletka), ale najczęściej choroba rozwija się sporadycznie, na tle przypadkowego zakażenia pęcherza. Zasadniczo leczenie zapalenia pęcherza u dzieci nie różni się od leczenia dorosłych. Właściwa diagnoza koniecznie obejmuje ogólną analizę i hodowlę moczu, testy DNA na główne infekcje, które pozwalają zidentyfikować patogen i określić jego właściwości. Zapalenie pęcherza moczowego u dzieci jest bardzo łatwe w nerkach, dlatego lepiej nie opóźniać leczenia i należy traktować je bardzo poważnie.
Noworodek może otrzymać szkodliwe mikroorganizmy od matki podczas porodu. W ten sposób zakażone są grzyby drożdżopodobne (drozd), pierwotniaki (rzęsistki, chlamydie), rzeżączka, wirus opryszczki narządów płciowych. Drozd charakteryzuje się silnym swędzeniem w okolicy narządów płciowych i skąpym rozładowaniem bieli. Wraz z trichomonową naturą choroby świądowi towarzyszą obfite, spienione wydzieliny. W większości przypadków infekcja dziewczynki przy porodzie nie pojawia się natychmiast, ale tylko w wieku 4-6 lat. W późniejszym wieku dziewczyna może zachorować na te choroby. Drozdy i rzęsistkowica występują zwykle przed lub krótko po pierwszej miesiączce.
Patologia ta, obserwowana u dziewcząt podczas ustalania czynności menstruacyjnej, może być spowodowana chorobą innych narządów (w tym narządów dokrewnych), zatruciem organizmu, a także przeciążeniem edukacyjnym, fizycznym i emocjonalnym. Często czynniki prowokujące to infekcja wirusowa dróg oddechowych i inne choroby, które występują z wysoką gorączką lub długotrwałym nasłonecznieniem.
Krwawienie młodzieńcze może być jednym z pierwszych objawów utajonej wrodzonej lub nabytej wady krwawienia. Krwawienie młodocianych może rozpocząć się natychmiast, gdy nagle pojawi się obfite krwawienie, lub może rozwijać się stopniowo, gdy brak, wyłapywanie wydzieliny w ciągu kilku dni stopniowo zamienia się w silne krwawienie. W obu przypadkach, ze względu na późne leczenie do lekarza, znaczna utrata krwi jest nieunikniona, aw rezultacie - rozwój niedokrwistości (niedokrwistość).
Brak miesiączki u dziewczynki w wieku 15-16 lat jest nazywany pierwotnym brakiem miesiączki. Może być związane z czynnikami dziedzicznymi (późny początek miesiączki u matki, babcia, prababka), zaburzeniami organicznymi (wrodzona nieobecność macicy, wrodzona niższość jajników), chorobami endokrynologicznymi lub psychicznymi, intensywną aktywnością fizyczną (ćwiczenia), niską masą ciała.
Długotrwałe, sięgające 5-6 miesięcy, brak miesiączki w dotychczasowej menstruacji, niezwiązanej z ciążą, nazywa się wtórnym brakiem miesiączki. Badanie dziewcząt z wtórnym brakiem miesiączki wskazuje, że najczęściej występuje na tle ciężkiej choroby układu hormonalnego (na przykład przysadki lub guza jajnika), przeciążenia treningowego, gwałtownego spadku masy ciała, stanu depresyjnego spowodowanego problemami rodzinnymi, śmiercią bliskiej osoby, konfliktami z przyjaciółmi, niezadowolenie z siebie. Po ustaleniu przyczyny braku miesiączki lekarz opracowuje zindywidualizowany plan badań i leczenia. Samo leczenie braku miesiączki jest niedopuszczalne.
Choroba ta jest związana z penetracją endometrium (komórek wewnętrznej wyściółki macicy) poza jego normalne położenie. Takie "wędrujące" obszary endometrium są menstruowane w taki sam sposób, jak endometrium zlokalizowane w swoim zwykłym miejscu, czyli na wewnętrznej ścianie macicy.Z każdą miesiączką pojawia się krwawienie z ognisk endometriozy. Na przykład w przypadku endometriozy oczy mogą krwawe łzy. Jednakże, jeśli wyładowanie nie znajduje wyjścia, gromadzą się i tworzą torbiele endometrioidalne. Wielkość cyst z każdą miesiączką wzrasta, co powoduje silny ból w obszarze ich lokalizacji podczas menstruacji. Zmiany endometrialne są niszczone za pomocą laparoskopii za pomocą elektrokoagulacji lub lasera. Masowe torbiele endometrium są chirurgicznie usuwane. Dziewczynka cierpiąca na endometriozę powinna być pod stałym nadzorem lekarza ginekologa - endokrynologa.
Zapalenie macicy.
Maciczne przydatki obejmują jajowody, jajniki i więzadła, które je podtrzymują. Najczęściej proces zapalny rozwija się w jajowodach. Naukowcy zauważają, że w większości przypadków przyczyną zapalenia macicy jest osłabienie mechanizmów obronnych organizmu spowodowanych różnymi wcześniejszymi chorobami: zapalenie wyrostka robaczkowego, choroby zapalne narządów jamy brzusznej, ostre choroby układu oddechowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia migdałków, zapalenie migdałków. Silnym czynnikiem prowokującym jest hipotermia. Hipotermia podczas menstruacji jest szczególnie niebezpieczna.
Bolące bóle macicy charakteryzują się obolałym bólem, zlokalizowanym po prawej lub lewej stronie podbrzusza, który zwiększa się podczas menstruacji i utrzymuje się po ustaniu. W leczeniu tej choroby szeroko stosuje się terapię przeciwzapalną, w tym antybiotyki, a także witaminy i leki przeciwalergiczne. Kompleks środków terapeutycznych koniecznie obejmuje procedury fizjoterapeutyczne, w tym leczenie ultradźwiękami, zmienne pole magnetyczne, prądy diadynamiczne.
Guzy genitaliów.
W strukturze chorób nowotworowych w ginekologii dziecięcej guzy jajnika dominują u dziewcząt, guzy macicy i pochwy są nieco mniej powszechne. Zgodnie ze statystykami wyspecjalizowanych oddziałów onkologii dziecięcej i onkoginekologii guzy złośliwe występują 2 i częściej niż nowotwory złośliwe. Największe ryzyko związane z rozwojem procesu nowotworowego wiąże się z nadejściem menstruacji. W tym czasie zwiększa się wydzielanie hormonów, zwiększa się wrażliwość tkanki jajnikowej, poprawia się przepływ krwi jajnikowej, wzrasta synteza komórek jajnika, co pociąga za sobą nie tylko wzrost wielkości jajnika, ale także wzrost i rozwój cyst i jajników.
Kiedy powinienem skontaktować się z ginekologiem-endokrynologiem dziecięcym?
- Przedwczesne dojrzewanie płciowe: pojawienie się wtórnych cech płciowych dziewczynki - wzrost włosów, wzrost gruczołu mlekowego, gruczołów mlecznych, pojawienie się menstruacji - do 10 lat.
Brak lub późny rozwój seksualny.
- brak cech drugorzędnych seksualności dziewczynki - włosów na ciele, wzrostu mleka.
- gruczoły, miesiączka - po 13-14 latach.
Pojawienie się męskich cech płciowych dziewczynki.
- wzrost włosów na twarzy, ciele, zmiany głosu, trądzik, rozstępy na skórze ciała.
Krwawienie młodzieńcze (młodociane)
- Dysfunkcyjne krwawienie z macicy: w wieku reprodukcyjnym lub przedmenopauzalnym.
Zaburzenia cyklu menstruacyjnego:
- dysfunkcja jajników - nieobecność, nieregularne, bolesne miesiączki itp.
Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS)
- obrzęk, przyrost masy ciała, wzrost ciśnienia krwi, uderzenia gorąca, przeziębienie, zmiany nastroju itp. przed nadejściem menstruacji.
- Nadmiar męskich hormonów płciowych.
- Zaburzenia metaboliczne,
- Nadwaga, otyłość,
Wybór środków indywidualnej antykoncepcji
- Prowadzenie ciąży u kobiet z zaburzeniami endokrynologicznymi.
Przewlekłe zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie jajowodów
- zespół postowarektomii,
- Natychmiastowe usunięcie jednego lub obu jajników.
- Zaczerwienienie w okolicy narządów płciowych dziewcząt,
- Zmiany w badaniach moczu (zapalenie narządów płciowych może powodować stan zapalny w moczu,
- Ropna lub biała wydzielina z dróg rodnych (dziewczęta nie powinny mieć wydzieliny przed okresem dojrzewania,
Być może pojawienie się wyładowania "hormonalnego" w ciągu 10-11 lat, rok przed pierwszą miesiączką - to norma)
- pojawienie się drugorzędnych cech płciowych (wzrost gruczołów sutkowych, wzrost pachwiny i włosów łonowych, miesiączka) przed 8-9 lat,
- Brak powyższych znaków w 13-14 lat,
- Krwawe wydzielanie z dróg rodnych u dziewczynki przed okresem dojrzewania (przed 10 rokiem życia,
- Niższy ból brzucha,
- Długotrwałe, ciężkie lub bolesne miesiączki,
- Nieregularne miesiączki,
- Czas trwania menstruacji ponad 8-10 dni,
- Niezwykła struktura zewnętrznych narządów płciowych (ewentualnie przyklejenie warg sromowych lub wad rozwojowych,
- Urazy na narządy płciowe,
- Profilaktyczne - po urodzeniu,
- Po zarejestrowaniu dziecka w przedszkolu, szkole,
- Wraz z pojawieniem się drugorzędnych cech płciowych,
- Kiedy pierwsza miesiączka.
- Krwawe wydzielanie z dróg rodnych, które wystąpiło u dziewczynki przed okresem dojrzewania.
Jakie są główne rodzaje diagnostyki zwykle przeprowadzanej przez endokrynologa ginekologa?
Dzieci, zwłaszcza te, które przychodzą do ginekologa, są niespokojne, przestraszone, zakłopotane i nieprzyjemne z powodu zbliżającego się egzaminu.
Jeszcze przed rozpoczęciem badania konieczne jest nawiązanie kontaktu z dzieckiem, uspokojenie, uzyskanie przychylności i zaufania dziewczyny i jej bliskich.
Ogólne badanie dziewcząt zaczyna się od wyjaśnienia skarg, anamnezy życia i choroby. Konieczne jest zwrócenie uwagi na wiek, zdrowie rodziców, przebieg ciąży matki i poród, związane z badaną dziewczyną, aby dokładnie zbadać choroby, które dziecko miało w okresie noworodkowym, we wczesnym i późnym wieku. Obserwuje się ogólną reakcję ciała dziewczynki na wcześniej przenoszone choroby (temperaturę, sen, apetyt, zachowanie itp.).
Poznaj także warunki życia, odżywianie, tryb dnia, zachowanie w zespole, relacje z rówieśnikami.
Szczególną uwagę należy zwrócić na okres dojrzewania: tworzenie się funkcji menstruacyjnej, wydzielanie z pochwy, niezwiązane z miesiączką.
Obiektywne badanie dziewczynki powinno rozpocząć się od określenia głównych wskaźników rozwoju fizycznego (wzrost, masa ciała, obwód klatki piersiowej, rozmiar miednicy). Następnie przeprowadź ogólną kontrolę organów i systemów.
Ocenić wygląd, wagę ciała, wzrost, rozwój seksualny, zwracać uwagę na skórę, charakter wzrostu włosów, rozwój podskórnej tkanki tłuszczowej i gruczołów sutkowych.
Badanie specjalne przeprowadza się zgodnie z następującym planem:
- kontrola i ocena rozwoju drugorzędnych cech płciowych,
- badanie, palpacja i perkusja brzucha, w przypadku podejrzenia ciąży - osłuchiwanie,
- badanie zewnętrznych narządów płciowych, otwarcie błony dziewiczej i odbytu,
- vaginoscopy,
- badanie doodbytnicze brzucha.
Jeśli podejrzewasz obce ciało pochwy, najpierw wykonaj badanie brzuszne odbytu, a następnie wykonaj badanie wagosukcji.
Przed badaniem konieczne jest opróżnienie jelit (lewatywa oczyszczająca) i pęcherza moczowego. Młodsze dziewczęta (do 3 lat) są badane na przewijak, starsze dziewczyny - na krześle ginekologicznym dla dzieci, którego głębokość może ulec zmianie.
Vaginoscopy to badanie pochwy i szyjki macicy za pomocą urządzenia optycznego - połączonego ureoskopu i pediatrycznych lusterek pochwowych z oświetlaczami. Waginoskopia produkuje dziewczęta w każdym wieku, pozwala poznać stan błony śluzowej pochwy, rozmiar, kształt szyjki macicy i zewnętrznego os, obecność i ostrość objawów źrenic, procesy patologiczne w szyjce macicy i pochwie, ciało obce, wady rozwojowe.
Waginoskopia dla dziewcząt w okresie "neutralnym" jest wykonywana przez kombinowany ureoskop, który wykorzystuje cylindryczne rurki o różnych średnicach z obturatorem.
W okresie dojrzewania pochwę i szyjkę macicy bada się za pomocą dziecięcych lusterek pochwowych z oświetlaczami. Dobór rurki do rekonstrukcji i lusterek dla dzieci w pochwie zależy od wieku dziecka i struktury błony dziewiczej.
Dwuręczne badanie odbytno-brzuszne wykonuje się dla wszystkich dziewcząt z chorobami ginekologicznymi.
Podczas badania młodszych dzieci należy przeprowadzić badanie bimanetyczne małym palcem, podczas gdy starsze dziewczynki powinny być badane palcem wskazującym lub środkowym, chronionym przez opuszek palca umazany wazeliną. Palec zostaje wstrzyknięty podczas wysiłku pacjenta.
Badanie doodbytnicze stwierdza stan pochwy: obecność ciała obcego, guz, zbiór krwi i badanie bimanualne określa stan macicy, przydatków, błonnika i sąsiadujących narządów.
W badaniu palpacyjnym macicy należy zbadać jej położenie, ruchliwość, ból, stosunek rozmiaru szyi i ciała oraz nasilenie kąta między nimi.
Wykrywanie jednostronnego powiększenia jajnika, szczególnie w przeddzień menstruacji, jest wskazaniem do obowiązkowego ponownego badania po zakończeniu miesiączki.
U młodszych dzieci (do 3-4 lat) z uszkodzeniami narządów płciowych i starszych dziewcząt, jeśli podejrzewa się guza miednicy, badanie odbytniczo-brzuszne należy przeprowadzić w znieczuleniu ogólnym.
Podczas kontroli dziewcząt wymaga szczególnego ostrożnego przestrzegania zasad aseptyki i antyseptyki ze względu na dużą wrażliwość na narządy płciowe dzieci na infekcje. Po zakończeniu zewnętrznych i wewnętrznych badań zewnętrznych narządów płciowych i pochwy są leczone roztworem furatsiliny (1: 5000). Podrażniony na skórze sromu, jest nasączony streptocidal maścią lub sterylną wazeliną.
Ponadto, w zależności od charakteru choroby, stosuje się następujące dodatkowe metody badawcze.
Metody diagnostyki funkcjonalnej i badań hormonalnych stosuje się u pacjentów z krwotokiem młodzieńczym, z patologią dojrzewania oraz gdy podejrzewa się guzy hormonalne jajnika.
Sondowanie pochwy i jamy macicy jest wskazane do rozpoznania wad rozwojowych ciała obcego, w przypadku podejrzenia krwiaka lub pyometry.
Oddzielne łyżeczkowanie diagnostyczne błony śluzowej macicy z histeroskopią jest wskazane zarówno do zatrzymania krwawienia z macicy, jak i do celów diagnostycznych u pacjentów z skąpym krwawieniem długoterminowym u pacjentów z chorobą trwającą dłużej niż 2 lata oraz z nieskuteczną terapią objawową i hormonalną. Przy prawidłowym wykonywaniu diagnostycznego łyżeczkowania, integralność błony dziewiczej nie jest zepsuta.
Metody endoskopowe (histeroskopia, laparoskopia) nie różnią się od metod stosowanych u dorosłych.
Badanie ultrasonograficzne wewnętrznych narządów płciowych (USG).
USG miednicy jest szeroko stosowane w związku z bezpieczeństwem, bezbolesnością i możliwością dynamicznej obserwacji. USG może diagnozować malformacje narządów płciowych, guzy jajnika i inne choroby ginekologiczne.
Metody badań radiograficznych i rentgenowskich.
W ginekologii dziecięcej, a także u dorosłych, stosuje się badanie rentgenowskie czaszki i niezwykle rzadko (zgodnie ze ścisłymi wskazaniami) hysterosalpingography. Przeprowadza się go za pomocą specjalnego małego dziecięcego grotu na wypadek podejrzenia gruźlicy narządów płciowych lub anomalii rozwoju narządów płciowych u dziewcząt w wieku powyżej 14-15 lat.
Duże znaczenie ma badanie rentgenowskie rąk, które przeprowadza się w celu określenia wieku kości w porównaniu z danymi paszportowymi.Istnieją specjalnie zaprojektowane tabele, w których wskazano daty i kolejność pojawienia się jąder kostnienia oraz zamknięcie stref wzrostu w zależności od wieku.
U dzieci, a także u dorosłych, w diagnostyce różnicowej z wykorzystaniem obrazowania komputerowego i rezonansu magnetycznego. U małych dzieci badania są prowadzone przy użyciu pozajelitowego snu lekowego.
Aby przeprowadzić histerosalpingografię, histeroskopię, łyżeczkowanie diagnostyczne i laparoskopię, CT i MRI, należy uzyskać zgodę rodziców pacjenta.
Oprócz tych metod badania, do diagnozy wielu chorób ginekologicznych stosuje się badania cytogenetyczne (oznaczanie chromatyny płciowej, zgodnie ze wskazaniami - kariotypem). Jest wskazany w przypadku naruszeń rozwoju somatycznego i seksualnego (naruszenie zróżnicowania płciowego, opóźniony rozwój seksualny itp.).
Porady dla ginekologa-endokrynologa dziecięcego
Wizyta u ginekologa przebiega wyjątkowo sprawnie w tych przypadkach, gdy dziewczyna jest przygotowywana przez rodziców, nie ma ona strachu i uprzedzeń. Bardzo ważne jest, aby dziewczyna była szczera z lekarzem i bez obawy pozwoliła się zbadać.
Dziewczyna powinna wiedzieć, że zawsze może odmówić poddania się badaniu. Badanie, które trwa tylko 2-5 minut (a cała wizyta u ginekologa trwa około 20 minut), może poprawić zdrowie, a czasem nawet uratować życie.
Dziewczyna powinna być przekonana, że lekarz nie mówi nikomu z wyjątkiem matki. Jeśli wiek dziewczyny jest dłuższy niż 15 lat, ona sama musi zdecydować, czy podzielić się nią z matką.
Kolejna wskazówka: nawet bliski przyjaciel nie powinien być informowany o wizycie u ginekologa (lub innego specjalisty), manipulacji, leczenia itp. Musimy nauczyć dziewczynę, aby zachowała swoje "małe" sekrety.
Dziewczyna jest najczęściej określana mianowaniem ginekologa przez matkę (rzadziej ojciec, siostra, ciotka, dziadek, brat, pracownik służby zdrowia w zakładzie dla dzieci lub ona sama przychodzi). Przed ukończeniem 15. roku życia matka musi być obecna na wszystkich etapach badania swojej córki. Jednak w rzeczywistości, już po 12 latach, córka często nie lubi matki i wyraża niezadowolenie z jej obecności podczas badania ginekologicznego. Mimo to matka powinna być blisko córki, zwykle za ekranem.
Kolejna wskazówka: jeśli lekarz potrzebuje wyników testów, wyciągów i opinii ekspertów, zostaw mu kopię, a nie oryginały. Oryginały wszystkich dokumentów związanych z tożsamością Twojego dziecka, jego stanem zdrowia, powinny być przechowywane w twoim rodzinnym archiwum. Lepiej jest zachować niektóre analizy, certyfikaty i opinie medyczne z dala od wścibskich oczu, szczególnie jeśli dotyczą intymnych aspektów życia i wymagają ścisłej poufności.
Ciąża i poród w młodym wieku
Jeśli mała dziewczynka ma ciążę, należy wziąć pod uwagę, że ciąża i poród zwykle odbywają się bez komplikacji. Gwarantowana pomyślna ciąża jest zapewniana przez staranny i regularny nadzór medyczny w klinice przedporodowej, czasami konieczne staje się umieszczenie młodej kobiety ciężarnej na oddziale przedporodowym.
Rodzice (już dziadek i babcia nienarodzonego dziecka) powinni pamiętać, że młode kobiety, z reguły, rodzą zdrowe dzieci bez wad, przy okazji, znacznie częściej - chłopców.
Jeśli problemy zdrowotne są całkowicie rozwiązalne, problemy domowe, psychologiczne, społeczne i prawne nie są tak łatwe do rozwiązania. Często postawa innych wokół młodej kobiety ciężarnej przechodzi od razu do gorszej sytuacji, trudno jest iść do szkoły.
Co ciekawe, w Szwecji dziewczyna w podobnej sytuacji nie tylko nie porzuciła szkoły, ale wręcz przeciwnie, została przeszczepiona do pierwszego biurka, zasługując na szczególną uwagę i jako wzór do naśladowania. Przyszła matka będzie musiała dowiedzieć się czasami skomplikowanych relacji z ojcem poczętego dziecka i jego rodzicami.Krótko mówiąc, często ogromna liczba nierozwiązywalnych problemów popycha młodą kobietę do poddania się woli starszych i przeprowadzenia aborcji.
Rodzice mylą się, wylewając swoje oburzenie, swoją złość na młodą, zniechęconą córkę. Oczywiście można je zrozumieć. Ale przecież urodzone stworzenie, żywa dusza, nie jest niczemu winne! Spróbuj odrzucić negatywne emocje. W trzech z tych przypadków na cztery dziewczynki same wyjaśniają, co się dzieje wyłącznie z miłością. Dorośli powinni szanować uczucia dziewczyny.
Przy okazji, nie trzeba długo szukać winnych: winni są sami rodzice. Wady wychowania córki lub syna nie były odpowiedzialne za popełnione przez nich czyny, nie przygotowały dzieci do "dorosłego" życia. Po tym, co się wydarzyło, było już za późno, aby zacząć uczyć córkę umysłu, musiało to być zrobione od urodzenia i mieć nawet 10 lat! Jest to tak zwana edukacja seksualna.
Niech w takich przypadkach wszyscy rozgrzewają ideę, że to życie, ocieplone w łonie ukochanej córki, rozkoszuje was przez wiele lat.
Wszyscy dorośli, a zwłaszcza rodzice, zajmują się edukacją seksualną, nawet o tym nie wiedząc. Córka, przede wszystkim, poznaje charakter relacji między matką a ojcem, a później, w rodzinie, będzie rozmnażać, a czasami kopiować te relacje.
Od najmłodszych lat należy uczyć dziewczynę komunikowania się z przedstawicielami płci przeciwnej, co oznacza, że chłopcy powinni przyjść do domu.
Umiarkowanie nieśmiała to dobry znak. Dziewczyna powinna być ostrożna, ekonomiczna i gościnna, domowa, cierpliwa i protekcjonalna, mądra, dla najlepszej zalotnej kochanki, opiekuna ogniska domowego, kochająca dzieci - to nie wszystkie cechy, które córka powinna wpajać w proces edukacji seksualnej. Ale najważniejszą rzeczą, o której powinna wiedzieć dziewczyna, jest to, że tylko ona ma prawo do wyboru stylu zachowania i ścieżki życiowej.
Edukacja seksualna opiera się na trzech zasadach: nie kusić, rozpraszać i wspierać poczucia odpowiedzialności. Podejścia te są uniwersalne dla edukacji zarówno chłopców, jak i dziewcząt.
Z jednej strony, dorośli nie powinni otaczać znaczącej "palącej tajemnicy" relacji miłosnej i nie wykazywać podkreślonej powściągliwości, a nie być "niebieskim pończoszeniem" w życiu intymnym.
Z drugiej strony, rodzice nie powinni pozwalać sobie na chwiejność, dwuznaczność, wulgarność i bezczelność słów, czynów i czynów w obecności dziecka, mając nadzieję, że on, jak mówią, niczego nie rozumie. Należy zdawać sobie sprawę z tego, że mass media, prasa żółta, magazyny pornograficzne, a zwłaszcza filmy wideo i programy telewizyjne odgrywają ważną rolę prowokacyjną.
Dziewczyna powinna awansować, nie później niż w wieku 10 lat, aby uświadomić sobie, że miłość dorosłych jest "dobrą rzeczą", że jej mama i tata cenią siebie nawzajem i że urodziła się w wyniku wzajemnego przyciągania i zaufania.
Rodzice powinni okazać wiele taktu, aby bez krzyczenia i przeklinania, nie bezpośrednio, ale delikatnie pozwolić córce zrozumieć niedopuszczalność i zagrożenie dla duszy i ciała wczesnych, przedmałżeńskich stosunków seksualnych. Nawiasem mówiąc, tutaj rodzice, zwłaszcza samotne matki, łatwo popadają w inną skrajność, w wyniku czego człowiek-hater dorasta, to znaczy dramat matki powtarza się w życiu jej córki.
Podnosząc nastolatka, rodzice powinni być w stanie zmienić pragnienie seksualne - potężną energię życiową właściwą w tym wieku - w innym kierunku.
"Powódź uczuć" powinna być umiejętnie ukierunkowana na użyteczne rzeczy: szkolnictwo, gry sportowe, twórczość artystyczną i nabywanie rzemiosła. Przydatne jest dla dziecka nieustanne zachęcanie, chwalenie, szukanie pozytywnych ruchów duszy, których wartości nie zna jeszcze. Konieczne jest skupienie dziecka na "dziele duszy", na doskonałości. Czasami jest to trudne do zrealizowania, ponieważ rodzice muszą się tego wszystkiego nauczyć.
Kształtowanie i utrzymywanie poczucia odpowiedzialności jest trzecią zasadą edukacji seksualnej.
Pytanie brzmi, odpowiedzialność za co i przez kogo? - przed własnym zdrowiem, zdrowiem partnera, przed rodzicami i wszystkimi krewnymi, przed własną przyszłością, czyli przed przyszłym potomstwem.
""
