Fakt, że istnieje taki niebezpieczny wirus brodawczaka ludzkiego, może słyszałem, być może, wszystko. Ale co to jest, jakie problemy powoduje zdrowie, niewiele osób wie. Tymczasem jest to jeden z najsprytniejszych sąsiadów człowieka na świecie. W końcu istnieją typy onkogenne HPV, które stają się przyczyną raka.
Wirusy - sąsiedzi na naszej planecie
Wirusy są znane ludziom przez prawie 150 lat. Pod koniec XIX wieku najmniej rosyjscy patogeny tytoniu, wirus mozaiki tytoniu, odkryli rosyjscy naukowcy, twórcy nauki o wirusologii. Ale niewątpliwie ci najmniejsi agenci żyją przez miliardy lat. Historia ich pojawienia się nie jest jeszcze znana człowiekowi, ale fakt, że wirusy są czynnikami zakaźnymi, jest dobrze znany.
W ciągu ostatnich dziesięcioleci, od pierwszego opisu wirusa mozaiki tytoniu, nauka odkryła i zidentyfikowała prawie 7 000 gatunków tych stworzeń. Ale naukowcy rzekomo przedstawili wersję, która zawiera ponad sto milionów takich "organizmów na skraju życia".
Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) typu onkogennego jest tylko niewielką częścią tych małych szkodników. Ale to oni mogą wywołać jedną z najstraszniejszych chorób u ludzi - raka. Co więcej, ludzkość nie rozpoznała jeszcze w pełni nawet tych przedstawicieli tego mikroskopijnego świata, z którymi już się spotkali, ale istnieje wiele nieznanych wirusów, które ponadto mogą mutować. Być może typy onkogenne HPV nie są jedynymi czynnikami zakaźnymi powodującymi straszne choroby.
Papillomavirus - co to jest?
Ludzkie wirusy brodawczaków są częstymi czynnikami mikroskopijnego świata szkodników. Ich naukowcy odkryli już ponad 600 szczepów. Zewnętrzną manifestacją zakażenia takim wirusem jest brodawczak różnego rodzaju występujący na skórze i błonach śluzowych. Zgodnie z dostępnymi statystykami naukowymi, w wieku 50 lat prawie 90% populacji całej planety jest zarażone jednym lub drugim rodzajem tych czynników zakaźnych.
Niedawno sądzono, że takie zakażenie nie powoduje żadnych szczególnych problemów, z wyjątkiem nieestetycznych formacji skóry. Te same brodawki są również zewnętrzną manifestacją aktywności wirusa brodawczaka ludzkiego. Ale naukowcy są drobiazgami. W 2008 r. Harold zur Hausen, niemiecki naukowiec, poinformował, że dwa typy tych czynników - typ 16 HPV i typ 18 HPV - powodują w pewnych warunkach raka.
Główne rodzaje HPV
Wielki świat wirusów jest nieustannie badany przez naukowców. Tylko część z nich otworzyła swoje sekrety i została zidentyfikowana przez naukę. Wśród nich jest wirus brodawczaka ludzkiego (HPV). Jakie typy onkogennych z 600 szczepów znanych już ludzkości? Przed udzieleniem odpowiedzi na to pytanie należy wyjaśnić "pokrewieństwo" w świecie mikroskopowym. Wirus brodawczaka ludzkiego został zidentyfikowany jako osobna grupa już w 1971 r. Na spotkaniu Międzynarodowego Komitetu ds. Taksonomii Wirusów (ICTV). Obecnie wszystkie wirusy brodawczaka ludzkiego dzielą nauki na 5 rodzajów, w tym 27 rodzajów czynników zakaźnych. Oprócz tego podziału osobnicze szczepy HPV są identyfikowane oddzielnie. Zostały one ponumerowane według liczb i podzielone na trzy grupy:
- nieekonogenna grupa, prawdopodobieństwo kancerogenezy w tych wirusach jest praktycznie nieobecne,
- grupa o niskim stopniu ryzyka zwyrodnienia komórek nowotworowych,
- grupa o wysokim stopniu aktywności onkogennej.
Papillomawirus ludzki, który w ginekologii odgrywa rolę częstej przyczyny raka szyjki macicy, jest oznaczony numerami 16 i 18 i znajduje się w trzeciej grupie.
W przyszłości - rak?
Dla większości ludzi, którzy słyszeli o wirusach brodawczaków i onkologii, HPV i rak są prawie synonimami. Ale w rzeczywistości tak nie jest. Tak, nauka rozróżnia wirusy, które nazywane są ryzykiem onkogenicznym HPV. Ale nie zawsze infekcja takim czynnikiem z czasem przekształci się w raka. Tak, taki problem zdrowotny najlepiej jest zdiagnozować na czas. Nie jest trudno to zrobić, przechodząc regularne badanie kontrolne ginekologa lub androloga.
Typy onkogenne HPV są częstą przyczyną rozwoju patogennych problemów zdrowotnych, ale nie zawsze infekcja, nawet gdy czynnik onkogenny przekształca się w raka. Istnieje kilka przyczyn takiej transformacji, a najczęściej współpracują ze sobą, zmuszając komórki dotknięte przez HPV do mutacji.
Wirus brodawczaka ludzkiego może powodować:
- brodawki narządów płciowych i kłykciny, brodawki płaskie i podeszwowe,
- gruczolakorak szyjki macicy,
- rak szyjki macicy (śródnabłonkowa neoplazja szyjki),
- dysplazja szyjki macicy (erozja),
- leukoplakia szyjna,
- śródnabłonkowa neoplazja pochwy.
- śródnabłonkowa neoplazja sromu.
Co powoduje karcynogenezę?
Papillomawirus człowieka o wysokim ryzyku onkogennym jest jedną z najczęstszych przyczyn raka. Ale nie zawsze infekcja prowadzi do smutnego wyniku. Zdarza się, że człowiek żyje całe życie z takim chorobotwórczym sąsiadem i nie podejrzewa go. Aby tkanki zaczynały rosnąć, co prowadzi do pojawienia się guza, niezbędny jest cały układ składników patologicznych. Obejmują one:
- dysbakterioza,
- częste choroby zakaźne
- infekcje jelitowe
- narażenie, często związane z określonymi warunkami pracy,
- regularne przechładzanie przez długi czas
- choroby przewlekłe
- Zakażenie HIV
- ciągły stres i stres emocjonalny,
- ubogie odżywianie zubożone w niezbędne minerały, witaminy i mikroelementy,
- aborcje.
Osoba powinna mieć świadomość, że większość wirusów brodawczaków nie powoduje mutacji onkologicznych w zainfekowanych tkankach. Według badań tylko 3% osób zakażonych HPV staje się później zakładnikami raka.
Zdarzają się przypadki, kiedy wirus został wyeliminowany (samozniszczony). Takie samoleczenie jest rejestrowane tylko u kobiet w wieku poniżej 30 lat. Ale czekanie na samoleczenie, gdy jest zainfekowany ludzkim wirusem brodawczaka, nie jest tego warte. Ten czynnik chorobotwórczy jest szczególnie niebezpieczny dla starszych kobiet, które weszły w okres menopauzy. Obniżenie poziomu hormonów wpływa na obronę organizmu, co prowadzi do aktywacji HPV i rozwoju raka. Dlatego regularne badanie przez ginekologa jest wskazane dla kobiet w każdym wieku, niezależnie od ich aktywności seksualnej.
Co robić
Brzydkie zewnętrzne objawy życiowej aktywności wirusów brodawczaka ludzkiego można łatwo usunąć za pomocą nowoczesnej medycyny estetycznej. Ale jeśli w organizmie ujawnił się onkogenny HPV, powinieneś spędzić jak najwięcej czasu na swoim zdrowiu, ponieważ nawet grypa może być impulsem do zwiększonej aktywności czynnika patogennego. Współczesna nauka nie zna jeszcze absolutnego sposobu na pozbycie się tak poważnego problemu jak wirusy, w tym wirusy HPV. Ale mutacje środka podtrzymującego i wspomagającą terapię zdrowotną mogą uratować człowieka przed potencjalną chorobą onkologiczną.
Jeśli badanie ujawniło zakażenie wirusem brodawczaka, należy regularnie poddawać się dodatkowym badaniom w celu wczesnego wykrycia mutacji nowotworowych. Dotyczy to szczególnie obecności typu onkogennego HPV. Leczenie w tym przypadku odbywa się za pomocą leków antywirusowych i niszczenia zewnętrznych objawów. Współczesna medycyna kliniczna stosuje kilka takich metod do usuwania nowotworów:
- elektrokoagulacja,
- laseroterapia za pomocą lasera dwutlenku węgla i podczerwieni
- sprzętowy sprzęt radiowy,
- chemo - i niszczenie leków.
Każda z tych metod ma swoje wady. Głównym problemem każdej metody są nawroty. Absolutna 100% metoda pozbycia się guzów, żadna z metod nie. Metoda chirurgiczna nie ratuje człowieka przed wirusem brodawczaka, usuwa jedynie jego zewnętrzne objawy, sam czynnik chorobotwórczy pozostaje w tkankach.
Konieczne jest połączenie medycznych leków antywirusowych i chirurgicznego usuwania manifestacji aktywności wirusa. Stosowane są również immunomodulatory i immunostymulatory, które aktywują własną odporność i promują pracę leków antywirusowych.
Wymagane testy
Gdy zostanie wykryty problem zdrowotny podczas następnego badania, pojawia się ostre pytanie - jeśli istnieje HPV, z którym lekarzem powinienem się skontaktować? Zwykle leczenie zleca specjalista zajmujący się problemami obszaru ciała, w którym wykrywane są brodawki - zewnętrzne objawy infekcji wirusowej. Są to lekarze o wąskim profilu:
- androlog,
- dermatolog lub dermatolog,
- ginekolog,
- immunolog,
- onkolog,
- okulista
- dentysta
- urolog,
- chirurg.
Oprócz badania zewnętrznego konieczne jest jednak przeprowadzenie badania klinicznego, które obejmie dwie główne metody wykrywania i identyfikacji wirusa:
- Analiza PCR
- analiza DNA HPV (test Digene).
Analiza DNA wirusa w tej chwili jest najdokładniejsza, pozwalając zidentyfikować jego typ, stężenie w tkankach. Jaki test ryzyka onkogenicznego HPV powinien zostać przyjęty, lekarz podejmie decyzję i możliwości instytucji medycznej
HPV nr 16
Typy onkogenne HPV są częstą przyczyną problemów zdrowotnych człowieka. Szczególną rolę odgrywają wirusy zawarte w trzeciej grupie z wysokim prawdopodobieństwem transformacji zdrowych komórek w komórki rakowe. Prowadzone regularnie badania i badania jednoznacznie wskazywały na jedną z przyczyn raka szyjki macicy u kobiet - ludzki wirus brodawczaka ludzkiego onkogennego 16 i 18, a to jest właśnie najbardziej agresywny HPV.
Kiedy ten typ wchodzi do ludzkiego ciała, może poczuć się przez długi czas, ale wtedy może rozpocząć agresywną aktywność życiową, zmuszając zdrowe komórki do niekontrolowanego podziału, przekształcając je w nowotworowe, tworząc nowe narośla.
Kobieta i wirus
Infekcja wirusem brodawczaka ludzkiego występuje na kilka sposobów - przez krew podczas mikrouszkodzeń skóry i błon śluzowych, przez unoszące się w powietrzu kropelki, podczas porodu - od matki do dziecka. Eksperci mówią także o ponownym zarażeniu, na przykład podczas golenia.
Infekcja zdrowych komórek naskórka wirusem powoduje ich aktywne dzielenie, co przyczynia się do powstawania guzów - brodawczaków. W wyniku awarii w takich komórkach mogą przekształcić się w raka i rozwija się rak. HPV typu 16 jest agresywny, często ten rodzaj wirusa powoduje raka szyjki macicy. Według badań przeprowadzonych w 70% przypadków to właśnie ten szczep spowodował rozwój raka żeńskiego narządu rodnego.
Zasadniczo każdy typ HPV u kobiet może być spowodowany przez onkologów, żeńskie narządy płciowe mogą wpływać na 30 typów czynników wirusowych trzeciego typu onkogennego. Dla każdej kobiety ważne jest, aby regularnie odwiedzać ginekologa, który przeprowadzi badania zgodnie z planem, który pozwala wykryć nieprawidłowości w stanie zdrowia. W razie potrzeby zostanie wyznaczony dodatkowy egzamin w celu wykrycia obecności wirusa, jego rodzaju i ilościowej obecności w tkankach.
Wszystko to pozwoli kobiecie na wyznaczenie wysokiej jakości leczenia. Ona sama powinna uważnie monitorować swoje zdrowie, wszelkie nienormalne odczucia i nieprawidłowości powinny ostrzegać i prowadzić do lekarza. Są to przejawy takie jak:
- plamienie po stosunku,
- ból podczas stosunku,
- palenie podczas oddawania moczu,
- swędzenie i pieczenie sromu i pochwy,
- wyróżnij.
Te same obserwacje patologiczne można wykonać podczas wszelkich innych zaburzeń zdrowia kobiet. Dlatego konsultacja z lekarzem jest obowiązkowym krokiem w kierunku ochrony nie tylko zdrowia, ale także życia.
Zapobieganie jest możliwe?
Rozwój choroby wywołanej przez typy onkogeniczne HPV można i należy zapobiegać. Każdy od młodości powinien mieć świadomość, że czynniki zakaźne, takie jak wirus brodawczaka ludzkiego, są przenoszone drogą płciową, z osoby na osobę, przy najmniejszym uszkodzeniu skóry lub błon śluzowych. Podczas seksu mikrouraz jest prawie niemożliwy do uniknięcia. Tak więc ochrona w postaci prezerwatywy i seksu z jednym partnerem jest najlepszym sposobem, aby uchronić się przed zarażeniem się chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Kolejnym czynnikiem, który może zapobiegać rozwojowi raka, jest zdrowy tryb życia. Tak, dokładnie to, czego rodzice i nauczyciele uczyli od wczesnego dzieciństwa, może aktywować odporność: prawidłowy codzienny reżim, dobre odżywianie, rezygnacja ze złych nawyków, higiena wszystkich sfer życia.
Od kilku lat wszystkim dziewczętom w wieku od 15 do 26 lat oferowane są szczepienia przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego. Pozwala organizmowi rozwijać elementy ochronne, które nie pozwalają mu aktywować. To szczepienie jest skuteczne tylko wtedy, gdy wykonane testy nie wykazały absolutnie żadnego HPV w organizmie. Dlatego niektórzy eksperci zalecają wprowadzenie takiego szczepienia dziewczynom w wieku 12-13 lat, ponieważ większość z nich nie miała jeszcze życia seksualnego, co oznacza, że możliwość przenoszenia HPV jest minimalna.
Do chwili obecnej w naszym kraju stosowane są dwa rodzaje szczepionek przeciwko HPV: "Gardasil" i "Cervarix". Pierwsza z nich jest odpowiednia dla mężczyzn, aby chronić przed infekcją tym czynnikiem zakaźnym. Osobliwością szczepionki jest również sposób jej wytwarzania - tylko w barku lub w udzie, ponieważ zawiesina z antygenem musi wpaść w głębsze warstwy tkanki mięśniowej. Pośladki nie nadają się do tych celów, ponieważ istnieje wysokie ryzyko upadku nie do mięśnia, ale do warstwy tłuszczu.
Jak każda inna szczepionka, szczepionka przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego może powodować niewielkie pogorszenie stanu zdrowia - ból w miejscu wstrzyknięcia, gorączkę, ogólne osłabienie. Objawy te nie wymagają interwencji medycznej i mijają po pewnym czasie.
Co mówią wirusolodzy?
Wirus brodawczaka ludzkiego stał się ostatnio najbardziej rozpowszechnionym wśród zwykłych ludzi po grypie. Wiele osób słyszało o nim, oni wiedzą, że on może wywołać raka. Ale co mówią specjaliści - wirusolodzy na temat onkogennego typu HPV? W 1927 r. Powstała Międzynarodowa Unia Towarzystw Mikrobiologicznych (IUMS). Pod jego auspicjami jest badany świat wirusów, w tym HPV.
Naukowcy odkryli, że prawdopodobieństwo zakażenia niezabezpieczonym kontaktem seksualnym wynosi około 70%, a wśród aktywnej seksualnie populacji planety prawie połowa jest nosicielami tego czynnika zakaźnego. Na to, jak aktywnie HPV jest rozprowadzany wśród populacji poszczególnych państw, wpływają warunki socjoekonomiczne, behawioralne, medyczne i higieniczne. Najczęściej kobiety w wieku do 30 lat cierpią na infekcję wirusem brodawczaka, w większości przypadków są to HPV typu 16. Społeczność naukowa aktywnie pracuje nad problemem wirusa brodawczaka ludzkiego. Badania wykazały, że:
- Wirus brodawczaka ludzkiego jest główną przyczyną raka szyjki macicy, który według statystyk ponad 500 000 kobiet rocznie,
- po zarażeniu około 80% kobiet odzyskuje zdrowie z HPV bez wykonywania jakichkolwiek procedur medycznych przez 9-15 miesięcy, jest to tak zwana przejściowa infekcja,
- HPV prowadzi do rozwoju prekursorów tylko w połowie odsetka zakażonych kobiet,
- w bezwzględnej większości przypadków upływa około 20 lat między zakażeniem HPV a rozwojem raka przedrakowego i szyjki macicy
- z zakażeniem HPV typów onkogennych, ryzyko rozwoju raka żeńskiego narządów płciowych wzrasta 300-krotnie,
- Infekcja HPV w większości przypadków nie objawia się przez długi czas.
Wirus brodawczaka jest podstępną chorobą, która może prowadzić do strasznych konsekwencji, ale musi i może zostać rozwiązana. Aby to zrobić, musisz przejść regularne badania lekarskie, prowadzić zdrowy tryb życia, w razie potrzeby postępować zgodnie z zaleceniami lekarzy.
Okres inkubacji Edytuj
Okres inkubacji jest długi: od pół miesiąca do kilku lat. Infekcja wirusem brodawczaka charakteryzuje się ukrytym (utajonym) przebiegiem. Osoba może zarazić się kilkoma rodzajami wirusów brodawczaków. Pod wpływem różnych czynników wirus jest aktywowany, jego rozmnażanie zostaje wzmocnione, a choroba wchodzi w fazę objawów klinicznych.
W większości przypadków (do 90%) samoleczenie następuje w ciągu 6-12 miesięcy, w innych przypadkach występuje długi przewlekły przebieg nawrotowy z możliwym procesem złośliwym (w zależności od rodzaju wirusa).
Opierając się na zdolności do indukowania procesów nowotworowych, wirusy brodawczaków są podzielone na trzy grupy:
- Onkogenne wirusy brodawczaka o niskim ryzyku onkogennym (HPV 3, 6, 11, 13, 32, 34, 40, 41, 42, 43, 44, 51, 61, 72, 73)
- Onkogenne wirusy brodawczaka o średnim ryzyku onkogennym (HPV 30, 35, 45, 52, 53, 56, 58)
- Onkogenne wirusy brodawczaka o wysokim ryzyku onkogennym (HPV 16, 18, 31, 33, 39, 50, 59, 64, 68, 70).
Spośród nich, w przypadku raka szyjki macicy, 95% znajduje HPV około 20 typów, najczęściej 16 i 18 typów - odpowiednio 50 i 10%.
Rak szyjki macicy (rak płaskokomórkowy, Rak szyjki macicy). W przypadku braku wirusa rak szyjki macicy nie występuje. Rozwój choroby jest powolny, więc jest wykrywany przez dziesięciolecia (Greenblatt, 2005, Sinal and Woods, 2005).
Wysokie ryzyko HPV-16 i 18, występuje w 70% przypadków (Baseman i Koutsky, 2005, Cohen, 2005). Typ 16 wytwarza 41-54% przypadków raka (Noel i wsp., 2001, Baseman i Koutsky, 2005).
Kolposkopia Edytuj
Kolposkopia i biopsja są wskazane dla wszystkich kobiet z śródnabłonkową neoplazją szyjki macicy klasy II (CIN II) lub klasy III (CIN III), niezależnie od tego, czy potwierdzają one infekcję HPV.
Przeprowadza się test z kwasem octowym (test kwasu octowego). Obecnie specyficzny kolposkopowy objaw PVI szyjki macicy jest uważany za nierównomierną absorpcję roztworu jodu Lugola białawego nabłonka po occie (w postaci jodowej pozytywnej interpunkcji i mozaiki). Objawy PVI szyjki macicy mogą również obejmować nabłonek acetowojowy, leukoplakię, interpunkcję, białe odrosty i mozaiki, nietypową strefę transformacji, powierzchnię perły po traktowaniu octu.
Badanie cytologiczne rozmazów szyjki macicy Edit
Badanie cytologiczne wymazów z szyjki macicy (PAP - smear test) podkreśla następujące wyniki:
- 1. klasa - nieobecne są komórki atypowe, prawidłowy obraz cytologiczny,
- II klasa - zmiana elementów komórkowych z powodu procesu zapalnego w pochwie i (lub) szyjki macicy,
- 3. klasa - istnieją pojedyncze komórki ze zmianami w stosunku jądra i cytoplazmy, diagnoza nie jest wystarczająco jasna, wymagane jest badanie cytologiczne lub badanie histologiczne tkanki poddanej biopsji jest konieczne do zbadania stanu szyjki macicy,
- Stopień 4 - pojedyncze komórki są wykrywane z oznakami złośliwości, a mianowicie z powiększonymi jądrami i cytoplazmą bazofilową, nierównym rozmieszczeniem chromatyny,
- 5. klasa - w rozmazie znajduje się wiele nietypowych komórek.
Badanie histologiczne Edytuj
Umiarkowane zgrubienie warstwy rogowej z brodawczakiem stwierdza się (nie mylić z mikro-brodawczakiem), parakeratozą i akantozą, mogą występować postaci mitozy. Obecność kojocytów na dużych obszarach warstwy Malpighiana, dużych komórek nabłonkowych z okrągłymi jądrami hiperchromicznymi i wyraźnej wakuolizacji okołojądrowej uważa się za diagnostycznie istotną.
Pisanie PCR Edytuj
Metoda PCR ma duże znaczenie diagnostyczne i umożliwia identyfikację poszczególnych typów wirusa HPV.Jednak zastosowanie tej metody jako kryterium diagnostycznego procesów nowotworowych szyjki macicy prowadzi do znacznej nadrozpoznania, ponieważ w około 80% przypadków infekcja trwa krótko, a kończy się spontanicznym wyzdrowieniem i eliminacją wirusa. Tak więc, według zachodnich niezależnych laboratoriów, wyniki PCR do HPV dały fałszywie dodatnie lub fałszywie ujemne wyniki w prawie 20% przypadków. Tak więc dodatni wynik w testach laboratoryjnych DNA HPV w większości przypadków nie pozwala przewidzieć rozwoju raka szyjki macicy. Ma on jednak duże znaczenie prognostyczne, zwłaszcza jeśli na tle infekcji HPV istnieje już obraz dysplazji nabłonka szyjki macicy i sugeruje się stopień ryzyka rakotwórczości.
Badania nad chorobami przenoszonymi drogą płciową Edit
Ponieważ brodawki odbytowo-płciowe w 90% przypadków są związane z innymi infekcjami układu moczowo-płciowego, zaleca się przeprowadzenie badań ich obecności metodą PCR.
Nie istnieje radykalna terapia wirusa brodawczaka, czyli nie ma leków i metod, które pozwoliłyby całkowicie wyeliminować wirusa z ludzkiego ciała. Lekarze leczą tylko skutki wirusa, to znaczy usuwają brodawki, podstawowe etapy raka (tkanka ze zmianami komórkowymi). Terapię ogólną zaleca się w przypadku zmian o typach wysokiego onkogennego wirusa z lokalizacją procesu patologicznego w obszarze układu odbytu. Leki przeciwwirusowe i immunomodulatory są stosowane jako leki z wyboru.
Według badań przeprowadzonych przez Centers for Disease Control and Prevention w Stanach Zjednoczonych, naturalna odporność radzi sobie z wirusem w organizmie przez 2 lata w 90% przypadków.
Środki do usuwania uszkodzonej tkanki mogą być:
Skutkiem ubocznym może być rozprzestrzenianie się wirusa na sąsiednie tkanki uszkodzone w procesie usuwania dotkniętych obszarów.
Obiecującym kierunkiem w leczeniu chorób wirusowych, w tym HPV, jest terapia genowa, warianty CRISPR / Cas9 i palce cynku.
Pomimo pojawiających się wyników badań nad niepełną skutecznością - antykoncepcja barierowa (prezerwatywa) pozostaje jedynym łatwo dostępnym środkiem możliwej, ale nie całkowitej ochrony przed infekcją wirusem brodawczaka ludzkiego (ponieważ prezerwatywa nie może izolować wszystkich sąsiadujących obszarów uszkodzonej skóry).
W USA opracowano szczepionkę Gardasil, która została zalecona 16 czerwca 2006 r. Przez "Komitet Doradczy ds. Szczepień" do stosowania jako ochrona przed rakiem szyjki macicy. Szczepionka jest skuteczna przeciwko czterem typom wirusa HPV: 6, 11, 16 i 18. Szczepienie przeprowadza się na dziewczynach, od 11 do 12 lat, trzy razy. Cena 1 zastrzyku wynosi 120 USD (360 za pełną immunizację). Szczepionka ta jest stosowana w niektórych krajach europejskich (na przykład w Grecji, ale już w cenie 185 euro za zastrzyk). W Rosji szczepionka Gardasil zarejestrowana w 2006 roku jest również dostępna do użytku. W niektórych regionach (Moskwa, Moskwa) młode dziewczęta są szczepione za darmo, w innych (na przykład w regionie Ryazan), muszą zapłacić za szczepienie (w 2013 r. - około 16 tysięcy rubli). [ źródło nie zostało określone 137 dni ]
Kolejna szczepionka - Cervarix, skuteczna na HPV 16 i 18 - pojawiła się na rynku później, jest dostępna i dopuszczona do użytku przez 10 lat.
Od 2016 r. Szczepienia przeciwko HPV zostały uwzględnione w kalendarzach (obowiązkowe, opłacane z budżetu) szczepienia w wielu regionach Rosji: w Moskwie, w regionie Swierdłowsku, w obwodzie czelabińskim itp. W większości regionów stosuje się szczepionkę Gardasil.
WHO zaleca szczepienia nie tylko dziewcząt, ale także chłopców, aby zapobiec krążeniu wirusa.
Czy ludzki wirus brodawczaka jest leczony
W tej chwili nie wymyślił takich lekówto może całkowicie wyeliminować wirusa z organizmu.
Schematy leczenia stosowane w tej chorobie są ograniczone do stosowania leków antywirusowych i procedur usuwania brodawczaków na skórze lub błonach śluzowych.
Wirus ten może zostać wprowadzony w stan ukryty lub uśpiony.kiedy nie może zranić ciała.
Jest to szczególnie ważne w przypadku wykrycia wysokiego onkogennego typu HPV.
Po leczeniu wysokiego onkogennego typu HPV kobieta powinna regularnie odwiedzaj ginekologa i przeprowadzaj zalecane badania, aby wyeliminować ryzyko powstania nowotworów złośliwych.
O wirusie brodawczaka ludzkiego powie "Popularny lekarz":
Ogólny schemat terapii
Podczas normalnej pracy układu odpornościowego organizm będzie w stanie samodzielnie tłumić objawy wirusa po specjalnej terapii.
Ogólny schemat leczenia obejmuje:
- Usunięcie zewnętrznych objawów HPV.
- Przebieg leków antywirusowych.
- Wzmocnienie odporności.
Bardzo często HPV jest komplikowane przez inne zapalne i zakaźne choroby układu moczowo-płciowego.
W tym przypadku najpierw prowadzi się leczenie chorób współistniejących, a następnie usuwa się brodawki i podejmuje się leki przeciwwirusowe.
Usunięcie brodawczaków jest możliwe w następujący sposób:
Usuwanie brodawczaków jest bardzo ważne, ponieważ pojawiają się w miejscach akumulacji wirusa. To zmniejszy obciążenie wirusem i zmniejszy ryzyko infekcji partnera seksualnego w przyszłości.
Jaka metoda usuwania brodawek okaże się najskuteczniejsza, zależy od umiejscowienia nowotworu, jego genotypu, liczby i wielkości.
Najtańszym sposobem na usunięcie brodawek jest metoda chirurgiczna.który jest obecnie rzadko używany.
Może powodować poważne rany i blizny, więc ma znaczenie tylko w przypadku nowotworów złośliwych. Najbardziej bezbolesna metoda usuwania za pomocą fal radiowych.
Jak leczyć wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV, wirus brodawczaka) u kobiet, program "Live is great!"
Leki na receptę i ich stosowanie
Leczenie HPV jest dość drogie. i nie zawsze gwarantuje wysoki wynik.
Jeśli przebieg nie zostanie w pełni zakończony, choroba zacznie się rozwijać i przejawiać się na skórze i błonach śluzowych.
W niektórych przypadkach konieczne jest stosowanie leków przeciwwirusowych przez 6 miesięcy lub dłużej. Jak leczyć i jak leczyć HPV u kobiet, jakie leki?
O objawach i leczeniu gruczolaka przysadki u kobiet opowiem ten materiał.
W niniejszej publikacji przedstawiono schematy leczenia przewlekłego zapalenia pęcherza u kobiet przyjmujących antybiotyki.
Przeciwwirusowe
Leki przeciwwirusowe niszczą strukturę HPV u kobiet i naruszają proces reprodukcji.
Leki z tej grupy są produkowane w różnych formach, ponieważ charakter przebiegu choroby i lokalizacja guza są różne.
Najskuteczniejsze są iniekcje i tabletki.. Maści, kremy powinny również zostać włączone do schematu, jeśli na błonach śluzowych lub skórze znajdują się nowe wzrosty.
Podczas leczenia ważne jest zapobieganie dalszemu rozprzestrzenianiu się brodawczaków w zdrowych częściach ciała.
Najpopularniejsze narkotyki to:
Leki przeciwwirusowe powinny być przepisywane przez lekarza prowadzącego. Leki te mają bezpośredni wpływ na układ odpornościowy, oraz ich niewłaściwe użycie może jedynie zaognić chorobę.
Czy można wyleczyć wirusa brodawczaka?
Istnieją dwa powszechne mity na temat terapii HPV:
- Wirus brodawczaka jest całkowicie uleczalny.
- Nie można pozbyć się tej infekcji, zawsze prowadzi ona do raka i śmierci.
Samo sformułowanie - "leczyć wirusa" - jest w tym przypadku nieprawidłowe. Nie można zabić szczepów i całkowicie usunąć ich z organizmu, ale można zatrzymać ich aktywność lub wyleczyć chorobę, której pojawienie się zostało sprowokowane przez patogenne mikroorganizmy.
Bez bólu i blizn. Oczyść skórę po 2 dniach w domu!
Schemat leczenia powinien być również przygotowany przez specjalistę, w większości przypadków wymagana jest interwencja chirurgiczna.
Metody leczenia wirusa brodawczaka determinują specjalistę
Istnieje ponad 600 szczepów brodawczaków podzielonych na 3 grupy:
- nieszkodliwe
- wywoływanie brodawek
- mikroorganizmy wywołujące raka.
Objawy pojawiają się w okresach osłabienia układu odpornościowego lub pojawiają się na tle stresu lub rozwoju chorób. Nośnik wirusa może przenosić infekcję na inne osoby poprzez kontakt fizyczny, a nawet nie być tego świadomym. Niezależnie, osoba nie jest w stanie określić rodzaju mikroorganizmów, a zatem zastosować niezbędne preparaty.
Jaki lekarz leczy infekcję wirusem brodawczaka ludzkiego?
Konieczne jest skontaktowanie się ze specjalistą, który zajmuje się leczeniem miejsca, w którym pojawiły się nowotwory (brodawki). Nie ma uniwersalnego lekarza zajmującego się terapią brodawczaków.
U kobiet i mężczyzn infekcja ludzkim wirusem brodawczaka może pojawić się w następujących miejscach:
- jamy ustnej (musisz iść do dentysty),
- strefa intymna (ginekolog lub urolog zadba o leczenie),
- powieki (okulista).
Ale przede wszystkim zaleca się kontakt z dermatologiem. W procesie leczenia może potrzebować pomocy chirurga, immunologa i onkologa.
Ginekolog zajmuje się leczeniem brodawczaka u kobiet
Metody leczenia wirusa brodawczaka ludzkiego
Samoleczenie wirusa brodawczaka jest bezużytecznym i ryzykownym ćwiczeniem, które najprawdopodobniej doprowadzi do katastrofalnych konsekwencji. Niektóre leki mogą wyeliminować częste objawy infekcji, ale kompetentna terapia wymaga wizyty u specjalisty.
Brodawki są usuwane chirurgicznie lub za pomocą lasera. W niektórych przypadkach znikają bez interwencji z zewnątrz.
Leczenie farmakologiczne
Leczenie wirusa wymaga wyboru leków, które mogą przywrócić funkcje ochronne układu odpornościowego i przezwyciężyć samą chorobę.
Zastrzyki podaje się dożylnie. Zastrzyki są wydawane wyłącznie po wizycie u specjalisty. Do terapii stosuje się następujące leki:
- Cycloferon. Lek jest przepisywany co drugi pacjent z HPV. Lek jest szczególnie skuteczny w przypadku wirusów średnio-onkogennych. Koszt: około 350 rubli.
- Interferon alfa Lek do zwiększania odporności i walki z niebezpiecznymi mikroorganizmami. Ma działanie przeciwzapalne i antyproliferacyjne. Koszt: około 120 rubli.
- Panavir. Ziołowe lekarstwo, które pomaga zwiększyć odporność organizmu na szczepy. Cena leku zaczyna się od 110 rubli.
- Ingaron. Roztwór do podawania domięśniowego. Pobudza układ odpornościowy i zwalcza patogeny. Koszt: około 130 rubli.
Cycloferon jest częstym leczeniem HPV.
Pigułki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego
Tabletki przepisane do leczenia HPV:
- Isoprinosine. Lek wpływa na układ odpornościowy i ma działanie przeciwwirusowe. Cena: około 1000 rubli.
- Lycopid. Ten lek jest skutecznym immunomodulatorem. Cena: od 800 rubli.
- Lovemax. Tabletki przeciwwirusowe. Cena: około 300 rubli.
- Alpizarin. Ziołowy lek przeciwwirusowy i przeciwbakteryjny. Dostępne w postaci tabletek i maści, które są również stosowane w leczeniu brodawczaka. Maść nakłada się na brodawki. Koszt leku: około 200 rubli.
Izoprinozyna wzmacnia ludzki układ odpornościowy
Świece są używane w przypadkach, gdy wirus brodawczaka występuje w obszarze intymnym. Leki te są stosowane w leczeniu wzrostów, które tworzą się na szyjce macicy, genitaliach i pochwie. Najbardziej skuteczne czopki:
- Genferon - około 500 rubli,
- Betadine - od 400 rubli,
- Viferon - przybliżona cena 280 rubli.
Świece są głównymi lekami do leczenia brodawczaka narządów płciowych. Mają działanie przeciwwirusowe i immunomodulujące, zwalczają obrzęki, likwidują brodawki. Nie zaleca się stosowania czopków u dzieci poniżej 7 roku życia i kobiet w ciąży.
Świece są używane do leczenia HPV w obszarach intymnych.
Maść HPV
Maść o regularnym stosowaniu może wyeliminować wzrost. Zabiegi na pomoc HPV obejmują:
- Maść oksolinowa. Często używane do zabijania brodawek w intymnych miejscach. Narzędzie skutecznie zwalcza wirusy i nie wysusza skóry. Cena: 30 rubli.
- San Fen Zhong. Maść pochodzenia chińskiego, ma efekt palenia. Kup go najłatwiej w Internecie. Koszt: około 200 rubli.
- Stefalin. Dość droga maść, 8 ml kosztuje około 4000 rubli. Lek jest szybki i skuteczny. Ta maść może usunąć pieprzyki i brodawki w 14-30 dni (w zależności od stopnia uszkodzenia).
Maść oksolinowa jest dobrym leczeniem brodawczaka.
Witaminy są wykorzystywane do przywracania odporności i promowania zdrowia. Zmniejszają podatność organizmu na patogenne mikroorganizmy. To witaminy pomagają zwalczyć przyczynę choroby. Pacjenci powinni przyjmować takie kompleksy witamin:
- Aevit (cena około 50 rubli),
- Complivit (koszt około 150 rubli),
- Alfabet (cena od 250 rubli).
Leki te zawierają kilka korzystnych substancji, dzięki czemu mają korzystny wpływ na cały organizm. Po egzaminie specjalista może przepisać inne leki.
Witaminy poprawiają zdrowie i odporność
Jakie inne narzędzia są stosowane w celu wyeliminowania brodawczaków, przeczytaj nasz artykuł.
Obróbka ludowa
Tradycyjne przepisy służą do eliminacji wzrostu. Najczęstszą i najtańszą metodą niszczenia brodawek jest ich rozmazywanie sokiem ziemniaczanym. Ta metoda może być używana przez 30-40 dni. Sok z ziemniaków jest również stosowany do eliminacji guzów w okolicy intymnej.
Nalewka z cytryny i octu
Skórka cytryny zmieszana ze 100 ml octu bardzo pomaga wirusowi. Lek należy pozostawić w suchym i chłodnym miejscu przez 7 dni. Następnie nalewkę można nakładać 2-3 razy dziennie, smarując ją brodawkami. Przebieg leczenia trwa od 2 tygodni.
Cytryna i ocet pomogą pozbyć się brodawczaka w domu
Olej z jodły i glistnik
Świeże łodygi i kwiaty glistnika należy wymieszać z olejem jodłowym. Te składniki pomagają pozbyć się wzrostu, mają działanie przeciwwirusowe. Zastosuj mieszaninę do punktu. Jako dodatkowy składnik można użyć soku mniszka lekarskiego. Przebieg leczenia: od 10 do 40 dni (w zależności od stopnia uszkodzenia).
Olej jodowy ma właściwości antywirusowe
Amoniak
Najtańszym i najłatwiejszym rozwiązaniem jest smarowanie brodawek amoniakiem. Ta metoda jest odpowiednia tylko dla dorosłych. Alkoholu nie można stosować w okolicy narządów płciowych i błon śluzowych. Nie odnotowano ani jednego przypadku, gdy stosowanie tej popularnej metody doprowadziło do rozległego złuszczania i podrażnienia skóry. Zaletą amoniaku jest szybkie działanie. Leczenie trwa od kilku dni do 2 tygodni.
Amoniak jest łatwym sposobem walki z HPV
Rodzaje wirusa brodawczaka ludzkiego
Badania przeprowadzone w ostatnich dziesięcioleciach wykazały, że HPV przenosi się tylko z jednej osoby na drugą, i może to być albo nosiciel infekcji, albo pacjent z poważnymi klinicznymi objawami brodawczaka.
Ustalono, że wirus brodawczaka dzieli się na typy, jest ich ponad sto. W zależności od typu wirusa, który dostał się do organizmu, wszystkie zewnętrzne i wewnętrzne zmiany pojawią się w przyszłości.
Oddzielenie HPV według rodzaju pozwoliło opracować taktyki do leczenia pacjentów z mikroorganizmami wykrytymi przez analizę.
Zdjęcia różnych typów brodawczaków
Trzeba wiedzieć, że zakażenie jednym rodzajem wirusa brodawczaka nie jest jeszcze gwarancją, że organizm jest zarażony z innych podgatunków. Oznacza to, że osoba może jednocześnie być nosicielem kilku rodzajów HPV, niektóre z nich mogą nie stwarzać zagrożenia, inne zwiększają prawdopodobieństwo raka.
Wirus jest przenoszony na kilka sposobów, z których główny jest seksualny. Infekcja jest możliwa, gdy kilka osób używa tego samego ręcznika, brzytwy, nożyczek. Patogen może być przenoszony z kobiety rodzącej na dziecko, istnieje ryzyko zarażenia się, czyli przeniesienia wirusa z jednej części ciała na drugą.
Mikroorganizm jest tak mikroskopijny, że łatwo przenika przez najmniejsze pęknięcia na skórze, zadrapania i zadrapania. Zgodnie z najnowszymi danymi, do 90 procent całej populacji planety jest zarażonych różnymi typami wirusów.
Nie zawsze wirus jest aktywowany natychmiast. Oznacza to, że przez długi czas może być w ciele w stanie "spania", z którego czerpie wiele czynników prowokujących.
Pierwsza grupa
Grupa nieekogenna, obejmuje HPV 1,2,3,4,5. Jeśli któryś z tych podgatunków ujawni się w analizach, możemy założyć, że rozwój raka z tego mikroorganizmu nie zagraża wam. Ale nie zapominaj, że w przyszłości możliwe jest infekcje i inne rodzaje.
HPV 6,11,42, 43,44 należą do grupy o niskim stopniu prawdopodobieństwa rozwoju komórek nowotworowych. Pod wpływem pewnych czynników prowokujących, te typy czynników wywołujących brodawczaka mogą prowadzić do mutacji komórkowych, które z kolei popychają je do rozwinięcia złośliwego guza.
HPV 16,18,31,33,35,3, 49,51,52,56,59,68 ta grupa wirusów o wysokiej aktywności onkogennej. Udowodniono, że jeśli są obecne w ciele kobiety, ryzyko ewentualnego procesu nowotworowego w szyjce macicy i gruczołach mlecznych wzrasta wielokrotnie. Stwierdzono, że u mężczyzn, onkogenne podtypy HPV mogą powodować raka pęcherza.
Oczywiście nie zawsze obecność tych znaczków sugeruje, że rak na pewno wystąpi. Ale przy najmniejszej zmianie stanu zdrowia i pojawieniu się różnych zmian na błonach śluzowych i skórze, konieczne jest pełne badanie w krótkim czasie.
Jakie jest niebezpieczeństwo typu 16 i 18?
Ryzyko rozwoju chorób onkogennych jest wielokrotnie zwiększane, jeśli dana osoba ma dwa typy wirusa brodawczaka, to jest 16 i 18 lat.
Badanie kobiet z rakiem szyjki macicy pozwoliło nam dokładnie ustalić, że w ponad połowie przypadków wirus typu 16 jest bezpośrednią przyczyną mutacji komórek.
Przez długi czas po zakażeniu kobieta nie może zakładać, że jest nosicielem drobnoustroju niebezpiecznego dla jej zdrowia. I tylko pod wpływem pewnych zewnętrznych i wewnętrznych wpływów wirus jest aktywowany i rozpoczyna swoją pracę w komórkach, zmieniając ich DNA.
W rezultacie komórki zaczynają się aktywnie dzielić, a brodawki i brodawki narządów płciowych tworzą się na skórze, na genitaliach, błonach śluzowych jamy ustnej, wewnętrznych udach. Wirus typu 16 wpływa również na rozwój u kobiety w stanie przedrakowym, takim jak dysplazja szyjki macicy.
Brodawki narządów płciowych spowodowane przez wirusa 16 i rzadziej 18 typów rozwijają się bardzo szybko. Poszczególne elementy mogą się ze sobą łączyć, a następnie formuje się duża, kalafiorowa forma. Obecność takich guzów w pochwie prowadzi do ich uszkodzenia i zapalenia, co objawia się odpowiednimi objawami.
Infekcja mężczyzn 16 i 18 z rodzajem wirusa brodawczaka również nie przebiega bez śladu. Ten mikroorganizm może być nieaktywny przez długi czas, ale w czasie jego rozwoju niepłodność i impotencja mogą zagrażać ludziom. Wirus typu 16 prowadzi również do powstania grudkowatego zapalenia mózgu na skórze genitaliów - plam, rumienia i blaszek miażdżycowych.
Szczepy wirusowe o numerach 16 i 18 są zdolne do wywoływania choroby Bowena u mężczyzn, objawia się to tworzeniem się czerwonej płytki na skórze penisa, która z czasem się pokrywa i pokrywa. Brodawcza papuloza i choroba Bowena są uważane za przedrakowe zmiany w skórze.
Po zakończeniu kursu konieczne jest powtórzenie testów w celu upewnienia się, że główny cel terapii, czyli przeniesienie wirusa do stanu nieaktywnego, został osiągnięty. Jeśli obecny jest wirus, testy należy powtarzać cały czas, co pozwoli na ponowne wystąpienie choroby na samym początku.
HPV 31 i 33
Te dwa typy wirusa należą do grupy o wysokim stopniu ryzyka onkogennego i najczęściej prowadzą do chorób, takich jak grudkowata kiła i śródnabłonkowa neoplazja szyjki macicy.
Brodawcza bruzda w większości przypadków jest wykrywana u mężczyzn, a ryzyko rozwoju tej choroby wzrasta wraz z nadmierną liczbą partnerów seksualnych. Czasami wykrywane jest samo-uzdrawianie.
Neoplazja szyjki macicy może być łagodna, umiarkowana i ciężka. W pierwszym przypadku wszystkie zmiany są wykrywane tylko przez badanie cytologiczne rozmazu. Ciężką neoplazję uważa się za raka śródnabłonkowego. Nowotwór u kobiet często łączy się z powstawaniem brodawek, które występują pod wpływem wirusów 6 i 11 typów.
HPV 51, 52 i 56
Szczepy wirusa o numerach 51, 52 i 56 również należą do grupy o wysokiej strukturze, są przenoszone poprzez kontakty seksualne. Tego typu wirusy głównie powodują brodawki narządów płciowych.
U kobiet wirusy typu 52 i 56 często prowadzą do dysplazji szyjnej i erozji. HPV typu 52 prowadzi do powstawania brodawek narządów płciowych w pobliżu odbytu i wewnątrz odbytnicy. W przyszłości zmiany w strukturze i podziale komórek w tych obszarach mogą powodować raka.
HPV typu 51 występuje u kobiet z rakiem szyjki macicy, rakiem sromu, u mężczyzn z rakiem prącia i odbytu.
Metody diagnostyczne
Istnieje kilka sposobów wykrywania obecności HPV w ciele, obecnie dwa są szeroko stosowane:
- Analiza PCR. Ta analiza pozwala wykryć obecność lub brak wirusa w ciele, jego rodzaj i ilość cząstek wirusowych. Do diagnostyki stosuje się rozmaz pobrany od kobiet podczas badania ginekologicznego i krwi.
- Test prostoliniowy lub test DNA HPV. W tym teście z kanału szyjki pobierane jest skrobanie. Analiza określa stężenie wirusa w tkankach i typach wirusa HPV, czyli identyfikuje szczepy.
Jeśli to konieczne, zalecana jest biopsja materiału pobranego z usuniętych spiczastych brodawczaków.Dane wszystkich badań są oceniane przez onkologa, a dopiero potem podejmowana jest decyzja o wyborze najskuteczniejszej metody leczenia.
Leczenie wykrytego HPV w ciele każdej osoby zależy od tego, w jaki sposób wirus ten przejawia się i do której grupy onkogennej aktywności należy.
W obecności brodawek narządów płciowych na genitaliach i brodawczaków na ciele jest wybrany jeden ze sposobów ich usunięcia. Wycinanie kiełków odbywa się w zwykły sposób chirurgicznie, za pomocą lasera, prądu elektrycznego, pod wpływem zimna.
W przypadku wykrycia chorób przedrakowych wybiera się przebieg leczenia odpowiedni dla objawów i zmian. Rak szyjki macicy, w połączeniu z wirusami typu 16 i 18, jest leczony chirurgicznie chemioterapią. Leczenie antywirusowe jest opcjonalne.
Co to jest wirus brodawczaka ludzkiego?
Wirus brodawczaka ludzkiego to ogromna grupa wirusów, która obejmuje 27 gatunków i około 500 szczepów (typy). Większość z nich nie powoduje patologii w ludzkim ciele, są niezauważone, bez komplikacji, ale niektóre gatunki są potencjalnie niebezpieczne. Mogą powodować różne choroby, w tym onkologię, zaburzenia rozrodcze, HIV.
Co jest niebezpieczne
Papillomawirusy istnieją przez bardzo długi czas. Problem głębokiego leczenia choroby nie był uważany, dopóki nie udowodniono, że przedłużone HPV u kobiet wywołuje rozwój raka szyjki macicy. Teraz jest to najczęstsze powikłanie, w innych przypadkach występują brodawki, osłabienie układu odpornościowego, złośliwych guzów - raka sromu, penisa, przejścia analnego. Wirus brodawczaka ludzkiego jest nie tylko niebezpieczny dla układu rozrodczego: może powodować raka głowy, płuc, szyi, zmian na błonach śluzowych.
Papillomavirus and pregnancy
Współdziałanie wirusa brodawczaka z ciążą musi być stale monitorowane przez lekarza: choroba może być przenoszona na dziecko tylko wtedy, gdy w pochwie występują brodawczaki, kontakt wewnątrzmaciczny nie stanowi zagrożenia. W takim przypadku dziecko otrzyma infekcję narządów płciowych lub układu oddechowego. Jeśli kobieta jest zarażona jednym z niebezpiecznych wirusów typu 16 lub 18, które powodują raka szyjki macicy, zaleca się wykonanie cięcia cesarskiego, usunięcie brodawczaków w czasie ciąży jest niemożliwe.
Objawy HPV
W wielu przypadkach wirus brodawczaka jest bezobjawowy, nie objawia się na zewnątrz i po pewnym czasie przechodzi samodzielnie. Nasilenie zależy od rodzaju wirusa, jego charakterystyki. Ludzie odkrywają problem, gdy na ciele pojawiają się brodawki - małe stożkowate brodawki, które są powszechnie uważane za objawy HPV. Niemal zawsze, gdy organizm jest zainfekowany, można zaobserwować zmniejszenie odporności, obniżenie funkcji ochronnych organizmu i większą podatność na przeziębienia i choroby zakaźne.
HPV u kobiet objawia się w postaci kłykcin - małych spiczastych lub płaskich struktur ciała po wewnętrznej stronie pochwy, zewnętrznych warg narządów płciowych. Pojedyncze lub wielokrotne brodawki mogą pojawić się na różnych częściach ciała: kończynach, głowie, szyi. Są one w większości bezbolesne, małe, powodując większy dyskomfort psychologiczny i estetyczny.
U mężczyzn brodawki pojawiają się na podeszwach stóp, dłoni, twarzy i głowy. W przypadku zarażenia niebezpiecznym wirusem, możliwa jest papuloza prącia i jąder: jest to żółtobrązowy lub różowy brodawczak, lekko zarysowany powyżej skóry. Innym nieprzyjemnym objawem HPV u mężczyzn jest choroba Bowena: czerwone, podobne do plastrów, wyrostki na czole penisa.
Przyczyny brodawczaków
Patogenezę zakażenia można uznać za przyczynę powstawania brodawczaków: kiedy dostanie się do organizmu, wirus jest zlokalizowany w niższych warstwach nabłonka, co jest najłatwiejszym sposobem wniknięcia w wrażliwe, miękkie tkanki, takie jak macica i pochwa.Współistnieje z komórkami lub zakłóca DNA i powoduje zmiany w ciele, w takich przypadkach dochodzi do rozwoju nowotworów złośliwych. Brodawki uzyskiwane są bezpośrednio z aktywności wirusa na poziomie wewnątrzkomórkowym, jego wpływ na skórę od wewnątrz.
Warunki przedrakowe mogą wywoływać wirusy o średnim i wysokim ryzyku, nisko-onkogenne wirusy brodawczaków zachowują się nieszkodliwie, a ich objawy - brodawki - pokazują negatywne wyniki biopsji i nie szkodzą zdrowiu. Rodzaje infekcji wirusowych różnią się w zależności od stopnia ryzyka onkogennego, a listy są regularnie przeglądane, uzupełniane i zmieniane. Obecnie 16 i 18 to najniebezpieczniejsze szczepy dla kobiet, które występują w 90% przypadków raka szyjki macicy.
Wysokie ryzyko onkogenne HPV
Wysokie ryzyko onkogenne HPV można wykryć podczas wykonywania testów po badaniu brodawek. Takim wirusom prawie zawsze towarzyszą brodawki narządów płciowych. Ta kategoria obejmuje takie szczepy zakażenia jak 16, 18, 31, 33, 39, 45, 50, 59, 61, 62, 64, 68, 70, 73. Mogą one powodować odrodzenie się w tkankach, do których spadają, powodując większość raka i inne niebezpieczne patologie.
Jak transmitowany jest HPV
Wśród sposobów przekazywania HPV, seks jest zdecydowanie wiodący, a penetracja nie jest konieczna, wystarczy bezpośredni kontakt genitaliów. To spowodowało, że wirus stał się drugą najczęstszą infekcją weneryczną po opryszczce, szczególnie w krajach biednych o niskiej jakości życia. Wszyscy aktywni seksualnie ludzie każdej płci i wieku mogą zostać zarażeni brodawczakiem. Może być obecny od urodzenia i występować tylko w określonych momentach. Jakie inne sposoby to HPV przekazywane przez:
- Bezpośredni kontakt cielesny. Wirus może żyć przez jakiś czas w miejscach publicznych po wizycie u chorych, jest szczególnie aktywny w odpowiednim wilgotnym środowisku: wannie, basenie, siłowni, toalecie. W takich przypadkach wirus może być przenoszony przez otarcia, skaleczenia lub bezpośrednie uderzenie w błonę śluzową.
- Infekcja dziecka podczas porodu. Mogą wystąpić zarówno brodawczak tętnicy płucnej, jak i brodawki odbytowo-płciowe.
Okres inkubacji
Wiele osób żyje przez długi czas z chorobą i nie jest świadoma jej obecności, podczas gdy z aktywnym życiem seksualnym są potencjalnymi handlarzami. Okres inkubacji wirusa HPV jest bardzo długi, dlatego choroba często pozostaje niezauważona. Trwa od 5 miesięcy do kilku lat, przebiega w sposób utajony, wirusy są aktywowane z powodu różnych czynników: obniżenia odporności, chorób, silnych stresów, po których następuje ich rozmnażanie i zewnętrzna manifestacja.
Diagnostyka
Diagnozę przeprowadza się, wykrywając brodawki na ciele i w celu określenia rodzaju wirusa, stosując różne metody badania. Ich wybór zależy od lokalizacji brodawczaków: formacje anogenitalne wymagają obowiązkowego badania szyjki macicy, podeszwowego i innego nadającego się do noszenia - badania histologicznego i badań krwi. Jakie metody diagnostyczne mogą stosować lekarze?
- Badanie cytologiczne - analiza skrobania z szyjki macicy i kanału macicy.
- Kolposkopia - test dla kobiet stosujących kwas octowy: powierzchnię błony śluzowej obserwuje się po jej zastosowaniu.
- Biopsja - pobranie próbki skóry w celu wykrycia komórek złośliwych. Jest stosowany u mężczyzn i kobiet w obecności wysokiego HPV.
- Określenie typu za pomocą PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy) - bada się DNA i kwasy nukleinowe.
- Badanie histologiczne.
- Test przesiewowy pochwy jest dokładnym sposobem wykrywania stanów przedrakowych i nowotworowych u kobiet bez widocznych objawów.
Przed wykonaniem należy przerwać przyjmowanie leków przeciwwirusowych i przeciwbakteryjnych. Testy na obecność wirusa HPV, w przypadku których pobierane są wymazy z pochwy i cewki moczowej, są wykonywane w specjalistycznych klinikach i laboratoriach.Kobiety biorące udział w badaniach są przeciwwskazane podczas menstruacji, a pierwsze dni po nim mężczyźni nie mogą oddawać moczu dwie godziny przed zabiegiem. Wyniki są interpretowane przez lekarzy, urologów lub onkologów i można wykonać test wykrywania przeciwciał.
Leczenie wirusa brodawczaka
Głównym pytaniem dotyczącym pacjentów jest to, czy możliwe jest całkowite i trwałe wyleczenie HPV (brodawczaka)? Niestety nie. W 90% przypadków immunitet radzi sobie sam, ale nie ma skutecznych metod eliminowania go z organizmu. Leczenie ogranicza się do usunięcia brodawek, brodawek i możliwych następstw choroby - łagodnych lub złośliwych nowotworów, uszkodzonego nabłonka. Używają niektórych leków, aby pomóc organizmowi zwalczać infekcje i przyspieszyć proces naprawy tkanek.
Leczenie u kobiet
Zakażenie HPV u kobiet może być prekursorem niebezpiecznych chorób, dlatego należy regularnie odwiedzać ginekologa i w razie potrzeby przeprowadzać kontrole zapobiegawcze. Po znalezieniu na ciele brodawek, nie trzeba próbować ich usuwać samodzielnie, może to spowodować jeszcze poważniejsze konsekwencje. Odnosząc się do leczenia wirusa brodawczaka u kobiet, odnosząc się do usunięcia dotkniętej tkanki, monitorowania wzrostu i rozwoju brodawek, można zastosować leczenie ogólne w przypadku zakażenia wysoko onkogennym HPV. Sposoby na wyeliminowanie brodawczaków:
- operacja,
- moxiterapia chemiczna,
- usuwanie laserem (dwutlenek węgla, wiązka neodymowa),
- zniszczenie stężenia dotkniętych komórek ciekłym azotem,
- elektrokoagulacja.
Usunięcie brodawek i brodawek nie oznacza wyleczenia: jest to jedynie tymczasowy środek, który pomaga zapobiegać tworzeniu się złośliwych komórek, a kobiety potrzebują go z powodu wysokiego prawdopodobieństwa wystąpienia raka szyjki macicy w HPV. Po zabiegu chirurgicznym możliwe są nawroty lub powikłania w postaci uszkodzeń obszarów przylegających do usuniętych. Dzięki szybkiej interwencji możliwe jest uniknięcie nie tylko nowotworu, ale także przeprowadzenia operacji na macicy bez szkody dla zdrowia reprodukcyjnego i żeńskiego.
Leczenie HPV u kobiet z lekami
Leczenie wirusa brodawczaka lekami odbywa się wyłącznie po przepisaniu leków przez lekarza, ponieważ wszystkie leki spełniają jedynie rolę pomocniczą, nie będąc głównym środkiem terapii. Tabletki przeciwwirusowe i leki z grupy immunomodulującej są stosowane w leczeniu HPV u kobiet z lekami. W jaki sposób pomagają zwalczać chorobę:
- Przeciwwirusowe: bezpośrednio wpływają na "obce" komórki w ciele, zwiększają wytwarzanie przeciwciał, mogą zakłócać reprodukcję lub stymulować naturalne zasoby układu odpornościowego.
- Immunomodulujące: mają zdolność wywoływania niespecyficznej oporności - odporności i zwiększonej ochrony organizmu, regeneracji uszkodzonych tkanek. Istnieje wiele skutków ubocznych, należy zastosować pomiary.
- Czopki doodbytnicze i dopochwowe: pomagają pozbyć się brodawek i brodawek w okolicy odbytowo-płciowej. Przed użyciem należy traktować obszar specjalnym środkiem dezynfekującym.
Leczenie szczepów 16, 18 u kobiet z lekami
W obecności wirusa typu onkogennego, operacja szyjki macicy będzie konieczna, jeśli powstanie tam kłykcin i oczyszczenie całej pochwy, ponieważ żadne leki nie eliminują wirusa. Mogą jedynie spowolnić lub zatrzymać rozprzestrzenianie się. Stosuje się leki antywirusowe o działaniu immunostymulującym - w celu szybkiej adaptacji ciała do stanu zdrowia po operacji, w celu zapobiegania nawrotom. Podczas leczenia szczepów 16.18 u kobiet, leki są przepisywane w celu zmniejszenia istniejących brodawek przed zabiegiem chirurgicznym:
- interferony,
- interferonogeny (Cycloferon, Prodigiosan, Poludan).
Aby wyeliminować zewnętrzne objawy, gdy brodawczaki nie są onkogenne, przepisuje się zastrzyki.Dobrze znany lek - Allokin-Alpha, jest dostępny w postaci ampułek do wstrzykiwań. Może być stosowany zarówno w celach terapeutycznych i profilaktycznych, nie występują działania niepożądane i przeciwwskazania. Pomaga pozbyć się brodawek bez operacji i znacznie wydłużyć okres remisji.
Wzmocnij odporność dzięki HPV
Czym jest HPV innym niż brodawczaki, onkologia i dysplazja macicy? Są to krytycznie obniżona odporność, podatność na wszystkie sezonowe infekcje i trudny okres rekonwalescencji. Sztuczne i naturalne wzmocnienie odporności jest również ważne, aby nadać ciału siłę i zdolność samodzielnego zwalczania infekcji. Do tego są specjalne leki, opłaty medyczne i metody ludowe. Jak mogę poprawić odporność?
- Kompleks korzystnych witamin z pierwiastkami śladowymi.
- Preparaty: immunomodulatory i leki przeciwwirusowe.
- Leki miękkie: żeń-szeń, Echinacea, Immunal.
- Imbir, cytryna, jeżówka, rzodkiewka, dzika róża, orzechy włoskie, miód, cytrusy - są niezbędnymi produktami dla witalności organizmu.
- Jedz więcej zielonych warzyw, świeżych owoców, pić zieloną herbatę.
- Weź udział w pływaniu, kąpieli i przeprowadzaj zabiegi wodne w domu (prysznic kontrastowy, kąpiele ziołowe).
- Dostosuj sen i odżywianie. Jedz godzinę, spać wymaganą ilość czasu.
Leki do użytku lokalnego
Zastosowanie leków do użytku wewnętrznego najczęściej nie ma żadnego wpływu na już występujące kłykciny i brodawki. Aby je usunąć, musisz uzyskać wykwalifikowaną pomoc.
Usunięcie formacji jest możliwe w następujący sposób:
Ponadto Po usunięciu kłykcin, Epigenes spray lub żel nakłada się na dotkniętą skórę.. Wymagane jest leczenie ran po usunięciu guzów, aż do całkowitego wygojenia
Maści takie jak Viferon, Aldara i Panavir.
Świece Papillomavirus
Bardzo często świeczki są włączone do reżimu leczenia.. Ich działanie ma na celu zapobieganie rozwojowi procesu zapalnego w okolicy pochwy, wzmocnienie układu odpornościowego i zapobieganie rozwojowi brodawek i brodawczaków w przyszłości.
Najczęściej używanymi świecami są:
- Genferon,
- Viferon,
- Polioksydoniowy.
Zastosuj świece należy dzielić z innymi lekami, które są zawarte w schemacie. Przebieg stosowania świec - 10 dni.
Lista immunomodulatorów
Aby organizm mógł powstrzymać rozmnażanie wirusa, zalecane są specjalne leki o właściwościach immunomodulujących.
Można ich używać wyłącznie na receptę lekarską., ponieważ mają bezpośredni wpływ na odporność człowieka.
W zależności od stopnia obniżenia odporności można przypisać:
- ludzki interferon
- KIPferon,
- Reaferon,
- Cycloferon,
- Leukinferon.
Leki te wpływają na całe ciało i szybko wchłaniają się do krwi, ale one może powodować reakcję alergiczną i nieprzyjemne skutki uboczne.
- Tamerit,
- Neovir,
- Cordyceps,
- Immunofan.
Na temat objawów i leczenia niedoczynności tarczycy u kobiet środków folk przeczytać tutaj.
Przyczyny nadmiernej potliwości u kobiet w nocy omówiono w tym artykule.
Środki ludowe
Czy to możliwe i jak leczyć wirusa brodawczaka u kobiet za pomocą środków ludowych i narkotyków? Traktowanie środków ludowych HPV jest niedopuszczalne..
Różne metody mające na celu przyżeganie brodawczaków i brodawek mogą prowadzić tylko do powikłań choroby.
Możesz znaleźć wiele wskazówek, gdzie zaleca się usunięcie guzów glistnika i czosnku. Te metody są bezsilne wobec tak przebiegłego wirusa, jak HPV.
Jednak w przypadkach ciężkiego niedoboru odporności leki te nie będą w stanie prawidłowo wpływać na organizm.
Przydatne wskazówki
Dla wielu kobiet Rozpoznanie HPV jest przerażające, szczególnie gdy mają one typ onkogennego wirusa.. W końcu większość publikacji wskazuje na możliwość odrodzenia się brodawek w nowotworach złośliwych.
W rzeczywistości nie należy się bać - konieczne jest skierowanie wszystkich wysiłków w celu wzmocnienia układu odpornościowego i wyeliminowania wirusa z organizmu.
HPV niekoniecznie spowoduje dysplazję lub raka. To może wystąpić tylko w przypadku braku leczenia przez długi czas.
Jeśli bierzesz udział w kursie leków antywirusowych, usuwaj guzy i unikaj złych nawyków, HPV nie spowoduje katastrofalnych konsekwencji. Kobieta może prowadzić normalne życie i mieć dziecko.
Ważne jest, aby dobrze jeść, utrzymywać aktywny tryb życia, rzucać palenie i pić alkohol oraz unikać stresujących sytuacji.
Wirus brodawczaka ludzkiego nie jest rakiemi jeden z czynników, które mogą do tego doprowadzić. Palenie, jedzenie tłustych potraw z dużą ilością suplementów i częste stresujące sytuacje ma podobny skutek.
Każda osoba jest odpowiedzialna za własne zdrowie, a jeśli udasz się do specjalisty na czas, poddasz się kuracji, możesz zapomnieć o HPV przez długi czas.
Pochodzenie i rozmieszczenie patogenu
Podobnie jak wirus opryszczki, wirus brodawczaka jest dobrym prowokatorem zmian w DNA wychwyconych komórek. Jest skłonny do latentnego pozostawania w ciele przez lata i jest w stanie doskonale "ochronić przed nosem", osłabiając go w miarę upływu czasu. W przeciwieństwie do wirusa opryszczki, rodzina wirusów brodawczaka ludzkiego jest znacznie większa - ponad sześćset typów przeciwko wszystkim czterem obecnym w opryszczce.
To prawda, że typy wirusa brodawczaka narządów płciowych, które są najbardziej niebezpieczne dla zdrowia kobiet, mają mniej niż czterdzieści lat. I nie wszystkie z nich mają ten sam potencjał rakotwórczy. Innymi słowy, istnieją zarówno szczepy HPV o niskim ryzyku onkogennym, i odwrotnie, odmiany HPV o wysokim ryzyku onkogennym:
- najmniej niebezpieczne są 15 szczepów,
- najbardziej rakotwórcze - tylko dziesięć,
- neutralny - tylko siedem jest znanych.
Sposoby transmisji
Odpowiedź na pytanie, w jaki sposób przenosi się wirusa brodawczaka ludzkiego, odkrył niemal natychmiast - prawdopodobnie dlatego, że wirus herpes nie jest zbyt zaraźliwy. I jest tylko kilka sposobów na przesłanie go:
- seksualne - jak z niewinnymi pocałunkami i pełnym stosunkiem płciowym,
- gospodarstwo domowe - o typowym zastosowaniu,
- przodek - gdy nie jest w stanie przeniknąć przez łożysko w okresie ciąży, wirus brodawczaka "dostaje się" do dziecka podczas porodu.
Wszystkie te opcje są odmianami tej samej ścieżki - kontaktu. Wirus papillomawirusowy przenika przez naskórek (najwyższą warstwę skóry) i zaczyna się namnażać, gdy rodzą się wszystkie nowotwory skóry od znamion do podstawników - w podstawowej warstwie skóry. Dlatego też, prowokowane przez wirusa zmiany prowadzą do pojawienia się brodawczaków - nowotworów, jednocześnie podobnych i odmiennych od brodawek.
Łatwiej jest uderzyć warstwę podstawową w wirusa brodawczaka w obecności zadrapań, obszarów, które przeszły peeling kosmetyczny lub drapanie paznokciami i szlifowanie. Tak więc ludzie na całym świecie są zarażeni nie tylko brodawczakami, ale także różyczkami, grzybami i kiłą. W tym samym czasie sam wirus brodawczaka ludzkiego nie dąży do niekontrolowanego rozprzestrzeniania się. Szybkość przechwytywania nowych partii skóry zależy od tego, jak szybko sam pacjent rozprzestrzenia wirusa brodawczaka, że tak powiem.
Objawy wirusa brodawczaka ludzkiego u kobiet i jego związek z rakiem szyjki macicy
Objawy wirusa brodawczaka ludzkiego najczęściej występują w okresie do trzech tygodni. Ogólnie jednak długi okres inkubacji jest typowy dla niego - do kilku miesięcy lub nawet lat (w zależności od stanu odporności, szczególnie skóry, w momencie infekcji).Wirus brodawczaka jest również podatny na przejście do etapu utajonego z okresowymi zaostrzeniami.
Tym, co sprawia, że wirus brodawczaka ludzkiego jest niebezpieczny, jest jego wysoki potencjał rakotwórczy. Ale temperatura, gorączka i inne objawy pogarszają się w pojedynczych przypadkach.
Głównym i, co do zasady, jedynym objawem zakażenia wirusem brodawczaka staje się wiele małych, zlokalizowanych ognisk nowotworów. Mogą pojawić się w dowolnym miejscu, a miejsce ich pojawiania się zwykle pokrywa się z miejscem penetracji wirusa brodawczaka. W procesie ich powstawania pacjenci mogą odczuwać:
- swędzenie
- uczucie pieczenia
- miejscowe uczulenie,
- uczucie gorąca i ociężałość w dotkniętym obszarze.
Ale gdy tylko wybuch, który już się pojawił, rośnie, wszystkie powyższe objawy ustępują. Pozostaje jedynie dyskomfort związany z samą obecnością brodawek, ponieważ w przeciwieństwie do wirusa opryszczki, wzrosty utworzone przez wirusa brodawczaka nie znikają wraz z końcem zaostrzenia.
Uważa się, że wirus brodawczaka jest przyczyną pojawienia się samych brodawczaków. W rzeczywistości tylko formacje na skórze wywołane przez niego wyglądają tak. A edukacja na genitaliach i innych błonach śluzowych ma inne właściwości.
- Formularz. Nowotwory wywoływane przez wirusa brodawczaka na wargach sromowych mogą przypominać "kulki" na malinowych lub nieregularnych wypukłościach w pochwie, czyli rosną całkowicie bez nogi i ledwie wystają ponad powierzchnię błony śluzowej.
- Kolor W większości przypadków brodawki narządów płciowych, nawet jeśli rosną w jamie ustnej, pozostają różowe jak otaczające je tkanki.
- Siła. Brodawki na skórze ciała są niewygodne, ponieważ gdy pacjent nie jest przyzwyczajony do ich obecności, łatwo ulega uszkodzeniu z powodu swojej wrodzonej miękkości. Warto jednak podjąć minimalne środki, aby uniknąć obrażeń, ponieważ okazuje się, że są odporne nawet na pranie raczej szorstką ściereczką. Ale brodawki narządów płciowych są nietolerancyjne na wiele czynników. Różnica wynika z faktu, że komórki skóry narządów płciowych z definicji nie mogą być tak silne, jak komórki skóry ciała.
Wszystko to dotyczy formacji w jamie ustnej i gardle, gdziekolwiek się one znajdują, a także ścian pochwy u kobiet i błony śluzowej szyjki macicy. Aby dowiedzieć się o pojawieniu się kolonii brodawek (czyli o zakażeniu wirusem brodawczaka), jeśli znajduje się ona w niedostępnych miejscach inspekcji, możliwe jest jedynie niewielkie krwawienie i uczucie pieczenia za pomocą coitus lub bezpośrednio po nim. Dlatego też oznaki podrażnienia i uszkodzenia błony śluzowej w przypadku braku widocznych przyczyn powinny w każdym razie być alarmujące.
Brodawki narządów płciowych i onkologia
Ogólnie rzecz biorąc, rak szyjki macicy ma wiele czynników ryzyka, w tym:
- palenie jest prawdą, żaden onkolog ani narkolog nie może przekonująco wyjaśnić związku między jednym a drugim,
- urazy - otrzymane w każdych okolicznościach, ale częściej niż w momencie narodzin,
- wiek - z przyczyn, które nie są całkowicie zrozumiałe (najprawdopodobniej o podłożu hormonalnym) rak szyjki macicy występuje najczęściej u pacjentów w wieku od 35 do 40 lat i od sześćdziesięciu do sześćdziesięciu pięciu lat,
- opryszczka narządów płciowych jest kolejnym potężnym mutagenem oprócz wirusa brodawczaka,
- rozwiązłość w związkach - najwyraźniej ten czynnik jest ważny z powodu współistniejących infekcji narządów płciowych takich pacjentów.
Jeśli chodzi o brodawczaka szyjki macicy, same brodawki występują rzadko i zwykle jest to tylko kwestia zainfekowania jej tkanek wirusem brodawczaka. Jak wierzy się w ginekologię, jest ona spleciona z komórkami śluzówki w DNA, powodując zmiany charakterystyczne dla raka, w tym szybki niekontrolowany podział jego komórek. W rezultacie najpierw rozwija się dysplazja śluzówki (stan przedrakowy), a następnie:
- rak płaskonabłonkowy - ponad 80% przypadków jest z nim związanych, ponieważ płaskie komórki nabłonkowe dowolnych błon są optymalnymi celami dla wirusa brodawczaka,
- lub gruczolakorak - w którym wirus brodawczaka dotyka nie płaskich, ale gruczołowych komórek błony śluzowej szyjki macicy. Gruczolakoraki stanowią pozostałe 20% przypadków złośliwych guzów szyjki macicy.
Jak wykryć HPV
Jeśli rozpoznanie raka szyjki macicy nie jest trudne i odbywa się przez zewnętrzne badanie, to szybkie rozpoznanie wirusa brodawczaka u kobiet i mężczyzn jest hamowane przez kilka czynników.
- Niewidzialny patogen. Podobnie jak wszystkie wirusy, wirus brodawczaka jest pasożytem wewnątrzkomórkowym, który także preferuje zagnieżdżanie ognisk, pozostając ledwo zauważalnym dla obrony immunologicznej organizmu.
- Usunięto objawy. Nowotwory wywołane przez wirusa brodawczaka również rosną w lokalnych ogniskach. Ponadto u kobiet wzrost pierwszych kolonii często występuje, gdy nie można ich wykryć za pomocą środków wizualnych lub dotykowych.
- Zamieszanie z objawami. Nie wszystkie brodawki, znamiona, a nawet same brodawki są spowodowane przez infekcję wirusową. Tak więc, pojedyncze nowotwory dowolnego typu pojawiają się na skórze i z wiekiem. Ich powstawanie w miarę starzenia się skóry wiąże się z charakterystycznym wysokim tempem regeneracji, a także związanymi z wiekiem zaburzeniami metabolizmu i podziału komórek. A wirus brodawczaków nie ma z tym nic wspólnego.
- Długa remisja. Większość przypadków infekcji wirusem brodawczaka jest naprawdę skutecznie zatrzymywana przez układ odpornościowy w okresie do roku. Ale jego rakotwórcze szczepy mogą opuścić nawet po ich całkowitym stłumieniu tylko kilka wirusowych ciał, ale bardzo niebezpieczne.
- Łagodny dyskomfort. Po pierwsze, ogniska brodawek wywoływane przez wirusa brodawczaka nie zaburzają w szczególny sposób pacjenta. Po drugie, wirus brodawczaka rozprzestrzenia się powoli, a kobiety, podobnie jak mężczyźni, szybko rozwijają nawyk jego nieuniknionych konsekwencji.
Terapia za pomocą naukowych i ludowych środków zaradczych
Największym problemem współczesnej medycyny jest brak skutecznych leków przeciw jakimkolwiek wirusom, w tym wirusowi brodawczaka. Bakterie, pierwotniaki, grzyby i tak dalej. nie są podatne na głębokie mutacje, podczas gdy wirusy, przeciwnie, wykorzystują swoją zdolność do przejścia w nieskończoność jako główny sposób przetrwania. Ponieważ narzędzie opracowane przeciwko jednemu szczepowi, zwykle nie działa na innych. Stworzenie szczepionek przeciwko każdemu z nich, biorąc pod uwagę ich ilość, jest kosztowne i trudne, chociaż w przypadku wirusa grypy nawet to podejście jest stosowane.
Immunostymulanty
W odniesieniu do wirusa brodawczaka ludzkiego, takie roztwory nie zostały jeszcze zastosowane i nie istnieją specjalne tabletki brodawczaków. Najlepsze, co może zaoferować nam nauka w chwili obecnej, są leki immunologiczne - stymulatory komórkowej odporności przeciwwirusowej, zawierające już "gotowe" interferony. Interferony są specjalnymi białkami na powierzchni komórek, które są wytwarzane w odpowiedzi na zakażenie wirusami i zapobiegają ich przenikaniu przez błonę komórkową. Na samym początku choroby ich liczba wzrasta, a po kilku tygodniach po wyleczeniu znowu spada do normy.
Objawy
Ponieważ głównym objawem wirusa brodawczaka jest wzrost brodawek, walka z nim jest ograniczona do ich usuwania za pomocą metod:
- kriodestrukcja - niszczenie ciekłym azotem,
- elektrokoagulacja - ogrzewanie do temperatury zaniku za pomocą elektrod punktowych,
- Usuwanie lasera jest w zasadzie takie samo wypalanie jak w przypadku prądu elektrycznego.
W zależności od poziomu kliniki, charakterystyki obudowy i życzeń pacjenta można również użyć zwykłego skalpela, oparzenia kwasem i innych metod.To samo dzieje się z początkowymi stadiami dysplazji szyjki macicy u kobiet zakażonych wirusem brodawczaka - wycinają one wszystkie tkanki z istniejącymi zmianami na poziomie komórkowym, a także małą "gwarantowaną" podaż sąsiednich warstw.
Alternatywne leczenie
Środki ludowe są bezsilne wobec wirusa brodawczaka ludzkiego, jak również wszystkich wyżej wymienionych wynalazków nauki. Najlepsze, co było i jest w arsenale medycyny ludzi z infekcji to trujące rośliny, takie jak kolor bzu, kora dębu, a nawet akonit (stosowany w chemioterapii roślin, gdy ofi- cyjna onkologia odrzuciła pacjenta).
Ich działanie jest podobne do działania antybiotyków, ponieważ trucizny w ich składzie są szkodliwe dla patogenów - nie tylko tkanek ciała. Ale prawie nie działają one na wirusy, w tym na wirusa brodawczaka, ponieważ komórki są wyjątkowo niechętne, aby wprowadzić do środowiska nieznane i szczególnie toksyczne związki, a wirus mnoży się wyłącznie wewnątrz niego.
Tak więc wywary, nalewki i napary umiarkowanie trujących roślin nadają się tylko do leczenia inwazji bakteryjnych, grzybiczych, robakowatych. W leczeniu wirusa brodawczaka tradycyjna medycyna kieruje się takimi samymi metodami, jak ta oficjalna, ograniczona do eliminacji wzrostu na skórze. Po prostu nie jest to sprzęt precyzyjny, ale inne środki są stosowane częściej.
- Ciągnąc wątek. Jeśli guz ma nogę. Główną wadą tej metody jest zachowanie tej nogi, chociaż z medycznego punktu widzenia jest ona dwukrotnie niebezpieczniejsza od innych części wzrostu.
- Palenie kwasów. Każdy, jeśli tylko skoncentrowany. Metoda jest skuteczna i jest stosowana nawet w kosmetologii, choć pozostawia po sobie wielokolorowe plamki. Wariantem tej metody jest spalanie drzazgi.
- Żółć. Szczególnie często stosowany w leczeniu brodawek i kaszaków podeszwowych.
- Niszczenie nadtlenku wodoru. Jedna z najłagodniejszych opcji zapożyczonych z oficjalnej medycyny. To prawda, że nadtlenek "nie bierze" wszystkich guzów skóry i nie wpływa na ich niebezpieczną nogę.
Dlatego tradycyjna medycyna jest również w stanie uratować pacjenta od najbardziej frustrującego pojawienia się ognisk wywołanych przez wirusa brodawczaka. Wady jej podejścia w porównaniu z bardzo podobnymi metodami kosmetologii sprzętowej polegają jedynie na tym, że przy zmniejszonych urazach ogólnych często opuszcza nogę w dolnych warstwach skóry - podstawę guza. Ponadto w jej arsenale nie ma środków do usuwania brodawek z błon śluzowych - warg, policzków, pochwy, łechtaczki, głowy penisa. Co więcej, jest on bezsilny wobec już rozpoczętych zmian w tkankach szyjki macicy u kobiet.
Zapobieganie chorobom
Uważa się, że szczepionka przeciwko wirusowi brodawczaka już istnieje i pomaga zapobiegać infekowaniu żeńskiego układu rozrodczego. Nadal nie ma żadnej innej prewencji występowania wirusa brodawczaka, ponieważ nawet prezerwatywa nie chroni przed zarażeniem (bliski kontakt partnerów z sąsiadującymi skórnymi pozostałościami).
To z powodu braku przekonywujących alternatyw, lek wydany w 2006 roku przez amerykańską firmę Merck & Co (Merck & Co) niemal natychmiast zyskał światową sławę. Mówimy o szczepionce przeciwko wirusowi brodawczaka Gardasil, stworzonemu metodami inżynierii genetycznej. Przyjmuje się, że tworzy stabilną odporność na cztery najczęstsze szczepy wirusa brodawczaka. Nieco później pojawił się tańszy odpowiednik "Gardasil" zwany "Cervarix", wyprodukowany przez innego producenta i dający odporność tylko dwóm, a nie czterem szczepom wirusa brodawczaka.
Z jednej strony, wraz z pojawieniem się szczepionek na raka szyjki macicy, sytuacja z nim na całym świecie powinna ulec dramatycznej zmianie (wystarczy ponad dziesięć lat). Z drugiej strony nic takiego się nie wydarzyło i jest kilka powodów.
- Wydajność.Łatwo zauważyć, że szczepienie przeciwko czterem, nawet jeśli najczęstsze typy wirusa brodawczaka tylko z 40 wirusów narządów płciowych, nie jest w 100% chronione.
- Bezpieczeństwo Według jej roszczeń do obu leków jeszcze bardziej. Testy "Gardasil" trwały więc tylko dwa lata, chociaż to za mało, a ich obowiązkowy okres w Federacji Rosyjskiej, na przykład, wynosi pięć lat. Jednocześnie od 2007 r. Do chwili obecnej w Stanach Zjednoczonych 18 uderzeń wśród dzieci i młodzieży, czyli szczepień przeciwko grypie Gardasil, zostało udowodnionych w sądzie. Nieoficjalnie nazywano postaciami - około 40 przypadków zgonów i ponad tysiąc - różnymi zaburzeniami zdrowia, od niepłodności do układowych patologii autoimmunologicznych. Jednakże, te stwierdzenia przeciwko szczepionce przeciwko wirusowi brodawczaka nie zostały udowodnione.
O "Cervarix" we wszystkich tych aspektach wiadomo znacznie mniej. I chociaż nikt jeszcze nie złożył pozwów przeciwko niemu, szczepionka przeciwko wirusowi HPV z jego pomocą budzi jeszcze więcej wątpliwości. W końcu może się zdarzyć, że skutki uboczne leku powodują więcej szkód dla organizmu niż jakikolwiek szczep wirusa HPV, ale jak dotąd nikt nie wie.
