Zapalenie nerwu kulszowego (nerwoból nerwu kulszowego, rwa kulszowa, rwa kulszowa) jest jedną z najczęstszych chorób neurologicznych związanych z uszkodzeniem nerwu kulszowego (n. Ischiadicus) i klinicznie objawiającym się palącym bólem w tylnej części uda, osłabieniem stawu kolanowego oraz wrażliwość skóry na skórę nóg i stóp.
Choroba jest zwykle jednostronna. Obustronne zmiany nerwu kulszowego są rzadko obserwowane. Korzystnie osoby w wieku 40-60 lat cierpią na rwę kulszową, częstość występowania wynosi 25-30 przypadków na 100 000 mieszkańców.
Zapalenie nerwu kulszowego może trwale zmniejszyć zdolność pacjenta do pracy, aw ciężkich przypadkach nawet staje się przyczyną niepełnosprawności. Dlatego patologia ta jest uważana przez kręgowców i neurologów nie tylko za problem medyczny, ale także społecznie istotny.
Przyczyny zapalenia nerwu kulszowego
Przyczyny prowadzące do zapalenia nerwu kulszowego są różne. Należą do nich:
- hipotermia okolicy lędźwiowej,
- podnoszenie ciężarów
- zakażenie wirusem herpes
- osteochondroza,
- dna
- urazy miednicy,
- przepuklina krążka międzykręgowego
- spondyloza
- zwężenie kanału kręgowego,
- złośliwe lub łagodne guzy kręgosłupa,
- złośliwe lub niezłośliwe guzy narządów miednicy,
- zespół piriformisu,
- cukrzyca
- choroby urologiczne i ginekologiczne,
- ciąża i patologiczny poród,
- Zespół Reitera,
- Borelioza,
- zakrzepica naczyń krwionośnych,
- zatrucia metalami ciężkimi (arsen, rtęć, ołów).
Ponadto, choroby zakaźne, takie jak zakażenie HIV, odra, różyczka, szkarlatyna i gruźlica, mogą stać się przyczyną zapalenia nerwu kulszowego.
Objawy zapalenia nerwu kulszowego
Głównym objawem zapalenia nerwu kulszowego jest intensywny ból, który rozprzestrzenia się wzdłuż uszkodzonego tułowia nerwu i jest nazywany rwa kulszowa. Jest zlokalizowany w okolicy pośladkowej i tylnej powierzchni uda, daje goleń i stopę do samych wierzchołków palców. Charakter tego bólu opisują pacjenci jako "cios sztyletem", strzelanie lub palenie bólu. Często jest tak silnie wyrażane, że pacjenci przyjmują wymuszoną pozycję i nie mogą poruszać się samodzielnie. Zespół bólowy jest związany z upośledzoną wrażliwością skóry w dotkniętej kończynie dolnej.
Badanie obiektywne określa trudność zgięcia nogi w stawie kolanowym, co tłumaczy się niedowładami mięśni półnaczyniowych, półbłoniastych i bicepsa. Na tym tle ton mięśnia czworogłowego uda zaczyna dominować, a noga jest ustalona w pozycji wyprostowanej w stawie kolanowym. Dlatego typowym objawem zapalenia nerwu kulszowego jest chodzenie pacjenta z prostą nogą.
Podczas przeprowadzania badania neurologicznego odnotowuje się zmniejszenie lub brak odruchów Achillesa i ścięgna podeszwowego, niedowład mięśni stopy. Długotrwała choroba może powodować atrofię tych mięśni.
Zaburzenia wrażliwości na ból w zapaleniu nerwu kulszowego obejmują zewnętrzną i tylną powierzchnię kości piszczelowej, a także stopy. Osłabienie odczuwania mięśniowo-stawowego obserwuje się w stawach skokowych i międzypaliczkowych, a w obszarze zewnętrznej kostki wrażliwość na wibracje zanika lub gwałtownie słabnie.
Inne objawy zapalenia nerwu kulszowego to:
- ból w punkcie wyjścia nerwu kulszowego na udzie,
- ból w punktach Valle i Gara,
- Objawy pozytywne Bonnet (objaw napięcia), polegające na tym, że pacjent ma ostry ból podczas próby leżenia w pozycji leżącej, biernie porusza nogą zgiętą w stawie kolanowym i biodrowym z boku,
- pozytywny objaw Lasega (ostry ból pojawiający się na pewnym etapie powolnego podnoszenia wyprostowanej nogi leżąc na plecach).
W niektórych przypadkach zapaleniu nerwu kulszowego towarzyszą zaburzenia naczynioruchowe i troficzne. Przejawia się to przez schładzanie skóry stopy, jej sinicę, upośledzone pocenie się w okolicy podeszwowej (nadmierne pocenie się, anhidrosis).
Diagnostyka
Rozpoznanie zapalenia nerwu kulszowego, ze względu na wyraźny kliniczny obraz choroby, nie powoduje trudności. O wiele trudniej jest ustalić przyczynę rozwoju procesu patologicznego.
W momencie badania pacjenta neuropatolog zwraca szczególną uwagę na osobliwości zespołu bólowego, obszary utraty odruchów, zmniejszenie siły mięśni i osłabioną wrażliwość skóry.
W diagnostyce zapalenia nerwu kulszowego stosuje się metody diagnostyki instrumentalnej:
- elektroneurografia,
- elektromiografia,
- badanie ultrasonograficzne narządów miednicy i stawów biodrowych,
- prześwietlenie kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego,
- obliczona lub rezonans magnetyczny narządów miednicy i stawów biodrowych.
Czym jest rwa kulszowa?
Nerw kulszowy jest wystarczająco długi, tworzy się w splocie biodrowo-spoczynkowym i przechodzi wzdłuż udowej strefy. W dole podkolanowym jest podzielony, jedna część idzie do golenia, druga do stopy. Ból w zapaleniu nerwu kulszowego jest niemożliwy do niezauważenia. Niektórzy niedoświadczeni specjaliści w niektórych przypadkach mylą tę chorobę z osteochondrozą. Najczęściej zdarza się to, gdy pacjent nie może dokładnie opisać swojego bólu i pokazać dokładną lokalizację zmiany. Główna różnica między zapaleniem nerwu kulszowego a osteochondrozą w lokalizacji bólu. W pierwszym przypadku może się zamanifestować tylko po jednej stronie ciała, w drugim przypadku ból się otacza.
Objawy choroby
Objawy rwy kulszowej mogą się znacznie różnić. Wszystko zależy od ciężkości choroby, ogólnego stanu organizmu, obszaru uszkodzenia tkanek i mięśni nerwowych. Głównym objawem klinicznym jest silny ból.
Zakończenia nerwów znajdują się na całym ciele i mają dużą liczbę receptorów, które są bardzo wrażliwe na jakiekolwiek efekty lub uszkodzenia. Dlatego, gdy pacjent jest uszczypnięty, pojawia się prawie nieznośny ból.
Ból odczuwany jest w strefie pośladkowej i rozprzestrzenia się po całej nodze, czasem sięgając palców u nóg. W takich przypadkach lekarz prowadzący zaleca ograniczenie aktywności ruchowej w jak największym stopniu. W spoczynku ból ustępuje i jest raczej bolesny w naturze. Jeśli osoba zdecydowała się chodzić, nawet trochę napięte ból mięśni podczas zginania do przodu lub boku, kaszlał, a następnie zespół bólowy wzrasta, bóle strzelania są możliwe. Objawy rwy kulszowej objawiają się także w drętwieniu nóg.
Pacjenci z przewlekłą chorobą pleców dokładnie znają koncepcję rwy kulszowej i co to jest. Ta kategoria obywateli często skarży się na okresowy paraliż kończyn dolnych.
Metody leczenia
Zapalenie nerwu kulszowego i jego leczenie jest przepisywane wyłącznie przez lekarza prowadzącego, jest wybierane ściśle indywidualnie. Dlatego nie można powiedzieć na pewno, jak długo traktuje się konkretny przypadek choroby. Leczenie zależy od ogólnego obrazu choroby, stopnia nasilenia, stanu zdrowia pacjenta, wieku. W większości przypadków stosuje się terapię skojarzoną.
Leczenie rwy kulszowej rozpoczyna się od uśmierzenia bólu, silnego działania na główne ogniska zapalne za pomocą leków leczniczych. W tym przypadku ortofen, diklofenak i rhemoksykam, testowane przez lata, są zapisywane. Mają dobry efekt przeciwzapalny, skutecznie znieczulają. W celu przyspieszonego szybkiego dostarczania leku do organizmu, leki podaje się domięśniowo lub dożylnie. Chondroprotektory pomogą wyleczyć chorobę, zmniejszyć stan zapalny, przywrócić uszkodzone tkanki.
Fizjoterapia
W przypadku rwy kulszowej, która początkowo była leczona lekami i dała pozytywne wyniki, dozwolony jest kolejny etap leczenia rwa kulszowa: fizjoterapia. Najczęściej jest to kurs elektroforezy, magnetoterapia. Jeśli lekarz zauważy poprawę, dodatkowo zalecany jest terapeutyczny trening fizyczny. Kompleks ćwiczeń dla każdego pacjenta jest indywidualny i specyficzny. Specjalista ds. Programowania bierze pod uwagę przyczyny choroby, nasilenie, poziom sprawności fizycznej pacjenta, cechy związane z wiekiem.
W domu
Leczenie rwy kulszowej w domu jest dozwolone, jeśli terapia w domu jest prowadzona w formie profilaktyki. Pacjent zostaje wypisany z placówki medycznej w tym czasie, jeśli główne zmiany chorobowe tkanki zostaną przywrócone, a ból praktycznie nie zostanie zaburzony. Efekty lekowe można już znacznie zmniejszyć. W diagnozie rwy kulszowej, ostrego zapalenia nerwu kulszowego, większość osób aktywnie korzysta z leczniczych receptur tradycyjnej medycyny. Jest to dozwolone, ale pod warunkiem, że pacjent szczegółowo poinformuje o tym lekarza, a on wyda zalecenia dotyczące leczenia choroby do końca.
Wymieniamy najbardziej znane składniki leczenia domowego:
- Kochanie Leczenie rwy kulszowej rzadko przebiega bez uzdrawiającego masażu miodem. Procedura może być przeprowadzona niezależnie lub poprosić o pomoc krewnych. W przypadku rwy kulszowej, której leczenie jest dość skomplikowane, "wymaga" produktu, aby był naturalny i płynny. Zajmie to 250-300 g, podgrzeje i doda 40-50 g naparu alkoholowego. Ochłodzić płyn i zastosować zgodnie z zaleceniami. Ale warto pamiętać, że masaż lędźwiowy nie powinien być bolesny, ponieważ można zranić mięśnie lub stawy.
- Wosk pszczeli. Dzięki propolisowi aplikacje rozgrzewające. Dobrze rozgrzany i uśmierzający ból.
- Balsam podawany z ziołami. Kiedy rwa kulszowa do gotowania, możesz wziąć glistnika, gorzki pieprz, aloes w równych proporcjach, o dużej łyżce. Mieszamy i rozcieńczamy masę z wódką, 200-250 g. Co dalej: w ciemnym miejscu przez 7-8 dni. Codziennie przetwarzamy miejsca umiejscowienia bólu, czas trwania kursu nie przekracza 7-10 dni.
- Liście agawy. Stosujemy się do dotkniętych miejsc, nawijamy je mocno, możemy je ogrzać szalikiem lub szalikiem na górze.
- Napar z dzikiego rozmarynu. 2 duże łyżki zalać 5 łyżkami czystego oleju roślinnego. Powstała mieszanka nalega 12-14 godzin i stosuje się do jej zamierzonego celu, to jest pocierać dotknięte miejsca.
- Wanny lecznicze z dodatkiem nalewki z drzewa iglastego. Świeże gałązki sosnowych igieł zalewamy wrzątkiem i gotujemy na wolnym ogniu przez pół godziny. Weź kąpiel z iglastą nalewką nie dłużej niż 15 minut.
- Hirudoterapia (leczenie pijawkami). Rwa kulszowa, choroba wywołująca proces zapalny w organizmie. Współczesna medycyna udowodniła, że pijawki mogą łagodzić stany zapalne już po jednej sesji.
Warto pamiętać, że bez względu na to, jak chwali się tę lub inną popularną metodę leczenia i nie powiedzieli, jak leczyć rwę kulszową szybko i bez konsekwencji w ten sposób, tradycyjna terapia może mieć własne przeciwwskazania. W szczególności może wystąpić reakcja alergiczna.
Żywność zdrowotna
W przypadku zapalenia nerwu kulszowego, objawy i leczenie, które lekarz musi kompilować indywidualny plan odżywiania. Leczenie rwy kulszowej wymaga znacznych zmian w diecie.Lepiej jeść trochę 5-6 razy dziennie. W diecie muszą być obecne produkty zawierające błonnik, wapń, magnez, żelazo, witaminy A, C, E.
Aby nasycić organizm wapniem, należy go używać w żywności: ryby, orzechy, owoce morza, kalafior, orzechy, wątroba.
Magnez znajduje się w awokado, grochu, fasoli, pistacji. Żelazo znajduje się w soczewicy, grochu, kukurydzy i pszenicy. Witamina A znajduje się w brokułach, czosnku, twarożku. Witamina C występuje w kiwi, rokitniku, czarnej porzeczce, pomarańczy, cytrynie. Witamina D: wątroba, kwaśna śmietana, jajo kurze, masło. Z diety należy usunąć lub znacząco ograniczyć wędzone mięso, słodycze, słone i tłuste potrawy. Ta kategoria żywności przyczynia się do przyrostu masy ciała, co jest wysoce niepożądane w przypadku rwy kulszowej.
Zapobieganie
Leczenie zapalenia nerwu kulszowego to tylko połowa sukcesu. Aby zapobiec rozwojowi choroby i ustąpieniu bólu, konieczne jest przestrzeganie ogólnych zasad zapobiegania. Dzięki odpowiedniemu podejściu i wielkiej chęci bycia zdrowym, nie jest to trudne:
- Trzymaj plecy prosto (postawa)
- Unikaj uszkodzeń mechanicznych i upadków,
- Zachowaj wagę pod kontrolą
- Nie przegrzewaj i nie przechładzaj,
- Nie zezwalaj na rozwój chorób zakaźnych.
Pytanie, jak szybko leczyć rwa kulszowa zdecydowanie nie może odpowiedzieć na żadnego lekarza. Choroba przebiega indywidualnie i mogą to być całkowicie różne oznaki i objawy. Dlatego leczenie może być opóźnione przez pewien czas.
Extravasal kompresja tętnicy kręgowej
Jak zrobić zastrzyki na zapalenie nerwu kulszowego?
Jak leczyć zapalenie nerwu kulszowego?
Kompleksowe leczenie rwy kulszowej ma na celu łagodzenie bólu, przywracanie wrażliwości i funkcji motorycznych kończyn, i polega na stosowaniu leków, terapii manualnej, masażu, metodach fizjoterapii, fizykoterapii.
Szeroko stosowane są metody medycyny alternatywnej - akupunktura, hirudo-cierpliwość (leczenie pijawkami), tradycyjna medycyna i leczenie sanatoryjne (w okresach remisji choroby).
Leczenie farmakologiczne zapalenia nerwu kulszowego
W ostrym okresie rwy kulszowej zaleca się stosowanie leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych w celu złagodzenia silnego zespołu bólowego. W tym celu należy stosować leki z grupy NLPZ (Diklofenak, Ortofen, Indometacyna, Meloksykam, Ketoprofen), a także silne nienarotyczne środki przeciwbólowe (Sedalgin, Sedalgin Neo, Baralgin, Pentalgin).
W ciężkich przypadkach, gdy pacjent jest dręczony przez silny ból, który nie jest podatny na leczenie powyższymi lekami, lekarz może przepisać opioidowe leki przeciwbólowe (Tramadol, Tramal, Tramalin). Powinny być przyjmowane pod nadzorem lekarza na krótkich kursach, ponieważ leki te szybko mogą powodować uzależnienie i uzależnienie od narkotyków, mają wiele przeciwwskazań i skutków ubocznych. Ponadto, w celu złagodzenia bólu, zaleca się blokowanie novocainic lub ultracainic.
Hormony kortykosteroidowe (prednizon, hydrokortyzon), przepisywane w ostrym okresie, pomagają szybko tłumić rozwój procesu zapalnego, łagodzić obrzęki i poprawiać ruchomość kończyn. Jednak we wszystkich przypadkach nie można stosować leków hormonalnych, przepisuje się je tylko w przypadku ciężkiego obrzęku w odcinku lędźwiowo-krzyżowym.
Jako terapia podtrzymująca używają środków zwiotczających mięśnie, przeciwutleniaczy, kompleksów witaminowych i innych leków, które pomagają przywrócić dopływ krwi i odżywianie dotkniętych nerwów i normalizować ich funkcje.
Leki zwiotczające mięśnie (Sirdalud, Tizanidine, Mydocalm, Tolperisone) doskonale rozluźniają mięśnie, co eliminuje szczypanie włókien nerwowych, pomaga zmniejszyć ból, przywraca wrażliwość i zakres ruchów dotkniętej kończyny.
Kompleksowe preparaty zawierające witaminy z grupy B (Kombilipen, Milgamma, Binavit) zmniejszają nasilenie objawów neuronalnych i przywracają przepuszczalność impulsu nerwowego wzdłuż włókien, co przywraca dawną wrażliwość na kończyny, usuwa drętwienie i inne nieprzyjemne objawy.
W celu przywrócenia nieprawidłowego ukrwienia i odżywienia tkanek stosuje się angioprotektory i korektory mikrokrążenia (Actovegin, Curantil, Trental). Takie leki zwalczają zanikowe zmiany w mięśniach i przywracają uszkodzone struktury nerwu kulszowego. W tym samym celu kompleksy witaminowe z zawartością witamin C, E, pierwiastków śladowych - miedzi, selenu i innych przydatnych substancji są przepisywane jako przeciwutleniacze.
Metaboliczne leki, takie jak Mildronate, Inosine, Riboflavin, Elkar pomagają poprawić odżywianie korzeni nerwowych rdzenia kręgowego i splotu krzyżowego, przywracając w ten sposób funkcję uduszenia nerwu kulszowego i przywracają wrażliwość i aktywność ruchową kończyn.
Maści do leczenia rwy kulszowej
Zdjęcie: Voltaren Emulgel
Lokalne czynniki zewnętrzne są przepisywane jako dodatek do głównego leczenia, ponieważ ich głównym celem jest złagodzenie bólu. Podczas leczenia rwy kulszowej pokazano czynniki zewnętrzne o działaniu drażniącym i rozgrzewającym, które poprawiają krążenie krwi w dotkniętym obszarze i zmniejszają intensywność bólu. W zapaleniu nerwu kulszowego przepisywane są następujące leki:
- maść na bazie jadu węża i pszczoły (Nayatoks, Apifor),
- kamfora lub maść terpentynowa,
- fundusze zewnętrzne z ekstraktem z ostrych papryki (Espol),
- żele, kremy i maści z grupy NLPZ (żel Voltaren, Diklofenak, Nurofen, Indometacyna),
- preparaty do użytku zewnętrznego z elementami rozgrzewającymi lub drażniącymi (Finalgon, Viprosal, Kapsikam).
Zewnętrzne środki dla rwy kulszowej nakłada się na dotknięty obszar 2 do 3 razy dziennie. Po zabiegu bolesny obszar zostaje zamknięty ciepłym bandażem, aby wzmocnić działanie rozgrzewające miejscowych preparatów.
Metody fizjoterapii, terapia ruchowa
Fizjoterapia dla rwy kulszowej jest stosowana w okresach remisji choroby, gdy ból jest nieobecny, ale utrzymują się oznaki związane z niedożywieniem i dopływem krwi do tkanek oraz z utratą wrażliwości. Lekarz może zalecić następujące procedury:
- darsonwalizacja,
- prądy dynamiczne
- magnetoterapia
- leczenie laserowe
- UHF
- elektroforeza
- masaż,
- akupunktura.
Fizjoterapia rozluźnia mięśnie, usuwa spinki z korzeni nerwowych, przywraca ruchomość i wrażliwość kończyn oraz pozwala zapobiegać nawrotom nawrotów i zapobiegać im.
W odniesieniu do masażu, aby przywrócić napięcie mięśniowe i krążenie krwi w dotkniętym obszarze, masowano obszar lędźwiowy, obszar pośladków, ud, nóg i stóp. Aby uzyskać stabilny efekt terapeutyczny, należy przeprowadzić 10 sesji masażu leczniczego trwającego do 30 minut. Wzmocnienie efektu masażu ułatwia ćwiczenia terapeutyczne. Możesz wykonywać proste ćwiczenia w domu lub w szpitalu pod okiem doświadczonego instruktora.
Leczenie chirurgiczne
Operacja zapalenia nerwu kulszowego jest zalecana tylko wtedy, gdy metody leczenia medycznego i fizjoterapii nie przynoszą rezultatów.
Aby wyeliminować szczypanie nerwu, konieczne jest uciekanie się do tego rodzaju zabiegów chirurgicznych, takich jak mikrodiscektomia i discectomy, których istota polega na całkowitym lub częściowym usunięciu krążka międzykręgowego, prowokując uwięzienie nerwu kulszowego.
Leczenie zapalenia nerwu kulszowego w domu
Folk healers mogą oferować wiele narzędzi do leczenia rwy kulszowej.Ale przed rozpoczęciem każdego z nich należy skonsultować się z lekarzem, aby uniknąć niepożądanych powikłań.
- Wosk pszczeli. Kompres z woskiem pszczelim jest doskonałym środkiem rozgrzewającym, który pozwala zmniejszyć objawy bólu rwy kulszowej. Przed zabiegiem wosk powinien być stopiony w kąpieli wodnej i uformowany z niego ciasto zgodnie z rozmiarem dotkniętego obszaru. W ciepłej formie nałóż ciasto z wosku na obolałe miejsce, przykryj folią na wierzchu, ogrzej ręcznikiem lub kocem i zostaw kompres na noc. Procedura może być wykonywana codziennie w ciągu tygodnia.
- Nalewka z pączków sosny. Szlifowanie na bazie nalewki pomaga wyeliminować ból i zmniejszyć stan zapalny. Zamiast pączków sosny można użyć igieł świerkowych lub kwiatostanów mniszka lekarskiego. Surowce roślinne umieszcza się w półlitrowym słoju, napełniając je wieszakami, wlewa 500 ml wódki i pozostawia w ciemnym miejscu na tydzień. Gotową nalewkę stosuje się do codziennego ścierania dotkniętego obszaru.
- Można masować. W domu możesz sam wykonać zabieg za pomocą słoja do masażu. Po pierwsze, dotknięty obszar powinien być pomazany kremem rozgrzewającym lub maścią z kasztanowca, a następnie włożyć słoik i przesunąć go ruchem okrężnym zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Czas trwania zabiegu wynosi 10 minut, należy go przeprowadzać co drugi dzień.
Znajdź synonim słowa Word Sciatica
inna nazwa dla rwy kulszowej
• Uszkodzenie nerwu kulszowego, rwa kulszowa
• Neuralgia nerwu kulszowego
• Choroba nerwów kulszowych
• Zapalenie siedzenia. nerw
• Dolegliwość nerwu kulszowego
• Jedna z konsekwencji osteochondrozy
• Uszkodzenie nerwu kulszowego
• Zapalenie nerwu kulszowego
• Nerw kulszowy
• Obrzęk nerwu kulszowego
• Zwolniony. nerw kulszowy
• Zapalenie nerwu kulszowego
• Choroba, uszkodzenie nerwu kulszowego
• Inna nazwa zapalenia korzeni
• Uszkodzenie nerwu kulszowego, rwa kulszowa
Objawy zapalenia nerwu kulszowego
Gdzie jest nerw kulszowy? Są to 2 największe i najdłuższe nerwy w ludzkim ciele, które przechodzą na palce po lewej i prawej stronie talii. Zwykle w przypadku stanu zapalnego pacjent jest zaniepokojony bólem tylko jednego z nich, zlokalizowanego w pośladku, za udem, za kolanem na łydce, sięgającym stopy.
W przypadku zapalenia nerwu lub ścięgna kulszowego objawy, ból są opisywane przez pacjentów jako pieczenie, kłucie, ostry, cięcie. Oboje pojawiają się i znikają nagle, jednak w ciężkich stanach zapalnych mogą być przewlekłe, z nawracającymi nawrotami.
Początek stanu zapalnego zwykle rozpoczyna się po nadmiernym obciążeniu emocjonalnym lub fizycznym, szczególnie w połączeniu z hipotermią, często rozpoczyna się w nocy. W trakcie nerwu wrażliwość skóry może zostać zakłócona lub może wzrosnąć - mrowienie, gęsia skórka lub odwrotnie, zmniejszenie - drętwienie. Po pierwsze, ból rozciąga się do tylnej części uda, opadając na dolną nogę i stopę.
Po ataku ból pozostaje między piątym kręgiem lędźwiowym i 1 kośćmi krzyżowymi, a także pod kolanem i pośrodku pośladków. Ze względu na silny ból, osoba może omdleć, a także zaburzenia autonomiczne - zwiększone pocenie się stóp, obrzęk i zaczerwienienie skóry. Ból wzrasta z długotrwałym staniem, chodzeniem, siedzeniem na twardej powierzchni. W atakach bólu, osoba przyjmuje wymuszoną pozycję ciała, spoczywającą na zdrowej nodze, jednym z objawów nacięcia nerwu kulszowego jest zaburzenie chodu (patrz także przyczyny bólu pleców, dawanie nogi).
W przypadku ostrego zapalenia nerwu kulszowego objawy są wyrażane jako silne osłabienie lub całkowite naruszenie funkcji nerwu. W tym samym czasie mięsień pośladkowy, udowy lub brzuchaty może się zmniejszyć.Pacjent może mieć trudności z ugięciem podudzia ze względu na czasowe unieruchomienie mięśni tylnej części uda, a także zgięcie palców stóp i skręcenie stopy.
Ćwiczenia na zapalenie nerwu kulszowego
Po zakończeniu ostrego procesu pacjentom zaleca się regularne ćwiczenia fizyczne. Ćwiczenia w zapaleniu nerwu kulszowego przyspieszają proces rehabilitacji, a także skutecznie zapobiegają nawrotom.
Rozpocząć fizyczną terapię ruchową należy pod kierunkiem instruktora. Ćwiczenia nie powinny powodować napięcia mięśni, dyskomfortu, pojawiania się lub wzmacniania bólu. Intensywność obciążenia powinna wzrastać płynnie, gdy siła mięśni pacjenta wzrasta. Fizjoterapia może być uzupełniona innymi rodzajami aktywności fizycznej, takimi jak pływanie, turystyka piesza lub jazda na rowerze.
Głównym celem fizykoterapii zapalenia nerwu kulszowego jest zwiększenie napięcia mięśni, poprawa ukrwienia, zmniejszenie stanu zapalnego. Ponadto regularna aktywność fizyczna przyczynia się do normalizacji masy ciała, pozwala na stworzenie tak zwanego gorsetu mięśniowego - aby wzmocnić mięśnie podtrzymujące kręgosłup i zapobiec naruszeniu korzeni nerwowych.
Ćwiczenia na zapalenie nerwu kulszowego mają na celu wypracowanie różnych grup mięśni, a przede wszystkim pośladków i nóg. W skład kompleksu mogą wchodzić następujące ćwiczenia:
- Pozycja wyjściowa: na wznak na twardej powierzchni. Unieś nogi i, zginając się na stawach kolanowych, pociągnij je do klatki piersiowej. Pozostań w tej pozycji przez 30 sekund. Wróć do pierwotnej pozycji. Powtórz 10-12 razy. Jeśli ćwiczenie jest trudne do wykonania, możesz położyć pośladki rękami.
- Pozycja wyjściowa: leżąc na boku. Stopy podciągają się do klatki piersiowej, ściągają skarpetki, a następnie wyprostowują się. Ćwiczenia należy wykonywać 10-12 razy w szybkim tempie.
- Pozycja wyjściowa: leżąc na brzuchu, nogi razem, ręce wyciągnięte do przodu. Podnieś górną część ciała, zsuwając się z podłogi. Nogi pozostają bez ruchu. Pozostań w tej pozycji przez kilka sekund i płynnie powróć do pozycji wyjściowej. Wykonaj ćwiczenie 5-6 razy. Gdy mięśnie się wzmacniają, liczba powtórzeń stopniowo rośnie.
- Pozycja wyjściowa: siedzenie na krześle, plecy proste, ręce za głową, skrzyżowane nogi. Obróć tułów w lewo i w prawo. W każdym kierunku należy wykonać na 10 obrotach.
- Pozycja wyjściowa: klęcząc na podłodze, ręce uniesione nad głową. Pochylić się do przodu, próbując sięgnąć dłońmi do podłogi, a następnie powrócić do pozycji wyjściowej. Musisz wykonać ćwiczenie 15 razy.
- Pozycja wyjściowa: siedząc na podłodze, nogi wyciągnięte do przodu, ręce uniesione do poziomu ramion i rozdzielone na boki. Wiosenne ruchy, aby przesunąć ręce do tyłu i powrócić do pozycji wyjściowej. Powtórz ćwiczenie 5-8 razy.
- Pozycja wyjściowa: na wznak, z rozstawionymi nogami, z rękami za głową. Powoli podnosić nogi, nie podnosząc łopatek z podłogi. W punkcie maksymalnym nogi powinny być unieruchomione na kilka sekund, a następnie płynnie powrócić do pozycji wyjściowej. Powtórz ćwiczenie 5-10 razy.
- Pozycja wyjściowa: stojąca, z rozstawem stóp na szerokość barków. Połóż prawą rękę w talii i przeciągnij lewą rękę nad głowę. Uruchom 10 przechyłów w prawo. Następnie zmień położenie rąk i wykonaj te same pochylenie w lewo.
Możliwe konsekwencje i komplikacje
Częste lub długotrwałe zapalenie nerwu kulszowego ma negatywny wpływ na ukrwienie i trofizm mięśni dotkniętej kończyny, a także niektórych narządów wewnętrznych. Redystrybucja aktywności fizycznej spowodowana wymuszoną pozycją dotkniętej kończyny prowadzi do zakłócenia czynności całego układu mięśniowo-szkieletowego i negatywnie wpływa na organizm jako całość.
Rwa kulszowa może powodować wiele powikłań:
- suchość i ścieńczenie skóry na dotkniętej chorobie kończynie,
- zanik mięśni, w wyniku czego noga po stronie zmiany "wysycha", czyli traci swoją objętość,
- ścieńczenie i zwiększona kruchość paznokci,
- zmniejszona siła mięśni
- naruszenie mechaniki ruchów stawów kolanowych i skokowych, co prowadzi do zmian w chodzie, zwiększonego zmęczenia,
- niedowład lub porażenie mięśni dotkniętej kończyny.
Powikłaniem zapalenia nerwu kulszowego na części narządów wewnętrznych jest zatrzymanie stolca lub nietrzymanie moczu, utrata kontroli moczu, gwałtowny spadek libido i zaburzenia erekcji.
Po odpowiednim, odpowiednim leczeniu, rokowanie jest korzystne. Z nieskutecznością leczenia zachowawczego mogą być wskazania do interwencji chirurgicznej.
Co to jest neuropatia nerwu kulszowego?
Neuropatia nerwu kulszowego (przestarzałe terminy - rwa kulszowa, rwa kulszowa) jest chorobą obwodowego układu nerwowego, która występuje w wyniku uszkodzenia (uszczypnięcia, zapalenia lub uszkodzenia) korzeni nerwów rdzeniowych kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego. Jest to dość powszechna patologia, występująca u 10% dorosłej populacji powyżej 40 roku życia. Podczas powstawania zespołu korzeniowego (konsekwencje zaangażowania w patologiczny proces obwodowych struktur nerwowych), ból neuropatyczny rozwija się, umiejscowiony w pośladku i dalej rozprzestrzenia się na całym grzbiecie kończyny dolnej, jak również wpływa na okolice lędźwiowe. Może być dwojakiego rodzaju: dysezarodowy i truncal.
Ból dystalny (powierzchniowy) obserwuje się przy pierwotnej zmianie drobnych włókien nerwowych. Ten rodzaj bólu opisywany jest jako palenie, pieczenie, strzelanie, przeszywający ból przypominający ból spowodowany oparzeniem, czołganiem, porażeniem elektrycznym.
Ból trunkalny (głęboki) charakteryzuje się ściskaniem, bólem, okresowym cięciem, łamaniem. Z reguły ból ten rozwija się z neuropatiami tunelowymi lub uciskiem korzeni kręgosłupa.
Prawdziwa przyczyna uszczypnięcia, zapalenie nerwu kulszowego
Stan zapalny lub ściskanie nerwu kulszowego jest bardzo częstym schorzeniem, którego przyczyna oficjalnie występuje w mechanicznym (przemieszczenie kręgów, przepuklina kręgowa, osteochondroza itp.), Czynniki temperaturowe (hipotermia), jak również obecność guza, zakażenie w obrębie miednicy, zespół Reitera i inne choroby. Nie będziemy ich wymieniać.
W tym artykule przyjrzymy się jednej interesującej teorii przyczyny ucisku nerwu kulszowego, która, naszym zdaniem, jest faktem pojawienia się nerwobóle nerwu kulszowego. Znając głęboką przyczynę choroby, łatwiej jest sobie z nią poradzić.
Jeśli czytasz ten tekst, oznacza to, że już spotkałeś się z faktem, że uszczypnięcie nerwu kulszowego jest związane z praktycznie nieuleczalnymi chorobami, a jego leczenie opiera się na tymczasowym znieczuleniu. Kiedy pojawia się hipotermia, nagły ruch lub podnoszenie, objawy nerwu nerwu kulszowego wracają ponownie i szukasz odpowiedzi na pytanie, jak leczyć nerw kulszowy.
Faktem jest, że osoba nie jest w stanie kontrolować tonu mięśni pleców, mięśni pośladkowych i mięśnia gruszkowatego, które przy napięciu i skurczu prowadzą do bólu pleców, problemów kręgosłupa, bólu kończyn, w tym powodujących szczypanie lub zapalenie nerw kulszowy. Zaskakujące jest to, że człowiek może łatwo napinać te mięśnie, ale nie jest w stanie ich rozluźnić.
Funkcja ta jest wykonywana przez struktury mózgu, które są odpowiedzialne za emocjonalną stronę ludzkiego życia, ponieważ wszystkie narządy wewnętrzne, naczynia i układ kostny w ciele są kontrolowane głównie z tułowia i półkul mózgu.Z reguły pozytywne emocje, które tworzą się w mózgu, przyczyniają się do rozluźnienia tych mięśni, a negatywne, negatywne do ich skurczu, mimowolnego napięcia.
Co więcej, nawet krótkotrwała, ale bardzo silna negatywna reakcja emocjonalna powoduje, że komórki, tkanki i mięśnie znajdują się w stanie długiego stanu alarmowego, wysokiej aktywności. To z kolei wywołuje skurcz mięśni i szczypanie nerwów, a nerw kulszowy jest szczególnie wrażliwy na istniejące patologie kręgosłupa, zwłaszcza na obszar lędźwiowo-krzyżowy, przepukliny międzykręgowe, osteochondroza, kręgozmyk, upośledzenie funkcji stawu krzyżowo-biodrowego i inne przyczyny wymienione w wszystkie źródła informacji medycznej.
Aby ostatecznie przekonać się o prawdziwości tej teorii, przedstawmy jeszcze jeden fakt. Wszyscy wiedzą, że mężczyźni i kobiety różnią się nie tylko płcią, główną różnicą między płciami w różnicach w funkcjonowaniu i strukturze mózgu, reakcją na stres - stąd różnica w lokalizacji typowego bólu, gdy nerw kulszowy jest uciskany. U 80% kobiet ból podczas zaciskania nerwu kulszowego jest zlokalizowany po prawej stronie pośladka, prawego uda, kolana, stopy i dolnej nogi. U mężczyzn, wręcz przeciwnie, w tym samym 80% przypadków lewa połowa pośladków i lewa noga cierpią.
Każdy wie, że prawa półkula jest "odpowiedzialna" za lewą stronę ciała, a lewa - za prawą. Wiadomo również, że u mężczyzn i kobiet ujawniono różnice w korze przedczołowej (kontrola podejmowania decyzji) oraz w płacie czołowym mózgu. Różnice w układzie limbicznym (w którym powstają emocje) płci odnoszą się do ciała migdałowatego, które reguluje zarówno pojawianie się emocji, jak i zdolność ich zapamiętywania. Ciało migdałowate męskiego ciała komunikuje się z prawą półkulą, a samica z lewą.
Badacz Larry Cahill, obserwując pracę mózgu w warunkach ostrego stresu u mężczyzn i kobiet (oglądając horrory), zauważył, że u mężczyzn ze stresem lewa półkula była w spoczynku, a reakcja była najbardziej wyraźna z ciała migdałowatego w prawej półkuli. U kobiet, lewe ciało migdałowate stało się bardziej aktywne, podczas gdy prawe było ciche.
Dlatego w przypadku stresu, negatywnych myśli, złego nastroju i uczuć kobiety są bardziej spięte, prawa strona jest spazmowana, a prawy nerw kulszowy jest zraniony, a u mężczyzn lewy.
Co więcej, wielu neurologów zauważyło tak interesujący fakt, że gdy dana osoba ma stresujące sytuacje, niezadowolenie z siebie, swoją pracę, być może jakieś wewnętrzne samodestrukowanie, samo-biczowanie się, zapalenie nerwu kulszowego pogarsza się, które leczenie nie przynosi znacznej ulgi, ale gdy tylko problem zniknie wewnętrzny spokój i harmonia jest coraz lepsza, człowiek uspokaja się, zmienia pracę, spędza pełne wakacje, ma dobry wypoczynek - wtedy choroba uspokaja się.
Biorąc pod uwagę powyższe, przeanalizuj swoje życie, swój stan emocjonalny, ostatnie wydarzenia w życiu, co spowodowało twoją chorobę? Być może, jeśli możesz uspokoić swój układ nerwowy, odbudować na pozytywnej fali, to pomoże poradzić sobie z chorobą.
Czynnikami wywołującymi wpływ na wystąpienie tej choroby są:
- Urazy, hipotermia, ciężkie sporty lub nadmierna aktywność fizyczna.
- Choroby zakaźne, które mają silny wpływ na układ nerwowy, takie jak gruźlica, półpasiec, bruceloza.
- Choroby zakaźne i alergiczne
- Stwardnienie rozsiane
- Zatrucie, zatrucie - narkotyki, trucizny, metale ciężkie, toksyny w rozpadzie nowotworów złośliwych.
- Naruszenie krążenia krwi, metabolizm, cukrzyca, alkoholizm.
Szczypanie nerwu kulszowego, rzadko ma jeden powód, zwykle pojawia się w starszym wieku, na tle kompleksu różnych zmian patologicznych w kręgosłupie, zaburzeń naczyniowych w obszarze tego nerwu, więc ta choroba nie występuje u dzieci.
Jak leczyć nerw kulszowy uciskany
Jeśli nerw kulszowy zostanie uszczypnięty, leczenie powinno zostać powierzone wykwalifikowanemu neurologowi, który na podstawie wyniku diagnozy zaleci odpowiednią terapię:
Ta metoda terapii pomaga pacjentom znacznie zmniejszyć ból, ale nie eliminuje pierwotnej przyczyny choroby. Lekarz może zalecić różne procedury: elektroforezę z lekami przeciwskurczowymi, witaminy, środki zwiotczające mięśnie, leki przeciwzapalne, terapię UHF, laser magnetyczny lub terapię laserową, fonoforezę, kąpiele parafinowe, promieniowanie UV dotkniętego obszaru, elektro-elektryczne. Działanie fizjoterapii poprawia krążenie krwi, łagodzi obrzęki i ból stopniowo ustępuje.
W okresie ustępowania ostrego procesu zapalnego, masaż konwekcyjny, masaż ogólny, akupunktura, kauteryzacja, akupresura, nawet domowy aplikator Kuznetsova może pomóc pacjentowi złagodzić ból i złagodzić nadmierne napięcie mięśniowe, jest bardzo skuteczny. Każdy rodzaj masażu i refleksologii poprawia przepływ limfy, zmniejsza ból, przywraca pracę nerwów i zapobiega hipotrofii mięśni.
- Przebieg terapii przeciwzapalnej i przeciwbólowej
Najbardziej skutecznymi lekami przeciwbólowymi są NLPZ. Ta farmaceutyczna grupa leków jest reprezentowana przez leki, które zatrzymują działanie enzymu COX i mają działanie przeciwzapalne, w tym diklofenak, indometacyna, ibuprofen, Ortofen, Tsebereks, Sulindak, Naproksen, Ketorolac. Wszystkie te leki są drażniące dla błony śluzowej żołądka, wpływają na nerki i zmniejszają krzepliwość krwi, więc ich stosowanie powinno być ograniczone. Takie niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak Movalis, Arcoxia, Nimesulide, są mniej drażniące dla przewodu żołądkowo-jelitowego i być może ich dłuższe stosowanie, w trakcie przepisanym przez lekarza (równocześnie z omeprazolem). Przeczytaj więcej o maściach na ból pleców, porównanie cen i skuteczności, a także zastrzyki, zastrzyki na ból pleców, zobacz nasze artykuły. Gdy ból i stan zapalny wzrastają, leki na hormony steroidowe są czasami przepisywane, w krótkich kursach, łagodzą ból, ale nie eliminują przyczyny zapalenia, a ich stosowanie ma wiele skutków ubocznych i przeciwwskazań.
- Inne leczenie zapalenia nerwu kulszowego
Lekarz przepisuje również witaminy, w szczególności witaminy z grupy B, B12, witaminy E, kompleksy witaminowo-mineralne, leki poprawiające metabolizm i krążenie krwi, a także środki rozluźniające mięśnie.
Nawet najprostsze ćwiczenia, takie jak rower, leżenie w dół, obracanie miednicy, chodzenie po podłodze po pośladkach, każde rozciąganie, są bardzo skuteczne. Ćwiczenia powinny być wykonywane, gdy łagodzi się proces ostry podczas okresów remisji, powinny być wykonywane powoli, płynnie, bez silnego napięcia.
- Tryb w ostrym okresie
W ostrym okresie zaleca się pacjentom odpoczynek w łóżku, najlepiej na łóżku z twardym materacem, aby ograniczyć aktywność fizyczną do czasu ustąpienia ostrego zapalenia. Słuchaj swojego ciała, niektórzy pacjenci są bardzo dobrze wspomagani przez naprzemienne nakładanie poduszek grzewczych i lodu, inni są po prostu zimni, szczególnie ruchy masujące w okolicy lokalizacji bólu kawałkiem lodu.
- Leczenie sanatoryjne, terapia błotna
Jedynie z powodu zaostrzenia zalecana jest kuracja sanatoryjno-lecznicza zapalenia nerwu kulszowego, leczenie borowinowe, hydroterapia za pomocą radonu, siarkowodoru i kąpieli perełkowych, a podwodne ćwiczenia rozciągające są szczególnie skuteczne.Klimatoterapia zawsze pomaga wzmocnić układ odpornościowy, zmniejsza częstotliwość przeziębień, odpoczynek poprawia samopoczucie i tworzy pozytywne nastawienie, które jest tak ważne dla powrotu do zdrowia.
Leczenie środków ludowej
Oczywiście, istnieje wiele środków ludowej do leczenia, ale powinny być stosowane tylko zgodnie z zaleceniami lekarza, ponieważ mogą być przeciwwskazania do stosowania jednej lub drugiej metody.
- Co dziwne, ale jakakolwiek śmietana, która zawiera kasztanowca, może pomóc rozluźnić mięśnie i złagodzić ból w chorobach nerwu kulszowego. Zazwyczaj te kremy są stosowane w żylakach kończyn dolnych, ale kasztan pomaga również w przyciąganiu nerwu kulszowego, więc możesz dodać leczenie za pomocą następujących kremów - wenitan, krem Balsam Chaga, krem kojący Auchan (sprzedawany w supermarketach Auchan), seria kremowych przepisów Babka Agafi - krem przeciwżylakowy, zapobiegawczy, relaksujący.
- Wspomnieliśmy już o masażu w puszce, możesz to zrobić samodzielnie za pomocą kremu rozgrzewającego lub maści przeciwzapalnej. Rozmasuj dotknięty obszar maścią i włóż słoik, należy go poruszać ruchem okrężnym zgodnie z ruchem wskazówek zegara, czas trwania masażu wynosi 10-15 minut, należy to robić co drugi dzień.
- Lecząc woskiem pszczelim, w tym celu należy go rozgrzać w łaźni wodnej do uzyskania miękkiej konsystencji, uformować placek i przymocować do obszaru bólowego, nałożyć polietylen, watę na wierzch i bandażować kompres, pozostawić na noc. Tę procedurę można wykonać w ciągu tygodnia.
- Przecieranie bolącego miejsca nalewką z pączków sosny lub świerku, mlecze lub tylko igieł pomaga bardzo dobrze. Aby zrobić taką nalewkę, pączki sosny, igły sosnowe, mlecze są wkładane do półlitrowego słoika, wypełnione wódką, pozostawione w ciemnym miejscu na tydzień. To rozwiązanie wytrzeć zagrożony obszar.
Co to jest?
Ścisk nerwu kulszowego - zapalenie jednego z najdłuższych nerwów w ciele, objawia się w kręgosłupie lędźwiowo-krzyżowym silnym bólem. W medycynie zjawisko to nazywane jest rwa kulszowa.
Zapalenie nerwu kulszowego jest zespołem lub przejawem objawów innych dolegliwości. Pod tym względem zapalenie może być spowodowane problemami w pracy innych narządów i układów ciała, ale w większości przypadków występowanie patologii wiąże się z problemami w kręgosłupie.
Co to jest i dlaczego się rozwija? Choroba występuje częściej u osób w wieku powyżej 30 lat, chociaż ostatnio ludzie w młodszym wieku są poddawani patologii, co jest związane z wczesnym powstawaniem zmian zwyrodnieniowych w tkankach miękkich wokół kręgosłupa.
Najczęstszym czynnikiem w rozwoju zapalenia nerwu kulszowego staje się proces patologiczny, zlokalizowany w odcinku lędźwiowym i krzyżowym kręgosłupa.
Dlatego najczęstszą przyczyną uszczypnięcia jest:
- Pełne lub częściowe przemieszczenie krążka międzykręgowego, któremu towarzyszy szczypanie nerwu kulszowego, zwężenie kanału kręgowego, narośle na grzbiecie,
- Zespół mięśni gruczołu,
- Uszkodzenie narządów lub układu mięśniowego miednicy małej w wyniku urazów lub ciężkiego wysiłku fizycznego,
- Hipotermia, procesy zakaźne,
- Obecność nowotworów.
Zapalenie nerwu kulszowego może mieć charakter pierwotnego uszkodzenia, którego przyczyną najczęściej są hipotermia, infekcja, uraz. Wtórne szczypanie występuje wtedy, gdy nerwowe korzenie, które tworzą nerw kulszowy, zostają ucięte w wyniku wypukłości, przepukliny krążka międzykręgowego, wzrosty kości wokół kręgosłupa, skurcz mięśni wywołany osteochondrozą, przeciążeniem fizycznym itp.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne
Najbardziej skutecznymi lekami przeciwbólowymi są NLPZ.Ta farmaceutyczna grupa leków jest reprezentowana przez leki, które hamują działanie enzymu COX i działają przeciwzapalnie, obejmują:
- Meloksykam (Movalis, Amelotex) - dostępny w postaci tabletek i zastrzyków, jest jednym z najbezpieczniejszych leków z grupy NLPZ.
- "Piroxicam" jest produkowany w postaci roztworu (ampułki 1-2 ml), tabletek, czopków, żelu, kremu, może być stosowany lokalnie i iniekcyjnie - 1-2 ml raz dziennie, w celu złagodzenia ostrego bólu.
- "Nimesulide" ("Nise", "Nimesil") - jest produkowany w postaci proszków, tabletek, kapsułek. Zwykła dawka 100 mg na dobę, w pierwszych dniach może wzrosnąć do 200 mg.
- "Celebrex" - kapsułki, zalecana dawka dobowa wynosi do 200 mg, ale przy silnym bólu można ją zwiększyć do 400-600 mg przy pierwszej dawce, a następnie zmniejszyć dawkę do 200 mg.
- "Ketonal", "Ketanov" ("Ketoprofen") - jest dostępny zarówno w ampułkach, jak iw kapsułkach, tabletkach, czopkach i jako maść, rwa kulszowa jest najczęściej stosowana domięśniowo (do 3 razy dziennie, 2 ml), ale objawy dobrze usuwa i lokalne zastosowanie (maść).
Gdy ból i stan zapalny wzrastają, leki na hormony steroidowe są czasami przepisywane, w krótkich kursach, łagodzą ból, ale nie eliminują przyczyny zapalenia, a ich stosowanie ma wiele skutków ubocznych i przeciwwskazań.
Zobacz także, jak wybrać skuteczne niesteroidowe leki przeciwzapalne do leczenia stawów.
Leki zwiotczające mięśnie i witaminy
Środki zwiotczające mięśnie są przepisywane w celu zmniejszenia odruchowego miejscowego napięcia mięśni wywołanego bólem. To jest:
Działanie przeciwzapalne wytwarzają również kompleksy multiwitaminowe oparte na witaminach B:
Kiedy fizjoterapia i leki nie pomagają, sięgają po metody chirurgiczne - mikrodiscattery, discetomy, które usuwają część dysku, która naciska na nerw kulszowy.
Niekonwencjonalne leczenie
Specjalistyczne kliniki i centra medyczne stosują różne nietradycyjne metody leczenia zaciskania nerwu kulszowego:
- fitoterapia
- akupunktura
- akupresura,
- rozgrzewające cygara piołunu
- Terapia kamieniami lub masaż kamieniami
- masaż próżniowy lub bańkowy,
- terapia pijawka-pijawka i inne.
Zabiegi spa
Jedynie z powodu zaostrzenia zalecana jest kuracja sanatoryjno-lecznicza zapalenia nerwu kulszowego, leczenie borowinowe, hydroterapia za pomocą radonu, siarkowodoru i kąpieli perełkowych, a podwodne ćwiczenia rozciągające są szczególnie skuteczne.
Klimatoterapia zawsze pomaga wzmocnić układ odpornościowy, zmniejsza częstotliwość przeziębień, odpoczynek poprawia samopoczucie i tworzy pozytywne nastawienie, które jest tak ważne dla powrotu do zdrowia.
Procedury masażu mogą być przeprowadzane po ustąpieniu ostrego procesu zapalnego.
Dzięki tej technice zwiększa się przewodność uszkodzonego nerwu kulszowego, lokalny krążenie krwi i przepływ limfatyczny jest znormalizowany, zmniejsza się ból, a już rozwinięta hipotrofia mięśni jest zmniejszona.
Objawy zaciskania nerwu kulszowego
Nerw kulszowy pochodzi z nerwów kręgosłupa lędźwiowego. Dalej, przez otwór kulszowy, umiejscowiony pod gruszkowatym mięśniem, wychodzi z jamy miednicy, przechodzi pod pośladkiem maximus iw środku fałdu pośladkowego przechodzi na tylną powierzchnię uda. Ten nerw obwodowy unerwia mięśnie całego grzbietu kończyny dolnej i podeszwy stopy. Kiedy zostaje naruszone lub zaognione, zgięcie nogi w stawie kolanowym zostaje zakłócone, w trakcie chodzenia sztywna kończyna zaczyna być przenoszona do przodu, z powodu niedowładu (naruszenie lub częściowa utrata motorycznych funkcji mięśni) w stopie i aktywne ruchy w palcach zmniejszają się lub zanikają. Podczas obniżania ból nóg wzrasta.Głębokie obmacywanie nerwu kulszowego powoduje silny ból w biodrze i podudzie.
Obecnie klinicyści są świadomi kilku opcji neuropatii kompresyjnych. Objawy te składają się z trzech głównych zespołów: kręgowego, neurytycznego (występującego w wyniku uszkodzenia pnia nerwu obwodowego) i dystroficznego. Pacjenci skarżą się na bóle, dokuczliwe bóle mięśni pośladkowych, staw biodrowy i krzyżowo-biodrowy. W pozycji stojącej, podczas chodzenia i w pozycji przysiadu, ból wzrasta, podczas gdy w pozycji leżącej i siedzącej z rozstawionymi nogami, nieco ustępują. Ból może rozprzestrzeniać się po całej nodze lub być zlokalizowany tylko w strefie unerwionej. Hipotermia, stresująca sytuacja lub zmiana pogody może wywołać zaostrzenie procesu patologicznego.
Najczęściej ból obserwuje się tylko po jednej stronie ciała. Jednocześnie obserwuje się drętwienie i mrowienie przeciwnej części ciała. Mniej powszechnie, obie kończyny są zaangażowane w proces zapalny w tym samym czasie. We wczesnych stadiach choroby ból charakteryzuje się słabą intensywnością. Są pogarszane przez kaszel, kichanie, śmiech i podczas ćwiczeń. Z czasem dyskomfort jest zaostrzony, możliwe jest wystąpienie drgawek w nocy snu. W ciężkich przypadkach, z powodu ostrego bólu, pacjent jest całkowicie unieruchomiony.
Najbardziej charakterystycznymi klinicznymi objawami uszkodzenia nerwu kulszowego są: silny ból pleców i upośledzone normalne funkcjonowanie jednego z dużych stawów (kolano, kostka lub biodro), występujące na tle neuralgii lędźwiowej.
W niektórych przypadkach u pacjentów rozwijają się zaburzenia troficzne i naczynioruchowe. Miejscowa temperatura ciała wzrasta, albo rozwija się sinica i chłodzenie stopy i dolnej nogi uszkodzonej kończyny. Na podeszwie, nadmierne rogowacenie (nadmierne zgrubienie warstwy rogowej naskórka), można wykryć nadpotliwość podeszwowa (nadmierne pocenie się stóp), anhidrosis (całkowity brak pocenia się). Może dojść do naruszenia tkanki troficznej na zewnętrznej krawędzi stopy, w okolicy pięty lub na grzbiecie palców, zmieniając kształt i kolor paznokci, zmniejszając siłę lub atrofię mięśni dolnej części nogi i stopy. Pacjenci z uszkodzeniami nerwu kulszowego nie są w stanie stać na palcach lub piętach.
Przebieg choroby
W przypadku, gdy trawa staje się przyczyną neuropatii (podnoszenie ciężarów, upadek na nogi, niewygodny skręt lub skakanie), możliwy jest natychmiastowy rozwój procesu patologicznego.
Przy ciężkiej pracy fizycznej i obecności przewlekłej infekcji dochodzi do powolnego postępu choroby (ból wzrasta przy każdym ataku). Po pierwsze, występuje ból w pośladkach i okolicy lędźwiowej, występuje napięcie i ciężar w nogach. Z czasem nasilają się doznania bólowe, a ich kulminacja staje się jednym z czynników egzogenicznych (hipotermia, nagłe podnoszenie ciężaru itp.). Należy zauważyć, że ta sytuacja znacznie komplikuje wyjaśnienie przyczyn, które doprowadziły do rozwoju procesu patologicznego.
Jakie choroby można pomylić?
Neuropatię nerwu kulszowego należy odróżnić od innych chorób kręgosłupa (choroba Bechterewa, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, szpiczak pojedynczy (szpiczak), zapalenie stawów kręgosłupa o różnej etiologii, pierwotny przerzut nowotworu kręgosłupa lędźwiowego).
Refleksyjne zespoły nerwowo-naczyniowe należy odróżnić od niewydolności tętnic miażdżycowych, zakrzepowego zapalenia żył, zakrzepicy żylnej, choroby Raynauda.
Leczenie farmakologiczne
- Aby poprawić miejscowy krążenie krwi i złagodzić objawy neurogennego zapalenia, niesteroidowe leki przeciwzapalne, leki wazoaktywne i przeciwutleniające są przepisywane pacjentom. Ponieważ NLPZ najczęściej stosowały lornoksykam (xefocam), który ma wyraźne działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne oraz minimalną hepatotoksyczność. Również jako leki przeciwzapalne mogą być stosowane metindol, pirbutol, diklofenak, movalis, flugalina, naproksen, salicylan sodu. W ostrym okresie neuropatii nerwu kulszowego (z silnym bólem) wskazane są kortykosteroidy (deksametazon lub metipred).
- Lasix, furosemid, sorbitol, uregit, salemtyki konserwujące potas są stosowane jako leki przeciwzapalne.
- Aby zmniejszyć patologiczne skurcze mięśni, pokazano środki zwiotczające mięśnie (mydocalmus, baklofen, Relanium, Phenibut, itp.).
- Aby zmniejszyć objawy stresu antyoksydacyjnego i poprawić reologiczne właściwości krwi, zaleca się stosowanie pochodnych kwasu tioktycznego, miłorzębu dwuklapowego lub leków o wielowartościowym mechanizmie działania (actovegin, cerebrolizyna).
- Jako środki absorbujące stosuje się biogenne środki stymulujące (plazmol, aloes, ciało szkliste), pirogenne, lidazu lub biiyinol.
- Aby usprawnić synoptyczne przekazywanie neuronów, przepisuje się odpowiednio, amyridynę, zapalenie sanguinitis itp.
- W ciężkim atrofii mięśni retabolil jest wskazany w połączeniu z lekami antycholinesterazowymi i witaminą E.
- Przy długotrwałym bólu z charakterystycznymi zaburzeniami neurotroficznymi i zapaleniem gangi, zalecana jest pahikarpina, gangleron lub benzogeksonia. W leczeniu wegetatywnych zespołów naczyniowo-nerwowych zaleca się stosowanie leków roślinnych (phenazepam, actovegin, platifillin, eglonil, bellatamininal itp.).
- Środki przeciwzapalne i rozpraszające (dimeksil, menowazin, apizatron, vipraskin, afkamon, dogit, itp.) Są przepisywane jako leki miejscowe.
Leczenie nielekowe
- Procedury fizjoterapii (elektroforeza, prądy diadynamiczne, mioton, terapia magnetyczna, leczenie laserem, wzmocniony puls, darsonval).
- Refleksologia.
- Terapia manualna
- Masaż Procedury masażu mogą być przeprowadzane po ustąpieniu ostrego procesu zapalnego. Dzięki tej technice zwiększa się przewodność uszkodzonego nerwu kulszowego, lokalny krążenie krwi i przepływ limfatyczny jest znormalizowany, zmniejsza się ból, a już rozwinięta hipotrofia mięśni jest zmniejszona.
- Hydroterapia. Bardzo przydatne lekcje w basenie. Woda ułatwia ruch, eliminuje skurcz mięśni i zmniejsza ból.
- Ćwiczenia terapeutyczne. Ćwiczenia z terapii ruchowej powinny rozpoczynać się w pierwszych dniach choroby, nadal leżąc w łóżku. Obciążenie stopniowo wzrasta wraz z powrotem aktywności ruchowej.