Ciąża mrożąca: objawy, przyczyny

Zniknięcie ciąży - jedna z form poronienia płodu, charakteryzująca się całkowitym zaprzestaniem rozwoju zarodka i jego śmiercią. Jest taki stan patologiczny w 1-2 trymestrze ciąży i objawia się zaprzestaniem zatrucia, pojawieniem się krwawienia, hipertermii. W okresie 18-28 tygodni głównym objawem nieodebranej aborcji jest całkowite ustanie aktywności motorycznej płodu. Diagnozę przeprowadza się na podstawie obiektywnego badania i danych ultrasonograficznych. Leczenie polega na prowokowaniu poronienia lekami lub czyszczeniu macicy z komórki jajowej i jej błon.

Przyczyny nieodebranej aborcji

Ciążowe wyzwalacze wywołują różne czynniki, które w jakiś sposób wpływają na kobietę i płód. Patogeneza tej patologii w położnictwie nie jest w pełni poznana i zależy bezpośrednio od etiologii choroby. W każdym razie ciało kobiety postrzega płód jako obce ciało i próbuje je odrzucić. Wzrost zarodka zatrzymuje się, ciąża ustaje, czemu towarzyszą odpowiednie objawy. W około 70% tych patologii nieprawidłowości genetyczne stają się głównym czynnikiem wywołującym utratę aborcji. Z naruszeniem podziału chromosomów mogą powstać poważne wrodzone wady, które są niezgodne z życiem. Co do zasady śmierć płodu, wywołana przez genetyczną niewydolność, występuje w 8 tygodniu embriogenezy.

W przybliżeniu z tą samą częstotliwością następuje zanik ciąży na tle nierównowagi hormonalnej. Ze zmniejszoną produkcją progesteronu - substancji, która zapewnia normalną ciążę, płód zatrzymuje swoje środki do życia. Przyczyną nieudanej aborcji często staje się zwiększony poziom androgenów - męskich hormonów płciowych. Aby wykluczyć możliwość śmierci płodu, ważne jest, aby przejść przez pełne badanie lekarskie na etapie planowania poczęcia i zidentyfikować te czynniki, jeśli są obecne. Wstępne leczenie pozwala normalizować hormony i zapobiegać nieodebranym poronieniom.

Procesy infekcyjne mogą również powodować nieodebrane aborcje. Niebezpieczeństwo jest reprezentowane przez choroby narządów płciowych i innych narządów. Po zapłodnieniu ciało kobiety staje się mniej odporne na działanie patogennej mikroflory, dlatego pacjenci często cierpią na ARVI, patologie wirusowe. Zamrożona ciąża nie rozwija się ze względu na szkodliwe działanie patogenu na płód, ale z powodu towarzyszących objawów - zatrucia, hipertermii. W tym samym czasie zarodek traci pewne składniki, w szczególności tlen, i stopniowo traci żywotność.

Spośród wszystkich zakażeń ryzyko aborcji jest najwyższe, gdy kobieta w ciąży jest zarażona różyczką lub wirusem cytomegalii. Patogeny te przenikają bezpośrednio do płodu wraz z krwią i wpływają na ośrodkowy układ nerwowy, co przyczynia się do powstawania poważnych nieprawidłowości u płodu. Po 2-3 miesiącach embriogenezy zespół antyfosfolipidowy może spowodować zanik ciąży. Na tle tej patologii obserwuje się nieprawidłowe tworzenie łożyska, obserwuje się naruszenie krzepliwości krwi. W wyniku zaburzeń krążenia płód traci składniki odżywcze i zatrzymuje ich rozwój.

Ciąża podczas ciąży może wystąpić pod wpływem niespecyficznych negatywnych czynników zewnętrznych. Przy niewystarczającym przebywaniu na świeżym powietrzu, ciągłym zmęczeniu, stosowaniu złej jakości żywności, która nie zapewnia niezbędnych substancji w organizmie, wzrasta ryzyko rozwoju patologii.Noszenie zbyt ciasnych i ciasnych ubrań może również prowadzić do utraty aborcji z powodu zwężenia naczyń zaopatrzeniowych. W wyniku tego dochodzi do zaburzeń krążenia krwi, rozwija się niedotlenienie, a następnie śmierć płodu. Grupa ryzyka występowania nieudanych zaburzeń obejmuje kobiety z historią martwego urodzenia, wielokrotnymi poronieniami i poronieniami, zaburzeniami hormonalnymi i zaburzeniami miesiączkowania. Prawdopodobieństwo tej nieprawidłowości położniczej zwiększa się w przypadku chorób endokrynologicznych, nieprawidłowej budowy narządów układu rozrodczego (na przykład w kształcie siodła lub dwurożnej macicy), procesów adhezyjnych.

Objawy pominiętej aborcji

Gdy pacjentka jest w ciąży, każdy pacjent wykazuje pewne cechy, nie ma standardowego obrazu klinicznego. Zmiana podstawowej temperatury w kierunku jej spadku jest charakterystycznym objawem patologii, która występuje w pierwszym trymestrze. W przypadku pominięcia aborcji kobiety na początku zauważają poprawę stanu ogólnego - mdłości znikają, jeśli były obecne wcześniej, w gruczołach mlecznych następuje ulga. Obiektywnym badaniem nie jest wzrost macicy. Kiedy ciało pacjenta zaczyna odrzucać martwe dziecko, utracone poronienie objawia się hipertermią, dreszczami i ogólnym pogorszeniem samopoczucia. Pojawienie się bólu w dole brzucha, krwawienie - wyraźne oznaki aborcji. Często brakowi aborcji we wczesnym stadium nie towarzyszą objawy patologiczne aż do początku spontanicznej aborcji.

W 2. trymestrze anomalie położnicze będą dokładnie takie same. Dodatkowym objawem, który pojawia się u pacjentów po 18-20 tygodniach jest brak aktywności ruchowej płodu. Obiektywne badanie kobiety i prowadzenie osłuchiwania w zamrożonej ciąży może wskazywać na niemożność wsłuchania się w bicie serca dziecka. Aby potwierdzić diagnozę i określić taktykę medyczną w przypadku pojawienia się co najmniej jednego niepokojącego objawu, pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z ginekologiem-położnikiem.

Rozpoznanie i leczenie nieodebranych aborcji

Aby potwierdzić zamrożoną ciążę, przeprowadza się obiektywne badanie pacjenta. Możliwe jest stwierdzenie braku wzrostu macicy. Pacjentowi przypisano również badanie krwi na zawartość hormonu HCG. Gdy ciąża przestaje blaknąć, jej poziom zmniejsza się i nie odpowiada wskaźnikom typowym dla tego okresu embriogenezy. Diagnostyka instrumentalna polega na badaniu ultrasonograficznym jamy macicy. Z nieobecnymi nieobecnościami nie ma oznak życia płodowego (aktywność fizyczna, bicie serca).

Ciąża w czasie ciąży wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej, ponieważ martwy płód w łonie matki zaczyna się rozkładać, a toksyczne substancje są wchłaniane przez krew matki, co prowadzi do pogorszenia jej stanu aż do śmierci. Przede wszystkim zarodek usuwa się z jamy macicy. W przypadku nieodebranych aborcji w ciągu pierwszych 2 miesięcy embriogenezy, sztuczne aborcje najczęściej przeprowadza się za pomocą narkotyków. W tym celu stosuje się połączenie analogu prostaglandyny E1 i antagonisty progesteronu. W wyniku otrzymania tych środków, płód jest wydalany z macicy z powodu jej zmniejszenia (to znaczy, występuje poronienie).

Ponadto, gdy ciąża jest zamrożona, można wykonać chirurgiczne usunięcie jajeczka. W tym celu stosuje się ssanie próżniowe lub skrobanie. Pierwsza metoda nosi nazwę mini-aborcji i oznacza "wyczerpanie" zarodka za pomocą specjalnego ssaka próżniowego. W tej interwencji wskazane jest miejscowe lub ogólne znieczulenie, w zależności od stanu psychicznego pacjenta.Zasysanie próżniowe jest szybkim i bezbolesnym sposobem leczenia nieodebranych aborcji, które można stosować tylko w pierwszym trymestrze ciąży.

Zamrażanie w pierwszym trymestrze może zostać przerwane przez łyżeczkowanie jamy macicy. Ta interwencja chirurgiczna obejmuje łyżeczkowanie (czyszczenie) macicy w celu usunięcia martwego zarodka i błon płodowych. Ta procedura jest również przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym, jest bezbolesna, jednak może powodować ścieńczenie mięśniówki macicy, co dodatkowo prowadzi do niemożności wszczepienia komórki jajowej wraz z rozwojem niepłodności. W przypadku pominięcia aborcji łyżeczkowanie wykonuje się w przypadkach, gdy inne metody są przeciwwskazane. Jeśli patologia zostanie zdiagnozowana w drugim trymestrze, martwy płód zostanie usunięty przez sztuczne porody.

Po chirurgicznym leczeniu pominiętej ciąży kobieta jest przepisywana na leczenie farmakologiczne. Aby zapobiec rozwojowi procesu zapalnego i infekcji w jamie macicy pacjenta są przepisywane leki przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Ponadto, po wyeliminowaniu pominiętej ciąży, ważną rolę przywiązuje się do przywrócenia funkcjonalności błony śluzowej macicy, dzięki czemu pacjent może ponownie urodzić dziecko. W tym celu stosuje się leczenie hormonalne i immunoreceptyczne.

Jako objawowe leczenie nieodebranych aborcji przepisywane są leki przeciwskurczowe, leki wspomagające wczesną redukcję macicy. Równolegle z leczeniem farmakologicznym ważne jest zapewnienie kobietom pomocy psychologicznej. Wielu pacjentów, którzy przeżyli przerwaną aborcję, musi pracować z psychologiem, który pomaga szybko pogodzić się z tym, co się stało i przywrócić normalny stan psycho emocjonalny.

Prognoza i zapobieganie utracie aborcji

Niemożliwe jest uratowanie płodu podczas zamrożonej ciąży, ale dla kobiety ta patologia jest zazwyczaj rokowniczo korzystna. Po usunięciu martwego zarodka i przeprowadzeniu leczenia pacjent może powrócić do normalnego trybu życia. Planowanie następnego poczęcia po zamrożonej ciąży jest dozwolone nie wcześniej niż sześć miesięcy. Pożądane jest ustalenie możliwych przyczyn śmierci płodu, aby następnie wyeliminować wpływ tych czynników na organizm kobiety.

Zapobieganie utracie aborcji jest przede wszystkim w planowaniu poczęcia. Obaj partnerzy muszą przejść pełne badanie lekarskie i leczyć wszystkie zidentyfikowane choroby, które mogą powodować śmierć płodu. Możesz potrzebować poradnictwa genetycznego, aby zdiagnozować ukryte anomalie chromosomalne u jednego lub obojga małżonków. Pacjent, aby zapobiec rozwojowi utraconej aborcji po zapłodnieniu, powinien ściśle przestrzegać zaleceń lekarza, rezygnować ze złych nawyków, unikać stresu, normalizować dietę, pracować i odpoczywać. Ważne jest, aby pozostać mniej w zatłoczonych miejscach, aby zmniejszyć ryzyko chorób zakaźnych.

Mrożona ciąża. Co to jest?

Blaknięcie jest jednym z rodzajów poronienia. Występuje, gdy płód przestaje się rozwijać i umiera, mimo że początek ciąży był taki, jaki powinien być.

Również ciąża jest zatrzymywana, gdy pojawia się poczęcie i po jej wszczepieniu (to znaczy, że zapłodnione jajeczko było w stanie przywiązać), ale rozwój zarodka z jakiegoś powodu nie występuje. W takim przypadku powstają tylko narządy pozasłone, a dziecko w jajku nie. Takie zjawisko nazywa się "puste jajo jaja".

Co jest na osi czasu najczęściej pojawia się blaknięcie?

Z reguły ciąża najczęściej występuje w pierwszym trymestrze ciąży. Może się jednak zdarzyć na każdym etapie, nawet na kilka tygodni przed dostawą.

Eksperci ustalili, że niektóre okresy ciąży są szczególnie niebezpieczne dla dziecka, ponieważ w tym czasie jest on szczególnie podatny na zranienie. Nazywane są to 3-4 tygodnie, 8-11 tygodni i 16-18 tygodni ciąży. Jeden z najbardziej krytycznych okresów, kiedy istnieje największe prawdopodobieństwo zaniku, jest rozpoznawany do 8 tygodnia, kiedy dziecko ma utworzone narządy podstawowe.

Dlaczego ciąża się zatrzymuje?

Przyczyny tego zjawiska - całkiem sporo. Czasami lekarze nigdy nie zdołali ustalić, co spowodowało zanikanie w konkretnym przypadku. Do najczęstszych przyczyn należą:

zaburzenia genetyczne (stanowią one do 70% wszystkich nieodebranych ciąż),
niewydolność hormonalna (jeśli występuje niedobór progesteronu lub estrogenu lub odwrotnie - zwiększona ilość męskich hormonów płciowych (androgenów)),
IVF (praktyka pokazuje, że w czasie ciąży, w wyniku sztucznej inseminacji, ryzyko blaknięcia jest znacznie wyższe)
choroby zakaźne (wirus cytomegalii, różyczka, grypa)
choroby przenoszone drogą płciową (mykoplazmoza, ureaplazmoza, chlamydia, rzeżączka, kiła itp.)
zespół antyfosfolipidowy (z tymi zaburzeniami krew zaczyna krzepnąć w naczyniach włosowatych kobiety ciężarnej oraz w naczyniach łożyska powstają skrzepy krwi, co prowadzi do niedożywienia i oddychania zarodka, w wyniku czego może on umrzeć)
nadużywanie alkoholu, nikotyny, narkotyków,
stres, przepracowanie, podnoszenie ciężarów.

Oznaki nieodebranych aborcji

Na początku, zwłaszcza jeśli zanikło w pierwszym trymestrze ciąży, kobieta nie zdaje sobie sprawy z jej stanu. Przez pewien czas (aż do ustąpienia łożyska) ma wszystkie oznaki ciąży: nudności, obrzęk gruczołów mlecznych, macica się zwiększa. Potem znikają. Ale pamiętaj, że zniknięcie objawów nie zawsze oznacza, że najgorsze zdarzyło się, więc nie panikuj przedwcześnie. Pierwszy alarmujący dzwonek może być wyborem, ale nie jest definitywną diagnozą.

Jeśli podejrzenia nadal się pojawiają, konieczne jest przeprowadzenie badania (USG, badanie krwi dla hCG). Przy pomocy ultradźwięków lekarz będzie mógł porównać wielkość płodu z wiekiem ciążowym i prześledzić obecność bicia serca. W odniesieniu do badań krwi hCG, musisz wiedzieć, że pozytywny wynik jest możliwy, nawet jeśli płód umarł, ponieważ ludzka ludzka gonadotropina kosmówkowa zwykle utrzymuje się od około dwóch do trzech tygodni.

W większości przypadków, jeśli ciąża ustaje, następuje spontaniczna aborcja.

Innym wskaźnikiem jest zmiana podstawowej temperatury. Z reguły maleje. Ale zdarzają się przypadki, że tak się nie dzieje.

Najczęstszymi objawami pominiętej aborcji są krwawienia, skurcze lub bóle w dolnej części brzucha, pogorszenie ogólnego samopoczucia, dreszcze, gorączka. W późniejszych okresach długotrwała absencja ruchów płodowych jest wymowna.

Zniknęło fading. Co dalej?

W niektórych przypadkach, gdy zostanie wykryte zanikanie, zdecydowano, aby poczekać na wystąpienie poronienia samoistnego. W innych, jeśli wiek ciążowy jest krótszy niż 8 tygodni, stosuje się przerwanie leczenia. Jedną z najczęściej wykonywanych zabiegów z zamrożoną ciążą jest łyżeczkowanie macicy, które wykonuje się w znieczuleniu ogólnym i jest podobne do aborcji pod względem techniki. Czasami stosuje się ssanie próżniowe. Po 7-14 dniach kobieta poddawana jest badaniu ultrasonograficznemu, aby zobaczyć, w jakim stanie znajduje się macica. Która metoda czyszczenia zostanie zastosowana, jest podejmowana indywidualnie w każdym indywidualnym przypadku. Ale jedno jest pewne: nie można opóźnić, ponieważ produkty rozpadu tkanek zmarłej komórki jajowej zaczynają być wchłaniane do krwi, a to z kolei prowadzi do zatrucia ciała kobiecego i powoduje zakłócenia w układzie krzepnięcia krwi. Możliwe jest również rozwój stanu zapalnego macicy.

Grupa ryzyka

Lekarze podkreślają kategorię kobiet, które mają pewne ryzyko zaniku ciąży. Należą do nich kobiety:

którzy dokonali aborcji (i im więcej z nich, tym większe ryzyko),
po ciąży pozamacicznej lub martwiczej,
którego wiek wynosi "powyżej 35 lat"
posiadające anatomiczne cechy żeńskiego układu rozrodczego (na przykład macica dwuramienna lub siodłowa, zrosty wewnątrz macicy itp.).
cierpiących na niektóre choroby (cukrzyca, choroby tarczycy), a także różne choroby zakaźne wpływające na układ rozrodczy,
w którym cykl menstruacyjny jest zerwany,
w którym obserwuje się zaburzenia hormonalne (szczególnie jeśli chodzi o produkcję głównego hormonu ciąży, progesteronu).

Praktyka pokazuje, że z reguły rokowanie po ciąży nie rozwijającej się jest korzystne. Najważniejsze jest ustalenie przyczyny zaniku poprzedniej ciąży i jej wyeliminowanie. Po niezbędnych badaniach, a także kuracji i rehabilitacji, możliwe jest podjęcie nowych prób poczęcia po średnio 6 miesiącach.

Definicja terminu "pominięta ciąża"

Ciąża nie rozwijająca się lub zamrożona jest taką ciążą, podczas której następuje gwałtowne zatrzymanie jej postępu, płód przestaje się rozwijać, rośnie, a następnie umiera. Jednocześnie, do pewnego czasu nie ma oznak spontanicznej aborcji, a zarodek nadal pozostaje w macicy. W związku z powyższym patologia ta jest również nazywana poronieniem nieudanym. "Zniknięcie" ciąży może wystąpić w każdym okresie ciąży (do 28 tygodni), ale najczęściej taka sytuacja ma miejsce w pierwszym trymestrze ciąży. Zagrożone okresy ciąży z powodu poronienia za 3-4 tygodnie, 8-10 tygodni, 16-18 tygodni.

Nieodebrane poronienie, podobnie jak inne opcje spontanicznej aborcji, zalicza się do kategorii poronień. Jednak zaczynają mówić o poronieniu nawykowym tylko wtedy, gdy są dwa lub więcej przypadków spontanicznej aborcji.

Istotą nieodebranych aborcji jest to, że jajko jest zapłodnione, jest transportowane do macicy, gdzie jest implantowane i rozwijane przez pewien czas, ale po ustaniu płodu. Jedną z opcji nieodebranych aborcji jest syndrom "pustego jajeczka płodu" lub anemembrii. W takich przypadkach powstają błony płodowe, syntetyzuje się gonadotropinę kosmówkową, co potwierdza pozytywna odpowiedź podczas wykonywania testu ciążowego, ale sam zarodek jest całkowicie nieobecny. Dość często patologia ta jest wynikiem wad genetycznych.

Przyczyny nieodebranej aborcji

Istnieje wiele przyczyn utraty aborcji. Dlatego są podzielone na kilka grup:

Nieprawidłowości genetyczne i chromosomalne.

Jest to jedna z najliczniejszych i najważniejszych grup czynników etiologicznych występowania pominiętej aborcji. Kiedy zarodek ma patologiczny gen lub dodatkowy chromosom, w procesie rozwoju rozwija się wiele wad rozwojowych, które są niezgodne z życiem, odpowiednio, w którym to przypadku ciąża jest również przerwana. Można powiedzieć, że w ten sposób naturalna selekcja może być widoczna w działaniu, natura decyduje, że wytwarzanie ubezwłasnowolnionego dziecka nie ma sensu, dlatego, aby uratować siły ciała matki, ciąża przestaje się rozwijać.

Ale wystąpienie nieprawidłowości genetycznej może wystąpić zarówno podczas określonego zdarzenia ciążowego, gdy czynniki chorobotwórcze (palenie tytoniu, używanie narkotyków i alkoholu, promieniowanie) wpływają na ciało matki, a na skutek dziedziczenia patologii od rodziców, na przykład, wystąpienie awarii w strukturze "genów predyspozycji". Tak więc, jeśli jajo płodowe otrzymało od rodziców "gen trombofilii", to w procesie przyłączania go do ściany macicy i inwazji naczyń kosmówkowych do błony śluzowej pojawiają się, odpowiednio, mikromacierze, co prowadzi do zakłócenia dopływu krwi i odżywiania zarodka, i umiera.

Infekcje.

Obecność chorób zakaźnych odgrywa istotną rolę w powstawaniu spontanicznych aborcji lub nieodebranych aborcji. Przede wszystkim są to tak zwane infekcje TORCH (grupa chorób wirusowych). Ta grupa patologii obejmuje zakażenie wirusem cytomegalii, zakażenie wirusem opryszczki, toksoplazmozę, różyczkę.Szczególnie niebezpieczne jest pierwotne zakażenie powyższych patologii podczas ciąży.

We wczesnych stadiach zakażenia dochodzi do "zanikania" ciąży, w późniejszych okresach tworzą się anomalie rozwoju płodu. Zakażenia narządów płciowych są również znaczące (gonokokowe, ureaplazmatyczne, chlamydie). Nawet obecność przeziębienia (ARVI, grypa) we wczesnej ciąży może spowodować poronienie. Śmierć zarodka realizowana jest przez trzy mechanizmy.

Z jednej strony, przenikając przez łożysko, czynniki zakaźne wpływają bezpośrednio na płód.

Z drugiej strony, organizm matki, w odpowiedzi na infekcję, zaczyna produkować prostaglandyny, które albo zakłócają mikrokrążenie między błony śluzowej macicy i błony płodowej, albo działają na zarodek toksycznie, co prowadzi do zaprzestania przyjmowania tlenu i składników odżywczych dla płodu.

Obecność przewlekłego procesu zapalnego w jamie macicy powoduje naruszenie normalnej implantacji komórki jajowej, co prowadzi do pojawienia się deficytu pokarmowego zarodka.

Zaburzenia hormonalne.

Brak hormonu, który jest najważniejszy dla prawidłowego przebiegu ciąży, progesteronu, jest często jedną z przyczyn poronienia. Ponadto pewną rolę odgrywa wysoka zawartość androgenów lub zaburzone funkcje hormonalne tarczycy.

Patologia autoimmunologiczna.

Choroby autoimmunologiczne wyróżniają się tym, że organizm matczyny zaczyna syntetyzować przeciwciała, które walczą z własnymi komórkami, przyjmując je dla zagranicznych agentów. Ponieważ zarodek otrzymuje 50% genów matki, przeciwciała matki również zaczynają atakować jego ciało, co z kolei kończy się zanikającą ciążą.

Na przykład, jeśli matka ma zespół antyfosfolipidowy, przeciwciała w stosunku do fosfolipidów są obecne w organizmie, a bez nich tworzenie nowych komórek jest zasadniczo niemożliwe. W czasie ciąży takie przeciwciała atakują rozwijający się zarodek, powodując jego śmierć.

Teratozoospermia.

Przyczyną zakończenia rozwoju zarodka i jego późniejszej śmierci może być nieudany ojciec. Obecność takiej patologii, jak teratozoospermia, jest najczęściej przyczyną niepłodności partnera, jednak w niektórych przypadkach może wystąpić ciąża, ale w większości przypadków kończy się poronieniem. Teratozoospermia jest patologicznym stanem plemników, w którym mają nieregularną strukturę. Anomalie plemników mogą objawiać się zagęszczaniem lub zginaniem ogona, brakiem chromosomu, obecnością komórek wakuoli w głowie, nieregularnie ukształtowanych głowami, krótkimi ogonami.

Teratozoospermia jest wskazana, jeśli w ejakulacie pacjenta występuje ponad 50% (w większości przypadków około 80%) nieprawidłowych plemników. Poczęcie w takich przypadkach albo nie jest w ogóle możliwe, na przykład ze względu na to, że plemniki z krótkim ogonem tracą swoją ruchliwość, albo komórka jajowa jest zapładniana, ale z powodu nieprawidłowości głowicy plemnika, zarodek rozwija się niepoprawnie, a postęp ciąży ustaje. Po zbadaniu i leczeniu wiele par nadal musi korzystać z dodatkowych technologii wspomaganego rozrodu, na przykład sztucznego zapłodnienia.

Zły sposób na życie.

Jest oczywiste, że złe nawyki, zagrożenia zawodowe, codzienna rutyna i odżywianie mają pewien wpływ na występowanie nie rozwijającej się ciąży. Należy również pamiętać o obecności niebezpiecznych skutków ubocznych niektórych leków, które mogą zająć ciężarną kobietę w okresie ciąży, szczególnie we wczesnej ciąży. Niezbędny jest także wiek kobiety.Im starsza jest kobieta, tym większe jest ryzyko nie rozwijającej się ciąży (ponad 35 lat).

Inne czynniki.

Nagła zmiana klimatu, ciągły stres i inne czynniki mogą spowodować utratę aborcji. Ponadto, historia wielu aborcji powoduje niewydolność endometrium, co z kolei prowadzi do zakłóceń w dostarczaniu tlenu i odżywiania do zarodka i rozwoju patologii. Po przeprowadzeniu zapłodnienia in vitro zdarzają się również często przypadki nieodebranych aborcji, ale przyczyny patologii w tym przypadku są spowodowane chorobami, dzięki którym kobieta skorzystała z tej metody nawożenia.

Klinika aborcyjna

Ciąża ma charakterystyczne objawy. Przede wszystkim kobieta traci prawdopodobne objawy ciąży (charakterystyczne dla pierwszego trymestru). Wymioty i nudności, nietolerancja zapachów zanikają, napięcie gruczołów sutkowych zostaje utracone, stają się miękkie. Jednak zanik opisywanych objawów nie zawsze oznacza, że zarodek padł.

Wczesna zatrucie, jak również napięcie piersi, może być nieobecne.

Dość często moment śmierci zarodka pozostaje niezauważony.

Pozytywny wynik testu ciążowego może nadal występować przez 2-4 tygodnie, ponieważ hCG jest stopniowo eliminowany z organizmu matki.

W tym samym czasie podstawowa temperatura ciała będzie wynosić około 37 stopni, a nawet mniej.

Jeśli martwy zarodek pozostaje w macicy dłużej niż 3-4 tygodnie, powstaje zespół zatrucia (złe samopoczucie, ogólne osłabienie, gorączka) ze względu na fakt, że zarodek zaczyna rozkładać się i infekuje ciało matki z rozpadem tkanki i toksynami.

Jeśli nieodebrane aborcje pojawią się w 2. trymestrze, to jednym z pierwszych objawów jest brak ruchów płodu.

Jeśli zarodek znajduje się w macicy dłużej niż 2-6 tygodni, objawy spontanicznego poronienia (ból w dolnej części pleców i podbrzuszu, wydzielina ciemna) łączą się z opisanymi powyżej objawami.

Ponadto w badaniu ginekologicznym odnotowano opóźnienie wzrostu macicy w porównaniu z przybliżonym okresem. Dlatego ginekolodzy wykonują bimanualne palpacje macicy w pierwszym trymestrze, za każdym razem podczas wizyty w inspekcji.

Przykład z praktyki:w klinice przedporodowej kobietę monitorowano w 6 tygodniu ciąży, z drugą ciążą. Po przestudiowaniu historii stwierdzono, że były 3 porody, a kiretaż medyczny i aborcje nie zostały wykonane. Brakowało szkodliwych nawyków kobiety i jej męża, a także chorób przewlekłych. Jedynym negatywnym punktem był wiek kobiety w ciąży (40 lat) i charakter czynności (nocna zmiana, pielęgniarka). Podczas planowanej frekwencji kobieta ciężarna skarżyła się na występowanie bólu w podbrzuszu i okresowe plamienia. Podczas badania pochwy stwierdzono, że macica jest miękka, bezbolesna, ze wzrostem do 12 tygodni, podczas gdy w przybliżeniu 16 tygodni. Po przeprowadzeniu badania ultrasonograficznego i potwierdzeniu diagnozy "pominiętej ciąży", kobieta została wyleczona z późniejszej antybiotykoterapii. Nie było powikłań koagulopatycznych i zakaźnych, a po 10 dniach pacjent został wypisany. Przyczyna nieodebranej aborcji nigdy nie została ustalona, ponieważ części płodu przesłane do badania histopatologicznego zostały utracone w laboratorium.

Przyczyny na wczesnym etapie

Bezpośrednimi i głównymi przyczynami nieodebranych aborcji we wczesnym okresie ciąży są zaburzenia i stany, połączone w 5 grup:

Wrodzone i nabyte wady anatomiczne macicy.
Genetyczne i chromosomalne anomalie rozwoju zarodka.
Patologiczne zmiany błony śluzowej macicy, w tym związane z różnymi przewlekłymi patologiami u kobiet. Charakteryzują się niższością endometrium i brakiem zdolności do zapewnienia procesów zachodzących w czasie ciąży.
Zaburzenia układu krzepnięcia krwi.
Inne powody.

Ta druga grupa obejmuje głównie:

obecność przeciwciał przeciwko cytotoksycznym przeciwciałom przeciwko ojcu, przeciwciał przeciwko przeciwciałom (przeciwciała anty-iopatyczne), przeciwciał blokujących reakcję limfocytową,
nieprawidłowa aktywność naturalnych komórkowych komórek zabójczych (komórek NK),
niekompatybilność tkankowa partnerów (system HLA).

Wady anatomiczne

Wrodzone wady anatomiczne, które mogą powodować nieodebrane poronienia, obejmują jednoogonową, dwurożną, w kształcie siodła lub całkowicie podwójną macicę, obecność pełnej lub częściowej przegrody wewnątrzmacicznej. Ta anatomiczna patologia macicy powoduje w większości przypadków nieprawidłowości w ciąży w późniejszych okresach, jednak zaprzestanie rozwoju na wczesnych etapach może nastąpić, jeśli jajo zostanie wszczepione na przegrodę wewnątrzmaciczną lub w pobliżu mięśniaka podbrzusza.

Uzyskane defekty to zrosty wewnątrzmaciczne, najczęściej wynikające z poprzedniej nie rozwijającej się ciąży lub wyłyżeczkowania jamy macicy, kiret, mięśni podśluzówkowych i niewydolności szyjno-szyjnej.

Niewydolność ciążowa w wadach anatomicznych jest spowodowana zaburzeniami wszczepiania komórek jajowych, niewydolnością receptorów i niedostatecznym dopływem krwi do endometrium, zaburzeniami hormonalnymi z niedoborem fazy lutealnej i przewlekłym zapaleniem błony śluzowej macicy.

Nieprawidłowości genetyczne i chromosomalne embrionu i trofoblastu

Powodowali oni większość (do 80%) utraty ciąży, w tym zamrożenie, w pierwszym trymestrze ciąży. Zaburzenia te występują z powodu ilościowych lub jakościowych zmian w strukturze chromosomów. Zmiany ilościowe są wynikiem awarii:

w każdym okresie podziału komórek eukariotycznych (jądrowych), na przykład, naruszenie rozbieżności sparowanego chromosomu w plemnikach lub jajach, w którym powstaje monosomia lub trisomia,
w trakcie procesu zapłodnienia, gdy jajo jest zapładniane przez dwa lub więcej nasienia, w wyniku czego powstaje polifruit,
podczas pierwszych podziałów mitotycznych zapłodnionego jaja, jeśli te nieprawidłowości wystąpią podczas pierwszego podziału, może rozwinąć się kompletna tetraploidia (chromosomy podwójne bez separacji cytoplazmatycznej), co powoduje zakończenie dalszego rozwoju już w 14-21 dni po poczęciu, a niepowodzenia w kolejnych podziałach mogą prowadzić do mozaikowość.

Jakościowe zmiany w strukturze chromosomów obejmują translokacje u jednego z partnerów. Są one jedną z najczęstszych przyczyn nieodebranych aborcji i są rodzajem mutacji chromosomów, w której część jednego chromosomu jest przenoszona do innego odmiennego (niehomologicznego) chromosomu. Mutacje chromosomowe mogą mieć postać:

wzajemne translokacje, polegające na wzajemnej wymianie chromosomów przez ich miejsca, stanowią połowę wszystkich anomalii chromosomowych podczas nieodebranej aborcji,
fuzja chromosomu z częściową lub całkowitą utratą materiału genetycznego w strefie krótkich ramion (translokacje Robertsona),
zmiany w chromosomach płci żeńskiej,
duplikacje, delecje, inwersje i inne zaburzenia.

Patologia błony śluzowej macicy

Głównym czynnikiem zakłócającym rozwój zarodka i płodu z endometrium są jego zmiany strukturalne i funkcjonalne w postaci procesów zanikowych i zmniejszona wrażliwość receptora na progesteron i estrogeny. Najbardziej typowe warunki to:

Autoimmunologiczne chroniczne zapalenie błony śluzowej macicy.
Zespół niewydolności regeneracyjnej-plastycznej.

Autoochronne przewlekłe zapalenie endometrium

Spowodowane jest ostrą lub przewlekłą infekcją wirusowo-bakteryjną, która stymuluje odpowiedź organizmu w postaci odporności miejscowej i ogólnej. Prowadzi to do zwiększenia syntezy cytokin, czynników wzrostu i enzymów proteolitycznych. Pobudzają rozwój procesu zapalnego i przyczyniają się do uszkodzenia śródbłonka naczyniowego, jak również nieprawidłowego wprowadzenia i uszkodzenia endometrium przez komórki zewnętrznej warstwy zarodka (trofoblast) już we wczesnej ciąży, jak również proliferacji komórek i angiogenezy.

W rezultacie następuje nowy wzrost liczby cytokin i czynników wzrostu. Tak więc istnieje zamknięte koło patologiczne. W typowym przebiegu ciąży procesy immunologiczne odrzucenia zarodka są tłumione przez organizm, a przy braku zapalenia postępuje normalnie.

Zespół niewydolności regeneracyjnej-plastycznej

Wynikiem zespołu regeneracyjno-plastycznego niedomykalności błony śluzowej macicy jest endometriopatie lub zanik endometrium. Zakłócenie funkcji endometrium w połowie przypadków nie jest spowodowane procesami zapalnymi, ale konkretnie postępem tego zespołu, który jest realizacją stresu tkankowego w przypadku predyspozycji, w tym genetycznych.

Zespół ten przejawia się w reakcjach auto- i aloimmunologicznych, zmniejszeniu aktywności wydzielniczej nabłonka gruczołowego, ścieńczeniu endometrium, zmniejszeniu liczby receptorów progesteronu i zmniejszeniu lub całkowitej utracie wrażliwości receptorów na progesteron i estrogen.

Zespół ten opiera się na adaptacji w odpowiedzi na wpływ niekorzystnych czynników przy zachowaniu głównych funkcji endometrium. Późniejsze wyczerpywanie się reakcji adaptacyjnych prowadzi do rozwoju stadium nieprzystosowania, w którym procesy mają na celu jedynie zachowanie struktur komórkowych i tkankowych, ale nie na ich odpowiednie funkcjonowanie. W zespole regeneracyjno-plastyczno-plastycznym przewlekłe czynniki zapalne i autoimmunologiczne stanowią błędne koło. W takich przypadkach implantacja zapłodnionego jaja jest niemożliwa bez aktywnej terapii.

Zaburzenia krzepnięcia krwi

Wśród nich najważniejsze to zespół antyfosfolipidowy i trombofilię dziedzicznej etiologii. Zespół antyfosfolipidowy, którego przyczyny nie są do końca jasne i w którym zamrożenie płodu występuje po 10 tyg. Ciąży, należy do zaburzeń autoimmunologicznych i zakrzepowych. Główne objawy, na podstawie których możemy założyć obecność zespołu antyfosfolipidowego:

zakrzepica tętnicza i / lub żylna,
poronienie,
zmniejszenie liczby płytek krwi i anemii hemolitycznej w historii,
późny ciężki stan przedrzucawkowy w historii.

Mechanizmy zatrzymujące w macicy

Przedłużająca się obecność w macicy embrionu lub płodu, która zamarła w swoim rozwoju, powinna nastąpić w wyniku następujących mechanizmów:

Gęste przywiązanie tworzącej się łożyska w wyniku głębokiego kiełkowania kosmków kosmówkowych. Może to być spowodowane:

- wysoki stopień aktywności (pod względem proliferacji) kosmków kosmówkowych,
- strukturalna i funkcjonalna gorszość błony śluzowej macicy w miejscu implantacji zapłodnionej komórki jajowej,
- niepełne przygotowanie zmian endometrium w strefie implantacji.

Niższe poziomy układu odpornościowego w odniesieniu do reakcji odrzucenia immunologicznie obcej tkanki.
Zmniejszona kurczliwość mięśniówki macicy z powodu:

- przewlekły przebieg procesów zapalnych w macicy, powodujący powstanie niedoboru aparatu receptorowego, co prowadzi do zmniejszenia wrażliwości na substancje powstające podczas śmierci zarodka i powodujące zmniejszenie napięcia mięśniówki macicy,
- naruszenia enzymatycznych procesów biochemicznych związanych z metabolizmem białek,
- kontynuacja (przez pewien czas po śmierci zarodka lub płodu) produkcji trofoblastu progesteronu i laktogenu łożyska, specyficznej trofoblastycznej beta-globuliny i łożyska - niektórych hormonów peptydowych, amin biogennych i peptydów immunodepresyjnych, które hamują kurczliwość macicy.

Czynniki ryzyka

Głównymi czynnikami ryzyka nieodebranych aborcji są:

Wiek poniżej 18 lat.
Ciąża w starszym i późnym wieku reprodukcyjnym kobiety i / lub jej partnera - po 30 latach w przypadku primiparów i powyżej 35 lat w przypadku wieloródek. Ryzyko w starszym i późnym wieku reprodukcyjnym wiąże się ze stopniowym wyginięciem procesów doboru naturalnego, a także z różnymi zaburzeniami w układzie rozrodczym partnera. Dla porównania: ryzyko w wieku 20-24 lat wynosi około 9%, w wieku 30-40 lat 40%, w wieku 45 lat 75%.
Powtarzające się epizody poronienia w historii. Im większa jest liczba takich epizodów, tym gorsza jest prognoza na późniejsze poczęcie.

Ponadto, przewlekłe choroby żeńskich narządów płciowych lub ostre, a zwłaszcza przewlekłe choroby pozagałkowe, przyczyniają się do poronienia.

Najważniejsze z nich to:

Niewyraźne postaci hiperandrogenizmu jajnika, nadnerczy lub mieszanej etiologii i niedoczynności jajników,
PCOS (zespół policystycznych jajników),
obecność w ciele uporczywych infekcji bakteryjnych i wirusowych, najczęściej (52%) to mieszana infekcja wirusowo-bakteryjna, a także mikroflora chlamydialna (51%), mikroflora moczopędna i grzybicza (około 42%),
przewlekłe procesy zapalne narządów kobiecych narządów płciowych, powtarzające się poronienia i wewnątrzmaciczne środki antykoncepcyjne,
ostre lub przewlekłe choroby zakaźne, rzadko powodują śmierć płodu płodu na własną rękę, ale prowadzą do rozwoju fetopatii przyczyniającej się do śmierci płodu pod wpływem innych czynników,
choroby endokrynologiczne - niedostatecznie wyrównana cukrzyca, dysfunkcja tarczycy, głównie niedoczynność tarczycy,
przewlekła patologia nerek,
ciężkie nadciśnienie tętnicze i niewydolność krążenia,
różne układowe patologie tkanki łącznej w postaci układowego tocznia rumieniowatego, twardziny układowej, zespołu antyfosfolipidowego, itp.

Mniej ważne czynniki to:

palenie
uzależnienie od alkoholu i narkotyków
niektóre leki
nadmierne spożywanie napojów zawierających kofeinę (mocna herbata parzona, kawa i inne napoje tonizujące),
niski wskaźnik masy ciała.

Wrażliwość zarodka lub płodu na czynniki uszkadzające zmienia się w różnych okresach ciąży. Im krótszy czas jego trwania, tym bardziej są wrażliwi. Najbardziej krytyczne okresy to 7-12 dni, kiedy następuje implantacja komórki jajowej, 3.-8 tydzień (początek rozwoju zarodka), 12. tydzień (okres tworzenia łożyska) i 20-24 tydzień (etap powstawania najważniejszego układy płodu).

W większości przypadków jedna dominująca przyczyna i kilka czynników ryzyka oraz mechanizmy rozwoju tego stanu patologicznego wchodzące w interakcje są oparte na pominiętej ciąży. Jak rozumieć, że doszło do śmierci zarodka lub płodu?

Główne objawy utraty aborcji

Specyfika nieudanej ciąży przejawia się w zniknięciu subiektywnych i obiektywnych znaków tego ostatniego.

Jak ustalić nieodebrane aborcje?

Zaprzestanie nudności, zwiększone wydzielanie śliny, wymioty i awersja do różnych zapachów, które pojawiły się w pierwszych 12 tygodniach okresu ciąży, są charakterystycznymi subiektywnymi odczuciami podczas zamrożonej ciąży.

Opóźnienie martwego płodu w macicy na więcej niż 2-6 tygodni u niektórych kobiet (około 10%) objawia się ogólną słabością, zawrotami głowy, gorączką i dreszczami. Czasami bóle skurczonego charakteru mogą pojawiać się w podbrzuszu, ból w okolicy lędźwiowej. Po 2-6 tygodniach od śmierci płodu pojawia się okresowo krwawe plamienie z dróg rodnych, ewentualnie również krwawienie z macicy, szczególnie w późniejszych stadiach ciąży.

Rozpoznaj powstającą patologię i zmiany w gruczołach mlecznych. Trzy dni - 1 tydzień po śmierci płodu, gruczoły piersiowe kurczą się, ich ból maleje, obrzęk ustaje, a one miękną, a zamiast wydalania siary może pojawić się mleko. Po 25-cio tygodniowym okresie ciąży, śmierci płodu może towarzyszyć obrzęk i uwolnienie dużych ilości siary.

Możesz także określić zamrożoną ciążę w domu, mierząc temperaturę podstawową, która we wczesnych stadiach pozostaje w granicach 37,2-37,3 ° i powyżej. Podstawowa temperatura podczas nieodebranej aborcji szybko wraca do normy.

Jakie testy muszą przejść, aby określić nie rozwijającą się ciążę?

Badanie krwi hCG ma pewne znaczenie w przypadku pominięcia ciąży. Ludzka gonadotropina kosmówkowa jest specyficznym hormonem syntetyzowanym przez trofoblast już w 24 godziny po wszczepieniu zapłodnionego jaja. W normalnych warunkach poziom hCG staje się maksymalny po 6-10 tygodniach ciąży, po czym stopniowo się zmniejsza.

Jeśli rozwój zarodka lub płodu ustaje, jego wskaźnik maleje od 3 do 9 razy. Oznacza to, że staje się ona poniżej normy odpowiadającej okresowi ciąży, w 6-12 tygodniu, 8,6 razy, w 13-26 tygodniu - 3,3 razy, w 28-30 tygodniu - w 2, 7 razy. Jednak wartość diagnostyczna analizy hCG jest niska. Wzrasta nieznacznie podczas przeprowadzania powtórnych analiz.

Określenie szybkiego wzrostu zawartości hCG w moczu leży u podstaw szybkiego testu w domu.

Czy test ciążowy jest pozytywny czy negatywny?

Szybki test nie wykazuje stężenia, a jedynie wzrost stężenia hormonu w moczu. Przy wczesnym zakończeniu rozwoju embrionalnego szybka analiza staje się ujemna po 2-3 dniach, ale w późniejszych okresach gonadotropina kosmówkowa jest usuwana z krwi raczej powoli, a test może pozostać dodatni przez długi czas (nawet do 1 miesiąca).

Czasami wykonywane są inne testy - dla alfa-fetoproteiny, której stężenie wzrasta od 1,5 do 4 razy od 3 do 4 dnia po śmierci płodu, oraz dla trofoblastycznej beta 1-glikoproteiny. Stężenie tego ostatniego we krwi kobiety natychmiast po śmierci komórki jajowej zmniejsza się, a gdy jest opóźnione w macicy o 3 tygodnie, zmniejsza się 4-8 razy.

Czy podczas aborcji może wystąpić zatrucie?

Gestoza (zatrucie) jest zespołem niewydolności wielonarządowej, która rozwija się w okresie ciąży. Wynika to z rozbieżności między możliwościami ciała matki a adekwatnością potrzeb wynikających z rozwoju płodu.

Rozwój wczesnej i późnej gestozy jest możliwy tylko podczas ciąży. Jeśli już jest, to wraz ze śmiercią płodu, to znaczy wraz z zaprzestaniem ciąży, znika także przyczyna gestozy, której symptomy stopniowo maleją i znikają.

Jednak wszystkie te znaki nie są wystarczająco wiarygodne. Przekonujące oznaki nieodebranych aborcji to ustanie ruchów płodu lub ich brak w oczekiwanym czasie, a także dane z badań fizycznych i instrumentalnych.

Badania fizyczne, które mają względne znaczenie dla diagnozy, obejmują badania pochwy, które są odnotowywane podczas śmierci płodu w okresie krótszym niż 12 i do 20 tygodni:

zmniejszenie nasilenia sinicy błony śluzowej 4-5 tygodni po ustaniu rozwoju płodowego w wieku ciążowym 16 tygodni i po 4-8 tygodniach z późniejszymi okresami,
ujawnienie kanału szyjki macicy do 1-1,5 cm u kobiet, które nie rodziły i do 3 cm i więcej u kobiet, które urodziły,
gęste wydzielanie z kanału szyjki macicy w postaci śluzu z brązowawym zabarwieniem.

Bardziej przekonujące jest zakończenie wzrostu macicy lub opóźnienie jej wielkości od oczekiwanego terminu ciąży. Obserwuje się to na wczesnych etapach z powodu resorpcji komórki jajowej, aw dalszej perspektywie ze względu na wchłanianie płynu owodniowego do krwi matki i zmniejszenie wielkości płodu w wyniku jego maceracji.

Najbardziej pouczającą metodą diagnostyczną, pozwalającą zdiagnozować patologię jeszcze przed pojawieniem się subiektywnych odczuć kobiety, jest ultrasonografia przezpochwowa, która ma charakter informacyjny od 18 dnia po zapłodnieniu, szczególnie w połączeniu z badaniami krwi na poziom hCG we krwi.

Jakie jest niebezpieczeństwo późnego rozpoznania patologii?

Konsekwencje nieodebranych aborcji mogą być poważne, szczególnie w przypadku długiego (od 2-4 tygodni lub dłużej) pobytu martwego zarodka w macicy. Możliwe jest rozwinięcie się infekcji i stanu septycznego, zaburzeń koagulopatycznych (DIC) i krwawień itp. Są one nie tylko negatywnym czynnikiem w prognozowaniu przyszłej funkcji rozrodczej kobiety, zdrowia jej potomstwa i ochrony rodziny.

Komplikacje stanowią zagrożenie dla zdrowia samej kobiety i stanowią poważne zagrożenie dla jej życia. Nasilenie i częstość powikłań oraz ich konsekwencje zwiększają się wraz ze wzrostem czasu trwania ciąży i czasu pobytu w macicy martwej komórki jajowej, płodu lub płodu.

Leczenie po nieodebranej aborcji

Rozpoznanie wymaga natychmiastowego przygotowania kobiety i aktywnego leczenia stanu zagrażającego życiu. Znaczenie leczenia polega na ostrożnym przerwaniu nie rozwijającej się ciąży poprzez ewakuację zmarłej komórki jajowej i prowadzenie terapii przeciwzapalnej, mającej na celu wyeliminowanie współistniejącego zapalenia błony śluzowej macicy.

Do tych celów stosuje się instrumentalne poszerzenie szyjki macicy i aspirację próżniową lub odkurzanie macicy z zamrożoną ciążą przez okres do 12 tygodni. Możliwe jest również przygotowanie szyjki macicy za pomocą hydrofilowego rozcieńczalnika lub za pomocą syntetycznych analogów prostaglandyn z późniejszym zasysaniem próżni. Ten ostatni jest zalecany również w przypadkach, gdy stosowana jest tradycyjna instrumentalna chirurgiczna metoda wyłyżkania ścian i dna macicy (łyżeczkowanie) oraz ewakuacja poczęcia. Jednakże rutynowe wyłyżeczkowanie łyżeczkowe podczas nieudanej aborcji prowadzi do strukturalnej i funkcjonalnej niższości endometrium w strefie implantacji.

Najlepszym sposobem na uwolnienie macicy do 6 tygodnia ciąży (w niektórych regionach Rosji - do 9 tygodni, za granicą - do 12 tygodni) jest aborcja medyczna. Do tych celów, różne schematy doustnego i dopochwowego podawania syntetycznego steroidowego leku przeciw progestagenowi Mifepriston i syntetycznego analogu prostaglandyny "E₁"Mizoprostol. Ta metoda jest skuteczna w ponad 80%, ale może być stosowana w przypadku braku oznak infekcji, naruszenia krzepliwości krwi, ciężkiej niedokrwistości, niewydolności wątroby lub nerek.

Po zastosowaniu dowolnej metody konieczne jest przeprowadzenie kontrolnej histeroskopii lub badania echograficznego. Przerywanie w późnych okresach (w drugim trymestrze - od 13 do 22 tygodni) odbywa się głównie za pomocą jednej z metod stymulujących poród:

Wewnątrzustniak (do jamy pęcherza płodowego) lub pozanaukowe podanie hipertonicznego (20%) roztworu chlorku sodu lub (w przypadku przeciwwskazań do jego stosowania - nadciśnienie tętnicze, patologia nerek) glukoza przez szyjkę macicy (dostęp przez wstrzyknięcie) lub za pomocą igły wprowadzonej przez przednią ściana brzuszna (dostęp przezbrzuszny).Metoda wewnątrznaczyniowa jest najbardziej optymalna i skuteczna.
Wyizolowane podawanie w odpowiednich dawkach antyprogestogenu (Mifepriston) wewnątrz lub (jeśli nie działa) prostaglandyn (Misoprostol) lub wprowadzenie tego leku do pochwy z powtarzającymi się dawkami leku wewnątrz lub kombinacją Mifepristone z Misoprostolem.
Wewnątrznaczyniowo-zewnątrznaczyniowe podawanie dinoprostu należącego do prostaglandyn "F₂-alpha "i wywierając wyraźny efekt stymulujący na myometrium.
Po rozszerzeniu kanału szyjki macicy nakładkę umieszcza się na wydziale prezentacyjnym pęcherza płodowego (po otwarciu) za pomocą specjalnych kleszczyków. Metodę tę stosuje się w przypadku przeciwwskazań do poprzednich metod lub w przypadku braku efektu ich stosowania.

Zasady dalszego leczenia są następujące:

złożone hormonalne środki antykoncepcyjne lub leki progesteronowe w celu przywrócenia struktury, funkcji wydzielniczej i aktywności receptywnej endometrium,
antybiotyki o szerokim spektrum działania i środki przeciwbakteryjne (chronione półsyntetyczne penicyliny, cefalosporyny, makrolidy, pochodne imidazolu), ale tylko wtedy, gdy wykryty jest czynnik powodujący przewlekłe zapalenie endometrium lub jego zaostrzenie,
terapia przeciwzapalna, w tym niesteroidowe leki przeciwzapalne,
leki, które przyczyniają się do korekcji stanu immunologicznego organizmu,
środki korygujące mikrobiocenozę pochwy,
leki i techniki fizjoterapii, które pomagają przywrócić mikrokrążenie, normalizują regenerację tkanek, procesy metaboliczne w nich i odporność lokalną.

Kiedy możesz zajść w ciążę po pominięciu ciąży?

Termin jego rozwiązania uważa się za pierwszy dzień nowego cyklu miesiączkowego. Po menstruacji jest przywracana w odpowiednim okresie, ale czasami mogą wystąpić w ciągu 1,5 miesiąca. Jednak następne planowanie ciąży należy zalecić nie wcześniej niż za pół roku.

Jest to minimalny okres, podczas którego, po przeprowadzeniu odpowiedniego leczenia, następuje powrót do zdrowia po tych zmianach i zaburzeniach (zmiany hormonalne i zaburzenia psychiczne, zapalenie błony śluzowej macicy itp.), Które wystąpiły w wyniku stanu patologicznego.

W celu jego ochrony zaleca się stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych ("Regulon"), a także ich kombinacji z aktywną postacią kwasu foliowego - lewofolatom wapnia ("Yarin Plus" i "Jess Plus"). Leki te, oprócz działania antykoncepcyjnego, mają inne pozytywne właściwości w zakresie rehabilitacji warstwy śluzówki macicy po ustaniu nie rozwijającej się ciąży:

zmniejszyć ryzyko rozwoju zakaźnych procesów zapalnych w narządach wewnętrznych narządów płciowych poprzez zwiększenie lepkości śluzu kanału szyjki macicy, zmniejszenie średnicy i zwiększenie długości szyjki macicy, zmniejszenie utraty krwi podczas menstruacji, wyeliminowanie braku koordynacji skurczów mięśniówki macicy i jajowodów,
przyczyniają się do intensywniejszego rozwoju czynników (immunoglobuliny "A" i "G") odporności miejscowej, co znacznie zmniejsza ryzyko rozwoju aseptycznego stanu zapalnego,
Samo zapobieganie ciąży zapewnia organizmowi czas na odnowienie plastiku i źródeł energii.

Brak poczęcia w ciągu sześciu miesięcy stanowi szansę dla ciała matki pod względem pełnoprawnego przygotowania do skuteczniejszej realizacji kolejnej próby macierzyństwa.

Zapobieganie

Aby zapobiec nieodebranym poronieniom, wykluczenie, jeśli to możliwe, powyższych czynników ryzyka, leczenie ginekologicznych chorób zakaźnych i procesów zapalnych, przywrócenie eubiozy środowiska pochwy, korekta hormonalna, a także korekcja stanu odpornościowego organizmu i przewlekłej patologii somatycznej.

Aby skorygować stosunek hormonów płciowych w ich braku równowagi w kierunku niedoboru progesteronu, zaleca się kobietom z poronieniem nawykowym i planującym te ostatnie, Duphaston, który ma działanie gestagenne. Jego aktywnym składnikiem jest didrogesteron.

Dzięki szybkiej rehabilitacji możliwe jest zapobieganie kolejnemu poronieniu u 67% kobiet, w przeciwnym razie odsetek ten wynosi nie więcej niż 18%.

Wszystkie kobiety, które przeszły co najmniej jedną przerwaną aborcję, muszą przeprowadzić kompleksowe badanie, najlepiej z włączeniem i medycznym poradnictwem genetycznym, szczególnie w przypadku wielokrotnego poronienia, leczenia i odpowiedniego późniejszego przygotowania do ciąży przed planowaną ciążą.

Przyczyny zamrożonej ciąży

Dlaczego ciąża ustaje? Przyczyny tego zjawiska są bardzo duże. Zgodnie z mechanizmem, który rozpoczyna proces patologiczny, są one tradycyjnie podzielone na kilka dużych grup:

1. Proces infekcyjno-zapalny. Dominują następujące wirusy: różyczka, toksoplazmoza, wirus opryszczki i wirus cytomegalii. Infekcje narządów płciowych nie tracą na znaczeniu (gonokoki, chlamydie itp.). Czasami banalna infekcja wirusowa (przeziębienie) powoduje niepowodzenie ciąży, ponieważ wirusy mogą przeniknąć do komórki i uszkodzić jej rdzeń, co prowadzi do dysfunkcji lub śmierci.

2. Najbardziej niekorzystna jest infekcja po rozpoczęciu ciąży (pierwotna) w przypadku braku odporności na zakażenie organizmu.

We wczesnych stadiach zakażenia prowadzi do śmierci zarodka, a pod koniec - do rozwoju jego anomalii. Zakażenie atakuje ciążę z kilku stron:

- uszkadzają komunikację ściany macicy z embrionem / płodem, a ostatecznie rozwijają się zaburzenia troficzne,

- bezpośrednio wpływają na rozwijający się organizm,

- stymulują wydzielanie prostaglandyn, które działają toksycznie na zarodek lub zakłócają normalne mikrokrążenie w miejscu przyłączenia do endometrium.

3. Nieprawidłowości chromosomalne i zaburzenia genetyczne. Zapłodnione jajo zawiera chromosomy, które jej rodzice dali jej. Ich liczba jest ściśle regulowana - 23 z każdej. Jeżeli dodatkowy chromosom lub uszkodzony gen jest dziedziczony przez zarodek, jego dalszy rozwój następuje nieprawidłowo - powstają liczne defekty, które są niezgodne z życiem. W takiej sytuacji zakończenie dalszego rozwoju ciąży jest mechanizmem ochronnym zaplanowanym przez naturę, który pozwala ci "wybrać" tylko pełnoprawne, zdolne do przetrwania, zarodki.

Przyczynami nieprawidłowości chromosomalnych są często:

- nieprawidłowy podział komórek, gdy chromosomy męskie (Y) i żeńskie (X) w komórkach jajowych i plemnikach nie są rozdzielone,

- awaria mechanizmu zapładniającego, na przykład podczas połączenia jaja z dwoma męskimi komórkami (dispermia),

- naruszenie podziału (mitozy) dobrze uformowanego jaja, gdy chromosomy podwajają się, a cytoplazma komórki nie.

Im mniejszy jest okres, w którym ciąża jest zamrożona, tym wyższa jest częstotliwość zaburzeń chromosomowych (do 95%).

Jednakże nieprawidłowość genetyczna może pojawić się po wystąpieniu normalnego rozwoju zarodkowego, z udziałem negatywnych skutków narkotyków, promieniowania, alkoholu i innych niepożądanych czynników.

W rodzinach z chorobami dziedzicznymi (na przykład genu hemofilii) płód odbiera od rodziców nieprawidłowości genetyczne.

4. Zaburzenia hormonalne. Po pełnoprawnej owulacji występują zmiany strukturalne i funkcjonalne w tkankach jajnika w celu zachowania potencjalnej ciąży. Zamiast pęcherzyka, z którego wyszło jajo, powstaje żółte ciało. Służy jako tymczasowy gruczoł hormonalny. Jeśli zajdzie ciąża, ciałko żółte wydziela progesteron, aby zapobiec jego zakończeniu. Później ciałko żółte przechodzi przekaźnik hormonalny do łożyska. Niedobór progesteronu jest zawsze zagrożony przez rozwój ciąży.

Zaburzenia czynności tarczycy i nadmiar androgenów mają również negatywny wpływ na rozwój zarodka.

5. Patologia autoimmunologiczna.

Wszystkie procesy autoimmunologiczne przebiegają w jednym scenariuszu - wytwarzanie przeciwciał do walki z ich własnymi komórkami, które są postrzegane jako obce (antygeny). Przeciwciała matki atakują komórki zarodka, a ciąża ustaje.

6. Patologia plemników (teratozoospermia). Nieprawidłowa struktura męskich komórek rozrodczych nie implikuje właściwego procesu zapłodnienia.

7. Niepowodzenie endometrium na tle powtarzającego się skrobania (aborcji) lub przewlekłego stanu zapalnego. Uszkodzony endometrium nie jest w stanie utrzymać embrionu przez długi czas, dlatego ciąża zostaje przerwana.

8. Czynniki pośrednie. Kluczem do udanego przebiegu i zakończenia ciąży jest dobre zdrowie matki, które jest zdeterminowane charakterem diety, prawidłowym rytmem życiowym, stanem układu nerwowego i osobistym podejściem do jej zdrowia.

Czasem nieodebrane poronienia są diagnozowane po zapłodnieniu in vitro (IVF). Jednak "winowajcą" częściej nie jest sama procedura, ale same powody, które nie pozwalają kobiecie zajść w ciążę w zwykły sposób.

Pierwsze oznaki nieodebranej aborcji

Pierwszy sygnał, że embrion / płód przestał się rozwijać, to zanik wszystkich objawów związanych z ciążą. Lista takich objawów zależy od okresu ciąży.

"Feel" ominęła poronienie, a raczej nieodłączne objawy, bez żadnych dodatkowych środków diagnostycznych, kobieta w ciąży nie może wiarygodnie. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy w późniejszym terminie, kiedy ruchy płodu są dobrze odczuwalne, a ciężarna kobieta zdaje sobie sprawę, że całkowicie przestały. Wszystkie inne subiektywne odczucia nie są specyficzne, ponieważ mogą być wywołane przez inne patologie. Właśnie dlatego wskaźniki laboratoryjne i ultradźwięki mają ogromne znaczenie.

Czasami, jeśli organizm próbuje rozwiązać problem sam i uwolnić matkę martwego zarodka, krwawienie pojawia się, gdy znikają oznaki ciąży. Większość nieodebranych aborcji kończy się w ten sposób - rodzaj poronienia.

Jak już wspomniano, natura zawsze stara się zachować tylko zdrowe zarodki dla kobiety, więc nie każde zapłodnione jajo wciąż się rozwija. Nieprawidłowe poczęcie w większości przypadków kończy się wczesną spontaniczną przerwą, dlatego wśród wszystkich epizodów poronienia prowadzi nie rozwijająca się ciąża (45-88%). Często, jeśli ciąża zatrzymuje się odpowiednio wcześnie, sytuacja ta wygląda jak kolejna miesiączka, która pojawiła się z niewielkim opóźnieniem.

Rozpoznanie zamrożonej ciąży

Lista środków diagnostycznych dla ciąży ciężarnych jest niewielka i prawie tak samo dla wczesnych i późnych terminów pojawiania się patologii.

Wyszukiwanie diagnostyczne obejmuje:

1. Badanie skarg, które mogą zawierać objawy wskazujące na śmierć zarodka / płodu: nagłe zniknięcie objawów związanych z ciążą, brak ruchu płodu, krwawe upławy i charakterystyczny ból.

2. Badanie ginekologiczne. Ma to największe znaczenie w pierwszym trymestrze ciąży, gdy ciąża jest nadal mała, a macica przestaje rosnąć w zależności od okresu ciąży. Macica jest wyczuwana przy każdej wizycie ciężarnej i porównywana z przewidywanym okresem. Jeśli wiek ciążowy jest trudny do wyliczenia, nawet jeśli wystąpi błąd w obliczeniach, macica musi jeszcze wzrosnąć.

Jeśli płód umiera na okres dłuższy niż 14 tygodni, kiedy ogląda się go w lustrze, ciemnobrązowy śluz, który wchodzi do jamy pochwy z kanału szyjki macicy, jest dobrze widoczny.

W późniejszych okresach wielkość ciężarnej macicy mierzy się metodami zewnętrznymi, a mianowicie wysokością jej dna. Określa się to poprzez umieszczenie krawędzi dłoni na brzuchu w miejscu, w którym staje się ona twarda od miękkiej.Za pomocą taśmy zmierzyć odległość od środka kości łonowej do miejsca, w którym zatrzymała się dłoń. Uzyskane wyniki porównuje się z ogólnie przyjętymi parametrami normy.

Ten objaw nie jest patognomiczny, ale w połączeniu z innymi ma ważną wartość.

3. Badania hormonalne. Poziom ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej po śmierci zarodka nie spada natychmiast, ale jeśli mierzy się ją dynamiką, można stwierdzić, że ilość hormonu nie zmienia się ani nie zmniejsza.

Aby rozpoznać zanik ciąży, należy wziąć pod uwagę jedynie ilościowe testy na obecność gonadotropiny we krwi, ponieważ w przeciwieństwie do szybkich testów (hCG w moczu), określają one nie tylko obecność hormonu, ale także jego stężenie. Właśnie dlatego, że hCG, po śmierci zarodka, pozostaje w organizmie przez kilka tygodni, bezużyteczne jest przeprowadzanie testów ciążowych niezależnie - wynik będzie pozytywny, jeśli zarodek jest martwy.

4. Pomiar dynamiki podstawowej temperatury. Technika pośrednia, przeznaczona wyłącznie dla osób, które korzystały z niej poza ciążą, i zna indywidualny charakter zmian temperatury podstawowej.

Pomiary są wykonywane po wielokrotnym pobudzeniu. Z reguły ciąża zwiększa podstawową temperaturę (powyżej 37 ° C), a po śmierci zarodka maleje.

5. Badanie ultrasonograficzne jest uważane za najbardziej skuteczną i niezawodną metodę diagnozowania pominiętej ciąży. Wykrywa zanik ciąży na długo przed pojawieniem się jasnej kliniki.

Istnieją dwa typy echograficzne pominiętej aborcji:

- Typ I anembryonic: w macicy nie ma zarodka, uwidoczniono puste zapłodnione jaja, nie przekraczające 2,5 cm średnicy, macica nie odpowiada (mniej niż) spodziewanemu okresowi.

- Anembrionia typu II: nie ma również embrionu w macicy, ale jej oddzielne części znajdują się, częściej - fragment kręgosłupa, błony płodowe (kosmówki) nie są wyrażane. W odróżnieniu od poprzedniego, pierwszy typ, z tym wariantem macicy pępowinowej, nadal wzrasta z określoną prędkością.

W późniejszych okresach (drugi - trzeci trymestr) śmierć płodu, badanie ultrasonograficzne jest ustalane bezzwłocznie - bezpośrednio po jego śmierci, gdy wyraźne odchylenia w strukturze szkieletu płodu i strukturze jego kości są jasno określone.

Nowoczesny sprzęt ultradźwiękowy jest w stanie zarejestrować aktywność serca płodu / zarodka. Jeśli badanie nie zostanie zarejestrowane, podejrzewam śmierć domaciczną. Należy jednak zauważyć, że czasami, po zbadaniu za pomocą niewłaściwego sprzętu, bicie serca zdrowego zarodka / płodu pozostaje "niezauważone", dlatego uzyskane wyniki są zawsze porównywane z innymi objawami lub powtarzane raz jeszcze.

6. Kiedy kończy się ciąża, stężenie hormonów łożyskowych, zwłaszcza progesteronu, zawsze spada. Jeśli wyniki kilku testów wskazują na stały spadek "głównego" hormonu, powinieneś pomyśleć o przerwanej ciąży.

Leczenie nieodebranych aborcji

Aby wyleczyć utraconą aborcję, można zastosować tylko jedną metodę - usunąć ją z jamy macicy. Inne metody terapii nie istnieją. Pod wieloma względami taktyka leczenia zależy od okresu ciąży i konkretnej sytuacji, ale kobieta w ciąży jest zawsze hospitalizowana.

W przeciwieństwie do popularnego nieporozumienia, nie rozwijająca się ciąża nie zawsze jest instrumentalna. Ponadto, w niektórych z najbardziej korzystnych sytuacji, możliwa jest taktyka oczekiwania i zobaczenia, gdy przez krótki okres czasu można pozwolić, by natura pozbyła się zawartości macicy.

Wszystkie dostępne zabiegi są podzielone na:

1. Brak zakłóceń z zewnątrz pod stałą obserwacją dynamiczną lub taktyką wyczekiwania.Jajo płodowe i organizm macierzyński tworzą pojedynczy funkcjonalny układ hormonalny, którego celem jest zachowanie ciąży i kontrola jej rozwoju. Działają wyłącznie razem, a wynikiem tej "współpracy" jest wydzielanie progesteronu, który jest odpowiedzialny za utrzymanie ciąży. Jeśli to ważne połączenie zostanie zerwane, tak jak ma to miejsce w przypadku zagrożenia przedwczesnym zakończeniem ciąży (poronienie), w miejscu przyczepu łożyska dochodzi do przebudowy endometrium, dlatego zarodek nie trzyma się dobrze w miejscu przywiązania. Zamrożone poronienie różni się od zwykłego poronienia tym, że zarodek zakłóca metabolizm progesteronu, a to z kolei powoduje zawieszenie dalszego rozwoju ciąży.

Gdy ciąża ustaje, poziom hormonów łożyskowych spada, więc możliwe jest samoistne poronienie. Taktyka wyczekiwania opiera się na tej funkcji. Niestety jest rzadko używany. Immobilizacja wczesnej ciąży często nie objawia się klinicznie przez długi czas, a gdy kobieta dostaje się do lekarza, zawał w zarodku wywołuje niebezpieczne komplikacje (zapalenie, zatrucie, krwawienie i tym podobne), które wymagają pilnych środków.

2. Metody medyczne.

W krótkim okresie (zwykle do 8 tygodni) dozwolona jest technika podobna do konwencjonalnej aborcji medycznej. Tabletki stosuje się w celu powstrzymania wydzielania progesteronu (Mifepriston), a następnie analogi prostaglandyny E 1 (Misoprostol) wstrzykuje się dopochwowo, a po kilku godzinach nieudana ciąża zostaje wydalona.

Technika ta jest czasami stosowana w drugim trymestrze ciąży, jeśli pozwala na to sytuacja kliniczna.

W późniejszych okresach przerwy w nieodebranych ciążach nie różnią się wynikami w stosunku do normalnej ciąży (późna aborcja). Bardzo skuteczną i najmniej traumatyczną metodą opróżniania macicy podczas późnej śmierci płodu jest wprowadzenie leków, które rozpoczynają "dostarczanie" wewnątrz-amonalnie (do macicy). Sterylne roztwory hipertoniczne (chlorek sodu i glukoza) wstrzykuje się tak, aby znajdowały się pomiędzy macicą a błonami błony (owodni). Stopniowo wstrzykiwany płyn złuszcza błonę płodową ze ściany macicy, która w odpowiedzi zaczyna kurczyć się odruchowo, symulując zwykły ogólny proces. Czasami jest ona wstępnie "przygotowana" do improwizowanej pracy, z lekami i szyjką macicy, dzięki czemu jej tkanki stają się miękkie i elastyczne.

Chirurgiczne "oczyszczenie" po nieodebranym poronieniu, wyeliminowane przez opisane techniki, nie jest wymagane, jednak w przypadku powikłań (na przykład, jeśli fragment macicy jajnika lub błony jest zatrzymany w macicy), można go użyć.

3. Metody chirurgiczne.

Z nie rozwijającą się ciążą w wieku od 14 do 16 tygodni, martwe zapłodnione jajeczko jest eliminowane jednocześnie, jak to ma miejsce w przypadku konwencjonalnej aborcji operacyjnej - przez łyżeczkowanie (łyżeczkowanie) lub aspirację próżniową. Bez względu na wybraną metodę, przeprowadzana jest obowiązkowa kontrola histeroskopowa, aby zapewnić całkowite usunięcie patologicznej tkanki z jamy macicy. Również histoskopia jest niezbędna do najdokładniejszego rozpoznania lokalizacji zarodka, a po zabiegu pozwala na leczenie całej jamy macicy środkami antyseptycznymi.

Po usunięciu nieżywotnego zarodka / płodu w jakikolwiek dopuszczalny sposób, kontynuowane są działania terapeutyczne. W razie potrzeby wprowadza się leki, aby pomóc mięśniom macicy przywrócić macicę do pierwotnego stanu. Konieczne jest pełne zapobieganie procesowi zapalnym lub leczenie istniejącego.

Nawet przy braku jakichkolwiek negatywnych skutków po zabiegu (po jednym / dwóch tygodniach) wykonywane są badania ultrasonograficzne, zwykle wykonywane dwukrotnie.Jest to niezbędne do diagnozowania procesów regeneracji endometrium, ponadto należy upewnić się, że jama macicy jest całkowicie czysta z nieżywotnych tkanek.

Niestety, nadal istnieją sytuacje, w których kobiety, które wcześnie się wypróżniają, nie korzystając z tradycyjnych metod, korzystają z usług tradycyjnej medycyny. Bez wątpienia istnieją preparaty ziołowe, które mogą stymulować skurcze mięśni macicy w celu "wydalenia" martwego płodu. Jeśli jednak zdecydujesz się na tak niepoważny krok, powinieneś zdawać sobie sprawę z następujących konsekwencji:

- medycyna tradycyjna ma bardzo rzadko oczekiwany efekt,

- pojawiające się krwawienie nie oznacza wcale, że martwy zarodek opuścił macicę, czasami takie wyładowania pojawiają się tylko przy oderwaniu łożyska,

- gdy zarodek umiera, zapada się i tylko jego fragmenty mogą się wydostać,

- takie działania mogą spowodować ciężkie krwawienie i wszystkie jego negatywne skutki,

- nieodebrane poronienie jest "otoczone" procesem zapalnym, którym należy zarządzać tylko za pomocą leków po ewakuacji martwego zarodka,

- Przegrana aborcja zawsze ma poważny powód, musi zostać znaleziona i wyeliminowana, aby uniknąć powtórzenia się negatywnego scenariusza, a to jest tylko specjalistyczna puszka.

Konsekwencje utraty aborcji

Ponieważ usunięcie nieudanej aborcji za pomocą techniki wykonania jest pod wieloma względami podobne do procedury zakończenia niepożądanej "zdrowej" ciąży, jej negatywne konsekwencje są częściowo takie same.

Najbardziej prawdopodobne powikłania to:

- Infekcja. Przedłużony pobyt martwych tkanek w jamie macicy nieuchronnie wywołuje aseptyczne zapalenie. Na początku nie zagraża to pacjentowi, ale przy braku odpowiedniego leczenia infekcja (wtórna infekcja) łączy się z obecnym procesem zapalnym. Toksyny i bakterie "zatruwają" kobiece ciało, a to obfituje w sepsę i DIC, a oba stany zagrażają życiu.

Lokalny proces zapalny z następową infekcją może być wywołany samą procedurą wyłyżeczkową.

- Opóźnienie części zmarłej komórki jajowej po jej usunięciu. Dopóki "obca" tkanka, nawet jej najmniejszy fragment, pozostaje w jamie macicy, macica nie może się skurczyć, dlatego krwawienie nie może się zatrzymać.

- Mechaniczne uszkodzenie ściany macicy.

- Niepłodność. Prawdopodobieństwo tego powikłania po usunięciu zamrożonej ciąży jest porównywalne do prawdopodobieństwa aborcji. Ryzyko niepłodności macicy z reguły jest wyższe w grupie kobiet z przewlekłymi procesami zapalnymi w macicy, a także u osób, które wielokrotnie przeszły zabieg kiretażu.

Jeśli zarodek zostanie ostrożnie usunięty, a kolejne środki zapobiegawcze zostaną podjęte w całości, konsekwencje dla zdrowia reprodukcyjnego zostaną zredukowane do zera. Aż 90% kobiet, które miały wcześniej zamrożoną ciążę, może później zajść w ciążę i mieć dzieci bez poważnych problemów.

Nie ma złej sytuacji prognostycznej, gdy ciąża kończy się wielokrotnie. Ta sytuacja wymaga poważnych przyczyn hormonalnych, odpornościowych lub genetycznych, często ukrytych.

Leczenie poronienia

Jeśli podejrzewasz, że doszło do aborcji, kobieta powinna być pilnie hospitalizowana.

Po wykonaniu badania (hCG, ultradźwięki we wczesnym stadium i ACE w 2. trymestrze, koagulogram), zarodek ostrożnie opróżnia się.

Wariant z taktyką wyczekiwania jest możliwy, gdy zarodek jest martwy mniej niż 2 tygodnie (jeśli zdarzyło się to we wczesnym okresie ciąży) i nie ma oznak aborcji, która się zaczęła i zakażenia macicy. W takich przypadkach poziom hCG w ciele kobiety gwałtownie spada, pojawiają się skurcze macicy, a zapłodnione jajo jest wypychane.Najczęściej jednak stosują metodę chirurgiczną, mianowicie błony z komórkami jajowymi są zdrapywane lub poddawane aspiracji próżniowej.

Możliwe jest również stosowanie aborcji medycznej (przez okres do 7 tygodni) poprzez przepisanie leku blokującego progesteron, Mifegin.

Po chirurgicznym lub innym uwolnieniu jamy macicy z zarodka, histeroskopia jest przeprowadzana bez zwłoki. W okresie pooperacyjnym wymagane są antybiotyki, aby zapobiec rozwojowi zapalenia błon płodowych i endometrium.

W przypadku śmierci płodu po 14-16 tygodniach jego ewakuację przeprowadza się przez przez wstrzyknięcie (amniopunkcja) hipertonicznego roztworu chlorku sodu lub prostaglandyn lub przez dożylne podanie roztworu prostaglandyn.