Poślizg bańki: przyczyny, objawy, leczenie

Jednym z nieprzyjemnych, a ponadto strasznych powikłań ciąży jest poślizg bąbelkowy. Pewnym pocieszeniem dla kobiet, które planują ciążę i są już "w pozycji" może być fakt, że ta patologia nie jest tak powszechna i dotyczy około 1 przypadku na 1000 urodzeń. Naukowcy zauważyli, że częstość występowania choroby jest bezpośrednio związana z geografią i rasą. Na przykład w Stanach Zjednoczonych od 1 000 do 1 000 wszystkich ciąż odpowiada 0,6 - 1,1 przypadków powstawania pęcherzy, podczas gdy w krajach azjatyckich (nie we wszystkich) iw Ameryce Południowej diagnozuje się około 10 razy częściej.

Pełny kształt poślizgu można określić za pomocą ultradźwięków

Co to jest poślizg bąbelkowy?

Patologia trofoblastu nazywana jest dryfem pęcherzyków, w wyniku czego zrasta się podścielisko, a kosmki kosmów rosną. Na końcach kosmków kosmków tworzą się bańkowate rozszerzenia, podobne do wiązek winogron. Bąbelki lub cysty zwiększają się do 0,25 cm, w środku znajduje się żółtawa ciecz o wysokim poziomie ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (CG).

Opisana patologia zalicza się do grupy chorób trofoblastycznych, których rozwój wiąże się z ciążą. Guzy trofoblastyczne są jedynymi nowotworami wywodzącymi się z trofoblastu, który pochodzi z żeńskich i męskich komórek rozrodczych. Pętla pęcherzykowa może rozwinąć się podczas obecnej ciąży, po porodzie, aborcji, a nawet po ciąży pozamacicznej.

Przyczyny poślizgu

Jak dotąd nie ustalono dokładnych przyczyn patologii. Istnieje kilka teorii rozwoju poślizgu:

• teoria transformacji wirusa (wirusowy charakter choroby ma znaczenie),
• choroba jaj w jajniku (jajo patologiczne, które dojrzewa w pęcherzyku, powoduje śmierć zarodka),
• teoria decyzyjna (doczesne endometrium powoduje zwyrodnienie kosmków),
• teoria immunologiczna
• teoria enzymatyczna (wysoka zawartość hialuronidazy, która niszczy ścianę naczyniową),
• niedobór białka (brak genów w chromosomach zapłodnionej komórki jajowej).

Kompletna forma poślizgu spowodowana jest utratą matczynych genów, w tym przypadku geny ojca są duplikowane, lub gdy plemniki są jednocześnie zapładniane przez jaja bez jądra. Częściowa torbiel cystyczna występuje wtedy, gdy występuje patologia plemników (dyspermia lub plemnik, który zapładnia jajko, ma diploidalny zestaw (podwójny) chromosomów). W tym przypadku zygota nie będzie zawierała 46 chromosomów, ale 69.

Czynniki predysponujące do rozwoju jazdy na łyżwach obejmują:

• wiek (20-24 lata i 40-49 lat),
• parzystość (duża liczba urodzeń),
• wielokrotne aborcje,
• tyreotoksykoza,
• niedobór odporności
• brak witaminy A lub karotenu w żywności,
• blisko związane małżeństwa.

Objawy pęcherzenia

Obraz kliniczny poślizgu nie zawsze jest wyraźny. Możliwe jest zdiagnozowanie choroby podczas aborcji, co często jest przypadkowym stwierdzeniem. W większości przypadków kobieta uważa się za ciężarną, ma opóźnioną miesiączkę. W drugiej połowie ciąży występują oznaki wczesnego (nudności, wymioty, zawroty głowy, zmęczenie itp.) Toksykozy w pierwszym trymestrze ciąży oraz objawy ciężkiego stanu przedrzucawkowego (do stanu przedrzucawkowego i rzucawki).

Objawem poślizgnięcia moli jest krwawienie z macicy, które występuje wcześnie. Czasami w krwawieniu można wykryć bąbelki, które pojawiają się w kosmkach kosmówkowych.Krwawienie może być wewnętrzne, w jamie brzusznej, co wskazuje na destrukcyjną formę. Utrata krwi prowadzi do anemii pacjenta z wszystkimi następującymi konsekwencjami (osłabienie, omdlenie, zmęczenie itp.).

Podczas przeprowadzania badania ginekologicznego lekarz często stwierdza, że ​​rozmiar macicy nie odpowiada czasowi trwania ciąży. Znaczący wzrost wielkości macicy (na przykład ciąża wynosząca 8 tygodni, a macica jest wyczuwana jako 12 tygodni) jest charakterystyczna dla całkowitego tworzenia pęcherzy. Konsystencja drzewa owocowego jest niejednorodna, miejscami namacalna, silnie zmiękczona, naprzemiennie z gęstą elastycznością. Jeśli ciąża minęła przez 20 tygodni, płód i jego duże części nie są określone. Bicie serca dziecka również nie jest słyszane.

W połowie przypadków torbieli torbielowatych diagnozuje się obustronne torbiele jajników. Ich rozmiary przekraczają 6 cm średnicy i mogą osiągnąć 15 cm.

Leczenie pęcherzenia

W pierwszym etapie leczenia konieczne jest usunięcie pęcherzykowego poślizgu. Aby to zrobić, użyj następujących metod:

• łyżeczkowanie macicy,
• wydalanie próżniowe,
• usuwanie palców, a następnie skrobanie,
• indukcja porodu po 20 tygodniach ciąży z prostaglandynami, przy braku działania - cięcie cesarskie z łyżeczką,
• wycięcie macicy bez przydatków (torbiele lutealne znikają same w ciągu 3 miesięcy po usunięciu poślizgu pęcherzyka).

W okresie pooperacyjnym pokazane jest przeziębienie na dolnej części brzucha (przez 2 godziny), redukując leki (oksytocyny), antybiotyki i terapię infuzyjną (jeśli wskazano). Po wypisaniu ze szpitala kobieta dostaje się do rejestracji w poradni przedporodowej. Regeneracja regularnego cyklu miesiączkowego i brak krwawienia jest korzystnym znakiem rokowniczym.

Jeśli krwawienie trwa, macica jest słabo zmniejszona, gonadotropina kosmówkowa zwiększa się lub pozostaje na tym samym poziomie, co wskazuje na złośliwy przebieg choroby. W tym przypadku pokazano:

• cotygodniowa kontrola poziomu CG do uzyskania ujemnych wyników,
• HGH jest badany co miesiąc przez dwa lata,
• USG narządów miednicy co 14 dni do wyzdrowienia, a następnie raz na kwartał przez 12 miesięcy,
• radiografia płuc, jeżeli przewlekłe zapalenie wątroby nie jest zmniejszone (wykluczenie przerzutów),
• antykoncepcja hormonalna przez 2 lata.

W drugim etapie wykonywana jest chemioterapia. Wskazania dla niej:

• Wzrost lub stabilizacja miana CGH
• niszczycielski blister po operacji,
• wykrywanie przerzutów po usunięciu płóz.

W przypadku leków stosowanych w chemioterapii preferuje się daktynomycynę. Być może użycie metatreksatu. Po zakończeniu chemioterapii możesz zajść w ciążę nie wcześniej niż 12 do 24 miesięcy, aby wyeliminować mutacje chromosomalne i wady płodu.

Epidemiologia

Częstość występowania choroby zależy od położenia geograficznego i rasy. Na przykład w Ameryce Północnej patologię tę diagnozuje się w 1 przypadku na 1200 ciąż, w krajach Dalekiego Wschodu (Japonia, Chiny) oraz w Ameryce Południowej, częściej diagnozuje się pęcherzową poślizg, około 1 epizodu na 120 kobiet w ciąży, a w Federacji Rosyjskiej chorobę wykrywa się w jednym przypadku 820 - 3000 płodów.

Oddzielnie, należy powiedzieć o chorbią kosmówki, na 100 000 urodzeń w 2 przypadkach choroby.

Poślizg bańki i jej rodzaje

Pod pęcherzykowym płozem implikuje się patologię jajeczka, a konkretnie błonę, która w przyszłości powinna zostać przekształcona w łożysko. Membrana kosmówki lub błony kosmków ulega pewnej transformacji, podczas której kosmki regenerują formy przypominające formę (cysty), od soczewicy po winogrona i przypominające grona winogron.Średnica bąbelków osiąga 25 mm i są one wypełnione opalizującą przezroczystą cieczą, która oprócz hCG zawiera albuminę i globuliny oraz różne aminokwasy.

Choroba, jak już wspomniano, jest związana z ciążą, a jej rozwój może wystąpić na tle ciąży, po aborcji (zobacz skutki aborcji) lub poronienia po porodzie. Być może rozwój poślizgu po ciąży ektopowej (w probówce).

Istnieje kilka rodzajów powstawania pęcherzy:

1. W zależności od struktury histologicznej:
   • prosta forma zrywki,
   • niszczycielskie lub inwazyjne,
   • rak kosmówkowo-kosmówkowy,
2. W zależności od obszaru dotkniętego przez kosmówkę:
   • pełna osłona bąbelkowa,
   • niekompletne lub częściowe pęcherzenie.

Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją z 1992 roku (Singapur), jeśli choroba ma przebieg złośliwy, w tym przypadku jest inwazyjnym dryftem torbielowatym, wówczas określa się jej stadium:

• Etap 0 - poślizg bąbelkowy o niskim lub wysokim ryzyku (jak 0A lub 0B),
• Etap I - guz jest w obrębie macicy,
• Etap II - są ogniska przerzutów w narządach miednicy i pochwie,
• Stadium III - przerzuty znajdują się w płucach,
• Etap IV - zdiagnozowano odległe przerzuty (mózg, wątroba).

Charakterystyka rodzajów zrywki

Jeśli choroba rozwinie się w pierwszych 12 tygodniach ciąży, a wszystkie pierwotne kosmki kosmówkowe odrodzą się i nastąpi wyraźna hiperplazja obu warstw trofoblastu, wtedy mówią o pełnej postaci choroby. Niektórzy pacjenci nazywają to wczesnym powstawaniem pęcherzy (prawdopodobnie z powodu czasu). Morfologicznie ten rodzaj patologii charakteryzuje się:

• brak zarodka (rozwiązuje),
• w kosmkach nie ma naczyń krwionośnych,
• nabłonek kosmków kosmówkowych nie jest zdefiniowany lub ulegał zmianom dystroficznym,
• kosmki spuchnięte i powiększone (rozszerzone),
• proliferacja trofoblastów pokrywających kosmki od wewnątrz.

Występowanie patologii w późniejszych okresach ciąży (po 3 miesiącach, do 34 tygodni) i odrodzenie części kosmków kosmówkowych nazywa się niekompletnym pęcherzykowym poślizgiem. Nienaruszone normalne kosmki, utrzymane ukrwienie i unaczynienie. W tym przypadku istnieje płód, ale jego śmierć następuje, gdy patologiczny proces rozprzestrzenia się na więcej niż jedną trzecią łożyska.

W przypadku ciąż mnogich z rozwojem choroby jednego z łożysk, możliwe jest utrzymanie normalnego drugiego łożyska.

Inwazyjny poślizg pęcherzyka żółciowego może rozwinąć się na tle kompletnego (częściej) lub częściowego. Charakterystyczne cechy morfologiczne to:

• bąbelki wrastają w warstwę mięśniową macicy,
• rozrost trofoblastów, ale zachowuje strukturę kosmków kosmków,
• kosmki, kiełkujące myometrium i surowiczą osłonę macicy, dostają się do naczyń krwionośnych i limfatycznych i rozprzestrzeniają się po całym ciele, wpływając na narządy wewnętrzne.

Niszcząca postać choroby występuje w 5-6% przypadków i jest najcięższa.

Przyczyny i mechanizm rozwoju

Mechanizm rozwoju choroby polega na patologicznym zestawie embrionalnych chromosomów, gdy ma on podwójnie ojcowski zestaw chromosomów w przypadku utraty lub początkowo całkowitej nieobecności matczynych chromosomów w jajku.

W pełnej postaci choroby embrion kariotypu jest reprezentowany przez zestaw 46XX, jeśli jajko "utraciło" chromosomy matczyne, a ojcowski haploidalny genom podwoił się. Ale możliwe jest zapłodnienie pustego jajka początkowo w tym samym czasie za pomocą 2 plemników, w którym to przypadku kariotyp zarodka wygląda jak 46XX lub 46 XY. W rezultacie, zarodek umiera we wczesnych stadiach rozwoju, nawet przed utworzeniem krążenia łożyska, ale następnie kosmki kosmówki rozwijają się i rosną.

Niekompletną postacią choroby jest triploidia - wynik zapłodnienia komórki jajowej 2 przez plemniki z opóźnionym haploidalnym zbiorem chromosomów matki. Kariotyp zarodka może zawierać chromosomy 69ХХУ, 69ХХХ lub 69 ХУУ. W tym przypadku śmierć zarodka następuje w 10. tygodniu ciąży (z powodu licznych anomalii rozwojowych), ale możliwe jest (w rzadkich przypadkach) rozwój żywotnego płodu.

Przyczyny poślizgu nie zostały jeszcze zidentyfikowane, ale istnieje wiele teorii wyjaśniających występowanie nieprawidłowości chromosomalnych po zapłodnieniu jaja:

• teoria wirusowa (wirusy, w tym Toxoplasma, mają szkodliwy wpływ na zestaw chromosomów matki i ojca),
• pokonać jajo w jajniku - w pęcherzyku dojrzewa wadliwe jajo,
• teoria doczesna - zapalenie endometrium rozwija się w błonie komórkowej, co prowadzi do zmian kosmków kosmówkowych),
• Teoria immunologiczna - zarodek i płód są uważane za antygeny dla ciała kobiety i na tle niewystarczająco wyraźnej odpowiedzi immunologicznej, kosmówka kosmiczna odradza się zamiast poronienia,
• teoria enzymatyczna - na podstawie podwyższonego poziomu enzymu - hialuronidazy, która rozpuszcza ścianę naczynia,
• brak białka - jego niedobór prowadzi do braku genów w chromosomach zapłodnionego jaja.

Czynniki, które zwiększają prawdopodobieństwo choroby:

• wiek (młode kobiety w ciąży - do 18 lat lub powyżej 40 lat),
• liczne rodzaje
• powtarzające się aborcje i poronienia,
• osłabiona odporność
• niedożywienie (brak białka zwierzęcego i witaminy A),
• tyreotoksykoza,
• blisko związane małżeństwa.

Klasyfikacja zrywki

W zależności od stopnia zwyrodnienia kosmków kosmówkowych występuje pełny i częściowy pęcherz pnący. Przy pełnej formie poślizgu transformacja wpływa na wszystkie kosmetyczne elementy kosmówki, z częściową - tylko pewną ich częścią. W obu przypadkach płód umiera, ale rozwój pęcherzy trwa, czemu towarzyszy gwałtowny wzrost wielkości macicy.

Pełny pęcherzyk żółciowy jest zwykle wykryty w czasie 11-25 tygodni ciąży, częściej zawiera diploidalny zestaw chromosomów 46XX, a oba chromosomy X są ojcowskie. W 3-13% przypadków stwierdzono kombinację 46XU z wszystkimi chromosomami ojcowskimi. Przy pełnym pęcherzyku żółciowym nie występują objawy rozwoju zarodka i zarodka, wizualizowane są pęcherzyki i opuchnięte kosmki kosmówki. Klinicznie pełny pęcherzyk żółciowy objawia się wzrostem wielkości macicy w porównaniu z czasem trwania ciąży. W 20% przypadków torbiel torbielowaty podlega transformacji nowotworowej i rozwojowi przerzutowych guzów trofoblastycznych.

Czas częściowego pęcherzenia jest zmienny: patologię można rozpoznać w okresie 9-34 tygodnia ciąży. Częściowe pęcherzykowe dryfy triploidalne (69ХХХ, 69ХХУ, 69ХУУ), ich zestaw zawiera jeden matczyny chromosom, makroskopowo są fragmenty niezmienionego zarodka i łożyska, obrzęknięte kosmki kosmówki. Klinicznie, rozmiar macicy odpowiada lub krócej niż okres ciąży. Prawdopodobieństwo transformacji nowotworowej wynosi do 5%.

Ponadto występuje niszcząca (inwazyjna) forma pęcherzenia, charakteryzująca się kiełkowaniem kosmków w głębokości mięśniówki i zniszczeniem tkanek. Inwazji proliferacyjnej kosmków do mięśniówki macicy może towarzyszyć ciężkie krwawienie śródotrzewnowe. Według histotypu wyizolowano mieszaną, syncytialną, cytotrofoblastyczną torbielowatą zależność od stosunku struktury komórkowej trofoblastu.

Obraz kliniczny

Objawy choroby we wczesnych stadiach choroby nie zawsze są wyraźnie widoczne. Kobieta czuje się w ciąży, o czym świadczy brak miesiączki, pozytywny test ciążowy i objawy wczesnej zatrucia. Często patologia jest odkrywana przez przypadek podczas aborcji.

Charakterystyczne jest to, że wczesna tokemia u pacjentów jest trudna, wymioty, czasem nieposkromione, a ślinienie prowadzi do odwodnienia (patrz objawy odwodnienia) organizmu i zaburzeń elektrolitowych, znacznego osłabienia i ospałości. Wczesna toksyna jest poważnie zdiagnozowana u 20 - 35% pacjentów. W 27% przypadków objawy wczesnej zatrucia są połączone z objawami późnej zatrucia lub stanu przedrzucawkowego. Pojawiają się obrzęki, wzrasta ciśnienie krwi, duża ilość białka znajduje się w moczu, który ma płodowe pochodzenie. Możliwe jest wystąpienie stanu rzucawki już w 3 - 4 miesiącu ciąży. Gestoza jest charakterystyczna dla pełnej postaci choroby i rozwija się ze znacznym rozmiarem macicy i nadmiernie wysokim poziomem podjednostki β hCG we krwi. Dlatego rozwój stanu przedrzucawkowego we wczesnych stadiach ciąży powinien ostrzegać lekarza w odniesieniu do poślizgu pęcherzyka.

Objawy takie jak nawracające krwawienie z dróg rodnych, które występują w 90 - 100% przypadków i wielkość macicy przekraczająca wiek ciążowy, wskazują na dryf pęcherzyka. Krwawienie z macicy jest ukrywane jako spontaniczna aborcja i z reguły występuje wcześnie. W niektórych przypadkach krwawienie zbiega się z okresem wystąpienia menstruacji (patrz krwawienie między miesiączką). U ponad połowy pacjentów (do 68%) okres bezobjawowy trwa krócej niż 2 miesiące. Niewątpliwym objawem choroby jest wykrycie pęcherzyków charakterystycznych dla choroby we krwi.

W przypadku kiełkowania kosmków myometrium i surowiczej błony macicy (niszczącej torbiel cystic) możliwe jest krwawienie wewnątrzbrzuszne z objawami ostrego brzucha. Inwazyjna postać choroby jest również niebezpieczna ze względu na występowanie obfitego krwawienia wymagającego pilnych działań. Ogromne i długotrwałe krwawienie przyczynia się do anemizacji pacjenta i może spowodować śmierć.

W destrukcyjnej formie patologii często obserwuje się przerzuty do ścian pochwy, sromu i płuc, do mózgu. W niektórych przypadkach ogniska przerzutowe są wykrywane po usunięciu płozy. Przerzuty często ustępują spontanicznie po wyeliminowaniu głównego ogniska patologicznego, ale w niektórych przypadkach stają się przyczyną ciężkich powikłań i śmierci.

Około 15% pacjentów skarży się na ból w dolnej części brzucha i / lub okolicy lędźwiowej. Nasilenie i charakter bólu są różne, pojawienie się bólu często poprzedza wypływ krwi. Nudne, nudne lub uciskające bóle pojawiają się, gdy ściany macicy kiełkują do surowiczej pokrywy lub gdy sąsiednie narządy są ściskane przez duże torbiele tekalyuteinnymi i pojawienie się ostrego, napadowego bólu związanego ze skrętem lub pęknięciem torbieli tekalyuteinovyh lub krwawienia śródotrzewnowego.

U 7% pacjentów z pełną postacią choroby rozwija się tyreotoksykoza, która charakteryzuje się tachykardią i drżeniem, wzrostem wielkości tarczycy i wzrostem poziomu hormonów tarczycy, wilgotną i ciepłą skórą. Rozwój tyreotoksykozy jest spowodowany wzrostem poziomu trofoblastycznej beta-globuliny, która ma słabe działanie stymulujące na receptory hormonów tarczycy.

Przy pełnej postaci choroby możliwe jest zatorowanie gałęzi tętnicy płucnej i rozwój niewydolności oddechowej (u 2% pacjentów). Powikłanie charakteryzuje się pojawieniem się bólu w klatce piersiowej i duszności, tachykardii i częstoskurczu, sinicy i kaszlu. Podczas osłuchiwania pojawiają się rozsypane rzęsy, na radiogramie płuc określa się obustronne ciemnienie ogniskowe.

Pełna i częściowa poślizg bąbelków

W zależności od przyczyny, dla której produkt poczęcia ma anomalie rozwojowe, można wyróżnić dwa typy patologii:

Pełna osłona bąbelkowa - powstają w przypadkach, kiedy następuje zapłodnienie wadliwego jaja, podczas którego chromosomy macierzyńskie są całkowicie utracone.Zarodek nie rozwija się, natomiast kosmki kosmów zaczynają rosnąć w dużych ilościach.

• Obraz na ultradźwiękach: podczas skanowania znajduje się wiele formacji, które są losowo rozmieszczone i wypełniają całą jamę macicy.
• Zdjęcie w badaniu przerwanego materiału: nowotwór składający się z pęcherzyków o różnych średnicach rozmieszczonych losowo względem siebie. Części zarodka nie są zdefiniowane.

Częściowa osłona pęcherzykowa - powstają w przypadkach, gdy jedno jajko jest zapładniane przez dwa plemniki naraz. W tym przypadku zarodek może się częściowo rozwinąć, czasami jego ciało jest w pełni ukształtowane, ale nawet w tym przypadku prawdopodobieństwo jego śmierci jest bardzo wysokie.

Chociaż z częściowym pęcherzykiem i pod warunkiem, że wszystkie niezbędne organy są rozwinięte, kobieta może urodzić żywe dziecko. Jednak w większości przypadków takie dziecko będzie miało patologie genetyczne i niską żywotność.

Jeśli fabuła zrywka jest bardzo mała, to przyszła mama ma dość szans, aby nosić zdrowe dziecko.

• Obrazowanie ultrasonograficzne: częściowe pęcherze mogą nie być zauważalne w pierwszym trymestrze ciąży. Zarodek może mieć normalną strukturę, kołatanie serca, ruchy mogą być określone. Jednak podczas 12-tygodniowego badania przesiewowego, w 80% takich przypadków lekarz diagnozuje obecność pęcherzyków. Istnieją przykłady diagnostyki poporodowej płozy w badaniu łożyska po porodzie.
• Zdjęcie w badaniu przerwanego materiału: nowotwór składający się z pęcherzyków z wtrąceniami poszczególnych części zarodka lub całego ciała płodu jako całości.

Objawy powstawania pęcherzy, objawy

Jeśli środek pęcherzyka jest mały, a płód nie ma zaburzeń lub opóźnień rozwojowych, wówczas matka oczekująca nie będzie wiedziała, że ​​coś jest nie tak z jej ciążą. Jednak oznaki całkowitego tworzenia pęcherzy i częściowego tworzenia pęcherzy z dużym ogniskiem patologicznie zmienionego łożyska są dość oczywiste:

• Szybki wzrost hCG jest kilkakrotnie wyższy niż normalnie.
• Silne objawy toksemii, począwszy od pierwszych tygodni ciąży, są konsekwencją nadmiernego wzrostu hCG.
• Krwawienie
• Brązowy kicz, nie zatrzymuje się nawet po zażyciu Utrozhestana lub Duphaston.
• Szybki wzrost wielkości macicy, nie odpowiadający długości ciąży.
• W późnych okresach powstawania pęcherzy mogą wystąpić stan przedrzucawkowy i rzucawka.
• Ostry ból w macicy.
• Brak zarodka w macicy, rozprzestrzenianie się pęcherzyków (lekarze używają określenia "zamieć").

W przypadku wykrycia kompletnego lub częściowego pęcherza, konieczne jest przerwanie ciąży. W przeciwnym razie nowotwór może wyrosnąć do macicy lub przekształcić się w nowotwór złośliwy.

Leczenie choroby - co robić?

Patologicznie zmieniony produkt poczęcia nie podlega żadnemu innemu leczeniu, z wyjątkiem jego usunięcia za pomocą chirurgicznego łyżeczkowania lub aspiracji próżniowej.

Co więcej, im dłużej pacjent opóźnia wizytę w klinice, tym bardziej ryzykuje utratę macicy z powodu silnego krwawienia podczas próby oddzielenia błon płodowych, które wyrosły w ścianie macicy.

Zasysanie próżniowe

Jest on prezentowany tym pacjentom, u których zdiagnozowano pęcherzyk u dziecka w krótkim okresie (do 4 tygodni). Podaje się w ciąży oksytocynę, dożylne znieczulenie. Następnie lekarz przystępuje do zabiegu poszerzenia kanału szyjki macicy, któremu towarzyszy silne krwawienie.

Po przygotowaniu szyjki macicy można przystąpić do aspiracji próżniowej jamy ciała macicy, używając końcówki aparatu o średnicy 12 mm. Z drugiej strony specjalista masuje macicę w poprzek brzucha.

• Po aspiracji wykonuje się łyżeczkowanie jamy ciała macicy - jest to konieczne, aby całkowicie wyeliminować wszystkie cząstki pęcherzykowego poślizgu.

Kiretaż chirurgiczny

Prawie zawsze stosowana w przypadkach, gdy okres ciąży trwa dłużej niż 4 tygodnie.

Ta metoda leczenia pęcherzykowego poślizgu jest bardziej pożądana niż tylko zasysanie próżniowe, ponieważ pozwala pozbyć się produktu poczęcia i uniknąć powikłań w postaci nawrotu procesu patologicznego.

Podczas zdrapywania po pęcherzeniu szyjki macicy należy również rozszerzyć, ale jeśli można wykonać aspirację próżniową bez znieczulenia ogólnego, chirurgiczna metoda leczenia obejmuje wprowadzenie znieczulenia ogólnego.

Po leczeniu macicy zawartość wyprowadza się za pomocą curette (procedura nazywa się "łyżeczkowanie").

Z reguły lekarze stosują kombinację tych dwóch metod: zasysanie próżniowe przeprowadza się razem ze skrobaniem i następującym po nim wyłyżeczkowaniem.

Ciąża po pęcherzeniu

Jeśli kobieta nie ma żadnych komplikacji, lekarze pozwalają zajść w ciążę już po sześciu miesiącach od operacji i monitorowania hCG we krwi.

Ciąża po porodzie nie różni się od innych, ale przed planowaniem należy uporządkować hormony i wyleczyć choroby przenoszone drogą płciową, jeśli takie istnieją. Zmniejszy to ryzyko ponownego pojawienia się chorego zarodka.

Powikłania po usunięciu operacji

Przez kilka miesięcy lekarz ma obowiązek monitorowania liczby krwinek i monitorowania dynamiki obniżania hCG po operacji. Jeśli hormon pozostaje na tym samym poziomie lub wzrasta, jest to powód, aby przepisać kobietę ginekologowi-onkologowi.

W niektórych klinikach przedporodowych każdy ciężarny z pęcherzami jest rejestrowany przez onkologa do czasu normalizacji poziomu gonadotropiny kosmówkowej.

Takie środki ostrożności są związane z faktem, że kosmki kosmówkowe, które wyrastają w postaci pęcherzyków, mogą stać się nowotworem złośliwym. Jeśli poziom hCG pozostaje niezmieniony lub wzrasta, pacjentowi przepisuje się chemioterapię.

Należy pamiętać, że przy odpowiednim podejściu lekarzy, pęczniejący poślizg może być w 100% uleczalny.

Co dzieje się z chorobą?

Dryf pęcherzykowy jest chorobą kosmówki, podczas której jej kosmki przekształcają się w formacje pęcherzyków, których rozmiar może osiągnąć wielkość dużych winogron, a nawet więcej. Są one połączone ze sobą szarymi pniami drzew zawierającymi klarowny płyn z albuminą lub mucyną.

Według statystyk bąbelkowa poślizg występuje u jednej ciężarnej na sto. Wynik choroby prawie zawsze jest taki sam - albo niezależna śmierć płodu z późniejszym wydaleniem z macicy, albo sztuczne przerwanie ciąży. Narodziny dziecka, szczególnie zdrowe, z tą patologią są możliwe, ale jest raczej wyjątkiem od zasad, które mają 1 szansę na milion.

Przyczyny choroby

Dokładny czynnik wywołujący rozwój choroby nie został jeszcze zidentyfikowany. Wcześniej uważano, że pęcherzyk pęcherza podczas ciąży jest wynikiem patologii, takich jak kiła, niedokrwistość, chloroza, zapalenie nerek i tak dalej. Ale ostatnio opinia lekarzy zmieniła się znacząco. Eksperci podzielili się na dwa obozy.

Te pierwsze zapewniają, że torbiel torbiel powstaje w wyniku zapalenia ściany macicy, a proces degeneracji kosmków kosmówki w pęcherzyki jest zjawiskiem wtórnym. Teoria ta ma nawet dowody naukowe. Na przykład kobieta, która zajdzie w ciążę przez różnych mężczyzn, ta patologia pojawia się podczas każdego poczęcia. Jednocześnie naukowcy sugerują, że nie dotyczy to całej błony śluzowej macicy, ale tylko jej części. Jako dowód tego przypuszczenia podaje się przykład, gdy tylko jeden płód odrodził się podczas ciąży podwójnego płuca, podczas gdy drugi pozostał zdrowy i nie został dotknięty.

Drugi obóz lekarzy i naukowców uważa, że ​​przyczyny patologii są następujące: pierwotna choroba jajowa, która występuje nawet na etapie jej lokalizacji w jajniku, oraz wtórne naruszenia jej rozwoju są już poza redystrybucją jaja. Jednocześnie potwierdzeniem ich teorii jest to, że w czasie choroby zdarzają się bardzo często przypadki drobnoziarnistej degeneracji obu jajników. Następnie takie formacje będą określane jako kiełbasa lub sferyczny guz o nierównej powierzchni.

Innym powodem, który może powodować chorobę torbieli torbielowatej, jest obecność w płodzie zestawu chromosomów ojca, podczas gdy od matki nie są one wystarczające lub wcale. Taka patologia występuje, gdy równoczesne zapłodnienie jednego jaja przez dwa plemniki.

Kilka rodzajów chorób

Prosta bąbelkowa poślizg manifestuje się w pierwszych trzech miesiącach ciąży. Przyczyną powstania odchylenia jest obecność jedynie chromosomów ojcowskich w zapłodnionych komórkach jajowych. W tym przypadku matka całkowicie nie ma. Powielanie chromosomów ojcowskich prowadzi do tego, że nie powstaje zarodek, łożysko i zapłodniony pęcherz nie. Możliwe jest odsłonięcie kompletnej skoczka bąbelkowego za pomocą ultrasonografu. Podczas zabiegu widać, że rozmiar macicy znacznie różni się od spodziewanego czasu trwania ciąży (są one powiększone). Można również zaobserwować powstawanie złośliwego guza i pojawianie się przerzutów.

Częściowe pęcherzenie charakteryzuje się obecnością jednego zestawu matczynych chromosomów i dwóch ojcowskich chromosomów w zapłodnionym jaju. Takie sytuacje występują, gdy dochodzi do zapłodnienia pojedynczego jajka przez dwa plemniki. Może się to również zdarzyć podczas powielania chromosomów ojcowskich. Ten rodzaj poślizgu rozwija się po 12 tygodniach ciąży. Kiedy to nastąpi, powstaje struktura łożyska o charakterze torbielowatym i tkance łożyska.

Istnieje również inwazyjna postać choroby, w której kosmki kiełkują w głąb myometrium, niszcząc wszystkie tkanki. Patologii tej może towarzyszyć pojawienie się krwawienia.

Czynniki ryzyka rozwoju choroby

Najczęściej bąbelkowa poślizg występuje, gdy:

• powtarzające się ciąże
• wielokrotne aborcje
• niedobór odporności
• ciąża pozamaciczna
• brak witaminy A i tłuszczów zwierzęcych w żywności,
• tyreotoksykoza (choroba tarczycy),
• wcześnie (do 18 lat) lub późną ciążę (po 40 latach),
• ściśle powiązane relacje intymne.

Torbiel torbielowaty: objawy

Najbardziej oczywistym objawem obecności choroby jest pojawienie się wydzieliny z dróg rodnych ciemnoczerwonego koloru z domieszką odrzuconych pęcherzyków poślizgowych. Nie są bardzo obfite i nieregularne. Ale gdy to odchylenie zostanie wykryte, wymagana jest pilna hospitalizacja ciężarnej, ponieważ istnieje ryzyko śmierci. Jeśli wystąpił głęboki wzrost elementów pęcherzyków w mięśniówce macicy, możliwe jest krwawienie wewnątrzbrzuszne.

Brak najprostszych objawów ciąży może wskazywać na obecność patologów: bicie serca płodu, którego nie można słuchać nawet przy pomocy ultradźwięków, jego ruchu, a także sondowania części dziecka Z tym wszystkim wynik testu ciążowego jest dodatni, ale stężenie hCG przekracza normę. W takiej sytuacji jest całkiem oczywisty poślizg bąbelkowy.

Znaki, które mogą również wskazywać na patologię:

• toksyczność wraz z wymiotami
• wzrost niewydolności wątroby,
• obfite ślinienie,
• utrata masy ciała
• objawy eklei i stan przedrzucawkowy w pierwszym trymestrze,
• białko w moczu,
• obrzęk
• ból brzucha
• bóle głowy
• wysokie ciśnienie krwi
• słabość

Również bąbelkowa poślizg, którego objawy, jak już wspomniano, mogą pojawić się zarówno w pierwszym jak i drugim semestrze, charakteryzuje się aktywnym wzrostem wielkości macicy. Z reguły znacznie przekraczają one normę dla określonego okresu.

Poślizg bańki: konsekwencje

Głównym powikłaniem choroby jest rozwój raka kosmówki. Jest to choroba trofoblastyczna o złośliwej postaci, która charakteryzuje się kiełkowaniem patologicznych tkanek w macicy, wątrobie, płucach i mózgu. A to już jest fatalne.

Istnieje kilka stadiów guzów ciążowych:

• sam pęcherzyk żółciowy, charakteryzujący się obecnością złośliwości w obrębie macicy,
• tak zwane łożysko łożyska - umiejscowienie guza w mięśniach narządu i miejscu przywiązania łożyska,
• nieprzerzutowy guz - kiełkowanie w macicy tkanek podobnych do niej po aborcji, porodzie lub pęcherzyku,
• Dobre guzy przerzutowe - nowotwór nie opuszcza macicy (pozytywny wynik choroby jest możliwy, jeśli ostatnia ciąża była mniejsza niż 4 miesiące temu, nie ma przerzutów w mózgu i wątrobie, pacjent nie miał chemioterapii, poziom beta-CG nie przekraczał normy) ,
• guzy przerzutowe o złym rokowaniu - rak rozprzestrzenia się poza macicę do innych narządów.

Oprócz tej patologii pęcherzykowa płoza ma kilka negatywnych konsekwencji. Na przykład:

• Niemożność rozwoju kolejnych ciąż (niepłodność). Ten efekt obserwuje się u 30% kobiet, które chorowały.
• Brak miesiączki - całkowity lub częściowy brak miesiączki. Ta patologia rozwija się u prawie 12% pacjentów.
• Choroby septyczne.
• Zakrzepica.

Diagnoza choroby. Metody

Wykrycie patologii we wczesnych stadiach bez USG jest prawie niemożliwe. W końcu, nudności, zmęczenie i wiele innych objawów choroby jest charakterystycznych dla prawidłowej ciąży. Z reguły kobieta dowiaduje się o dryfie pęcherzyków podczas rutynowej procedury ultrasonograficznej lub dopiero po wystąpieniu krwawienia lub braku ruchu płodu w odpowiednim czasie.

Metody diagnozy choroby:

• badanie ginekologiczne, podczas którego lekarz może znaleźć gęstą sprężystą konsystencję macicy i określić wzrost jej wielkości,
• Ultradźwięki - pokazuje obecność torbieli jajnika i jednorodną drobnoziarnistą tkankę,
• fonokardiografia - słucha bicia serca płodu, którego nie ma w chorobie
• badania gonadotropiny kosmówkowej (w rzadkich przypadkach podejmuje się analizę definicji koagulogramu i kreatyniny oraz próbek wątroby),
• histeroskopia
• biopsja
• diagnostyczna laparoskopia,
• RTG jamy brzusznej i klatki piersiowej, MRI mózgu - wykonywane są w celu wyeliminowania eliminacji talerza,
• echografia laparoskopowa.

Analizy potrzebne do zidentyfikowania patologii:

• biochemia krwi
• ogólne badania moczu i krwi.

Pacjent, u którego zdiagnozowano chorobę, powinien otrzymać poradę od onkologa, chirurga, endokrynologa i nefrologa.

Rozwiązywanie problemów

Po potwierdzeniu diagnozy "torbiel torbielowaty", której leczenie ma na celu usunięcie guza z macicy, kobieta zostaje wysłana do szpitala. Jeśli choroba nie powoduje żadnych powikłań, a okres ciąży nie przekracza 12 tygodni, należy wykonać zabieg kiretażu. Aby to zrobić, rozciągnij szyjkę macicy, która zapewnia lepszy dostęp do jej wnęki, i używając łyżki (specjalnego narzędzia), usuń całą zawartość macicy.

Aspiracja próżniowa jest stosowana nawet w przypadkach, gdy macica ma rozmiar odpowiadający 20 tygodniom ciąży. Ta procedura polega na zasysaniu zawartości wnęki za pomocą specjalnego sprzętu. Często wykonuje się to razem ze skrobaniem.

Wraz ze wzrostem objętości macicy do rozmiarów, które odpowiadają 24 tygodniom ciąży, wykonuj histerektomię (usunięcie macicy). Wskazaniami do zabiegu są również ścieńczenie ścian, perforacja pęcherzyka i obecność przerzutów w płucach lub pochwie. W tym przypadku jajniki nie są usuwane.

Po ekstrakcji dryfu zwłok z macicy, jego tkanki są wysyłane do badania histopatologicznego w celu wykluczenia choroby kosmówkowej. Jeśli ta procedura wykazała złośliwość formacji, poziom hCG po pęcherzeniu ma tendencję do wzrostu, a ogniska pochodzenia przerzutowego znajdują się w płucach, wówczas pacjentowi przepisuje się chemioterapię.

W leczeniu patologii należy stosować metotreksat i daktynomycynę lub lek łączący te dwa leki, leukoworynę. Głównym kierunkiem działania tych leków jest niszczenie komórek nowotworowych. Przyjmowanie tych leków jest zalecane, dopóki poziom hCG i cykl menstruacyjny nie zostanie znormalizowany, a patologiczne ogniska w płucach i macicy nie znikną. Po pozbyciu się tych objawów, pacjentowi zostaje przepisane kilka dodatkowych kursów chemioterapii zapobiegawczej z tymi samymi lekami.

W niektórych przypadkach może być potrzebna radioterapia w postaci promieniowania rentgenowskiego i innych rodzajów promieniowania. Przeprowadzana jest zarówno na zewnątrz, za pomocą urządzeń, jak i od wewnątrz. W tym drugim przypadku stosuje się tak zwane radioizotopy, które wytwarzają promieniowanie w obszarze, w którym znajdują się komórki nowotworowe, stosując cienkie plastikowe rurki.

Monitorowanie pacjenta po leczeniu

Przez około dwa lata po zabiegu kobieta znajduje się pod ścisłym nadzorem onkologa. W tym czasie przechodzi następujące procedury:

• Kontroluj poziom hCG co tydzień przez 1-2 miesiące, aż wynik będzie ujemny 3 razy z rzędu. Następnie ta analiza jest przeprowadzana, ale znacznie rzadziej.
• Płuco rentgenowskie wykonuje się raz na miesiąc, aby znormalizować poziom hCG.
• 14 dni po operacji usunięcia ślizgu wykonuje się USG narządów miednicy. Następnie procedura jest wykonywana co miesiąc aż do ujemnych wskaźników poziomu hCG.

Czy ciąża jest możliwa po chorobie?

Dryf Bubble, którego konsekwencje mogą być bardzo katastrofalne, nie jest chorobą prowadzącą do całkowitej niepłodności. Warto jednak pamiętać, że przez cały czas obserwacji pacjenta przez onkologa nie zaleca się zajścia w ciążę. Główną metodą antykoncepcji w tym czasie jest stosowanie leków hormonalnych. Wynika to z ich pozytywnego wpływu na regulację czynności jajników, która jest zaburzona w wyniku choroby.

Planowanie następnej ciąży jest konieczne nie wcześniej niż 2 lata po operacji. Jest to szczególnie ważne, jeśli pacjent był poddawany chemioterapii. Po nadejściu poczęcia kobieta powinna znajdować się pod ścisłym nadzorem personelu medycznego, ponieważ istnieje wysokie prawdopodobieństwo komplikacji przebiegu ciąży i porodu.

Pacjent, który doznał pęcherzykowego poślizgu i chce ponownie zajść w ciążę, nie powinien dostosowywać się do najgorszego wyniku i niemożności posiadania dzieci. Dzięki nowoczesnej medycynie radość z macierzyństwa po pokonaniu tej choroby doświadcza prawie 70% kobiet.

Przyczyny i czynniki ryzyka poślizgu

Torbiel torbielowaty rozwija się w wyniku chromosomalnych zaburzeń ciążowych. Pełna wersja poślizgu (homogeniczna disomy) pojawia się, gdy geny macierzyńskie są tracone, a geny ojcowskie są duplikowane (kariotyp zygoty 46XX) lub podczas zapłodnienia niekompetentnego jaja nie posiadającego jądra komórkowego z dwoma plemnikami (kariotyp 46XY, 46XX).W przypadku częściowego wariantu znoszenia talerza charakterystyczne jest trójplemienie, które jest konsekwencją rozproszenia lub zapłodnienia jaja przez plemnik z diploidalnym zestawem chromosomów (kariotyp to 69XXY, 69XYY lub 69.XXX). Przy częściowym powstawaniu pęcherzy płodu często stwierdza się wiele wad rozwojowych (wodogłowie, syndaktylia itp.).

Istnieją hipotezy dotyczące odrodzenia kosmków kosmówkowych pod wpływem infekcji - wirusów, pasożytów (Toxoplasma), a także hipoestrogenizmu. Torbiel torbiel rozwija się 3 razy częściej w powtarzających się ciążach, u młodych pacjentów lub kobiet w ciąży starszych niż 35-40 lat. Torbiel torbielowaty może być powikłaniem ciąży ektopowej i umiejscowiona w jajowodzie. Prawdopodobieństwo ruchu pęcherzyków wzrasta wraz z porodem mnogim, aborcją, niedoborem odporności, tyreotoksykozą, niewydolnością tłuszczów zwierzęcych i witaminy A w żywności oraz blisko spokrewnionymi małżeństwami.

Diagnostyka poślizgu

Podczas diagnozowania pęcherz pęcherzowy różnicuje się z ciążą mnogą, wielowodzie, ciążą na tle mięśniaków macicy, spontanicznym poronieniem. Charakterystyczne cechy obejmują obecność pęcherzyków w krwawieniu, zwykle obserwowanych przed wydaleniem. Podczas badania ginekologicznego określa się gęstą i elastyczną konsystencję macicy z obszarami nadmiernego zmiękczenia, określa się nadmiar macicy w wieku ciążowym.

Ultradźwięki wykrywają wzrost macicy pod nieobecność płodu, jednorodną małą tkankę torbielowatą (objaw "śnieżycy") i obecność torbieli jajnika tekaluyeinovyh o średnicy powyżej 6 cm. Podczas fonokardiografii płodu nie jest rejestrowane bicie serca. Zgodnie ze wskazaniami, UZGSS, histeroskopia, echografia laparoskopowa, diagnostyczna laparoskopia może być wykonana za pomocą pęcherzykowego poślizgnięcia.

Jeśli podejrzewasz rozwój pęcherzykowatej czaszki, bada się zawartość ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (hCG), jeśli to konieczne, wykonuje się testy biochemiczne wątroby, oznaczanie kreatyniny i koagulogramu. Aby wykluczyć przerzutowe badania przesiewowe, wykonuje się prześwietlenie klatki piersiowej, jamy brzuszne, tomografia komputerowa lub MRI mózgu. Po usunięciu poślizgu wykonuje się badanie histologiczne i oznaczanie kariotypu.

Objawy i oznaki powstawania pęcherzy

Płozy pęcherzykowe są klasyfikowane jako pełne i częściowe. Oddzielnie wyróżnia się rzadszą inwazyjną (destrukcyjną) formą.

Głównym kryterium jest stopień regeneracji kosmków kosmówkowych: jeśli strefa ich patologicznej transformacji obejmuje całą kosmówkę, płoza jest uważana za kompletną, a jeśli kosmówka nie jest całkowicie zmodyfikowana, jest częściowa. Bez względu na formę poślizgu płód umiera, a patologiczny proces trwa. Zmodyfikowane struktury kosmówkowe rosną wystarczająco szybko, więc macica również się powiększa. To niespójność jej wielkości z przewidywanym okresem ciąży sugeruje niekorzystny rozwój ciąży.

Harmonogram powstawania pęcherzykowego poślizgu jest bardzo zmienny: wczesny pęcherzowy ślizg można wykryć już w 9 tygodniu ciąży, a czasami jest wykryty dopiero w 34. tygodniu.

Klinika poślizgu jest wyraźniejsza, im większy więc jej obszar, tym samym w różnych formach, chociaż ma podobne objawy, jest nieco inny.

1. Częściowe powstawanie pęcherzy - objawy we wczesnym stadium.

Częściowe pęcherzenie, jak już powiedziano, nie wpływa na całą kosmówkę. W tym zestawie chromosomów w tej postaci występują zarówno chromosomy męskie (Y), jak i żeńskie (X), ale ich liczba i stosunek nie odpowiadają normie: pojedynczy chromosom żeński ma dwukrotnie większą liczbę męskich. Przerostowa tkanka rozszerzającego się kosmówki zawiera fragmenty niezmienionego zarodka i łożyska, kosmki kosmówkowe w stanie znacznego obrzęku.

Początkowo pęcherzyk pęcherzykowy imituje objawy ciąży, dlatego trudno ją zdiagnozować bez dalszego badania.

Ponieważ poślizg pęcherzyków nie pokrywa całej jamy macicy, proliferacja zmodyfikowanej tkanki przebiega wolniej, macica zachowuje swój normalny rozmiar do ciąży lub jest nieco mniejsza. Dlatego też, na początku rozwoju patologii, jej objawy mogą nie być oczywiste, jednak podejrzane zmiany mogą być wykryte podczas badania ultrasonograficznego.

Niekompletna torbiel torbielowata nie wyklucza rozwoju ciąży, ponieważ patologiczny proces rozpoczyna się po trzecim miesiącu ciąży i dotyczy tylko części łożyska. Płód może umrzeć, jeśli na łożysko wpłynie więcej niż jedna trzecia.

2. Pełna poślizg bąbelkowy - objawy we wczesnym stadium.

Jest rozpoznawany w 11 - 25 tygodniu ciąży. Wszystkie dostępne chromosomy są przeznaczone wyłącznie dla mężczyzn. Objawy rozwoju zarodka i zarodka są całkowicie nieobecne, macica jest wypełniona zmodyfikowanymi obrzękniętymi kosmkami i pęcherzykami. Dryf talerzy z tą postacią rośnie szybko, więc macica staje się duża we wczesnych stadiach.

3. Niszczycielska forma płozy. Jest jeszcze mniej powszechny niż pozostałe dwie formy. Charakteryzuje się agresywnym kiełkowaniem kosmków na całej głębokości ściany macicy, a następnie zniszczeniem otaczających tkanek mięśniówki macicy. Różni się ciężkim krwawieniem wewnętrznym.

Inwazyjny dryf pęcherzyka żółciowego jest podobny do procesu nowotworowego. Cechy inwazyjnego pęcherzenia to:

- guz jest zwykle lokalny, z inwazyjnym (do wewnątrz) wzrostem,

- rzadko (20-40%) powoduje przerzuty do pobliskiej pochwy i sromu, rzadziej przerzuty są "wysyłane" do płuc,

- znacznie częściej inne formy dryfu przekształcają się w złośliwą strukturę - rak kosmówkowy,

- pomimo agresywnego przebiegu i prawdopodobieństwa złośliwej degeneracji, bardzo dobrze reaguje na leczenie i jest leczona w 100%.

Wymiary macicy, które nie pokrywają się z okresem, w przypadku poślizgu pęcherzyka, nie pozwalają podejrzewać tej konkretnej patologii bez dodatkowych objawów. Szczególnie trudno jest na tej podstawie określić wczesny pęczek pęcherzyków w postaci częściowej. Kilka innych objawów wskazuje na obecność chorionadenoma:

- Krwawienie. Ma specyficzny znak - obecność typowych krwawiących pęcherzyków w krwawym wyładowaniu.

Gdy odradzające się kosmki kosmiczne rozszerzają się, nadmiar tkanki z bąbelkami stopniowo oddziela się od ściany macicy i "pada" do jamy macicy, a stamtąd wypływa na zewnątrz wraz z krwią.

Utrata krwi wywołuje typowe objawy anemii i pogarsza zdrowie kobiety w ciąży.

- Toksyczność. W zależności od czasu, mają klinikę wczesnej zatrucie (nudności, wymioty, osłabienie, itp.) Lub stan przedrzucawkowy (stan przedrzucawkowy i rzucawka).

- Brak objawów wskazujących na obecność płodu. Płód na tle poślizgu (jeśli zaczyna się formować w ogóle) umiera bardzo wcześnie, więc wszystkie przeprowadzone badania wskazują na jego brak. Kobiety w ciąży zauważają, że nie czują, jak płód się porusza.

Profilaktyka poślizgu

Jak każda patologia, poślizg pęcherzyków pozostawia negatywne konsekwencje. Czasami kobieta, która przeżyła epizod pułapki na kret ma problemy z późniejszym poczęciem, pojawiają się dysfunkcje miesiączkowe lub brak miesiączki, a ryzyko patologicznego przebiegu późniejszego porodu wzrasta. U niemowląt urodzonych w ciążach po pęcherzeniu patologie są rejestrowane częściej. Zwiększa również ryzyko patologii podczas porodu dla tych, którzy rodzą po pęcherzykowym poślizgnięciu.

Należy pamiętać, że po leczeniu, w miejscu ognisk poślizgu, gdziekolwiek się znajdują (macica, pochwa, płuca), pozostają małe blizny - odcinki tkanki łącznej.Utrzymują się przez długi czas nawet po całkowitym wyzdrowieniu, ale z czasem ulegają rozpuszczeniu, dlatego nie należą do komplikacji.

I wreszcie, najbardziej niekorzystną konsekwencją powstawania pęcherzy jest tworzenie się złośliwej transformacji (do 20%).

Dryf torobowy odnosi się do rzadkich i wciąż mało zbadanych patologii. Jego główną cechą jest jasny związek z ciążą, więc możemy powiedzieć, że brak ciąży jest jedynym wiarygodnym środkiem zapobiegania chorobie. Jednak taki środek, z oczywistych powodów, może być zalecany tylko kobietom, które nie planują pożądanej ciąży.

Jednak brak skutecznych środków zapobiegawczych nie zapobiega eliminacji czynników, które zdaniem ekspertów mogą zwiększać ryzyko powstania pęcherzy. Można je zaklasyfikować warunkowo do tych, które są konieczne dla kobiet planujących ciążę oraz dla kobiet już w ciąży.

Planując ciążę, kobiety powinny najpierw zbadać stan swojego zdrowia i dowiedzieć się, jak są gotowe na trudny i długotrwały okres ciąży, a także na poród. Ponieważ istnieją dowody na większe ryzyko pęcherzenia u pacjentów z chorobami zakaźnymi i dysfunkcją hormonalną, konieczne jest wyeliminowanie źródła infekcji i przywrócenie prawidłowego rytmu miesiączkowego.

Jeśli ciąża już zaszła i towarzyszy jej pęcherz, diagnoza powinna zostać postawiona tak szybko, jak to możliwe. Oprócz szybkiej diagnozy pomocne będzie również troskliwe podejście pacjenta do ciąży i wdrożenie wszystkich zaleceń lekarza.

Jakie metody antykoncepcji można zastosować po wyzdrowieniu?

Po leczeniu tej choroby zaleca się zapobieganie ciąży przez rok po zniknięciu hCG we krwi i moczu. Pożądane jest stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych, ale antykoncepcja jest możliwa przy użyciu metod barierowych. Wkładanie wkładki nie jest zalecane, ponieważ ryzyko perforacji macicy pozostaje.

Jak długo trwa obserwacja i co to jest?

Po wyeliminowaniu poślizgu HCG znika całkowicie po średnio 73 dniach. Obserwacja jest:

1. cotygodniowe oznaczanie hCG, aż do uzyskania 2 ujemnych wyników,
2. następnie miesięczne oznaczanie hCG przez 6 miesięcy, następnie co 2 miesiące przez rok, w drugim roku - co kwartał, a w trzecim - co sześć miesięcy,
3. badanie ultrasonograficzne narządów miednicy co 2 tygodnie do momentu remisji, następnie co kwartał przez rok,
4. radiografia płuc rocznie
5. MRI mózgu przez 2 lata co sześć miesięcy w przypadku przerzutów mózgowych.

Co to jest niebezpieczna poślizg bąbelków?

U 29% chorych po przebytej chorobie obserwuje się niepłodność, w 14% przypadków brak miesiączki, au 4% kobiet występuje nowotwór złośliwy (rozwój nabłoniaka kosmówkowego). Ciąża, która wystąpiła wcześniej niż 2 lata po chemioterapii, obarczona jest wysokim ryzykiem wystąpienia nieprawidłowości płodu i mutacji chromosomowych. Możliwe również komplikacje przy porodzie: krwawienie i anomalie siły roboczej.

Etiologia i obraz kliniczny

Dokładna przyczyna patologii nie została ustalona, ​​ale większość lekarzy jest skłonna do wersji niepowodzenia w zestawie chromosomowym. Co do zasady, stwierdzają obecność choroby podczas ciąży, ale często mogą być wynikiem aborcji, poronienia lub pojawienia się po porodzie.

W przypadku przedsionka obserwuje się obecność podwójnego zestawu chromosomów ojcowskich w zarodku z niepełną lub całkowitą nieobecnością chromosomów matczynych. Utrata komórek macierzystych występuje podczas zapłodnienia "pustego", nie niosącego informacji genetycznej o jaju lub podczas jego zapłodnienia dwoma plemnikami. Być może rozwój pełnego i częściowego pęcherzenia.

• Pełny obuch bąbla występuje, gdy zarodek ma wyłącznie chromosomy pochodzące od ojca. W przyszłości umiera płód, ale pęczek bąbelka nadal rośnie, a rozmiar macicy wzrasta. W przypadku tej postaci choroby obserwuje się wysokie ryzyko (do 20%) złośliwej degeneracji i rozwoju przerzutów.
• Częściowe pęcherzenie charakteryzuje się obecnością jednego żeńskiego chromosomu i dwóch należących do ojca. Śmierć płodu następuje około 8-10 tygodni po zapłodnieniu.

Rozróżnij także prostą formę od inwazyjnego (niszczącego) pęcherzykowego poślizgu. W drugim przypadku przejście następuje w ścianie macicy, co prowadzi do ich zniszczenia. Zniszczenie torbieli torbielowatej jest niebezpieczne z powodu ryzyka krwawienia wewnętrznego.

Wśród czynników prowokujących należy podkreślić:

• częste aborcje,
• ciąża pozamaciczna
• wczesny (do 18 lat) lub spóźniony (po 40 latach) wiek przyszłej matki,
• bliski związek genetyczny małżonków,
• usterka układu immunologicznego
• Błędy żywieniowe związane z niewystarczającą ilością witaminy A w żywności i tłuszczach zwierzęcych.

Obecnie istnieje również wersja, że ​​niektóre wirusy i pasożyty w organizmie mogą powodować patologię. Często zdarza się, że we wczesnych stadiach choroby nie różni się od rozwoju prawidłowej ciąży. Choroba jest podstępnie spowodowana faktem, że u ponad połowy kobiet może ona przebiegać bezobjawowo przez pierwsze dwa miesiące.

Symptomatologia

Wczesna ciąża ma następujące objawy patologii:

• znaczny wzrost wielkości macicy spowodowany nagromadzeniem krwi, kosmków i pęcherzyków,
• wysoki poziom hCG, przekraczający normalną częstość kobiet w ciąży
• krwawienie z pochwy, pogorszone do czasu wypędzenia płazu (otwarte krwawienie podczas pęcherzykowego poślizgu prowadzi do anemii),
• pojawienie się torbieli jajnika,
• brak innych oznak rozwoju ciąży: tętno płodu, jego ruchy lub wstrząsy,
• podwyższone ciśnienie krwi
• rozładowanie wraz z krwią charakterystycznych białych bąbelków,
• obecność białka w moczu w pierwszym trymestrze ciąży,
• nudności, silne wymioty, zwiększone zmęczenie i osłabienie.

Rozmiar macicy z pęcherzykiem jest zwykle większy niż powinien być na pewnym etapie, po 3-4 tygodniach. Jednak w niektórych przypadkach ten objaw nie jest potwierdzony, a rozmiar ciała odpowiada normie.

Ponieważ zachowanie płodu występuje bardzo rzadko, spontaniczne wydalenie uważa się za korzystny wynik choroby, któremu nie towarzyszą komplikacje i zachowanie zdolności kobiety do dalszego poczęcia. Przy niekorzystnym wyniku, poronienie prowadzi do dalszych patologii o różnym nasileniu.

Konsekwencje

U niektórych pacjentów przeniesiony pęcherzowy poślizg może powodować powikłania. Niemal jedna trzecia kobiet rozwija niepłodność, 14% przerwy lub nawet całkowicie zatrzymać cykl menstruacyjny, zwiększa ryzyko nowotworów złośliwych.

Istnieje pewne ryzyko rozwoju patologii płodu podczas kolejnych ciąż i powikłań podczas porodu.

Ale najniebezpieczniejszą konsekwencją jest rozwój rakowiaka złośliwego - złośliwego guza trofoblastycznego. Nieleczona może prowadzić do śmierci pacjenta.

Chirurgiczne usunięcie

Często, gdy choroba występuje, spontaniczne wydalenie następuje z macicy. Ale w tym przypadku przeprowadza się aspirację próżniową w celu całkowitego oczyszczenia jej wnęki. Niemożliwe jest usunięcie guza bez operacji. W rzadkich przypadkach skrobanie może być niepełne. Fakt, że w macicy pozostały patologiczne narośla, wskaże wyniki analizy poziomu hCG, która pozostanie wysoka. W takim przypadku wykonywane jest wielokrotne skrobanie.

Przed zasysaniem próżni oksytocyna jest podawana kobiecie, co poprawia skurcz macicy. Konieczne jest zeskrobanie korpusu ciała w celu całkowitego usunięcia pęcherzyków za pomocą płynu. Jest wytwarzany poprzez rozszerzenie kanału szyjki macicy. Wyekstrahowany materiał jest wysyłany do badania w celu wyeliminowania prawdopodobieństwa degeneracji komórek złośliwych.

Zasysanie próżniowe jest bardziej łagodną metodą usuwania komórek jajowych niż tradycyjna aborcja. Ryzyko uszkodzenia ścian ciała, infekcji lub krwawienia jest minimalne.

W wycinaniu cyst na jajnikach nie ma szczególnej potrzeby, ponieważ po usunięciu pęcherzyka psują się same. Przez kilka dni pacjentowi przepisuje się leki zwiększające skurcz macicy, antybiotyki, przeziębienie na dolnej części brzucha. Kobietom z ujemnym rezus, zwłaszcza z częściowym dryfem torbielowatym, przepisuje się immunoglobulinę.

Leczenie po łyżeczkowaniu powinno mieć na celu wyeliminowanie objawów związanych z chorobą, które stanowią zagrożenie dla zdrowia. Należą do nich nieprawidłowe funkcjonowanie tarczycy, niedokrwistość i stan przedrzucawkowy.

Jak prawdopodobne jest ponowne wystąpienie poślizgu?

Przy właściwym leczeniu ryzyko nawrotu patologii jest bardzo niskie i wynosi nie więcej niż 1%.

Jeśli chorobie towarzyszy obfite krwawienie z macicy, wzrost macicy do wielkości 20-tygodniowej ciąży, laparotomia z usunięciem macicy może być zalecana kobiecie. Jajniki są zachowane.

Leczenie po usunięciu

Po usunięciu poślizgu rozpoczyna się drugi etap terapii, którego głównym zadaniem jest monitorowanie wskaźników poziomu hCG kobiety. Wcześniej sądzono, że wszyscy pacjenci poddawani tej patologii muszą przejść chemioterapię. Dzisiaj ten ostatni jest stosowany w przypadkach, w których pacjent nadal ma wysokie ryzyko zachorowania na raka naczyniówki.

Około 4 tygodnie po wyłyżnięciu należy rozpocząć miesiączkę (pod warunkiem, że cykl menstruacyjny trwa 28 dni). W większości przypadków nie różnią się one od zwykłej miesiączki.

Jeśli po oczyszczeniu nie ma menstruacji dłużej niż siedem tygodni, kobieta powinna zwrócić się o pomoc lekarską. Brak menstruacji wskazuje na nieprawidłowości w ciele i nie należy go lekceważyć. Mogą to być procesy zapalne, różne choroby zakaźne, zaburzenia hormonalne.

Ten sam niepokój powinien powodować obfite okresy, któremu towarzyszy nieprzyjemny zapach, osłabienie, zawroty głowy, nieprzyjemne odczucia w jamie brzusznej.

Terapia dla transformacji nowotworowej

Jeśli pacjent ma wysoki poziom hCG i po usunięciu płóz, z utworzonym guzem i pojawieniem się przerzutów, chemioterapia jest obowiązkowa. Ta metoda leczenia jest również konieczna w przypadku znacznej utraty krwi.

W przypadku złośliwej degeneracji konieczne są następujące środki terapeutyczne:

• systematyczny monitoring poziomu hCG
• regularne (co najmniej raz na dwa tygodnie) ultradźwięki narządów miednicy,
• mianowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych, aby zapobiec ciąży,
• prześwietlenie płuc w celu oznaczenia przerzutów.

Schemat chemioterapii i wybór leków są ustalane przez lekarza, biorąc pod uwagę ogólny stan zdrowia pacjenta i jej indywidualne cechy. Najczęściej stosowanymi lekami są daktynomycyna lub metotreksat. Należy je wykonać przed całkowitą normalizacją poziomów hCG i przywróceniem prawidłowego cyklu miesiączkowego.

Chemioterapia jest przepisywana w postaci tabletek, jak również domięśniowo lub dożylnie.

Dobre prognozy dla guza trofoblastycznego są możliwe przy niskim poziomie beta-CG, braku przerzutów w wątrobie i mózgu. Daty ostatniej ciąży są ważne dla powrotu do zdrowia, nie powinny przekraczać czterech miesięcy.

Niepożądane rokowanie uważa się za stan, taki jak wysoki poziom beta-CG, rozprzestrzenienie się guza poza macicą, nieskuteczność chemioterapii, początek rozwoju nowotworu po prawidłowej ciąży.

Jak szybki jest cykl menstruacyjny i zdolność poczęcia po chemioterapii?

Lekarze twierdzą, że 90% kobiet nie ma problemów z normalizacją menstruacji, a 70% jest w stanie zajść w ciążę w ciągu kilku miesięcy.

Kolejne ciąże

Po usunięciu guza kobieta powinna pozostać zarejestrowana w klinice przedporodowej przez 1-1,5 roku. Przy całym swoim pragnieniu posiadania dziecka, ciąża w tym okresie powinna zostać odroczona. Lekarze nie będą w stanie zagwarantować, że po tak krótkim okresie po leczeniu poczęcie dziecka nie będzie czynnikiem prowokującym do wznowienia poślizgu.

W tym czasie kobieta powinna być chroniona hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi. Lepiej nie dokonywać samodzielnego wyboru środków, konsultacja z ginekologiem jest obowiązkowa. Odpowiednio dobrane leki hormonalne nie tylko chronią przed niechcianą ciążą, ale także mają pozytywny wpływ na jajniki, stabilizują hormony, co przyczyni się do pomyślnego poczęcia i urodzenia zdrowego dziecka.

Ciąża po trądziku nie powinna wystąpić wcześniej niż 1,5-2 lata po zakończeniu leczenia. Wcześniejsze planowanie tego wydarzenia jest obarczone rozwojem patologii płodu i powikłań podczas porodu. Pacjenci poddani chemioterapii powinni być szczególnie uważni.

Kiedy ciąża już się rozpoczęła, kobieta w ciąży powinna być natychmiast zarejestrowana w przychodni przedporodowej. Cały okres noszenia dziecka jest pod ścisłym nadzorem personelu medycznego.

• Ultradźwięki macicy co najmniej raz na trzy miesiące,
• kontroluj poziom hCG
• badanie histologiczne komórek jajowych lub łożyska (w zależności od wyniku ciąży).

Ile wynosi poślizg pęcherza podczas IVF?

Ponieważ kompletny torbiel cystic występuje, gdy uszkodzona komórka jajowa, która nie zawiera chromosomów, embriolog nie może wpływać na stan jaja.

Rozwój częściowego pęcherzenia podczas IVF jest niemożliwy, ponieważ podczas procedury jajo jest zapładniane ściśle przez jedno plemniki. Zatem ryzyko powstawania pęcherzy jest niskie i nie przekracza wskaźników ryzyka dla ciąży, które wystąpiły naturalnie.

Komplikacje poślizgu

Rozwój nowotworu kosmówkowego (rak kosmówkowy), złośliwa postać choroby trofoblastycznej, może stanowić zagrażającą komplikację poślizgu. Choroba nabłonka nerki charakteryzuje się inwazyjną inwazją macicy, masywnym przerzutem do płuc, wątroby, mózgu i może być śmiertelna. Często po lęku rozwijają się infekcje wewnątrzmaciczne, śródkostkowe zapalenie żył, zakrzepica i posocznica. U 30% kobiet po niepłodności odnotowano niepłodność, u 14% brak miesiączki.

Prognoza i zapobieganie poślizgowi

Przeprowadzenie profilaktycznej chemioterapii jest wskazane, jeśli po opróżnieniu poślizgu nie ma spadku miana hCG, jak również w przypadku wykrycia przerzutów. U 80% kobiet po urazie pęcherzyków spontaniczna remisja występuje bez potrzeby dodatkowego leczenia. Systematyczne monitorowanie hCG i obserwacja ginekologa pomagają w określeniu rozwijającego się raka naczyniówki oka w odpowiednim czasie i podejmują aktywne działania.

Odpowiednie leczenie poślizgowe pozwala na zachowanie potencjału reprodukcyjnego kobiet z możliwością późniejszej prawidłowej ciąży.

Obejrzyj wideo: BÓL ŁOPATKI - TRZASKAJĄCA ŁOPATKA - TOP 3 ĆWICZENIA ! (Może 2024).