Popularna prezenterka telewizyjna Tutta Larsen niedawno stała się matką po raz drugi. Ale jest za wcześnie, aby mówić o młodszej córce Martie, jej zadaniem jest spać słodko i dobrze zjeść. Ale jeśli chodzi o doświadczenie wychowywania pięcioletniego Luke'a, istnieje spekulacja.
— Jakie są błędy związane z wychowaniem Luki i dbaniem o niego, nie chciałbyś powtórzyć z córką?
- Jeśli chodzi o edukację, "błędy" nie istnieją. Nawet jeśli zrobisz coś złego - jest to nieocenione doświadczenie, które zyskujesz w procesie "współpracy" z dzieckiem. Być może w moim przypadku problem polegał na tym, że jestem osobą emocjonalną. Wydaje mi się, że każdy rodzic jest zaznajomiony z poczuciem beznadziejności, zmęczenia, gdy jedynym pragnieniem jest krzyczeć, stukać, a czasami uderzać. Ale jest taki osad, że następnym razem chcesz szczekać lub zrobić gwałtowny ruch. Ponieważ rozumiesz: po pierwsze, może to być dla niego zły przykład, a po drugie, jest zupełnie bez znaczenia.
Innym błędem rodziców jest to, że często zrzucają problemy z dzieckiem na dziecko. Jeśli nie potrafisz sobie z czymś poradzić, musisz przede wszystkim zrozumieć siebie samego, a nie winić dziecka za to, że jest niezrównoważone, nie utalentowane lub ma złą genetykę.
— Czy cała odpowiedzialność powinna spoczywać na osobie dorosłej?
- Są dzieci nerwowe, nadpobudliwe itp., Ale w każdym przypadku zadaniem rodzica jest nawiązanie kontaktu z dzieckiem, znalezienie klucza do niego.
Ale łatwiej jest "postawić diagnozę" i nic nie robić ...
Oczywiście, jest łatwiej. Łupię, w tym ja, nawet w czymś infantylnym niż moje dzieci. Gdzieś, gdzie nie chcemy się wysilić nad sobą, gdzieś - wziąć na siebie odpowiedzialność. Ale wydaje mi się, że to nie jest nawet przerażające, ponieważ dzieci są niesamowitymi stworzeniami: jeśli je kochasz, zawsze możesz z nimi negocjować. I w każdym wieku, nawet w klatce piersiowej. Kiedy Luka był bardzo młody, zwykle budził się bardzo wcześnie. Powiedziałem mu: "Synu, jestem teraz całkowicie niezdolny do komunikowania się, pozwól mi spać jeszcze godzinę!" I zasnął. Mam doświadczenie w dialogu z moim synem, chociaż czasami zdaje się, że przestajemy się słyszeć. Ale jest to tymczasowy warunek.
— Czy istnieje poczucie, że dzieci nas wychowują?
- Dokładnie! Moje dziecko nauczyło mnie umiaru. A jednak - nie wysuwać nierozsądnych żądań. Ma bardzo rozwinięte poczucie własnej wartości i zauważam to nie tylko w nim, ale także u wielu współczesnych dzieci: są one już od najmłodszych lat - osobowości. Niemożliwe jest, aby powiedzieli: zrobisz to, bo tak powiedziałem, oni potrzebują argumentów.
— Czy naprawdę sądzisz, że dzisiejsze dzieci są inne?
"Są różne, oni ... wiedzą, jak" ugiąć się pod zmieniającym się światem ". A potem wydaje mi się, że mają bardzo fajny filtr warty wszystkich dodatkowych informacji. Chociaż, jeśli dziecko zaczyna aktywnie oglądać telewizję, ten "filtr" jest zatkany. I są otwarte na świat. Luka w tym sensie jest bardzo szczęśliwy, wie, jak się komunikować. On wie, jak wysuwać żądania i osiągnąć pożądane, a nie napady złości, ale słowami, argumentami.
— Mówimy o doświadczeniu edukacyjnym i nadal mamy doświadczenie w opiece nad dzieckiem. Udostępnianie - jakiekolwiek problemy, jak je rozwiązałeś?
- Nie sądzę, że moje doświadczenie jest szczególnie oryginalne. Pocałowałem rok i trzy miesiące, dla mnie był to kluczowy moment. Jeśli chodzi o przynętę, szczerze mówiąc, nie zawracaliśmy sobie tym głowy - używaliśmy jedzenia w bankach. Przede wszystkim po prostu nie było fizycznie możliwe, by dziecko stale gotowało ze świeżą żywnością. Po drugie, jeśli wzięliśmy produkty z naszego własnego ogrodu warzywnego, to już inna sprawa.A więc - kiedy kupujesz na rynku i nie wiesz skąd się wzięło, jakie są te warzywa - owoce zostały zapłodnione, myślę, że nie ma różnicy. Wybraliśmy mniejsze zło: technicznie rzecz biorąc, łatwiej jest podgrzać słoik niż gotować samemu.
— I nie było żadnych skutków ubocznych - na przykład alergii?
- Mamy łagodną alergię pokarmową na cukier, kurze jaja i masło. Chociaż na przykład matka mojej chrześniaczki sama przygotowywała wszystko, ale nie widzę żadnej różnicy w zakresie zdrowia dzieci.
— A teraz zmieniło się twoje nastawienie do żywienia dziecka?
- Postawa jest nadal spokojna. Oczywiście, nie karmię go wędzoną kiełbasą, chociaż czasami mogę podać kawałek gotowanego, ale to jest pobłażanie sobie. Nie jemy chipsów w naszym domu. Ale nie, tata je spokojnie ... Ale dziecko nie je frytki, nie żuje gumy, staramy się kupować tak mało, jak to tylko możliwe, żeby kupić gummi i chupa - chups. Zasadniczo mamy zdrową, zrównoważoną dietę - mięso, ryby, zupy. Nie mamy problemu z jedzeniem, bo Luka je wszystko. Uwielbia pierogi, kupuję gotowe, bo nikt nie ma siły, aby je wyrzeźbić.
— Jednym słowem, żyjesz życiem współczesnych obywateli, którzy nie mają szansy żyć zbyt długo na życie ...
- Szczerze zazdroszczę ludziom, którzy mogą sobie pozwolić na luksus egzystencji ekologicznej. Są nawet ekologiczne wioski. Ale jestem w inny sposób, moje życie poszło w innym kierunku. Mieszkam w mieście i muszę dostosować się do jego warunków.
— A jak chronić swoje dziecko w mieście przed agresywną ekologią?
- Każdego lata wyjeżdżamy do kraju. Próbujemy pływać w rzece, chodzić boso po trawie.
— Niania to palący problem dla wszystkich pracujących kobiet. Czy masz szczęście?
- Bez wątpienia. Niania, mamy członka rodziny i bardzo bliskiego człowieka. Wiele mnie nauczyła. Były na początku zazdrości: jak to jest, że nieznajomy zna i rozumie twoje dziecko lepiej niż ty? Ale udało jej się wygładzić ostre zakręty i wyjaśnić, że matka jest matką i żadna niania nie zastąpi jej. Oczywiście, to wstyd: przychodzisz do pracy cały dzień, widzisz sielankę i rozumiesz, że nie masz z tym nic wspólnego. Ale w zasadzie los pracującej kobiety jest zawsze nieprzyjemnym kompromisem. Półprawda. Oczywiste jest, że chcesz być z dzieckiem, ale nie możesz.
— I mógłbyś sformułować przykazania działającej matki?
- Wszystko jest proste: cały czas spędzany z dzieckiem powinien skupiać się tylko na nim. Niech będzie piętnaście minut dziennie, ale telefon, telewizor, Internet powinny być wyłączone. I niech to będzie znacząca część życia - zasypianie, kąpanie się, czytanie opowieści na dobranoc. Coś wyjątkowego, co tylko ty.
Ważne jest również to, że musisz poradzić sobie z kompleksem winy, ponieważ czas poświęcony na refleksję ("Jaka złym jestem matką") lepiej jest poświęcić na zastanowienie się, jak spędzać wolny czas razem.
— Czy były jakieś problemy z Luka w zakresie rozwijania niektórych umiejętności?
- Nie, wszystko działo się naturalnie w tym czasie. On sam przestał ssać smoczek, sam nie chciał się przewijać, zwykle cierpiał na odrzucenie karmienia piersią. Teraz niania i ja zastanawiamy się, jak odzwyczaić go od spania razem. Wciąż przychodzi do łóżka z mężem rano, czasami może przyjść w nocy. Nie sądzę, żeby to był problem: cóż, nocowałem w łóżku, zasypiałem, tata przyniósł to z powrotem. Dotyka nawet ... Pamiętam, że będąc dość dorosłym dzieckiem, mającym ponad dziesięć lat, piekielnie bałem się spać samotnie w swoim pokoju, ponieważ mieliśmy niskie pierwsze piętro, okno bez kratki, i przez cały czas wydawało mi się, że ktoś się wspina w domu. Ale moi rodzice, nie rozumiejąc, jak bardzo jestem przerażony, odesłali mnie z powrotem. Pamiętam o moich dotychczasowych obawach i dlatego, jeśli moje dziecko przyleci do mojego łóżka nawet na włochate nogi, nie mam nic przeciwko temu.
— Jak wychować chłopca od chłopca, a nie od mamy?
- Zgadzam się ze stwierdzeniem, że dzieci powinny być rozpieszczane, wtedy wyrośnie z nich prawdziwy rabuś. Dziecko musi być kochane.Jest miłością, a nie uzurpowaniem się jako własność. Oznacza to - reagowanie na jego rzeczywiste potrzeby i prośby, ale jednocześnie daje możliwość korzystania zarówno z niezależności, jak i odpowiedzialności. Luka jest wciąż mała, by powiedzieć, że wcześnie wyrośnie z niego prawdziwy mężczyzna lub sissy. Ale wydaje mi się, że chłopak potrzebuje dużo miłości i miłości. Nawet więcej niż dziewczyna.
- Rozmawiałem o tym z psychologiem dziecięcym, a ona potwierdziła moje intuicyjne uczucie. Łatwiej jest dziewczynie - ona może iść, a płacz lalki, a chłopak zatrzymuje wszystko dla siebie. Dlaczego nasi ludzie umierają tak wcześnie? Zostali wychowani: chłopcy nie płaczą, bądźcie silni. I nie są tak silne, jak nam się wydaje. I nie tak odporne na stres, jak byśmy chcieli. Będą dorastać jako prawdziwi, pewni siebie wieśniacy tylko wtedy, gdy wprowadzicie ich w miłość i pieszczotę, kiedy nie będą tracić siły, by bronić się przed agresywnym światem zewnętrznym, rozwijać emocjonalną skorupę żółwia i używać ich do harmonijnego rozwoju , aby kultywować, realizować siebie. To daje im wiarę we własne możliwości później.
Jeszcze jedno genialne zdanie zostało wypowiedziane przez słuchacza, który wezwał nas w programie radiowym: matki, przestań wychowywać swoich chłopców, a kobiety będą wychowywane przez całe życie przez kobiety - głowy, teściową itp. Matka powinna po prostu kochać chłopca. Nie kształć go.
Aby słuchać siebie, do miejsca, w którym kieruje Pan ...
— Uważasz się za małą wiarę. A czym jest wiara dla ciebie?
- Świadomość, że nie jesteście sami na tym świecie.
— Czy stopniowo chodziłeś do Boga?
- Tak, doszedłem do tego stopniowo, popełniając błędy po drodze. Ochrzczili mnie w wieku 9 lat, ale prawdziwy sakrament przyszedł do mnie później. Naprawdę miałem bardzo trudny okres zarówno pod względem psychicznym, jak i pod względem zdrowotnym. Kiedy zostałem praktycznie doprowadzony do końca, lekarz przywrócił mnie do życia. Była pierwszą osobą, która dała mi modlitewnik i powiedziała: "Wystarczy, by prowadzić własne życie. Zobacz, gdzie się podzieliłeś. " Tak zaczęła się moja droga do wiary.
— W jednym z wywiadów przyznałeś, że kiedy przyszedłeś do świątyni, uświadomiłeś sobie, że musisz szukać siebie w środku. Okazuje się? I co jest wyrażone w ...
- Kiedy się okazuje, raz mogę jeszcze poddać się wpływom zewnętrznym. Wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni do patrzenia w świat zewnętrzny, porównywania się, słuchania innych. Nie zawsze jest możliwe zatrzymanie tego automatyzmu, nie poddanie się temu, a w rzeczywistości trzeba przede wszystkim pracować nad sobą. Aby słuchać siebie, do miejsca, gdzie Pan cię kieruje, dla którego coś ci jest dane.
Rodzina Rodzina jest główną wartością w moim życiu: zawsze dokonuję wyboru na jej korzyść
- Tatiana, czy łatwo było, po odwróceniu się od najmodniejszego, zmienić wszystko w rodzinie? Wygląda na to, że proces trwa?
- Nie musiałem niczego zmieniać nagle w mojej rodzinie! Przyszedłem do Boga, zanim urodził się Łukasz. Moje dzieci wychowywane są w naszej rodzinie, naturalnie, absorbują tradycje i sposób życia swojej rodziny. Jeśli pójdziemy do świątyni, wtedy dzieci pójdą z nami do świątyni.
Mąż Mąż to dla mnie moja druga połowa
— A twój mąż, czy podzielił się z tobą swoimi poglądami na temat życia w wierze? W jaki sposób Kościół - razem lub osobno? Rola małżonka w wychowywaniu dzieci iw ogóle, co to jest dla ciebie?
- Oczywiście mój mąż podziela moje poglądy na życie. Jak inaczej możesz utrzymywać silną więź? Valera była wierząca, ale nie członkiem kościoła. Chociaż pochodzi z kozackiej rodziny i ma wiarę - w znacznie większym stopniu we krwi iw dziedzictwie niż w moim, mój mąż dorastał w tym. Kiedy przyszedł do kościoła, stało się to znacznie szybciej niż moje. Małżonek, nawiasem mówiąc, był inicjatorem naszego ślubu. Mój mąż jest moją drugą połową, co jeszcze mogę dodać? To jest ukochana osoba, kolega i przyjaciel, który zawsze będzie wspierać. Nie dzielimy się rolami w wychowywaniu dzieci ani w życiu codziennym, wszyscy razem i absolutnie są wymienni.
Wiele niepotrzebnych i niepotrzebnych przejść w tle
— Trudno zmierzyć swoje zatrudnienie - programy, występy, obecność na imprezach, udział w pracach jury na różnych poziomach konkursów. A to nie jest pełna lista wszystkiego, co masz czas zrobić. Ale jest rodzina. Czy są na niej jakieś siły, czy można razem spędzać czas? I jak to się dzieje?
- Bez względu na to, jak bardzo jestem zajęty, rodzina nadal jest główną wartością w moim życiu. Tak, każdego dnia muszę ustalać priorytety, nie mogę zrezygnować z moich działań, ale zawsze rozumiem, co jest naprawdę ważne. Wiele niepotrzebnych i niepotrzebnych przejść w tle. Jeśli mam prywatną firmę, a dziecko ma ważne wydarzenie, po prostu dokonam wyboru na korzyść mojego dziecka. I zawsze tak się dzieje. Czasami jesteś bardzo zmęczony, ale mój małżonek pomaga mi, dzieci mnie rozumieją. Rozumieją, że nic nie jest dane za darmo, za sukcesem stoi wielkie dzieło. I myślę, że taki przykład jest pozytywny. Oczywiście, ilekroć to możliwe, staramy się spędzać razem czas. W każdy wolny weekend staramy się wydostać z miasta do kraju z całą rodziną. Zapewnia pełny spokój, świeże powietrze, możliwość komunikowania się z najbliższymi.
Dzieci Kary tutaj nie działają ...
— Czy jesteś dobrym przykładem dla swoich dzieci, w jaki sposób dajesz im wiarę??
- Nie mogę osądzić dobrego przykładu mnie lub nie, ale staram się być dobrym przykładem. Dzieci uczą się na naszym przykładzie, więc przekazywanie wiary jest tego przykładem.
— W skrócie, proszę, o priorytetach w edukacji. Twoje dzieci są w różnym wieku. Do każdego - własnego podejścia. Jak sobie poradzić?
- Głównym priorytetem jest pamiętać, że dziecko jest oddzielną osobą i traktować go z szacunkiem. Aby móc zbudować dialog. Jeśli coś jest zabronione, konieczne jest wyjaśnienie przyczyny i zaproponowanie alternatywy. Rzeczywiście, wszystkie dzieci są inne i każdy potrzebuje własnego podejścia. Aby sobie z tym poradzić, musisz być elastyczny, słuchać swojego dziecka i nie upierać się przy swoim uporze. Prawdopodobnie konieczne jest zrozumienie, że u dzieci nie może istnieć jeden uniwersalny system, to jest życie, płynie na różne sposoby. I z dziećmi, po prostu musisz nauczyć się żyć razem.
Dzieci muszą rozumieć i kochać, a nie "budować"
— Jesteś surową matką, bez względu na to, czy "budujesz" dzieci, czy też oddajesz się często i jak?
- Jestem renomowaną matką, ale niezbyt surową. W pewnym momencie zdałem sobie sprawę, że "budowanie" dzieci, tak jak karanie, jest ślepym zaułkiem. Cóż, ukarałeś dziecko, a potem co? Co to zmienia? Nie, kary nie działają, wyjaśnienie działa, dialog działa, działa jego własny przykład. Nie mogę powiedzieć, że moje dzieci są permisywne, ale jeśli naprawdę chcą czegoś w rodzaju zabawki i proszą, żebym ją kupił, nie odmówię.
— Czy zmuszasz ich do pójścia do świątyni, do spowiedzi, do komunii??
"Nie muszę tego robić". Tylko dzieci żyją zgodnie z tradycjami swojej rodziny. Oczywiście, dużo wyjaśniamy, ale nie musimy ich do tego zmuszać. Po prostu rosną w nim.
Książki "Jeśli nie czytasz książek, ale siedzisz przy telefonie, to dlaczego dziecko powinno czytać?"
— Czy masz tradycję duchowych czytań??
- Dzieci mają modlitewniki dla dzieci i Biblię dla dzieci. Czytamy życie świętych i bajek o treści duchowej przystosowanej dla dzieci. Szczególnie ich nie uczymy, ponieważ oni sami są zainteresowani.
— Czy uważasz, że dzieci i młodzież muszą czytać książki? Jak twoja rodzina z tym?
- Mamy rodzinę czytelniczą. Oczywiście, dzieci muszą czytać książki.
— Jak podnieść dziecięcą miłość do czytania? Również literatura duchowa. Co czytasz na sen?
- Dzieci znów biorą od nas sygnał. Jeśli nie czytasz książek i cały czas siedzisz przy telefonie, to dlaczego dziecko powinno czytać? Luke zaczął czytać ode mnie dokładnie dlatego, że nie miał swoich gadżetów przez długi czas, i tak właśnie książki weszły w jego życie. Wtedy zainteresowanie zaczyna rosnąć. Czasami znajdowałem go czytającego książki pod kocem z latarką. Co więcej, czytanie książek z rodzicami jest wspólną rozrywką, a dzieci w każdym razie odpowiedzą na to, jeśli jesteście szczególnie zainteresowani.Czytamy i życie świętych, dostosowane do dzieci i innych literatury dziecięcej. Książki Tove Jansson, Iriny Pivovarovej, Marii Parr, Jeffa Kinneya, Vera Polozkova opublikowały doskonałą książkę wierszy dla dzieci "Odpowiedzialne dziecko".
Post Post jest szczególnym czasem na drodze od grzechu do Boga.
— Post, co to jest dla ciebie?
- Chrystus powiedział: ten rodzaj (demony) zostaje wygnany tylko przez modlitwę i post. Cała droga życia chrześcijanina to droga od grzechu do Boga, od śmierci do wieczności, od cierpienia do szczęścia. Post jest szczególnym czasem na tej ścieżce, kiedy chrześcijanin jest najgłębiej zanurzony w życiu duchowym, koncentruje się na nim, odcinając wszystko, co wtórne. To jest taka duchowa mobilizacja. Wykonaj specjalną pracę nad sobą.
— Gdzieś w wywiadzie powiedziałeś, że rodzina, a dokładniej, życie rodziny w poście zmienia się, staje się bardziej zorganizowana.Więc przyszedł świąteczny wpis ... Co to będzie dla twojej rodziny?
- Tak, życie się zmienia. Oczywiście, dzieci nie trzymają się ściśle jak dorośli, ale ich ograniczenia mają zastosowanie do nich. Idziemy do świątyni, przyjmujemy komunię, przestrzegamy postu, idziemy nabożeństwo na Boże Narodzenie, poświęcamy więcej czasu na modlitwę. Ten post będzie taki sam. Ortodoksja to sposób na życie, a post jest również częścią naszej podróży. Stanowisko oczywiście nie dotyczy tylko ograniczeń w żywieniu.
Nie ma oddzielnego szybkiego menu: istnieją pewne ograniczenia
— Wielkopostne menu dla rodziny - czy jest tam? A jak zmienia się menu dla dzieci i czy się zmienia?
- Nie tworzymy oddzielnego menu wielkopostnego. Istnieją tylko znane ograniczenia dotyczące niektórych produktów. Teraz, jak mi się wydaje, nie jest tak trudno trzymać się tego postu. Prawdopodobnie, gdy osoba dla siebie jasno wytłumaczyłaby, że oto pościłbym, to problemy z jedzeniem, nie są one tak ważne, więc nie fundamentalne. Dla dzieci w czasie postu możemy na przykład ograniczyć słodycze. Nie ma dla nich surowych ograniczeń dotyczących żywności, ale istnieją ograniczenia dotyczące rozrywki. W weekendy oglądają bajki, nie grają w gadżety.
— A jeśli pójdziesz odwiedzić, post, zabierz ze sobą dzieci. Jak się zachowują? Czy doradzasz im coś?
- Cóż, nie chodzi o to, żeby zamknąć dzieci w domu i nie pozwolić im niczego. W pewnym sensie możesz być elastyczny, wyjaśnić coś. W rzeczywistości dzieci są również bardzo elastycznymi stworzeniami, są podatne. Wiedzą, że jesteśmy prawosławnymi chrześcijanami, rozumiemy dlaczego i dlaczego są ograniczeni rozrywką, znają tradycje swojej rodziny. Dlatego nie ma prawie żadnych momentów na dalsze wyjaśnienia.
— Cóż, a jeśli przyszedłszy z wizytą, ty i twoje dzieci z czegoś możecie odmówić jedzenia? Czy może odmawiasz odwiedzin i gości w tym okresie??
- Konieczne jest zrozumienie, komu zamierzasz odwiedzić. Gdzieś to nie musi wyjaśniać, gdzieś na tyle, aby powiedzieć, że masz post, a od niektórych wizyt można chwilowo porzucić.
"Jeśli uroczystości rodzinne przypadają na pocztę, świętujemy skromnie ..."
— Czy są jakieś rodzinne uroczystości na Boże Narodzenie lub inne posty? Jak zaznaczasz?
- Moje urodziny przypadają na post Petrov, imię jej męża - na Wielkiego. Nie odmawiamy świętowania, dawania prezentów, świętowania tylko skromnie i powoli.
— Post nie dotyczy jedzenia, myślisz, ale modlić się, kochać siebie nawzajem i częściej odwiedzać świątynię. Czy wszystko w porządku?
- Jeśli tak skonfigurujesz, to zadziała. Tak, nie zawsze możesz kontrolować siebie i być ograniczonym we wszystkim, ale post jest nam dany i zwrócić się do siebie, aby poczuć duchową atmosferę, zatrzymać się ponownie, kiedy nie chcesz powstrzymać i wyrzucić, na przykład, czegoś nieprzyjemny.
"Naszym głównym darem jest narodziny Zbawiciela ..."
— Wydaje ci się, że łatwiej jest dzieciom wyjaśnić, co to jest post. Podziel się wrażeniami!
- Tutaj rodzice muszą po prostu wykazać się kreatywnością, nie przedstawiać wszystkiego suchego i formalnego, ale zrobić bajkę dla dziecka. Post można przedstawić nie tylko jako wyrzeczenie, ale także jako fakt, że czekamy na wakacje, że czekamy na prezenty pod choinką.Naszym głównym darem jest narodziny Zbawiciela. Dzieci uwielbiają to bardzo i są gotowe do zaakceptowania. Oczywiście wtedy sami zbudują swoją relację z Bogiem, a my, rodzice, po prostu położymy fundament. Ale te podstawy można ułożyć poprzez komunikację, miłość, a nie tylko poprzez zakazy bez wyjaśnienia.
— Boże Narodzenie wielkopostne korony ulubiona uroczystość - Boże Narodzenie. Jak twoja rodzina świętuje to?
- Idziemy do służby w świątyni. W przeciwnym razie dla nas jest to bardzo rodzinne wakacje, gdy gromadzimy się w wąskim gronie rodzinnym.
- Tatiana, dziękuję za rozmowę! I nie dziel się tymnareszcieprzepis na odchudzony stolik dla dzieci?
- W przypadku stołu dziecięcego nie mamy przepisów, ponieważ nie wprowadzamy restrykcyjnych ograniczeń żywieniowych dla dzieci, z wyjątkiem słodyczy. Ale ja na przykład podczas postu bardzo lubię gotować soczewicę z bazylią i oliwą z oliwek według przepisu Julii Wyłockiej.
