Jak określić ciśnienie wewnątrzczaszkowe, gdy wzrasta - naturalne pytanie, które pojawia się u osób cierpiących z powodu objawów patologii, z których główną jest bolesny ból głowy.
Zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe (ICP), które jest również nazywane nadciśnieniem wewnątrzczaszkowym, jest niebezpiecznym stanem, ponieważ długotrwała kompresja mózgu powoduje pogorszenie jego funkcji, zaburzeń strukturalnych, aw najcięższych przypadkach może spowodować śmierć.
Jeśli podejrzewa się nadciśnienie wewnątrzczaszkowe, należy skonsultować się z lekarzem i poddać badaniu, ponieważ nie jest możliwe sprawdzenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego w domu. Jakie objawy mogą wskazywać na tę patologię?
Oftalmoskopia jest prostą, tanią, a jednocześnie wysoce informatywną metodą, wystarczającą do zdiagnozowania podwyższonego ICP.
Objawy zwiększonego ciśnienia czaszkowego
W celu zwiększenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego charakteryzuje się triada objawów:
- Ból głowy Ból w tym przypadku wzrasta w nocy, bliżej poranka, nie jest złagodzony lub słabo złagodzony przez środki przeciwbólowe, nasila się, gdy zmienia się pozycja ciała, zwłaszcza gdy głowa jest opuszczona, i jest opresyjna i wygięta.
- Nudności, wymioty. Objawy te nie wiążą się z przyjmowaniem pokarmu, pojawiają się i nasilają się wraz ze wzrostem bólu głowy, po wymiotach, które mogą być wielokrotne, ból głowy zwykle maleje.
- Pogorszenie widzenia. Może to być pogorszenie ostrości wzroku, pojawianie się plam i błysków przed oczami, utrata bocznych pól widzenia. Objaw ten jest związany z obrzękiem głowy nerwu wzrokowego z powodu jego kompresji.
Ponadto często pojawiają się zawroty głowy, letarg, zaburzenia rytmu serca, nadmierne pocenie się i spadek funkcji poznawczych.
U dzieci znacznie trudniej rozpoznać zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe w wyniku zewnętrznych objawów. Objawy, które mogą wskazywać na patologię u noworodków i niemowląt obejmują:
- niepokój i głośny płacz dziecka bez wyraźnego powodu,
- wybrzuszenie fontanelu,
- nieproporcjonalne i niezwiązane z wiekiem powiększenie głowy,
- pojawienie się żylnej sieci na skórze głowy,
- zezowaty
- zaburzenia snu
- częste niedomykanie i / lub obfite wymioty (wymioty nie są związane z przyjmowaniem pokarmu),
- drgawki.
U dzieci w wieku powyżej 2 lat może wystąpić opóźnienie rozwoju umysłowego i fizycznego.
Należy jednak pamiętać, że objawy kliniczne nie są całkowicie wiarygodną podstawą do postawienia diagnozy, potrzebne są badania instrumentalne, aby potwierdzić nadciśnienie wewnątrzczaszkowe i określić taktyki leczenia.
Jak sprawdzić ciśnienie wewnątrzczaszkowe u osoby dorosłej
Pierwszą rzeczą, która jest wymagana w przypadku podejrzenia nadciśnienia wewnątrzczaszkowego, jest badanie okulistyczne, które pozwala zidentyfikować tzw. Dno zastoinowe: obrzęk dysków nerwu wzrokowego, rozszerzone naczynia krwionośne itp. Jest to prosta, tania i jednocześnie wysoce informatywna metoda, wystarczająca do w celu zdiagnozowania podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Jednak nadciśnienie wewnątrzczaszkowe często nie jest chorobą niezależną, ale jedynie oznaką innej pierwotnej patologii. Aby go zidentyfikować lub całkowicie go wyeliminować, może być konieczne określenie diagnostyki, w tym pomiaru ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Metody pomiaru ciśnienia wewnątrzczaszkowego dzielą się na inwazyjne i nieinwazyjne.Metody inwazyjne są stosowane tylko w przypadku poważnej patologii, na przykład w przenikającym uszkodzeniu mózgu, nowotworach itp. Ich zaletą jest zdolność do szybkiego zmniejszenia nadciśnienia poprzez usunięcie części płynu mózgowo-rdzeniowego (lub krwi, jeśli jest to krwiak) . Metody inwazyjne obejmują:
- zewnątrzoponowe - urządzenie pomiarowe umieszcza się w otworze wywierconym w czaszce, pomiędzy czaszką a oponą twardą, doprowadza się do bocznej części komory mózgowej, gdzie wykonywane są pomiary,
- podtwardówkowy - śrubę podtwardówkową wkłada się do otworu trepanacyjnego w czaszce, którym jest mierzona,
- dokomorowe - cewnik wprowadza się do czaszki przez otwór wiertarski i mierzy poziom ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Do nieinwazyjnej diagnostyki ciśnienia wewnątrzczaszkowego oprócz oftalmoskopii należą:
- echoencefalografia - metoda diagnostyki ultrasonograficznej, pozwalająca na ocenę stanu struktur mózgowych, pulsacji mózgu i szeregu innych wskaźników,
- przezczaszkowej dopplerografii mózgu - badanie ultrasonograficzne naczyń krwionośnych mózgu za pomocą efektu Dopplera, który mierzy prędkość krwi w środkowej części żyły podstawowej i zatoki żylnej,
- Metoda otoakustyczna - wniosek dotyczący poziomu ciśnienia wewnątrzczaszkowego jest dokonywany na podstawie stopnia przemieszczenia błony bębenkowej.
Ponadto, możliwe jest określenie poziomu ciśnienia wewnątrzczaszkowego przez wyniki rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej, które umożliwiają wizualizację wypełnienia naczyń krwionośnych, stan szlaków krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego, obecność guzów, przemieszczenie struktur mózgu.
Jak zmierzyć ciśnienie wewnątrzczaszkowe u dziecka
U dzieci, w celu pomiaru ICP, stosuje się te same metody, co u dorosłych, ale u niemowląt z nie zamkniętymi fontanelami istnieje możliwość przeprowadzenia innego badania, które jest w dużej mierze preferowane. Mówimy o neurosonografii - badaniu ultrasonograficznym mózgu, które ma charakter informacyjny, oprócz bezpieczeństwa i bezbolesności.
Przyczyny nadciśnienia śródczaszkowego
Wysokie ciśnienie czaszkowe występuje u pacjentów wszystkich kategorii wiekowych i wymaga natychmiastowego leczenia, ponieważ może powodować nieodwracalne funkcjonalne i czasami strukturalne uszkodzenie mózgu.
Zwiększone ciśnienie śródczaszkowe obserwuje się przy nadmiernej produkcji płynu mózgowo-rdzeniowego, jak również z naruszeniem jego odpływu. Ta ostatnia jest bardziej powszechna i może wystąpić na tle wodogłowia, zapalenia opon mózgowych, zapalenia mózgu, zapalenia ucha, malarii, urazów głowy, uszkodzenia naczyń krwionośnych szyi, nadciśnienia, wylewów krwi do mózgu, guzów i torbieli mózgu.
Inwazyjne metody pomiaru ICP są stosowane tylko w przypadku poważnych patologii, takich jak przenikliwy uraz mózgu, guza itp.
Czasami nie można znaleźć przyczyny, w którym to przypadku dochodzi do rozpoznania idiopatycznego nadciśnienia wewnątrzczaszkowego. Przyczynia się do rozwoju nadwagi patologicznej, częstych sytuacji stresowych, złego odżywiania, obecności złych nawyków, biernego trybu życia.
Podejście do leczenia
Schemat leczenia nadciśnienia śródczaszkowego zależy od jego przyczyny, nasilenia objawów klinicznych i wielu indywidualnych wskazań. Na podstawie tych parametrów leczenie może być zachowawcze, chirurgiczne i połączone.
Leczenie farmakologiczne to stosowanie leków moczopędnych, uspokajających, przeciwskurczowych, przeciwbólowych.
Leczenie chirurgiczne obejmuje usuwanie nowotworów (guzów, torbieli, krwiaków) i / lub przetokę, tj. Tworzenie sztucznego wypływu dla płynu mózgowo-rdzeniowego.
Oprócz głównego leczenia można skorzystać z fizjoterapii, masażu i środków leczniczych (po konsultacji z lekarzem).
W przypadku idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego konieczna jest korekta stylu życia: prawidłowe odżywianie, normalizacja pracy i odpoczynku, regularne, ale umiarkowane ćwiczenia, codzienny pobyt na świeżym powietrzu.
Oferujemy oglądanie wideo na temat artykułu.
Objawy ciśnienia wewnątrzczaszkowego
Wielu z nas z reguły nie przywiązuje dużej wagi do lekkiej niedyspozycji, objawiającej się niewielkimi bólami głowy, krótkotrwałym i łagodnym zawrotem głowy, niewyraźnym widzeniem. Ale wszystkie te objawy są charakterystyczne dla wahań ciśnienia wewnątrzczaszkowego i mogą wskazywać na poważne strukturalne uszkodzenie mózgu.
Objawy zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego
Jak wzrasta ICP? W większości przypadków występuje ciężki zespół nadmiernej głowy, pojawiają się łuki, pojawia się ból. Ten rodzaj bólu głowy wynika ze stymulacji receptorów opony twardej mózgu i naczyń wewnątrzczaszkowych. Nacisk znajduje się na wewnętrznej stronie gałek ocznych, na uszach. Uczucie jest takie samo jak przy lądowaniu samolotu.
Ponadto, pacjent doświadcza ciągłego zmęczenia, jest w stanie zwiększonej nerwowości. Dosłownie denerwuje go wszystko: jasne światło, głośne dźwięki, ludzie wokół niego. Występują nudności, którym towarzyszą wymioty. Ale jednocześnie odruch wymiotny nie przynosi pacjentowi oczekiwanej ulgi. Występuje naruszenie funkcji widzenia, upośledzenie słuchu.
Wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego jest niebezpiecznym zjawiskiem i może spowodować wiele szkód dla zdrowia ludzkiego. Wymaga to uwagi i pomocy dobrych specjalistów w dziedzinie neurologii.
Opisz nam swój problem lub podziel się doświadczeniem życiowym w leczeniu choroby lub poproś o radę! Opowiedz nam o sobie tutaj, na stronie. Twój problem nie zostanie zignorowany, a twoje doświadczenie pomoże komuś! Napisz >>
Zredukowane ciśnienie wewnątrzczaszkowe
W przypadku spadku poziomu płynu mózgowo-rdzeniowego spadek ICP. Pierwotne niedociśnienie śródczaszkowe jest zjawiskiem raczej rzadkim. Najczęściej choroba występuje z powodu utraty płynu mózgowo-rdzeniowego w wyniku interwencji terapeutycznych i diagnostycznych. Przedawkowanie leków odwadniających, jak również niedociśnienie, może również prowadzić do takiego stanu.
Najbardziej charakterystycznym objawem jest ból ściskający w okolicy potylicznej i ciemieniowej. Zmniejsza się po naciśnięciu żył szyjnych lub w pozycji leżącej z opuszczoną głową. Ból towarzyszy zawrotom głowy, nudnościom, tachykardii. Pacjent ma bladą skórę, niedociśnienie, letarg, letarg. Przy gwałtownym spadku ICP mogą pojawić się zaburzenia świadomości, od łagodnej do śpiączki.
Niższe ciśnienie wewnątrzczaszkowe z powodu braku płynu mózgowo-rdzeniowego może prowadzić do uszkodzenia mózgu. W końcu alkohol pełni rolę rodzaju poduszki amortyzującej, która chroni "szarą materię" przed niepożądanymi wstrząsami. Dlatego niedociśnienie śródczaszkowe zwiększa ryzyko uszkodzenia naczyń krwionośnych głowy z dalszym krwawieniem w mózgu, jak również przemieszczenie tkanki mózgowej lub uszkodzenie jej struktury.
Tak więc normalny poziom ICP jest niezbędnym warunkiem aktywnej aktywności mózgu.
Przyczyny ciśnienia wewnątrzczaszkowego
Ta patologia nie jest tak powszechna. Ale nie jest ubezpieczona żadna kategoria wiekowa. Mężczyźni są o wiele mniej podatni niż kobiety i dzieci.
Do czynników prowokujących należą:
- zmiany w równowadze hormonalnej u kobiet (w okresie menopauzy, menstruacji, ciąży),
- obecność pewnych zakażeń w ciele
- długotrwałe leczenie (leki psychotropowe, glikokortykosteroidy i inne),
- guz mózgu,
- urazy głowy
- obrzęk mózgu,
- dysfunkcja nerek i nadnerczy (nierównowaga wodno-solankowa),
- Zaburzenia OUN (z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, wodogłowiem, krwotokiem mózgowym),
- wrodzone anomalie.
Czasami skoki ICP są normą fizjologiczną. Ale można to ocenić dopiero po wykonaniu szeregu niezbędnych środków diagnostycznych.
Jak zmierzyć ciśnienie wewnątrzczaszkowe
Konieczne jest odróżnienie tętnicy od ciśnienia wewnątrzczaszkowego. W pierwszym przypadku wystarczy zastosować tonometr, mechaniczny lub elektroniczny, i można to zrobić niezależnie. ICP mierzy się za pomocą personelu medycznego w szpitalu. Ta procedura jest dość traumatyczna, a jej wdrożenie jest dozwolone głównie w ciężko chorych pacjentach, aby w odpowiednim czasie zapobiec zagrożeniu ich życia.
Pomiar ciśnienia wewnątrzczaszkowego w oddziale rehabilitacji neurologicznej można przeprowadzić na kilka sposobów:
- Metoda podtwardówkowa. Stosowane rzadko i w ciężkich przypadkach. Specjalnym narzędziem jest niewielki otwór w tkance kostnej czaszki. Znajduje się tam czujnik subdural, za pomocą którego wykonywane są pomiary.
- Metoda zewnątrzoponowa. Czujnik epiduralu umieszcza się w kryzie treminalnej między czaszką a oponą twardą.
- Przez cewnik dokomorowy. Jest to najnowocześniejsza i niezawodna metoda określania ICP. Cewnik wprowadza się przez otwór do jamy czaszki i jest w stanie dotrzeć do bocznej komory mózgu. Dzięki niemu możliwe jest nie tylko zmierzenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego, ale także wypompowanie nadmiaru płynu mózgowo-rdzeniowego.
Przybliżoną wartość ICP można określić za pomocą MRI lub elektroencefalografii podczas oceny aktywności bioelektrycznej mózgu. Ich wahania mogą wskazywać na naruszenie ICP. Ponadto okulista z dokładną analizą dna oka może również wykryć nadciśnienie wewnątrzczaszkowe.
W domu, aby określić poziom ciśnienia, nie jest możliwe. Dlatego powinieneś uważnie monitorować swój stan, a przy powtarzającym się pojawianiu charakterystycznych znaków skontaktuj się z lekarzem.
Jak zmniejszyć ciśnienie wewnątrzczaszkowe
Do eliminacji objawów zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego można zastosować różne metody. Taktykę i schemat leczenia określa lekarz prowadzący. Może to obejmować:
- leczenie zachowawcze. Z reguły przepisuje się diuretyki i dietę o niskiej zawartości soli.
- korekcja chirurgiczna. Przy nieskuteczności leczenia lekami dodatkowy płyn mózgowo-rdzeniowy jest usuwany za pomocą cewnika lub usuwany jest nowotwór strukturalny,
- środki ludowe. Zaleca się przyjmowanie nerek, moczopędnych herbatek, które poprawiają odpływ płynu z organizmu, łagodzące i rozszerzające naczynia krwionośne, pozwalające na złagodzenie skurczu naczyń i ustanowienie krążenia mózgowego,
- alternatywne zabiegi: masaż, specjalne ćwiczenia gimnastyczne. Takie metody są skuteczne tylko przy ciśnieniu spowodowanym przez zatkany żylny odpływ z powodu ucisku żył z kurczami spazmatycznymi szyi lub procesami kręgów szyjnych.
Jeśli zmiana w ICP ma charakter sytuacyjny, jest naturalna i nie może być leczona. Takie zmiany ciśnienia są obserwowane po pewnych rodzajach aktywności fizycznej, ze względu na zmieniającą się pogodę i inne przyczyny.
Leczenie nadciśnienia wewnątrzczaszkowego: sposoby i środki
Cierpiąc na bóle głowy, wielu z nas jest przyzwyczajonych do leczenia jedynie środkami przeciwbólowymi. Jednocześnie zapominając, że bez usunięcia przyczyny bólu, nie można się ich pozbyć na zawsze.Koncentracja leczenia będzie bezpośrednio zależała od tego, która choroba jest podstawową przyczyną bolesnych objawów.
Stosowany jako leczenie zachowawcze i chirurgiczne, a także wiedza i doświadczenie tradycyjnej medycyny. W każdym razie obniżenie ciśnienia jest konieczne tylko pod nadzorem specjalisty. Główną zasadą jest równoczesne leczenie choroby podstawowej i redukcja ICP na różne sposoby i sposoby. Oprócz leków pacjentowi przepisuje się dietoterapię, prawidłowy schemat picia i zmiany stylu życia.
Stosuje się następujące metody leczenia choroby:
- diuretyki (Veroshpiron, Mannitol, Furosemid, Diacarb itp.) usuwają nadmiar płynu z organizmu, normalizują zawartość CSF i poprawiają wchłanianie,
- leki nasenne, które regulują odpływ żylny (Phlebodia, Troxivazin, Eufilin, itp.),
- wszystkie leki zawierające kofeinę wpływają na żyły i przyczyniają się do odpływu krwi żylnej,
- preparaty zawierające potas (Asparkam) poprawiają równowagę elektrolitową i metabolizm tkankowy, poprawiając odżywianie mózgu. Są przepisane na obrzęk mózgu spowodowany urazem mózgu lub udarem mózgu.
- kortykosteroidy (deksametazon, prednizolon) są przyjmowane na guzy mózgu i zapalenie opon mózgowych. Zneutralizować obrzęk wywołany zatruciem lub alergią,
- miotropowe środki przeciwskurczowe (No-shpa, Papaverin, Caventon, Cinnarizine, itp.) eliminują skurcz naczyń mózgowych, poprawiając w ten sposób przepływ krwi i odżywianie mózgu,
- do neuroinfekcji stosuje się leki przeciwbakteryjne,
- Leki nootropowe (Nootropil, Pantogam, Ginkgo biloba itp.) Znacznie poprawiają funkcjonowanie mózgu, pozytywnie wpływając na procesy umysłowe i mechanizm pamięci,
- środki uspokajające neutralizują działanie stresu, działają jako środek rozszerzający naczynia krwionośne, łagodzą drażliwość, poprawiają jakość snu, aktywność umysłową,
- kompleksy witamin są przepisywane w celu poprawy metabolizmu, wzmocnienia organizmu,
- leki homeopatyczne (Notta, Nevrohel),
- Metodę chirurgiczną stosuje się, jeżeli nowotwór mózgu uformował się i naciska na otaczające struktury wewnątrzczaszkowe. W wodogłowie, nadmiar płynu mózgowo-rdzeniowego jest usuwany przez penetrację wewnątrzczaszkową za pomocą cewnika silikonowego,
- fizjoterapia: elektroforeza z aminofiliną (podanie aminofiliny w okolicy obojczyka poprawia odżywianie mózgu i normalizuje wchłanianie limfy), magnes w strefie kołnierza (pola magnetyczne normalizują ciśnienie, łagodzi obrzęk), masaż, fizykoterapia, akupunktura (łagodzi skurcz naczyń krwionośnych, poprawia metabolizm i pracę układ nerwowy), okrągły prysznic (stymuluje układ naczyniowy, poprawia metabolizm),
- leczenie krajowe stosuje się tylko wtedy, gdy ICP zwiększyło się z powodu nadwagi, ciągłego stresu, upośledzonego odpływu żylnego lub osteochondrozy kręgosłupa szyjnego kręgosłupa.
Niektóre z tych technik łagodzą symptomatyczne objawy nadciśnienia wewnątrzczaszkowego, reszta eliminuje przyczynę jej powstania. Jeśli nie wyleczysz choroby, stanie się ona przewlekła i może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak udar.
Usunięcie objawów ciśnienia wewnątrzczaszkowego w domu
Normalizacja ciśnienia pomoże biegać. Wyniki pojawią się szybciej, jeśli towarzyszyć im będzie właściwe oddychanie. Dobra pomoc gimnastyka, basen, codzienne spacery, każdy inny wzrost aktywności w ciągu dnia.
Konieczne jest pozbycie się nadwagi, jeśli w ogóle. Pomoże to znormalizować ciśnienie. W diecie należy przestrzegać zdrowych zasad: jeść mniej soli i więcej świeżej naturalnej żywności: warzywa, zioła, owoce.Przydatne będzie włączenie imbiru do codziennej diety, która wzmocni naczynia krwionośne, znormalizuje krążenie mózgowe, zwiększy odporność.
Aby uniknąć skoków ICP w nocy, cienką i wystarczająco gęstą poduszkę należy umieścić pod głową. Z tego powodu tętnice szyjne nie będą się ściskać podczas snu, a krążenie krwi w mózgu nie zostanie przerwane. Ponadto, w domu, aby złagodzić objawy ICP, użyj podkładki grzewczej w okolicy lędźwiowej, wykonaj samodzielny masaż głowy, okolice szyi.
Musisz rzucić palenie. Nikotyna powoduje skurcze naczyń krwionośnych i zaburza dynamikę płynów. Zmniejszenie spożycia alkoholu, ponieważ może to spowodować obrzęk mózgu. Należy unikać przegrzewania w wannie lub w gorącym słońcu. Ogranicz rozrywkę w telewizorze i komputerze do jednej godziny dziennie. Obserwuj tryb dzienny i naprzemienny wysiłek umysłowy i fizyczny. Regularnie przeprowadzają zabiegi sanatoryjne, specjalizując się w chorobach układu krążenia.
Nacisk wewnątrzczaszkowy: leczenie środków ludowych
Ze względu na ciągłą presję na mózg, dochodzi do poważnych naruszeń jego funkcji. Zmniejszają się możliwości intelektualne i poziom energii osoby, jakość życia. Konieczne jest zatem za pomocą różnych środków i metod normalizacji poziomu ICP, w tym za pomocą metod tradycyjnej medycyny.
Najbardziej niezawodne środki ludowe do leczenia nadciśnienia śródczaszkowego są mieszanką miodu i soku z cytryny z wodą, dogrose, babki, głóg, waleriana, motherwort, napar z koniczyny. Użyj herbatki z nerek, stymulując pracę nerek i nadnerczy, a także wywary ziół o łagodnym działaniu moczopędnym (skrzyp, rdest i inne).
Skuteczny profilaktycznie jest olejek miętowy, przyjmowany w ilości 10 kropli na szklankę wody dwa razy dziennie po posiłku. Skutecznie wpływa na stan naczyń krwionośnych, utrzymuje ich ton.
Wraz ze wzrostem ICP, kąpiele musztardowe pomagają dobrze. Jedna dwie łyżki proszku musztardowego rozcieńcza się w misce z ciepłą wodą i zanurzone stopy na 10-20 minut. Ta prosta procedura zmniejszy napełnianie naczyń krwionośnych mózgu i pomoże zmniejszyć ciśnienie wewnątrzczaszkowe.
Do samodzielnego masażu głowy należy pobrać pyłek zmieszany z miodem (2: 1). Mieszaninę przechowuje się przez trzy dni w ciemnym miejscu, a dopiero później można ją wykorzystać. Należy stopniowo wcierać przygotowane narzędzie w głowę, z tyłu szyi. Następnie zapakuj wszystko ręcznikiem, a więc powtarzaj codziennie przez miesiąc.
Mieszanina nalewek alkoholowych poprawi krążenie krwi w tkance mózgowej i pomoże zmniejszyć ciśnienie czaszkowe. Konieczne jest zmieszanie nalewek następujących roślin leczniczych:
- eukaliptus (1/4 część),
- mięta (1/4 część),
- waleriana (część 1),
- motherwort (część 1),
- głóg (1 część).
Mieszaninę umieszcza się w przyciemnionym szklanym pojemniku, dodaje trochę ząbków i pozostawia do zaparzenia. Po dwóch tygodniach zaczynają brać 25 kropli na łyżkę wody trzy razy dziennie. Przygotowane lekarstwo eliminuje skurcz żył i poprawia wypływ ługu.
Niekonwencjonalne metody pomogą usunąć przez pewien czas ból spowodowany nadciśnieniem wewnątrzczaszkowym, ale nie wyeliminują choroby podstawowej. Dlatego nie należy uciekać się do samoleczenia. Środki folk są tylko integralną częścią złożonej terapii przepisanej przez lekarza.
Tabletki do ciśnienia wewnątrzczaszkowego
Wśród leków najpopularniejszym jest Diacarb. Lek ten jest przepisywany w przypadku zaburzeń przepływu płynu mózgowego i nadciśnienia wewnątrzczaszkowego. Lek zmniejsza tworzenie się płynu mózgowo-rdzeniowego i skutecznie leczy zaburzenia alkoholowe.
Jest stosowany wyłącznie po konsultacji ze specjalistą.Ze względu na to, że Diakarb utlenia krew, jej długotrwałe stosowanie jest niepożądane. Lek jest zwykle przyjmowany w małych przerywanych kursów.
Diakarb przyczynia się do zwiększonego wydalania soli potasowych. Dlatego, aby zneutralizować efekt uboczny, jednocześnie lekarz przepisuje Asparkam. Lek ten zapewnia szybkie dostarczanie potasu i magnezu do komórek, wydalanie wodorowęglanu, zwiększenie kwasowości krwi.
Zachęcamy do zadawania pytań tutaj, na stronie. My odpowiemy! Zadaj pytanie >>
Diakarb i Asparkam - najbardziej udana kombinacja pomagająca zmniejszyć bez powikłań objętość płynu w ciele, a także ciśnienie wewnątrzczaszkowe.
Jaką presję nazywa się wewnątrzczaszkowym?
Ciśnienie wewnątrzczaszkowe (ICP) jest zmiennym wskaźnikiem siły nacisku na czaszkę tkanki mózgowej, krwi i płynu mózgowo-rdzeniowego. Szybkość ICP wynosi 100-151 mm wody. Art. lub 10-15 mm Hg. Art.
W tych granicach ciśnienie wewnątrzczaszkowe może zmieniać się w ciągu dnia, nawet u zdrowej osoby. Jednak przedłużony przekroczenie normy powoduje wystąpienie poważnych objawów wymagających pomocy medycznej.
ICP 25-35 mm Hg Art. jest krytyczny: brak szybkiej opieki medycznej jest obarczony utratą przytomności i stopniową śmiercią mózgu.
Zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe występuje, gdy następujące naruszenia:
- Wzrost objętości mózgu - neuroinfekcje (zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu), guzy mózgu i ropnie, torbiele pasożytnicze i miażdżyca, z towarzyszącym obrzękiem mózgu,
- Zwiększona objętość krwi w czaszce - krwiaki w urazach mózgu i udarach krwotocznych, nieprawidłowa struktura czaszki w okolicy rdzenia kręgowego i ucisk dużych naczyń krwionośnych,
- Opóźniony wypływ płynu mózgowo-rdzeniowego przez zatoki żył - urazów porodowych i wrodzonego wodogłowia.
Do stopniowego wzrostu ICP u dorosłych prowadzą do zaburzeń metabolicznych, które zapobiegają wchłanianiu płynów we krwi:
- Ciężkie zatrucie, w tym alkohol,
- Zaburzenia endokrynologiczne - otyłość, niewydolność cyklu miesiączkowego, cukrzyca w fazie dekompensacji, stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych i kortykosteroidów, tarczycy, ciąża patologiczna,
- Choroby krwi - białaczka, niedokrwistość, hemofilia,
- Inne choroby - toczeń rumieniowaty, kiła, szkorbut, plamica małopłytkowa,
- Antybiotyki i leki psychotropowe,
- Przedawkowanie preparatów zawierających wit. A.
Jak zmierzyć ICP?
Wiele osób pyta: "Jak zmierzyć ciśnienie wewnątrzczaszkowe?" Dokładnie określić poziom ICP jest możliwy tylko przy pomocy cewnikowania mózgu. Inwazyjność tej metody ogranicza jej stosowanie, dlatego lekarze często odwołują się do innych badań instrumentalnych, które dają pośrednie objawy wysokiego ciśnienia wewnątrzczaszkowego:
- Ultradźwięki mózgu (neurosonografia, echoencefaloskopia) - najczęściej przeprowadzane u noworodków do 1 roku, do momentu zamknięcia dużego źródła,
- Rentgen głowy - wrażenia w kościach skroniowych,
- Badanie dna oka - charakterystyczny obrzęk wyjścia nerwu wzrokowego do siatkówki,
- CT, MRI - identyfikacja patologii naczyniowej (zwężenie i powiększenie przestrzeni podpajęczynówkowej, wzrost zatok i komór mózgu, krwiaki i obszary niedokrwienia).
Możesz sprawdzić ciśnienie wewnątrzczaszkowe za pomocą nakłucia rdzenia kręgowego: wzrost ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego jest najprawdopodobniej potwierdzony przez zmianę indeksów ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Cechy objawów ciśnienia wewnątrzczaszkowego u dzieci
Prawie co trzeci nowo narodzony noworodek specjalizuje się w diagnostyce nadciśnienia wewnątrzczaszkowego. Narzekając na drżenie głowy, histeryczny płacz i zły sen, neuropatolodzy dziecięcy lubią pisać listy leków.
Zwykle następujące objawy sugerują błędne wnioski lekarzy:
- opóźnione zespolenie sprężyny,
- przestroga i drżenie
- zakłócony sen
- niedomykalność podczas karmienia,
- chodzenie dziecka po palcach (najczęściej jest to spowodowane hipertonicznością mięśni nóg),
- zespół nadpobudliwości,
- opóźnienie psychoruchowe - nie siada w wyznaczonym czasie, nie chodzi, nie mówi.
Należy pamiętać, że ciśnienie wewnątrzczaszkowe u dzieci może wzrosnąć wraz z długotrwałym krzykiem. Nawet zimno lub głód często wywołuje histerię, drżenie rąk, nóg, gąbek u noworodka.
Jednak ten warunek nie wymaga interwencji medycznej. Stopniowo wskaźniki powracają do normy po uspokojeniu dziecka.
Aby rzetelnie zdiagnozować wysokie ciśnienie wewnątrzczaszkowe u dziecka, należy przestrzegać następujących zasad:
- Nadciśnienie wewnątrzczaszkowe u dzieci zawsze towarzyszy poważne uszkodzenie mózgu - wodogłowie, uraz czaszki, nowotwór itp.
- W przypadku ICP u dziecka wzrost obwodu głowy przekracza standardowe wskaźniki.
- Obowiązek fontanelu jest koniecznie ustalony, często - rozbieżność kości czaszki.
- Nadciśnienie wewnątrzczaszkowe daje dość poważne objawy - napady padaczkowe, zez, wymioty "fontanna", upośledzenie świadomości.
Leczenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego, leki
Głównym zadaniem neurologa jest ustalenie przyczyny wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Szybka i precyzyjna diagnostyka jest szczególnie ważna w ostrych stanach (pęknięcie tętniaka mózgu, TBI itp.), Co pozwala szybko i skutecznie leczyć ciśnienie wewnątrzczaszkowe i szybko eliminować jego objawy.
W ostrych stanach chorobowych występują ciężkie oznaki nadciśnienia śródczaszkowego, często wykonuje się zabieg chirurgiczny - obejście wodogłowia, usunięcie krwiaka lub guza.
W przypadkach powolnego wzrostu ICP neurolodzy praktykują taktykę konserwatywną. Następujące grupy leków pomagają zmniejszyć ciśnienie wewnątrzczaszkowe:
- Diuretic - Furosemid, Mannitol, Diacarb (najlepszy lek na ICP),
- Kortykosteroid - hydrokortyzon, prednizolon,
- Neuroprotectors - Glycine (nie udowodniono),
- Środki poprawiające krążenie mózgowe, - Kavinton, Cerebrolysin,
- Kojące - pigułki roślinne do ciśnienia wewnątrzczaszkowego, w tym waleriany, motherwort, pąki brzozy,
- Suplementy diety są przyjmowane tylko na receptę, jednym z najlepszych środków jest Boluses Huato (nie dla alergików na miód i cukrzycę).
Zabieg uzupełnia dieta, fizjoterapia, osteopatia i sesje terapii manualnej oraz specjalna gimnastyka. Im bardziej wyraźne są objawy nadciśnienia wewnątrzczaszkowego, tym bardziej radykalne środki są wymagane, aby go wyeliminować.
Komplikacje, prognozy
Nie mogę mieć nadziei, że ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest normalizowane bez leczenia. Takie podejście może pociągać za sobą:
- udar niedokrwienny lub krwotoczny,
- pęknięcie tętniaka
- całkowita utrata wzroku i inne zaburzenia funkcji mózgu.
Chociaż ICP jest bardzo niebezpieczny, terminowe przeprowadzenie właściwej selekcji medycznej może poprawić stan pacjenta już po kilku dniach.
Najbardziej niekorzystne rokowanie dla ciśnienia wewnątrzczaszkowego z powodu wzrostu guza i neuroinfekcji. W takich przypadkach istnieje wysokie ryzyko wystąpienia powikłań neurologicznych.
Który lekarz mierzy ciśnienie wewnątrzczaszkowe
Zanim udasz się do specjalisty po poradę, musisz dowiedzieć się, kto mierzy ciśnienie wewnątrzczaszkowe. Neuropatolog i okulista są zaangażowani w tym kierunku. Pierwszy z lekarzy przeprowadza podstawowe badanie i ankietę, ocenia objawy niepokojące pacjenta. Następnie decyduje, czy wymagana jest wizyta u innych lekarzy i dodatkowe badanie za pomocą sprzętu. Optometrysta ma możliwość zbadania dna oka, pomiaru i diagnozy, zwiększenia ICP lub nie.
Metody pomiaru ciśnienia wewnątrzczaszkowego
Zmierz stopień wzrostu ciśnienia wewnątrz czaszki może tylko lekarz w szpitalu lub specjalnie wyposażonego centrum medycznego, gdzie jest niezbędny sprzęt. Wszystkie sposoby diagnozy ciśnienia wewnątrzczaszkowego są podzielone na inwazyjne (oparte na przenikaniu do narządu) i nieinwazyjne (badanie powierzchowne).
Inwazyjne metody diagnostyczne
Teraz metoda inwazyjna była stosowana tylko wtedy, gdy nie można tego zrobić inaczej. Metody te są niebezpieczne dla życia pacjenta i są stosowane tylko u dorosłych. Istnieje kilka rodzajów badań inwazyjnych:
- Epidural. Włosy są usuwane na głowie, skóra jest znieczulana w miejscu trepanacji, wykonuje się małe nacięcie. W czaszce wywierca się otwór, przez który między czaszką a membraną mózgu wkładany jest specjalny czujnik. Urządzenie musi sięgać boku komory.
- Subdural. Śruba podtwardówkowa jest wprowadzana przez otwór w czaszce, który mierzy poziom ICP pacjenta.
- Zastosowanie cewnika dokomorowego. Jest uważany za najbardziej skuteczny z proponowanych metod inwazyjnych. Cewnik wprowadza się przez otwór trepanowy na czaszce. Pomaga nie tylko ocenić dane dotyczące poziomu wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego, ale także wypompować płyn mózgowo-rdzeniowy za pomocą rurki drenażowej.
Nieinwazyjna diagnoza
Pośrednia lub nieinwazyjna metoda diagnostyczna pozwala badać mózg i mierzyć ciśnienie płynu w jego obrębie. W przeciwieństwie do metod inwazyjnych są bezpieczne i bezbolesne. Techniki te są odpowiednie dla pacjentów w zadowalającym stanie, ponieważ ich dokładność jest wątpliwa. Metody przeprowadzania nieinwazyjnej diagnostyki obejmują:
- Rezonans magnetyczny. Osoba umieszczana jest w kapsule podczas badania, co zajmuje 30-40 minut. W tej chwili lekarze uważają MRI za pomocniczą metodę diagnostyczną, ponieważ nie daje ona dokładnych wyników.
- Przezczaszkowy doppler. Podstawą jest pomiar prędkości przepływu krwi w obrębie żył podstawnych i zatoki żylnej. Uwzględnia się poziom oporu krwi w żyłach szyjnych. Badanie przeprowadza się w trybie ambulatoryjnym.
- Dwustronne skanowanie tętnic. Lekarz może wykorzystać te badania do zdiagnozowania stanu krwioobiegu i naczyń krwionośnych. Zajmuje około 10 minut.
- Badanie dna oka. Przed dokonaniem pomiaru ciśnienia wewnątrzczaszkowego okulista wprowadza do każdego oka kilka kropli gomatropiny 1%, tak aby źrenice rozszerzyły się. Inspekcja odbywa się za pomocą specjalnego lusterka w odległości 8 cm lub oftalmoskopu elektrycznego. Jeśli ICP jest podniesiony, optometrysta zauważy rozszerzenie naczyń krętych, zmiany w tkance, kontury i kolor nerwu wzrokowego.
- Metoda otoakustyczna. Lekarz ocenia pozycję błony bębenkowej w uchu. Jeśli ciśnienie w czaszce przekracza normę, wówczas wzrasta w ślimaku.
- Nakłucie rdzenia kręgowego. W kręgosłup wprowadza się igłę pomiędzy kręgami 3 i 4. Do niej przymocowany jest manometr, więc zmierz objętość cieczy i stopień ciśnienia. Pacjent musi pozostać w szpitalu podczas tej metody.
- Reoencefalografia. Metoda polega na tym, że wyładowanie o wysokiej częstotliwości słabego prądu przechodzi przez tkanki czaszki. Urządzenie z drutami jest przymocowane do głowy, osoba umieszczana jest na krześle i wysyłane są do niego impulsy świetlne. Urządzenie powinno zdiagnozować poziom ICP, przekształcając odczyty w wykres oscylacji pulsu.
Z kim się skontaktować, aby sprawdzić ICP
Poziom ciśnienia wewnątrzczaszkowego diagnozowany jest w celach profilaktycznych: u pacjentów z chorobami, które mogą powodować ich wzrost. Ponadto ICP należy mierzyć zgodnie ze wskazaniami, to znaczy, jeśli występują pewne objawy.
Aby przeprowadzić tę procedurę, trzeba zwrócić się do neurologa.Tylko on ma prawo zmierzyć ICP. Neurolog ujawnia historię choroby, ocenia dynamikę skarg. Ponadto lekarz zbada pacjenta i, jeśli to konieczne, wyznaczy dodatkowe badanie.
Jak mierzone jest ciśnienie śródczaszkowe
Poziom ICP można ocenić za pomocą kilku ankiet i konsultacji wąskich specjalistów:
- badanie okulisty z pomiarem ciśnienia śródgałkowego,
- ultrasonografia u noworodków i dzieci poniżej 1 roku życia (badanie ultrasonograficzne mózgu),
- elektroencefalografia do oceny aktywności elektrycznej mózgu,
- techniki neuroobrazowania - obrazowanie obliczeniowe i rezonans magnetyczny - w celu dokładniejszej oceny stanu komór mózgu,
- nakłucie rdzenia kręgowego, a następnie badanie mikroskopowe płynu mózgowo-rdzeniowego - najdokładniejsza i najdokładniejsza metoda.
Teraz powinniśmy rozważyć każdą z metod bardziej szczegółowo: w jaki sposób jest ona przeprowadzana i jakie wyniki można uzyskać.
Pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego
Po pierwsze, okulista bada dno pacjenta za pomocą lampy szczelinowej. Po zbadaniu możliwe jest również rozpoznanie oznak wzrostu ICP:
- rozszerzenie naczyń siatkówki
- opuchnięta tarcza nerwu wzrokowego.
Wykryte podejrzane objawy są wskazaniem do pomiaru ciśnienia śródgałkowego przy użyciu tonometru Maklakov. Jeśli przekracza normę, istnieje duże prawdopodobieństwo, że ICP również się zwiększy.
Ultrasonografia
Ta technika jest wykonywana tylko u dzieci poniżej jednego roku. Jaki jest powód ograniczenia wieku? Kości czaszki u osoby dorosłej, a nawet u dziecka są dość gęste i nie pozwalają przejść przez fale ultradźwiękowe. Jednak u dzieci poniżej jednego roku fontanele nie zostały jeszcze zamknięte - puste przestrzenie między kościami czaszki. Właśnie w tym obszarze czujniki urządzenia zachodzą na siebie.
Rezultatem, wskazującym na wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego, jest wzrost objętości komór mózgowych. Ta technika jest pośrednia, ponieważ nie dostarcza dokładnych danych na poziomie ICP.
Elektroencefalografia
Technika jest przeprowadzana podobnie do elektrokardiografii. Elektrody umieszcza się na czaszce pacjenta i rejestruje biopotencjały mózgu. Pewne zmiany aktywności elektrycznej wskazują na wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Należą do nich:
- występowanie rytmów o wysokiej częstotliwości,
- chaotyczna stymulacja struktur mózgu,
- rozproszone zmiany.
Ten rodzaj badania można przeprowadzić w każdym wieku, praktycznie nie ma przeciwwskazań do niego. Badanie to pozwala zobaczyć strukturę mózgu w warstwach i zdiagnozować dowolne, nawet najmniejsze zmiany patologiczne.
Jednak ta diagnoza jest również pośrednia, ponieważ można zobaczyć tylko oznaki, które mogą manifestować wysokie ICP. Najczęściej jest to wzrost w komorach mózgu i innych jamach lub wykrycie nowotworu w tkance mózgowej.
Innymi oznakami możliwego wzrostu ICP mogą być takie stany:
- zmiana gęstości rdzenia,
- obecność skrzepów krwi w zatokach żylnych,
- obrzęk substancji mózgowej
- krwotok w substancji mózgu lub w komorach.
Nakłucie rdzenia kręgowego
Metoda pozwala nie tylko ocenić poziom ciśnienia wewnątrzczaszkowego, ale także określić prawdopodobną przyczynę jego wzrostu. Nakłucie wykonuje się zgodnie z pewnymi zasadami w warunkach pokoju zabiegowego.
Już od tego, jak płynie z igły przebicia CSF, możesz dowiedzieć się poziomu ICP:
- jeśli przepływa przez rzadkie krople, ciśnienie jest w normalnym zakresie,
- jeśli płyn mózgowo-rdzeniowy spada w częstych kroplach lub strumieniu, jest to oznaką wzrostu ICP.
Aby dokładnie określić jego poziom, do igły podłączany jest manometr - ciśnienie od 80 do 170 mm słupa wody jest normą.
Jeśli płyn mózgowo-rdzeniowy jest klarowny, przyczyną wzrostu ICP może być obecność guza w mózgu. Kiedy zawiera zanieczyszczenia krwi, przyczyna powinna być związana z krwotokiem w komorach mózgu.Jeśli płyn jest mętny, jest oznaką infekcji wyściółki mózgu.
Dokładną przyczynę rozpoznaje się po biochemicznym i bakteriologicznym badaniu płynu mózgowo-rdzeniowego.
W rzadkich przypadkach stosuje się metodę polegającą na wprowadzeniu cewnika do komory mózgu i podłączeniu do niego manometru. Ta definicja ICP jest najdokładniejsza. Jednak metoda wiąże się z wysokim ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych.
Jakie są oznaki zwiększonego ICP
Istnieją pewne objawy, które sugerują wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego i uzyskanie pomocy medycznej na czas. Jak ustalić, że ICP zwiększyło się niezależnie?
Przede wszystkim są to intensywne bóle głowy, które nie ustępują po zażyciu środków przeciwbólowych. Ból promieniuje do gałek ocznych, pojawia się uczucie ciężkości i ciśnienia w oczach, pojawiają się muchy much, plamki i paski.
Ponadto, wraz ze wzrostem ICP, pacjent jest zaniepokojony szumem w uszach, utratą słuchu, nudnościami, okresowym przechodzeniem w wymioty.
Przy długotrwałym wzroście ICP, intelektualne zdolności cierpią, zmiany charakteru, a wzrok stopniowo się pogarsza.
Dzieci również mogą mieć zwiększone ciśnienie śródczaszkowe - zwykle jest to choroba wrodzona. W tym przypadku powstaje wodogłowie lub kropla mózgu. Głowa takich dzieci wygląda nieproporcjonalnie dużo w stosunku do ciała. Dziecko jest niespokojne, często krzyczy, ma zły apetyt. Springflows są zamykane znacznie później niż u zdrowego dziecka.
Brakujące lub późne leczenie może prowadzić do powstania tętniaka mózgu, rozwoju udaru mózgu.
Ciśnienie alkoholu może wzrosnąć z powodu różnych chorób:
- guzy mózgu, łagodne i złośliwe,
- wrodzone patologie naczyniowe,
- zakaźne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i zapalenie mózgu,
- zamknięte obrażenia głowy.
Leczenie takich patologii jest możliwe tylko w warunkach szpitala neurologicznego lub zakaźnego. Jeśli zostanie zidentyfikowany pacjent z wysokim ICP, konieczna jest pilna hospitalizacja. Leczenie można prowadzić zachowawczo lub szybko.
Do leczenia zachowawczego używanymi lekami: diuretyki, koloidalne roztwory do podawania dożylnego, glikokortykoidy. Przy nieskuteczności takiej terapii zalecana jest interwencja chirurgiczna. U dzieci najczęściej stosuje się zastój z komór mózgu do jamy brzusznej. Dorośli spędzają trepanowanie czaszki, aby zmniejszyć nacisk na mózg.
Nacisk wewnątrzczaszkowy - definicja fizjologiczna, norma i istota pojęcia
Tak więc, jama czaszki ma pewną objętość, w której znajdują się trzy struktury - krew, mózg i płyn mózgowy, z których każdy wytwarza pewien rodzaj ciśnienia. Suma ciśnień wszystkich trzech struktur w jamie czaszki daje całkowite ciśnienie wewnątrzczaszkowe.
Ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest normalne w spoczynku u osób w różnym wieku i mieści się w następujących granicach:
- Młodzież w wieku powyżej 15 lat i dorosłych - 3 - 15 mm Hg. st,
- Dzieci w wieku 1 - 15 lat - 3 - 7 mm Hg. Art.,
- Noworodki i niemowlęta do roku - 1,5 - 6 mm Hg. Art.
Wskazane wartości ciśnienia wewnątrzczaszkowego są charakterystyczne dla osoby w stanie spoczynku, która nie podejmuje żadnego wysiłku fizycznego. Jednak w chwilach ostrego napięcia dużej liczby mięśni, na przykład podczas kaszlu, kichania, głośnego krzyku lub wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej (wysiłku z zaparciem itp.), Ciśnienie wewnątrzczaszkowe może wzrosnąć do 50-60 mm Hg przez krótki czas. Art. Takie epizody zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego zwykle nie trwają długo i nie powodują żadnych zaburzeń w ośrodkowym układzie nerwowym.
W obecności chronicznych długoterminowych chorób, które powodują wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego (na przykład nowotwory mózgu itp.), jego wartości mogą sięgać 70 mm Hg. Art.Ale jeśli patologia rozwija się powoli, to ciśnienie wewnątrzczaszkowe rośnie stopniowo, a osoba cierpi na ten stan dość normalnie, bez powodowania żadnych skarg przez długi czas. Wynika to z włączenia mechanizmów kompensacyjnych zapewniających normalne samopoczucie i funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego. Objawy zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego w takich przypadkach zaczynają objawiać się tylko wtedy, gdy mechanizmy kompensacyjne nie radzą sobie już z rosnącym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym.
Pomiar i zasada powstawania ciśnienia wewnątrzczaszkowego są zupełnie inne niż w przypadku ciśnienia krwi. Faktem jest, że każda struktura obecna w czaszce (mózg, płyn i krew) zajmuje pewną objętość jamy czaszkowej, która jest określona przez jej rozmiar i dlatego nie może być zmieniona. Ze względu na to, że objętości jamy czaszki nie można zmienić (zwiększyć lub zmniejszyć), stosunek rozmiarów każdej z trzech struktur czaszki jest stały. Co więcej, zmiana objętości jakiejkolwiek struktury koniecznie odbija się na dwóch pozostałych, ponieważ muszą one nadal być umieszczone w ograniczonej i niezmienionej przestrzeni jamy czaszkowej. Na przykład, jeśli objętość mózgu się zmienia, następuje zmiana w ilości krwi i płynu mózgowego, ponieważ muszą one zmieścić się w ograniczonej przestrzeni jamy czaszki. Ten mechanizm redystrybucji objętości wewnątrz jamy czaszki nazywa się pojęciem Monro-Kelly.
Zatem, jeśli nastąpi wzrost objętości jednej ze struktur jamy czaszkowej, pozostałe dwie powinny zmniejszyć się, ponieważ ich całkowita całkowita objętość powinna pozostać niezmieniona. Spośród trzech struktur jamy czaszkowej sam mózg wyróżnia się najmniejszą zdolnością do kompresji i zmniejszania zajmowanej objętości. Z tego powodu płyn mózgowy (CSF) i krew są strukturami o wystarczających właściwościach buforowych, aby zapewnić utrzymywanie stałej i niezmienionej całkowitej objętości tkanki w jamie czaszki. Oznacza to, że gdy zmienia się objętość mózgu (na przykład, gdy pojawia się krwiak lub inne procesy patologiczne), krew i płyn mózgowo-rdzeniowy powinny "skurczyć się", aby zmieściły się w ograniczonej przestrzeni czaszki. Jeśli jednak u pacjenta rozwinie się jakakolwiek choroba lub stan, w którym zwiększa się ilość płynu mózgowo-rdzeniowego lub krwi krążącej w naczyniach mózgowych, tkanki mózgu nie mogą "kurczyć się", tak aby każdy zmieścił się w jamie czaszkowej, w wyniku czego następuje wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Bardzo trudny jest problem pomiaru ciśnienia wewnątrzczaszkowego, ponieważ istnieje bardzo niewielka liczba parametrów pośrednich, których wartości można wykorzystać do wiarygodnego osądu ciśnienia w czaszce. Obecnie, zgodnie z koncepcją Monro-Kelly, uważa się, że istnieje zależność i współzależność między wartością ciśnienia wewnątrzczaszkowego i średniego ciśnienia tętniczego, a także ciśnieniem perfuzji mózgowej, która odzwierciedla intensywność i szybkość przepływu krwi w mózgu. Oznacza to, że wielkość ciśnienia wewnątrzczaszkowego można pośrednio ocenić na podstawie wartości ciśnienia perfuzji mózgowej i średniego ciśnienia tętniczego.
Definicja diagnozy "ciśnienie wewnątrzczaszkowe"
W diagnozie "ciśnienie wewnątrzczaszkowe" w życiu codziennym zwykle oznacza nadciśnienie wewnątrzczaszkowe. Będziemy również używać tego terminu w takim znaczeniu, biorąc pod uwagę to, co w praktyce oznacza diagnoza "ciśnienie wewnątrzczaszkowe".
Tak więc, zwiększone lub obniżone ciśnienie wewnątrzczaszkowe (ICP) nie jest niezależną chorobą, ale jest tylko zespołem, który towarzyszy różnym patologiom.Oznacza to, że ciśnienie wewnątrzczaszkowe zawsze pojawia się z powodu dowolnej choroby, a zatem nie jest niezależną patologią. W rzeczywistości ICP jest oznaką niezależnej choroby, która wywołała wzrost ciśnienia w jamie czaszki.
Zasadniczo każde organiczne uszkodzenie mózgu (nowotwory, krwiaki, urazy itp.) I zaburzenia krążenia mózgowego prędzej czy później prowadzą do zwiększenia lub zmniejszenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego, to jest do rozwoju rozważanego zespołu. Ponieważ ciśnienie śródczaszkowe jest zespołem, który towarzyszy różnym patologiom, może rozwinąć się u osoby w każdym wieku i płci.
Biorąc pod uwagę fakt, że ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest zespołem, należy go leczyć tylko w połączeniu z terapią choroby podstawowej, która spowodowała zmiany ciśnienia w jamie czaszki. Samo-izolowane leczenie wyłącznie ciśnienia wewnątrzczaszkowego jest nie tylko bezużyteczne, ale także szkodliwe, ponieważ maskuje objawy i pozwala chorobie podstawowej postępować, rozwijać się i uszkadzać struktury mózgu.
Niestety, w dzisiejszych czasach termin "ciśnienie wewnątrzczaszkowe" jest często stosowany w praktyce opieki zdrowotnej jako niezależna diagnoza i jest traktowany na wiele różnych sposobów. Ponadto, diagnoza "zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego" jest dokonywana na podstawie danych z testów, badań i skarg pacjentów, które nie są oznakami ICP, indywidualnie lub w połączeniu. Oznacza to, że w praktyce istnieje sytuacja naddiagnozowania, a mianowicie częstego wykrywania nadciśnienia wewnątrzczaszkowego, które w rzeczywistości nie występuje u danej osoby. Rzeczywiście, w rzeczywistości nadciśnienie wewnątrzczaszkowe rozwija się bardzo rzadko i przy ograniczonej liczbie poważnych chorób.
Najczęściej zdiagnozowane nadciśnienie śródczaszkowe (również wskazać status synonimów - .. z nadciśnieniem zespół nadciśnieniową-hydrocephalic zespół, itp) jest ustawiany na podstawie danych ultrasonograficznych (NSG - neurosonography) obrazowanie EhoEG (echoencephalography), EEG (elektroencefalografii), REG (Reheencephalography) i inne podobne badania, jak również niespecyficzne objawy występujące u danej osoby (na przykład ból głowy itp.).
W trakcie tych badań często ujawnia się ekspansja komór mózgu i szczelina międzykomórkowa, a także inne wątpliwe oznaki, które są interpretowane jako niewątpliwy dowód na obecność zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego. W rzeczywistości wyniki tych badań nie są oznakami zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego, dlatego nie można na tej podstawie postawić podobnej diagnozy.
Jedyne badania, na podstawie których można podejrzewać wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego, to ocena stanu dna i pomiaru ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego podczas produkcji nakłucia lędźwiowego. Jeśli lekarz wykryje obrzęk tarczy nerwu wzrokowego podczas badania dna oka, jest to pośrednia oznaka zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego, aw tym przypadku konieczne są dodatkowe badania w celu zidentyfikowania podstawowej choroby, która doprowadziła do ICP. Ponadto, jeśli podczas nakłucia lędźwiowego wykrywane jest wysokie ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego, jest to również pośredni objaw ICP, który również wymaga dodatkowych badań w celu zidentyfikowania choroby, która spowodowała wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Tak więc, jeśli dana osoba jest zdiagnozowana ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym, nie na podstawie danych dotyczących badania dna oka lub produkcji nakłucia lędźwiowego, wówczas jest fałszywa.W takim przypadku nie jest konieczne leczenie zidentyfikowanej "patologii", ale należy skontaktować się z innym specjalistą, który może zrozumieć skargi i przeprowadzić diagnostykę jakościową.
Należy również pamiętać, że ciśnienie wewnątrzczaszkowe nie jest niezależną chorobą, ale tylko jednym z objawów charakterystycznych dla rozwoju różnych ciężkich patologii mózgu, takich jak na przykład wodogłowie, guzy, urazy głowy, zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych, krwotoki w mózgu i itd. Dlatego jego diagnoza powinna być traktowana ostrożnie i ostrożnie, ponieważ faktyczna obecność ICP oznacza również obecność ciężkiej choroby OUN, którą z reguły trzeba leczyć w warunkach szpitalnych.
Zwiększone ciśnienie śródczaszkowe - patogeneza
Zwiększone ciśnienie śródczaszkowe może wystąpić dzięki dwóm głównym mechanizmom - okluzyjnym wodogłowiem lub zwiększeniu objętości mózgu w guzach, krwiakach, ropniach itp. Okluzyjny mechanizm wodogłowia do zwiększania ICP opiera się na zmianach w przepływie krwi w naczyniach mózgu, gdy zwiększa się przepływ krwi i pogarsza się odpływ. W rezultacie naczynia krwionośne mózgu są wypełnione krwią, jego płynna część jest namoczona w tkance, powodując wodogłowie i obrzęk, którym odpowiednio towarzyszy wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego podczas masy mózgu występuje ze względu na wzrost liczby tkanek mózgu.
W przypadku każdego mechanizmu wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego występuje stopniowo, ponieważ na początkowych etapach aktywowane są mechanizmy kompensacyjne, które utrzymują ciśnienie w granicach normalnych. W tym okresie człowiek może czuć się zupełnie normalnie i nie odczuwać żadnych nieprzyjemnych objawów. Po pewnym czasie mechanizmy kompensacyjne ulegają wyczerpaniu i następuje gwałtowny skok ciśnienia wewnątrzczaszkowego wraz z rozwojem poważnych objawów klinicznych wymagających hospitalizacji i leczenia w szpitalu.
W patogenezie wzrastającego ciśnienia wewnątrzczaszkowego główną rolę odgrywa przepływ krwi, a także ilość krwi w naczyniach mózgu. Na przykład ekspansja tętnic szyjnych lub kręgowych prowadzi do zwiększonego napełniania naczyń mózgowych, co wywołuje wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Jeśli ten stan jest często obserwowany, ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest stale zwiększane. Natomiast zwężenie tętnic szyjnych i kręgowych zmniejsza przepływ krwi do mózgu, co prowadzi do zmniejszenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Jest więc oczywiste, że leki rozszerzające naczynia krwionośne, w tym leki przeciwnadciśnieniowe, przyczyniają się do wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Natomiast leki zwężające naczynia krwionośne obniżają wartość ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Biorąc pod uwagę ten czynnik, należy pamiętać, że zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego nie można zmniejszyć za pomocą środków przeciwnadciśnieniowych i leczonych lekami, które poprawiają i wzmacniają mózgowy przepływ krwi (na przykład, Cinnarizin, Vinpocetine, Cavinton, itp.).
Ponadto ciśnienie wewnątrzczaszkowe zależy od ilości płynu mózgowo-rdzeniowego wytwarzanego przez struktury układu nerwowego. Ciśnienie osmotyczne krwi może również wpływać na ilość płynu mózgowo-rdzeniowego. Na przykład, gdy dożylne wstrzykiwanie roztworów hipertonicznych (ich stężenie jest wyższe niż fizjologiczne) glukozy, fruktozy, chlorku sodu i innych, następuje gwałtowny wzrost ciśnienia osmotycznego krwi, w wyniku czego, aby ją zmniejszyć, płyn zaczyna wypływać z tkanek, w tym ze struktur mózgu. W tym przypadku część płynu mózgowo-rdzeniowego dostaje się do krążenia ogólnoustrojowego, aby zapewnić rozcieńczenie krwi i spadek ciśnienia osmotycznego, w wyniku czego ciśnienie wewnątrzczaszkowe gwałtownie i gwałtownie spada.
W związku z tym wprowadzenie hipotonicznych roztworów do żyły o stężeniach poniżej fizjologicznych prowadzi do odwrotnego efektu - gwałtowny wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego, ponieważ nadmiar krwi jest wypierany z krwi w celu znormalizowania ciśnienia osmotycznego w tkance, w tym mózgu.
Jak mierzyć (sprawdzać) ciśnienie wewnątrzczaszkowe?
Pomimo pozornej prostoty, pomiar ciśnienia wewnątrzczaszkowego jest poważnym problemem, ponieważ urządzenia, które pozwoliłyby na łatwe, bezpieczne i szybkie, po prostu nie istnieją. Oznacza to, że nie ma analogów tonometru, który mierzy tętnicze ciśnienie krwi, nadającego się do stosowania do ustalania ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Niestety, pomimo postępów w nauce i technologii, obecnie można mierzyć ciśnienie wewnątrzczaszkowe wprowadzenie specjalnej igły do komór mózgu lub kanału kręgowego. Dalej wzdłuż igły płyn mózgowo-rdzeniowy zaczyna wypływać i podłączony jest do niego najprostszy manometr, którym jest szklana rurka z milimetrowymi podziałami. Płyn mózgowo-rdzeniowy przepływa swobodnie, w wyniku czego pobiera pewną objętość manometru. Następnie ciśnienie wewnątrzczaszkowe określa się w najprostszy sposób - rejestruje się liczbę milimetrów na manometrze, którą pobiera się przez wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego. Końcowy wynik wyraża się w milimetrach słupa wody lub rtęci.
Ta metoda nazywa się monitorowaniem ciśnienia śródkomorowego i jest złotym standardem do pomiaru ICP. Naturalnie metoda może być stosowana tylko w szpitalu i tylko wtedy, gdy istnieją dowody, ponieważ jest inwazyjna i potencjalnie niebezpieczna. Głównym zagrożeniem związanym z tą metodą jest ryzyko powikłań infekcyjnych, które mogą wystąpić w wyniku wprowadzenia drobnoustrojów chorobotwórczych do jamy czaszki. Ponadto, igła wprowadzona do komór mózgu może być zablokowana z powodu kompresji lub zatkania tkanki.
Drugi sposób pomiaru ciśnienia wewnątrzczaszkowego nazywa się bezpośrednim i monitoruje za pomocą czujników. Metoda polega na wprowadzeniu do komór mózgowia specjalnego chipa, który przesyła dane na temat ciśnienia mechanicznego na zewnętrzne urządzenie pomiarowe. W związku z tym bezpośrednia metoda pomiaru ICP może być również stosowana tylko w szpitalu.
Obie metody są inwazyjne, złożone i niebezpieczne, a zatem są stosowane tylko wtedy, gdy życie zagraża na tle ciężkiego uszkodzenia mózgu, takiego jak stłuczenie, obrzęk, uraz głowy itp. Jest więc oczywiste, że metody, które pozwalają mierzyć ciśnienie wewnątrzczaszkowe w warunkach poliklinicznych, nie istnieje. W końcu niepraktyczne jest przebicie mózgu lub kanału kręgowego w celu zmierzenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego bez zagrożenia życia, ponieważ komplikacje związane z manipulacją mogą być bardzo ciężkie.
Jednak obecnie istnieje metoda badania, która pozwala ocenić poziom ciśnienia wewnątrzczaszkowego za pomocą znaków pośrednich - to badanie dna oka. Jeśli podczas badania dna oka ujawniły się spuchnięte dyski wzrokowe i rozszerzone zakrzepnięte naczynia, jest to pośrednia oznaka zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego. We wszystkich innych przypadkach brak opuchlizny tarczy nerwu wzrokowego i wypełnienie naczyń dna oka wskazują na normalny poziom ciśnienia wewnątrzczaszkowego. To znaczy, jedyną mniej lub bardziej wiarygodną pośrednią oznaką zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego są charakterystyczne zmiany dna oka. W związku z tym, w szerokiej praktyce w warunkach poliklinicznych, tylko badanie dna oka może być użyte do oceny ciśnienia wewnątrzczaszkowego - metoda, która, pośrednio, pozwala na wykrycie zwiększonego ICP.
Diagnostyka
Jak już wspomniano, jedynym sposobem dostępnym w warunkach poliklinicznych i umożliwiającym wykrycie precyzyjnie zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego jest badanie dna oka. Z tego powodu zespół zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego u dzieci i dorosłych może być narażony wyłącznie na podstawie wyników badania dna oka, pod warunkiem, że zidentyfikowano obrzękowe dyski wzrokowe z rozszerzonymi i zwiniętymi naczyniami.
Wszystkie inne techniki obrazowania (ultrasonografia mózgu, elektroencefalografia, tomografia, echoencefalografia itp.), Które są obecnie bardzo szeroko stosowane, nie pozwalają nawet pośrednio ocenić wielkości ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Faktem jest, że wszystkie objawy wykryte podczas tych badań, pomylone z objawami zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego (poszerzenie komór mózgu i szczelina międzykomórkowa itd.), W rzeczywistości nie są takie. Metody te są potrzebne, aby wyjaśnić i zidentyfikować przyczyny, które wywołały wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Oznacza to, że w klinice, aby zidentyfikować zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, należy wykonać następujący algorytm badania: najpierw bada się dno oka. Jeśli nie ma spuchniętych dysków optycznych i zawiłych, rozszerzonych żył w dnie, ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest prawidłowe. W takim przypadku nie są potrzebne dodatkowe badania w celu oceny ICP. Jeśli w dnie oka znajdują się obrzękłe dyski optyczne i zawiłe, rozszerzone żyły, jest to oznaką zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego. W takim przypadku należy przeprowadzić dodatkowe badania w celu zidentyfikowania przyczyny wzrostu ICP.
Metody takie jak USG mózgu (neurosonografia) i tomografia będą determinować przyczynę wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego, ale nie będą nic mówić o wartości ICP. Echoencephalography, reenoencefalografia i elektroencefalografia nie dają żadnych danych na temat wielkości ciśnienia wewnątrzczaszkowego, ponieważ są one przeznaczone do diagnozowania zupełnie innych warunków. Tak więc echoencefalografia jest metodą, która jest przeznaczona wyłącznie do wykrywania dużych formacji w mózgu, na przykład guzów, krwiaków, ropni itp. Dla jakichkolwiek innych celów diagnostycznych echoencefalografia nie jest odpowiednia, a zatem niepraktyczne i bezużyteczne jest wykorzystywanie jej do wykrywania ICP.
Reoencefalografia i elektroencefalografia są również metodami, które w żaden sposób nie pomagają w ocenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego, ponieważ są one zaprojektowane do identyfikacji różnych ognisk patologicznych w strukturach mózgu, takich jak na przykład gotowość epileptyczna itp.
Jest więc oczywiste, że w celu zdiagnozowania podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego należy przeprowadzić badanie dna oka. Wszystkie inne badania (NSG, Echo EEG, EEG, REG itd.), Które są często i szeroko przepisywane obecnie, nie są konieczne, ponieważ nie dostarczają żadnych pośrednich danych do oceny ICP. Niezwykle powszechne badanie ultrasonograficzne mózgu u niemowląt nie pozwala nam ocenić poziomu ICP, więc wyniki tego badania należy rozpatrywać z pewnym stopniem sceptycyzmu.
Ultradźwięki mózgu (neurosonografia) u niemowląt umożliwiają identyfikację poważnych chorób, takich jak nowotwory, krwiaki itp. Dlatego też, jeśli ultrasonografia mózgu nie wskazuje na to, że niemowlę poważnie narusza strukturę tkanki mózgowej (guzy, krwiaki , ogniska gotowości epileptycznej itp.), wtedy możemy założyć, że wszystko jest dobrze. "Pośrednie oznaki zwiększonego ICP" są po prostu ignorowane.
Ciśnienie wewnątrzczaszkowe u dorosłych
Zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe u dorosłych rozpoznaje się zazwyczaj na tle masy mózgu (nowotwory, krwiaki itp.), Po udarach i urazach mózgu, w zapaleniu opon mózgowych lub zapaleniu mózgu, we rzucawce kobiet w ciąży, w zastoinowej niewydolności serca, w przewlekłej obturacji choroby płuc lub wodogłowie.
U osób dorosłych wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego jest najczęściej diagnozowany jako zespół towarzyszący powyższym chorobom, a nie jako niezależna patologia.W związku z tym leczenie podwyższonego ICP jest przeprowadzane w sposób kompleksowy - przyczyna, to jest choroba podstawowa, jest leczona, a dodatkowe leki i środki są stosowane w celu zmniejszenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Ogólnie rzecz biorąc, podejście do identyfikacji i leczenia zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego u dorosłych w krajowej praktyce lekarskiej jest dość racjonalne i poprawne, ponieważ nie ma nadmiernej diagnozy i nadmiernego przepisywania niepotrzebnych leków. Oznacza to, że diagnoza zwiększonego ICP jest dokonywana ostrożnie i dopiero po potwierdzeniu danych z badania dna oka, po którym jest przepisane leczenie.
Ciśnienie wewnątrzczaszkowe u niemowląt
Obecnie diagnoza "zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego" jest dosłownie podawana wszystkim młodym dzieciom w wieku poniżej kilku miesięcy lub tygodni podczas rutynowego badania neurologa, więc wydaje się, że możemy mówić o epidemii ICP wśród niemowląt w krajach WNP. Jednak obecny stan rzeczy dotyczący ogólnego wykrywania zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego u dzieci nie jest epidemią, ale tylko wskazuje na fałszywą naddiagnozę, z kilku powodów. Oznacza to, że neurolodzy diagnozują dzieci ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym, chociaż w rzeczywistości patologia ta jest nieobecna w ogromnej większości z nich.
Dlatego, po wysłuchaniu słów "zwiększony nacisk śródczaszkowy", nie powinieneś się bać, ponieważ w rzeczywistości warunek ten jest bardzo rzadki - nie więcej niż 1 przypadek na 2000 - 4000 dzieci. W innych przypadkach jest to kwestia łagodnych odchyleń od średnich, które nie są krytyczne, nie wymagają leczenia iw przyszłości nie wpływają niekorzystnie na rozwój dziecka. A wszystkie rzekomo zidentyfikowane oznaki zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego w rzeczywistości nie są.
Rodzice powinni o tym pamiętać oznaki zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego NIE są objawami u dziecka, które w praktyce są omyłkowo traktowane jako takie:
- Różne zaburzenia snu i zachowania (na przykład dziecko płacze, robi furia, nie śpi dużo, itp.),
- Nadpobudliwość i deficyt uwagi
- Naruszenie rozwoju motorycznego, umysłowego i mowy,
- Niska zdolność uczenia się
- Marmoryzacja skóry (biała skóra pokryta czerwonymi plamami),
- Nosebleeds,
- Chin drży
- Chodzenie po skarpetkach,
- Objaw Grefa (pojawienie się białego paska między źrenicą a górną powieką, gdy dziecko patrzy w dół)
- Spontaniczny odruch Moro (dziecko wydaje się obejmować kogoś, leżącego na plecach, odrzucającego ramiona na boki, a następnie zbierającego je na klatce piersiowej)
- Odciski palców na zdjęciu rentgenowskim czaszki,
- Rozbudowa komór mózgu i szczeliny międzyfazowej oraz innych podobnych wskaźników NSG i tomogramu,
- Zbyt "duża" średnica główki w wyniku pojedynczego pomiaru.
Zwykle powyższe objawy są uważane za oznaki zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego, na podstawie którego przeprowadza się odpowiednią diagnozę, a leczenie rozpoczyna się sesjami masażu, lekami moczopędnymi z poważnymi skutkami ubocznymi, środkami nootropowymi, środkami poprawiającymi krążenie mózgowe, itp. Jednak wszystkie te objawy nie są objawami zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego dlatego dziecko z którąkolwiek z tych manifestacji nie ma wysokiego ICP!
Objawy te, błędnie interpretowane przez większość neurologów jako oznaki zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego, są w rzeczywistości dowodem stanu, który prawidłowo i prawidłowo nazywa się "łagodnym przejściowym wodogłowiem zewnętrznym". Takie łagodne zewnętrzne wodogłowie nie jest groźne, nie wymaga leczenia i samoistne w ciągu 1,5 - 2 lat. Przyczynami tego wodogłowie są ogólne krwiaki na głowie dziecka, niedotlenienie podczas porodu itp.d., czyli wszystkie czynniki przyczynowe, które są błędnie przypisywane zwiększonemu ciśnieniu śródczaszkowemu u niemowląt.
Dlatego też, widząc powyższe objawy w połączeniu z półkulistą szczeliną i komórkami mózgu w wyniku USG, rodzice powinni wiedzieć, że dziecko ma nieszkodliwe zaburzenie - łagodne zewnętrzne wodogłowie i nie zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe. Musisz również pamiętać, że ten nieszkodliwy stan przeminie i nie wpłynie na rozwój umysłowy dziecka.
W praktyce jedynym objawem, na podstawie którego niemowlę, dziecko lub osobę dorosłą w klinice można zdiagnozować ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym, jest obrzęk dysków wzrokowych, który jest wykryty podczas badania dna oka przez okulistę. Jeśli okulista nie ujawnił obrzęku krążków wzrokowych, wszystkie inne wymienione powyżej objawy i dane z badań nie są oznakami ICP, a rodzice powinni zawsze pamiętać o tym podczas wizyty u lekarza w rutynowych kontrolach dziecka.
Objawami zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego u dziecka mogą być następujące objawy, które zawsze należy łączyć z obecnością obrzęku krążków wzrokowych:
- Ból głowy
- Nudności, wymioty, niedomykalność, niezwiązane z przyjmowaniem pokarmu (najczęściej obserwowane rano),
- Zez,
- Przerwanie świadomości (dziecko ospałe, ogłuszone),
- Nadmierny wzrost obwodu głowy u dzieci poniżej jednego roku życia (ponad 7 cm w ciągu 5 miesięcy),
- Wybrzuszenie ciemiączka i rozbieżność szwów między kościami czaszki.
Wraz ze wzrostem ciśnienia wewnątrzczaszkowego u dziecka pojawiają się wszystkie wymienione objawy! Jeśli dziecko ma tylko niektóre z wymienionych objawów, nie są one objawem ICP, ale innego schorzenia lub choroby. Ale jeśli dorośli zauważyli wszystkie oznaki ICP u dziecka, to nie powinieneś iść do kliniki, ale pilnie wezwać karetkę i zostać hospitalizowanym, ponieważ zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest stanem zagrażającym życiu, a zatem wymaga poważnego leczenia.
Objawy zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego u dorosłych
Objawy zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego u dorosłych są następujące:
- Ból głowy według rodzaju nasilenia i pełności w całej objętości czaszki bez określonej lokalizacji. Takie bóle głowy są zwykle najbardziej wyraźne rano i ustępują wieczorem,
- Ból za oczami
- Wzrost bólu głowy w pozycji leżącej,
- Nudności i wymioty poza jedzeniem, najczęściej występujące rano,
- Uporczywe czkawka
- Zmętnienie świadomości
- Ciężka słabość
- Apatia,
- Niemożność koncentracji
- Zmęczenie
- Nadmierna potliwość
- Skoki ciśnienia krwi,
- Tachykardia (częstość akcji serca powyżej 70 uderzeń na minutę) lub bradykardia (częstość akcji serca mniejsza niż 50 uderzeń na minutę),
- Cienie pod oczami połączone z rozszerzeniem naczyń włosowatych wokół oczu,
- Niewyraźne widzenie (rozmycie obrazu, podwójne widzenie i niemożność skupienia się na obiektach),
- Zezowaty
Pierwszymi oznakami wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego są rozszerzone źrenice oka bez reakcji na światło, senność i ciągłe ziewanie. Ponadto może nastąpić gwałtowny spadek napięcia mięśni ramion, nóg i twarzy wraz z rozwojem ich drgań. Postęp ciśnienia wewnątrzczaszkowego prowadzi do zaburzenia świadomości aż do śpiączki, problemów z oddychaniem, gdy osoba oddycha zmieszana, stale próbuje wziąć głęboki oddech, a także rozwijać bradykardię.
Jeśli ciśnienie śródczaszkowe zwiększa się stopniowo, to osoba cierpi na stały ból głowy, nudności z wymiotami, uporczywe czkawki, senność i zaburzenia widzenia.
Ogólne zasady leczenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego
Leczenie ciśnienia śródczaszkowego odbywa się na różne sposoby w zależności od przyczyny zespołu.Na przykład w wodogłowie, nadmiar płynu mózgowo-rdzeniowego jest wypompowywany z jamy czaszki, guz jest usuwany w guzie, w przypadku zapalenia opon mózgowych lub zapalenia mózgu podano antybiotyki itp.
Oznacza to, że głównym leczeniem ICP jest leczenie choroby, która powoduje wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Sam ICP nie jest w tym przypadku celowo zmniejszany, ponieważ stanie się spontanicznie, gdy wyeliminowany zostanie czynnik sprawczy. Jednakże, jeśli ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest podwyższone do wartości krytycznych, gdy istnieje zagrożenie intruzji mózgu i rozwoju powikłań, wówczas jest ono natychmiast zmniejszane za pomocą różnych leków. Należy pamiętać, że natychmiastowe zmniejszenie ICP jest środkiem awaryjnym, który jest stosowany tylko wtedy, gdy istnieje zagrożenie życia w szpitalu.
Przy wysokim ryzyku wzrastającego ciśnienia wewnątrzczaszkowegona przykład na tle chorób przewlekłych, które mogą powodować ICP (zastoinową niewydolność serca, skutki udaru i urazowe uszkodzenie mózgu, itp.), Należy przestrzegać następujących wytycznych:
- Ograniczenie spożycia soli,
- Zminimalizuj ilość zużytego płynu (wypij nie więcej niż 1,5 litra na dzień),
- Okresowo brać leki moczopędne (diakarb, furosemid lub triampur),
- Nie odwiedzać łaźni i saun, żeby nie być w upale,
- Umyć w ciepłej lub zimnej wodzie,
- Spać w dobrze wentylowanym pomieszczeniu
- Spać z podniesionym czołem (na przykład na wysokiej poduszce),
- Nie angażuj się w obciążenia sportowe związane z treningiem wytrzymałościowym i podnoszeniem ciężarów (bieganie, salta, podnoszenie ciężarów itp.),
- Unikaj zejścia windą
- Unikaj podróży lotniczych,
- Okresowo masuj okolice szyi
- Obejmuje pokarmy zawierające potas (suszone morele, ziemniaki, owoce itp.) W diecie,
- Traktuj istniejące nadciśnienie, epilepsja i pobudzenie psychoruchowe,
- Unikaj stosowania środków rozszerzających naczynia krwionośne.
Te zalecenia pomogą zminimalizować ryzyko zwiększenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego do krytycznych wartości, które wymagają hospitalizacji.
Powszechna praktyka leczenia zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego za pomocą diuretyków jest nieprawidłowa, ponieważ ich wyizolowane zastosowanie bez eliminacji przyczyny ICP nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ale wręcz przeciwnie, może pogorszyć sytuację z powodu odwodnienia i zaburzonej równowagi wodno-elektrolitowej. Pamiętaj o tym zwiększone ciśnienie śródczaszkowe nie jest leczone następującymi lekami:
- Środki poprawy krążenia mózgowego (Cavinton, Cinnarizin itp.),
- Nootropes (Nootropil, Pantogam, Picamilon, Encephabol itp.),
- Środki homeopatyczne
- Witaminy i suplementy diety (glicyna itp.),
- Masaże,
- Akupunktura
- Przepisy ludowe.
Tradycyjne metody leczenia
Metody ludowe nie mogą wyleczyć ciśnienia wewnątrzczaszkowego, ale można zmniejszyć ryzyko gwałtownego wzrostu wartości krytycznych. Oznacza to, że tradycyjne metody można uznać za dodatkowe w stosunku do środków zalecanych dla osób ze zwiększoną presją wewnątrzczaszkową i wymienionych w sekcji leczenia.
Tak więc poniższe recepty ludowe są najbardziej skuteczne ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym:
- Łyżkę liści i gałęzi morwy zalać szklanką wrzącej wody, pozostawić na godzinę, następnie odcedzić i napić się szklanki trzy razy dziennie,
- Łyżeczkę topolowych pączków zalać szklanką wody i ogrzewać przez 15 minut w łaźni wodnej. Przecedzić bulion i pić w ciągu dnia,
- Wymieszaj jednakową ilość kamfory i alkoholu, a następnie nakładaj w nocy na kompres do głowy,
- Wymieszaj równe ilości głogu, motherwort, waleriany i mięty. Gotuj wrzątek na jedną łyżeczkę mieszanki ziół i pić zamiast herbaty w ciągu dnia.
