Dyzynteria: jak rozpoznać i jak można leczyć u dziecka

Dyzucja u dzieci - ostre bakteryjne zakażenie jelitowe, którego przyczyną są różnego rodzaju shigella. Dyzucja u dzieci przejawia się odurzeniem (gorączka, złe samopoczucie, osłabienie, nudności) i zespołami zapalenia jelita grubego (biegunka zmieszana z krwią i śluzem, ból brzucha, przeponowy). Dyzucja u dzieci jest potwierdzona danymi z badań bakteriologicznych, PCR, ELISA, rnga, coprograms i rectoromanoscopy. W leczeniu dyzenterii u dzieci stosuje się dietę, terapię przeciwbakteryjną i detoksyfikację, immunokorektę, enzymy, probiotyki i fizjoterapię.

Przyczyny czerwonki u dzieci

Dyzucja u dzieci jest spowodowana przez dużą grupę antropofilnych enterobakterii z rodzaju Shigella, w tym 4 typy patogenów (S. dysenteriae, S.flexneri, S.sonnei, S.boydii) i około 50 serotypów. Shigella morfologicznie podobne do siebie to pałeczki gram ujemne, nie tworzące przetrwalników, które są fakultatywnymi beztlenowcami i różnią się właściwościami biochemicznymi i serologicznymi. Czynniki wywołujące czerwonkę u dzieci są dość stabilne w środowisku: utrzymują się w wodzie i glebie przez długi czas (do 3 miesięcy), pokarm (15-30 dni), tolerują niskie temperatury i dobrze suszą, ale są wrażliwe na ciepło (giną po 30 minutach) w temperaturze 60 ° C, natychmiast w temperaturze 100 ° C), bezpośrednie działanie promieni słonecznych i środków dezynfekujących.

Źródłem zakażenia jest chora osoba, często z łagodnym i wymazanym biegiem czerwonki, rzadziej rekonwalescencja. Dzieci z dyzenterią są zakaźne dla innych od pierwszego dnia choroby, ponieważ wydalają dużą ilość shigelli z kałem.

Mechanizm zakażenia czerwonką polega na fekalno-ustnym, przekazywanie zakażeń u dzieci odbywa się przez żywność, wodę (przez akwedukt, podczas kąpieli w zbiornikach i basenach) i kontaktowanie z domem (przez brudne ręce, naczynia, bieliznę, zabawki). Ryzyko zakażenia czerwonką u dzieci wzrasta wraz z użyciem produktów niepoddanych wstępnej obróbce cieplnej, przeterminowanym, niemytym owocom i warzywom.

Dyzucja u dzieci występuje w postaci sporadycznych przypadków lub epidemii, których rozwój jest ułatwiony przez awarie wody i ścieków, niekorzystne warunki meteorologiczne (cyklony, powodzie, powodzie). Najczęściej występuje rodzinne ognisko epidemiczne dyzenterii: 40% dzieci jest zarażonych chorymi członkami rodziny. Szczyt występowania czerwonki u dzieci występuje w okresie letnio-jesiennym. Powstawanie przewlekłej czerwonki obserwuje się u dzieci z obniżoną odpornością, współistniejącymi chorobami, z dodatkiem współistniejących zakażeń (ARVI itp.).

Objawy czerwonki u dzieci

Cechy kliniczne dyzenterii zależą od rodzaju patogenu (Sonne, Flexner itp.), Charakteru przebiegu (ostrego lub przewlekłego), nasilenia objawów (łagodnego, umiarkowanego lub ciężkiego), nasilenia zmian żołądkowo-jelitowych (zapalenie żołądka i jelit, zapalenie jelita grubego, zapalenie żołądka i jelit), przedszpitalności tło i odporność dziecka.

Okres inkubacji dla czerwonki u dzieci trwa od kilku godzin do tygodnia (zwykle 2-3 dni) i przechodzi w charakterystyczny ostry początek choroby. Już pierwszego dnia zakażenie objawia się ciężkim złym samopoczuciem, gorączką (od 37,5 do 40 ° C), nudnościami, wymiotami (jednorazowymi lub powtarzającymi się), w ciężkich przypadkach - depresją przytomności, drgawkami, sinicą, tachykardią i niedociśnieniem.

Dysfunkcja jelit u dzieci z czerwonką charakteryzuje się częstymi (od 5-8 do 10-25 razy dziennie) luźnymi stolcami zmieszanymi z mętnym śluzem, zielenią i plamami krwi, początkowo obfitym i kałowym w przyrodzie, przez 2-3 dni choroby - bardzo słabe ( "Ślina splotu"). Oznaczone dudnienie wzdłuż jelita grubego, bolesne, często fałszywe, pragnienie wypróżnienia (tenesmus). Ciężkie i częste wysiłki (szczególnie u małych dzieci) mogą prowadzić do ustępliwości lub rozwarcia odbytu, co najmniej - utraty błony śluzowej odbytnicy.

U dzieci w pierwszym roku życia obserwuje się z reguły dyzenterię z powodu krzywicy, niedokrwistości, skazy i sztucznego żywienia. Objawy rozwijają się stopniowo, stolec pozostaje kałem z nadmiarem śluzu i zieleni, rzadko z krwią, specyficzna toksyna może nie być wyraźna, ciężkość stanu jest spowodowana upośledzoną hemodynamiką i metabolizmem woda-minerał. U niemowląt z czerwonką występuje tendencja do rozwoju wtórnej infekcji bakteryjnej (zapalenie płuc, zapalenie ucha środkowego).

U dzieci dyzenteria Zonne często ma subkliniczny, wymazany przebieg z uszkodzeniem żołądkowo-jelitowym przewodu żołądkowo-jelitowego, bez niszczących zmian w błonie śluzowej. Dyzbina Flexner u dzieci charakteryzuje się bardziej intensywnym uszkodzeniem jelit i bardziej nasilonym przebiegiem.

W przypadku niepowikłanej czerwonki u dzieci, powrót do zdrowia następuje zwykle po 2-3 tygodniach, ale całkowite odtworzenie funkcji morfo-funkcjonalnej przewodu żołądkowo-jelitowego trwa do 2-3 miesięcy lub dłużej i istnieje ryzyko zaostrzenia w przypadku zaburzeń w diecie.

Ciężkie przypadki dyzenterii u dzieci mogą być utrudnione przez tworzenie toksycznych okrężnicy, perforację okrężnicy, zapalenie otrzewnej, w rzadkich przypadkach - rozwój zespołu hemolityczno-mocznicowego, niewydolność nerek i serca, toksyczny wstrząs zakaźny i śmierć.

Przewlekła czerwonka u dzieci często występuje z zadowalającym stanem ogólnym, słabym zatruciem, obecnością płynnego lub półpłynnego stolca o kałowym charakterze, czasami ze śluzem i pasmami krwi. Długi przebieg dyzenterii osłabia dzieci, prowadzi do niedożywienia, niedoboru witamin, anemii.

Diagnoza dyzenterii u dzieci

Dzieci z podejrzeniem czerwonki powinny być izolowane, badane przez pediatrę i specjalistę chorób zakaźnych. Diagnozę dyzenterii u dzieci podejmuje się na podstawie wywiadu epidemiologicznego, obrazu klinicznego, danych laboratoryjnych.

Czynnik sprawczy infekcji jelitowej identyfikowany jest przez bakteriologiczne badanie kału i mas wymiotnych z obowiązkowym określeniem wrażliwości wydzielanej mikroflory na antybiotyki. W wątpliwych przypadkach stosuje się metody PCR i serologiczne (RNGA, RCA, ELISA) w celu identyfikacji shigelli i specyficznych antygenów w kale i krwi. Wyniki drugiego programu i rektoromanoskopii w diagnostyce czerwonki u dzieci mają drugorzędne znaczenie.

Leczenie czerwonki u dzieci

Leczenie dyzenterii u dzieci zależy od postaci i ciężkości choroby, wieku i stanu ogólnego pacjenta, a w zależności od tego może być przeprowadzone w szpitalu lub w warunkach ambulatoryjnych. Kompleksowe leczenie dzieci z czerwonką obejmuje schemat, żywienie terapeutyczne, terapię antybakteryjną i detoksykacyjną, immunokorekturę i przywrócenie funkcji układu trawiennego.

W ostrym okresie czerwonki dzieci powinny obserwować odpoczynek w łóżku. Dieta jest zalecana w zależności od wieku dziecka: przez pierwsze 1-3 dni odżywianie jest ułamkowe ze zmniejszeniem dziennej objętości pokarmu i wzrostem wskaźnika spożycia. Fermentowane produkty mleczne (kefir, biolak) są wstrzykiwane zwierzętom sztucznie karmionym w wieku do jednego roku. Dzieciom starszym niż rok podaje się żywność oszczędzającą mechanicznie i chemicznie (kasza ryżowa i seminałowa, wywary roślinne, przeciery warzywne, mięso mielone, galaretka, śluzowce, twarożek).

W przypadku zatrucia i łagodnego odwodnienia dziecku podaje się roztwory soli do picia, w ciężkich przypadkach wskazana jest terapia infuzyjna. Zespół bólu jest zatrzymywany przez leki przeciwskurczowe (drotaverin, papaweryna).

W ciężkich i umiarkowanych postaciach czerwonki u dzieci stosuje się antybiotyki (ampicylinę, gentamycynę, polimyksynę M, nalidyksową), nitrofurany (furazolidon), biorąc pod uwagę wrażliwość szczepów krążących w danym obszarze. Wskazane jest wyznaczenie wielowartościowego bakteriofaga dyzenterycznego.

Nie stosuje się leków przeciwdepresyjnych do czerwonki u niemowląt i małych dzieci.Wykazano, że enzymy (pencreatin), probiotyki i prebiotyki przywracają funkcje i biocenozę jelit u dyzenterii u dzieci. W okresie rehabilitacji dzieci z czerwonką zalecano leki zwiększające odporność, witaminy A, C, B, preparaty ziołowe, fizjoterapię i leczenie uzdrowiskowe.

Przewlekłe i przewlekłe formy czerwonki u dzieci są traktowane jako proces ostry. Dyzucja u dzieci jest uważana za wyleczoną po normalizacji obrazu klinicznego i negatywnym wyniku kontrolnego badania bakteriologicznego, ale konieczna jest kolejna miesięczna obserwacja od pediatrycznego specjalisty chorób zakaźnych.

Rokowanie i zapobieganie czerwonce u dzieci

W przypadku pełnego leczenia czerwonka u dzieci jest całkowicie wyleczona. W ciężkich przypadkach czerwonki u dzieci i wysokiego poziomu toksemii prawdopodobieństwo powikłań jest wysokie.

Możliwe jest zapobieganie dyzenterii u dzieci z obowiązkiem przestrzegania zasad higieny osobistej, ścisłej kontroli źródeł zaopatrzenia w wodę, norm przechowywania, przygotowywania i sprzedaży produktów spożywczych, identyfikacji pacjentów w placówkach przedszkolnych i szkolnych, wśród pracowników kuchni mleczarskich, firm cateringowych, przeprowadzania zabiegów kwarantanny i sanitarnych.

Przyczyny Shigellozy

Enterobakterie z rodzaju Shigella są czynnikiem wywołującym chorobę, stąd druga nazwa dyzenterii - shigellozy.

4 rodzaje shigella powodują czerwonkę:

Ich nazwa pochodzi od naukowców, którzy wyizolowali i opisali te enterobakterie. Odmiany patogenów są charakterystyczne dla niektórych regionów. W krajach europejskich czerwonkę wywołuje różdżka Zonne, rzadziej różdżka Flexnera. W krajach Azji Środkowej i na Dalekim Wschodzie może wystąpić gorączka Grigoriew-Shiga o cięższym przebiegu.

Shigella ma wystarczającą stabilność w środowisku zewnętrznym, co pozwala im pozostać w wodzie przez ponad tydzień, w glebie - do trzech miesięcy, w żywności - do czterech tygodni, aby tolerować niską temperaturę i suszenie. Umierają pod działaniem środków odkażających i bezpośredniego światła słonecznego, po podgrzaniu do temperatury 60 ° C giną w ciągu pół godziny, a po ugotowaniu - natychmiast.

Źródłem infekcji jest chora osoba i zdrowy ekstraktor bakterii z prątków czerwonkowych. Patogen jest wydalany z kałem. Mechanizm zakażenia dyzenterią polega na fekalno-ustnej, to znaczy infekcji przenika do przewodu pokarmowego.

Sposoby przenoszenia: bakterie mogą dostać się do organizmu dziecka z jedzeniem, wodą lub podczas korzystania z artykułów gospodarstwa domowego, a także z nieprzestrzeganiem zasad higieny osobistej (tj. Zakażenie odbywa się za pośrednictwem kontaktu z gospodarstwem domowym). Dyzynteria bywa również nazywana chorobą brudnych rąk. Pewną rolę w przenoszeniu patogenów odgrywają muchy.

Najczęstsze zakażenie występuje, gdy zużywa się wodę surową, produkty, które nie są narażone na obróbkę cieplną (na przykład sałatki, surowe mleko), produkty, które wygasły lub produkty łatwo psujące się nie są właściwie przechowywane.

Ryzyko zakażenia shigelozą wzrasta wraz z używaniem nieumytych lub źle umytych warzyw i owoców. Częstość występowania wzrasta w okresie dojrzewania truskawek, malin, winogron. Wielu rodziców nie uważa za konieczne mycie arbuzów i melonów przed przekazaniem ich dziecku.

Choroba występuje w postaci pojedynczych (sporadycznych) przypadków oraz w postaci ognisk. Chory jest zakaźny od pierwszego dnia choroby. Baciorus czerwonkowy w dużych ilościach jest wydalany z ciała pacjenta z kałem. W ogniskach rodzinnych dzieci zarażają się w 40% przypadków. Niemowlęta zaraziły się od opiekunów.

Gdy infekcja kontaktowo-domowa jest przenoszona przez naczynia, brudne pranie, zabawki, ręczniki i inne przedmioty. Jeśli pacjent z czerwonką nie myje rąk po skorzystaniu z toalety, to na rękach przenosi patogen na wszystkie przedmioty, z którymi się styka.Wtedy zdrowe dziecko używa tych przedmiotów, a swoimi rękoma wkłada różdżkę do ust.

Podatność na czerwonkę u dzieci jest bardzo wysoka, szczególnie w pierwszych trzech latach życia. Czynnikami predysponującymi do wystąpienia czerwonki są sztuczne żywienie, niedożywienie i hipowitaminoza u dzieci, przewlekłe choroby przewodu pokarmowego, niehigieniczne warunki panujące w domu.

Shigella Grigorieva-Shiga in vivo wydzielają toksynę (egzotoksyna), a inne typy patogenu emitują ją po śmierci pręcika (endotoksyny). Odporność po czerwonce jest niestabilna i nietrwała. Być może powtarzające się powtarzające się choroby tej choroby.

Dyzynteria jest powszechną chorobą całego organizmu, ale główny patologiczny proces rozwija się głównie w dolnej części jelita grubego: dotyczy to esicy. Część patogenów, kiedy dostają się do organizmu, są niszczone w przewodzie pokarmowym i uwalniają endotoksynę.

Wyizolowana toksyna jest wchłaniana do krwioobiegu, działa na ścianę naczyniową i zwiększa jej przepuszczalność, co przyczynia się do rozwoju patologicznych zmian w jelicie. Shigella mnoży się w błonie śluzowej jelita i w krezkowych węzłach chłonnych.

Proces zapalny w śluzie zależy od nasilenia zmian patologicznych. Najpierw pojawia się zaczerwienienie i obrzęk błony śluzowej z małymi krwotokami. Takie katar rozwija się w łagodnych przypadkach shigellozy. W przypadku ciężkiego zakażenia, powierzchowna martwica komórek nabłonkowych błony śluzowej rozwija się wraz z powstawaniem owrzodzeń na ścianie jelita po odrzuceniu nekrotycznych warstw komórek.

W przypadku jeszcze głębszej martwicy owrzodzenia występują w grubości ściany jelita, a następnie pojawiają się blizny. Inne mikroorganizmy (grzyby, gronkowce, itp.) Mogą również brać udział w powstawaniu takich wrzodów.

Przegięcie ściany jelita prowadzi do dysfunkcji jego funkcji: zwiększa się perystaltyka, stolce stają się częstsze, śluz i krew pojawiają się w kale, pojawia się skurcz dotkniętego jelito. Toksyny z dezynfekcyjnych bakterii powodują uszkodzenie naczyń krwionośnych i zakończeń nerwowych nie tylko w jelicie, ale także w ośrodkowym układzie nerwowym.

Prowadzi to do dysfunkcji odruchowej innych narządów przewodu pokarmowego (wątroby, żołądka, jelita cienkiego, trzustki), w wyniku czego procesy metaboliczne w organizmie są zaburzone. Toksyny i nieutlenione produkty metaboliczne prowadzą do uszkodzenia układu sercowo-naczyniowego i zmian dystroficznych w narządach wewnętrznych.

Dlatego nie trzeba lekceważyć choroby dzieci z shigelozą: konsekwencje mogą rozwinąć się dość poważnie. Odurzenie całego organizmu może być nawet śmiertelne, szczególnie u małych i słabych dzieci.

Proces odzyskiwania w jelicie, w zależności od stopnia uszkodzenia błony śluzowej, może trwać kilka tygodni. W przypadku powolnego powrotu do zdrowia (w osłabionym ciele dziecka) choroba może przybrać przewlekły przebieg. Przewlekła postać choroby prowadzi do hipowitaminozy, niedożywienia, wstąpienia wtórnego zakażenia.

Mechanizm infekcji

Dyzynteria to infekcja jelitowa, której czynnikiem sprawczym są bakterie Gram-ujemne z rodzaju Shigella. Najczęstsze 4 rodzaje Shigella:

Wszystkie te typy bakterii powodują bakteryjną czerwonkę. Istnieje jednak inny rodzaj choroby - amebiańska czerwonka lub amebiaza. Jego patogenami są ameby - najprostsze mikroorganizmy, które zakażają duże jelita.

Nazwy bakterii to nazwiska naukowców, którym udało się je opisać. Tego typu bakterie są powszechne w niektórych regionach. Bakterie Sonne i Flexner są bardziej podatne na infekcje ludzi w krajach europejskich. Mieszkańcy Dalekiego Wschodu i Azji Środkowej podlegają dyzenterii, która rozwija się pod wpływem Shigell Grigoriev-Shiga i Boyd.Amebiasis o tej samej częstotliwości występuje we wszystkich regionach i kontynentach.

Dyzotorię nazywa się "chorobą rąk brudnych". Czynnik ten wyjaśnia jego rozpowszechnienie wśród dzieci. Shigella jest bardzo wytrwała. Raz w wodzie są w stanie utrzymać się przy życiu przez tydzień. W glebie czynniki sprawcze dyzenterii mogą bezpiecznie żyć przez 3 miesiące. Jeśli bakterie dostaną się do jedzenia, przeżyją 3 tygodnie.

Patogeny spokojnie tolerują ekspozycję na niskie temperatury. Są przechowywane na suszonych owocach. Ich śmierć może spowodować jedynie półgodzinne ogrzewanie w temperaturze 60 ° C lub bezpośrednie narażenie na promieniowanie ultrafioletowe. W procesie gotowania i przetwarzania środków dezynfekcyjnych czynniki chorobotwórcze giną natychmiast.

Cechy choroby

Dyzynteria to choroba jelitowa, w której infekcja dotyka jelita grubego (esicy). Substancje wydzielane przez drobnoustroje, powodują korozję błony śluzowej i zatruwają całe ciało. Przypadek choroby dziecka może być sporadyczny, ale często pojawiają się sezonowe ogniska infekcji (szczególnie w instytucjach).

Istnieje wiele czynników przyczyniających się do rozwoju zakażeń jelitowych u dzieci. Starsze dziecko, z reguły, już rozumie, czym są bakterie, jakie są niebezpieczne, dlaczego należy często myć ręce. Małe dziecko nie ma jeszcze takich umiejętności. Najczęściej dzieci w wieku przedszkolnym są chore. U niemowląt choroba ta występuje bardzo rzadko, głównie w przypadku, gdy karmione są mlekiem w postaci pokarmowej lub organizm jest osłabiony z powodu obecności skazy, niedokrwistości, krzywicy.

Rodzaje patogenów czerwonki, sposoby infekcji

Czynniki sprawcze dyzenterii to pałeczki jelitowe. Istnieje kilka rodzajów tych bakterii. Niektóre z nich są mniej agresywne (Shigella Sonne), choroba wywoływana przez nich przebiega w łagodniejszej formie. Inne (Shigella Flexner) są czynnikami wywołującymi niezwykle ciężkie postacie choroby.

Shigella może być w wodzie, żywności, w glebie. Dobrze zachowują warunki środowiskowe: są w stanie utrzymywać się w mrożonej żywności przez 1 miesiąc, nie umierają po wyschnięciu. Można je znaleźć na naczyniach, ubraniach, różnych przedmiotach gospodarstwa domowego.

Przyczyną zarażenia dziecka dyzenterią jest często kontakt z chorym. Bakterie są na jego rękach, jeśli nie umył ich po pójściu do toalety, na ubrania lub ręcznik, który dotknął. Niektóre osoby mogą być nosicielami bakterii, chociaż same nie chorują.

Uwaga: Znany pediatra E. Komarowski podkreśla, że ​​rozprzestrzenianie się czerwonek to często ludzie, którzy nie traktują poważnie objawów choroby, które się w nich pojawiają. Po zatrzymaniu biegunki za pomocą pigułek pozostają nosicielami bakterii, zarażając innych, zwłaszcza dzieci.

Pałeczki dysentery są wydalane z ciała wraz z kałem. Zakażenie odbywa się drogą kałowo-ustną lub kontaktowo-domową. Jednocześnie źródłem zanieczyszczeń mogą być słabo umyte warzywa hodowane z ziemi, a także woda z naturalnych zbiorników wodnych, które dostały się do ust podczas kąpieli, lub produkty, które nie zostały poddane wystarczającej obróbce cieplnej.

Patogeny czerwonki nie wytrzymują wrzenia, giną już w temperaturze 60 ° po pół godziny ogrzewania. Bezpośrednie światło słoneczne i środki dezynfekujące są dla nich szkodliwe.

Dyzenteria występuje najczęściej w ciepłej porze roku, kiedy warunki do rozmnażania bakterii są najkorzystniejsze. W produktach cieplnych pogarsza się szybciej. Latem ludzie spożywają więcej zieleni, warzyw i owoców, nie zawsze dobrze je zmywając.

Odporna odporność na tę chorobę nie jest wytwarzana, więc niebezpieczeństwo ponownego zakażenia zawsze istnieje. Dyzantia może występować w postaci łagodnej, umiarkowanej, ciężkiej i toksycznej. Choroba może stać się przewlekła.

Dodatek: Jest inna choroba jelitowa z podobnymi objawami, w których ameby powodują uszkodzenie jelit - najprostsze mikroorganizmy. Ze względu na podobieństwo objawów choroba ta nazywana jest czerwonką amoebiczną. Istnieją jednak charakterystyczne cechy jego przebiegu i leczenia. Ameby są osadzone w mięśniu ściany, tworząc owrzodzenia. Choroba tego typu jest klasyfikowana jako endemiczna (charakterystyczna dla obszaru z pewnymi warunkami naturalnymi). Zwykle występuje u osób żyjących w gorącym klimacie.

Przyczyny czerwonki

Dyzucja u dzieci może wystąpić z następujących powodów:

• życie w niehigienicznych warunkach, obecność w pomieszczeniach much - nosicieli infekcji,
• nieprzestrzeganie higieny osobistej,
• jedzenie zepsutych, źle przetworzonych lub niewłaściwie ugotowanych pokarmów, a także złej wody,
• bliski kontakt z innymi dziećmi lub dorosłymi w grupach dziecięcych, w których mogą znajdować się chorzy lub nosiciele bakterii,
• pływanie w naturalnych wodach, a także uderzanie dziecka w usta piaskiem lub ziemią z przedmiotów, których używa na ulicy.

Czynniki przyczyniające się do rozwoju bakterii w organizmie są słabe odporność, a także obecność u dziecka chorób układu pokarmowego.

Objawy dyzenterii o różnym nasileniu

Toksyny wydzielane przez bakterie czerwonkowe w jelicie powodują procesy zapalne w błonie śluzowej. Ssając przez ściany naczyń krwionośnych we krwi, rozprzestrzeniają się na inne narządy, co prowadzi do pojawienia się różnych powikłań choroby.

Średnio okres inkubacji trwa od 2 do 7 dni. Nasilenie objawów zależy od postaci czerwonki, a także od wieku dziecka. Przejawy choroby mogą być jawne (typowe) lub ukryte (atypowe).

Poprawa u dzieci występuje po 7-10 dniach, jeśli choroba jest ostra i leczenie rozpoczyna się natychmiast. W ciężkich przypadkach choroba może trwać 2-3 miesiące. A czasami nie przechodzi przez dłuższy czas. Następnie rozmawiają o pojawieniu się przewlekłej czerwonki u dzieci.

Łatwa forma

Prowadzi do powstawania małych obszarów krwotoku, występujących z powodu korozyjnych naczyń krwionośnych błony śluzowej. Dziecko ma niewielki wzrost temperatury ciała. Częściej niż zwykle wypróżnia się (do 8 razy dziennie), podczas gdy w płynnym kale występuje niewielka ilość śluzu, brak zanieczyszczeń krwi.

Umiarkowana choroba

Dziecko ma zapalenie błony śluzowej, pojawia się obrzęk i rozpoczyna się owrzodzenie. Temperatura utrzymuje się do 39 ° przez 3 dni, stolec staje się częstszy do 10-15 razy dziennie, występują dokuczliwe bóle w dolnej części brzucha, pojawiają się wymioty. Słabe zdrowie obserwuje się u dziecka przez około tydzień, po odpowiednim leczeniu objawy zanikają.

Ciężka forma

Występuje martwica poszczególnych odcinków wyściółki jelitowej. Na miejscu wyładowania martwych komórek występują owrzodzenia. Im głębiej warstwy ściany jelita są dotknięte, a inne patogeny (gronkowce, paciorkowce, grzyby) wpadają w nie. Mięśnie ściany jelita kurczą się spazmatycznie. Objawy zatrucia są mniej wyraźne.

Temperatura nie przekracza 37,5 °, utrzymuje się przez długi czas. W kale pojawia się krew i duża ilość śluzu. Częstotliwość kału - ponad 15 razy dziennie. Dziecko ma dudnienie w żołądku, jest słabość. Ze względu na częste fałszywe pragnienia, dziecko jest bardzo trudne, ma obrzęk odbytu (tzw. "Gaping anus"). Może wystąpić nawet niewielki ruch jelit.

Jednak terminowe i odpowiednie leczenie po tygodniu prowadzi do złagodzenia jego stanu. Przez długi czas dziecko musi być na diecie.

Toksyczna forma

W tej postaci choroby czerwonka u dzieci przebiega z przewagą objawów zatrucia, takich jak częste wymioty, wysoka gorączka i ból głowy. Lekarze w pierwszym momencie mogą nawet nie podejrzewać dyzenterii, ponieważ częste pragnienie wypróżnienia, zmiana stolca i ból brzucha pojawiają się zaledwie kilka godzin po pierwszych objawach złego stanu zdrowia. Obfity płynny stolec stopniowo staje się rzadki, ale bardzo częsty, zawiera śluz i krew. Z powodu skurczów brzucha pojawia się silny ból, wygląda na zatopiony.

Hiperoksyczny

Jest to niezwykle ciężka postać czerwonki. Dziecko ma konwulsje, może stracić przytomność. Praca serca jest zerwana, bicie serca zwalnia, ciśnienie tętnicze spada. Skóra staje się blada. Kończyny stają się niebieskie i zimne. Prawdopodobieństwo śmierci jest wielkie, szczególnie u bardzo małych dzieci.

Cechy przewlekłej czerwonki

Przyczyny objawów w każdej postaci choroby to:

• odwodnienie, naruszenie równowagi wody i soli,
• uszkodzenie błony śluzowej i ściany jelita,
• zatrucie, co prowadzi do zakłóceń pracy innych narządów i wystąpienia poważnych konsekwencji.

Przewlekłe objawy mogą być wynikiem przewlekłego przebiegu choroby, ale występują również podczas powtarzanego zakażenia pałeczką czerwonki.

Dziecko ma normalną temperaturę. Ale często dochodzi do bezprzyczynowej biegunki, spazmatycznych bólów poniżej pępka. W stolcu jest śluz, czasami pojawia się krew. Dziecko ma zły apetyt, szybko się męczy. Zaburzenia trawienne prowadzą do rozwoju awitaminozy i niedokrwistości.

Takie objawy można obserwować w sposób ciągły (ciągły przepływ) i mogą występować w sposób przerywany (przepływ powtarzalny).

Jak przebiega dyzenteria u niemowląt

U małych dzieci dyzenteria jest bardziej wyraźnym objawem odwodnienia (z powodu wymiotów i biegunki), a także działania toksyn na układ sercowo-naczyniowy. Ponadto istnieje wysokie prawdopodobieństwo powikłań wtórnych, takich jak na przykład zapalenie ucha środkowego i zapalenie płuc. Często choroba staje się chroniczna z chwilową poprawą stanu dziecka i okresowym odnawianiem się objawów.

W przeciwieństwie do starszych dzieci, niemowlęta nie mają wciągniętego, ale poszerzonego brzucha. Opróżnianie jelita jest dla niego bolesne, a ponadto występuje podrażnienie obszaru odbytu, więc płacze podczas ruchów jelit. Jest ciekły zielony stolec z silnym nieprzyjemnym zapachem, domieszką śluzu.

Czasami dyzenteria łączy się z salmonellozą i innymi chorobami bakteryjnymi. W tym samym czasie temperatura wzrasta do 39 ° -40 °. Dziecko szybko traci na wadze, osłabia się, może doznać drgawek. Jeśli nie rozpoczniesz leczenia w nagłych wypadkach, występuje niewydolność serca i nerek.

Kiedy pilnie wezwać lekarza

Ponieważ czerwonka jest niebezpieczną chorobą, która zwykle rozwija się bardzo szybko u dzieci, a jej konsekwencje mogą być bardzo poważne, nie wahaj się skonsultować z lekarzem. Co więcej, niedopuszczalne jest samoleczenie, postaranie się w jakikolwiek sposób zatrzymać biegunkę, tracąc cenny czas, komplikując przebieg choroby.

Lekarz powinien zostać wezwany do domu, ponieważ pacjent jest zaraźliwy. Odbywa się to przy objawach takich jak gorączka, osłabienie, wzdęcia (obecność odoru w gazach wylotowych), ból głowy, dreszcze, skurcze brzucha i luźne stolce (które mogą nie pojawić się natychmiast). Chęć wypróżnienia zwiększa dziecko, ale próby są nieskuteczne.

Pewnym znakiem tej choroby jest krwawa śluzowata biegunka.

Powikłania i skutki czerwonki

Z powodu uszkodzenia ściany jelita i powstawania wrzodów dochodzi do bliznowacenia tkanek, co prowadzi do zwężenia światła w odbycie aż do pojawienia się niedrożności. Uszkodzenie naczyń krwionośnych powoduje wewnętrzne krwawienie zagrażające życiu.Owrzodzenie ściany jelita przyczynia się do przenikania bakterii do jamy brzusznej i rozwoju zapalenia otrzewnej.

Mogą występować choroby wtórne związane z rozprzestrzenianiem się zakażenia z innymi narządami (zapalenie tęczówki - zapalenie tęczówki, zapalenie mózgu - zapalenie mózgu, zapalenie stawów - choroby stawów i zapalenie nerwów - uszkodzenie zakończeń nerwowych). Często u małych dzieci rozwija się zapalenie płuc w wyniku penetracji prątków czerwonkowych do płuc.

Zapobieganie dyzenterii

Aby nie wystąpiła biegunka u dzieci, rodzice muszą przestrzegać pewnych zasad. Przede wszystkim, aby stworzyć dziecku normalne warunki sanitarne, nauczyć go częstego mycia rąk.

Żywność dla niemowląt musi być świeżo przygotowana. Przechowywać musi w lodówce. Nie możesz dać swoim dzieciom wygasłych produktów, kupić jedzenie w kioskach ulicznych. Mleko zakupione na rynku należy gotować. Woda może być podawana dziecku tylko gotowanemu lub butelkowanemu.

Nie należy pozwalać małemu dziecku pływać w stawie lub rzece, gdzie może przypadkowo połknąć zanieczyszczoną wodę. Dziecko powinno wyjaśnić od najmłodszych lat, dlaczego należy myć ręce po skorzystaniu z toalety i przed jedzeniem. Owoce i warzywa przeznaczone do karmienia dziecka nie powinny być myte, lecz wlewane wrzątkiem. Doprowadzi to do szybkiej śmierci bakterii.

Epidemiologia

Dyzenteria jest potencjalnie poważnym zaburzeniem przewodu żołądkowo-jelitowego. Może to być spowodowane przez różne czynniki zakaźne i może również rozwinąć się w wyniku chemicznego podrażnienia jelit.

Dyzucja dotyka mieszkańców słabiej rozwiniętych krajów o niedoskonałych warunkach sanitarnych. W prosperujących regionach dyzenteria często rozwija się u dzieci uczęszczających do przedszkolnych placówek edukacyjnych, zapalonych turystów i mieszkańców domów opieki. Jest to ważna przyczyna zachorowalności i śmiertelności związanej z biegunką. Około 15% przypadków biegunki u dzieci w wieku poniżej 5 lat spowodowane jest czerwonką i stanowi 25% zgonów dzieci z luźnych stolców.

Dyzucja jest szczególnie poważna u niemowląt i dzieci niedożywionych. Ma bardziej szkodliwy wpływ na stan organizmu niż ostra wodnista biegunka. Zaburzenie występuje częściej i jest cięższe u dzieci z odrą lub u których niedawno wystąpiły.

Dyzucja występuje w wyniku inwazji wirusowych, bakteryjnych lub pasożytniczych. Patogeny zwykle dostają się do jelita grubego po spożyciu przez usta zanieczyszczonym pokarmem lub wodą, kontakt z przedmiotami lub rękami. Każdy z nich ma swój własny mechanizm procesu patologicznego, ale najczęściej występuje uszkodzenie błony śluzowej jelita, powodując zapalną odpowiedź immunologiczną.

Dyzucja u dzieci prowadzi do różnych problemów: wchłanianie składników odżywczych jest zaburzone, następuje utrata płynów i minerałów za pomocą prywatnego stolca, aw ciężkich przypadkach drobnoustroje chorobotwórcze dostają się do krwi.

Problem powstaje w wyniku zakażenia przez następujące patogeny:

• Bakterie z rodzaju Shigella. Choroba, którą wywołują, nazywana jest shigellozą, a u dzieci jest najczęstszą przyczyną czerwonki. Bakterie atakują błonę śluzową jelit i wydzielają enterotoksynę, patogenne białko atakujące tę błonę.
• Ameby z gatunku Entamoeba histolytica. Pasożyty te dostają się do organizmu gospodarza na etapie rozwoju cyst. Tam osiedlają się w jelitach i żywią się tkankami. W rezultacie rozwija się choroba zwana amebiazą. Towarzyszy temu powstawanie krwawiących wrzodów jelitowych.
• Giardiasis, balantidiasis, cryptosporidiosis. Czynniki sprawcze tych patologii jelitowych to pierwotniaki Giardia lamblia, Balantidium coli, Cryptosporidium parvum.Patogeny te powodują czerwonkę u dzieci i osób z osłabionym układem odpornościowym.
• Wirusowa czerwonka, znana jako biegunka podróżnika. Obowiązkiem są rotawirusy, kaliciwirusy, astrowirusy, adenowirusy i norowirusy.
• Worms Inwazje własoglasowskie i schistosomalne prowadzą do ciężkiej biegunki i bólu brzucha związanego z czerwonką. Ukazuje się w krajach tropikalnych.

Głównym objawem czerwonki jest obecność widocznej krwi w płynnym stolcu. W niektórych przypadkach początkowo jest wodnisty, ale po 1-2 dniach pojawiają się w nim ślady krwi. Ta wodnista biegunka jest czasami ciężka i może prowadzić do odwodnienia. Często pacjent zaczyna mieć gorączkę, ale zdarza się również, że temperatura ciała staje się nienormalnie niska, szczególnie w najpoważniejszych przypadkach.

Objawy dyzenterii u dzieci obejmują również skurcze bóle brzucha podczas wypróżnień, nieudane próby opróżnienia jelita. Ale dzieci nie zawsze są w stanie opisać te skargi. Objawy zwykle utrzymują się przez 5-7 dni.

Objawy dyzenterii u dzieci stają się szczególnie wyraźne, gdy rozwija się odwodnienie. Wygląda to następująco:

• Mała ilość moczu.
• Suche usta.
• Suchy język i usta.
• Płacz bez łez.
• Puste oczy.
• Drażliwość.
• Ciężka słabość
• Senność.

Prawdopodobieństwo wystąpienia odwodnienia jest największe u dzieci poniżej 1 roku życia iu niemowląt urodzonych z niską masą urodzeniową. Zagrożone są również dzieci, które nie są już karmione piersią podczas choroby i które piją niewiele w tym okresie. Odwodnienie grozi wszystkim z ciężką biegunką lub wymiotami.

Shigelloza u dzieci prowadzi do ciężkich powikłań, a nawet śmierci. Powikłania obejmują perforację jelit, toksyczne rozszerzenie okrężnicy, wypadanie odbytnicy, sepsę. Głównymi problemami są utrata masy ciała i szybkie pogorszenie stanu odżywienia. Śmierć spowodowana czerwonką jest zwykle spowodowana rozległymi uszkodzeniami jelita krętego i okrężnicy, powikłaniami sepsy, wtórnymi infekcjami, takimi jak zapalenie płuc lub poważne niedobory żywieniowe.

W okresie rekonwalescencji dzieci są również narażone na zwiększone ryzyko zgonu z powodu innych chorób. Wynika to z utraty składników odżywczych i osłabienia układu odpornościowego.

Przyczyna dyzenterii zwykle pozostaje niewyjaśniona. W przypadku ciężkiej biegunki u dzieci leczenie należy rozpocząć natychmiast. Jednak analiza odchodów w celu ustalenia patogennego organizmu nie zawsze jest możliwa. Co więcej, uzyskanie wyników trwa zwykle co najmniej 2 dni, a w tym czasie może wystąpić poważne pogorszenie stanu dziecka.

Dlatego przy krwawej biegunce dzieci zwykle mają shigelozę i traktują ją odpowiednio. Bakterie z rodzaju Shigella są związane z około 60% przypadków czerwonki w szpitalach i prawie wszystkich epizodów ciężkiej, zagrażającej życiu chorobie.

Jeśli czerwonka u dziecka nie przejdzie po antybiotykoterapii, podejrzewa się amebiazę. Ale właśnie ta diagnoza powstaje, gdy E. czerwone trofozoity histologiczne zawierające czerwone krwinki są wykrywane podczas mikroskopowej analizy kału lub próbki owrzodzeń jelitowych wykonanych kolonoskopią. Obecność samych cyst nie jest wystarczająca.

Kluczowe składniki pediatrycznego leczenia czerwonki są następujące:

• Antybiotykoterapia do niszczenia patogenu.
• Wprowadzenie obfitych ilości płynu w celu wyeliminowania odwodnienia.
• Prawidłowe karmienie w celu przywrócenia poziomu składników odżywczych.

Leczenie farmakologiczne

Wczesne leczenie shigellozy u dzieci z odpowiednim antybiotykiem skraca czas trwania choroby i zmniejsza ryzyko poważnych powikłań i śmierci. Jednak jest to skuteczne tylko wtedy, gdy bakterie są wrażliwe na lek. Jeśli leczenie jest opóźnione lub wstrzyknięty antybiotyk, na który Shigella nie jest podatna, patogeny mogą prowadzić do poważnych uszkodzeń jelit, wejść do ogólnego układu krwionośnego, powodując sepsę, a czasem wstrząs septyczny.Powikłania te często występują u dzieci niedożywionych lub w wieku niemowlęcym i mogą być śmiertelne.

Ponieważ wrażliwość na antybiotyki szczepu w każdym przypadku nie jest znana, ważne jest, aby zastosować lekarstwo, na które wszystkie bakterie w danej miejscowości są podatne. Najczęściej przepisywany jest co-trimoksazol (Biseptol) lub ampicylina. Chociaż leczenie czerwonki u dzieci zaleca się przez 5 dni, po 2 dniach następuje znaczna poprawa. Jeśli tak się nie stanie, antybiotyk ulega zmianie.

Leki przeciwbiegunkowe, takie jak Loperamid, nie są przepisywane, ponieważ mogą przedłużyć infekcję. Probiotyki (na przykład Bifidum), preparaty enzymatyczne (pepsyna), leki przeciwskurczowe (Drotaverinum, Papaverine) pomagają poprawić stan.

Małe dzieci z czerwonką nie są leczone w zwykły sposób na amebiazę. Terapia ta rozpoczyna się tylko wtedy, gdy pasożyt zawierający czerwone krwinki znajduje się w kale trofozoitów lub jeśli leczenie antybiotykami okazało się nieskuteczne. Preferowaną opcją dla amebiazy jest metronidazol.

Jeśli czerwonka jest rzeczywiście spowodowana przez E. Histolytica, poprawa następuje w ciągu 2-3 dni po rozpoczęciu leczenia.

Płynny wlot

Plan leczenia dyzenterii dziecięcej koniecznie obejmuje ocenę pod kątem oznak odwodnienia i odpowiednią korektę stanu. W domu wszyscy pacjenci wymagają obfitego picia (więcej niż zwykle), szczególnie podczas gorączki.

Dzieci z uporczywą biegunką i wynikającym z tego odwodnieniem są hospitalizowane. Są przepisywane doustne roztwory soli nawadniającej w celu wyeliminowania skutków utraty płynów, takich jak zmniejszenie poziomu minerałów i składników odżywczych. U niektórych pacjentów dochodzi do poważnych naruszeń poboru glukozy, w którym to przypadku wymagana jest dożylna terapia infuzyjna.

Dzieci z dyzenterią powinny nadal jeść, aby zapobiec lub zminimalizować utratę składników odżywczych. Karmienia piersią nie można rzucać. Prawidłowe karmienie jest najważniejszym aspektem leczenia uporczywej biegunki. Posiłki w okresie leczenia są zorganizowane w następujący sposób:

• Czasowe zmniejszenie ilości mleka zwierzęcego (lub laktozy) w diecie. Należy go rozcieńczyć taką samą ilością wody lub zastąpić sfermentowanym produktem mlecznym (jogurt, kefir).
• Odpowiednie spożycie białek, witamin i minerałów w celu ułatwienia procesu regeneracji uszkodzonej błony śluzowej jelita.
• Odmowa jedzenia lub napojów, które mogą pogorszyć biegunkę.
• Spożywanie wystarczającej ilości pokarmu, aby wyeliminować utratę składników odżywczych i zapobiec ich nawrotom.

Dieta dla dyzenterii obejmuje zupy jarzynowe i płynne zboża z dodatkiem oleju roślinnego. Mięso parowe i ryby można dodać do diety dziecka. Należy unikać ciężkich i tłustych produktów spożywczych.

Kapusta, buraki, rośliny strączkowe, czarny chleb są przeciwwskazane. Ponadto będziesz musiał zrezygnować ze słodkich pokarmów i napojów. Z ich powodu biegunka tylko się pogorszy.

Dodatkowe wytyczne żywieniowe:

• Podawaj jedzenie w małych porcjach - 6 razy dziennie.
• Jeśli to możliwe, za zgodą lekarza, spożycie witamin i minerałów, w szczególności kwasu foliowego, witaminy B12, witaminy A, cynku i żelaza.
• Tydzień po ustaniu biegunki można wprowadzić mleko zwierząt.
• Zostaw codziennie dodatkowy posiłek przez co najmniej miesiąc.

Aby rozpoznać chorobę w czasie i zapobiec powikłaniom, musisz wiedzieć o objawach i leczeniu czerwonki u dzieci. Ponadto nie możemy zapominać o zasadach higieny osobistej. Czyste ręce, przegotowana woda, ostrożne obchodzenie się z produktami żywnościowymi to skuteczne środki ochrony przed większością problemów zdrowotnych.

Objawy Shigellozy

Okres inkubacji lub utajony okres dyzenterii wynosi średnio 2-3 dni, minimum może wynosić kilka godzin, a maksymalnie - 7 dni.Czas trwania okresu inkubacji zależy od zakaźnej dawki patogenu: im więcej drobnoustrojów w ciele dziecka, tym szybciej pojawiają się objawy choroby.

Dyzucja może występować w typowej i nietypowej (wymazanej) formie, przebiegać gładko i nie gładko (z komplikacjami). Choroba może mieć różny czas trwania: do dwóch miesięcy w ostrej postaci, do trzech miesięcy w przedłużonej postaci i dłużej niż trzy miesiące w przewlekłej.

Objawy kliniczne dyzenterii zależą od rodzaju patogenu, masywności zakażenia, wieku dziecka, nasilenia choroby, stanu układu odpornościowego, obecności współistniejących chorób. Shigelloza może występować w postaci łagodnej, umiarkowanej, ciężkiej i toksycznej.

Dyzucje wywołane różdżką Zonne częściej charakteryzują u dzieci łagodny, zatarty przebieg bez zmian martwiczych w błonie śluzowej jelita. W przypadku dyzenterii Flexnera, jelito jest w większym stopniu dotknięte chorobą, a choroba jest cięższa.

Początek dyzenterii jest ostry. Temperatura wzrasta do dużej liczby i utrzymuje się przez trzy dni. Od pierwszego dnia choroby pojawiają się oznaki zatrucia: brak apetytu, wymioty (może się powtórzyć), osłabienie dziecka, ból głowy. Dziecko skarży się na skurcze w lewym biodrowym rejonie, zmniejszając się po defekacji.

Krzesło jest częste u dziecka, zwykle ponad 5 razy (do 25-30 razy w przypadku ciężkiego przebiegu) dziennie. Początkowo stolec jest obfity, a następnie (pierwszego dnia lub na drugi) staje się rzadki, pojawia się domieszka śluzu i zieleni, można zauważyć krwawe smugi. Przy umiarkowanej i ciężkiej infekcji kał w kolejnych dniach jest niewielkim śladem zielonego śluzu. Fałszywe bolesne pragnienia "na dno" są również charakterystyczne.

Częste nadwyrężanie u małych dzieci prowadzi do rozdęcia odbytu, a rzadziej do wypadania błony śluzowej odbytnicy. Żołądek jest bolesny, gdy dotyka palcem wzdłuż jelita grubego, dudnienie odnotowano w żołądku.

Nasilenie choroby zależy od nasilenia objawów zatrucia i stopnia zmian w błonie śluzowej jelit.

Dzięki łatwa forma ogólny stan chorego dziecka praktycznie nie cierpi lub jest lekko zaburzony przez krótki czas. Temperatura ciała jest zazwyczaj normalna lub nieznacznie podwyższona. Krzesło jest przyspieszane (do 8 razy dziennie), ma charakter kałowy z domieszką niewielkiej ilości śluzu. Zanieczyszczenie krwi zwykle nie jest.

Dzięki umiarkowana forma zatrucie jest umiarkowanie wyraźne: temperatura wzrasta do 39 ° C w ciągu 2-3 dni, ogólny stan zdrowia dziecka pogarsza się, występują wymioty, a ból brzucha jest gorszy. Bolesne popędy "na dnie" i zwiększenie stolca (10 lub więcej razy dziennie) odnotowano w ciągu kilku dni, w stolcu występuje śluz z posianą krwią. Normalizacja krzesła następuje po 7 (lub nawet 10 dniach), a domieszka śluzu może znajdować się w dekorowanym krześle.

Dzięki surowa forma Shigelloza jest zdominowana przez objawy jelitowe, chociaż odurzenie występuje również u dziecka. Krzesło z patologicznymi zanieczyszczeniami, przyspieszone (ponad 15 razy dziennie). Wysoka temperatura podczas obróbki jest zmniejszona, ale utrzymuje się przez długi czas w granicach 37,5 ° C. Zmniejszony apetyt, osłabienie są również obecne przez długi czas.

Odzyskiwanie i odbudowa błony śluzowej jelita zachodzi powoli. Dzięki intensywnej terapii normalizacja stolca następuje w ciągu tygodnia, manifestacje zatrucia ustępują szybciej - choroba przechodzi nieudany kurs.

Dzięki postać toksyczna głównym objawem jest manifestacja zatrucia w postaci neurotoksykozy. Powtarzające się wymioty, gwałtowny wzrost temperatury, naruszenie ogólnego stanu dziecka we wczesnych godzinach choroby są czasami interpretowane jako toksykoza żywności, ponieważ zmiana stolca charakterystyczna dla czerwonki może pojawić się później, kilka godzin później.

Stołek z obfitości szybko przechodzi w ubogie, bardzo częste, ze śluzem w dużych ilościach i ze śladami krwi. Brzuch jest bolesny, nieco zapadnięty, wyczuwalny esicoid jelita grubego.

Poważna toksyna z postać hiperoksyczna może prowadzić do drgawek i utraty przytomności. Charakteryzuje się zaburzeniami układu sercowo-naczyniowego: skóra jest blada, z niebieskawym odcieniem, zimnymi kończynami, mocno obniżonym ciśnieniem krwi. W niektórych przypadkach śmierć występuje nawet przed manifestacją jelit.

Czas trwania choroby i jej wynik zależą nie tylko od ciężkości procesu, ale także od wieku dziecka, od prawidłowości i terminowości leczenia, dlatego ważne jest, aby jak najszybciej skontaktować się z chorym dzieckiem w celu uzyskania pomocy medycznej.

Przewlekła czerwonka dzieci rozwijają się częściej niż dorośli. Może wystąpić z każdą postacią choroby. Rachitis, anemia, infekcja robakami i współistniejące choroby mogą przyczynić się do chronienia procesu. Częstą przyczyną przewlekłego przebiegu shigellozy jest ponowna infekcja dziecka pałeczką do czerwonki.

Przewlekła czerwonka może wystąpić z łagodnym zatruciem. Nastaje letarg, zmęczenie, apetyt, ale stan zdrowia jest zadowalający, temperatura jest normalna. Często zaniepokojony bólem w dolnej części brzucha, jest płynny stolec, czasami ze śluzem. Czasami w kale mogą pojawiać się smugi krwi. Relaksujące stolce związane z niepełnym powrotem błony śluzowej jelita.

Oprócz jelit, w proces zaangażowany jest zazwyczaj inny narząd trawienny, rozwija się ich niedobór enzymatyczny. Przedłużająca się niestrawność prowadzi do rozwoju niedożywienia, niedokrwistości, niedoborów witamin.

Powyższe objawy można zauważyć stale: nazywa się to ciągłym biegiem czerwonki. W innych przypadkach przewlekła czerwonka przyjmuje przebieg nawrotowy, gdy naprzemiennie występują zaostrzenia i okresy dobrego samopoczucia.

Kto jest źródłem infekcji

Dyzucje są przenoszone drogą doustno-fekalną. Shigella dotyczy tylko ludzi. Dlatego źródłem infekcji może być tylko osoba, a mianowicie kał. Nosicielami choroby mogą być muchy, które wchodzą w kontakt z zakażonym kałem. Wielu najwyraźniej zdrowych ludzi może działać jako nosiciel infekcji jelitowej.

Dziecko może zachorować na dyzenterię w następujący sposób:

• po wypiciu skażonej wody,
• jedząc brudne warzywa lub owoce,
• jedząc warzywa lub owoce umyte zanieczyszczoną wodą,
• przyklejenie zabawki lub innego przedmiotu z bakteriami do ust.

Przyczyny czerwonki u dzieci

Prędzej czy później choroby zakaźne występują u każdego dziecka. Jednak wszystkie dzieci tolerują je na różne sposoby. Jaki jest powód? Odporność odgrywa kluczową rolę w rozwoju choroby zakaźnej. Dzieci z silną odpornością rzadko chorują i cierpią na jakąkolwiek łagodną chorobę. Dlatego szczyt zachorowalności na czerwonkę występuje w pierwszych trzech latach życia dziecka, kiedy powstaje układ odpornościowy. Następujące czynniki zwiększają prawdopodobieństwo infekcji:

• karmienie butelką,
• mała waga dziecka,
• brak witamin i składników odżywczych z pożywienia,
• przewlekłe formy chorób przewodu pokarmowego,
• nieprzestrzeganie norm sanitarnych w pokoju, w którym znajduje się dziecko.

Epidemie dyzenterii występują w okresie letnio-jesiennym. Ciepły sezon przyczynia się do aktywnej reprodukcji bakterii.

Czas trwania okresu inkubacji i objawy dyzenterii

Dyzucja u dzieci może występować w dwóch postaciach:

Ciało każdego dziecka jest indywidualne. U niektórych dzieci choroba może występować z wyraźnymi objawami, podczas gdy w innych może mieć postać zamazaną. Dlatego ważne jest, aby dokładnie monitorować stan dziecka i reagować na jego skargi.W ten sposób możliwe będzie rozpoznanie choroby w czasie i zapobieganie jej przejściu do postaci przewlekłej. Gdy bakterie dostaną się do organizmu, dziecko staje się nosicielem Shigelli. Zewnętrznie może wyglądać zupełnie zdrowo, ponieważ bakterie są wstępnie inkubowane, a choroba się nie objawia.

Czas trwania okresu inkubacji waha się od kilku godzin do 7 dni. Ale w większości przypadków nie przekracza 2-3 dni. Następnie temperatura dziecka gwałtownie wzrasta, co łatwo zmniejsza się po zażyciu leków przeciwgorączkowych, a następnie wzrasta ponownie. Ona trzyma około dwóch dni. W tym okresie pojawiają się oznaki zatrucia. Należą do nich:

• ból głowy
• letarg, osłabienie,
• ból spazmatyczny w żołądku,
• nudności w połączeniu z wymiotami
• częste stolce, głównie płynne.

Objawy czerwonki bakteryjnej

Dziecko odczuwa silny ból w żołądku, który staje się mniej intensywny po opróżnieniu jelita. Jeśli choroba jest łagodna, liczba aktów defekacji nie przekracza 5 razy dziennie. W trudniejszych warunkach ich częstotliwość wzrasta do kilkudziesięciu.

W pierwszym dniu procesu defekacji uwalnia się znaczna ilość kału. W przyszłości ich pojemność znacznie się zmniejszy. Jednocześnie w kale mogą znajdować się różne inkluzje w postaci zieleni, śluzu i krwi. Dzieje się tak w wyniku rozwoju procesu zapalnego w błonie śluzowej jelit. Liczba fałszywych impulsów do defekacji wzrasta, co tłumaczy się skurczem okrężnicy esicy.

W badaniu palpacyjnym brzuch dziecka jest gorący i mocno szumi, a dotyk jest bolesny. Nasilenie objawów choroby zależy od ciężkości choroby:

• z łagodną shigelozą, stan dziecka pozostaje prawie niezmieniony, a liczba wypróżnień nie przekracza 8 razy dziennie,
• umiarkowana postać, umiarkowane objawy, objawiające się nieznacznym wzrostem temperatury ciała i zwiększeniem częstości defekacji do 10 razy dziennie,
• ciężkiej postaci towarzyszy znaczny wzrost temperatury, ciężkie zatrucie i liczba wypróżnień ponad 15 razy dziennie.

W rzadkich przypadkach u dziecka rozwija się toksyczna postać dyzenterii, której towarzyszą drgawki i utrata przytomności. Pomaga rozpoznać bladość skóry. Trójkąt nosowo-wargowy u dziecka przyjmuje niebieskawy odcień, co wskazuje na niedobór tlenu. Kończyny stają się zimne, co wskazuje na naruszenie krążenia krwi. Przewlekła postać choroby występuje z umiarkowanymi objawami i naprzemiennymi okresami remisji z okresami zaostrzeń.

Objawy amebiazy

Okres inkubacji amebiazy trwa znacznie dłużej. W zależności od stopnia zakażenia może trwać od 7 dni do 3 miesięcy. Amebiasis ma ostry początek. Dziecko martwi się o silny ból żołądka i ogólne złe samopoczucie. Wzrost temperatury obserwuje się tylko wtedy, gdy amoebiczna postać dyzenterii łączy się z bakteriami.

Amoebiczną czerwonkę można odróżnić za pomocą następujących objawów:

• silny ból w defekacji, powodujący płacz dziecka,
• zanieczyszczenia krwi w kale,
• częste wypróżnienia, których ilość przekracza 10 razy dziennie,
• duża ilość śluzu w kale,
• drastyczna utrata wagi.

Ten objaw może utrzymywać się przez 1-1,5 miesiąca. W przypadku braku odpowiedniego leczenia, choroba przyjmuje postać przewlekłą.

Jakie działania należy podjąć w przypadku podejrzenia o czerwonkę?

Jeśli dziecko ma objawy charakterystyczne dla dyzenterii ameby lub bakterii, należy natychmiast wezwać karetkę pogotowia. Dziecko powinno zostać zbadane przez lekarza chorób zakaźnych. W zależności od ciężkości shigellozy leczenie można prowadzić zarówno w warunkach szpitalnych, jak i ambulatoryjnych.Wstępną diagnozę podejmuje się na podstawie dolegliwości i obecności charakterystycznych objawów choroby. Aby dokonać dokładnej diagnozy, przypisane są następujące rodzaje badań.

• coprogram
• kultura bakteryjna kału i wymiocin,
• laboratoryjne badania krwi, w tym test ELISA,
• sigmoidoskopia.

W razie wątpliwości, specjalny test krwi jest przypisany do określenia obecności miana przeciwciał na czynnik wywołujący czerwonkę. Dopiero potem dziecko zostaje potraktowane.

Metody leczenia czerwonki u dzieci

Dzieci w wieku poniżej jednego roku muszą zostać bezzwłocznie umieszczone w szpitalu. W starszym wieku leczenie można przeprowadzić w domu. Leczenie szpitalne wskazane jest w przypadku rozpoznania ciężkiej czerwonki. Dyzucja u dzieci jest leczona kompleksowo. Lista środków terapeutycznych obejmuje:

• przestrzeganie dnia,
• przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych i leków eliminujących objawy choroby,
• odchudzanie

W ostrym okresie choroby dziecko musi przestrzegać odpoczynku w łóżku. Leczenie dyzenterii odbywa się poprzez przepisanie następujących grup leków:

Sposoby Shigellozy i jej znaków

Poza zanieczyszczonymi powierzchniami stałymi patogeny czerwonek dobrze się rozprzestrzeniają z nieoczyszczoną wodą pitną i drenami (szczególnie gdy te ostatnie mieszają się z pierwszymi). Ale czasami można je znaleźć w pełnym mleku. Owady, takie jak karaluchy i muchy, działają również jako nośniki czerwonki. Ze względu na swój wiek i cechy charakterystyczne, dzieci gorsze od dorosłych rozumieją istotę i znaczenie higieny. Dlatego są w specjalnej grupie ryzyka.

Źródła mikroorganizmów chorobotwórczych

Głównym źródłem zakażenia czerwonką u dzieci i dorosłych była wcześniej nieoczyszczona woda. Jednak wraz z pojawieniem się filtracji, wrzenia i technologii chlorowania, zagrożenie z niego nie jest już tak istotne. Kolejna rzecz - jej "spontaniczne" źródła jak studnie i rzeki. Ponadto czerwonkę można przyjmować za pomocą:

• jedzenie warzyw i owoców - umyte zanieczyszczoną wodą,
• spożywanie fragmentów gleby - podlewane z zainfekowanego źródła.

Dyzenteria jest tak powszechna, że ​​najczęściej objawy dyzenterii u dziecka stają się znane rodzicom jeszcze przed pięcioletnią "rocznicą" okruchów. Okres inkubacji jest krótki i może wynosić tylko kilka godzin. Może jednak rozciągnąć się na dwa lub trzy dni: zależy to od liczby osobników czynnika wywołującego czerwonkę w jelicie oraz stanu obrony immunologicznej dziecka. Zwykle u dzieci jest krótszy, a u dorosłych dłuższy. Po okresie inkubacji choroba objawia się:

• chęć wypróżnienia - częste, ale niezbyt obfite,
• bóle kolki - towarzyszy im dudnienie w jamie brzusznej, zwykle po opróżnieniu ból chwilowo ustępuje,
• wodniste oślizłe odchody - kał ma zielonkawy odcień, czasem zawierają w sobie świeżą krew,
• tenesmus - czyli fałszywa potrzeba opróżnienia, w której z jelita uwalniana jest tylko niewielka ilość wody,
• nudności i wymioty - w naturalny sposób łączy je brak apetytu.
• objawy zatrucia - gorączka, dreszcze i ból głowy (nie zawsze występują u młodzieży w wieku 15 lat i dorosłych, ale są charakterystyczne dla dzieciństwa).

Wyczerpanie biegunki w połączeniu z wymiotami u dyzenterii szybko prowadzi do odwodnienia. Przejawia się:

• wyczerpanie
• suchość w ustach
• nieskończone pragnienie.

Jeśli chodzi o to, jak czerwoność manifestuje się u niemowlęcia, chociaż mechanizm rozwoju choroby (patogenezy) u dzieci poniżej jednego roku jest taki sam jak u starszych dzieci, mają one mniej ciężkie formy choroby, ale powrót do zdrowia trwa dłużej.Jednak wiele zależy od początkowego stanu zdrowia okruchów i od cech czynników chorobotwórczych samej czerwonki.

Funkcje po zainfekowaniu różnymi typami Shigella

Czynniki wywołujące czerwonkę są reprezentowane przez cztery duże gatunki, a infekcja jednego lub drugiego z nich może dać obraz kliniczny jego swoistości.

1. Dysentery A (Grigorieva-Shigi). Charakteryzuje się jednym z najbardziej złożonych, przewlekłych prądów z masywnym zapaleniem odbytnicy (zapalenie okrężnicy). Przejawia się kompletnym, wyraźnym zestawem objawów dyzenterii - od nagrzania do upośledzenia świadomości i napadów padaczkowych, aż po długotrwałą biegunkę i dużą utratę płynów. Ze względu na czerwonkę Grigorieva-Shigi najwięcej zgonów.
2. Dysentery B (Flexner). Jest to również trudne i towarzyszy mu zapalenie okrężnicy. Ale poziom ogólnego upojenia z nią nie jest tak wyraźny.
3. Dysentery C (Boyd). Dla niej charakterystyczne są dla niej wymazane objawy. Charakteryzuje się łagodnym przebiegiem i prawie zerową szansą na powikłania.
4. Dysentery D (Sonne). Jest niebezpieczny ze względu na zwiększoną odporność patogenu na niekorzystne czynniki zewnętrzne, w tym dezynfekcję rąk i żywności, a także chlorowanie wody. Dysentery Zonne ma tendencję do szybkiego rozprzestrzeniania się na wyższe odcinki przewodu żołądkowo-jelitowego, wpływając nie tylko na jelita grubego, ale nawet na dwunastnicę, a czasem na żołądek. Oznacza to, że może zakończyć się zapaleniem jelit i zapaleniem żołądka.

Metody potwierdzania rozpoznania "czerwonki" u dzieci

Rozpoznanie dyzenterii u dzieci opiera się na objawach klinicznych (najbardziej charakterystyczną z nich jest długotrwała wodnista biegunka), a diagnozę potwierdza sadzenie kału na shigelę. Ale chorobę należy odróżnić od:

• salmonelloza,
• amebiaza
• ascariasis
• zapalenie wyrostka robaczkowego,
• wrzodziejące zapalenie jelita grubego
• rak jelita grubego
• cholera,
• dur brzuszny
• zatrucie solami metali ciężkich (rtęć, ołów).

Wcześniej sądzono, że czerwonka odnosi się do zwykłych zaburzeń jelitowych spowodowanych nieświeżej karmą. I dlatego "przejdzie samo" lub przynajmniej z minimalną pomocą. Ale w dzisiejszych czasach powszechne jest bardzo poważne planowanie leczenia czerwonki u dzieci.

• Hospitalizacja. Wytyczne kliniczne dotyczące leczenia czerwonki sugerują leczenie szpitalne wszystkich dzieci poniżej trzeciego roku życia.
• Obserwacja lekarska. Jest ustalany na jeden lub dwa miesiące po tym, jak pacjent wyzdrowiał z dyzenterii.
• Kwarantanna. Dziecko z dyzenterią umieszcza się w nim w przypadku hospitalizacji. Kwarantanna obejmuje ograniczanie kontaktów zewnętrznych i codzienną dezynfekcję oddziału, sprzętu, rzeczy osobistych, odzieży i rąk dorosłych, którzy mają z nią kontakt (rodzice, przyjaciele, personel szpitalny).

Zwykle hospitalizacja dziecka nie jest konieczna, jeśli:

• nasilenie czerwonki nie przekracza średniej,
• jego ciało dobrze reaguje na już przeprowadzone zabiegi terapeutyczne,
• jego stan nie wymaga opieki w nagłych wypadkach,
• higiena rodzinna jest na wysokim poziomie.

Jest to pierwsze, które jest przepisane spośród środków terapeutycznych dla czerwonki. Dieta dla dzieci z shigellozą, a także dla czerwonki pełzakowej, nie zawiera żywności, która może podrażniać jelita mechanicznie lub chemicznie. Opiera się na tak zwanym czwartym stole autorstwa Pevznera. Jest przeznaczony do leczenia biegunki z dowolnej przyczyny, w tym zakaźnej.

• Minimalna zawartość tłuszczu. Ograniczenia w tej diecie są jednakowo związane z tłuszczami pochodzenia roślinnego.
• Ułamkowa moc. We wszystkich tabelach według Pevznera należy rozumieć od sześciu do siedmiu posiłków dziennie, porcje o łącznej wadze nie większej niż 200 g.
• Wyłączone z diety. Chleb, makarony i produkty piekarnicze. Sól i przyprawy. Quiches, jogurty, ser, śmietana.
• Aby użyć dozwolone. Chude mięso i ryby w postaci gotowanej lub gotowanej na parze. Niskotłuszczowy twaróg i jajka. Wysoko rozcieńczone (na przykład, herbata) mleko.Rozdrobniony ryż, kasza gryczana i owies.
• Napoje. Z napojów dieta na dyzenterię przyjmuje tylko wodę niegazowaną, galaretkę, herbatę ziołową lub zwykłą. Również nie zbyt słodki kompot jest dozwolony z napiętymi lub dobrze tartymi owocami.

Antybiotyki

Odpowiedź na pytanie, jak leczyć czerwonkę u dzieci, należy zacząć od ustalenia jej patogenu. Według lekarzy infekcje jelitowe są mieszane (gdy istnieje kilka patogenów i / lub należą do różnych gatunków). Ponadto antybiotyki są dobrym sposobem walki z bakteriami. A na grzyby, pierwotniaki i wirusy, które mogą uczestniczyć w patologicznym procesie, prawie nie działają. Najczęściej do dyzenterii stosuje się następujące leki.

• "Furazolidon". Jest pochodną nitrofuranu. Są leczeni łagodnymi postaciami choroby, przepisując 10 mg / kg na dobę w ciągu pięciu do dziesięciu dni.
• "Ciprofloxacin". Jest przepisywany w przypadku umiarkowanej i ciężkiej choroby. U dzieci dawka wynosi 10 mg / kg 2 razy dziennie przez pięć dni (maksymalna dawka leku to 500 mg).
• Azytromycyna. Należy go przyjmować w dawce 10 mg / kg mc raz dziennie w pierwszym dniu, a następnie 5 mg / kg w drugim lub czwartym dniu.

Do furanowych leków przeciwbakteryjnych należy również "Enterofuril". Praktycznie nie jest absorbowany z przewodu jelitowego i dlatego jest uważany za stosunkowo bezpieczny sposób. Chociaż lek można stosować zarówno na dyzenterię, jak i furazolidon - tylko w łagodniejszych postaciach choroby.

Inne sposoby zwalczania infekcji

Następujące leki są stosowane w połączeniu z antybiotykami o szerokim spektrum działania lub jako alternatywa dla nich (dla łagodnej czerwonki).

• Przeciwskurczowe. Służą do łagodzenia ostrych spazmów i bólu. Na przykład "No-shpa".
• Roztwory nawadniające. Przywracają równowagę płynów po odwodnieniu. Spośród nich "Trisol".
• Bakteriofagi. Są w stanie niszczyć patogeny dyzenterii. Wśród nich "dwuwartościowy bakteriofag".
• Bizmut i inne środki wiążące. Pozwalają one stworzyć film ochronny na powierzchni zapalnego, podrażnionego śluzu. Na przykład takimi lekami są "Smekta".
• Preparaty na bazie bifidobakterii. Przywracają mikroflorę jelit po dyzenterii i przebiegu antybiotyków. Należą do nich "Hilak", "Linex".
• Immunostymulanty. Długoterminowe skutki ich przyjmowania (na przykład prawdopodobieństwo alergii) są słabo poznane, ale uważa się, że zwiększają odporność. Wśród takich leków można wyróżnić doodbytnicze czopki oparte na interferonie "Kipferon".

Metody medycyny alternatywnej

Lista środków ludowej na dyzenterię również nie jest krótka. To prawda, że ​​wiele z jego punktów wywołuje jeszcze więcej wątpliwości niż wstrząsające dawki antybiotyków lub immunostymulantów. W tym samym czasie, wraz z nieudanymi opcjami leczenia dyzenterii w domu, możesz także znaleźć przepisy, które są skompilowane z wiedzą.

Antyseptyczne wlewu złote wąsy i szyszki olchy

Funkcje Złote wąsy i szyszki olchy są częściowo trujące. Co więcej, jeśli złoty wąs jest bogaty w alkaloidy (naturalne toksyny, które mogą być śmiertelne, gdy są przyjmowane w dużych dawkach), to drugi to garbniki. Tak zróżnicowana kompozycja naturalnych trucizn roślinnych zapewnia jelita czerwonce działanie antyseptyczne. To narzędzie należy przyjmować z dyzenterią dwa razy dziennie, rano i wieczorem, pół godziny przed posiłkiem, przez dwa tygodnie.

• jeden segment złotych wąsów,
• sześć do ośmiu szyszek olchy,
• szklanka wrzącej wody.

1. Zmiel oba składniki, wymieszaj i złóż w termos.
2. Napełnij wrzącą wodą, zamknij pokrywkę i pozostaw na pół godziny.
3. Przecedzić przez podwójną gazę lub cienkie sito, pozwolić dziecku wypić całą porcję na raz.

Cechy przebiegu dyzenterii w młodym wieku

W pierwszym roku życia dziecka czynnikiem ryzyka dla czerwonki są: skaza, sztuczne żywienie, krzywica i niedokrwistość u dziecka.

W młodym wieku choroba ma kilka cech:

• zespół jelita grubego rozwija się stopniowo i można go łączyć z objawami niestrawności: stolec zachowuje swój kał, cuchnący, obfity, zielony, ze śluzem i niestrawionymi grudkami, w bardzo rzadkich przypadkach pojawiają się smugi krwi,
• brzuch nie jest wyciągnięty i spuchnięty,
• niepokój i płacz w stolcu, rozdziawiony odbyt,
• toksyczne formy są rzadkie,
• pierwotna zatrucia o podłożu toksycznym jest łagodna, ale wtórna toksyna spowodowana zaburzeniami procesów metabolicznych przejawia się, rozwija się w późniejszym okresie i charakteryzuje się upośledzoną wymianą wody i minerałów oraz aktywnością sercowo-naczyniową,
• wtórne zakażenie bakteryjne (zapalenie płuc, zapalenie ucha środkowego) rozwija się częściej,
• Istnieje tendencja do przewlekłego procesu i falowego przebiegu choroby.

U niemowląt wtórna toksyna może być związana z rozwojem infekcji mieszanej, to jest połączeniem czerwonki z infekcją gronkowcową lub salmonellozą. W takich przypadkach rozwija się ciężka toksyczność z wyraźnym wzrostem temperatury i znacznym spadkiem masy ciała.

Powtarzające się wymioty i wodniste, obfite stolce szybko prowadzą ciało dziecka do odwodnienia. Poważne naruszenia metabolizmu białek również łączą zaburzenia wody z minerałami. Może wystąpić wyraźna wzdęcia brzuszne (wzdęcia), zwiększenie częstości akcji serca, zaburzenie rytmu serca, może wystąpić depresja przytomności i drgawki.

Falowy przebieg choroby najczęściej wiąże się z późnym leczeniem. W ciężkich przypadkach może dojść do niewydolności serca i nerek.

Powikłania dyzenterii bakteryjnej

Przy nierównomiernym przebiegu dyzenterii u dzieci rozwijają się ostre zaostrzenia chorób przewlekłych, powikłania samej czerwonki i współistniejące choroby. Komplikacje zależą od stopnia uszkodzenia ściany jelita.

Z jego głęboką porażką może wystąpić:

• krwawienie jelitowe,
• perforacja jelita wraz z rozwojem zapalenia otrzewnej,
• zapalenie otrzewnej okrężnicy,
• wypadnięcie błony śluzowej odbytu,
• bliznowate zwężenie światła jelita,
• rozwój dysbiozy.

Opisano również powikłania dyzenterii, których mechanizmu rozwoju nie można dokładnie zrozumieć na temat shigellozy:

• zapalenie stawów
• zapalenie tęczówki oka (zapalenie tęczówki oka),
• zapalenie tęczówki (zapalenie ciała rzęskowego oka i tęczówki),
• zapalenie nerwów (zapalenie nerwów),
• zapalenie mózgu (zapalenie substancji w mózgu).

Niepewny przebieg czerwonki może również polegać na wystąpieniu zaostrzeń choroby, które mogą wystąpić w różnych okresach choroby. Zaostrzenie charakteryzuje się pogorszeniem stanu i odnowionymi objawami po wcześniejszej poprawie.

Może również wystąpić nawrót shigellozy, to jest pojawienie się ostrych objawów choroby po wyzdrowieniu. Przyczyną nawrotu może być dodanie wtórnej infekcji lub ponownej infekcji. W młodym wieku dziecka, zapalenie ucha, zapalenie jamy ustnej, zapalenie płuc i inne choroby są częstym powikłaniem w wyniku połączenia lub nawarstwienia wtórnej infekcji.

Diagnostyka bakteryjnej czerwonki

Diagnoza uwzględnia sytuację epidemiczną, objawy kliniczne i badanie laboratoryjne. Do objawów diagnostycznych dyzenterii przyczynia się zwiększony charakter stolca (skąpy, zielony, ze śluzem i krwią), bolesne fałszywe pragnienia "na dno", jak również ostry początek zespołu chorobowego i zatrucia.

Z metod laboratoryjnych są stosowane:

• coprogram, czyli analiza kliniczna kału - badanie kału pod mikroskopem, określa liczbę leukocytów, czerwonych krwinek w kale, neutralne tłuszcze, włókna mięśniowe, kwasy tłuszczowe i bakterie, metoda pozwala pośrednio ocenić stopień uszkodzenia błony śluzowej jelita,
• dokładne potwierdzenie diagnozy pozwala na uzyskanie metody bakteriologicznej, wysiew kału i wymiotów: wybór czynnika sprawczego i określenie jego wrażliwości na antybiotyki,
• reakcje serologiczne badanej krwi (RNGA, ELISA) umożliwiają wykrycie we krwi swoistych przeciwciał przeciwko Shigella i wzrost ich miana w badanych sparowanych surowicach,
• w wątpliwych przypadkach możliwe jest użycie metody PCR w celu zidentyfikowania czynnika sprawczego,
• rektoromanoskopia: endoskopowa metoda badania odbytnicy i esicy przy użyciu rectoscope włożonego przez odbyt. Umożliwia wizualną identyfikację i ocenę stanu błony śluzowej jelita. U dzieci z czerwonką stosuje się niezwykle rzadko.

Na ogół analiza krwi w łagodnej postaci shigellozy nie zmienia się, aw ciężkich postaciach obserwuje się wzrost liczby leukocytów. ESR może być normalny lub nieznacznie podwyższony.

Leczenie czerwonki (shigellozy) u dzieci

W zależności od ciężkości, postaci klinicznej choroby i wieku dziecka, leczenie dyzenterii odbywa się w warunkach ambulatoryjnych (w domu) lub w szpitalu.

Leczenie ambulatoryjne jest dopuszczalne, jeżeli występuje łagodny, wymazany przebieg choroby u dziecka starszego niż jednorocznego oraz w określonych warunkach epidemiologicznych: nie ma innych dzieci w wieku przedszkolnym (uczęszczających do przedszkola) i dorosłych członków rodziny pracujących w ośrodkach żywieniowych, w instytucjach i systemie zaopatrzenia w wodę w rodzinie.

Leczenie dziecka dyzenterią powinno być kompleksowe i obejmować:

• w trybie tym
• leczenie lekami (przeciwbakteryjne i objawowe),
• dieta.

W ostrym stadium choroby dziecko zostaje przydzielone łóżko do spania.

Leczenie antybakteryjne stosowany w umiarkowanych i ciężkich postaciach choroby. W tym celu można przepisać antybiotyki zgodnie z czułością izolowanych bakterii (gentamycyna, polimyksyna M, ampicylina). Ale nitrofurany (furazolidon, nifuroxazide) są stosowane częściej w dawce wieku. Pokazano zastosowanie swoistego barwnikowego wielowartościowego bakteriofaga.

W przypadku ciężkiego zatrucia i objawów odwodnienia dziecka stosuje się leczenie doustne (picie) i pozajelitowe (roztwory dożylne). Przy łagodnym stopniu odwodnienia wystarczy podać dziecku mnóstwo roztworów glukozy-soli: Glukosolan, Regidron, Oralit itp. 1 saszetkę takiego leku należy rozpuścić w 1 litrze ciepłej przegotowanej wody.

Możesz podlać dziecko wywar z rodzynek, wywar z rumianku, wywaru z jabłek, wywaru ryżowego. Do gotowania bulionu ryżowego weź ryż (1 łyżeczka do 1,5 litra wody), ugotuj ryż, aż ugotuje się, filtruj. Musisz karmić dziecko małymi porcjami co 5-10 minut.

Ilość potrzebnego płynu zostanie obliczona przez lekarza. Nie zaleca się karmienia dziecka roztworami dezynfekującymi (na przykład roztworem nadmanganianu wapnia): nie będzie to miało szkodliwego wpływu na drobnoustroje, ale może mieć dodatkowy toksyczny wpływ na dziecko. Przy znacznym odwodnieniu stosuje się dożylne podawanie roztworu Ringera, Reosorbilact i innych.

W przypadku silnego zespołu bólowego stosuje się leki przeciwskurczowe (Papaverine, No-shpa). Wraz z manifestacją niedoboru enzymatycznego za pomocą Creona, Festala, Pankreatyny. Aby przywrócić biocenozę jelitową, zaleca się stosowanie probiotyków (Bifidumbacterin, Lactobacterin, Bifiform i innych), prebiotyków (Lactofiltrum) i kompleksów witaminowych.

Dietajest wybierany w zależności od wieku małego pacjenta. Dieta głodowa obecnie nie jest zalecana.Po ustaniu wymioty zaczynają karmić dziecko. W ciągu pierwszych 3 dni niemowlęta powinny być karmione małymi porcjami (zmniejszone o jedną trzecią lub połowę), ale często. Kiedy sztuczne karmienie niemowlęta zaleca mieszanki mleczne.

Dzieciom po roku podaje się owsiankę (płatki owsiane, ryż, kasza manna), zupy i przeciery śluzowe roślin, galaretki, mięso mielone lub produkty na parze. Możesz dać dziecku i jabłka: pektyna pomaga, ułatwia opróżnianie jelit. W koordynacji z lekarzem prowadzącym, od drugiego tygodnia choroby dieta stopniowo się powiększa. Jednak w diecie dziecka nie powinno się włączać ostrych, smażonych, tłustych pokarmów przez 2-3 miesiące (w zależności od ciężkości choroby).

Przewlekła czerwonka jest traktowana w taki sam sposób, jak ostry proces. Dziecko uważa się za całkowicie wyleczone po normalizacji i zniknięciu objawów klinicznych choroby i po otrzymaniu negatywnego wyniku kultury bakteriologicznej kału. Ziarno to przeprowadza się nie wcześniej niż trzy dni po zakończeniu przebiegu antybiotykoterapii. Po wypisaniu dzieci specjalista chorób zakaźnych obserwuje miesiąc.

Dzięki terminowemu i właściwemu leczeniu chorego dziecka czerwonka jest uleczalna. Odzyskiwanie dzieci następuje przy braku powikłań (zwykle po trzech lub czterech tygodniach od wystąpienia choroby). Ale pełne wyleczenie śluzu trwa do 3 miesięcy i dłużej.

Naruszenie diety grozi wystąpieniem zaostrzeń Ciężki przebieg choroby, występowanie dyzenterii we wczesnym wieku dziecka i ciężki zespół toksyczny to czynniki predysponujące do wysokiego prawdopodobieństwa powikłań.

Shigelloosis Prevention

Można zapobiec czerwoności dziecięcej. Podstawową zasadą zapobiegania "chorobie rąk brudnych" jest ścisłe przestrzeganie norm higienicznych i sanitarnych.

Od wczesnego dzieciństwa należy uczyć dziecko mycia rąk (zawsze mydłem) przed jedzeniem, po powrocie z chodzenia, po skorzystaniu z toalety. Dziecko przyzwyczajone do takich zasad nigdy nie będzie jadło niemytych warzyw i owoców.

Ale aby wpajać te zasady, aby rozwinąć te dobre nawyki, powinno być przykładem. Dziecko nie przeprowadzi ich, jeśli widzi, że ich rodzice lub dziadkowie nie stosują się do nich.

Nie mniej ważne w zapobieganiu infekcjom jelitowym jest ścisła kontrola nad terminem wdrożenia i właściwego przechowywania produktów. Należy wyjaśnić dziecku, jakie jest niebezpieczeństwo połknięcia wody ze zbiornika podczas kąpieli lub nurkowania w nim.

Powód amebiaza

Przyczyną choroby jest wniknięcie jednej z ameb do przewodu pokarmowego dziecka. Najbardziej niebezpieczna jest histolityczna ameba.

Występuje w 3 formach:

• aktywna forma wegetatywna, która może występować w dwóch postaciach: dużej postaci wegetatywnej (BVF) i małej postaci wegetatywnej (MFW). BVF ma grubość ściany jelita i zużywa czerwone krwinki, gdy BVF trafia do światła jelita, ulega zmianom zwyrodnieniowym i przekształca się w MFW, który częściej występuje w masie kału chorego dziecka.
• forma nieaktywna - cysty: ameba zamienia się w tę formę w niekorzystnych warunkach, amebiaza rozprzestrzenia się za pomocą cyst.

BVF, czyli forma tkanki, jest tylko pacjent. MFW i torbiele znajdują się w nosicielach amoebicznych. Źródłem infekcji amebskiej jest człowiek z amebą i praktycznie zdrowym nosicielem ameb. Choroba rozprzestrzenia się po jedzeniu i wodzie.

Bardziej znacząca jest droga wodna, w przypadku braku odpowiedniego nadzoru sanitarnego nad zaopatrzeniem w wodę. Przyczyną infekcji może być sałatka z warzyw umytych wodą ze stawu. Zakażenie występuje w przypadku połknięcia zanieczyszczonej wody podczas kąpieli.

Muchy są również nosicielami infekcji.

Jeśli wegetatywna postać amebo dostaje się do produktów, choroba nie rozwija się, ponieważ ameby giną w wyniku działania kwasu chlorowodorowego zawartego w soku żołądkowym. Ambrias rozwija się, gdy produkt jest zainfekowany torbielami ameby.

Torbiele Amoeba w jelicie są przekształcane do postaci światła (IMF). Choroba rozwinie się, gdy forma światła zmieni się w tkankę. Mnoży się w grubości ściany jelita, tworzy małe wrzody (ropnie), które otwierają się i powstają owrzodzenia. Podczas gojenia się tych głębokich wrzodów powstają blizny, które czasami powodują zwężenie światła jelita.

Krew ameby przenika do wątroby lub innych narządów (mózgu, płuc) i powoduje powstawanie takich samych ropni w tych narządach.

Objawy amebiazy

Okres inkubacji jest dość długi: trwa od 7 dni do 3 miesięcy. Początek choroby jest ostry. Dziecko może cierpieć z powodu bólu głowy i silnego bólu po lewej stronie brzucha. Temperatura jest normalna. Przy mieszanej infekcji może wystąpić wzrost temperatury (amebiaza i infekcja bakteryjna).

Jednym z pierwszych charakterystycznych objawów amebiazy jest pojawienie się krwawej biegunki i bolesnych, bolesnych pragnień do aktu defekacji. Stolec płynny lub mdły, bardzo częsty, ze śluzem i krwią w dużych ilościach. Śluz ma szklisty lub galaretowaty wygląd. Krew jest mieszana ze śluzem, co sprawia, że ​​krzesło przypomina "galaretkę malinową".

Apetyt dziecka jest znacznie zmniejszony, dzieci szybko tracą na wadze, mają zubożony wygląd. Skóra staje się sucha, pomarszczona, żołądek zatopiony. Z głęboką zmianą ściany jelita może wystąpić krwawienie jelitowe, czasem bardzo poważne, nawet powodujące śmierć dziecka.

Ostry okres amebiaza może trwać do 1,5 miesiąca, a następnie przekształcić się w postać przewlekłą. Dla amebiaza charakteryzuje się tendencją do przewlekłego procesu. W tym przypadku przemiana okresów zaostrzenia w okresy dobrostanu trwa przez wiele lat. Biegunka przeplata się z zaparciem, okresowo następuje zrzut krwi z kałem. Ciało dziecka jest wyczerpane, odnotowuje się ciężką hipotrofię i rozwija się niedokrwistość.

Powikłania erozji ameboicznej

Oprócz krwawienia z jelit, niedokrwistości i niedożywienia, amebiaza może prowadzić do następujących powikłań:

• zapalenie wyrostka robaczkowego: rozwija się, gdy pasożyty przenikają do procesu wyrostka robaczkowego,
• zapalenie otrzewnej: może rozwijać się wraz z penetracją ameby przez ścianę jelita do jamy brzusznej, następuje zapalenie otrzewnej,
• ropień wątroby lub innych narządów wewnętrznych: może rozwinąć się z jakąkolwiek ciężkością amebiazy i podczas dowolnego okresu choroby, ropnie mogą być pojedyncze lub wielokrotne,
• paraproctitis: zapalenie błonnika wokół odbytnicy,
• zwężenie światła jelita z powodu blizn owrzodzenia,
• amoeboma: formacja podobna do guza, która powstaje w niektórych przypadkach w świetle jelita i prowadzi do niedrożności jelit.

Diagnoza amebicznej czerwonki

Trudno jest zdiagnozować tylko na podstawie objawów klinicznych, ponieważ krwawa biegunka może również wystąpić w innych chorobach jelit. Ułatwia diagnozowanie informacji, że dziecko było w gorących regionach lub krajach o tropikalnym klimacie.

Potwierdzenie rozpoznania dyzenterii ameboidalnej wykrywa się w kale (w grudkach śluzu i krwi) poprzez badanie mikroskopowe form wegetatywnych pasożyta. Badanie należy przeprowadzić w ciągu pierwszych 20 minut po zebraniu materiału. Czasami ta analiza musi być powtarzana wiele razy, aby znaleźć amebę.

Do celów diagnostycznych wykonuje się rektoromanoskopię (badanie endoskopowe błony śluzowej jelit przy użyciu aparatu do rektoskopii). Gdy amebiaza znalazła głębokie wrzody o sferycznych krawędziach i ropiejącej dolnej powłoce. Wrzody o średnicy do 1 cm otoczone są aureolą zaczerwienionej błony śluzowej.

Ropnie są diagnozowane za pomocą dodatkowych metod: wątroby - z ultrasonografią, płucami - z badaniem rentgenowskim, mózgu - z CT lub MRI.

Leczenie amebiasów

Dzieci z podejrzeniem amebiazy są hospitalizowane na oddziale chorób zakaźnych, gdzie są badane w celu wyjaśnienia diagnozy.

Głównym leczeniem jest mianowanie środków przeciwpasożytniczych. W tym celu zastosuj: chlorowodorek Emetina, Delagil, Chlorochina, Metronidazol, Tinidazol, Trichopol, Flagil. Można również stosować antybiotyki (monomitsin, tetracyklina). Leki są przepisywane w dawce wieku, dwóch 7-dniowych kursach w odstępie 7 dni.

Kiedy powstają ropnie amebiczne, leczenie prowadzi się przez dłuższy czas przed etapem resorpcji ropnia. W przypadku dużego ropnia wątroby stosuje się leczenie chirurgiczne.

Prowadzona jest również terapia objawowa: dożylne podawanie roztworów do zaburzeń wody i elektrolitów, preparatów żelaza i substytutów krwi z powodu niedokrwistości. Równie ważne jest zapewnienie chorego dziecka o dobrym odżywianiu, zawierającego wystarczającą ilość białka i witamin. Zaleca się ograniczenie ilości węglowodanów.

Chore dzieci są pod nadzorem specjalisty chorób zakaźnych przez 1 rok z kwartalnym badaniem kontrolnym. Metronidazol, furamid, tetracyklina, delagil są stosowane w leczeniu nosicieli ameby.

Zapobieganie ambradom

Niezawodną metodą zapobiegania zakażeniom amebą jest przestrzeganie zasad higieny i warunków sanitarnych.

Chroń wodę pitną może być metoda gotowania, stosowanie filtrów. Przechowywać wodę w zamkniętych pojemnikach. Jest to ważne w zapobieganiu zwalczaniu chorób przez muchy, ochronie przed nimi. Podczas kąpieli w zbiorniku unikaj połykania wody. W regionach endemicznych gotowana woda powinna być również używana podczas mycia zębów, robienia naczyń i przygotowywania kostek lodu.

Wznów dla rodziców

Dyzucja u dzieci jest niebezpieczną chorobą. To niebezpieczeństwo jest wyższe, im mniejszy wiek dziecka. Kiedy dziecko ma dysfunkcję ze strony jelit, a jeszcze bardziej krwawą biegunkę, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponieważ odwodnienie może rozwinąć się bardzo szybko.

Dzięki szybkiemu leczeniu czerwonka zostaje wyleczona. I, przestrzegając zasad higieny, można zapobiec jego wystąpieniu. Pamiętaj, aby wyjaśnić dzieciom możliwość zakażenia podczas pływania w wodzie i jak uniknąć takiego niebezpieczeństwa.

Z którym lekarzem się skontaktować

Jeśli dziecko ma objawy ciężkiej infekcji jelitowej - częste biegunki z kałem, gorączką, ciężką chorobą ogólną - należy zadzwonić po Pogotowie i skonsultować się ze specjalistą chorób zakaźnych. Często wymagało to leczenia w szpitalu. Ponadto neurolog, kardiolog i anestezjolog-resuscytator mogą badać dziecko, w zależności od ciężkości stanu i dotkniętych systemów.

Przyczyny czerwonki

Dyzenteria spowodowana przez cztery rodzaje shigelliktóre nazwano imieniem naukowców, którzy je odkryli:

Patogeny czerwonki różnią się w różnych obszarach. W Europie czerwonkę wywołuje różdżka Sonne, a czerwonka Flexnera jest diagnozowana rzadziej u dzieci. W krajach Azji Środkowej i na Dalekim Wschodzie choroba jest wywoływana przez prątki Grigorieva-Shigi i postępuje dość ciężko.

Najczęstsze zakażenie występuje, gdy surowa woda, mleko niepasteryzowane i inne produkty są spożywane bez obróbki cieplnej. Niebezpieczeństwo infekcji występuje w przypadku używania źle umytych warzyw, owoców i jagód. Choroba jest często diagnozowana w okresie dojrzewania truskawek, malin i winogron, a niektórzy dorośli nie myją melonów przed podaniem ich dziecku.

Jeśli pacjent Shigella nie umył rąk po wizycie w łazience, przenosi patogen na wszystkie przedmioty, których dotknął.. Dyzucja u dzieci występuje w przypadku, gdy dziecko przyjmuje zainfekowany przedmiot gospodarstwa domowego, a następnie ściąga ręce w usta.

Podatność dzieci na czerwonkę jest bardzo duża, niezależnie od wieku. Ale większość przypadków zdiagnozowano w wieku poniżej 3 lat. Sztuczne dokarmianie noworodka, hipowitaminoza, choroby narządów trawiennych i niehigieniczne warunki w mieszkaniu mogą być czynnikiem prowokującym.

Ogólna charakterystyka choroby

Tylko Shigella Grigorieva-Shiga produkuje toksyny do krwiobiegu, gdy jeszcze żyje, inne patogeny wydzielają toksyczne substancje po śmierci.. Odporność po czerwonce nie pozostaje, można wielokrotnie zranić w życiu więcej niż raz.

W czerwonce całe ciało cierpi, ale dolna część jelita grubego jest najbardziej wrażliwa, a esowatość jelita grubego jest dotknięta. Niewielka ilość patogenu, po uwolnieniu do przewodu pokarmowego, umiera, a tym samym wyrzuca toksyczne substancje. Są wchłaniane do krwi i działając na ścianę naczyń krwionośnych, zwiększają ich przepuszczalność. Powoduje stany patologiczne w jelitach. Hodowla Shigella występuje w błonie śluzowej jelit i w niektórych węzłach chłonnych.

Procesy zapalne w jelitach są klasyfikowane według stopnia uszkodzenia:

• Łagodna choroba - zaczerwienienie i obrzęk błony śluzowej, widoczne są niewielkie krwawienia.
• Ciężki przebieg choroby - zachodzi powierzchowna martwica błony śluzowej, w niektórych miejscach wrzodów jelita pojawiają się po odrzuceniu komórek nekrotycznych.
• Bardzo ciężki przebieg choroby - owrzodzenia pojawiają się w ścianach jelit, a następnie pojawiają się blizny na tych miejscach. Inne patogeny, takie jak grzyby, paciorkowce i gronkowce mogą wywoływać takie wrzody.

Uszkodzenie ściany jelita prowadzi do zakłóceń w ciele. Przejawia się to zwiększoną perystaltyką, zwiększonym stolcem, śluzem i krwawymi plamami w kale oraz tkliwością dotkniętych części jelita. Toksyny wydzielane przez bakterie czerwonkowe infekują naczynia krwionośne i komórki nerwowe nie tylko w jelicie, ale także w ośrodkowym układzie nerwowym.

Dzięki infekcji zostaje zakłócona praca wszystkich innych narządów trawiennych, dlatego wszystkie procesy metaboliczne w organizmie są zakłócone. Substancje toksyczne i utlenione produkty powodują nieprawidłowe działanie układu sercowo-naczyniowego i zmiany patologiczne w różnych narządach.

Dlatego jeśli zdiagnozowana zostanie czerwonka u dziecka lub osoby dorosłej, nie powinieneś lekceważyć tej choroby. Mogą występować dość poważne komplikacje, które będą wymagały więcej niż jednego miesiąca leczenia.

Ciężkie zatrucie organizmu może być śmiertelne u osłabionych dzieci. Szczególnym niebezpieczeństwem jest czerwonka u niemowląt, przy niskiej masie ciała dochodzi do szybkiego odwodnienia, co prowadzi do nieodwracalnych następstw.

Herbatka oczyszczająca krepy z winogronami

Funkcje Herbata jest również bogata w garbniki - stąd jej zdolność do łagodzenia lekkich stanów zapalnych. Ponadto, skład napoju obejmuje sok z niedojrzałych winogron - źródło całego zestawu kwasów spożywczych, w tym winowego. Może zarówno poprawić trawienie, jak i przywrócić mikroflorę jelit w czerwonce. Napój ten jest przyjmowany przed posiłkami nie więcej niż dwa razy dziennie w ciągu tygodnia.

• Niepełna szklanka niedojrzałych czarnych lub zielonych winogron,
• czarna herbata ceylon
• pół szklanki wrzącej wody,
• cztery łyżeczki cukru pudru.

1. Zalać łyżeczką "wzgórzem" liści herbaty wrzącą wodą, przykryć pokrywką i pozostawić na 10-15 minut.
2. Ściśnij świeżych winogron. Powinien zrobić co najmniej ćwierć kubka.
3. Odcedź gotowy wywar, napełnij go pustą szklanką o ćwierć.
4. Dodaj sok i cukier do herbaty, dokładnie zamieszaj i pozwól dziecku wypić całą porcję na raz.

Antyseptyczny wlew z kory dębu

Funkcje Kora dębu jest uniwersalnym środkiem na wszelkie stany zapalne, w tym odporne na inne zabiegi. Kora dębowa jest naturalnym środkiem antyseptycznym, ze względu na rekordową koncentrację garbników. Jednak to narzędzie jest przeciwwskazane w zagęszczaniu krwi i zakrzepicy, które pojawiają się w przypadku krytycznego odwodnienia u dyzenterii. Przebieg leczenia infuzji w przypadku czerwonki u dzieci wynosi od pięciu do siedmiu dni.

• łyżeczka świeżej lub suchej kory dębu,
• szklanka gorącej wody (nie wrzącej wody!).

1. Zmiel kora i złóż ją w rozgrzany termos.
2. Napełnić gorącą wodą, przykryć pokrywką i pozostawić na osiem godzin.
3. Odcedź i daj dziecku jedną łyżeczkę naparu przed każdym posiłkiem.

Należy o tym pamiętać

Fundusze te naprawdę zawierają toksyny i dlatego działają jako naturalny analog antybiotyków. Jednocześnie należy pamiętać, że:

• substancje toksyczne dla mikroorganizmów są toksyczne dla dzieci,
• ich zdolność do wejścia do krwi jest często wyższa niż w przypadku antybiotyków,
• Skuteczność naturalnych antybiotyków jest zwykle mniejsza niż w aptekach.

Komplikacje i metody zapobiegania

Trwała odporność na czerwonkę występuje tylko wtedy, gdy została spowodowana przez Shigellę, a ponadto została powtórzona kilka razy. Pojedynczy epizod shigellozy pozostawia "rekord" w mechanizmie obrony immunologicznej organizmu przez nie więcej niż rok. Z tych powodów czerwonkę można kilkakrotnie pereboletować podczas życia. Ale jeśli nie zakończy się śmiercią w pierwszym odcinku, dalsze poważne komplikacje są mało prawdopodobne. Błona śluzowa jelit ma prawie taki sam nieograniczony zasób regeneracyjny jak skóra. Dlatego z udanym lekiem na dyzenterię sama pozbędzie się jej konsekwencji w okresie do sześciu miesięcy.

Niemniej jednak, czerwoność powikłana wiekiem lub innymi patologiami (na przykład niedoborem odporności) może prowadzić do:

• erozja ścian odbytnicy,
• wtórne infekcje jelitowe,
• ropienie i martwica erozji jelitowej z późniejszym tworzeniem się przetok,
• niewydolność nerek
• niewydolność sercowo-naczyniowa
• zator tętnicy płucnej.

Można chronić się przed dyzenterią, izolując pacjenta od reszty rodziny i uważając na higienę osobistą i całą obudowę, a co najważniejsze, wszystko, czego dziecko dotyka, a zwłaszcza je lub pije. Jak pokazuje praktyka, nawet wszystkie te środki razem wzięte nie gwarantują w pełni tej choroby. Ale pomagają zmniejszyć prawdopodobieństwo infekcji i stworzyć warunki dla antybakteryjnego lub popularnego leczenia czerwonki u dzieci nie jest wymagane.

Umiarkowana forma

Odurzenie objawia się łagodnymi objawami. Temperatura ciała wzrasta w ciągu pierwszych dni do 39, a następnie stabilizuje się. Występują wymioty, dziecko skarży się na silny ból brzucha. Wypróżnianie występuje więcej niż 10 razy dziennie, w kale występują plamy śluzowe i krwawe. Stan ten normalizuje się po tygodniu, ale nawet w wydychanym kale śluz może być obecny przez długi czas.

Chroniczna forma

Każda postać czerwonki u dzieci może przekształcić się w przewlekłą. Inne choroby mogą wywoływać ten nieprzyjemny proces - krzywicę, anemię lub infestację robaka.. Powtórzenie infekcji Shigella może prowadzić do chronicznej postaci choroby. Ta forma przechodzi przez słabe odurzenie ciała - dziecko jest osłabione, ma zły apetyt, są bóle z dolnej części brzucha i rzadkie stolce. Ale temperatura ciała jest normalna. Inne organy trawienne często biorą udział w chorobie, dlatego metabolizm jest zaburzony.

Cechy przebiegu choroby u niemowląt

U niemowląt w wieku do 1 roku choroba zakaźna ma wiele cech:

• Objawy pojawiają się stopniowo. Odchody są rzadkie, bardzo cuchnące i ze śluzem.
• Żołądek nie wraca, ale puchnie.
• Niegodziwy niespokojny, podczas kału silnie płaczący.
• Często rozwija się wtórna infekcja - zapalenie płuc lub zapalenie ucha.

Niepożądane wymioty i biegunka szybko prowadzą do odwodnienia niemowlęcia. Wchłanianie białka jest upośledzone, występują wzdęcia i nieprawidłowe działanie serca. Możliwe są drgawki i omdlenia. W ciężkich przypadkach dochodzi do niewydolności nerek i wątroby.

Leczenie Shigellozy

Zabieg przeprowadza się w domu lub w placówce medycznej, zależy to od wieku i formy choroby pacjenta, a także od niektórych czynników. Leczenie dyzenterii u dzieci w domu jest dozwolone tylko z niewielkim przebiegiem choroby.i jeśli w rodzinie nie ma innych dzieci, które mogą zostać zarażone. Również w domu nie powinny być osoby, które pracują w przemyśle spożywczym i opieki nad dziećmi. Przeprowadza się kompleksową obróbkę, która składa się z następujących działań:

• zgodność z reżimem
• leczenie antybiotykami i innymi lekami, w zależności od objawów,
• dieta.

W ostrej fazie choroby odpoczynek w łóżku jest pokazywany dziecku w każdym wieku.

Leczenie antybiotykami jest wskazane w przypadku ciężkiej choroby. Zastosuj antybiotyki różnych grup, na które shigella są wrażliwe - gentamycyna, ampicylina. Ale najczęściej używają nitrofuranów, które są środkami przeciwdrobnoustrojowymi.

Jeśli dziecko ma poważne odwodnienie, to jest ostrożnie otpaivayut. W tym celu używaj zwykłej wody, herbat, wywarów z suszonych owoców, kompotów i galaretek. Dobrze pomaga woda ryżowa, która często daje małe porcje. W szpitalu pokazano dożylne podawanie roztworów - glukozy i soli fizjologicznej.

Przy silnym bólu w jamie brzusznej przepisano leki przeciwskurczowe. Gdy objawy niedoboru enzymu przepisują mezim, festal lub creon. Probiotyki i kompleksy witamin są przepisywane w celu szybkiego odzyskania trawienia.

Ile dzieci musi leżeć w szpitalu na dyzenterię, decyduje lekarz prowadzący. Leczenie jest kontynuowane do momentu zniknięcia wszystkich objawów i uzyskania dobrych wyników.

Dieta w okresie rehabilitacji

Dieta dla czerwonki u dzieci jest przepisywana natychmiast po ustąpieniu ostrych objawów. Post dzieci nie jest teraz praktykowany, jedzenie jest podawane w małych porcjach.. Jeśli dziecko jest sztucznie karmione, jest ono tymczasowo przekazywane do fermentowanych produktów mlecznych.

Dzieci starsze niż rok są gotowane z owsianką, płatkami owsianymi, kaszą gryczaną i ryżem. Możesz podawać zupy z puree warzywnego, a także produkty mięsne na parze. Dobrze normalizuje trawienie jabłek, które zawiera pektynę.

Po tym, jak dziecko ma dyzenterię, nie może jeść smażonych i wędzonych produktów przez około dwa miesiące. Oprócz pikantnych potraw, które są aromatyzowane dużą ilością przypraw.

Jak zapobiegać shigellozy

Środki zapobiegawcze zapobiegające przypadkom choroby są proste i sprowadzają się do przestrzegania zasad higieny:

• Ręce należy umyć po ulicy i toalecie.
• Warzywa, owoce i jagody dokładnie myje się bieżącą wodą, a następnie spłukuje wrzącą wodą.
• Nie można spożywać pokarmów wątpliwej jakości.
• Jeśli w zespole dziecięcym zarejestrowano przypadek dyzenterii, wprowadzono kwarantannę.
• Naczynia do karmienia sztucznego dziecka są dobrze umyte i oblane wrzącą wodą.

Każda choroba zakaźna łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. Dlatego rodzice powinni zaszczepić higieniczne umiejętności u dzieci od wczesnego dzieciństwa. Jeśli dziecko nadal jest chore, nie powinno się samoleczenia, należy skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania porady i leczenia..

Obejrzyj wideo: Nosiciele czerwonki są wśród nas! Sprawdź, jakie objawy wywołuje ta choroba (Listopad 2024).