13.1. Pierwsza pomoc dla utonięcia.

Tonięcie - jest to ostry stan patologiczny, który rozwija się, gdy przypadkowo lub celowo zanurzy się w cieczy z późniejszym rozwojem ostrej niewydolności oddechowej i niewydolności serca w wyniku przedostania się płynu do dróg oddechowych. Tonięcie jest możliwe podczas kąpieli w wodzie, podczas powodzi, wypadków statków itp.

Przyczynia się do utonięcia: duże natężenie przepływu, obecność wirów, kluczowe źródła, które mogą dramatycznie zmienić temperaturę wody na dużym obszarze, możliwość kolizji z zewnętrznym pływającym obiektem. Często utonięcie wynika z faktu, że człowiek jest zagubiony w trudnej sytuacji, zapominając, że jego ciało jest lżejsze niż woda i przy niewielkim wysiłku może być bardzo długie na powierzchni, a tylko nieznacznie trzeba zakopać wodę dłońmi i stopami. Istnieje ogromne niebezpieczeństwo utonięcia u miłośników nurkowania i polowania. Często ludzie podejmują takie działania bez wystarczającego doświadczenia i nie znając odpowiednich zasad bezpieczeństwa. Śmierć w wodzie występuje w wyniku braku tlenu.

Występuje biało-niebieska asfiksja.

W przypadku białej asfiksji dochodzi do skurczu strun głosowych, zamykają się, a woda nie dostaje się do płuc, ale powietrze nie przechodzi. W takim przypadku skóra i błony śluzowe warg stają się blade, oddech zatrzymuje się, a serce działa. Ofiara jest w stanie omdlenia i natychmiast opada na dno. W przypadku tego rodzaju uduszenia ofiara może zostać uratowana po 10 minutach przebywania pod wodą.

Dzięki niebieskiemu uduszeniu (prawdziwe utopienie) woda wypełnia drogi oddechowe i płuca, tonie, walczy o swoje życie, powoduje drgawki i wciąga do siebie wodę, co zapobiega przedostawaniu się powietrza. Dotknięta skóra, uszy, koniuszki palców i błona śluzowa warg stają się purpurowo-niebieskie. W przypadku tego rodzaju uduszenia ofiara może zostać uratowana, jeśli czas przebywania pod wodą nie przekracza 4-6 minut.

Jeśli osoba tonąca jest zdolna do samodzielnego wejścia z wody na powierzchnię, ale uczucie strachu uniemożliwia pozostanie na powierzchni i pozbycie się wody, która dostała się do dróg oddechowych, głównym zadaniem pomocy ratownika jest uniemożliwienie zanurzenia się w wodzie. Aby to zrobić, użyj koła ratunkowego, nadmuchiwanego materaca, pływającego drzewa, deski. W przypadku powyższego, nic nie było w zasięgu ręki, wtedy sam ratownik musi wesprzeć tonącego człowieka. W tym samym czasie konieczne jest podpłynięcie do tonącego, aby go schwytać, ale bądź bardzo ostrożny.

Konieczne jest podpłynięcie od tyłu, złapanie włosów lub pod pachami, obrócenie go twarzą do góry i przytrzymanie głowy nad powierzchnią wody. Utrzymywanie tej pozycji tonącego, pływanie do brzegu. Jeśli w pobliżu znajduje się łódź, ofiara zostaje w nią wciągnięta.

Pierwsza pomoc rozpoczyna się natychmiast po usunięciu osoby z wody.

Ofiara kładzie brzuch na zgiętym kolanie pomagając w taki sposób, że głowa znajduje się poniżej klatki piersiowej, a jakakolwiek tkanka (tkanka, kawałek materiału, kawałek ubrania) woda, wymioty, algi są usuwane z jamy ustnej i gardła. Następnie, kilkoma energicznymi ruchami, ściskają klatkę piersiową, odpychając wodę od tchawicy i oskrzeli.

Konieczne jest, aby wiedzieć, że paraliż ośrodka oddechowego występuje w ciągu 4-5 minut, a aktywność serca - w 15-17 minut.

Po oczyszczeniu dróg oddechowych z wody, ofiara umieszczana jest na plecach na płaskiej powierzchni, a przy braku oddychania, przejść do sztucznego oddychania (sztuczna wentylacja płuc) w jednym ze sposobów w rytmie 16-20 razy na minutę. Najczęściej stosowaną metodą jest sztuczna wentylacja płuc (ALV) "usta-usta", rzadziej "usta-nos".

Przed wykonaniem sztucznej wentylacji płuc należy ponownie przekonać się o zdolności do oddychania dróg oddechowych.Aby to zrobić, otwórz usta ofiary i usuń wymiociny, algi itp. Serwetką i palcem, a także usuń, jeśli ofiara ma, zdejmowane protezy.

Jeśli po dwóch lub trzech intensywnych oddechach zostanie wykryty brak aktywności serca (sprawdzony przez brak pulsacji tętnicy szyjnej), natychmiast rozpocznie się pośredni masaż serca. Najpierw musisz uderzyć w obszar projekcji serca. Czasami taki cios wystarczy, aby serce znów działało.

Jeśli po udarze aktywność serca nie ustąpi, rozpocznij pośredni masaż serca. Ofiara powinna zostać odłożona na coś solidnego, a pomoc powinna znajdować się wygodnie po stronie. Aby określić położenie masażu pośredniego, serce ściska koniec mostka, a ręce są ułożone 2 poprzecznymi palcami powyżej. Jedna ręka umieszczona na klatce piersiowej ofiary, a druga powierzchnia dłoni nakłada się na pierwszą.

Ruchy wykonywane są za pomocą prostych (wyprostowanych w stawach łokciowych) rąk o częstotliwości nie większej niż 60-70 na minutę. Głębokość ugięcia klatki piersiowej ofiary nie powinna przekraczać 4-5 cm.

Podczas wykonywania masażu serca musisz podążać za oddechem. Nawet przywrócenie czynności serca przy braku oddychania nie jest skuteczne. Faktem jest, że podczas przepływu krwi przez płuca pod nieobecność funkcji oddechowej nie dochodzi do wzbogacenia krwi niezbędnej do aktywności życiowej za pomocą tlenu. Dlatego pośredni masaż serca bez równoczesnej sztucznej wentylacji płuc nie ma sensu. W takim przypadku konieczne jest jednoczesne wykonywanie zarówno zewnętrznego masażu serca, jak i sztucznej wentylacji płuc.

Jeśli dwie osoby pomagają ofierze, pierwsza wykonuje sztuczne oddychanie, a druga wykonuje pośredni masaż serca. Przy udzielaniu pierwszej pomocy przez jedną osobę wykonuje się połączenie pośredniego masażu serca ze sztuczną wentylacją płuc.

Jeżeli pierwsza pomoc jest udzielana przez jedną osobę, optymalny stosunek wynosi 1: 5, tj. po jednym sztucznym oddechu wykonuje się pięć uciśnięć klatki piersiowej.

Sztuczne oddychanie i masaż serca są wykonywane aż do niezależnego oddychania i pojawia się normalna aktywność serca. Następnie ofiara może zostać przetransportowana do szpitala w pozycji leżącej na plecach, z opuszczonym czołem noszy.

Jeśli ofiara jest przytomna podczas regeneracji, puls i oddychanie są zachowane, to wystarczy położyć go na płaskiej powierzchni, która z pewnością będzie sucha. W takim przypadku głowa musi być obniżona. Jeśli trzeba rozebrać, wytrzeć suchym ręcznikiem, zaleca się picie gorącej kawy lub herbaty (osoba dorosła może otrzymać trochę alkoholu), podgrzać ją i dać odpocząć.

Jeśli ofiara traci przytomność po wyjęciu z wody, ale ma zadowalający puls i oddychanie, musisz odchylić głowę do tyłu, popchnąć dolną szczękę do przodu, położyć tak, aby głowa była opuszczona, a następnie palcami owinięte w chusteczkę, oczyścić jamę ustną muł, algi, wymioty. Wytrzyj ofiarę ręcznikiem i zawiń ciepło.

Wszystkie ofiary muszą być bezzwłocznie hospitalizowane, ponieważ istnieje niebezpieczeństwo "wtórnego utonięcia". W tym przypadku występują oznaki ostrej niewydolności oddechowej, dolegliwości bólowe w klatce piersiowej, kaszel, duszność, uczucie braku powietrza, krwioplucie, szybki puls, ofiara jest podekscytowana.

Poszkodowany może rozwinąć poważne komplikacje w postaci obrzęku płuc, wymagającego resuscytacji.

Podajemy poniżej schemat pomocy z niebieską asfiksją, główne czynności, które zostały opisane powyżej:

natychmiast po usunięciu utopionej osoby, odwróć go twarzą do dołu i opuść głowę poniżej miednicy,

mocno naciskaj na rdzeń języka,

z pojawieniem się odruchów kneblowania i odruchów kaszlowych w celu uzyskania całkowitego usunięcia wody z dróg oddechowych i żołądka,

w przypadku braku odruchu wymiotnego i oddychania spontanicznego załóż na plecy i przystąp do resuscytacji krążeniowo-oddechowej, okresowo usuwając zawartość jamy ustnej i nosa,

kiedy oznaki życia odwracają się do góry nogami i usuwają wodę z płuc i żołądka,

w przypadku obrzęku płuc: usiądź, załóż uprząż na udzie, dostosuj oddychanie tlenem,

nosić ofiarę tylko na noszach.

W żadnym wypadku nie może!

Pozostaw ofiarę bez nadzoru na minutę - w każdej chwili może wystąpić niewydolność serca lub obrzęk płuc.

Wymieńmy ponownie główne etapy pomocy w przypadku bladej asfiksji:

Natychmiast po wyjęciu z wody, przenieś ciało na bezpieczną odległość, oceń stan źrenic i pulsację w tętnicy szyjnej,

w przypadku braku pulsacji w tętnicy szyjnej, przystąpić do resuscytacji krążeniowo-oddechowej,

kiedy pojawiają się oznaki życia, przenieś się do ciepłego pokoju, zamień się w suche ubrania, daj ciepły napój,

podjąć działania w celu ewakuacji ofiary.

Niedopuszczalne! Tracić czas, aby usunąć wodę z płuc i żołądka z objawami klinicznej śmierci.

W przypadku braku oznak życia nie należy tracić czasu na przeniesienie ofiary do ciepłego pokoju - w tym przypadku zapobieganie przeziębieniom jest czymś więcej niż absurdem.

13.2. Pierwsza pomoc na ciepło i udar słoneczny.

Udar cieplny - Jest to bardzo rozwinięty stan chorobowy spowodowany naruszeniem termoregulacji organizmu w wyniku długotrwałej ekspozycji na wysokie temperatury otoczenia. Udar cieplny może wynikać z przebywania w pomieszczeniu o wysokiej temperaturze i wilgotności, podczas długich marszów w gorącym klimacie, z intensywną pracą fizyczną w dusznych, słabo wentylowanych pomieszczeniach.

Rozwój udaru cieplnego jest promowany przez ciepłą odzież, przepracowanie i nieprzestrzeganie zasad picia. Ludzie cierpiący na choroby układu krążenia, zaburzenia metaboliczne (otyłość) i zaburzenia endokrynologiczne są najczęściej przegrzewani. Stopień i szybkość przegrzania u różnych osób jest bardzo różna i zależy od czynników zewnętrznych i indywidualnych cech organizmu. Tak więc u dzieci temperatura ciała jest wyższa niż u dorosłych, a pocenie się jest mniejsze. Przegrzewaniu się ciała towarzyszy zwiększone pocenie i znaczna utrata wody i soli, co prowadzi do zgrubienia krwi, wzrostu jej lepkości, zaburzeń krążenia krwi i głodu tlenu.

W zależności od natężenia przepływu istnieją trzy formy ostrego udaru cieplnego:

Dziękiłatwe tworzą wyraźny ból głowy, nudności, zwiększone oddychanie i puls, rozszerzone źrenice, pojawienie się wilgoci.

Jeśli w tym momencie zdejmiesz ofiarę ze strefy upałów i wykonasz minimalną pomoc (aby dać mu zimną wodę, włożyć zimny kompres na głowę i klatkę piersiową), wszystkie zjawiska wkrótce miną.

DziękiśredniaW formie udaru cieplnego adynamia jest już wyraźna u ofiary, intensywnym bólom głowy towarzyszą nudności i wymioty, pojawia się stan osłupienia - zdezorientowana świadomość, ruchy są niepewne. Puls i oddychanie są częste, skóra jest przekrwiona, temperatura ciała wynosi 39-40 °. Może nastąpić krótka utrata przytomności.

Ciężkiforma manifestuje się utratą przytomności, śpiączką, drgawkami, pobudzeniem psychoruchowym, urojeniami, halucynacjami. Oddychanie jest częstym, powierzchownym, szybkim pulsem (do 120 uderzeń na minutę) słabego wypełnienia. Dźwięki serca są głuche, skóra sucha, gorąca lub pokryta lepkim potem, temperatura wzrasta do 42 °.

Pierwsza pomoc Ofiara udaru cieplnego powinna być szybka i energiczna. Przede wszystkim zostaje przeniesiony do fajnego miejsca.Konieczne jest zdejmowanie ubrań, dostarczanie świeżego powietrza, nakładanie chłodu na głowę, obszar serca, duże naczynia (szyja, pachwiny) lub owinięcie ofiary w prześcieradło zwilżone zimną wodą. Jeśli ofiara jest przytomna, musi być pijana. Dają często do picia, 75-100 ml, solonej lub mineralnej wody, możesz podać zimną herbatę lub kawę. Daj wciągnąć amoniak, wewnątrz - wypij kroplę Zelenina. Jeśli poszkodowany nie doznaje zmysłów, po tym zdarzeniu należy wykonać sztuczne oddychanie i pośredni masaż serca.

Ofiara jest przewożona w pozycji leżącej do najbliższego szpitala.

Udar słoneczny - występuje w przypadku bezpośredniego wystawienia na działanie promieni słonecznych na nieosłoniętą głowicę. Objawia się zawrotami głowy, bólem głowy, ostrym zaczerwienieniem twarzy, szybkim pulsem, szumem w uszach, osłabieniem, nudnościami i pragnieniem. Objawy te alarmują osobę, zmuszają go do szukania schronienia w cieniu, picia zimnych napojów i stosowania zimna na głowę i szyję. Jeśli ekspozycja na promienie słoneczne nie ustaje, objawy udaru słonecznego są zaostrzane, płytki oddech i obserwowane są przyspieszone słabe tętno.

Cierpiący na udar słoneczny jest wrażliwy na światło, narzeka na ciemnienie oczu. Mogą występować bóle brzucha, biegunka. W ciężkich udarach słonecznych temperatura ciała wzrasta do 40 °, źrenice są rozszerzone.

Pierwsza pomoc ranny w udar słoneczny jest dokładnie taki sam jak w ogniu. Zwróć szczególną uwagę na chłodzenie głowicy - często zmieniasz zimne okłady lub podkładkę grzewczą z wodą.

13.3. Pierwsza pomoc w przypadku porażenia prądem.

Rocznie na całym świecie z powodu porażenia prądem umiera ponad 25 000 osób. Około 60% urazów elektrycznych występuje w produkcji, a 40% w życiu codziennym.

Osobliwością wstrząsu elektrycznego jest brak zewnętrznych oznak niebezpieczeństwa, które człowiek mógłby wykryć za pomocą narządów zmysłów.

Działanie prądu elektrycznego przejawia się nie tylko w miejscu kontaktu ciała ludzkiego z częścią elektryczną przenoszącą prąd, ale także wzdłuż całej ścieżki przepływu prądu w ciele człowieka.

Wpływ prądu elektrycznego na osobę można podzielić na następujące typy.

Działanie termiczne objawia się oparzeniami w różnym stopniu, aż do zwęglenia tkanek i podgrzania do wysokich temperatur narządów życiowych.

Mechaniczne działanie (dynamiczne)z powodu upływu wyładowania wielkiej subtelności przez tkanki, co powoduje ich rozwarstwienie, pęknięcia, dyslokacje, a nawet oderwanie części ciała.

Działanie elektrofizjologiczne objawia się przez specyficzny wpływ prądu na komórki tkanek ciała i reakcję tych tkanek w postaci drgawek mięśni szkieletowych, paraliżu oddechowego itp.

Z natury wynik porażenia prądem dzieli się na kilka rodzajów.

Oparzenie elektryczne - najczęstszym typem urazu elektrycznego (60-65%), a około jednej trzeciej tych urazów towarzyszą inne rodzaje urazów elektrycznych. Istnieją dwa rodzaje palników elektrycznych: kontakt i łuk.

Kontakt z oparzeniemjest konsekwencją konwersji energii elektrycznej w ciepło. Z reguły te oparzenia występują przy napięciach nie wyższych niż 1000 - 200V, w większości przypadków są stosunkowo lekkie.

Spalanie łuku występuje przy napięciach powyżej 1000 V. Kiedy łuk płonie na ścieżce prądu płynącego przez ludzkie ciało, tkanki są suszone i zwęglone.

Znaki elektryczne -występuje w około 20% na skutek prądu. Znaki elektryczne są wyraźną szarą lub bladożółtą plamką na powierzchni skóry. Znaki mają okrągły lub owalny kształt z zagłębieniem pośrodku, czasami przypominają kształt błyskawicy. Dzięki niewielkiemu obszarowi uszkodzenia wrażliwość i elastyczność skóry zostaje szybko przywrócona.

Metalizacja skóry - penetracja do jej górnych warstw najmniejszych cząsteczek metalu stopionego pod działaniem łuku elektrycznego.Dotknięty obszar ciała ma szorstką powierzchnię i kolor metalu, który spadł pod skórą.

Po pewnym czasie dotknięty obszar skóry zostaje przywrócony i bolesne odczucia znikają.

Electroophthalmia - zapalenie zewnętrznych powłok oka po ekspozycji na silny łuk elektryczny, którego promieniowanie jest energicznie absorbowane przez komórki ciała i powoduje w nich zmiany chemiczne. Elektrofalmemia występuje stosunkowo rzadko, 1-2% osób dotkniętych prądem elektrycznym.

Uszkodzenia mechaniczne powstają w wyniku gwałtownych nieprodukcyjnych, konwulsyjnych skurczów mięśni pod wpływem prądu elektrycznego. Kiedy to nastąpi, pęka w skórze, naczyniach krwionośnych, włóknach mięśniowych i tkance nerwowej. Mogą nawet dochodzić do dyslokacji stawów i złamanych kości. To prawda, że ​​są stosunkowo rzadkie, nie więcej niż 1% urazów elektrycznych.

Porażenie prądem - wynik biologicznego oddziaływania prądu elektrycznego na ludzi. Jest to najbardziej niebezpieczny rodzaj porażenia prądem elektrycznym (87% śmiertelnego porażenia prądem jest wynikiem porażenia prądem elektrycznym).

Porażenia elektryczne na końcu zmiany można warunkowo podzielić na cztery stopnie: 1 - konwulsyjne skurcze mięśni bez utraty przytomności, 2. - konwulsyjne skurcze mięśni z utratą przytomności, ale z zachowanym oddechem i pracą serca, 3. - utrata przytomności i upośledzenie aktywność serca lub oddychanie, a być może oba razem, 4 to śmierć kliniczna.

Jeżeli dana osoba jest porażona prądem elektrycznym, konieczne jest podjęcie pilnych działań w celu jak najszybszego uwolnienia go od działania bieżącej i natychmiastowej pomocy.

Aby szybko człowiek od działania prądu elektrycznego, należy odłączyć prąd przez najbliższy przełącznik lub przerwać obwód. Jeśli nie jest to możliwe, ofiara powinna zostać oddzielona od części pod napięciem:

wyrzucenie drutu z planszy

odpychanie poszkodowanego za pomocą rękawic dielektrycznych, szalika, kurtki itp.

ciągnąc ofiarę suchą

uwolnienie ofiary przez przecięcie przewodów.

Jeśli dana osoba zostanie uderzona na wysokości (gdy zwisa na drutach lub słupie), przed odcięciem prądu, należy podjąć środki bezpieczeństwa przeciwko upadkowi ofiary i obrażeniom

Aby uwolnić ofiarę od części pod napięciem do 1000V, używane są suche przedmioty (słup, deska itp.), A osoba udzielająca pomocy musi użyć maty, rękawic dielektrycznych i zabrać tylko odzież ofiary, jeśli jest sucha. Przy napięciu przekraczającym 1000 V należy użyć szczypiec lub szczypców izolujących, podczas gdy ratownik musi nosić gumki i rękawice dielektryczne.

Po uwolnieniu ofiary z prądu, musi zapewnić całkowity odpoczynek, stworzyć przepływ świeżego powietrza, pozwolić amoniaku na pociągnięcie nosem i ogrzanie ciała. W przypadku, gdy ofiara straciła przytomność, należy zainicjować sztuczne oddychanie. Jeśli to konieczne, wykonywany jest również pośredni masaż serca. Wykonując te czynności, ofiara nie powinna leżeć na zimnej ziemi, betonowej lub kamiennej podłodze, pod nią musi umieścić coś ciepłego, przykryć i ogrzać.

"Rewitalizacja" ofiary przez częściowe wkroplenie w ziemię jest zabroniona. Te same środki dotyczą obrażeń od błyskawic.

Wyłącz adBlock!
i odśwież stronę (F5)
bardzo konieczne

Pierwsza pomoc w razie wypadku: zasady ogólne

W razie wypadku pierwsza pomoc powinna być udzielona w następującej kolejności:

• Wezwij brygadę pogotowia,
• Upewnij się, że ofiara i ty nie są zagrożone, gdy udzielasz pomocy,
• Jeśli to możliwe, staraj się nie przesuwać ofiary w inne miejsce. Pomóż mu na miejscu zdarzenia. Jeśli nie jest to możliwe, przenieś je bardzo ostrożnie i ostrożnie,
• Jeśli wymioty wystąpią u ofiary, należy obrócić ją na bok.W tym przypadku zmniejsza się prawdopodobieństwo wymiotów w drogach oddechowych,
• Sprawdź, czy ofiara oddycha i czy ma puls. Jeśli wystąpi zatrzymanie krążenia i oddechowe, natychmiast rozpocząć wykonywanie resuscytacji (sztuczne oddychanie usta-usta lub usta-nos, pośredni masaż serca). Resuscytacja powinna być prowadzona bez zatrzymywania się, dopóki ofiara nie będzie miała niezależnego oddechu i bicia serca lub do momentu przybycia lekarza. Przyczyną zakończenia resuscytacji jest śmierć biologiczna ofiary, którą może ustalić jedynie lekarz,
• Chroń ofiarę przed opadem. W zimnych porach, upewnij się, że go przykryjesz, aw cieple przesuń się do cienia,
• W przypadku krwawienia podejmij wszelkie niezbędne środki, aby go powstrzymać (opaska uciskowa, opaska uciskowa),
• Traktuj brzegi rany alkoholem etylowym, nalewką jodu lub jasnozieloną. Zastosuj sterylny opatrunek na ranie,
• W przypadku złamania kończyny należy zastosować szynę, która może być wykonana z materiałów złomu,
• Wybierz najlepszy sposób transportu ofiary do szpitala.

Pierwsza pomoc w różnych warunkach

Zestaw środków w zakresie udzielania pierwszej pomocy w przypadku wypadków w każdym konkretnym przypadku jest indywidualny i zależy od rodzaju szkody, a także od ogólnego stanu ofiary. Wymieniamy najczęściej występujące sytuacje i udzielamy im pierwszej pomocy:

• Utrata przytomności Upewnij się, że ofiara oddycha i ma aktywność serca. Jeśli nie ma oddechu i tętna, natychmiast rozpocznij resuscytację krążeniowo-oddechową,
• Krwawienie Nieznaczne krwawienie można powstrzymać, stosując bandaż ciśnieniowy. W przypadku krwawienia tętniczego (krew wypływa z rany w szarpnięciach i ma jaskrawy szkarłatny kolor) konieczne jest umieszczenie hemostatu na ranie powyżej rany. Ponieważ może być używany szeroki kawałek materiału, skręcony w sznur. Nie można używać drutu, pończoch, nylonu ani liny! Pamiętaj, aby umieścić notatkę pod uprzężą, wskazując dokładny czas jej nałożenia. W lecie uprząż nie może być przechowywana dłużej niż dwie godziny, a zimą może być stosowana maksymalnie przez godzinę,
• Rany na klatkę piersiową. Podczas wnikających ran w jamie klatki piersiowej powietrze zaczyna wnikać do jamy opłucnej. Prowadzi to do tego, że płuco zaczyna się kurczyć, rozwija się tzw. Zapaść płuc. Aby temu zapobiec, na wlot nakłada się okluzyjny opatrunek. Aby to zrobić, nałóż czysty kawałek plastikowego filmu na ranę i przyklej go ze wszystkich stron do skóry za pomocą plastra samoprzylepnego.
• Jeśli jama brzuszna jest zraniona, na ranę należy nałożyć sterylny bandaż, a jeśli pętle jelitowe wypadają na zewnątrz, to w żadnym przypadku nie powinieneś próbować ich odzyskać. Ofiara nie powinna pić, jeść, palić,
• Aby złagodzić ból spowodowany oparzeniami, należy podlać dotkniętą powierzchnię zimną wodą, aż ból ustąpi. Nie usuwaj odzieży, która utknęła w skórze. Po prostu obetnij go nożyczkami. Powstałe bąbelki nie mogą przebić. Zastosuj sterylny opatrunek na spalonej powierzchni i zanieś ofiarę do szpitala,
• Po odmrożeniu ofiarę należy wykonać lub umieścić w ciepłym pomieszczeniu. Dotknięta skóra wcierała się w wódkę aż do różu. Nigdy nie rozcieraj oszronionych obszarów śniegiem, ponieważ ostre krawędzie lodu jeszcze bardziej zranią skórę. W wyniku tego powstają na niej mikroskopijne rany, które stanowią bramę wjazdową do infekcji,
• W przypadku zatrucia konieczne jest umycie żołądka metodą "restauracyjną".Aby to zrobić, daj ofierze napój 1,5 - 2,0 litra ciepłej wody, a następnie sztucznie wywołaj wymioty, drażniąc język palcami. Zmywanie żołądka osoby dorosłej wymaga około 10,0 litrów wody. Ostatnia porcja wody do prania powinna być praktycznie czysta i nie może zawierać resztek pożywienia. Po umyciu można podać zawiesinę aktywnego węgla do wypicia (zmiażdżyć 6 tabletek proszkiem i wymieszać uzyskany proszek w szklance wody).

Pierwsza pomoc w razie wypadku: bezpieczeństwo

Nie ma nic cenniejszego niż ludzkie życie. A zatem jasne jest, że każda osoba pragnie pomóc ofierze, a może nawet uratować mu życie. Ale przed przystąpieniem do pierwszej pomocy w razie wypadku pomyśl o własnym bezpieczeństwie.

Na przykład, jeśli ofiara została porażona prądem elektrycznym, wtedy zanim podejdziesz do niego, musisz wyłączyć prąd. Jeśli nie da się tego zrobić, usuń drut kontaktowy z ciała ofiary za pomocą długiego drewnianego i, co najważniejsze, suchego drążka! Dopóki nie usuniesz drutu lub nie wyłączysz prądu elektrycznego, nie dotykaj ofiary, ponieważ w przeciwnym razie sam będziesz potrzebował pierwszej pomocy w razie wypadku.

Jeśli pomagasz zatruć ludzi tlenkiem węgla, to przede wszystkim powinieneś zadbać o to, aby nie stać się ofiarami zatrucia. Aby to zrobić, upewnij się, że do pomieszczenia wpada świeże powietrze, otwierając okna i drzwi. Jeśli nie da się tego zrobić (w przypadku pożaru, w kopalni itp.) I nie ma możliwości pracy w masce gazowej, należy założyć maskę z kilkoma warstwami dobrze umoczoną w wodzie. Jak najszybciej wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i samodzielnie opuścić strefę zagrożenia. Tylko wtedy możesz przejść bezpośrednio do pierwszej pomocy.

Należy również zachować ostrożność podczas asystowania osobie w stanie ostrej psychozy. W tym stanie potrafi zadawać nie tylko sobie, ale także tym, którzy chcą pomóc ludziom z poważnymi obrażeniami.

2.3. Pierwsza pomoc w razie wypadku

Pierwsza pomoc -zestaw najpilniejszych, najprostszych środków zapobiegających komplikacjom w razie wypadku, urazu lub nagłej choroby na miejscu zdarzenia. Pierwsza pomoc polega zwykle na wyeliminowaniu wpływu czynnika uszkadzającego (uwolnieniu spod ciężkich ładunków, wydobyciu wody z palącego pomieszczenia i gaszenia płonącej odzieży itp.), Zapewnieniu natychmiastowej pomocy medycznej (zatrzymanie krwawienia, sztuczne oddychanie, nałożenie opony itp. .), organizacji transportu ofiary do placówki medycznej.

Pierwsza pomoc udzielana jest przez samą ofiarę - samopomoc lub przez znajomego - wzajemną pomoc. Terminowość i jakość pierwszej pomocy często determinuje wyniki dalszego leczenia, a czasami życie ofiary. Działania pierwszej pomocy polegają głównie na eliminacji

(zmniejszenie) zaburzeń i powikłań wynikających z gramów, wypadków, krwawień, zatrzymania oddechu, serca, wstrząsu itp.

Krwawienie -Najczęstszą przyczyną krwawienia w laboratorium jest przecięcie dłoni przez szybę. W zależności od tego, które naczynia krwionośne uległy uszkodzeniu w wyniku zranienia, występuje krwawienie z naczyń włosowatych, żylne i tętnicze. W przypadku krwawień włośniczkowych i żylnych, z kropelek lub ciągłego strumienia wypływa ciemna krew. Sposób na zatrzymanie krwawienia z naczyń włosowatych i żylnych - nałożenie opatrunku ciśnieniowego na ranę. W przypadku krwawienia tętniczego krew jest szkarłatna, wypływa w pulsującym strumieniu. Krwawienie tętnicze zatrzymuje się, stosując opaskę uciskową lub całkowite zgięcie kończyny w stawie i mocując ją w tej pozycji za pomocą paska lub bandaża.

Podczas udzielania pierwszej pomocy należy przestrzegać następujących zasad:

1.Umyć ranę może być tylko w przypadku kontaktu z substancjami żrącymi lub toksycznymi, jeśli cięcie jest małe, jest przemywane wodą z mydłem i posypane białym streptocydem lub związane sterylnym bandażem.

2. Nie można smarować rany maścią ani zasnąć proszkiem - to zapobiegnie gojeniu lub spowolni gojenie się rany.

3. Jeśli rana jest zanieczyszczona, ostrożnie usuń brud ze skóry wokół rany z brzegów rany na zewnątrz i oczyść obszar za pomocą nalewki jodowej przed nałożeniem opatrunku.

4. Nie dopuść do wniknięcia jodu do rany.

5. Nie dotykaj rany rękami, usuń skrzepy krwi z rany, ponieważ może to prowadzić do ciężkiego krwawienia.

6. Tylko lekarz itp. Może usunąć małe kawałki szkła z rany.

Nakładanie bandaża ciśnieniowego.Sterylny bandaż, gaza lub czysta ściereczka są nakładane bezpośrednio na krwawiącą ranę. Jeśli używany jest niesterylny materiał opatrunkowy, zaleca się, aby na ściereczce nalać odrobinę nalewki jodu, aby nadać plamę większą niż rana. Na wierzchu tkaniny nałożyć gęsty Kalik z bandaża, waty lub czystej chusteczki. Rolka jest mocno związana i, jeśli to konieczne, nadal naciska na nią.

ręcznie. Jeśli to możliwe, krwawiące kończyny powinny być uniesione ponad ciałem. W przypadku ciężkiego krwawienia i znacznej utraty krwi u chorego. należy położyć.

W zdrowych tkankach krwawienie z naczyń włosowatych zwykle zatrzymuje się samoistnie. Okazuje się, że jest to niebezpieczne w przypadku chorób, którym towarzyszy spadek krzepliwości krwi. W takich przypadkach oprócz środków lokalnych (bandaż uciskowy, tamponada z roztworem adrenaliny lub nadtlenek wodoru) konieczne jest stosowanie środków krzepnięcia krwi.

Podczas krwawienia na kończynach, szyi i głowie, naciśnij tętnicę nad miejscem urazu do leżących poniżej kości w określonych punktach. Krwawienie z dolnej części twarzy zatrzymuje się, naciskając tętnicę szczękową na brzeg dolnej szczęki, na skroni i czoło, naciskając tętnicę skroniową przed zaczepem ucha, na głowę i szyję, naciskając tętnicę szyjną do kręgów szyjnych. tętnicę podobojczykową, na przedramieniu - naciskając tętnicę ramienną w środku barku od wewnątrz, na dłoń i palec, naciskając tętnice promieniowe i łokciowe na dolnej jednej części przedramienia na dłoni, na piszczel przez naciśnięcie na tętnicę podkolanową, biodro polega na przyciśnięciu tętnicy udowej do kości miednicy, na stopie poprzez naciśnięcie tętnicy z tyłu stopy (ryc. 1.2).

Aby tymczasowo zatrzymać krwawienie z tętnic kończyn dolnych i górnych nałożyć uprząż Jeśli nie ma na ręce specjalnego gumowego sznurka, najodpowiedniejszym materiałem do jego produkcji jest miękki wąż gumowy.

Ryc. 1. Naciskanie lewej tętnicy szyjnej, pozycja 1,2.

JAW STRESS _x czasowy

prawy senny korek Noah

Ryc.2. Miejsca dociskania tętnicy palcami.

W miejscu aplikacji opaski uciskowej (jak najbliżej miejsca urazu), aby nie uszczypnąć skóry, należy najpierw nałożyć grubą szmatkę lub owinąć kończynę kilkoma warstwami bandaży. Możesz założyć uprząż na rękaw lub spodnie. Końcówka jest owinięta kilka razy wstępnie rozciągniętą liną. Cewki powinny być ciasne, bez przerw i zakładek.

Pierwsza cewka nie jest zbyt mocno nawinięta, każda następna - wszystko z wielkim napięciem. Nakładanie cewek trwa tylko do momentu ustania krwawienia, po czym wiąże sznur. Kończyna powinna wyglądać blado, tętnienia obwodowe tętnic powinny być nieobecne. Słabo zastosowana opaska uciskowa zwiększa krwawienie. Uprząż może być przechowywana nie dłużej niż 1-1,5 godziny. Świętuj czas zastosowania uprzęży. Zamiast uprzęży można użyć skrętu z miękkiego, nierozpuszczalnego materiału - spinacza, ręcznika, krawata, paska itp.Solidna pętla, której obwód jest półtora do dwukrotności obwodu kończyny, umieszczona jest w supełku, 5-7 cm nad raną, krótki kij lub jakikolwiek odpowiedni przedmiot przechodzi przez węzeł lub pod nim, za pomocą którego jest skręcany do krwawienie ustanie (ryc. 3.4).

Ryc.3. Tłoczenie tętnicy ramiennej

Ryc.4. Obróć ramię nakładki

Burns - może być spowodowane gorącymi i rozgrzanymi przedmiotami, jak również substancjami o bardzo niskiej temperaturze (na przykład ciekłym lub stałym dwutlenkiem węgla, ciekłym tlenem) i żrącymi substancjami (alkalia, kwasy, brom itp.).

1. Kiedy nosisz naczynie (pojemnik) z gorącym płynem, musisz trzymać go obiema rękami, wyjmując go z siebie, trzymając dno naczynia, pod którym ręcznik jest umieszczony jedną ręką. Aby nosić liczbę naczyń pustych, należy użyć drewnianej tacy o wysokich krawędziach.

2. Płyny żrące, kwasy, amoniak itp. Należy wylewać za pomocą szklanego syfonu z gruszką lub specjalnym statywem do gięcia. Jeśli nie ma syfonu i statywu, ciecz jest wlewa się koniecznie. W tym celu butelkę umieszcza się w koszu z dwoma uchwytami. Rozlewaj płyny w specjalnych ubraniach - gumowym fartuchu i rękawiczkach. Oczy muszą być chronione okularami ochronnymi.

3. Rozcieńczając kwas siarkowy, należy przelać kwas w cienkim strumieniu do zimnej wody i jednocześnie dobrze wymieszać mieszaninę. W żadnym wypadku nie można wlewać wody do stężonego kwasu siarkowego.

4. Kwasy i zasady można neutralizować dopiero po rozcieńczeniu.

5. Kawałki alkaliów należy pobierać pęsetą, szczypcami lub łyżeczką porcelanową. Konieczne jest, aby pracować w gumowych rękawicach.

6. Nie można wysysać żrących płynów z otworu pipety. Zasysaj płyny za pomocą gruszki lub specjalnego narzędzia.

7. Przed podgrzaniem filtratu należy go wymieszać, ponieważ ze względu na różną gęstość górnej (płynu do zmywania) i dolnej warstwy z powodu miejscowego przegrzania może wystąpić nagłe wrzenie cieczy, które może powodować rozpryskiwanie lub uwolnienie cieczy ze szkła.

8. Otworzyć kolby bromem, nadtlenkiem wodoru, kwasem fluorowodorowym i innymi żrącymi cieczami, uważając, aby nie uszkodzić pojemnika, a przy otwieraniu korka gardło kolby powinno być trzymane w kierunku "z dala od ciebie".

W zależności od głębokości zmiany istnieją 4stopnieoparzenia Oprócz stopnia wielkiego znaczenia w ocenie ciężkości czasumi!w ma spalony obszar.

Dzięki oparzeniaJa-degrees ostre oparzenia pojawiają się w momencie oparzenia. Następnie gwałtownie rozwija się wyraźne zaczerwienienie i obrzęk skóry. Po 2-3 dniach zaczerwienienie i ból znikają, warstwy powierzchniowe naskórka w 4-5 dniu złuszczają i odrzucają, a oparzenie przechodzi bez śladu.

Dzięki P-grade oparzenia skóra jest dotknięta warstwą brodawkowatą. Na początku te same zmiany rozwijają się, jak w przypadku oparzeń I-degree, ale po tym pęcherzyki tworzą przezroczystą surową zawartość. Wkrótce ciecz staje się mętna i przypomina galaretowatą masę. Po 3-4 dniach pękły bańki. Jeśli infekcja nie występuje, wówczas nabłonek pojawia się w ciągu 7-10 dni, bez tworzenia blizny. Wraz z powikłaniem infekcji oparzeniowej, gojenie się opóźnia, tkanka ziarninowa rozwija się na spalonej powierzchni. Po uzdrowieniu często powstają blizny.

Dla Oparzenia Ш-stopniowe charakterystyczna martwica skóry z powstawaniem strupu. Po odrzuceniu i wypadnięciu martwych odcinków tkanek, najpierw rozwija się ziarnina, a następnie mniej lub bardziej gęsta tkanka (blizna). Przy rozległych oparzeniach rozwijają się silne skutki odurzenia. Wypalanie na trzeciej części powierzchni ciała zagraża życiu.

Burns lV- stopnie - bardzo poważne obrażenia, charakteryzujące się zwęgleniem tkaniny.

Pierwsza pomoc Z oparzeniami termicznymi W celu zapobieżenia infekcji konieczne jest natychmiastowe zamknięcie powierzchni oparzeń suchym aseptycznym opatrunkiem, a w przypadku jego braku nałożyć opatrunek z alkoholem (wódką). Przy oparzeniach 1 stopnia wystarczy smarować spaloną powierzchnię sodą, skrobią itp.

Oparzenia chemiczne opieka medyczna zależy od substancji chemicznej, która spowodowała uszkodzenie. Tak więc przy oparzeniach kwasem (z wyjątkiem kwasu siarkowego), dotknięty obszar należy przemyć zimną wodą lub roztworem alkalicznym (woda z mydłem, roztwór wodorowęglanu sodu), przepłukać alkalicznymi oparzeniami strumieniem wody, a następnie potraktować słabym roztworem kwasu octowego, po czym zastosować aseptyczny opatrunek lub dressing zwilżony roztworem do leczenia oparzeń.

Podczas porażenia prądem wymagane natychmiastowe rozwiązanie 1CYv Guvia prąd, lokalne obrażenia podczas zamykania suchego opatrunku, podaj środki przeciwbólowe. W przypadku braku oddychania wykonuje się sztuczne oddychanie, w przypadku braku aktywności serca wykonuje się pośredni masaż serca.

Po udzieleniu pierwszej pomocy, w razie potrzeby, ofiara zostaje przetransportowana do placówki medycznej.

Pierwsza pomoc w razie wypadku

1. Upewnij się, że nic nie zagraża Twojemu życiu. W wypadku samochodowym istnieje duże ryzyko eksplozji!
2. Po sprawdzeniu, że zagrożenie minęło, możesz kontynuować ewakuację ofiar. Tutaj główną zasadą jest "nie szkodzić". Pamiętaj, że najczęstszą przyczyną obrażeń w wypadku kręgosłup szyjnywięc kiedy usuniesz rannych, zrób to tak ostrożnie i powoli jak to możliwe.
3. W przypadku kontuzji w umyśle, spróbuj określić jego poziom, na przykład, zadając dowolne pytanie.
4. Jeśli osoba nieprzytomnynie marnuj czasu - ustal, czy on żyje. Sprawdź dostępność puls, oddychanie i reakcja ucznia do światła.
5. Brak reakcji? Natychmiast przejdź do resuscytacja krążeniowo-oddechowa.
6. Sprawdź ofiarę pod kątem dostępności złamania, asfiksja, krwawienie wewnętrzne itd. Jeśli znajdziesz takie obrażenia, podejmij odpowiednie kroki, aby zapewnić PMP.
7. Zadzwoń "Szybki" i policja!

PMP w różnego rodzaju katastrofach (pożar, osunięcia ziemi podczas trzęsień ziemi, wybuchy itp.)

1. Przed udzieleniem pierwszej pomocy, rozglądaj się, aby na czas zwrócić uwagę na potencjalne źródło zagrożenia. Zachowaj spokój - pomoże to uratować życie tobie i tym, którzy będą pomagać.
2. Upewniając się, że wszystko jest w porządku, pierwszą rzeczą do zrobienia jest usunąć rannych z gruzu / wody ugasić płonącą odzież / usunąć z obszaru zagrożenia. Wyciągnij ofiary muszą uważać, aby nie zaszkodzić im jeszcze bardziej.
3. W krytycznej sytuacji ważne jest, aby prawidłowo ocenić stan ofiary i zidentyfikować oznaki życia - obecność pulsu, oddychanie i reakcje ucznia do światła.
4. Jeśli ofiara żyje, przystąp do akcji ratowniczej, w zależności od incydentu, w który jest zaangażowany.
5. Zadzwoń "Szybki" i policja!

I pamiętaj najważniejszą zasadę - NIE panikuj. Często panika jest przyczyną wielu ofiar, których można było uniknąć, gdyby ludzie znajdujący się w niebezpiecznej sytuacji przestrzegali zasad bezpieczeństwa i pomagali sobie nawzajem.

Środki pierwszej pomocy są niezbędne do zachowania ważnych funkcji do czasu przybycia karetki pogotowia. Przed podróżą do regionów o podwyższonym ryzyku ataków terrorystycznych, klęsk żywiołowych, epidemii i innych sytuacji kryzysowych zaleca się sporządzenie polisy ubezpieczenia zdrowotnego dla osób podróżujących z rozszerzonym zestawem ryzyk.

Listę wszystkich dostępnych opcji można znaleźć w naszym internetowym kalkulatorze. Domyślnie szczególne ryzyko (ewakuacja śmigłowca, działania poszukiwawcze i ratownicze itp.) Nie są objęte standardową umową ubezpieczenia.

WAŻNE: w przypadku braku polisy ubezpieczenia zdrowotnego, pomoc medyczna (w tym transport) dla obcokrajowców jest świadczona wyłącznie z pełną spłatą usług według aktualnych stawek.

Obejrzyj wideo: Poważny wypadek. Dwie osoby nieprzytomne (Listopad 2024).