Dom

Psy i koty: opieka, karmienie, odchowywanie

Przede wszystkim chcę oddzielić edukację od szkolenia. W ramach edukacji oznacza zrozumienie zwierząt, które mogą i nie mogą: gdzie iść do toalety, i gdzie nie iść, kto może gryźć lub drapać, a kto nie może (a nawet lepiej nie gryźć ani nie drapać nikogo), gdzie można jeść i gdzie Nie, w jakim wywołaniu musisz podchodzić do właściciela i jak przestać robić to, co zrobiłeś i tym podobne. Trening zakłada spełnienie takich poleceń jak "Usiądź!", "Połóż się!", "Dalej!" I innych bardziej złożonych.

Kiedy rozpocząć edukację i szkolenie?

Edukacja zaczyna się od pierwszej sekundy, gdy szczeniak lub kotek dostaje się do domu lub nawet w swoje ręce. Trening lepiej odłożyć do wieku dziesięciu miesięcy, ponieważ wymaga większej zdolności zwierzęcia do koncentracji i posłuszeństwa. Zarówno w edukacji, jak i na szkoleniach główna rola przypada tylko właścicielowi. Profesjonalny trener lub kynolog może podpowiedzieć, pomóc, "wyjaśnić" zwierzęciu podstawy, ale bez trwałej konsolidacji zdobytej wiedzy, żadne poważne wyniki nie są możliwe.

Jak wychowywać i trenować zwierzęta?

Jeśli chodzi o szkolenie, autor bardzo zaleca, aby na odpowiednim etapie zwrócić się do profesjonalnych trenerów lub trenerów psów. Jeśli chodzi o edukację, autor spróbuje przedstawić tutaj najbardziej podstawowe zasady. Aby uzyskać więcej informacji, zaleca się kontakt z opiekunami psów, lekarzami weterynarii, specjalistami od zwierząt lub specjalistyczną literaturą.
Oto pięć głównych zasad hodowli zwierząt:

1) Kara lub zachęta musi nastąpić. natychmiast po czynach. Zdolność zwierząt do powiązania zdarzeń ze sobą jest ograniczona do zaledwie kilku sekund. To oczywiście nie oznacza, że już nie pamiętają. Po prostu, jeśli pomiędzy jednym zdarzeniem a drugim upłynęło więcej niż dziesięć sekund, drugie zdarzenie nie jest już powiązane z pierwszym, ale z innym zdarzeniem, które miało miejsce między nimi.
Na przykład pies złapał kość na ulicy i zaczął ją jeść. Zauważając to, podbiegłeś do niej i zacząłeś ją besztać, bić ją lub kość. Wszystko, co pies rozumie z tego, to to, że jeśli w jego pysku znajduje się kość, a właściciel biegnie do niej, wtedy pojawią się wielkie kłopoty. Ona nie rozumie w ogóle tego, co chcesz zaszczepić w niej, to jest niemożliwe podnieś kość na ulicy. Teraz, gdyby w momencie, gdy jej usta otworzyły się tuż nad kością, pojawiłby się jakiś problem (na przykład, nie wiedziała skąd pochodziła piłka, lub nie wiedziała, kto pociągnął za kołnierz), zrozumiałaby, że jest coś niebezpieczne w samym działaniu (podnosząc kość na ulicy). Następnym razem pomyśli dwa razy, czy wziąć kość, czy nie. I gdyby to samo stało się następnym razem, to po raz trzeci nigdy nie dotknie kości na ulicy.
Ta sama historia z karą za to, że szczeniak lub kociak oddaje mocz lub robi hałdy nie w miejscu, w którym powinien być. Wiele osób robi całkowicie pomyłki, oskarżając zwierzęta, szturchając ich twarzami i tym podobnymi. Szczeniak lub kociak zrobił kałużę lub gromadkę, powiedzmy, godzinę temu. Podczas tej godziny wydarzyło się wiele wydarzeń w ich życiu. I nagle pojawia się właściciel, łapie je i zaczyna karać za coś. Co oni mogą z tego zrozumieć? Jedyną rzeczą jest to, że jeśli w mieszkaniu jest zapach moczu i jest niezadowolony właściciel (doskonale czują nastrój i emocje ludzi), wtedy spodziewaj się kłopotów. A fakt, że dzieje się tak dzięki temu, że zrobili godzinę temu, nie mają pojęcia. Oczywiście, następnym razem, "nadmuchując" kałużę, gdy właściciel przyjdzie, będą chować się pod sofą, jak sytuacja się powtórzy: zapach moczu i niezadowolony właściciel. Właściciele poczują, że "rozumieją swoją winę".W sytuacji z kałużami lub hałdami w niewłaściwych miejscach niemożliwe jest całkowite ukaranie, nawet jeśli widzisz bezpośrednio, jak zwierzę "popełnia przestępstwo". Szczeniak lub kociak jest po prostu fizjologicznie niezdolny do zatrzymania się w procesie, i będą musieli zakończyć swoją "mokrą pracę" pomimo twojej kary. I nie potrzebujesz zwierzęcia, aby nauczyć się robić cokolwiek przeciwko twojemu słowu. Dlatego NIGDY nie wolno karcić zwierząt za kałuże lub hałdy. Poniżej znajduje się kilka wskazówek, w jaki sposób można nadal nauczyć się je ulżyć na ulicy lub w specjalnej toalecie.

2) Kary i nagrody powinny być silny W przeciwnym razie generalnie nie jest to dla nich kara ani zachęta. Na przykład, jeśli w odpowiedzi na fakt, że szczeniak ugryzł cię za rękę, delikatnie go odpychasz, wtedy zrozumie to tylko jako kontynuację gry i chętnie cię ugryzie. Oczywiście ważne jest, aby zawsze kontrolować i mierzyć siłę, aby nie skrzywdzić zwierzęcia. Aby to zrobić, istnieje wiele sposobów uczynienia ze zwierzęcia czegoś nieprzyjemnego, tak aby nie chciał powtarzać tej sytuacji bez użycia siły. W przypadku kotów rozwiązaniem może być szklanka lub miotła z wodą. Większość kotów nie lubi zimnej wody, a jeśli tak, to w jakiejś sytuacji nieoczekiwanie zimna woda zostanie rozlana, będą bardzo się starać, aby tego uniknąć. Tylko upewnij się, że dopóki płaszcz kota nie wyschnie, nie ma przeciągów w domu. W przypadku psów ostry, głośny, nieoczekiwany dźwięk, taki jak klaśnięcie lub głośny okrzyk, może być skutecznym środkiem. W skrajnym przypadku, jeśli zwierzę pozwoliło ci przylgnąć do ciebie z zębami lub pazurami, możesz albo odrzucić zwierzę na bok, albo uderzyć jego twarz, albo zrobić coś, co zostanie zapamiętane przez długi czas. Ale po raz kolejny uważaj, aby nie uszkodzić siebie ani zwierzęcia! I wracając do poprzedniego punktu, pamiętaj, że reakcja powinna być natychmiastowa!

3) Kara powinna być krótka. Bardzo częstym błędem jest długi "odczyt moralny" lub, co gorsza, bicie. Z tych samych powodów, dla których zdolność zwierząt do łączenia ze sobą zdarzeń jest ograniczona do kilku sekund, nie ma sensu stać nad psem lub kotem i karcić go lub karać przez długi czas. Oczywiście, oni zrozumieją twoją intonację, zrozumieją, że jesteś nieszczęśliwy, ale nie są w stanie zrozumieć słów, a twoja reakcja jest związana z ich niewłaściwym postępowaniem, oni zapomną w ciągu kilku sekund po tym. Dlatego byłoby o wiele bardziej poprawne, gdyby kara trwała nie więcej niż sekundę, bez względu na to, czy była to okrzyk, czy kara fizyczna, i po pięciu sekundach nazwałabyś to zwierzę pieszczotliwie, pogłaskałaś i żałowałaś "za kłopot, który spadł na jego los". Wtedy bali się popełnić takie wykroczenie po raz drugi i nie baliby się ciebie osobiście.

4) Kara musi pochodzić znikąd, z otoczenia zewnętrznego, i NIE od ciebie osobiście. Ale promocja może osobiście przepłynąć od ciebie. Zwierzę nie powinno się bać ciebie, ale swoich własnych złych działań. Ta zasada jest najtrudniejsza do osiągnięcia. W tym celu wymyślono radioaktywne obroże elektrozaczepowe, które na znak właściciela dają bolesny impuls. Jednak trzeba mieć trochę doświadczenia, aby nie zamienić psa lub kota w nieszczęśliwego, przygnębionego, bojącego się zrobić dodatkowe zwierzę. Alternatywą dla psów może być długa, pięciometrowa smycz. Wtedy właściciel jest zbyt daleko, by pies mógł związać szarpnięcie kołnierza nieprzyjemnym dla niej z działaniami właściciela. Niemniej jednak lepiej jest, gdy pies nie widzi twojego ruchu, kiedy pociągasz smycz. W przypadku kotów rozwiązaniem może być ten sam zraszacz z zimną wodą. Możesz również wrzucić dużą szmatę do zwierzęcia, które może go wystraszyć, nie powodując szkód. I znowu, konieczne jest, aby zwierzę nie widziało twojego ruchu. Lub możesz krzyczeć głośno, ale najlepiej z "nie swoim" głosem.

5) Każde wychowanie powinno być spójne. Równe sytuacje powinny, jeśli to możliwe, ZAWSZE prowadzić do takich samych konsekwencji. Na przykład, nie powinno być takiego, że gdy kot zostanie ukarany za wzięcie czegoś ze stołu, w innym czasie jest on dozwolony lub po prostu podany ze stołu. Albo jedno z domowników zakazuje psu szczekania sąsiadom przechodzącym za drzwiami, a drugi nie zwraca na nie uwagi, a nawet zachęca. Ta sytuacja kompletnie dezorientuje psa i zamienia każdą edukację na mąkę zarówno dla psa, jak i dla właścicieli. Uśmiercone, uciskane zwierzęta są właśnie wtedy uzyskiwane, gdy są zakazane dla całej masy rzeczy, ale czego dokładnie nie mogą zrozumieć. Jeśli "zasady gry" dla zwierzęcia są całkowicie jasne, to bez względu na to, jak surowe są, w żaden sposób nie będą uciskać tego zwierzęcia.

Jak nauczyć zwierzę, aby bronić potrzeby odpowiedniego miejsca?

Przede wszystkim ważne jest, aby zrozumieć, że czystość i pragnienie, aby NIE grzebać w domu, jest naturalnym pragnieniem psów i kotów. Dlatego wszystko, co jest wymagane, to "wyjaśnić" zwierzęciu, CO jest jego "domem", CO NIE JEST. Początkowo szczenięta i kocięta biorą pod uwagę swój "domowy" miot, w którym śpią z matką, więc można zauważyć, że gdy tylko zaczną się czołgać i pójdą do toalety bez pomocy matki, zaczynają się czołgać, aby pomóc sobie. Ale kiedy szczeniak lub kociak zostaje wprowadzony do nowego domu, dla niego całe terytorium jest obce i nie jest w stanie zrozumieć, że całe mieszkanie jest jego "domem". Aby "wyjaśnić" mu to, istnieje kilka sposobów. Możesz wybrać najwygodniejszy sposób lub, jeśli jedna metoda nie działa, spróbuj innej. Pamiętaj jednak, że zwierzę potrzebuje czasu, aby coś zrozumieć, więc nie rób pochopnych wniosków i nie zmieniaj metod edukacji co tydzień. Ogólnie rzecz biorąc, chociaż niektóre zwierzęta już chodzą do toalety, gdzie są w wieku powyżej jednego miesiąca, a zaleca się nauczanie tego od tego wieku, inne zwierzęta potrzebują jeszcze kilku miesięcy, aby to zrozumieć. Do sześciu miesięcy u psów nie jest to patologia. Poniżej znajduje się kilka przykładów, jak nauczyć szczeniaka lub kotka, aby pójść do toalety w razie potrzeby.

1. Zwykle szczeniak lub kotek idzie do toalety przez pierwsze piętnaście do dwudziestu minut po zjedzeniu. Dlatego jeśli za każdym razem zaraz po zjedzeniu zabieramy szczeniaka na ulicę lub kładziemy kotka na tacy (można wydłubać dziurę w piasku łopatkami), to po jakimś czasie może się przyzwyczaić do ulgi i nie zrobi tego w pozostałej części mieszkania.

2. Jeśli po raz pierwszy ma zatrzymać szczeniaka lub kociaka w mieszkaniu na bardzo ograniczonej przestrzeni (na przykład, aby go związać lub ogrodzić), najprawdopodobniej szybko zorientuje się, że to miejsce jest jego "domem" i będzie starał się znieść, a nie faulować. W przypadku szczenięcia konieczne jest wyciąganie go z tej przestrzeni na ulicę raz na kilka godzin. Tak więc jedynym "nie-domem", w którym będzie, i gdzie będzie próbował zepsuć, będzie ulica lub toaleta. W przypadku kociąt można pozostawić tak mało miejsca w zamkniętej przestrzeni, do której zmieszczą się tylko ściółka i toaleta. Oczywiście wybierze jedną z nich do spania, a drugą do przesłania potrzeb i przyzwyczai się do srania w określonym miejscu. Stopniowo można zwiększyć jego przestrzeń życiową, zwiększając rozmiar "jego domu" do wielkości całego mieszkania.

3. Jeśli zwierzę jest gównem w mieszkaniu, to po kilku dniach zwykle wybiera jedno lub dwa miejsca: przed drzwiami wejściowymi, drzwiami do toalety, w łazience lub innym. Kiedy to miejsce będzie mniej lub bardziej spokojne, umieść tam gazetę lub szmatę. Zwierzę zacznie psuć się w tej gazecie lub szmatławcu, a już będzie ci łatwiej sprzątać. Jeśli to jest gówno w tej samej sekcji mieszkania, ale NEXT z gazetą, a nie NA, to pokryj całą tę sekcję mieszkania gazetami.Zwierzęta zwykle psują się tam, gdzie jest już zapach kału, więc możesz zostawić mały kawałek brudnej gazety na czystych. Kiedy zwierzę przyzwyczaja się do srania w gazetach, stopniowo zmniejszaj ich powierzchnię do jednej gazety, aby nie musieć mieszkać z podłogą pokrytą gazetami. Teraz, gdy zwierzę jest przyzwyczajone do srania na jednej gazecie, musisz zacząć stopniowo (na przykład 30 centymetrów dziennie), aby przesunąć gazetę w kierunku specjalnej toalety lub w kierunku drzwi wejściowych. W pewnym momencie możesz przesunąć gazetę do toalety, a kot zacznie tam chodzić. Jedyne, co musisz zrobić, to stopniowo zastępować gazetę specjalnym piaskiem. Psy są nieco bardziej skomplikowane. "Sięgając" do drzwi wejściowych, następnym krokiem musisz wynieść gazetę za drzwi. Możesz zabrać go z psem na ulicę i położyć tam, albo po prostu wyjąć gazetę i podążać za psem: kiedy zaczyna szukać tej gazety przed drzwiami wejściowymi, wyprowadź psa na ulicę.

4. Jeżeli zwierzę przyzwyczaiło się już do chodzenia w miejscu, w którym jego zapach nie jest łatwy do usunięcia, na przykład na dywanie, można spryskać to miejsce czymś żrącym i wonnym. Czasem pomagają nawet proste perfumy lub odświeżacze powietrza. To może zniechęcić zwierzę do pójścia do toalety w tym miejscu. Ale w żadnym wypadku nie spryskiwać substancjami owadów i innych trucizn - może to spowodować poważne zatrucie.

Co zrobić, aby zwierzę nie gryzło ani nie drapało?

Zwierzęta postrzegają nas jako członków swoich stad (psy) lub kolonie (koty). W każdej społeczności zwierząt zawsze istnieje ścisła hierarchia: dominują (główne) jednostki i podwładni. Dominujący robią to, co chcą, najpierw jedzą, najpierw idą w grupie, najpierw posiadają kobietę, mogą też pozwolić sobie na gryzienie lub drapanie podwładnych. Podporządkowane jednostki podążają za dominantą, wsłuchują się w ich nastrój i nigdy nie pozwalają sobie na agresję wobec dominanty. Oczywiście większość właścicieli woli zajmować dominującą pozycję w stosunku do swoich zwierząt domowych. Oto kilka wskazówek, jak ustanowić taką hierarchię w twoim związku.

1. NIGDY nie pozwól zwierzęciu wyrażać ŻADNEJ agresji wobec ciebie! W żadnym wypadku zwierzę nie powinno myśleć o kąseniu lub drapaniu. Zauważ, że gra jest tylko próbą siły i ustanowienia tej samej hierarchii. Dlatego jeśli pozwolisz szczeniakowi lub kotkowi ugryźć cię tylko w grze i jesteś pewny, że nie ugryzie cię, gdy dorośnie, wtedy możesz być gorzko mylony. Reakcja na jakąkolwiek próbę ugryzienia cię powinna być natychmiastowa i trudna. Ale, jak powiedziano wcześniej, kara powinna być krótka. Nie można "obrać" zwierzęcia. Wręcz przeciwnie, jak tylko szczeniak lub kociak odskoczył zaskoczony twoją nieoczekiwaną reakcją, powinieneś natychmiast go wezwać, pieścić i żałować. Zachęcaj do manifestowania uczuć i karaj za wszelkie przejawy agresji.

2. Więc co nie gra w ogóle z kotkiem lub szczeniakiem? Dlaczego, graj. Ale tylko w takich grach, w których nie musi cię ugryźć. Ale nawet w tych grach zawsze powinieneś być zwycięzcą. Jeśli przekręcisz linę lub szmatkę, w końcu zabierz ją ze szczeniaka, a dopiero potem oddaj. Jeśli rzucisz mu piłkę, nie biegnij za szczeniakiem bezowocnymi próbami odebrania mu piłki, poczekaj, aż zbliży się i "zapyta" o zabawę z nim.

3. Nigdy nie karm zwierząt ze stołu lub w tym samym czasie, kiedy jesz. W stadzie podwładni czekają, aż dominantka ma już dość. Twój pies lub kot powinien jeść po tobie. Przydatne jest również okresowe karmienie zwierzęcia nim, pomaga również ustalić hierarchię. Pies lub kot nie powinien cię wbijać, warczeć, a nawet bardziej gryźć lub drapać, gdy wyjmiesz miskę z nich podczas jedzenia, nawet jeśli jest ich ulubione jedzenie. Jeśli już to robią, idź przez chwilę, aby karmić z rąk, a następnie stopniowo wracaj do karmienia z miski i, początkowo, regularnie odbieraj je i oddawaj.

4. Na spacerze z psem nie powinna cię prowadzić na smyczy, ale powinieneś ją mieć.Tak jak lider paczki zawsze idzie pierwszy, a reszta paczki za nim, więc musisz zdecydować, gdzie iść, a pies musi być posłuszny. Skręć, nie tam, gdzie pies zdecydował się skręcić w tym momencie, ale w innym kierunku, zmuszając psa, by podążał za tobą. Ta sama sytuacja z przejściem w drzwiach: nie pozwól psu iść naprzód, ale pozwól mu przejść. Jeśli pies leży w wąskim przejściu i nie pozwala mu chodzić, nie przechodź nad nim i nie owijaj go, ale unieś go i odsuń się.

5. Jeśli pamiętasz kreskówkę "Mowgli", to tam przywódca wilczej paczki zawsze leżał na podium, a reszta wilków na łące poniżej. W paczce tak właśnie się dzieje. Dlatego nigdy nie bierz szczeniaka do łóżka. Lepiej jest, jeśli jego pościel jest poniżej twoich łóżek i sof. Ta zasada nie dotyczy oczywiście kotów. Nie mają takiego oddzielenia miejsc na wysokości. Tak, poza tym nie można ich zmuszać do leżenia w określonym miejscu, a nie do leżenia w innym.

6. Nigdy nie pozwól psom "siodłować" nóg i innych części ciała. U zwierząt naśladowanie stosunku seksualnego służy ustaleniu hierarchii: dominująca jednostka "ma" podwładnych. Takie próby powinny zostać zatrzymane tak ostro, jak próby cię ugryźć.

Nie myśl, że prawidłowe przestrzeganie tych zaleceń może spowodować, że zwierzę będzie nieszczęśliwe i zatkane. Wręcz przeciwnie, jeśli wyraźnie zna swoje miejsce w społeczeństwie, będzie się czuł świetnie.

I jeszcze jedno. Według statystyk, jedną z głównych przyczyn eutanazji (zabijania) psów jest właśnie niekontrolowane zachowanie agresywne, a nie jakiekolwiek choroby fizyczne, urazy i tym podobne. A przeważająca większość ukąszeń, z powodu których ludzie zwracają się do instytucji medycznych, rozliczane dokładnie przez właścicieli dotkniętych przez własne zwierzęta. Prawdopodobnie nie chciałbyś, aby twój zwierzak wzmocnił te statystyki.

Wrodzona nienawiść lub instynkt?

Jak myślisz, co to jest uliczny pies goniący kota? Może nienawiść lub wrodzona niechęć? Nie To tam działa instynkt łowiecki. Z taką samą gorliwością pies może ścigać osobę, która biegnie do odjeżdżającego autobusu, i każdego poruszającego się obiektu. A po dogonieniu przestraszonego kota pies po prostu węszy, szczeka, demonstruje swoją wyższość i cicho biegnie w przeciwnym kierunku. Oczywiście, jeśli pies nie był specjalnie wyszkolony w polowaniu na koty, tak też się dzieje.

I dlaczego kot ucieka? W końcu ze swej natury jest także myśliwym. Tak, ona po prostu boi się kontaktu z tymi, którzy są więksi i silniejsi od niej. To tam działa instynkt samozachowawczy. Ale od małych psów koty nie uciekają. Stoją w defensywnej postawie, syczą, wyginają plecy, a nawet potrafią pokazywać pazury, szczotkując psa nad nosem. I w takiej sytuacji to pies się wycofuje - ona absolutnie nie chce być poderwana przez ostre pazury.

Jak widać, nawet na ulicy, te zwierzęta pozostają na równi. Co możemy powiedzieć o środowisku domowym. Nawiasem mówiąc, w domu i poza nim koty i psy zachowują się zupełnie inaczej. Dla kota "własny" pies i "kosmita" to dwa przeciwieństwa. Jednak także dla psa. Zwierzęta instynktownie rozumieją, z kim można się zaprzyjaźnić i kim lepiej nie być.

Nowy najemca w domu: działamy zgodnie z sytuacją

Jeśli masz już jednego zwierzaka, decydując się na sekundę, możesz napotkać pewne niuanse. I tu wszystko zależy od wieku kota i psa. Najtrudniejsze do nawiązania przyjaźni z dorosłymi zwierzętami, zwłaszcza jeśli kot pojawił się pierwszy w domu. W końcu to on przez długi czas był jedynym i pełnym właścicielem terytorium, więc trudno byłoby mu zaakceptować pojawienie się na nim nowego sąsiada. I w tej sytuacji kot zdominuje psa, nawet jeśli okaże się większy i silniejszy od niego.

Kot i pies szybko się do siebie przyzwyczajają, jeśli jedno zwierzę jest już dorosłe.Oczywiście pojawienie się puszystej i miauczącej bryły psa nie wydaje się natychmiast oczywiste. Najlepiej jest umieścić nowo przybyłego w innym pokoju i spróbować, aby przyszli przyjaciele jeszcze się nie spotkali. Pozwól kotkowi przyzwyczaić się do nowego domu, a pies przyjmie nowy zapach.

Około tydzień później możesz wprowadzić zwierzęta. Przygotuj się na to, że kociak będzie agresywnie przyjmował nowego sąsiada: skwiercze i uwolni pazury. Dzięki takiemu zachowaniu pokazuje psu, że może stanąć dla siebie. Po raz pierwszy karmić zwierzęta osobno, wyposażyć każde z nich w swoje miejsce do odpoczynku. Stopniowo kot i pies przyzwyczają się do siebie nawzajem iw ciągu kilku tygodni zobaczysz, jak śpią w uścisku w zacisznym kąciku domu.

Po wniesieniu do domu, w którym mieszka dorosły kocur, możesz je natychmiast wprowadzić. Zachowanie kota zależy od jego natury. Jeśli jej macierzyński instynkt jest już rozwinięty, zaakceptuje go jako własne dziecko. Jeśli twoja dama z charakterem, to niezadowolenie z jej strony nie może być uniknięte.

Z początku będzie wyrażała pogardę dla nowego lokatora, syczy na niego, może nawet wypuszcza pazury, pokazując tym samym, kto jest szefem w domu. Nie martw się, wkrótce kot zaakceptuje istnienie sąsiada. Najważniejsze, nie zapomnij zwrócić na nią uwagi, pokazać, że nie przestałeś ją kochać. Wyjaśnij, że była i pozostaje kochanką domu.

Najlepszym rozwiązaniem jest posiadanie kotka i szczeniaka w tym samym czasie. Pies i kot staną się najlepszymi przyjaciółmi, jeśli dorosną i rozwijają się razem. Etapy rozwoju tych zwierząt są do siebie podobne, więc na pewno znajdą coś dla siebie. Oczywiście, dwa hałaśliwe i zabawne zwierzaki są w stanie przynieść wiele kłopotów właścicielom: rozgryzione pantofle, połamane meble, nieustannie łamiące się zasłony. Ale nic nie możesz zrobić, po prostu musisz zaakceptować i poczekać, aż zwierzęta dorosną.

Niektóre cechy wspólnej edukacji psów i kotów

Jeśli twój pies został niedawno matką, spróbuj ją odizolować od kota,
Nie ma potrzeby karmienia zwierząt domowych z jednej miski. Jeśli chcą się dzielić ze sobą, zrobią to bez twojej pomocy,
Pamiętaj o wyposażeniu osobnych łóżek dla kotów i psów,
Podczas zabawy zwierzęta mogą powodować poważne obrażenia. Obserwuj pazury kota - przycinaj je na czas, aby chronić szczeniaka przed bolesnymi zadrapaniami,
Oba zwierzęta zwracają jednakową uwagę. Nie pozwól na wystąpienie zazdrości z ich strony.

W każdym razie, z czasem zwierzęta zdadzą sobie sprawę, że żyją w tym samym domu i że "cienki świat jest lepszy niż dobra kłótnia". Najważniejsze, że pomagasz im w tym. Powinni czuć, że ich potrzebujesz, a dbanie o nie jest dla ciebie radością, a nie ciężarem.

Jesteśmy odpowiedzialni za tych, którzy oswoili

Kiedy wychowujesz kota i psa, musisz zrozumieć, że to zależy od ciebie, jak będzie wyglądać ich przyszłość. Każde zwierzę potrzebuje stałej i właściwej opieki. Do tego procesu nie sprawiło Ci wiele kłopotu, od pierwszych dni zacznij go uczyć zwierzaka. Kot i pies muszą znać ręce właściciela, pewne gesty i ruchy. Tak więc łatwiej będzie Ci wykonać wszystkie procedury higieniczne: czyszczenie uszu, oczu i zębów, przycinanie pazurów, kąpiel lub mycie łap po przejściu.

Procedury higieniczne

Pielęgnowanie psów i kotów zależy od wielu czynników: od pory roku, od stanu fizycznego zwierzęcia, od długości i grubości samej sierści. Psy kąpią się raz na dwa miesiące za pomocą specjalnych szamponów, a także produktów pasożytniczych (pcheł i kleszczy). Wskazane jest jednak, aby myć łapy po każdym spacerze, po prostu spłukując je bieżącą wodą. Koty kąpią się znacznie mniej - wszystko zależy od warunków ich przetrzymywania.

Poprzez przycinanie pazury zwierząt muszą być nauczane od dzieciństwa. Byłoby dobrze przeprowadzić tę procedurę raz w tygodniu. Dbanie o zęby zwierzęcia jest również bardzo ważne, szczególnie dla psów.Aby usunąć płytkę nazębną, użyj specjalnej szczoteczki i pasty. Jeśli kamień pojawił się na zębach, skontaktuj się z kliniką weterynaryjną, wykonają procedurę czyszczenia ultradźwiękowego.

Nie zapomnij regularnie sprawdzać uszu zwierząt. Gdy nie ma odchyleń, zwierzę nie sprzeciwia się temu procesowi. Ale jeśli zauważysz, że kot lub pies nie pozwala dotykać uszu i wyłamuje się podczas badania (chociaż nie zauważono tego wcześniej), natychmiast skonsultuj się z lekarzem. I oczywiście nie wolno zapominać o corocznych szczepieniach i anty-robakach, które należy podawać zwierzęciu raz na 3-4 miesiące.

Karma dla zwierząt domowych

Ten problem dotyczy właścicieli, kotów i psów. Często ludzie dochodzą do przekonania, że zwierzęta mają wystarczająco dużo dla zrównoważonej diety resztek ze stołu. Takie podejście jest zasadniczo błędne! Dieta dla zwierząt powinna zawierać wszystkie niezbędne substancje dla prawidłowego wzrostu i rozwoju.

Gotowe suche i płynne karmy są dobre pod tym względem. Mają już wszystko, czego potrzebujesz. Pamiętaj jednak, że preferujesz zakupioną karmę, skonsultuj się z lekarzem weterynarii. I nie dążyć do niskiej ceny, kupuj żywność tylko w wyspecjalizowanych sklepach, które mają certyfikat jakości dla swoich produktów. W przeciwnym razie nikt nie może ręczyć za zdrowie swoich zwierząt. Dzięki takiemu podejściu do karmienia, dodatkowe minerały i witaminy nie są potrzebne zwierzętom.

Jeśli zdecydujesz się karmić zwierzęta naturalnymi produktami, przeczytaj poniższe zalecenia, aby pomóc Ci w stworzeniu właściwej diety.

Zarówno dla kotów, jak i dla psów obowiązkowe są zboża - ryż i kasza gryczana,
Mięso musi również być obecne - kurczak, wołowina, indyk,
Ryby są niezbędne nie tylko dla kotów, ale także dla psów. Pamiętaj, aby usunąć z niego kości przed karmieniem,
Warzywa - wszystko oprócz ziemniaków i roślin strączkowych. Zieloni nie są zalecane
Nie podawaj zwierzętom zbyt tłustego mleka i produktów mlecznych,
Jaja kurze i podroby (wątroba, nerki, żołądek) mogą być podawane nie więcej niż 2 razy w tygodniu,
Nie musisz rozpieszczać zwierząt, karmiąc je ze stołu. Po pierwsze jest szkodliwy. Po drugie - więc powalić reżim, który nie jest zbyt dobry dla zdrowia zwierzęcia,
Słodycze koty i psy są przeciwwskazane.

Przy takim karmieniu zwierzak będzie potrzebował suplementów witaminowych. Aby znaleźć odpowiednie leki, skontaktuj się ze swoim lekarzem weterynarii.

Mamy nadzieję, że nasze porady pomogą ci w kształceniu czworonożnych przyjaciół. A jeśli nie masz szczeniaka lub kotka, pamiętaj, aby to zrobić! Nic dziwnego, że mówią, że zwierzęta są bardziej oddane ludziom. Ukochany może odejść, przyjaciele i krewni mogą się odwrócić, a twój zwierzak zawsze będzie blisko, bez względu na to, w jakiej jesteś sytuacji!

Jak wychować szczeniaka - organizację przestrzeni

Jednym z najważniejszych zadań prawidłowego utrzymania psa jest efektywna organizacja przestrzeni do życia w rodzinie. Ta przestrzeń powinna pomóc wychować takie cechy, jak spokój i pewność siebie u psa, zdyscyplinować psa, dać szansę na poznanie świata zewnętrznego, pomóc w nawiązywaniu kontaktów towarzyskich.

Kiedy myślisz o tym, jak prawidłowo wychować szczeniaka, pamiętaj, że ten proces zajmie dużo czasu - musisz się nim bawić, znaleźć interesujące zajęcia. Wszystko to pomoże szczeniakowi pokonać naturalne pragnienie samodzielnego odkrywania świata i, z reguły, okresowych dziwactw z nim związanych. Ciesz się towarzystwem szczeniąt do maksimum. To wcale nie jest trudne, a dzieciństwo tak szybko mija!

Właściwa organizacja przestrzeni życiowej dla szczeniaka wpływa na jego zdrowie, kształtowanie odpowiednich zachowań, a także umiejętności wychowania i szkolenia. Przed podniesieniem szczeniaka postaraj się przygotować dla niego miejsce, aby mu się podobało.Pies musi się szybko do niego przyzwyczaić, przyjąć go za swój dom i czuć się w nowym środowisku tak komfortowo i bezpiecznie, jak to tylko możliwe.

Habitat odgrywa ważną rolę w prawidłowym wychowaniu szczeniaka. Podczas jego rozwoju bardzo ważne jest przytulne środowisko dla zachowania spokojnego charakteru i odpowiedniego zachowania. Jednym z najczęstszych błędów początkujących właścicieli psów jest ignorowanie kwestii prawidłowej organizacji przestrzeni życiowej dla psa. Z tego powodu problemy mogą się pojawić w przyszłości (psucie się rzeczy, szczekanie i wycie w samotności, przezwyciężanie potrzeby w najbardziej nieoczekiwanych miejscach). Uporządkuj życie psa i ustaw tryb życia z nim powinien być właściciel. Jeśli z jakiegoś powodu nie jesteś w stanie tego zrobić, zadaj sobie pytanie: czy potrzebujesz psa?

To komfort i bezpieczeństwo przestrzeni życiowej, które pomogą nowemu członkowi rodziny szybko przezwyciężyć negatywne skutki samotności, ponieważ żył i aktywnie komunikował się z matką, braćmi i siostrami przed przybyciem do nowego domu. W tym miejscu szczeniak powinien odpoczywać, spać, bawić się, jeśli to możliwe, przyjmować jedzenie. Pies szybko się do tego przyzwyczaja, jeśli zależy ci na przystosowaniu psa w domu.

W nowym domu szczeniak postrzega właściciela jako lidera, a członkowie jego rodziny jako starszych członków paczki (pod warunkiem, że są odpowiednio podniesieni). Oczywiście stworzenie wygodnego miejsca dla szczeniaka jest w porządku, ale nie powinieneś zapominać o sobie i swoich bliskich. Konieczne jest ograniczenie dostępu psa do sypialni, kuchni, pozostawiając mu możliwość odwiedzenia innych pomieszczeń.

Tajemnica wychowania szczenięcia polega na tym, że pies jest zwierzęciem publicznym, żyjącym w grupie (paczce), dlatego prawie zawsze żyje w określonym obszarze z wyraźnie wyznaczonymi miejscami do polowania, rekreacji itp. i jasno wytyczy terytorium - jego i właściciela.

Wybierając rasę, należy wziąć pod uwagę obszar mieszkania. Psy o dużych rasach potrzebują dużo przestrzeni, średnich i małych - mniej.

Podnoszenie psa zaczyna się od stworzenia wygodnego i bezpiecznego otoczenia w mieszkaniu - nie wymaga dużego wysiłku. Pies absolutnie nie potrzebuje warunków cieplarnianych (z wyjątkiem niektórych ras dekoracyjnych), dzięki silnemu systemowi nerwowemu i zrównoważonej psychice jest w stanie dostosować się do każdego otoczenia. Najważniejsze - nie zapominaj o fizjologicznych i psychicznych granicach konkretnego wieku szczeniąt.

Na początku szczeniak będzie pomagał przyzwyczaić się do specjalnie dla niego przygotowanego miejsca. Nie jest konieczne natychmiast po przyjeździe wysłać szczeniaka w niezależną podróż, aby zapoznać się z domem właściciela. Przed przybyciem do domu szczeniak rósł i rozwijał się w dość ograniczonej przestrzeni, więc przestrzeń może go przestraszyć. Najpierw zapoznaj psa z korytarzem, korytarzem i jednym pokojem, a następnie (stopniowo) z innymi pokojami.

Najlepiej jest zbudować małe ogrodzenie i umieścić w nim szczenię, nie zapominając o zwracaniu na to uwagi, aby pies nie czuł się samotny.

W tej zamkniętej przestrzeni należy umieścić: leżankę (materac, dom - miejsce odpoczynku), miskę z wodą (miseczkę na jedzenie wkłada się podczas karmienia i zawsze czyści po), zabawki.

Zalety dorosłych kotów

Decydując się na zwierzaka, oglądasz ogłoszenia o kociętach i, oczywiście, poznajesz informacje o dorosłych zwierzętach potrzebujących domu. Najprawdopodobniej jedno z potencjalnych zwierząt domowych zapadnie w twoją duszę, ale jednocześnie pojawią się wątpliwości - czy warto zabrać dorosłego kota? Istnieje co najmniej pięć punktów za pozytywną reakcją.

Dzięki - dorosłe koty są to najczęściej sieroty lub zwierzęta "opuszczone". Kłopot w tym, że czworonożni rozumie, co się z nim dzieje, cierpi i cierpi na stres.Dając takie uczucie, opiekę i dom, otrzymasz w zamian ogromne podziękowania.

Uwierzcie mi, tendencja do zapominania o dobrych uczynkach jest osobliwa tylko dla ludzi. Nie przejmuj się, że kot nie przyzwyczaja się do ciebie ani twoich dzieci, wszystko z czasem się rozwinie. Nawiasem mówiąc, małe dzieci są rzeczywiście niebezpieczne dla kociąt, a dorosły zwierzak będzie mógł uciec od malucha lub stanąć w obronie siebie (w ostateczności).

Postać - kiedy bierzesz kotka, jest czuły i zabawny, ale jaka będzie jego postać, gdy dorośnie? Jest to loteria, do której świadomie jedziesz. Jeśli musisz wychowywać rodowite koty, gwarantowane są niespodzianki (i nie zawsze przyjemne). Dorosły kot jest bardziej lub mniej stabilny w zachowaniu i temperamencie. Oczywiście, w okresie adaptacji mogą również wystąpić incydenty, ale jest to również charakterystyczne dla kociąt.

Niewiek przejściowy - jeśli masz kociaki, prawdopodobnie pamiętasz kałuże, nocne zabawy, pazury tkwiące w tobie podczas dyskretnej gry. Pamiętasz, jak dzieciak wszedł na stół i zjadł twój obiad z rozmachem? Jak bałeś się pozostawić okruchy bez nadzoru, szczególnie w okresie, kiedy aktywnie studiował mieszkanie? I łyżwiarstwo na zasłonach, drapanie mebli, pachnące buty rano, pamiętasz? Okres dojrzewania jest pełen okresu, kiedy zwierzę zaczyna oznaczać terytorium, a ty cierpisz na wszystkie złe uczynki, ponieważ kociak jest jeszcze mały. Dorosły kot może i powinien zostać wykastrowany, to uratuje cię od zaznaczonych narożników. Sterylizowany kot nie będzie śpiewał piosenek w nocy. Dorosłe zwierzę niemal od pierwszego wejrzenia rozumie przeznaczenie skrobaka i pozostałych akcesoriów dla kota - to ogromny plus.

Tryb - Dziecko dużo śpi, często je, potem musi być wyśledzone i przeniesione na tacę. Wielu właścicieli bierze wolne w pracy, aby przetrwać ten trudny okres. Dorosły kot spożywa dwa razy dziennie i zwykle stabilnie idzie na tacę.

Zdrowie - Ile osób twierdziło, że przyjmuje zwierzęta, tylko dlatego, że kociak / szczeniak zmarł w pierwszych kilku tygodniach wspólnego życia? Może ci się to przydarzyło? Prawdopodobieństwo jest szczególnie duże przy zakupie dziecka na spontanicznych rynkach lub z rąk nieuczciwych "hodowców". Dorosłe koty mają silniejszą odporność, a nawet jeśli twój przyszły zwierzak nie jest zaszczepiony, prawdopodobieństwo ukrytej patologii wirusowej jest znikome.

Zwróć uwagę! Czasami wiek jest przeszkodą: "Żyją tak mało, a biorąc kota w wieku 2-3 lat, świadomie redukuję nasze życie razem." Koty zarodowe, wysterylizowane / wykastrowane w młodym wieku, o odpowiednim odżywianiu i pielęgnacji, żyją dłużej niż 15 lat, więc 2-3 letnie zwierzę może być bezpiecznie nazwane młodym, a nie dorosłym.

Podstawy wychowania dorosłych kotów

Każda żywa istota rodzi się z pewnym zestawem instynktów. Ludzie, koty, psy, jeże i wiewiórki łączą zestaw umiejętności, które pozwoliły umysłowi przetrwać i ewoluować - umiejętności te nazywane są odruchami bezwarunkowymi (instynkty). Niektóre rasy zwierząt mają dodatkowe umiejętności dosłownie, są wszyte w łańcuch DNA, może to być uczucie dla ludzi, agresja wobec krewnych, nadpobudliwość, zmienność itd. Do bezwarunkowych instynktówobejmują:

Instynkty samozachowawcze - jedzenie, czystość, defensywne, przybliżone, towarzyskie. W odniesieniu do kotów należy tu przypisać pragnienie naśladowania, polowania, dążenia do wolności i pokoju, zabawy, osiągnięcia celu.

Instynkty prokreacyjne, umiejętności seksualne i rodzicielskie.

To ważne! Na tych dwóch podstawowych grupach buduje się charakter każdej żywej istoty. Zauważ, że podniesienie kota oznacza nacisk moralny tylko na odruchy warunkowe. Naruszając bezwarunkowe instynkty, skończysz mieć problemy z sobą i pogrążyć zwierzę w stresie.

Odruch warunkowany - jest to nawyk lub działanie automatyczne, które nie jest związane z przeżyciem ani z pragnieniem prokreacji. Po prostu, Ta umiejętność, wygodna w codziennym życiu. Może to obejmować szkolenie na tacy, odsadzanie od drapania mebli itp.

Odruchy warunkowane powstają poprzez stymulowanie bezwarunkowych instynktów. Staraj się zachować pozytywną motywację, gdy uczysz swojego zwierzaka, ponieważ niektóre koty są mściwe i zdolne do zemsty. Optymalnie, używaj tylko drażniącego pokarmu, ale jeśli twoje zwierzę nie jest nieśmiałe, warto wzmocnić "presję".

Drażniące produkty żywnościowe - Mówiąc wprost, promocja smacznego jedzenia dla prawidłowego zachowania. Podczas eksperymentów naukowych koty były prowokowane do niezbędnych działań głodu. Zwierzę nie otrzymywało pokarmu przez kilka dni, po tym jak kot otrzymał zadanie, za rozwiązanie którego otrzymał jedzenie. Oczywiście nie da się tego zrobić z kotem domowym, ale eksperymenty te wykazały, że chęć zdobycia pokarmu stymuluje zwierzę za pomocą wszelkich (koniecznych) działań.

Bodźce szumowe - koty z natury mają tendencję do odpoczynku, nawet polują tak cicho, jak to tylko możliwe. Krzyki i hałaśliwe zachowanie są charakterystyczne dla zwierząt domowych tylko w okresie polowań seksualnych. Klaskanie w dłonie, gwizdanie, grzechotanie dźwięku przyciąga uwagę zwierzęcia i przerywa jego działanie (niepożądane działanie). Przy okazji, płacz nie jest hałasem, ale bodźcem emocjonalnym i nie powinien być używany. Bardziej skutecznym sposobem jest obniżenie brzmienia głosu, uczynienie go głębokim, niezbyt głośnym, wyraźnym i nierównym.

Bodźce fizjologiczne - Nie, nie powinieneś bić kota za wychowanie, przynajmniej rękami, nie mówiąc już o swoich stopach. Jedynym efektem jaki osiągasz jest strach zwierząt. Fright, oczywiście, potężne narzędzie i martwiąc się o swoje życie, kot (najprawdopodobniej) nie powtórzy przestępstwa, ale czy warto? Jeśli zwierzę jest nie do zniesienia, a jego zachowanie powoduje zbyt silną reakcję - zwinąć gazetę i uderzyć złodzieja w grind, kliknięcie na sznurki nie szkodzi, ale aby pamiętać, obiekt rzucony w kierunku kota (nie w samym kocie) również pozostawi niezatarte wrażenie.

Zwróć uwagę! Jedną z najskuteczniejszych metod powstrzymywania niepożądanych działań jest czysty pistolet do natrysku wody! Jeśli kot jest podatny na atak - dodaj trochę wody z miodem lub sokiem z cytryny, uwierz mi, czystość sierści jest o wiele ważniejsza niż "demontaż".

Jak wychowywać i co uczyć dorosłego kota

Po przeprowadzce do nowego domu, zwierzaka należy podaćczas na dostosowanie. W jakim dokładnie okresie zwierzę powinno być świadome zmian? Wskaźnik ten jest bardzo indywidualny, jeden kot będzie "jak w domu" w ciągu kilku godzin, inny może trwać do dwóch tygodni. W każdym razie użyj tego bufora, aby obserwować zachowanie czterech nog. Natychmiast zwróćcie uwagę, ale spiszcie momenty, które wam nie odpowiadają, i natychmiast je zatrzymajcie.

Pierwszy etap edukacjitrening tac w dogodnym miejscu dla ciebie. Zwykle dorosły kot musi tylko pokazać tacę i pozostawić ją w tym samym pomieszczeniu ze zwierzęciem przez kilka dni. Jeśli ukryłeś kota ulicznego, który nigdy nie poszedł na tacę, natychmiast zacznij używać wabiących sprayów i wyspecjalizowanych wypełniaczy. Ponadto, w procesie adaptacji, taca przesuwa się krok po kroku do miejsca, które potrzebujesz w domu, na przykład do łazienki.

Nauka w miejscu odpoczynku- to drugie zadanie. Najłatwiej jest natychmiast wyposażyć dom kota. Jeśli nie masz czasu na zakup solarium, możesz to zrobić w domu. Celem tego etapu jest pokazanie zwierzęciu miejsca, w którym będzie nietykalny, to znaczy, aby zrekompensować swoje pragnienie odpoczynku i bezpieczeństwa.
Ważne Trenuj swojego zwierzaka w codziennej rutynie. Najpierw karm i baw się ze swoim zwierzakiem w określonym czasie. Taka taktyka pomoże uniknąć nieporozumień i wykroczeń w przyszłości, ponieważ twój zwierzak będzie pewien, że znajdziesz dla niego moment osobiście.

Następna chwila to trening skrobaka.. Na wszystkich poprzednich etapach napotkasz pragnienie kota, aby wyostrzyć pazury na sofie lub meblach. Delikatnie zatrzymaj akcję i przenieś kota na pazur. Jeśli zwierzę nie rozumie, co z tym zrobić:

Musisz pokaż kotaże możesz wyostrzyć pazury. Po prostu weź stopy zwierzaka i przetrzyj nim powierzchnię drapania.

Możesz użyć specjalnego, spraye do przyzwyczajeń. Zazwyczaj produkty zawierają miętę lub niewielkie stężenie kozłka kozłkowego. Magiczne zapachy prowokują czworonożnych do ocierania o skrobak i oznaczyć je tajemnicą, która jest wydzielana z gruczołów między palcami.

Przyciągnij uwagę zwierzaka, przywiązując małą zabawka skrobaki.

Spróbuj mocno ku chwale oddział za każdym razem, gdy okazuje zainteresowanie akcesorium.

Szkolenie w zakresie kąpieli, pielęgnacji, zębów i uszu - bardzo żywy i postępujący proces, ponieważ wiele dorosłych kotów postrzega takie działania jako przemoc. Umieść szczotkę obok domu kota, aby przyzwyczaić się do wyglądu i zapachu akcesorium. Jeśli zwierzak boi się wody, umieść go w łazience na rękach i uspokój, gdy szum wody. Czyszczenie uszu i zębów na początku lepiej powierzyć weterynarzowi. Przynajmniej kot nie będzie wiązał z tobą nieprzyjemnych manipulacji.

Jeśli chcesz kota, Możesz spróbować nauczyć jej poleceń i sztuczek. Cała rada Kuklacheva mówi, że nie możesz zmusić czworonożnego, by wykonał twoje rozkazy, podczas gdy on nie jest zainteresowany. Motywacja powinna być tylko pozytywna lub pokarmowa. Staraj się nie przechylać i rozwijać nowe umiejętności tylko wtedy, gdy kot jest gotowy do gry. Po twojej stronie, jeden znaczący argument jest w naturze, kot nie dostaje nic takiego, musisz zdobyć jedzenie, ale żeby się rozgrzać. Odpowiednia motywacja i pełne zrozumienie sprawia, że zwierzak chętnie wykonuje sztuczki, aby zadowolić właściciela-żywiciela rodziny.

Prawidłowe wychowanie szczeniaka: leżanka i zabawki

Organizacja komfortowego łóżka do opalania i wybór zabawek dla szczeniaka odgrywa ważną rolę w jego wychowaniu. Jak dobrze spał i jak wydajnie grał, zależy od tego, jak prawidłowo szczeniak zareaguje na twoje polecenia.

Leżanka szczeniaka może być małą matą lub materacem ze słomy lub szmaty. Często na leżance jest zrobione drewniane lub plastikowe pudełko (o niskich bokach), w którym szczeniak może wyciągnąć się na pełną wysokość. Pamiętaj, aby umieścić śmieci na dole pudełka. Doskonałym zamiennikiem szuflady jest owalny kosz z wikliny o niskich krawędziach.

Psy ras ozdobnych w mieszkaniu będą potrzebowały niewielkiej przestrzeni - z reguły mają dość małej poduszki (miękkie łóżko, dom) w cichym miejscu.

Konieczne jest wybranie i wyposażyć psa w miejsce na podstawie wzrostu dorosłego psa. Mały materac (pozwalający na swobodne rozciąganie, leżąc na boku) na drewnianym stojaku o wysokości 5-10 cm od podłogi, przykryty grubą ściereczką, którą można wyjąć i umyć w razie potrzeby, będzie odpowiedni dla psa. Możesz dać psu krzesło, ale pozwól jej spać i odpoczywać, nie ma innych krzeseł i sof!

Kości i kule, kaczuszki, ryby wykonane ze specjalnej gumy lub trwałe tworzywo są używane jako zabawki dla szczeniaka. Nie należy podawać szczeniakom małych gumowych kulek, miękkich i drewnianych przedmiotów: pies może je gryźć i ranić.

Karmienie szczeniaka: miski, jedzenie i smakołyki

Pies musi mieć dwie miski: na wodę i na jedzenie. Dla szczeniaka wystarczą miski 1,75 litra. Doświadczeni hodowcy psów zalecają używanie misek na podstawkach do karmienia szczeniąt, tak jakby szczeniak obniżył swoją głowę poniżej kłębu podczas karmienia, połyka powietrze, co może prowadzić do kolki.

W pierwszym miesiącu po przejęciu szczeniak musi otrzymać tylko żywność, której nauczył go hodowca.Następnie bardzo odpowiedzialnie traktuj pozyskiwanie paszy: musi być wysokiej jakości i wykonane z naturalnych składników.

Zapytaj hodowczynię, jaką delikatność dał mu szczeniak. Wykorzystaj nagrodę tylko jako nagrodę w procesie edukacji i szkolenia. Nie powinieneś go często dawać, aby nie zabić apetytu szczeniaka.

Podnoszenie psa: toaleta, sprzątanie, klatka

W przypadku szczeniąt i małych psów ozdobnych konieczne jest wyposażenie toalety (tacka pasująca do wielkości psa lub mata samochodowa o niskich krawędziach).

Powinno to być miejsce jak najdalej od twoich stałych tras wokół mieszkania. Możesz skorzystać z toalety lub miejsca w korytarzu, w którym pies może z łatwością dostać się w dowolnym momencie. Miski do jedzenia i wody nie powinny być umieszczane w pobliżu toalety dla psa.

Codziennie czyść miejsce zatrzymania, potrząsaj i, jeśli to konieczne, odkurzaj materac i materiał, myjąc podłogę ciepłą wodą z detergentem. W żadnym wypadku nie wyposażyć psa w pokoje bez okien, w magazynach, wąskich korytarzach, w pobliżu kaloryferów, w łazience, w przeciągach, na balkonach lub loggiach.

Jako opcję dla psa można uznać za klatkę. Są one dostępne w szerokiej gamie rozmiarów i wzorów, a dla prawie każdego psa można wybrać "dom". Wielu hodowców, pytani o to, jak właściwie wychowywać psa, powinni nabyć klatkę, która może stać się jedną z odmian przestrzeni życiowej. Oczywiście, klatka wygląda nieatrakcyjnie na zewnątrz, ale zawsze będziesz miał sytuacje, w których konieczne jest odizolowanie psa od społeczeństwa na chwilę, aby spokojnie zdecydować o jego sprawach. Nie musisz obawiać się klatki - dla szczeniaka lub dorosłego psa to tylko rodzaj przestrzeni życiowej.

Wśród początkujących hodowców psów istnieje powszechna opinia, że klatka jest karą, ograniczeniem wolności itp. W procesie edukacji i treningu trzeba upewnić się, że klatka nie jest powiązana z psem z przejawem przemocy lub okrucieństwa. Przede wszystkim powinien stać się miejscem odpoczynku i zamieszkania dla psa, pełniący główną funkcję - miejsce do spania. Konieczne jest, aby w klatce pies mógł wygodnie zwijać się w kulkę lub rozciągać z przyjemnością, po prostu dobrze odpocząć lub dobrze spać. Wewnątrz, w miłej atmosferze, pies czuje się bezpieczny. Wybór klatki jest kwestią gustu właściciela, najważniejsze jest to, że pasuje ona do psa w rozmiarze (kup dla szczeniaka, ale z oczekiwaniem dorosłego psa).

Zewnętrzne środowisko składa się z przestrzeni poza mieszkaniem lub podwórzem, w której szczeniak lub dorosły pies spotyka nieznajomych, inne psy i zwierzęta i jest wprowadzany do różnych obiektów. Dlatego musisz regularnie odbywać różne spacery ze swoim zwierzakiem, aby poznać jego świat.

Szczenięta i psy, które nie są zaznajomione z innymi ludźmi, psami i zwierzętami, z reguły obawiają się wszystkiego, co nowe. Dla normalnego rozwoju zwierzęcia będziesz musiał zmienić trasy, zwyczaje psa, miejsca ćwiczeń, dać szczeniakowi możliwość komunikowania się z innymi psami i zwierzętami, ludźmi podczas spacerów. Wszystko to przyczynia się do rozwoju i adaptacji systemu nerwowego szczenięcia, daje mu możliwość uczenia się interakcji ze światem zewnętrznym, co dodatkowo pomoże psu prawidłowo reagować na zmiany warunków zewnętrznych. Pamiętaj: w praktyce takie czynności powinny być wykonywane ostrożnie i konsekwentnie, w przeciwnym razie możesz uzyskać przeciwny rezultat - zamiast aktywnego i odważnego, pies stanie się tchórzem i wycofany.

Podsumowując, możesz podsumować i wyjąć główną poradę, jak wychować dobrego psa - zorganizuj odpowiednią dla niego przestrzeń, a połowa pracy zostanie wykonana.Składniki przestrzeni wewnętrznej i zewnętrznej agregatu będą miały istotny wpływ na właściwe kształtowanie zdrowia, psychiki i charakteru psa.