Brodawczak śródmózgowy gruczołu sutkowego - przyczyny, objawy i leczenie

Wyładowanie z brodawki sutków i ból w klatce piersiowej niekoniecznie są objawami raka. Podobne objawy są charakterystyczne dla chorób związanych z łagodnymi nowotworami w tkance piersi. Wśród nich - brodawczak śródpodowy. Ze względu na swoje charakterystyczne cechy diagnozuje się na etapie, kiedy można go leczyć lub usuwać, zachowując klatkę piersiową. Po zauważeniu jakichkolwiek zewnętrznych zmian lub niezwykłych wrażeń w gruczołach mlecznych, kobieta powinna zostać zbadana w celu ustalenia charakteru choroby. W przypadku wczesnej diagnostyki duże znaczenie mają badania profilaktyczne.

Co to jest choroba

Brodawki intradukcyjne są łagodnymi guzami w mlecznych kanałach gruczołu. Wyglądają jak narośla na wewnętrznej powierzchni przewodów i składają się z torbielowatych jam wypełnionych płynem. Ta choroba jest formą mastopatii guzowatej. Powstaje w miejscach ekspansji mlecznych przewodów, które pojawiają się podczas mastopatii. Brodawki mogą występować zarówno w jednej piersi, jak iw obu.

Przyczyny choroby

Główną przyczyną powstawania brodawczaków wewnątrzprzewodowych piersi są zaburzenia hormonalne w organizmie. Choroba występuje u dziewcząt, które osiągnęły dojrzałość płciową, au kobiet w okresie menopauzy. Choroba może być dziedziczna. Częściej występuje u kobiet niebędących kobietami w wieku seksualnym. Po 40 latach częściej pojawią się kobiety z każdej kategorii.

Czynniki przyczyniające się do wystąpienia zaburzeń hormonalnych wywołują pojawienie się brodawczaków:

• choroby zapalne jajników i przydatków macicznych,
• choroby gruczołów dokrewnych
• aborcje,
• odmowa karmienia piersią,
• otyłość
• leczenie lekami hormonalnymi lub nieprawidłowe stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych,
• palenie
• podkreśla.

Objawy i oznaki choroby

Jednym z charakterystycznych objawów choroby jest pojawienie się wydzieliny z sutków, której nasilenie wzrasta wraz ze ściśnięciem piersi. Przezroczyste podświetlenia mogą być bezbarwne lub mieć różne odcienie. Czerwonawe rozładowanie występuje z powodu naruszenia struktury naczyń krwionośnych w obszarze guza. Jeśli zapalenie pojawi się w okolicy brodawczaka, kolor wyładowania staje się żółty lub zielonkawy. Innym objawem jest ból podczas dotykania gruczołu lub ściskania.

Brodawczak śródmózgowia przypomina miękką brodawkę na nodze. Jego skręcanie prowadzi do uszkodzenia, krwi wnikającej do przewodów, jak również martwicy tkanek. Wielkość brodawczaków waha się w granicach od 2 mm do 2 cm, czasami można wyczuć duże brodawki. Występuje niewielkie powiększenie piersi z powodu obrzęku, który pojawia się podczas zapalenia tkanek w obszarze brodawczaka.

Klasyfikacja brodawczaków wewnątrzprzewodowych

Struktura odróżnia pojedyncze guzy brodawkowe (pojedyncze), zwykle zlokalizowane bliżej brodawek sutkowych, oraz liczne, położone częściej w obwodowym regionie gruczołu. Takie formacje często się odradzają, stają się złośliwe.

Nietypowe komórki o niezwykłej strukturze, wielkości i kształcie można znaleźć w brodawczakach. Obecność takich komórek zwiększa prawdopodobieństwo degeneracji nowotworu.

Laboratoryjne metody diagnostyczne

Badanie cytologiczne. Zewnętrzne objawy choroby są podobne do objawów raka, dlatego też w celu określenia charakteru nowotworu wymagane jest badanie płynu wydzielanego z brodawki sutkowej.W tym celu wykonuje się rozmaz w celu wykrycia nietypowych komórek.

Badanie krwi dla markerów nowotworowych. Wykonuje się badanie krwi w celu wykrycia markerów nowotworowych raka sutka.

Biopsja w dotkniętym obszarze przeprowadza się badanie histologiczne tkanki w celu wyjaśnienia charakteru nowotworów w przewodach.

Instrumentalne metody diagnostyczne

Mammografia - prześwietlenie gruczołów mlecznych, pozwala wykryć obszar zmiany, jej rozmiar i lokalizację.

Ductography różni się od mammografii tym, że używa środka kontrastowego, który wypełnia kanały. Pozwala to na dokładniejsze ustalenie rozmiaru brodawczaka, jego rodzaju, lokalizacji względem sąsiednich tkanek. Szczególnie ważne jest, aby wiedzieć, czy planowana jest operacja usunięcia. Przed przeprowadzeniem takiego badania zabrania się masażu klatki piersiowej, ekspresji wydzielanego płynu, wyciskania gruczołu, ponieważ brodawczaki są łatwo zranione, wynikowy obraz może nie być dokładny.

USG i MRI pomóc w określeniu charakteru nowotworu, aby odróżnić brodawczaka od raka piersi.

Leczenie choroby

Brodawczak śródprzedsionkowy gruczołu mlekowego jest leczony dwojako: zachowawczo i chirurgicznie. Metoda chirurgiczna stosowana jest częściej, ponieważ istnieje wysokie prawdopodobieństwo złośliwego zwyrodnienia nowotworu. Metodę zachowawczą stosuje się, gdy brodawczak ma niewielki rozmiar, jest samotny, kobieta nie ma predyspozycji do raka.

Leczenie zachowawcze

W trakcie i po leczeniu stan brodawczaka jest stale monitorowany, aby zapobiec jego wzrostowi i ponownemu narodzinom. Jeśli leczenie nie pomaga, następuje wzrost wykształcenia, pojawia się stan zapalny, charakter wypływu ze zmian w brodawkach, to staje się wskazaniem do operacji.

Leczenie zachowawcze przeprowadza się przy użyciu immunomodulatorów (substancji regulujących układ odpornościowy organizmu), przeciwutleniaczy, witamin, leków przeciwnowotworowych i przeciwwirusowych.

Leczenie chirurgiczne

Operację usunięcia nowotworu wykonuje się w znieczuleniu dożylnym. Przeprowadza się go głównie dwoma metodami, aby uniknąć usunięcia piersi.

Resekcja sektorowa. Metoda służy do usunięcia brodawczaka obwodowego piersi. Poprzez małe nacięcie usuwa się dotknięty sektor dławicy. Jednocześnie możliwe jest zachowanie kształtu i wielkości piersi, a także brodawki.

Mammoplastyka pozwala na wykonanie zgrabnych szwów, w których nie ma żadnych blizn.

Mastektomia służy do wykrywania komórek atypowych i nowotworowych. Usunięcie dotkniętego obszaru i otaczających tkanek. Cały gruczoł sutkowy nie został usunięty.

Po operacji kobieta powinna być monitorowana przez specjalistę od piersi, aby zapobiec nawrotom. Zalecane jest leczenie zachowawcze zachowawcze.

Uwaga: Brodawczak śródprzedsionkowy gruczołu mlekowego, jak również inne choroby kobiecej piersi, można wykryć dzięki autodiagnozie i regularnym kontrolom u specjalisty piersi. Ważną rolę w zapobieganiu chorobie odgrywa terminowe leczenie chorób endokrynologicznych i ginekologicznych.

Brodarczak intradukcyjny - przyczyny

Naruszenie może rozwinąć się niemal w każdym wieku, od okresu dojrzewania do menopauzy. W tym samym czasie rozwój takiej choroby, jak brodawczak śródpiersia, opiera się na niepowodzeniu układu hormonalnego. Obserwuje się to w:

• dojrzewanie układu rozrodczego,
• niosąc dziecko
• menopauza,
• choroby endokrynologiczne,
• zaburzenia czynności nadnerczy,
• policystyczny jajnik.

Ponadto lekarze identyfikują czynniki predysponujące, które są wyzwalające:

• naprężenia i przepięcia,
• zwiększona masa ciała
• długa terapia hormonalna.

Brodawczak śródprzedsionkowy piersi - objawy

Warto zauważyć, że często naruszenie jest diagnozowane podczas prewencyjnego badania kobiety. Jednak ona sama nie narzeka. Trudno jest zidentyfikować niezależnie chorobę brodawczaka wewnątrzprzewodowego, którego objawy są ukryte. Lekarze w przypadku podejrzenia radzą dziewczętom, aby zwracali uwagę na następujące oznaki naruszenia:

1. Wyładowanie ze smoczka. Często są zanotowane wyłącznie z jednego gruczołu, mają małą objętość i dlatego pozostają niezauważone. Wraz z postępem naruszeń, przystąpieniem do infekcji, ich kolor może się różnić od przezroczystego do żółtawego z zielonkawym odcieniem. Później dziewczyny naprawiają domieszkę krwi w wydzielinie z klatki piersiowej.
2. Ból w piersi. Nie zawsze przestrzegane, ma nietrwały charakter. Same kobiety opisują to jako lekkie mrowienie, bez okresowości. Są one związane ze wzrostem wielkości brodawczaków, postępem choroby.
3. Obrzęk i obrzęk. Ustala się ją po przystąpieniu do zakażenia pochodzenia bakteryjnego, które następuje z powodu zmniejszenia odporności miejscowej. W takich przypadkach kobieta skarży się na osłabienie, pojawienie się ropnego wydzieliny z sutka, gorączkę.

Świszczowo brodawczak gruczołu mlekowego - leczenie

Proces terapeutyczny dla tego naruszenia może być przeprowadzony metodami konserwatywnymi i radykalnymi. Wybór opiera się na wynikach ankiety. Obowiązkowe są:

Brodawczak intrradiowy, którego leczenie jest długim procesem, można wyleczyć metodą konserwatywną. Ta metoda ma zastosowanie w przypadku wykrycia wykształcenia we wczesnym stadium, pojedynczego charakteru guza i jego niewielkich rozmiarów. W takim przypadku kobieta jest przepisywana:

• korektory procesu hiperplastycznego - Indinol,
• immunomodulatory i środki przeciwzapalne - Wobenzym,
• leki homeopatyczne - Cyklodinon.

Brodarczyca intradukcyjna - leczenie środków ludowych

Ta metoda terapii może być stosowana wyłącznie jako dodatkowa. Przed użyciem roślin leczniczych należy skonsultować się z ginekologiem. Brodawczak śródprzedsionkowy piersi jest złożoną chorobą, która wymaga zintegrowanego podejścia. Wśród skutecznych środków takich recept można zauważyć:

1. Suszone zioła: sznur, mięta, krwawnik, ziele dziurawca, nagietek, glistnik, waleriana, weź 1 łyżkę stołową łyżki stołowej i zalej 1 l wrzącej wody. Nalegaj na godzinę, weź 200 ml 3-4 razy dziennie. Kurs 1 miesiąc.
2. Kompresuje na piersiach czerwonych buraków. 200 g świeżych, tartych warzyw korzeniowych ogrzewa się parą, dodaje 2 łyżki octu o zawartości 9%. Robią kompres z otrzymanej papki, przymocowują klatkę piersiową ciepłym szalikiem i owijają ją. 10 dni wystarczy, aby złagodzić ból i objawy zaburzenia.
3. Buraki z miodem. Może być stosowany podczas dołączania procesu zapalnego. Do 3 części buraków zaliczyć 1 część miodu. Używany do kompresji metodą opisaną powyżej, leczony przez 5-7 dni.

Operacja usunięcia brodawczaka śródpiersia piersi

Często jedynym sposobem na pozbycie się choroby jest usunięcie brodawczaka śródbrzusznego piersi. Ze względu na brak objawów zaburzenie identyfikuje się na wysokości, gdy guz ma średnicę około 1 cm, w obecności wielu brodawczaków wymagana jest operacja. Realizowane jest to za pomocą resekcji sektorowej.

Dostęp do gruczołu przeprowadza się na dolnej linii otoczki. W ten sposób otwierają się prorocy, którzy udają się do sutka. Dokładna inspekcja ujawnia dotknięte obszary w celu ich dalszego usunięcia. Chirurg wycinał cały sektor tkanek zaatakowanymi kanałami. Część materiału jest wysyłana do badania histologicznego w celu wykluczenia złośliwości.

Leczenie po usunięciu brodawczaka wewnątrzprzewodowego

Terapia choroby, takiej jak brodawczak śródpiersia gruczołu sutkowego, nie kończy się po operacji. Od tego momentu nadchodzi okres odpoczynku. Towarzyszą mu okresowe wizyty u ginekologa i endokrynologa. Lekarze opracowują indywidualny schemat obejmujący:

• leczenie współistniejących chorób ginekologicznych,
• korekta układu hormonalnego,
• wykluczenie nieplanowanej ciąży.

Konsekwencje usunięcia brodawczaka śródpiersia

Częste konsekwencje operacji powinny obejmować tworzenie się krwiaków. W rezultacie kobieta zauważa, że ​​nagle sutek pociemniał po usunięciu brodawczaka wewnątrzprzewodowego. W tym samym czasie ból w tym obszarze, mały obrzęk. Sytuacja jest rozwiązana niezależnie, nie wymaga korekty. Aby ocenić jakość operacji, wyklucz nawroty, wykonaj:

Ile boli skrzynia po usunięciu brodawczaka dokanałowego?

Tego rodzaju pytanie dotyczy kobiet, które przeszły operację. Warto zauważyć, że operowany brodawczak śródpiersia gruczołów sutkowych charakteryzuje się łagodną bolesnością. Natężenie bólu zmniejsza się w miarę oddalania się od dnia operacji. Średnio w okresie pooperacyjnym kobieta może być zaburzona przez krótkotrwały, łagodny ból trwający 10-14 dni. Po tym okresie czasu, utrzymując ból, należy skontaktować się z lekarzem.

Ciąża i brodawczak śródpiersia

Ze względu na zmiany w funkcjonowaniu układu hormonalnego w okresie ciąży, śledzionowy brodawczak gruczołu sutkowego można wykryć w czasie ciąży. W takim przypadku lekarze przestrzegają taktyki oczekiwania. Operację można przeprowadzić nie przez krótki czas, ale po zakończeniu pierwszego trymestru, jeśli istnieją pewne wskazania:

• intensywny wzrost brodawczaka,
• porażka obu gruczołów
• silny ból, swędzenie i pieczenie.

Często brodawczak śródpiersia gruczołu mlekowego nie przeszkadza kobiecie aż do początku okresu laktacji. Po pojawieniu się okruchów na świecie lekarze mogą przepisać zabieg chirurgiczny. Wykonuje się go w minimalnie inwazyjny sposób, dzięki czemu ma krótki okres rekonwalescencji. Kobieta w tym samym dniu może opuścić klinikę. Po zabiegu wymagana jest kontrola, która jest przeprowadzana 1 raz w ciągu 2-4 miesięcy. Lekarze monitorują brak nawrotów i powikłań choroby.

Opis patologii

Zewnętrznie jest to zaokrąglony nowotwór o nierównej brodawkowej powierzchni. Wygląda jak torbiel lub brodawka z szeroką podstawą. Brodawki mogą rosnąć w dowolnym miejscu na przewodzie mlecznym łączącym pęcherzyki gruczołu mlekowego z otworem smoczka.

Najczęściej znajdują się w pobliżu obszaru sutków. Dlatego łatwo ulegają uszkodzeniu w wyniku nawet niewielkich wpływów zewnętrznych. W tym samym czasie od brodawki pojawiają się krwawe lub charakter sakrovichnogo.

Uraz brodawczaka zwiększa ryzyko jego przekształcenia w nowotwór złośliwy.

Następujące medyczne synonimy są używane w literaturze medycznej:

• łagodny gruczolak brodawkowaty,
• cystadenopapilloma.

Czasami do tego typu mastopatii stosuje się następujące terminy:

• krwawienie gruczołu sutkowego
• Choroba Schimelbusha.

Istnieje pogląd, że podobną patologię tworzy się na tle mastopatii włóknisto-lub rozproszonej. W tym samym czasie w rozszerzonych i zdeformowanych kanałach mlecznych rozwijają się brodawki.

Klasyfikacja chorób

Zaproponowano kilka kryteriów, w których cystadenopapillomas są podzielone na odmiany.

1. Centralny - występuje w co dziesiątym przypadku choroby. Powstały w regionie okolososkovoy, nie głębiej niż 5 cm od brodawki, często u kobiet w średnim lub starszym wieku.
2. Peryferia - rośnie w dowolnej części kanału u kobiet w wieku rozrodczym.

Według liczby brodawczaków:

1. Pojedynczy - może osiągnąć rozmiar prawie 2 cm, znajduje się w szerokich kanałach, w pobliżu otoczki brodawki sutkowej. Występuje częściej. Według statystyk, co dziesiąta kobieta obserwuje nowotwór złośliwy (zwyrodnienie do nowotworu złośliwego).
2. Wiele brodawczaków - znajduje się na dowolnej części przewodów, dlatego należą do peryferii. Są bardziej niebezpieczne, ponieważ w 40% przypadków podlegają ponownemu narodzeniu na śródpęcherzowy rak piersi.

Przyczyny i czynniki rozwoju

Główną przyczyną początku patologii jest zmniejszenie ochrony immunologicznej z powodu zmian w poziomach hormonalnych. Kiedy to nastąpi, aktywacja wirusa brodawczaka ludzkiego.

Możliwe czynniki zaburzeń równowagi hormonalnej:

• dojrzewanie płciowe lub menopauza,
• ciąża, poród,
• poronienia, aborcje medyczne,
• ostre lub przewlekłe zapalenie przydatków,
• policystycznych jajników o zaburzonej funkcji,
• usunięcie jajników i macicy z powodu chorób,
• niekontrolowane stosowanie antykoncepcji hormonalnej,
• mastopatia (forma guzkowa i rozproszona).

Czynniki powstawania łagodnego gruczolakoraka brodawkowatego obejmują:

• choroby endokrynologiczne (cukrzyca, choroby nadnerczy, tarczycy, gruczolak przysadki),
• odmowa karmienia piersią i porodu,
• otyłość
• choroby autoimmunologiczne
• onkologia,
• praca w niebezpiecznych branżach,
• palenie
• chroniczny stres
• dziedziczna tendencja do papillomatozy o różnej lokalizacji.

Diagnostyka patologii

Niebezpieczeństwo wystąpienia brodawczaków wewnątrzprzewodowych polega na tym, że nawet doświadczony specjalista może wykryć tylko guzy o znacznych rozmiarach, które znajdują się w głównym kanale w pobliżu brodawki sutkowej. Małe i głęboko osadzone brodawki są wykrywane tylko za pomocą instrumentów. Dlatego w rozpoznawaniu łagodnego brodawkowatego torbielaka jest bardzo ważne instrumentalne metody badania:

1. Mammografia. Odnosi się do metod badania rentgenowskiego, przeprowadzanych w ramach przeglądu lub opcji obserwacji. Wadą jest mała czułość metody. Nawet przy ukierunkowanej mammografii wiele cystadenoma (mniej niż 5 mm średnicy) może pozostać niezauważone.
2. Galaktografia. Kontrast wprowadza się przez otwór smoczka w głównym kanale piersiowym, po którym wykonuje się mammografię. Metoda jest bardziej pouczająca, ale lepiej nie używać jej, jeśli podejrzewasz raka.
3. Ultradźwięki. Ujawnia się brodawczaków wewnątrzprzewodowych zlokalizowanych na dowolnej głębokości i odległości od brodawki, nawet jeśli ich rozmiar jest mniejszy niż 5 mm. Obowiązkowe badanie ultrasonograficzne węzłów chłonnych pachowych wykonuje się, aby nie przegapić ich reakcji na ewentualne złośliwe zwyrodnienie. Kontrolę ultradźwiękową stosuje się przy pobieraniu próbek z pachowej tkanki węzłowej chłonnej i guzów śródpłynnych do analizy histologicznej.
4. MRI Nowoczesna metoda diagnostyczna oparta na zastosowaniu pola magnetycznego. Informacyjny w odniesieniu do centralnych i mnogich obwodowych brodawczaków wewnątrzprzewodowych. Pomaga odróżnić je od raka piersi.

Ważne jest badanie cytologiczne wymazu z wypustki brodawkowej lub próbki biopsyjnej (materiału) pobranej podczas nakłucia. Pomaga w określeniu onkogenności wirusa brodawczaka ludzkiego. Wykrywanie nietypowych komórek sprawia, że ​​myślisz o onkologii.

Ponadto, wykonuje się badanie krwi dla markerów nowotworowych (CA 15-3), które określa obecność złośliwego procesu.

Co wykryto podczas kontroli

Po badaniu stwierdza się obrzęk, zaczerwienienie i zgrubienie skóry piersi w okolicy odpowiadającej lokalizacji uszkodzonego brodawczaka.

Przy ostrożnym obmacywaniu piersi lekarz znajduje guzek o elastycznej konsystencji, często w okolicach otoczki. Po naciśnięciu na kobietę zauważa ból, a od brodawki pojawiają się krwawe lub ropne wydzielina. Jednocześnie edukacja czasami maleje.

Podczas badania palpacyjnego pod pachami czasami pojawiają się powiększone i bolesne węzły chłonne. Jest to alarmujący objaw, który wymaga dalszych dogłębnych badań pacjenta.

Diagnostyka różnicowa

Rak piersi jest poważną chorobą wymagającą wykluczenia w procesie diagnostycznym. W tej złośliwej chorobie obserwuje się również krwawienie, można obmacać bolesne stwardnienia w gruczole sutkowym i nasilić regionalne węzły chłonne. Na USG i MRI, lekarz zobaczy nierówny i rozmyta kontur guza. W analizie podwyższania ESR we krwi może występować niedokrwistość i leukocytoza, dodatnie badanie krwi dla markerów nowotworowych. Biopsja ujawnia nieprawidłowe komórki.

Leczenie: chirurgia, leczenie

Najskuteczniejszym sposobem wykrywania gruczolaka brodawkowatego jest zabieg chirurgiczny. Najczęściej wykonywano sektorową resekcję piersi. W tym samym czasie usuwa się brodawczaka i część przewodu mlecznego, w którym się znajduje.

Podczas operacji chirurdzy pobierają próbki materiału do analizy histologicznej i cytologicznej. Przy najmniejszym podejrzeniu złośliwego procesu wykonuje się radykalną operację usunięcia całej zaatakowanej piersi poprzez rewizję (określenie stopnia przerzutów) pachowych węzłów chłonnych. Jeśli to konieczne, pacjentowi przepisuje się kursy chemioterapii i radioterapii.

W przypadku delikatnych interwencji używaj:

• elektrokoagulacja,
• laser do lokalnego działania na brodawczaki.

Można zastosować znieczulenie miejscowe lub znieczulenie ogólne - zależy to od objętości zabiegu i stanu pacjenta.

Leczenie lekami i ludźmi

Aby osiągnąć resorpcję nowotworów w kanałach mlecznych, za pomocą narkotyków lub popularnych receptur, jest to prawie niemożliwe. Mając nadzieję na terapię zachowawczą, w obawie przed operacją kobieta może stracić cenny czas, ponieważ proces ten często staje się złośliwy.

W okresie rehabilitacji po usunięciu brodawczaków wewnątrzprzewodowych należy:

• środki wzmacniające (Cropanol),
• przeciwutleniacze (na przykład przeciwutleniacz Vitrum).

Na tym etapie leczenia można stosować tradycyjną medycynę - preparaty ziołowe na bazie nagietka, szałwii, rumianku, w celu wzmocnienia odporności lokalnej.

Terapia witaminowa jest dozwolona tylko zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego, ponieważ istnieje ryzyko nawrotu podczas stosowania stymulantów.

Po oszczędnej operacji sektorowej kobieta powinna być pod nadzorem specjalisty od piersi i otrzymywać kurację dla mastopatii.

Prognozy leczenia, powikłania i konsekwencje

Kiedy w niektórych przypadkach ignoruje krwawe wydzielanie z brodawki, rozwija się niedojrzałe zapalenie sutka i pojawia się ropa. Ogólny stan kobiety znacznie się pogarsza.

Jeśli diagnoza zostanie wykonana na czas i wykonano sektorową resekcję gruczołu mlekowego, rokowanie jest korzystne. Najczęściej możliwe jest zachowanie kształtu piersi i możliwości karmienia piersią przyszłego dziecka.

Po usunięciu piersi kobieta może być zaburzona bólem i osłabieniem ramienia, ograniczenia ruchu w stawie barkowym po uszkodzonej stronie.

Zapobieganie

Ważne jest regularne odwiedzanie ginekologa i mammologa, przynajmniej raz w roku. Jest to szczególnie ważne nie tylko dla kobiet w średnim wieku, ale także dla wszystkich kategorii wiekowych.

Konieczne jest samodzielne zbadanie gruczołów mlecznych (w przypadku miesiączkujących kobiet zaleca się wykonywanie zabiegów mniej więcej w dziesiątym dniu cyklu, w przypadku osób starszych - raz w miesiącu). Lekarz nauczy cię, jak samodzielnie sprawdzać swoje piersi. Inspekcja obejmuje następujące punkty:

• ocena kształtu i wyglądu gruczołów mlecznych przy opuszczonych i podniesionych ramionach,
• uważne sondowanie piersi zgodnie z metodą wskazaną przez lekarza (najpierw w pozycji stojącej, a następnie w pozycji leżącej),
• sprawdzenie wypływu sutków po ściśnięciu palcami
• badanie pod pachą w celu oceny wielkości i stanu węzłów chłonnych.

Aby zapobiec chorobom gruczołów mlecznych, należy przestrzegać następujących zasad:

• kontynuuj laktację, właściwie eksponuj mleko matki,
• przyjmować hormonalne środki antykoncepcyjne tylko pod nadzorem lekarza ginekologa (wskazane jest monitorowanie poziomu estrogenów we krwi - ich wysoka zawartość jest niebezpieczna wskutek pojawienia się brodawczaków w kanałach piersiowych),
• terminowe leczenie chorób zapalnych narządów miednicy i wszelkich chorób współistniejących,
• prowadzić zdrowy tryb życia
• wyeliminować fizyczne i nerwowe przeciążenie.

Nawet operacja nie wyklucza możliwości nawrotu. Głównym zadaniem lekarza i pacjenta w okresie pooperacyjnym jest normalizacja poziomów hormonalnych i stymulacja układu odpornościowego.

Brodawczak śródprzedsionkowy gruczołów mlecznych odnosi się do formacji o wysokim ryzyku onkologicznym. Dlatego pojawienie się nawet niewielkiego rozładowania ze sutków, bólów klatki piersiowej, deformacji, zagęszczonych obszarów lub guzków w tkance jest poważnym powodem do natychmiastowego kontaktu z mammologiem. Nowoczesne metody diagnostyczne pomogą ustalić prawidłową diagnozę, a z czasem operacja chirurgiczna zapobiegnie rozwojowi raka, zachowa zdrowie i życie.

Patofizjologiczne podstawy nowotworzenia

Geny ludzkie są bardzo ważne w patogenezie nowotworów. Opisano kilka typów dziedzicznych mutacji genu, które prowadzą do rozwoju brodawczaka wewnątrzprzewodowego, który następnie szybko ulega malignie. Obecnie istnieją metody identyfikacji tych zmian nawet u zdrowych pacjentów, co pozwala przewidzieć ryzyko rozwoju patologii w ich przyszłości. Takie mutacje mogą również występować sporadycznie pod wpływem czynników środowiskowych:

• narażenie na działanie chemikaliów (aromatyczne węgle heterocykliczne, aminy),
• palenie
• promieniowanie jonizujące
• efekt wirusów.

Ciało ludzkie opracowało mechanizmy znajdowania i korygowania tych naruszeń. Dzieje się tak zarówno na poziomie genetycznym (naprawa DNA), jak i na poziomie komórkowym. W tym ostatnim przypadku główną rolę odgrywa układ odpornościowy, który jest w stanie rozpoznać "zmutowane" komórki jako obce i szybko je zniszczyć. Dlatego ważną rolę odgrywa stopień użyteczności funkcjonalnej. W przypadku niedoboru odporności spowodowanego zarówno wadami wrodzonymi, jak i nabytymi patologiami wzrasta ryzyko rozwoju nowotworów, w tym brodawczaka śródpiersia.

Endogenne przyczyny brodawczaka wewnątrzprzewodowego

Ponieważ tkanka piersi jest regulowana przez wiele hormonów, nagłe zmiany ich stężenia we krwi mogą prowadzić do zmian opisanych powyżej w materiale genetycznym komórek. Często kobiety z brodawczakiem wewnątrzprzewodowym mają następujące patologie lub stany:

• zapalenie jajnika,
• zapalenie przydatków,
• otyłość
• zaburzenia czynności jajników o różnych etiologiach,
• przedłużone niekontrolowane stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych,
• aborcje.

Brodawki zwykle rozwijają się na tle mastopatii włóknisto-torbielowatej u pacjentów. Przejawia się to w rozszerzaniu i deformowaniu kanałów.

Etapy rozwoju guza

Główną różnicą między komórką "zmutowaną" a komórką normalną jest zdolność do nieograniczonej separacji i brak mechanizmów inaktywacji. Dzieje się tak, ponieważ specjalne sekcje DNA komórki są aktywowane - protoonkogeny, a ich regulatory (geny supresyjne) są niszczone lub znajdują się w stanie nieaktywnym funkcjonalnie. Ten proces nazywa się unieśmiertelnieniem komórki. Przestają pełnić swoje podstawowe funkcje i zaczynają pracować tylko nad dalszym reprodukcją i dystrybucją.W tym samym czasie komórki tracą swoje mechanizmy kontroli wstecznej przez ciało i przestają reagować na jego sygnały, które są przenoszone przez specjalne cząsteczki aktywne biologicznie.

Połączenie tych zmian prowadzi do pierwszego etapu procesu onkologicznego - hiperplazji tkanek. Morfologicznie "zmutowane" komórki są nadal bardzo podobne do normalnych, ale już różnią się znacznie funkcjonalnie od nich. Na tym etapie jest bardzo trudno wykryć guz ze względu na jego rozmiar, który rzadko przekracza 1 mm.

Brodawczak intradukcyjny odnosi się do drugiego etapu rozwoju - łagodnego guza. Wtedy mogą pojawić się pierwsze symptomatyczne objawy związane ze wzrostem nowotworu. Struktura guza zmienia się, pojawiają się przestrzenie, które szybko wypełniają się sekretem zmienionych komórek.

W przypadku braku odpowiedniego leczenia w czasie (ta luka jest bardzo zmienna) dochodzi do dysplazji komórek. Stają się one mniej stabilne, ich struktura wewnętrzna i zmiana funkcjonowania. Ostatnim krokiem w procesie złośliwym jest pojawienie się zdolności przerzutów i kiełkowania w tkankach wewnętrznych.

Klasyfikacja i typy brodawczaka wewnątrzprzewodowego

Brodawki intradukcyjne mogą rozwinąć się w dowolnej części układu przewodowego gruczołu sutkowego. Ale w zależności od lokalizacji są one podzielone na dwie grupy:

• centralny - cystadenomas znajdują się w regionie otoczki. Zwykle są samotni (w liczbie pojedynczej) i znacznie rzadziej przechodzą do procesu złośliwego.
• obwodowe - brodawczaki występują w dowolnej obwodowej części przewodów piersiowych. Dość często są liczne i często nawracają na raka brodawkowatego.

Obraz kliniczny z brodawczakami wewnątrzprzewodowymi

Przez długi czas brodawczak nie przeszkadza pacjentowi. Można go wykryć tylko przy dokładnym badaniu palpacyjnym gruczołu mlekowego, zwłaszcza jeśli znajduje się on w okolicy okołoocznej. Nie zaobserwowano zewnętrznych zmian w kształcie narządu lub skóry nad formacją.

Najczęściej pierwszym objawem brodawczaka wewnątrzprzewodowego jest pojawienie się wydzieliny o innej naturze, które nasilają się po naciśnięciu gruczołu sutkowego. Sekret może być czerwony (z pojawieniem się krwi), biały, zielony (z dodatkiem infekcji bakteryjnej) lub przezroczysty. Występuje również ból w rozwoju nowotworu, który jest nasilany przez naciskanie lub noszenie ciasnych ubrań.

Najłatwiej jest dotknąć guza, jeśli znajduje się on w pobliżu otoczki. W tym przypadku istnieje mały elastyczny węzeł. Jego rozmiar może się zmniejszyć po kliknięciu i podświetleniu pewnej ilości tajemnicy.

Czasami rozwija się stan zapalny nowotworu i otaczającej tkanki. W takim przypadku obserwuje się następujące objawy:

• wzrost całkowitej temperatury ciała
• ostra bolesność narządów
• zaczerwienienie skóry na piersi,
• obrzęk otaczających tkanek, powiększenie piersi,
• zmiany w wydzielinach (kolory i tekstury).

Przyczyny brodawczaka śródpiersia piersi

Brodawczak śródprzedsionkowy gruczołu sutkowego, podobnie jak większość zaburzeń, rozwija się z powodu zaburzeń hormonalnych w ciele kobiety.

Rozwój brodawczaka może wywoływać dysfunkcje jajników, procesy zapalne w nich, otyłość wskutek braku równowagi hormonalnej, choroby zakaźne przydatków, stały stres.

Kobiety niebędące w ciąży są najbardziej narażone na rozwój brodawczaka gruczołu mlekowego, zwłaszcza palaczy. Rzadziej zdiagnozowano chorobę i poród, kobiety niepalące karmione piersią i stosowały hormonalne środki antykoncepcyjne.

Często rozwój brodawczaków występuje w strefie rozwoju chorób piersi. Po chorobach kanały w gruczołach zwiększają się, co zwiększa ryzyko rozwoju torbielowatych.

Objawy brodawczaka śródpiersia piersi

Śródbłonkowy brodawczak gruczołu sutkowego przejawia się we wczesnych stadiach wypisu z brodawki sutkowej, co powinno być pierwszym alarmującym sygnałem dla kobiety. Początkowo niewielka ilość półprzezroczystej, krwawej lub lekko żółtej cieczy jest wydalana ze smoczka. Jeżeli wyładowanie jest zielone lub ciemnożółte, może to wskazywać na infekcję w przewodzie.

Możliwe jest określenie rozwoju patologii podczas samobadania piersi (metodą palpacyjną), ale ta metoda pozwala ujawnić tylko duże nowotwory lub te, które rozwijają się w głównym kanale.

W obszarze otoczki można znaleźć elastyczny węzeł, który ma zaokrąglony kształt, jeśli naciśniesz na taki węzeł, wtedy pojawi się ból.

Wraz z rozwojem procesów zapalnych w miejscu guza, węzeł staje się bardziej gęsty, a otaczająca tkanka pęcznieje.

Rozpoznanie brodawczaka śródpiersia piersi

Śródtarczkowy brodawczak gruczołu sutkowego może być rozpoznany na podstawie badania (ze zbyt dużymi nowotworami), po wynikach dodatkowych badań (USG, RTG, mammografia itp.).

Podczas badania, mammolog może określić guz po badaniu palpacyjnym, ale aby potwierdzić diagnozę, konieczne jest zbadanie wydzieliny z brodawki sutkowej.

Jeśli wyniki testu potwierdzą rozwój złośliwego procesu, pilnie zaplanowane są konsultacje i dalsze badania onkologa.

Aby potwierdzić rozwój brodawczaka, lekarz może zalecić następujące badania:

• USG sutka,
• mammografia
• ductography,
• rezonans magnetyczny,
• biopsja.

Ductography pozwala określić parametry, które mogą pomóc chirurgowi podczas operacji - rozmiar, lokalizację guza.

Przed duktografem nie należy masować piersi ani odciągać mleka.

Inne metody diagnostyczne pomagają odróżnić łagodny proces od złośliwego.

Leczenie brodawczaka wewnątrzprzewodowego piersi

Brodawczak śródprzedsionkowy gruczołu sutkowego jest uważany za stan przedrakowy, dlatego leczenie całkowicie za pomocą tradycyjnej medycyny lub leków jest całkowicie wykluczone.

Jedną z opcji leczenia tej patologii jest operacja.

Usunięcie nowotworu następuje po resekcji sektorowej. Operacja ta polega na usunięciu tych tkanek piersi, które mają przewody z patologią.

Operacja brodawczaka śródpiersia piersi

Brodarczek intradukcyjny gruczołu sutkowego podlega wyłącznie leczeniu chirurgicznemu. Kiedy brodawczak jest przypisany do resekcji sektorowej.

Operacja ta polega na usunięciu patologicznych przewodów i tkanek.

Operację przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym (novokaina lub lidokaina). Znieczulenie ogólne jest przepisywane na nowotwory, które nie są namacalne i widoczne tylko w ultrasonografii lub mammografii, a także w przypadku alergii na leki do znieczulenia miejscowego, lub jeśli resekcja jest częścią operacji oszczędzającej narządy.

Najpierw chirurg zaznacza linię nacięcia i rozcina ją, następnie usuwa się guz, podejmuje się kroki w celu zatrzymania krwawienia, a szwy reguluje się w taki sposób, aby nie powstawały wnęki.

Usunięty odcinek gruczołu sutkowego jest koniecznie wysyłany do badania histologicznego (zwykle w ciągu 20-30 minut, wynik jest już gotowy) w celu wykrycia komórek nowotworowych.

Usunięcie brodawczaka śródpiersia gruczołu sutkowego

Wewnątrz brodawczaka przewodowego gruczołu sutkowego usuwa się nacięcie wzdłuż krawędzi otoczki. Po nacięciu chirurg bada przewody mleczne i usuwa rozszerzone i zmodyfikowane, wraz z brodawczakiem i skrzepami krwi. Jeśli na brodawce pojawi się brodawczak, chirurg, jeśli to możliwe, usuwa go łagodnie (metoda koagulacji lub laser).

Po usunięciu guza jest on wysyłany do badania histologicznego w celu wykluczenia procesu złośliwego.

Jeśli komórki rakowe zostaną wykryte w guzie, zalecana jest chemioterapia lub radioterapia.

Teraz, podczas usuwania brodawczaków, chirurdzy próbują osiągnąć efekt estetyczny, nakładając szew kosmetyczny na ranę, która nie pozostawia po sobie śladu operacji.

Przyczyny brodawczaka śródpiersia piersi

Czynnikiem determinującym rozwój brodawczaków wewnątrzprzewodowych jest nierównowaga hormonalna. Rozwój brodawczaka śródpiersia gruczołu mlekowego może być wywołany wszelkimi zmianami w homeostazie hormonalnej: dysfunkcją jajników, zapaleniem jajnika, zapaleniem przydatków, aborcją, otyłością, stresem itp. Kobiety zagrożone rozwojem brodawczaka śródpiersia gruczołu sutkowego nie palą, palą. W mniejszym stopniu rozwój nowotworów sutka jest podatny na leczenie u dzieci karmionych piersią za pomocą antykoncepcji hormonalnej.

Zasadniczo gruczolakowate brodawki rozwijają się na tle istniejącej mastopatii fibrocystycznej (sferoidalnej lub rozproszonej). W wyniku mastopatii dochodzi do lokalnego rozszerzenia przewodów gruczołu mlekowego, w którym dochodzi do wzrostu brodawek. Pacjenci z brodawczakiem śródpiersia gruczołu sutkowego często mają w rodzinie historię zmian nowotworowych gruczołów sutkowych o złośliwej lub łagodnej naturze.

Leczenie i zapobieganie brodawczakowi śródpiersia gruczołu sutkowego

Ponieważ brodawczak śródpiersia odnosi się do zmian przedrakowych gruczołu sutkowego, tylko chirurgiczne taktyki są pokazane w odniesieniu do niego. W przypadku torbielowatego brodawczaka wykonuje się sektorową resekcję gruczołu mlekowego, podczas którego usuwa się tkanki ze zmienionymi kanałami. Zwykle zabieg wykonywany jest przez nacięcie okołooczodołowe, co dodatkowo nie wpływa na wielkość i kształt piersi oraz eliminuje konieczność wykonywania mammaplastyki. Po wykryciu raka brodawkowatego wewnątrznaczyniowego wskazana jest radykalna mastektomia.

Aby zapobiec rozwojowi brodawczaka śródpiersia gruczołu mlekowego umożliwia regularne badanie mammologiczne, w odpowiednim czasie leczenie zapalenia sutka, zapalnych i zaburzeń dyshormonalnych żeńskich narządów płciowych. W celu wczesnego wykrycia zmian nowotworowych zalecana jest systematyczna samokontrola, w tym badanie palpacyjne gruczołów sutkowych.

Rodzaje patologii

Zgodnie z lokalizacją brodawczak śródpiersia dzieli się na:

• centralny, położony w obszarze otoczki,
• obwodowe, które znajduje się w obszarze zrazikowatym.

Struktura obu rodzajów edukacji jest identyczna. Guz jest również pojedynczy i wielokrotny, osiąga rozmiar małego grochu do orzecha.

To właśnie mnogie brodawki wewnątrzprzewodowe stanowią szczególne zagrożenie i mają skłonność do złośliwej degeneracji.

Testy diagnostyczne: USG piersi, mammografia i inne metody

Rozpoznanie brodawczaka wewnątrzprzewodowego jest niezwykle ważne. Konieczne jest odróżnienie tego nowotworu od nowotworów złośliwych. W tym celu wykorzystuje się szereg badań:

Ultradźwięki. Ultradźwięki pozwalają zidentyfikować strukturę i naturę guza, a także określić jego dokładną wielkość.

Leczenie brodawczaka dokanałowego: chirurgia, leki

Główną metodą leczenia brodawczaka wewnątrzprzewodowego jest resekcja sektorowa. Metoda ta polega na usunięciu zmodyfikowanych przewodów za pomocą chirurgicznego skalpela. Następnie stosuje się ściegi. Operacja nie jest traumatyczna i nie wycina znacznej ilości tkanki, więc kształt piersi pozostaje. Rehabilitacja odbywa się w jak najkrótszym czasie. W tym samym czasie za pomocą narkotyków.

Leczenie farmakologiczne

Leki są stosowane jako dodatkowa metoda leczenia, często są przepisywane w okresie pooperacyjnym. To pokazuje korektę tła hormonalnego, aby zapobiec ponownemu pojawieniu się guza. W niektórych przypadkach przepisane złożone doustne środki antykoncepcyjne (składające się z dwóch składników - estrogenu i progesteronu) lub czystych progestagenów (zawierają tylko progesteron). Pierwsza obejmuje:

Progestyny ​​są często przepisywane w postaci miejscowych aplikacji, które są wykonywane przy użyciu żelu Progestogel, a także przepisanych leków do podawania doustnego, na przykład Dufaston, Urgentane.

Jako terapię wspomagającą przedstawiono leki homeopatyczne, które mają korzystny wpływ na tło hormonalne, a także poprawiają stan tkanek gruczołów sutkowych. Leki te obejmują:

Często, oprócz stymulowania układu odpornościowego, lekarz przepisuje kompleksy witaminowe.

Tradycyjne metody leczenia

Nie stosuje się tradycyjnych metod leczenia brodawczaka dokanałowego, jednak terapia ta jest stosowana jako pomocnicza metoda zapobiegania nawrotom wykształcenia i wzmocnienia ciała kobiety po zabiegu chirurgicznym.

Najbardziej skuteczne przepisy:

1. Napar w celu zwiększenia odporności. Potrzebne będą suche surowce Hypericum, oregano i mięty. Aby przygotować:
   • wszystkie składniki do infuzji muszą być pobrane w równych ilościach i wymieszane,
   • 1 łyżka. l mieszaninę należy umieścić w słoiku i wlać 300 ml wrzącej wody, szczelnie zamknąć pokrywką i pozostawić na godzinę,
   • następnie ciecz należy przefiltrować i pobrać 2 razy dziennie, 0,5 filiżanki na dwa tygodnie. Nie należy używać tego narzędzia podczas przyjmowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych.
2. Nalewka do regulacji tła hormonalnego z efektem przeciwnowotworowym:
   • Ten środek będzie wymagał trzęsawiska. Surowce muszą być dokładnie zmiażdżone i wziąć w ilości 1 łyżki. l., umieszczony w szklanym pojemniku,
   • Wlać 250 ml wódki i wymieszać łyżkę
   • pozostaw na 3 dni w ciemnym miejscu
   • odcedź i weź 20 kropli 1 raz dziennie 20 minut przed posiłkiem przez 20 dni.
3. Infuzja, stabilizujące tło hormonalne:
   • potrzebujesz szałwi, który ma doskonałe właściwości dla różnych zaburzeń związanych z poziomem estrogenu i progesteronu we krwi,
   • 1 łyżka. l surowce muszą wlać 400 ml wrzącej wody i pozwolić parzyć przez co najmniej godzinę,
   • następnie oddzielić płyn od trawy i zająć ćwiartkę 2 razy dziennie na pół godziny przed posiłkiem przez co najmniej 10 dni.

Rokowanie i powikłania

Prognozowanie leczenia brodawczaka dokanałowego jest dobre, jeśli podejdziemy do terapii w sposób terminowy i kompleksowy. Jeśli formacja jest wielokrotna, istnieje wysokie ryzyko złośliwego zwyrodnienia, które jest obarczone niebezpiecznymi konsekwencjami. Jeśli istnieją wątpliwe obszary, lekarz wykonuje dodatkową biopsję w celu określenia nietypowych komórek. Jeśli jakikolwiek został znaleziony, leczenie jest poddawane przeglądowi. Rozpoczęte etapy tej choroby mogą prowadzić do tego, że kobieta straci swoją pierś i nie obejdzie się bez implantu.

Środki zapobiegawcze

Głównym środkiem zapobiegawczym jest terminowe wyeliminowanie wszystkich zaburzeń hormonalnych. Aby zdiagnozować takie schorzenia, należy co najmniej raz w roku odwiedzać mammologa i ginekologa.

Dodatkowe środki zapobiegawcze:

• USG gruczołów mlecznych co najmniej 1 raz w roku,
• rzucenie palenia
• terminowe leczenie chorób gruczołów mlecznych, w tym mastopatia,
• aktywny tryb życia
• profilaktyczne spożycie witamin
• regularne i prawidłowe żywienie.

Ponadto, raz w miesiącu każda kobieta powinna przeprowadzić samokontrolę gruczołów mlecznych. Powinno to nastąpić w ciągu pierwszych kilku dni po zakończeniu miesiączki. Konieczne jest również badanie węzłów chłonnych pachowych, aw obecności fok nie zaleca się opóźniania wizyty u lekarza.Każdy segment powinien zostać zbadany. Wskazane jest również, aby nie zapomnieć zbadać gruczołów przed lustrem na obecność widocznych zmian i odkształceń.

Tak poważna, łagodna formacja, jak brodawczak śródpiersia gruczołu sutkowego, nie powinna być niedoceniana. Pomimo charakteru nowotworu ma on tendencję do odradzania się, które należy brać pod uwagę nawet przy najmniejszym podejrzeniu choroby i szukać pilnej pomocy medycznej w celu postawienia diagnozy.

Metody diagnostyczne

Badanie pacjenta musi się rozpocząć od historii pobrania. Ważne jest, aby dokładnie ustalić, kiedy zaczęły się pierwsze objawy patologii. Musisz również zapytać, czy w bliskich krewnych pacjenta były jakieś przypadki raka piersi. Badanie wszystkich pacjentów z podejrzeniem nowotworu powinno być przeprowadzone przez doświadczonego mammologa. Prowadzi badanie i palpację gruczołów mlecznych, a także natychmiast kieruje go do przeprowadzenia mammografii. Dodatkową metodą w pierwszym etapie diagnozy jest badanie cytologiczne wydzieliny z klatki piersiowej. Ten test pozwala wykryć zmiany w wydzielaniu charakterystyczne dla raka lub infekcji bakteryjnej.

Pacjent laboratoryjny przechodzi ogólne i biochemiczne badania krwi. Szczególnie ważna jest definicja markera raka dla raka piersi SA 15-3. Dzięki temu, bez biopsji, możliwe jest wyłączenie złośliwego procesu z dużym prawdopodobieństwem.

Po określeniu lokalizacji guza, przepisuje się USG, a następnie obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI). Ductografia ma również dużą wartość informacyjną - badanie o kontrastującej strukturze i drożności przewodów piersiowych. Dodatkowo umożliwia ustalenie lokalizacji brodawczaków, co dostarcza ważnych informacji do planowania interwencji.

Obowiązkowe postępowanie w przypadku podejrzanej diagnozy - biopsja nowotworu. Dalsze badania pozwalają nie tylko określić dobrą jakość guza, ale także określić jego typ histologiczny. Przewiduje się prognozę przebiegu choroby dla pacjenta i wybór możliwych taktyk leczenia.

Taktyka leczenia brodawczaka dokanałowego

Po rozpoznaniu brodawczaka śródpiersia gruczołu sutkowego, a także lokalizacji nowotworu, pacjentom proponuje się radykalne leczenie - operację usunięcia wszystkich zmodyfikowanych tkanek. Niestety żadna inna metoda nie ma takich wskaźników wydajności.

Wielu pacjentów ma pewien lęk przed możliwymi zmianami estetycznymi w gruczole sutkowym. Dlatego lekarz powinien wyjaśnić, że w tej patologii stosuje się operację oszczędzania narządów, w której chirurg usuwa tylko niewielką część, na którą ma wpływ proces patologiczny.

Przed zabiegiem chirurg musi wyjaśnić pacjentowi planowaną interwencję. Sprawdza się obecność alergii na leki i przeprowadza się ogólne badanie stanu funkcjonalnego organizmu (EKG, ultrasonografia narządów jamy brzusznej, chemia krwi, koagulogram, prześwietlenie klatki piersiowej).

Procedura chirurgiczna

Przeważającym wariantem operacji jest sektorowa resekcja gruczołu mlekowego. Jego istotą jest to, że część ciała jest usuwana w postaci sektora, który zawiera patologicznie zmienione tkanki. Operację przeprowadza się zwykle w znieczuleniu ogólnym (z wyjątkiem przypadków, gdy guz znajduje się bezpośrednio pod otoczką otoczki).

Interwencja rozpoczyna się od faktu, że chirurg pod kontrolą USG za pomocą specjalnego ołówka nakreśla skórę w celu przyszłego nacięcia skóry. Następnie tkanki są cięte wzdłuż dwóch promieniowych linii promieniowo od otoczki. Następnie chirurg wykonuje kolejne nacięcie od 2 cm od krawędzi guza do granicy mięśnia piersiowego piersiowego. Po oddzieleniu skóry od sąsiednich tkanek i wykonaniu hemostazy, guz zostaje usunięty. Jej próbka jest koniecznie wysłana do badania histologicznego.

Zanim rana zostanie zamknięta, krwotok zostaje ponownie zatrzymany przez elektrokoagulację naczyń i rehabilitację pola operacyjnego. Chirurg zamyka i szyje ranę warstwami. Pamiętaj, aby umieścić drenaż na kilka dni.

Okres pooperacyjny

Po operacji konieczne jest przepisanie leków przeciwbakteryjnych w celu zapobiegania infekcji bakteryjnej. Zaletą tego są cefalosporyny trzeciej generacji - ceftriakson, cefepim, cefuroksym. Czas trwania leczenia wynosi zwykle od 5 do 7 dni.

W tym okresie pojawiają się także dane z badania histologicznego. Po potwierdzeniu rozpoznania nie jest konieczne dalsze leczenie. Jeśli zostanie wykryty złośliwy proces, pacjent jest kierowany do dodatkowej diagnostyki i konsultacji do onkologa.

W razie potrzeby, pacjent po pewnym czasie od interwencji (zwykle kilka miesięcy), możliwe jest wykonanie zabiegu kosmetycznego w celu przywrócenia wyglądu gruczołu sutkowego.