W ostatnich dekadach ostre niszczycielskie zapalenie trzustki (RTO) jest jednym z najbardziej palących problemów w chirurgii jamy brzusznej, szczególnie w jej skomplikowanych formach.
Zgodnie z wnioskami czołowych ekspertów z różnych krajów i na podstawie statystyk WHO obserwuje się tendencję do zwiększania liczby pacjentów młodych i w średnim wieku z ostrym zapaleniem trzustki. Jest to przyczyną nie tylko problemów medycznych, ale także społeczno-ekonomicznych, ponieważ dotyka głównie ludności pracującej.
Wzrost częstości występowania jest spowodowany, z jednej strony, cechami diety, zwiększeniem nadużywania alkoholu i jego substytutów, częstością występowania kamicy żółciowej, a w konsekwencji wzrostem bezwzględnej liczby pacjentów, az drugiej strony poprawą klinicznej, laboratoryjnej i instrumentalnej diagnozy choroby.
Wśród czynników etiologicznych ostrego zapalenia trzustki najbardziej istotne są choroba kamicy żółciowej i zatrucie alkoholem.
Kiedy mechaniczna niedrożność żółci dostanie się do dwunastnicy, może dostać się do przewodu trzustkowego, który aktywuje sok trzustkowy. Fakt ten prowadzi do zniszczenia przewodu trzustkowego i rozwoju martwicy miąższu.
W wyniku zatrucia alkoholem dochodzi do gwałtownego naruszenia metabolizmu tłuszczów, rozwija się pierwotna hiperlipidemia, która odgrywa ważną rolę w patogenezie ostrego zapalenia trzustki. Narusza się metabolizm przezfrakcyjny, a alkohol działa toksycznie na ścianę naczyń krwionośnych.
Przyczyną rozwoju ostrego zapalenia trzustki mogą być również urazy trzustki, operacje brzuszne, infekcje (zwłaszcza u dzieci). Ponadto zapalenie trzustki może rozwijać się jako powikłanie różnych chorób, którym towarzyszą zaburzenia mikrokrążenia. Należą do nich szok o różnych etiologiach, zmianach hormonalnych, nadmiernym stosowaniu leków, nowotworach trzustki.
Ostremu niszczącemu zapaleniu trzustki, pomimo wielu nowoczesnych metod korekcji, towarzyszy dość wysoka śmiertelność (30-80%). Nasilenie i rozpowszechnienie patologicznego procesu w CCF zależą od kombinacji czynników patogenetycznych, stopnia uszkodzenia komórek groniastych, ilości wydzielanej cytokinaz, stopnia aktywacji proteaz i stanu funkcjonalnego trzustki.
W literaturze istnieje pojęcie kliniczne i teoria patogenezy UDP, opracowana przez V.S. Saveliev i wsp. Wyróżnili następujące postanowienia:
- Wiodąca rola patobiochemiczna w rozwoju choroby należy do lipolitycznych i proteolitycznych układów enzymów trzustkowych, kallikreiny-kininy, plazmin, trombiny, a także układu współczulno-nadnerczowego,
- Toksyczności trzustkowej towarzyszą głębokie zaburzenia hemodynamiki centralnej i obwodowej,
- ogniska nekrozy trzustkowej i zapalna reakcja demarkacyjna są głównie aseptyczne.
Do fazy enzymatycznej, która trwa w pierwszym tygodniu po wystąpieniu choroby i towarzyszy jej aseptyczna martwica, charakteryzuje się rozwojem szoku trzustkowego i niewydolnością wielonarządową spowodowaną ciężkim zatruciem i poważnymi zaburzeniami hemodynamicznymi.
Wraz z rozwojem fazy reaktywnej z powstawaniem sekwestru wyniki mogą zależeć od dodania infekcji. Charakteryzuje się występowaniem ropnych powikłań aż do sepsy.Wiadomo, że powikłania ropne występują w 40-70% przypadków, a śmiertelność jest 2-3 razy większa niż w sterylnej martwicy trzustkowej i wynosi 70-85%.
Zaangażowanie włókna pozaotrzewnowego w ten proces jest ważną przyczyną rozwoju ciężkich postaci choroby. Zauważono również, że wraz ze wzrostem liczby dotkniętych anatomicznych stref tłuszczu pozaotrzewnowego zaobserwowano wzrost śmiertelności wśród pacjentów, którzy zmarli w wyniku wstrząsu trzustkowego i powikłań ropno-septycznych.
Dalszy rozwój problemu ropnych komplikacji martwicy trzustkowej ma nie tylko znaczenie naukowe, ale jest także praktyczną koniecznością. W tym kierunku wskazane jest ulepszenie techniki interwencji chirurgicznych.
Obecnie weryfikacja skali nekrozy w gruczole i przestrzeni zaotrzewnowej odbywa się głównie za pomocą ultrasonografii i tomografii komputerowej.
Pod wieloma względami taktyczne podejście do chirurgicznego leczenia pacjentów opiera się na istniejącym uszkodzeniu trzustki, jamy brzusznej i przestrzeni pozaotrzewnowej. Jednocześnie nie ma indywidualnej prognozy dotyczącej możliwych sposobów dalszego rozprzestrzeniania się procesu patologicznego.
W zależności od lokalizacji początkowego uszkodzenia układu przewodów trzustki, określiliśmy możliwości pokonania tkanki przestrzeni zaotrzewnowej i wydaje się, że istotny jest dalszy rozwój tego obszaru badań.
Rozpoznanie ostrego zapalenia trzustki opiera się na gromadzeniu anamnestycznych danych, prowadzeniu laboratoryjnych metod badawczych. Na podstawie metod pośrednich stosuje się badanie rentgenowskie dróg żółciowych, żołądka, dwunastnicy, przełyku przełykowego i ultrasonografię narządów jamy brzusznej.
Rozpoznanie potwierdzają specjalne metody badań, w tym endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna, laparoskopia, tomografia komputerowa.
Objętość martwicy trzustki (kryterium patologiczne) ocenia się przez określenie objawów klinicznych i laboratoryjnych zatrucia, które obejmują wskaźniki hemodynamiczne, diurezę, leukocytozę, peptydy o średnim ciężarze cząsteczkowym w osoczu, ogólnoustrojową niedotlenienie i ogólnoustrojową przepuszczalność naczyń, wskaźniki immunologiczne - zawartość limfocytów T, stężenie interleukiny, fagocytokarynę i inne swoiste markery martwicy (methemalbumina, fosfataza alkaliczna, fibronektyna, precalcytonina, czynniki wzrostu hepatocytów), rentgen oznaki zniszczenia, ultradźwięki (US), tomografia komputerowa (CT), metody bezpośrednie (laparoskopowe lub śródoperacyjnie).
Dynamikę rozwoju patologicznego procesu w trzustce z destrukcyjnym zapaleniem trzustki ustala się za pomocą ultrasonografii i tomografii komputerowej. Ich zastosowanie znacznie poprawia diagnozę ostrego zapalenia trzustki i jest "złotym standardem" w diagnostyce zapalenia trzustki i jej powikłań. Informatywność ultrasonografii według różnych autorów wynosi 92-94,5%.
Aby określić częstość występowania patologicznego procesu w trzustce i włóknie paraprakreatycznym, stosuje się angiograficzną tomografię komputerową. Rezonans magnetyczny zapewnia jaśniejszą wizualizację obszarów gromadzenia się płynu w miąższu trzustki i tkance paraprokwarycznej.
Badanie RTG jamy brzusznej pozwala na określenie poziomu płynu w projekcji owrzodzenia dwunastnicy, objawu "pętli pracy", objawu "wyciętej" lub "odciętej" pętli okrężnicy, zwiększenia dystansu między żołądkiem a okrężnicą poprzeczną, ciemnienia górnej połowy jamy brzusznej, przesunięcia żołądka zawierającego gaz naprzód
Endoskopowa cholecystopankreatografia wsteczna umożliwia uzyskanie szczegółowego obrazu rentgenowskiego przewodu rurowego gruczołu z charakterystycznymi zmianami patologicznymi. Selektywna angiografia pnia trzewnego (celiaography) trzustki w ostrym zapaleniu trzustki ujawnia oznaki zaburzeń przepływu krwi tętniczej w naczyniach zaopatrujących trzustkę.
Z ogólnego badania krwi można zidentyfikować leukocytozę, przesunięcie formuły leukocytów w lewo. Wskaźnik zatrucia leukocytami wzrasta w pierwszych dniach choroby, a następnie stopniowo zmniejsza się do normy. Z reguły im twardsza jest postać martwicy trzustki, tym wolniej spada.
We krwi i moczu określa się wysoką amylazę. Hiperbilirubinemia, zwiększona aktywność aminotransferaz w połączeniu z azotemią wskazują na niewydolność nerek i wątroby. Z powodu zgrubienia krwi możliwa jest wysoka zawartość erytrocytów i hemoglobiny. Wraz z rozwojem destrukcyjnych procesów zachodzących w trzustce dochodzi do kwasicy, zmniejsza się zawartość chlorków i sodu.
W ostatnich latach naukowcy zwrócili uwagę na genetyczną predyspozycję do ciężkich postaci choroby. Jednocześnie wykorzystuje się molekularne metody badań genetycznych w celu identyfikacji grup pacjentów, u których określa się skłonność do rozwoju ciężkich postaci ostrego zapalenia trzustki z powikłaniami septycznymi.
Wiele prac poświęconych jest identyfikacji polimorfizmu genu w przewlekłym i ostrym zapaleniu trzustki. Analizując czynniki wpływające na rozwój przewlekłego zapalenia trzustki, zidentyfikowano mutacje w genie mukowiscydozy (CFTR - transbłonowy konduktometr transfuzji mukowiscydozy), trypsynowy inhibitor wydzielania trzustki. W literaturze opisano inne mutacje w genach, które wpływają na stan trzustki - SPINK1 (inhibitor proteazy serynowej kazal typu 1), geny odpowiedzialne za syntezę dehydrogenazy alkoholowej i alfa-1-antytrypsyny. W rozwoju ciężkich postaci zapalenia trzustki autorzy zwracają uwagę na rolę polimorfizmu w genach TNF-2 i TNF-alfa (czynnik martwicy nowotworów) i IL-8. Opisano sposób określania ciężkości ostrego idiopatycznego zapalenia trzustki, w oparciu o wykrywanie mutacji heterozygotycznych w genach SPINK1, PRSS1 i CFTR.
W rozwoju ostrego zapalenia trzustki odnotowano udział cytokin, w szczególności IL-1, IL-6, IL-10, FAT (czynnik aktywacji płytek krwi). Udowodniono, że mają one duże znaczenie w początkowych stadiach choroby, a ich niski poziom wskazuje na słabą ostrość odpowiedzi zapalnej, która jest prognostycznie niekorzystna.
W celu oceny ciężkości stanu pacjenta stosuje się systemy prognostyczne oparte na danych klinicznych i laboratoryjnych. Jakościowa metoda przewidywania opiera się na indywidualności nasilenia ostrego zapalenia trzustki i polega na identyfikacji specyficznych markerów ciężkiego zapalenia trzustki.
Nowoczesne systemy obiektywnej oceny ciężkości stanu pacjenta są klasyfikowane w następujący sposób:
- Systemy, które oceniają stan zaawansowania pacjenta pod względem liczby i złożoności badań oraz metod leczenia wymaganych do jego wdrożenia (TISS).
- Metody oparte na zbieraniu obiektywnych wskaźników klinicznych i danych laboratoryjnych (APACHE, SAPS).
- Metody oparte na modelowaniu statystycznym (IPM)
System TISS (System oceny interwencji terapeutycznych) ocenia stopień zaawansowania stanu pacjenta pod względem liczby i złożoności badań i metod leczenia. Jednocześnie wszystkie środki diagnostyczne i terapeutyczne są podzielone na 4 grupy.
Pierwsza grupa obejmuje pacjentów wymagających obserwacji i opieki. Dla drugiej grupy pacjentów przewidziano środki zapobiegawcze. Trzecia grupa obejmuje pacjentów wymagających monitorowania i intensywnej opieki pielęgniarskiej. Pacjenci z czwartej grupy wykazywali intensywną opiekę przez zespół lekarzy i pielęgniarek.
Obecnie system ten służy do określania wymaganej liczby personelu pielęgniarskiego na oddziałach intensywnej opieki medycznej i prognozowania kosztów ekonomicznych.
Ocena stopnia zaawansowania choroby ARACNE II (Ostra fizjologia i chroniczna ocena zdrowia) obejmuje tworzenie kwalifikujących się grup pacjentów.Opiera się on na odtwarzaniu danych pomiarowych parametrów fizjologicznych i laboratoryjnych, które są wykonywane na wczesnym etapie pobytu pacjenta na oddziale intensywnej opieki medycznej.
Mannheim - indeks otrzewnowy został zaprojektowany specjalnie do przewidywania wyniku zapalenia otrzewnej. Skala ta, według różnych autorów, ma wysoką czułość i dokładność w ocenie nasilenia i rokowania choroby. W takim przypadku możliwa jest retrospektywna analiza przypadku, ponieważ wymaga to jedynie standardowych informacji.
Metoda obliczania nasilenie ostrego zapalenia trzustkiopracowany przez A.N. Scherbyuk (1991) jest dość prosty w użyciu i nie zajmuje dużo czasu. Ten system zaprojektowano w celu określenia okresów postu dla ostrego zapalenia trzustki.
We wcześniejszych pracach omówiliśmy zagadnienia retrospektywnej oceny nasilenia zespołu ostrego prądu, wraz z opisem metody oceny nasilenia ostrego zapalenia trzustki. Ta ostatnia opiera się na analizie anatomicznej uwzględniającej kliniczne objawy choroby i modelowanie statystyczne z określeniem wieku osobnika, płci, obecności niewydolności narządów, zmian patologicznych w trzustce, procesów ropnej nekrozy w tkance zaotrzewnowej. Uwzględnia się przy tym częstość występowania zapalenia otrzewnej, czas jej trwania, charakter wysięku, a każdy wskaźnik ocenia się w punktach. Wyniki oceny nasilenia NDC odnotowano w protokole autopsji.
Dość powszechnym systemem zintegrowanej oceny ciężkości stanu pacjenta i rokowania ostrego zapalenia trzustki jest Skala Ransona. Zgodnie z nim, w zależności od liczby kryteriów, możliwe jest określenie odsetka umieralności w określonej grupie pacjentów.
System SAPS II (Uproszczona, ostra ocena fizjologiczna) zawiera kryteria, które obejmują parametry fizjologiczne, wiek, pilność przyjęcia, wcześniejsze choroby. System ten zapewnia oszacowanie prawdopodobieństwa zgonu bez uwzględnienia podstawowej diagnozy.
Zespół ogólnoustrojowej odpowiedzi zapalnej może być stosowany do przewidywania możliwych powikłań i wyników choroby, określenia stanu pacjenta.
Wskaźnik "uszkodzenia" jamy brzusznej służy do oceny ciężkości stanu pacjenta i skuteczności leczenia. Na podstawie uzyskanych danych śródoperacyjnych i instrumentalnych obliczono wskaźnik uszkodzenia trzustki, przestrzeni zaotrzewnowej i jamy brzusznej.
W początkowym okresie ostrego zapalenia trzustki leczenie ma na celu zatrzymanie ropnych procesów nekrotycznych w samej trzustce, zapobiegając zespołowi toksemii trzustkowej i zapobiegając dalszemu rozwojowi powikłań septycznych.
Leczenie zachowawcze prowadzi się na oddziale intensywnej terapii i intensywnej terapii. Receptę inhibitorów proteazy łączy się z użyciem leków cytotoksycznych, ponieważ hamują one syntezę białek. Być może skuteczne leczenie zapalenia trzustki za pomocą somatostatyny i jej analogów, zmniejszenie wydzielania trzustki, częstość powikłań i śmiertelność.
Znieczulenie osiąga się stosując przeciwskurczowe, nie-narkotyczne i narkotyczne środki przeciwbólowe. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji, zaleca się przerwanie niedowładu jelit poprzez wykonanie zaotrzewnowej blokady noworodkowej i stosowanie antybiotyków. Aby zmniejszyć częstość ropnych powikłań, pożądane jest zastosowanie terapii immunostymulującej.
Obecnie szeroko stosowana jest koncepcja "pękania" martwicy trzustki, która obejmuje stosowanie terapii antyenzymatycznej (oktreotyd), wydalanie toksyn enzymatycznych (wymuszona diureza, plazmafereza) i mikrouszkodzenie jamy brzusznej. Ta koncepcja jest ulepszana i ulega zmianom.Często stosowano regionalne transaortalne podawanie lewostronnej karnityny i sulodeksydu.
Kombinacja technik aferentnych i eferentnych jest uważana za optymalną, gdy możliwe jest osiągnięcie zerowej śmiertelności w leczeniu ciężkiego zapalenia trzustki.
W praktyce energia drgań ultradźwiękowych o niskiej częstotliwości jest stosowana do usuwania ognisk nekrozy w trzustce i włóknie parorecznosci po ich utworzeniu, ale przed rozwojem powikłań septycznych.
Zastosowanie galwanizacji trzustki w leczeniu zapalenia trzustki jest dobrze ugruntowane. Oznaki naruszenia ewakuacji wydzielin trzustkowych w ostrym zapaleniu trzustki są popychane do jednoczesnego zewnętrznego drenażu przewodu trzustkowego przy użyciu fibrogastroduodenoskopii.
Większość chirurgów uważa wczesne interwencje operacyjne w obszarach jałowej martwicy i niezakażonych nacieków za przeciwwskazania. Z nieskutecznością endoskopowych metod operacji wykazano laparotomię, której kulminacją było odwodnienie przewodu żółciowego wspólnego.
Ostre zapalenie trzustki, w zależności od czynnika etiologicznego, dzieli się (VS Saveliev i wsp., 1983) na dwunastnicze, cholecystogenne, kontaktowe, angiogenne, pourazowe, kryptogenne i inne.
W Stanach Zjednoczonych stosuje się klasyfikację (Atlanta, 1992) w zależności od objawów klinicznych, co sugeruje obecność następujących wariantów ostrego zapalenia trzustki: ostre zapalenie trzustki o umiarkowanym nasileniu, ostre zapalenie trzustki z ciężkim przebiegiem, ostre wydzielanie płynów, martwica trzustkowa sterylna i zakażona, ostra torbiel rzekoma, ropień trzustkowy.
Ostre zapalenie trzustki jest klasyfikowane według nasilenia (łagodne, umiarkowane, ciężkie, bardzo ciężkie). Częstość występowania ostrego zapalenia trzustki zależy od obecności lokalnych, częściowych i całkowitych postaci. Jednocześnie podkreślono okres zaburzeń hemodynamicznych (1-3 dni), funkcjonalną niewydolność narządów miąższowych (5-7 dni) i powikłania pooperacyjne (3-4 tygodnie).
Pomimo licznych czynników etiologicznych tylko w 60-80% przypadków ustalono prawdziwą przyczynę RBP. W innych przypadkach mówimy o "idiopatycznym" zapaleniu trzustki.
W fazach zmian morfologicznych ostre zapalenie trzustki dzieli się na obrzęk (surowiczy, surowiczy i krwotoczny), nekrotyczny (krwotoczny, tłuszczowy, mieszany) i ropne zapalenie trzustki (pierwotny ropień, wtórny ropień, zaostrzenie przewlekłego ropnego zapalenia trzustki).
Istnieją pewne różnice w różnych klinicznych i morfologicznych postaciach martwicy trzustki. W przypadku obrzęku trzustki zwiększa się wielkość trzustki. Staje się blada, "szklista". Badanie histologiczne wykazało obrzęk śródmiąższowy i wewnątrzkomórkowy, zmiany dystroficzne w komórkach groniastych.
W krwotocznej martwicy trzustkowej obserwuje się gwałtowny wzrost wielkości trzustki. I na początku mamy krwotoczne krwawienie otaczającego włókna. W miarę postępu choroby narząd staje się gęsty, niebiesko-czerwonawy, wzór struktury pozostaje tylko częściowo.
Badanie mikroskopowe wykazało wzrost skali martwicy miąższu gruczołowego z krwotocznym namaczaniem tkanki martwiczej. Na tym tle określa się autolityczne uszkodzenie ścian naczyń krwionośnych i objawy rozwoju lokalnego DIC.
W martwicy trzustkowej, rozwój ognisk nekrozy o różnych rozmiarach występuje głównie w miejscach gromadzenia się obojętnego tłuszczu. Ogniska tłustej martwicy trzustki pojawiają się najpierw w gruczole, a następnie rozprzestrzeniają się na obszary okołopęcherzykowe.
W martwicy trzustki, w przeciwieństwie do poprzedniej postaci, strefy rozpadu proteolitycznego charakteryzują się wyraźną leukotaksją.Obserwuje się intensywną migrację leukocytów polimorfojądrowych w ogniska uszkodzenia lipolitycznego tkanki groniastej i tkanki tłuszczowej.
Ze względu na udział w patologicznym procesie tkance tłuszczowej okołopęcherzowej dochodzi do zwiększenia granic destrukcji trzustki. Tkanki martwicze topią się tworząc ropnie, które są aseptyczne na początku procesu, a następnie nabierają charakteru bakteryjnego.
Kompleksowe badanie morfologiczne tkanki trzustkowej i przestrzeni zaotrzewnowej przy użyciu kontrastujących systemów przewodowych i naczyniowych w eksperymencie i klinice jest przedmiotem zainteresowania naukowego i praktycznego.
Zatem problem ostrego zapalenia trzustki nie traci na znaczeniu, pomimo osiągnięcia sukcesu w diagnozie i leczeniu. W praktyce często występują zakażone formy choroby, charakteryzujące się wysokim odurzaniem organizmu i rozproszone, bez wyraźnych granic, rozprzestrzenianie się infekcji w tkance zaotrzewnowej.
Wskazane jest bardziej dogłębne zbadanie ścieżek procesu patologicznego poza trzustką, biorąc pod uwagę fazę ich występowania. Ważne jest zbadanie genetycznych predyspozycji osobników do występowania ropnych nekrotycznych postaci choroby w korelacji z typem UDP.
Przejrzysta i kompletna analiza kliniczna i anatomiczna osób wewnętrznie przesiedlonych pozwoli na osiągnięcie wyższego poziomu opieki medycznej dla tej kategorii pacjentów.
A.K. Imaeva, T.I. Mustafin, I.A. Sharifgaliev
Co to jest
Pod niszczącym zapaleniem trzustki należy rozumieć zapalenie trzustki, jego tkanki umierają i już nie dochodzi do siebie. Organ puchnie i dosłownie zaczyna się pożerać. Patologia rozwija się z powodu zaburzeń procesów metabolicznych. Prowadzi to do awarii w pracy innych układów ciała, przede wszystkim przewodu pokarmowego.
Ostre, niszczące zapalenie trzustki rozpoczyna się od zwykłego zapalenia trzustki. Określone objawy zawsze to sygnalizują. Obecność patologii znacznie wpływa na funkcjonowanie ludzkiego układu nerwowego, aż do początku śpiączki. Bez leczenia choroba postępuje szybko iw pewnym momencie może prowadzić do nieodwracalnych następstw. Statystyki pokazują, że 25% pacjentów z martwicą trzustki (ostre niszczycielskie zapalenie trzustki) umiera.
Eksperci identyfikują kilka stadiów zapalenia trzustki:
- Enzymatyczny: w ciągu trzech dni rozwijają się zmiany martwicze w tkankach gruczołu. Enzymy trzustkowe są uwalniane z komórek, a błony komórkowe są niszczone przez fosfolipazę A.
- Reaktywny: trwa od drugiego do trzeciego tygodnia od początku choroby. Dalszy przebieg choroby zależy od reakcji organizmu na śmierć tkanek. Wynik będzie zależał od tego, czy nastąpi resorpcja nacieków, czy powstają cysty i ropnie.
- Sekwestracja. Według ICD-10 niszczycielskie zapalenie trzustki ma szyfr K85. Ten etap rozpoczyna się od trzeciego tygodnia od momentu rozwoju patologii i trwa kilka miesięcy. W tym okresie mogą pojawić się przetoki i torbiele, krwawienie wewnętrzne, zakażenie krwi. Jest to najbardziej niebezpieczny okres choroby, podczas którego śmierć jest możliwa.
Formy ostrego niszczącego zapalenia trzustki
Choroba ma trzy formy, które zależą od intensywności objawów i stopnia rozwoju:
- Toksemia: substancje toksyczne, które mają bakteryjne środowisko, przedostają się do krwiobiegu. Postać ta charakteryzuje się nudnościami, wymiotami i biegunką.
- Ropień Występuje, gdy dochodzi do gromadzenia się ropy w tkankach i narządach. Ropień może powstać zarówno w trzustce, jak iw sąsiadujących narządach.
- Następną formą destrukcyjnego zapalenia trzustki są ropne zmiany zarówno w samym narządzie, jak iw przestrzeni zaotrzewnowej.
Istnieje kilka czynników, które prowadzą do rozwoju tak groźnej choroby jak zapalenie trzustki. Najważniejsze z nich to: nadużywanie alkoholu i choroby pęcherzyka żółciowego.
- Nadmierne spożywanie napojów alkoholowych jest uważane za najczęstszą przyczynę rozwoju patologii. Z reguły choroba występuje u osób, które nadużywają alkoholu od pięciu do piętnastu lat. Istnieją jednak przypadki zapalenia trzustki z pojedynczym spożyciem alkoholu, często w połączeniu z tłustymi lub smażonymi potrawami.
- Choroba kamieni żółciowych. Patologia rozwija się z powodu blokady zwieracza Oddiego, dlatego żółć zaczyna wpadać do trzustki. Innym powodem może być zablokowanie kanałów trzustkowych przez kamień, co prowadzi do aktywacji enzymów w samym gruczole.
Inne powody
Oprócz głównych czynników wpływających na rozwój choroby, istnieje kilka powodów:
- Choroby wirusowe i zakaźne.
- Wrodzone patologie trzustki.
- Urazy tego ciała.
- Obecność pasożytów w ciele.
- Prim dużą liczbę leków.
- Konsekwencje operacji.
- Ukąszenia trujących owadów.
- Toksyczne zatrucie.
Istnieją trzy główne objawy wskazujące na złe samopoczucie i rozwój zapalenia trzustki:
- wzdęcia i wzdęcia,
- silny zespół bólowy
- nudności i wymioty.
Ból odczuwany jest po lewej stronie ciała i plecach, można go podać z boku lub blisko serca. Ból ma gonty i bolesną naturę i może ustąpić, gdy dana osoba jest w pozycji leżącej, z nogami zaciśniętymi do klatki piersiowej. Gdy tylko pacjent wstaje, dyskomfort powraca. Nasilenie zespołu bólowego jest indywidualne: dla kogoś ból wydaje się być tolerowany, a ktoś cierpi z tego powodu.
Częste wymioty prowadzą do odwodnienia, zaczerwienienia twarzy, bladości i utraty przytomności.
Ponadto, przy niszczącym zapaleniu trzustki występują: podwyższona temperatura ciała, zwiększona częstość akcji serca i duszność. Na pępku, na pośladkach i bokach mogą występować niebieskie plamy, żółknięcie gałek ocznych i nastrój paniki.
Diagnostyka
Rozpoznanie niszczącego zapalenia trzustki komplikuje fakt, że objawy choroby są podobne do objawów innych chorób. W związku z tym wymagane jest dokładne badanie. Jeśli podejrzewa się ostrą postać patologii pacjenta, trafiają do szpitala i, oprócz diagnozy, zapewniają opiekę w nagłych wypadkach.
Eksperci identyfikują etap zapalenia trzustki, stopień uszkodzenia ciała i ustalają przyczynę. Aby to zrobić, przeprowadzaj takie badania:
- oddaje krew i mocz,
- za pomocą ultradźwięków wykrywa się wielkość trzustki, jej kształt i obecność płynu w przestrzeni zaotrzewnowej,
- stopień obrzęku jelita wykrywany jest przez badanie rentgenowskie,
- w celu ustalenia obecności krwi we wnękach i krwotokach od strony brzucha wykonuje się laparoskopię,
- przy użyciu tomografii komputerowej i MRI wykrywają obszary martwicy, monitorują stan innych narządów.
Najczęściej pacjent zostaje przyjęty do szpitala na etapie zatrucia. Po przeprowadzeniu badań specjalista dokonuje indywidualnego leczenia destrukcyjnego zapalenia trzustki. Najczęściej choroba ma nieprzewidywalny przebieg, więc lekarz musi być przygotowany na różne opcje rozwoju patologii.
W szpitalu przeprowadza się następujące rodzaje leczenia:
- uśmierzenie bólu,
- eliminacja skurczów i stanów zapalnych przewodów trzustkowych,
- zapobieganie procesom zapalnym,
- usuwanie zatrucia,
- terapia mająca na celu poprawę pracy serca.
W przypadku braku pożądanego efektu leczenia farmakologicznego, można wskazać interwencję chirurgiczną.
Interwencja chirurgiczna w niszczącym zapaleniu trzustki pomaga przywrócić odpływ enzymów trzustkowych i wyeliminować nekrotyczny odcinek gruczołu. Najbardziej udanym zabiegiem jest usuwanie przebarwień.
Operacja jest również przypisywana, gdy wykrywane są kamienie, ropnie lub torbiele.
Pacjent jest zainstalowany drenaż i usuwanie martwych obszarów. Rzadziej wymaga resekcji. Metodą wykonania operacji może być punkcja lub laparotomia (z otwarciem jamy brzusznej) i laparoskopowa za pomocą nakłucia. Takie operacje przeprowadza się nie wcześniej niż pięć dni od początku rozwoju choroby.
Kiedy diagnozuje się zapalenie trzustki pierwszego dnia, przepisuje się całkowite odrzucenie pokarmu, a pacjent powinien spożywać duże ilości wody. Powinien być niegazowany i czysty, stopniowo wodę można zastąpić bulionem z owoców dzikiej róży lub napojami owocowymi.
Po 3-5 dniach można włączyć zupy i kaszki na wodzie w menu, a następnie rozwinąć menu. Dieta obejmuje następujące zasady:
- odmowa zakazanej żywności: tłuszczowa, smażona, żółtka jaj, solone, wędzone, napoje gazowane, pieczarki, pieczone i słodkie, kawa, czekolada.
- posiłki powinny być ułamkowe - cztery do sześciu razy dziennie, co trzy godziny,
- Naczynia powinny być przygotowane poprzez duszenia, pieczenie i gotowanie.
Menu dietetyczne na niszczycielskie zapalenie trzustki pozwala na:
- wszelkiego rodzaju dania z gotowanych warzyw,
- jagody i owoce
- tłuczone ziemniaki
- potrawy zbożowe
- wegetariańskie zupy,
- niskotłuszczowe produkty mleczne,
- chude ryby
- galaretka, słodki sok, herbata.
Komplikacje
Późne leczenie choroby może prowadzić do tak poważnych konsekwencji:
- choroba może rozwinąć się w postać przewlekłą z niedoborem enzymatycznym,
- zmniejszenie ilości krwi
- szok
- zapalenie otrzewnej,
- krwawienie wewnętrzne
- ropna edukacja,
- anemia,
- zakażenie krwi,
- pojawienie się wrzodów,
- zatkane naczynia żylne ze skrzepem krwi,
- proliferacja tkanki łącznej - zwłóknienie.
Najczęściej występują ropne zapalenia, pojawiają się wraz ze śmiercią tkanek lub w ciągu 1-2 tygodni.
Najczęstsze powikłania ropne. Mogą rozwijać się równolegle z martwicą tkanek lub w ciągu 1-2 tygodni.
Ostre, niszczące zapalenie trzustki jest najniebezpieczniejszą chorobą trzustki, co prowadzi do poważnych konsekwencji w przypadku braku szybkiego leczenia. W zaawansowanych przypadkach, bez leczenia, patologia jest śmiertelna.
Nieprawidłowy styl życia prowadzi do rozwoju choroby trzustkowej:
- przekąski w biegu,
- fast-food
- palenie
- przyjmowanie napojów alkoholowych,
- ignorowanie chorób zakaźnych w ciele.
Na wynik patologii wpływają również następujące czynniki:
- zakres działania enzymów na tkankę
- obecność komplikacji lokalnych i systemowych,
- wiek pacjenta
- obecność współistniejących chorób
- wielkość ogniska martwicy,
- terminowość operacji.
Najbardziej smutne rokowanie obserwuje się przy takich objawach:
- podeszły wiek, powyżej 50 lat,
- podwyższony poziom leukocytów we krwi,
- cukrzyca
- wysokie stężenie mocznika
- wysoka aktywność enzymów wątrobowych
- odwodnienie.
W ciężkich przypadkach prawdopodobieństwo śmierci wzrasta do 50%. Wczesna terapia może zmniejszyć ryzyko i poprawić rokowanie.
Dzięki terminowemu leczeniu u specjalisty zapalenie trzustki jest podatne na skuteczne leczenie. Aby to zrobić, należy co sześć miesięcy odwiedzać gastroenterologa, który będzie w stanie wykryć wszelkie nieprawidłowości w organizmie i przepisać niezbędne leczenie.
Przyczyny wystąpienia i rozwoju choroby
Trzustka jest ważnym i nieodzownym narządem zaangażowanym w procesy trawienne. Wytwarza trzy główne enzymy:
- Lipazu - odpowiada za trawienie tłuszczu z pożywienia,
- Trypsyna - odpowiada za trawienie białek,
- Amylaza - jest odpowiedzialna za przetwarzanie węglowodanów.
Ponadto organizm wytwarza hormony odpowiedzialne za poziom cukru we krwi u ludzi.
Zapalenie tkanki trzustki, skurcz lub zablokowanie przewodów trzustkowych prowadzi do tego, że enzymy trawienne nie spadają zgodnie z oczekiwaniami w jelicie i nie rozpoczynają swojej czynności trawiennej w trzustce. W rezultacie rozpoczyna się proces trawienia własnych tkanek. Ponadto ten "trawienny" proces wykracza poza samą trzustkę i wpływa na otaczające tkanki i narządy. Enzymy te dostają się do krwioobiegu, powodując uszkodzenie serca, wątroby, nerek, mózgu, płuc.
Formy i etapy rozwoju
Pod wpływem czynników uszkadzających dochodzi do umierania komórek i tkanek lub, innymi słowy, martwicy. Ze względu na charakter i lokalizację uszkodzenia gruczołu, niszczycielskie zapalenie trzustki to:
- Mały ogniskowy,
- Centralnie centralny
- Bliskoogniskowe,
- Razem-suma częściowa - wszystkie sekcje trzustki (głowa, ciało, ogon) są dotknięte.
Ponadto, jeśli czas nie zwraca się o pomoc, ropne formacje występują pod wpływem toksyn bakteryjnych i rozwoju ropnia, zarówno samego gruczołu, jak i otaczających tkanek i narządów wewnętrznych.
Choroba charakteryzuje się ciężkim przebiegiem i, w niekorzystnych warunkach, pacjent może umrzeć. Może się to zdarzyć zarówno w pierwszych dniach po wystąpieniu napadu padaczkowego w wyniku niewydolności ważnych narządów i układów organizmu ("przedwczesna śmierć"), lub w trzecim lub czwartym tygodniu ("późna śmierć") - w wyniku wystąpienia ropnych powikłań septycznych.
Choroba ma trzy etapy rozwoju.
Pierwszy to enzymatyczny
Na tym etapie rozpoczyna się nekrotyczna zmiana tkanki trzustki. Ten proces zachodzi w ciągu trzech dni i jest nazywany fazą enzymatyczną choroby. Enzymy trzustkowe opuszczają komórki groniaste i pod wpływem enzymu fosfolipazy A, błony komórkowe ulegają zniszczeniu, a następnie przenikanie enzymu lipazy do komórek gruczołu.
Drugi etap - reaktywny
Ta faza trwa od drugiego do trzeciego tygodnia po wystąpieniu choroby. Dalszy rozwój choroby zależy od reakcji organizmu na zmiany nekrotyczne. Na tym etapie wynik zależy od tego, czy zachodzi resorpcja nacieku w obrębie trzustki, czy też następuje tworzenie cyst i dalsze ropienie.
Trzeci etap - Sekwestracja
Faza ta rozpoczyna się w trzecim tygodniu po ataku i trwa do kilku miesięcy. Na tym etapie przetoki i torbiele powstają bez dalszych powikłań (jałowa martwica trzustki), lub sytuacja ulega dalszemu pogorszeniu, to znaczy rozwija się zakażona forma martwicy trzustki.
Jest to bardzo niebezpieczna sytuacja, gdy występują ropnie, krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie otrzewnej i sepsa. Na tym etapie prawdopodobieństwo śmierci jest bardzo wysokie.
Przyczyny choroby
Pojawienie się i rozwój tej śmiertelnej choroby wynika z wielu powodów, z których główne to nadmierne zauroczenie silnymi napojami alkoholowymi i patologia pęcherzyka żółciowego.
- Nadużywanie alkoholu. Jest to najczęstsza przyczyna ostrego zapalenia trzustki. Z reguły występuje u osób z alkoholem w wieku 5-15 lat, ale przypadki ataku po pojedynczym przypadku picia alkoholu nie są wykluczone, szczególnie w połączeniu z tłustymi smażonymi potrawami.
- Choroba kamieni żółciowych. W tym przypadku zapalenie trzustki rozwija się z powodu niedrożności zwieracza Oddiego przez kamień żółciowy, w wyniku czego żółć dostaje się do trzustki przez przewody trzustkowe.Albo blokada przewodów trzustkowych z kamieniami żółciowymi i enzymami trzustkowymi, które nie mogą wejść do jelita, są aktywowane w samym gruczole.
Ponadto znanych jest wiele innych przyczyn niszczącego zapalenia trzustki.
- Niekontrolowane leki,
- Choroby zakaźne i wirusowe,
- Wrodzone wady trzustki,
- Urazy trzustki,
- Nieudane operacje i powikłania pooperacyjne,
- Obecność pasożytów w ciele,
- Zatrucie przez substancje chemiczne i ukąszenia trujących owadów.
Symptomatologia
Objawy ostrego niszczącego zapalenia trzustki pojawiają się wkrótce po obfitej uczcie z dużą ilością alkoholu i tłustego smażonego mięsa lub w nocy.
Początek ostrego zapalenia trzustki charakteryzuje się:
- Pojawienie się ostrego i nieznośnego bólu w górnej części brzucha. Może znajdować się po prawej stronie brzucha - jeśli dotyczy to trzustki, w lewej - w ogonie iw środku - jeśli zmiana dotyczyła trzustki. W przypadku całkowitego uszkodzenia subtotalnego ból jest półpasiec. Ból nie jest usuwany środki przeciwbólowe.
- Występowanie nudności i wymiotów. Ataki wymiotów są długotrwałe i bolesne. Na początku jest to jedzenie zjedzone wcześniej, a następnie - żółć. Po ataku wymiotów, ulga nie nadchodzi.
- Obecność objawów wzdęć i pojawienia się biegunki, ze względu na brak enzymów, które nie dostają się do jelita w celu zapewnienia procesów trawienia.
W wyniku zatrucia następuje odwodnienie. Pacjent odczuwa suchość w ustach. Ponadto wraz z rozwojem choroby można zaobserwować:
- Czerwona twarz
- Wzrost temperatury
- Zwiększona częstość akcji serca
- Skrócenie oddechu
- Pojawienie się cyjanotycznych plam na brzuchu i pośladkach w wyniku uszkodzenia naczyń krwionośnych,
- Żółknięcie twardówki oczu i żółtawa cera z powodu naruszenia odpływu żółci,
- Pojawienie się poczucia strachu
- Utrata przytomności
Fazy choroby
Postęp destruktywnego zapalenia trzustki przechodzi przez 3 fazy. Każdy z nich charakteryzuje się pewnymi zmianami w budowie trzustki i objawami objawowymi ze strony układu pokarmowego.
Pierwsza faza rozwoju stanu patologicznego jest enzymatyczna. Jego czas trwania rzadko przekracza 72 godziny.
W tym okresie rozwoju choroby obserwuje się aktywację enzymów wytwarzanych bezpośrednio w trzustce.
W ten sposób tkanki ciała zaczynają się trawić. Ogniska nekrozy zaczynają tworzyć się w głowie, ogonie lub ciele gruczołu. Wewnątrz formujących się jam ciała, gromadzą się wysięki, krew i enzymy. Ta faza przebiegu choroby kończy się wraz z początkiem "jasnej przerwy". Pomimo faktu, że pacjent może czuć, że najgorsze minęło, po 3-5 dniach choroba zostaje przeniesiona do kolejnej fazy rozwoju. Podczas pierwszej fazy rozwoju patologii, enzymy gromadzą się w jamach formujących w trzustce.
Tę fazę rozwoju stanu patologicznego nazywa się reaktywną. Czas trwania tego destrukcyjnego zapalenia trzustki wynosi około 2 tygodnie. Faza ta jest pośrednia i charakteryzuje się rozprzestrzenianiem się nacieku okołopłucnego. Ogniska martwicy gwałtownie rosną.
Ta faza patologii nazywa się sekwestracją. Występuje 3 tygodnie po pojawieniu się pierwszych oznak stanu patologicznego. Około 1/3 pacjentów w tym okresie wykazuje resorpcję infiltracji i przywrócenie zdrowia.
Kolejne 1/3 pacjentów obserwowało odrzucenie uszkodzonego obszaru ze zdrowej tkanki bez dalszego ropienia.
Jest to stosunkowo korzystny przebieg patologii, ponieważ.torbiele tworzą się w miejscu ogniska martwicy, ale ogólny stan jest znormalizowany. Przy niekorzystnym przebiegu następuje odrzucenie obszarów nekrotycznych, którym towarzyszą ropne powikłania septyczne. Istnieje stan upadku. Ten wariant przepływu jest najbardziej niebezpieczny, ponieważ może spowodować fatalny wynik. W miejscu ogniska nekrozy powstają torbiele, ale ogólny stan pacjenta jest znormalizowany.
Najczęściej destrukcyjna postać zapalenia trzustki rozwija się w wyniku systematycznego stosowania silnych napojów alkoholowych. Często pojawienie się takich niebezpiecznych zmian w strukturze trzustki obserwuje się u osób cierpiących na alkoholizm od ponad 5-15 lat. W rzadkich przypadkach patologia występuje w wyniku podania pojedynczej dawki dużej dawki alkoholu.
Inną częstą przyczyną zapalenia trzustki jest kamica żółciowa. Nekrotyczne uszkodzenie tkanek ciała występuje na tle blokady zwieracza Oddiego z przesuniętym kamieniem. Prowadzi to do tego, że żółć wrzuca się do przewodów trzustkowych, co prowadzi do wczesnej aktywacji enzymów trzustkowych i rozpoczęcia trawienia tkanki gruczołów.
Zidentyfikowano szereg czynników zewnętrznych i wewnętrznych, które mogą przyczynić się do rozwoju niszczącego zapalenia trzustki. Należą do nich:
- infekcje wirusowe i bakteryjne,
- urazy brzucha,
- wady wrodzone przewodu trzustkowego,
- powikłania pooperacyjne
- inwazje pasożytnicze,
- niekontrolowane leczenie,
- zawał jelita
- choroby przewodu pokarmowego.
Przyczynić się do rozwoju tego stanu patologicznego może być złe odżywianie. Jedzenie smażonych i tłustych produktów o wysokiej zawartości gorących przypraw i soli ma negatywny wpływ na stan trzustki. Specjalna grupa ryzyka rozwoju patologii obejmuje osoby, które mają genetyczną predyspozycję do zapalenia trzustki i innych chorób przewodu pokarmowego.
Często kliniczne objawy destrukcyjnego zapalenia trzustki występują po spożyciu tłustych pokarmów lub alkoholu. Już na pierwszym etapie rozwoju procesu patologicznego pacjent rozwija zespół ostrego bólu. Pacjent ma skłonność do zaciskania kolan w żołądku, ponieważ w tym przypadku intensywność nieprzyjemnych wrażeń może się zmniejszyć. Bolesne odczucia mogą być półpasiec. Charakterystyczne przejawy stanu patologicznego to:
- nudności
- silne wymioty bez ulgi
- biegunka,
- wzdęcia
- wzdęcia
- całkowita utrata apetytu.
W miarę postępu choroby pacjenci doświadczają poważnego odwodnienia. Pacjent ma skargi na suchość w jamie ustnej. Skóra nabiera niezdrowego wyglądu. Pacjent szybko traci na wadze. Mogą wystąpić następujące objawy:
- gorączka,
- zaczerwienienie twarzy,
- zwiększone tętno
- niebieskawe plamy na pośladkach i brzuchu,
- duszność
- zażółcenie twardówki oczu,
- nieuzasadnione poczucie strachu.
W tym samym czasie duża ilość toksyn jest uwalniana do krwioobiegu. Jeśli zapaleniu trzustki towarzyszą ropne powikłania, możliwe jest zapalne uszkodzenie jamy otrzewnowej i objawy sepsy. W późnych stadiach procesu patologicznego pacjenci często mdleją.
Laparoskopia
Stosunkowo rzadko stosowaną metodą diagnozy zapalenia trzustki jest laparoskopia. Jest to jednak najdokładniejszy sposób określenia patologii. Laparoskopia pozwala określić nagromadzenie płynu i krwi w jamie brzusznej.
Jest to inwazyjna metoda diagnostyczna, która pozwala określić nagromadzenie płynu i krwi w jamie brzusznej, stopień uszkodzenia tkanek trzustki i inne objawy. Podczas laparoskopii można natychmiast wyeliminować ogniska nekrozy.
Terapia destrukcyjnego zapalenia trzustki powinna być przeprowadzona kompleksowo w szpitalu. Leczenie można prowadzić zarówno metodami zachowawczymi, jak i operacyjnymi.
Najpierw pacjentowi przypisuje się post przez 3 do 5 dni.
Osobom cierpiącym na tę patologię często przepisuje się płukanie żołądka i wprowadzanie roztworów moczopędnych i odżywczych w celu przyspieszenia transportu toksycznych substancji z organizmu.
Aby zmniejszyć ból żołądka, należy zastosować zimny podkład grzewczy. Z konserwatywnym podejściem do terapii pacjenta, leki są wybierane. Jeśli stan ustabilizuje się, wówczas pacjent będzie potrzebował wspomagającej terapii medycznej i specjalnej diety. Jeśli patologia ma niekorzystny przebieg, przeprowadza się interwencję chirurgiczną. Jeśli patologia ma niekorzystny przebieg, przeprowadza się interwencję chirurgiczną.
Przyjmowanie leków
Aby ustabilizować stan, zaleca się dożylne podawanie albuminy i świeżo mrożonego osocza. Aby poprawić mikrokrążenie, stosuje się leki takie jak Pentoksyfilina i Dekstran. Często przepisywane leki moczopędne i wprowadzenie dużej ilości płynów w celu wyeliminowania substancji toksycznych. Aby zahamować wytwarzanie soku żołądkowego, zaleca się inhibitory pompy protonowej i leki zmniejszające wydzielanie enzymów trzustkowych. Leki w tych grupach obejmują:
- Somatostatyna.
- Gordoks.
- Zupełnie
- Trasilol.
- Gaviscon.
- Relcer
- Rutacid
- Gastratsid.
- Alumag.
- Maalox.
- Topalkan.
Blokery receptora histaminowego H-2 można wstrzykiwać do reżimu leczenia. Leki z tej grupy stosowane w zapaleniu trzustki to: Kvamatel, Azilok itp.
Aby wyeliminować zespół bólu, zapalenie trzustki jest przepisywane przeciwskurczowo.
Często stosuje się takie leki jak No-shpa, Papaverin, Spasmol itp. Później, gdy stan stabilizuje się, przepisuje się preparaty enzymatyczne i antybiotyki.
Interwencja chirurgiczna
Otwarta operacja jest przeprowadzana, jeśli pojawiają się objawy wtórnej infekcji, nie ma pozytywnego efektu terapii lekowej, a w tkankach narządów występują fałszywe torbiele i ropnie. Wskazaniem do zabiegu jest rozprzestrzenianie się wrzodów poza trzustką. W większości przypadków wykonywana jest interwencja usuwania nakłuć. Wymagana jest procedura odwadniania. Dotknięty obszar myje się aseptycznymi roztworami.
Po ustabilizowaniu się stanu, osoby cierpiące na ostre zapalenie trzustki muszą przestrzegać łagodnej diety.
Polecane produkty to:
- kurczak,
- cielęcina,
- wołowina
- niskotłuszczowe odmiany ryb,
- omlety białkowe,
- masło,
- niskotłuszczowy twarożek,
- kefir,
- ser,
- śmietana
- kwaśne mleko,
- zupy warzywne,
- owsianka śluzowa,
- dania z warzyw
- herbata,
- wywar z dzikiej róży.
Żywność powinna być gotowana, gotowana na parze lub duszona. Konieczne jest spożywanie jedzenia w małych porcjach co 2-3 godziny. Żywienie żywieniowe jest wymagane dla pacjenta przez całe jego późniejsze życie.
Pankreatonecrosis 2 stopnie
W przypadku martwicy trzustki stopnia 2. często obserwuje się takie ciężkie zaburzenia, jak zapalenie otrzewnej. Być może rozwój masywnego krwawienia. U niektórych pacjentów występuje krytyczne pogorszenie ogólnego stanu z powodu przenikania dużej ilości toksycznych substancji do krwioobiegu. Szanse na rozwój sepsy.
Można zaobserwować zaburzenia czynności nerek i układu sercowo-naczyniowego. Z ciężkim uszkodzeniem tkanek gruczołu może wystąpić rozwój cukrzycy.W ciężkiej patologii może wystąpić niewydolność wielonarządowa, co często prowadzi do śmierci.
Prognoza życia
Ostre zapalenie trzustki ma niszczący wpływ na organizm ludzki. W ostrym okresie patologii śmierć jest możliwa ze względu na stan szoku o toksyczności zakaźnej. Nawet jeśli pacjent może zostać uratowany, doświadczone procesy destrukcyjne mogą negatywnie wpłynąć na zdolność osoby do prowadzenia pełnowartościowego stylu życia.
Odmiany zapalenia trzustki i jej postaci
Zgodnie z charakterystycznymi cechami przebiegu choroby i stopniem wpływu na trzustkę, wyróżnia się ostre i przewlekłe zapalenie trzustki. Pomimo podobieństwa objawów, odmiany te mają charakterystyczne cechy, które należy uwzględnić w leczeniu.
Ostre zapalenie trzustki gwałtownie się rozwija i negatywnie wpływa na inne narządy i układy organizmu człowieka, zwiększając ryzyko wystąpienia najcięższych patologii w postaci martwicy i zapalenia otrzewnej. Kiedy pojawią się pierwsze objawy choroby, leczenie ostrego zapalenia trzustki powinno być przeprowadzone niezwłocznie i pod nadzorem personelu medycznego.
Wyróżnia się następujące formy ostrego zapalenia trzustki.
Obrzękowe (śródmiąższowe) zapalenie trzustki
Obrzękowa postać zapalenia trzustki jest początkowym stadium choroby, która charakteryzuje się obecnością obrzęku śródmiąższowej (międzykomórkowej) trzustki, ale na tym etapie nie występuje nieodwracalne zniszczenie. Wynik fazy jest inny - od samoleczenia do przejścia do trudnego etapu - trzustkowej martwicy.
Sterylna martwica trzustki
Sterylna martwica trzustki jest ciężką i śmiertelną postacią choroby. W tkankach trzustki zaczynają się nieodwracalne zmiany - następuje śmierć. Toksyny pojawiają się we krwi, ale jak dotąd nie ma drobnoustrojów we krwi.
Ta forma martwicy trzustki jest podzielona na kilka, w zależności od stopnia uszkodzenia:
- ograniczona martwica trzustki,
- powszechny,
- mały ogniskowy,
- duży-ogniskowy,
- suma częściowa,
- ogółem
ze względu na rodzaj zmiany:
Mechanizm wystąpienia i rozwoju choroby
Ostre zapalenie trzustki rozwija się nagle, a proces zapalny rozprzestrzenia się szybko. Postęp choroby występuje z powodu naruszenia odpływu soku trzustkowego, narastania ciśnienia w przewodach trzustkowych i przedwczesnego uwalniania enzymów trawiennych z komórek groniastych. Prowadzi to do "samo-strawienia" ciała i śmierci jego tkanek.
Zapalenie trzustki jest częstsze u mężczyzn, ale obecnie trendy częściowo się zmieniły. Coraz więcej kobiet jest hospitalizowanych z rozpoznaniem zapalenia trzustki. Objawy i leczenie tej pospolitej choroby są bezpośrednio związane ze stopniem uszkodzenia narządów i natury procesu zapalnego.
Objawy w fazie martwicy trzustki
Ta faza choroby charakteryzuje się ciężkim stanem pacjenta. Osoba nie wstaje z łóżka i leży w stanie pół zagięcia. Wymioty są silne i wyniszczające. Ulga po nawrotach wymiotów nie występuje. Temperatura ciała jest podwyższona. Stan skóry jest blady, obecność niebieskich plam i gwiazd naczyniowych. Język jest suchy i pokryty warstwą białego kwiatu. Blada skóra. Kołatanie serca, duszność. Spadło ciśnienie krwi. W przypadku ciężkiego zatrucia obserwuje się ciężkie zaburzenia psychiczne - halucynacje, pobudzenie, psychozę.
Podczas badania brzucha stwierdzono znaczny obrzęk i wyraźny ból podczas badania palpacyjnego.
Metody leczenia ostrego zapalenia trzustki
Leczenie zapalenia trzustki zależy od ciężkości choroby. Ostre zapalenie trzustki jest ciężką i groźną chorobą, więc pacjent powinien zostać umieszczony w klinice do natychmiastowej pomocy.Testy laboratoryjne, diagnostyka ultradźwiękowa, tomografia komputerowa, MRI i inne pomiary są przeprowadzane w celu ustalenia dokładnej diagnozy. Pacjentowi przypisuje się odpoczynek w łóżku, zimno w okolicy nadbrzusza i głodową dietę.
Obecnie głównym zadaniem jest zapewnienie "odpoczynku" trzustki. W ostrym zapaleniu trzustki, w zależności od ciężkości stanu pacjenta, stosuje się leczenie zachowawcze lub chirurgiczne.
Terapia zachowawcza
Metoda leczenia ma na celu:
- Uśmierzające skurcze bólu z lekami przeciwbólowymi,
- Eliminacja nadciśnienia śródpaścowego,
- Zapewnienie "stanu spoczynku" trzustki,
- Stabilizacja układu sercowo-naczyniowego,
- Przywrócenie równowagi wodno-alkalicznej,
- Działania detoksykacyjne,
- Zapobieganie powikłaniom ropnym zapaleniom lub terapia istniejących procesów zakaźnych,
- Pomoc w nagłych wypadkach w przypadku wstrząsu trzustkowego.
Takie leczenie ostrego zapalenia trzustki jest przeprowadzane, jeśli ciężkość choroby nie stanowi zagrożenia dla życia pacjenta.
W ciężkich przypadkach, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi pożądanych rezultatów, podejmuje się interwencję chirurgiczną. W bardzo ciężkich przypadkach pacjent jest umieszczony na oddziale intensywnej terapii. Zastosowanie metod interwencji chirurgicznej ma na celu wyjaśnienie diagnozy, szczegółowe badanie patologii podczas bezpośredniego badania trzustki i podjęcie pilnych działań w celu ratowania życia pacjenta:
- Płukanie otrzewnej - mycie jamy brzusznej przez specjalne rurki drenujące
- Nekrotomia - usunięcie zniszczonej tkanki trzustki.
Leczenie zapalenia trzustki trwa długo, wymaga cierpliwej cierpliwości oraz dokładnego wdrożenia zaleceń i zaleceń lekarza prowadzącego. Samoleczenie jest niedopuszczalne.
Akompaniament dokumentalny
Historia medyczna pacjenta jest najważniejszym dokumentem niezbędnym do pomyślnego leczenia, aby zapobiec występowaniu nawrotów i powikłań. Szczegółowo opisuje skargi pacjenta, objawy i charakter choroby. Analiza tych zapisów pozwala na wyciągnięcie wniosków na temat przyczyn i nasilenia choroby, a także określenie charakteru i głębokości uszkodzeń organizmu, w celu zidentyfikowania powiązanych chorób.
W porządku chronologicznym, opis wczesnych ataków, leczenia, przepisanych leków. Historia medyczna pacjenta zapisuje przyczyny obecnej hospitalizacji, a planowane jest kolejne badanie. Poniżej przedstawiono wyniki analiz, opisano przeprowadzone działania i wynik.
Do skutecznego leczenia tej niebezpiecznej choroby określić przyczyny i przyczyny choroby. Najważniejsze jest uzyskanie informacji o obecności pacjenta z chorobami przewlekłymi w celu prawidłowego przypisania leczenia. Historia choroby szczegółowo opisuje dynamikę rozwoju patologii od pierwszych objawów do hospitalizacji, ujawnia przyczyny choroby, zapisuje dane z badań laboratoryjnych i innych badań pacjenta, ujawnia występowanie powikłań.
Historia przypadku "ostrego zapalenia trzustki" jest uważana za oficjalny dokument i potwierdza prawidłowość działań lekarza lub błędność podjętych decyzji, a także służy jako podstawa do wypłaty wynagrodzenia. Sprawdzenie poprawności przygotowania i poprawności zapisanych informacji przeprowadzają pracownicy firmy ubezpieczeniowej.
Historia operacji medycznych jest wypełniona ściśle według pewnych zasad. Szablon dokumentu i przykłady jego wypełnienia zaczynają od pracowników medycznych i studentów badających Internet lub inne podręczniki.
Cechy odżywiania w ostrym zapaleniu trzustki
Przestrzeganie oszczędzającej diety jest sposobem na szybką regenerację.Przez pierwsze dni można pić tylko niegazowaną wodę mineralną, Borjomi. Można również pić pikantne buliony z bulionu lub słabą herbatę. Po rozpoczęciu poprawy dozwolone jest rozszerzenie diety i spożywanie małych porcji zgodnie ze ścisłą dietą.
Dieta powinna zawierać dużo białka, umiarkowaną ilość tłuszczu i niewielką ilość węglowodanów. Na początku sól jest eliminowana z diety w celu zmniejszenia pęcznienia i zmniejszenia produkcji kwasu solnego.
Moc przepisana ułamkowo. Całkowicie nie da się przejadać. Jedzenie nie powinno być gorące ani zimne.
Dieta obejmuje:
- Owsianka śluzowa,
- Zupy naziemne
- Kissels
- Tłuczone ziemniaki,
- Klopsiki lub kotlety parowe zrobione z chudego mięsa lub drobiu,
- Bulion Dogrose,
- Herbaty ziołowe
- Urządzenia do krakowania pszenicy,
- Pieczone jabłka.
Leczenie zapalenia trzustki polega na całkowitym odrzuceniu produktów, które "ładują" chorej trzustki i powodują wzrost kwasowości soku żołądkowego. Na zawsze trzeba zapomnieć o napojach gazowanych, wędzonych i konserwach.
Zapobieganie wystąpieniu choroby i jej nawrotowi
Trudno jest wyleczyć przewlekłe zapalenie trzustki, warto więc pamiętać, że łatwiej jest uniknąć tej choroby, przestrzegając prostych zasad:
- Prawidłowe jedzenie to zapomnieć o tłustych i smażonych potrawach, wędzonych produktach spożywczych, fast foodach.
- Przestrzegaj reżimu picia.
- Nie wolno przyjmować leków i przyjmować niekontrolowane leki bez recepty lekarskiej.
- Nie przejadaj się, jedz ułamkowe małe porcje.
- Nie nadużywaj silnych napojów alkoholowych.
- Rzuć palenie.
- Nie pij mocnej herbaty i kawy.
- Tłuszcze, smażone, ostre i słone potrawy nie powinny dominować w diecie.
- Aby zapobiec zapaleniu trzustki i innym groźnym chorobom, należy systematycznie sprawdzać je przez lekarzy specjalistów.
- Przynajmniej raz na semestr, aby wykonać USG.
- Prowadź mobilny styl życia.
Leczenie zapalenia trzustki jest złożone i łączy w sobie odpowiednie odżywianie i terapię zastępczą. Wewnętrzne narządy i układy ludzkiego ciała są ściśle ze sobą powiązane, więc obserwuj stan wątroby, pęcherzyka żółciowego i żołądka. Metody ludowe powiedzą ci, jak leczyć zapalenie trzustki przy pomocy środków ludowych, a także wspomagają ciało podczas remisji.
Zapalenie trzustki jest poważną chorobą trzustki. Rozwój strachu jest szybki, co często, szczególnie w przypadku opóźnienia leczenia, obarczone jest poważnymi komplikacjami. Ostre niszczycielskie zapalenie trzustki lub "martwica trzustki" jest powikłaniem ostrego zapalenia trzustki wynikającego z rozwoju procesu zapalnego w tkankach trzustki, co prowadzi do zakłócenia procesów metabolicznych i śmierci komórek tego narządu.
Destrukcyjne zapalenie trzustki jest poważną i groźną chorobą, która często prowadzi do śmierci.
Drugi etap - reaktywny
Ta faza trwa od drugiego do trzeciego tygodnia po wystąpieniu choroby. Dalszy rozwój choroby zależy od reakcji organizmu na zmiany nekrotyczne. Na tym etapie wynik zależy od tego, czy zachodzi resorpcja nacieku w obrębie trzustki, czy też następuje tworzenie cyst i dalsze ropienie.
Rodzaje komplikacji
Wczesne powikłania ostrego zapalenia trzustki są wskazane przez:
- Wstrząs ze względu na toksyny i produkty odpadowe gruczołu. Towarzyszy ostry ból.
- Enzymatyczne zapalenie otrzewnej, w wyniku którego nadmiar enzymów wydzielanych przez gruczoł, agresywnie wpływa na otrzewną
- Pankreatonekroza lub zapalenie trzustki, charakteryzujące się wysoką śmiertelnością.
W jaki sposób zatrucie wywołane przez ostre zapalenie trzustki wpływa na organizm?
W wyniku zatrucia zapaleniem trzustki możliwe są choroby związane z niewydolnością nerek i wątroby.Na tle postępującej choroby gruczołu rozwija się wrzód, żółtaczka. Ostre zapalenie trzustki powoduje uszkodzenie płuc. Toksyczne zapalenie płuc rozwija się w wyniku negatywnego działania toksyn na układ oddechowy. Toksyny powodują załamanie układu nerwowego w postaci depresji i psychozy.
Po względnej stabilizacji stanu ogólnego z zapaleniem trzustki dochodzi do późnych powikłań. Występuje częściej w trzecim tygodniu po wystąpieniu ostrej postaci choroby. W zaawansowanych sytuacjach komplikacje te kończą się sepsą. Leczeni pacjenci z podobnymi diagnozami powinni przebywać w szpitalu.
Choroby związane z ropnymi zapaleniami:
- Ropne zapalenie trzustki, prowadzące do zwiększenia gruczołu.
- Parapancreatitis, zapalenie bliższego trzustkowego włókna.
- Cellulitis - powikłanie w postaci zapalenia otaczającej tkanki.
- Ropień jamy brzusznej, któremu towarzyszy ropne zapalenie.
- Wytwarzanie przetok.
- Sepsy, charakteryzująca się wyjątkowo wysoką umieralnością.
Opisane patologie w przypadku nieskutecznego leczenia, nieprzestrzeganie zaleceń specjalistów często prowadzą do śmierci komórki, procesów zapalnych, co skutkuje śmiercią.
Pylephlebitis
Powikłaniem jest zapalenie żyły wrotnej, które zbiera krew z niesparowanych narządów. Chorobie towarzyszą bolesne stany po prawej stronie brzucha. Objawy patologii uwzględniają żółtaczkę, nadmierne pocenie się, wysoką gorączkę.
Choroba rozwija się szybko, limit czasu na leczenie jest ograniczony. Ustanowienie nieprawidłowej diagnozy, późne dostarczenie opieki w przeważającej części prowadzi do śmierci.
Jakie są przewidywania powikłań ostrego zapalenia trzustki?
W przypadku powikłań ostrego zapalenia trzustki możliwe są rozczarowujące prognozy. Wiele z nich często kończy się śmiercią. Nieuniknionymi przyczynami są ropne stany zapalne, które przenikają do sepsy.
Główną przyczyną wpływającą na przebieg choroby jest alkohol. Pacjenci, którzy nie rezygnują ze śmiertelnego wpływu, stają się niepełnosprawni lub umierają.
Zakażona martwica trzustki i jej konsekwencje
Ta ciężka postać powikłania występuje u jednej trzeciej pacjentów.
- Przebieg choroby: charakteryzuje się procesami zapalnymi związanymi z przerwaniem dopływu krwi do gruczołu. W rezultacie dochodzi do śmierci tkanki, rozwija się martwica. Martwe komórki infekują ciało. Kiedy infekcja dostanie się do krwi, praca innych narządów zostaje zakłócona. Podobne powikłanie występuje trzy tygodnie po wystąpieniu pierwszych objawów zapalenia trzustki w ostrej postaci. Przy nieskutecznym leczeniu pacjent umiera.
- Podobnie jak inne infekcje, wspomniany rodzaj powikłań jest leczony antybiotykami. Aby zatrzymać infekcję, musisz najpierw usunąć martwą część. Usunięcie martwej części odbywa się na kilka sposobów. Najprostszym rodzajem usuwania jest cewnik. W przypadku złożonych postaci choroby zaleca się operację laparoskopową. Proces interwencji chirurgicznej wygląda następująco - obszar z tyłu jest lekko nacięty, po czym wprowadza się cienką rurkę. Rura usuwa pozostałości martwej tkanki. Metoda laparoskopii nie zawsze jest stosowana. W przypadku osób otyłych wykonuje się nacięcie na brzuchu. Zakażone zapalenie trzustki jest uważane za poważne powikłanie. Nawet przy pierwszorzędnej opiece medycznej co piąty wymieniony pacjent umiera z powodu niepowodzenia sąsiednich narządów.
- Manifestacja i zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej (SIRS). Jest to powszechna diagnoza, która występuje w ostrym zapaleniu trzustki i prowadzi do zaburzeń ciała.
Co to jest pseudocyst
Jest to częste powikłanie związane z nieefektywnym leczeniem ostrego zapalenia trzustki.
Formacje nabierają postaci "woreczków" uformowanych na ścianach trzustki.Wewnątrz przyrostów zamknięto płyn. Podobne patologie powstają miesiąc po diagnozie. Bez wyposażenia niemożliwe jest określenie pseudocyst. Niektóre objawy wskazują na obecność patologii. Manifestowane w postaci:
- biegunka i wzdęcia,
- tępy ból brzucha,
- zaburzenia przewodu żołądkowo-jelitowego.
Jeśli pacjent nie odczuwa dyskomfortu związanego z obecnością formacji, nie musi być eliminowany. Jeśli wielkość torbieli zwiększa się do sześciu centymetrów, pojawia się krwawienie. Formacje o dużych rozmiarach są traktowane przez pompowanie płynu z jamy.
Jak uniknąć powikłań związanych z ostrym zapaleniem trzustki?
Istotną przyczyną ryzyka jest alkohol, którego stosowanie prowadzi do smutnych konsekwencji. Zmniejszenie negatywnych czynników pomoże w przestrzeganiu zaleceń specjalistów i zmianie stylu życia. Wykluczenie alkoholu z diety zmniejsza ryzyko innych, nie mniej groźnych chorób, na przykład raka.
Kamienie żółciowe
Aby zapobiec chorobom kamicy żółciowej jest wymagane do prawidłowego jedzenia. W diecie pacjenta cierpiącego na tę diagnozę musi istnieć minimalna ilość tłuszczu.
Priorytety żywieniowe mają warzywa, zboża i owoce. Głównymi składnikami diety będzie owsianka, owsianka z brązowego ryżu lub płatków owsianych. Ta dieta ma na celu zmniejszenie ilości cholesterolu w składzie żółci.
Grubi ludzie często cierpią z powodu kamieni w pęcherzyku żółciowym, zwiększonego cholesterolu. Aby tak się nie stało, musisz stale utrzymywać prawidłową wagę, dietę i ćwiczenia fizyczne. Popularne rodzaje ćwiczeń to aerobik, jazda na rowerze lub jazda na rowerze. Jeśli masz wątpliwości dotyczące wyboru ćwiczeń, poproś o pomoc lekarską.
W przypadku wszelkiego rodzaju powikłań konieczne jest wyeliminowanie bólu i zatrucia. Opisane objawy leczy się antybiotykami o szerokim spektrum działania. Wdrożenie jasnych zaleceń lekarzy, choć nie gwarantuje pełnego wyleczenia, ale obiecuje dobre zdrowie i pełne życie.
