Choroby zapalne narządów płciowych żeńskich

Choroby zapalne u kobiet

Choroby zapalne - to ogólna nazwa wielu chorób żeńskich narządów płciowych - macicy, macicy: jajowodów i jajników. Czasami zapalenie wpływa na cały obszar miednicy.

Te choroby żeńskich narządów płciowych zajmują szczególne miejsce. Ich znaczenie wynika przede wszystkim z faktu, że choroby te wpływają na narządy i tkanki związane z układem rozrodczym. Choroby zapalne są niebezpieczne, ponieważ są jedną z głównych przyczyn niepłodności, ciąży pozamacicznej, zaburzeń miesiączkowania, dysfunkcji seksualnych, endometriozy, nowotworów i wielu innych powikłań.

Choroby zapalne są wynikiem zakażenia nie tylko infekcjami bakteryjnymi, ale także chorobami wenerycznymi.

Przyczyny chorób zapalnych narządów płciowych u kobiet

Zdrowie kobiety to bardzo delikatny instrument. Nieludzka urbanizacja, degradacja środowiska, a także konsekwencje niekontrolowanego stosowania narkotyków (głównie antybiotyków) mają szkodliwy wpływ na utrzymanie zdrowia kobiet. Tak więc stłumiona jest normalna mikroflora pochwy. Święte miejsce nigdy nie jest puste: pod wpływem tych warunków normalna mikroflora nabywa właściwości chorobotwórcze, a jej przedstawiciele stają się patogenami wielu chorób, a system obronny narządów płciowych staje się zbyt słaby, aby wytrzymać atak infekcji układu moczowo-płciowego. Tak, oprócz ataku drobnoustrojów, ważną rolę w rozwoju chorób zapalnych odgrywają również cechy odporności kobiet - odporność organizmu na infekcje.

Rozwój procesów zapalnych w narządach płciowych jest również mocno wspierany przez wszelkie choroby w ogóle, infekcje, hipotermię, aborcje, manipulacje zarówno w celach operacyjnych, jak i diagnostycznych (wyłysk macicy, histeroskopia, wykrywanie macicy, hysterosalpingografia, hydrotubacja, poród, itp.), Zła higiena stosunek płciowy, niewłaściwe leczenie antybiotykami (lekarze bardzo lubią w rządowych klinikach prenatalnych, przepisują antybiotykoterapię pacjentom tylko na podstawie danych z rozmazu ry wiele patogenów nie zostały pokazane i nie może pokazać). Rozprzestrzenianie się infekcji jest również bardzo korzystne dla wkładki domacicznej. Podczas korzystania z urządzenia wewnątrzmacicznego ryzyko wystąpienia procesów zapalnych wzrasta od 4 do 5 razy. Ta sama właściwość - właściwość rozprzestrzeniania się infekcji ma niewłaściwe stosowanie tamponów dopochwowych.

Jedną z przyczyn chorób zapalnych może być uszkodzenie tkanek podczas zabiegu chirurgicznego. W tym przypadku ich potencjał redoks jest znacznie zmniejszony, a to stwarza idealne warunki do niekontrolowanego rozmnażania warunkowo patogennej flory. Cięcie cesarskie i histerektomia są również obarczone: za pomocą instrumentów można wprowadzać zewnętrzne bakterie beztlenowe do narządów wewnętrznych kobiety - na instrumentach, rękawicach, tamponach ...

Oczywiście na powszechne choroby zapalne wpływają zmiany w normach seksualnych. Rewolucja seksualna przyniosła "wolność" w związkach, ale nie włączyła kultury do tych związków. Objawy infekcji narządów płciowych są często bardzo łagodne, a kobiety przez długi czas nie chodzą do ginekologa. Prowadzi to do chronizacji procesu, trudności w leczeniu, do licznych problemów ze zdrowiem kobiet.Tak więc jedną z osikowych ścieżek penetracji drobnoustrojów do genitaliów jest płeć. Oprócz tego, negatywny wpływ infekcji wzrasta, gdy udaje jej się "przedostać" z pochwy powyżej - do macicy, jajowodów i jajników. Ten ruch zakażenia przyczynia się, paradoksalnie, do spermy i Trichomonas. Tak, dobrze słyszałeś - niektóre bakterie mogą "przyczepiać się" do plemników i poruszać się z nimi: plemniki mają ładunek ujemny, który jest swoistym receptorem dla drobnoustrojów. Mikroby z jednego miejsca na drugie mogą być przenoszone za pomocą prądów krwi i prądów limfatycznych.

Objawy i objawy chorób zapalnych narządów płciowych żeńskich są niezwykle różnorodne.

· Stałe upławy,

· Swędzenie narządów płciowych,

· Wyładowanie z zapachem,

· Bolesność i pieczenie podczas oddawania moczu,

· Ból podczas stosunku

Objawy chorób zapalnych wewnętrznych narządów miednicy często zaczynają objawiać się w procesie i bezpośrednio po menstruacji. Zazwyczaj jest to ból brzucha i miednicy, którym może towarzyszyć gorączka, wysoka gorączka i nudności, wydzielina z pochwy

Rozładowanie z kandydozą jest często obfite - białe płatki, podobne do twarogu - tak zwane tandetne wydzielanie. Kiedy wyładowanie Gardnerelozy jest często przezroczyste, z nieprzyjemnym (rybim) zapachem. Ropne wydzielanie (grube, biało-żółte lub żółto-zielone) jest charakterystyczne dla mikroflory kokosowej, ale może również służyć jako objaw rzeżączki.

Klasyczne objawy ostrego zapalenia to zaczerwienienie, obrzęk, gorączka, tkliwość. Zakłócone normalne funkcjonowanie zapalonego narządu.

Zmiany i reakcje całego organizmu. Temperatura wzrasta. Pełna morfologia krwi pokazuje leukocytozę, przyspieszoną ESR.

Nasilenie reakcji organizmu zależy od czynnika sprawczego i przyczyny choroby, od odporności organizmu, od stopnia uszkodzenia narządu.

Klasyfikacja chorób zapalnych

- początek występowania i jasność objawów chorób zapalnych są klasyfikowane jako ostre i przewlekłe.

- Istnieją również klasyfikacje patogenów wywołujących procesy zapalne (takimi przyczynami mogą być wszelkie infekcje - bakterie, wirusy, grzyby, pierwotniaki itp.) Oraz - w miejscu lokalizacji procesu patologicznego.

- Postnatalne, poaborcyjne, pooperacyjne procesy zapalne rozróżnia się w osobnej grupie.

Choroby zapalne dolnego odcinka dróg rodnych

Zapalenie wątroby - zapalenie sromu (sromu). Częściej rozwija się ponownie z zapaleniem jelita grubego, zapaleniem szyjki macicy i zapaleniem błony śluzowej macicy. Pierwotne zapalenie sromu występuje w cukrzycy, zła higiena.

W przypadku ostrego zapalenia sromu pacjenci skarżą się na świąd, pieczenie w okolicach zewnętrznych narządów płciowych, a czasem ogólne złe samopoczucie. Klinicznie, choroba objawia się przez przekrwienie i obrzęk sromu, ropne lub surowiczo-ropne wydzieliny przez wzrost węzłów chłonnych pachwinowych. W fazie przewlekłej objawy kliniczne ustępują, czasami swędzą, palą.

Dodatkowe metody diagnostyki zapalenia sromu obejmują badanie bakterio-skopowe i bakteriologiczne zdejmowalnych zewnętrznych narządów płciowych w celu zidentyfikowania czynnika sprawczego choroby.

Leczenie zapalenia sromu ma na celu wyeliminowanie związanej z tym patologii, która go spowodowała. Napady dopochwowe z ziół (rumianek, nagietek, szałwia, ziele dziurawca zwyczajnego), roztwory antyseptyczne (dioksydyna, miramistina, chlorheksydyna, oktinosepta, nadmanganian potasu, itp.). Użyj złożonych leków przeciwbakteryjnych, które są skuteczne przeciwko wielu chorobotwórczym bakteriom, grzybom, Trichomonas: polygynax, tergynan, neopenotran, makromior do codziennego podawania do pochwy przez 10-14 dni.Po uspokojeniu zmian zapalnych można miejscowo stosować maści z witaminami A, E, solcoseryl, actovegin, olej z rokitnika, olej z dzikiej róży, itp., Aby przyspieszyć procesy naprawcze. W przypadku ciężkiego świądu sromu przepisuje się leki przeciwhistaminowe (difenhydramina, suprastyna, tavegil itp.), Miejscowe środki znieczulające (maść znieczulająca).

Bartholinite - zapalenie przedsionka dużego gruczołu. Proces zapalny w cylindrycznym nabłonku wyściełającym gruczoł i otaczające tkanki szybko prowadzi do zablokowania przewodu wydalniczego wraz z rozwojem ropnia.

W przypadku Bartholinitis pacjent skarży się na ból w miejscu zapalenia. Określone przekrwienie i obrzęk przewodu wydalniczego gruczołu, ropne wyładowanie po naciśnięciu. Powstanie ropnia prowadzi do pogorszenia. Pojawiają się osłabienie, złe samopoczucie, ból głowy, dreszcze, gorączka do 39 ° C Ból w okolicy gruczołu Bartholina staje się ostry, pulsujący. Podczas badania stwierdza się obrzęk i przekrwienie w środkowej i dolnej części warg sromowych po uszkodzonej stronie, bolesną formę podobną do guza, która zamyka wejście do pochwy. Chirurgiczne lub spontaniczne otwarcie ropnia prowadzi do poprawy stanu i stopniowego zaniku objawów zapalenia.

Leczenie zapalenia Bartholina jest ograniczone do mianowania antybiotyków, biorąc pod uwagę wrażliwość patogenu, środki objawowe. Miejscowo określone aplikacje maści przeciwzapalnych, umieścić bańkę z lodem, aby zmniejszyć nasilenie stanu zapalnego. W ostrej fazie procesu zapalnego stosuje się fizjoterapię - UHF na obszarze dotkniętego gruczołu.

Wraz z powstaniem ropnia gruczołu Bartholina wskazane jest leczenie chirurgiczne - otwarcie ropnia.

Colpit - w wyniku działania czynników chemicznych, termicznych i mechanicznych może wystąpić zapalenie błony śluzowej pochwy wywołane przez różne mikroorganizmy. W ostrym stadium choroby pacjenci skarżą się na swędzenie, pieczenie w pochwie, ropne lub surowiczo-ropne wydzielanie z dróg rodnych, ból w pochwie podczas stosunku płciowego. Zapalenie stawów często łączy się z zapaleniem sromu, zapaleniem szyjki macicy, zapaleniem cewki moczowej. Podczas badania ginekologicznego obrzęk i przekrwienie błony śluzowej pochwy, które łatwo krwawią po dotknięciu, ropne nakładki i krwotok punktowy na jego powierzchni, zwracają uwagę na siebie. W ciężkich przypadkach choroby nabłonek pochwy zostaje odrzucony z erozją i owrzodzeniem. W fazie przewlekłej świąd i pieczenie stają się mniej intensywne, pojawiają się okresowo, głównym zarzutem jest surowiczo-ropne wydzielanie z dróg rodnych.

Dodatkową metodą diagnozy zapalenia jelita grubego jest kolposkopia, która pomaga wykryć nawet łagodne oznaki procesu zapalnego. Aby zidentyfikować czynnik sprawczy choroby za pomocą badania bakteriologicznego i bakterioskopowego wydzieliny pochwowej, cewki moczowej, kanału szyjki macicy.

Leczenie zapalenia jelita grubego powinno być kompleksowe, mające na celu zwalczanie infekcji i eliminowanie współistniejących chorób. Przepisuj leki przeciwbakteryjne działające na patogeny. W tym celu należy stosować terapię lokalną i ogólną. Poświęć mycie lub płukanie pochwy roztworami dioksydyny, chlorheksydyny, miramistiny, chlorofilu 2-3 razy dziennie. Nie zaleca się długotrwałego douching (więcej niż 3-4 dni), ponieważ przeszkadza przywróceniu naturalnej biocenozy i prawidłowej kwasowości pochwy.

Antybiotyki i środki przeciwbakteryjne są stosowane w postaci czopków, tabletek dopochwowych, maści, żeli. Leczenie miejscowe często łączy się z ogólną terapią antybiotykową, biorąc pod uwagę wrażliwość patogenu.

Zapalenie wsierdzia - zapalenie błony śluzowej kanału szyjki macicy, wynikające z urazu szyjki macicy podczas porodu, aborcji, łyżeczkowania diagnostycznego i innych urządzeń wewnątrzmacicznych. Tropizm do cylindrycznego nabłonka kanału szyjki macicy jest szczególnie charakterystyczny dla gonokoków, chlamydii. Zapalenie wsierdzia często towarzyszy innym chorobom ginekologicznym, takim jak zapalne (zapalenie wsadu, zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie przydatków) i etiologia niezapalna (ektopia szyjna, erytropion erodowy). W ostrym stadium procesu zapalnego pacjenci skarżą się na śluzowo-ropne lub ropne wydzielanie z dróg rodnych, rzadko przy tępym bólu w dolnej części brzucha. Proces bazowania prowadzi do rozwoju zapalenia szyjki macicy. Przewlekłemu zapaleniu szyjki macicy towarzyszy przerost i zagęszczanie szyjki macicy, pojawienie się małych cyst w grubości szyjki macicy (torbiele Nabota owulacyjnego Nabotii).

Badanie bakteriologiczne i bakterioskopowe wydzieliny z kanału szyjki macicy, a także badanie cytologiczne wymazów z szyjki macicy, pomaga w rozpoznaniu zapalenia wsierdzia.

Leczenie zapalenia szyjki macicy w ostrej fazie polega na przepisaniu antybiotyków, biorąc pod uwagę wrażliwość patogenów. Miejscowe leczenie jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko wstępującego zakażenia.

Po przeprowadzeniu terapii przeciwbakteryjnej konieczne jest przepisanie eubiotów (bifidbakteri, laktobakteryn, biovestin, zlemik), które przywracają naturalną mikroflorę i kwasowość pochwy.

Choroby zapalne górnego odcinka dróg rodnych (narządy miednicy)

Endometrium - zapalenie błony śluzowej macicy.

Ostre zapalenie błony śluzowej macicy z reguły występuje po różnych zabiegach wewnątrzmacicznych - aborcjach, skrobaniu, wprowadzaniu wewnątrzmacicznych środków antykoncepcyjnych, a także po porodzie. Proces zapalny może szybko rozprzestrzenić się na warstwę mięśniową (endomyometritis), aw ciężkich przypadkach może wpływać na całą ścianę macicy (panmetrit). Choroba zaczyna się gwałtownie wraz ze wzrostem temperatury ciała, pojawieniem się bólu w podbrzuszu, dreszczami, ropnym lub ospałym ropnym wydzielaniem z dróg rodnych. Ostry stan choroby trwa 8-10 dni, a kończy się z reguły wyzdrowieniem. Rzadziej dochodzi do uogólnienia procesu z rozwojem powikłań (zapalenie mnogie, zapalenie otrzewnej, ropnie miednicy, zakrzepowe zapalenie żył miednicznych, sepsa) lub stan zapalny staje się podostry i przewlekły. Podczas badania ginekologicznego określa się powiększoną macicę o miękkiej konsystencji, bolesnej lub wrażliwej, zwłaszcza w okolicy żeber (wzdłuż dużych naczyń limfatycznych). W analizie klinicznej krwi wykryto leukocytozę, przesunięcie leukocytów w lewo, limfopenię, zwiększenie ESR.

Przewlekłe zapalenie błony śluzowej macicy występuje częściej z powodu niewystarczającego leczenia ostrego zapalenia błony śluzowej macicy, co jest ułatwione dzięki wielokrotnemu wyłyżeczkowaniu błony śluzowej macicy w celu krwawienia, pozostałości materiału szwów po cięciu cesarskim, wewnątrzmacicznych środków antykoncepcyjnych. Przewlekłe zapalenie endometrium - koncepcja kliniczna i anatomiczna. Rola infekcji w utrzymywaniu przewlekłego stanu zapalnego jest wysoce wątpliwa.

Kurs kliniczny jest utajony. Główne objawy przewlekłego zapalenia błony śluzowej macicy obejmują nieregularne miesiączkowanie - menopauzalną menorogenię lub menomerragię z powodu upośledzonej regeneracji śluzówki i zmniejszenia kurczliwości macicy. Pacjenci są dręczeni dokuczaniem, bólem w dole brzucha i surowiczym ropnym wydzielaniem z dróg rodnych. Często w historii występują oznaki spontanicznej aborcji. Przewlekłe zapalenie błony śluzowej macicy można podejrzewać na podstawie wywiadu, kliniki, badania ginekologicznego (niewielki wzrost i zagęszczenie macicy, wydzielina ropno-ropna z dróg rodnych). Do ostatecznej weryfikacji diagnozy wymaga histologicznego badania endometrium.

Salpingoophoritis (zapalenie przydatków - stan zapalny macicy (rurki, jajnika, więzadeł) pojawia się po raz drugi albo po raz kolejny w zmienionych zapalnie narządach jamy brzusznej (na przykład w zapaleniu wyrostka robaczkowego) lub krwiotwórczych. Podczas infekcji w górę drobnoustroje przenikają z macicy do światła jajowodu, obejmując wszystkie warstwy (zapalenie jajowodów) w procesie zapalnym, a następnie, u połowy pacjentów, jajnik (zapalenie jajowodów) wraz z aparatem więzadłowym (zapalenie przydatków, zapalenie jajowodów). Zapalenie zapalne, gromadzące się w świetle jajowodu, może prowadzić do procesu adhezyjnego i zamknięcia regionu fimbrialnego. Istnieją formacje jajowodów (saktosalpinksy). Nagromadzenie ropy w rurze prowadzi do powstania pyosalpinx, surowiczego wysięku - do utworzenia hydrosalpinx.

Kiedy drobnoustroje przenikają do tkanki jajnika, mogą w nim tworzyć się ropniejące jamy (ropień jajnika), u zbiegu których tkanka jajnika się topi. Jajnik przekształca się w formację sacrum wypełnioną ropą. Jednym z powikłań ostrego zapalenia przydatków jest ropień tubowo-jajnikowy.

W pewnych warunkach poprzez rurę fimbrii rozdzielono, w wyniku czego szczelina ropnia piosalpinks jajnika Tubo-jajnika zakażenie ropień może przenikać do jamy brzusznej i spowodować zapalenie otrzewnej miednicy (pelvioperitonit), a następnie inne podłogi jamy brzusznej (zapalenie otrzewnej), rozwoju ropnia odbytniczo dołeczki, ropnie między-jelitowe.

Klinika ostrego zapalenia przydatków obejmuje ból brzucha o różnym nasileniu, wzrost temperatury ciała do 38-40 ° C, dreszcze, nudności, czasami wymioty, ropne wydzielanie z dróg rodnych, zjawiska dysuryczne. Nasilenie objawów zależy z jednej strony od wirulencji patogenów, z drugiej od reaktywności mikroorganizmu.

W krwi obwodowej wykryto leukocytozę, przesunięcie leukocytów w lewo, podwyższony poziom ESR, poziom białka reaktywnego C, dysproteinemię. Analiza moczu może wykazać wzrost białek, leukocyturię, bakteriurię, która jest związana z uszkodzeniem cewki moczowej i pęcherza moczowego. Czasami usuwa się obraz kliniczny ostrego zapalenia przydatków, ale występują wyraźne niszczące zmiany w przydatkach macicy.

Bakteriokopia wymazów z pochwy i kanału szyjki macicy ujawnia wzrost liczby leukocytów, flory krzewiastej, gonokoków, trichomonad, pseudomycelium i drożdżopodobnych zarodników grzybów. Badanie bakteriologiczne wydzieliny z kanału szyjki macicy nie zawsze pomaga zidentyfikować czynnik wywołujący zapalenie przydatków. Badanie mikrobiologiczne zawartości jajowodów i jamy brzusznej uzyskane za pomocą laparoskopii, laparotomii lub punkcji daje dokładniejsze wyniki.

Kiedy ultradźwięki można zwizualizować rozszerzone jajowody, wolny płyn w miednicy (wysięk zapalny).

W diagnostyce ostrego zapalenia przydatków przydatna jest laparoskopia. Laparoskopia pozwala określić stan zapalny macicy i przydatków, jej nasilenie i częstość występowania, aby przeprowadzić diagnostykę różnicową chorób wraz z obrazem "ostrego brzucha" w celu określenia prawidłowej taktyki. W ostrym zapaleniu jajowodu wykrywane są endoskopowo obrzękowe przekrwienie jajowodowe, wypływ surowiczego ropnego lub ropnego wysięku z regionów fimbrialnych i jego nagromadzenie w jamie odbytniczo-pochwowej. Uzyskanie treści ropnej z masy macicy podczas przebicia przez tylne pochwy, pod kontrolą ultrasonograficzną, również pośrednio potwierdza zapalny charakter choroby.

Przewlekłe zapalenie przydatków jest wynikiem ostrego lub podostrego zapalenia macicy. Przyczyny chronizacji procesu zapalnego obejmują niewystarczające leczenie ostrego zapalenia przydatków, zmniejszoną reaktywność organizmu, właściwości patogenu.Przewlekłemu zapaleniu przydatków towarzyszy rozwój nacieków zapalnych, tkanki łącznej w ścianie jajowodów i tworzenie się hydrosalpinaksów. Rezultatem ostrego lub podostrego stanu zapalnego macicy staje się proces adhezyjny w miednicy małej między rurką, jajnikiem, macicą, ścianą miednicy, pęcherzem, siecią i pętlami jelitowymi. Choroba ma przewlekły przebieg ze sporadycznymi zaostrzeniami.

Pacjenci skarżą się na nudny, obolały ból w podbrzuszu o różnej intensywności. Ból może promieniować do dolnej części pleców, odbytnicy, uda, tj. wzdłuż splotu miednicy i towarzyszą mu psycho-emocjonalne (drażliwość, nerwowość, bezsenność, stany depresyjne) i zaburzenia autonomiczne. Bóle pogarszają się po hipotermii, stresie, menstruacji. Ponadto w przewlekłym zapaleniu przydatków seksualnych obserwuje się zaburzenia miesiączkowania w zależności od typu menometru, opioid i oligomenorrhea, zespołu napięcia przedmiesiączkowego, spowodowanego brakiem jajeczkowania lub niewydolności ciałka żółtego. Niepłodność w przewlekłym zapaleniu przydatków jest spowodowana zarówno naruszeniem steroidogenezy w jajnikach, jak i czynnikiem tubowo otrzewnowym. Proces zrostów w macicy może powodować ciążę pozamaciczną. Częste zaostrzenia choroby prowadzą do zaburzeń seksualnych - zmniejszenia libido, dyspareunii.

Zaostrzenia przewlekłego zapalenia przydatków pojawiają się z powodu zwiększonych patogennych właściwości patogenu, reinfekcji, zmniejszonych właściwości immunologicznych drobnoustroju. Gdy obserwuje się wzrost bólu, ogólny stan zdrowia zostaje zaburzony, temperatura może wzrosnąć, zauważalne są ropne wydzieliny z dróg rodnych.

Rozpoznanie przewlekłego zapalenia przydatków jest niezwykle trudne, ponieważ przewlekły ból miednicy z okresowym nasileniem występuje także w innych chorobach (endometrioza, cysty i guzy jajnika, zapalenie okrężnicy, zapalenie pnia miednicy).

Przy długim przebiegu choroby z nawracającym bólem w dolnej części brzucha, przy nieskuteczności antybiotykoterapii, należy zastosować laparoskopię, która pozwala na wizualne określenie obecności lub braku objawów przewlekłego zapalenia przydatków. Należą do nich zrosty w miednicy, hydrosalpinx. Konsekwencje ostrego zapalenia przydatków, często gonorralnej lub chlamydiowej etiologii, uwzględniają zrosty między powierzchnią wątroby a przeponą (zespół Fitz-Hugha-Curtisa).

Parametritis - Zapalenie tkanki otaczającej macicę. Występuje, gdy infekcja rozprzestrzenia się z macicy po porodzie, aborcji, łyżeczce błony śluzowej macicy, operacjach na szyjce macicy, przy użyciu domacicznych środków antykoncepcyjnych. Zakażenie przenika do limfogenicznej tkanki parametrycznej. Parametritis rozpoczyna się od początku infiltracji i powstawania surowiczego wysięku zapalnego w miejscu urazu. Przy korzystnym przebiegu infiltracji i wysięku rozpuszczają się, ale w niektórych przypadkach włóknista tkanka łączna rozwija się w miejscu zapalenia, co prowadzi do przesunięcia macicy w kierunku zmiany. Gdy ropienie wysięku występuje ropne zapalenia rzęs, które można rozwiązać z uwolnieniem ropy w odbytnicy, rzadziej w pęcherzu, jamy brzusznej.

Objawy zapalenia ładunków są spowodowane zapaleniem i zatruciem: gorączka, ból głowy, złe samopoczucie, suchość w ustach, nudności, ból brzucha. Czasami infiltracja parametryczna prowadzi do ucisku moczowodu po uszkodzonej stronie, upośledzonego przepływu moczu, a nawet rozwoju wodonercza. W rozpoznaniu choroby ważną rolę odgrywa badanie bimanualne i odbytniczo-pochwowe. We krwi występuje leukocytoza z przesunięciem formuły leukocytów w lewo, wzrost ESR.

Przy ropieniu włókien parametrycznych stan pacjenta ulega dramatycznemu pogorszeniu - pojawiają się dreszcze, gorączka, objawy zatrucia.

Bakteryjne zapalenie pochwy to choroba pochwy spowodowana zmianą równowagi bakterii naturalnie występujących w pochwie. I chociaż płynne, szarawo-białe wydzielanie o rybim zapachu tylko przeszkadza niektórym kobietom, bakteryjne zakażenie pochwy wiąże się z powikłaniami ciąży i infekcji po przeprowadzeniu zabiegów chirurgicznych w rejonie miednicy.

Około połowa kobiet z bakteryjną waginozą nie zauważa żadnych objawów. Kobiety, u których występują objawy, zgłaszają, że objawy pogarszają się po stosunku i po menstruacji.

Bakteryjne zapalenie pochwy jest leczone doustnymi antybiotykami lub w postaci kremów, żeli lub czopków wprowadzanych do pochwy. Leczenie męskiego partnera seksualnego zakażonej kobiety jest opcjonalne lub nie przynosi rezultatów.

Wagina bakteryjna jest spowodowana brakiem równowagi organizmów (flory), które naturalnie występują w pochwie. Zwykle około 95% flory pochwy to bakterie kwasu mlekowego. (Ten rodzaj bakterii jest unikalny dla ludzi i różni się od bakterii obecnych w jogurcie). Te bakterie kwasu mlekowego pomagają utrzymać niski poziom równowagi kwasowo-zasadowej w pochwie, aby zapobiec nadmiernemu wzrostowi innych gatunków organizmów. Kobiety, które mają bakteryjne zapalenie pochwy, mają mniej bakterii kwasu mlekowego w organizmie niż normalnie i więcej bakterii innego rodzaju. Eksperci wciąż nie do końca rozumieją, co prowadzi do takiej nierównowagi.

Trichomonas - uszkodzenie narządu moczowo-płciowego - rozprzestrzeniona infekcyjna choroba zapalna przenoszona drogą płciową.

Etiologia. Choroba wywoływana jest przez trichomonas moczopłciowy (pochwowy) Trichomonas vaginalis jest jednokomórkowym mikroorganizmem należącym do najprostszej klasy wiciowców, o długości 13-18 mikronów (do 30-40 mikronów). Dzięki ruchom wici i falującej (falującej) membrany Trichomonas mogą się aktywnie poruszać, a wysoka plastyczność organizmu pozwala im tworzyć pseudopodia i przenikać do przestrzeni międzykomórkowych.

Moczobrzuchy Trichomonas są ludzkimi pasożytami, które przystosowały się do przebywania wyłącznie w narządach moczowych. W innych narządach (jelitach, żołądku itp.) I poza ciałem ludzkim szybko umierają, ponieważ nie tworzą urządzeń ochronnych i są niestabilne wobec niekorzystnych czynników środowiskowych. Szczególnie szkodliwy wpływ na ich wysychanie, ogrzewanie powyżej 45 ° C, bezpośrednie światło słoneczne, zmiany ciśnienia osmotycznego. W związku z tym nie jest możliwe wykrycie trichomonad urogenitalnych w środowisku zewnętrznym, na przykład w wodach otwartych, nawet w miejscach największej koncentracji ludzi, w ściekach publicznych łaźni itp. W warunkach naturalnych trichomonady układu moczowo-płciowego nie powodują chorób u zwierząt, w których pasożytują inne typy rzęsistkowców.

W eksperymencie z wprowadzeniem czystych kultur rzęsistkowowokomórkowych u zwierząt laboratoryjnych rozwijają się podskórne ropnie, zapalenie otrzewnej i zapalenie pochwy.

Rzęsistkowica postępuje jako mieszana choroba pierwotniakowo-bakteryjna. Wraz z trichomonadami z zapaleniem pochwy i zapaleniem cewki moczowej można wykryć inną chorobotwórczą florę bakteryjną (gronkowce, paciorkowce, gram-dodatnie i gram-ujemne, kije itp.). Trichomonas może fagocytozować gonokoki.

Sposoby rozprzestrzeniania infekcji. Infekcja zwykle odbywa się poprzez kontakt seksualny. Rzadkie przypadki infekcji nie przenoszonych drogą płciową dotyczą głównie małych dziewczynek, które ulegają zakażeniu poprzez przedmioty skażone wydzielinami pacjentów (gąbki, szmaty itp.). Jest to możliwe dzięki temu, że w bryłkach ropy lub śluzu trichomonady moczowo-płciowe pozostają żywe przez kilka godzin (dopóki substrat nie wyschnie lub dopóki nie zostanie całkowicie wymieszany z wodą). Jednak w środowisku zewnętrznym Trichomonas jest jeszcze mniej oporny niż gonokoki, dlatego też infekcja pozagatunkowa z rzęsistkowicą jest mniej powszechna niż rzeżączka.

Klasyfikacja. Według Międzynarodowej Klasyfikacji Statystycznej, rzęsistkowica urogenitalna dzieli się na nieskomplikowaną rzęsistkowicę i rzęsistkowicę z powikłaniami.

W związku z wieloogniskową infekcją rzęsistkową diagnoza powinna wskazywać lokalizację zmiany.

Patogeneza. Moczobrzuchy Trichomonas mają pierwotną chorobotwórczość i mogą powodować jawne lub ukryte zakażenia u wszystkich ludzi. Wrodzona odporność na nie jest, ale dla niektórych osób infekcja prowadzi tylko do krótkotrwałego (przejściowego) nosiciela trichomonadalnego. U mężczyzn Trichomonas może pasożytować w cewce moczowej, pasażach paralotniowych, w worku przedsakralnym, najądrzu i akcesoriach gruczołów płciowych, u kobiet - w cewce moczowej, gruczołach przedsionkowych, pochwie, kanale szyjki macicy. W rzadkich przypadkach Trichomonas przenika do macicy, powodując wznoszące się infekcje dróg moczowych (zapalenie pęcherza, odmiedniczkowe zapalenie nerek). U dziewczynek wywołują one zapalenie sromu i pochwy. Moczobrzuchy Trichomonas w odbytnicy nie mogą pasożytować i nie powodują zapalenia odbytu. Hematogenne rozpowszechnianie się nie dzieje. Tak więc, mimo inwazji trichomonas, zwykle pojawiają się liczne zmiany, wszystkie z nich są ograniczone do układu moczowo-płciowego. Pomimo tego rodzaju zmian, inwazji Trichomonas towarzyszy pojawienie się różnych przeciwciał w surowicy krwi. Jednak te ostatnie nie zapewniają zauważalnego działania ochronnego, dlatego możliwa jest ponowna infekcja tą infekcją.

Diagnostyka

• Badanie miednicy jest konieczne. Zapalenie miednicy mniejszej może być trudne do zdiagnozowania, ponieważ czasami nie można odróżnić od innych rodzajów infekcji, takich jak zapalenie wyrostka robaczkowego.

• W oparciu o analizę wymazu z pochwy można zidentyfikować główne czynniki zakaźne. Jednak pacjent może być zarażony rzeżączką lub chlamydią, nawet jeśli kultury nie można wyizolować.

• Badanie narządów miednicy za pomocą małego elastycznego węża wprowadzonego przez małe nacięcie w jamie brzusznej (laparoskopię) można wykonać w celu potwierdzenia diagnozy lub odprowadzenia ropnia.

• Jeśli podejrzewa się zapalenie narządów miednicy mniejszej, antybiotyki są często przepisywane natychmiast, ponieważ opóźnianie leczenia jest niebezpieczne. Terapię można udoskonalić po poznaniu wyników badań laboratoryjnych.

• Kwestię hospitalizacji w poważniejszych przypadkach można rozważyć, jeśli diagnoza jest wątpliwa: len, gdy pacjentką jest kobieta w ciąży lub nastolatek, lub jeśli infekcja nie ustąpi po leczeniu ambulatoryjnym. Leczenie może obejmować dożylne antybiotyki i chirurgiczny drenaż ropnia. Wybuchany ropień zagraża życiu i może wymagać całkowitej histerektomii z usunięciem jajników.

• Operacja może być również konieczna w trudnych przypadkach lub nawracających infekcjach, które nie mogą być leczone antybiotykami. Z powodzeniem wyleczona kobieta może ponownie uzyskać infekcję od partnera seksualnego, więc wszyscy partnerzy, nawet w przypadku braku objawów, powinni przejść leczenie z powodu rzeżączki i chlamydii.

Zapalenie stawów - zapalenie zewnętrznych narządów płciowych i wejście dopochwowe. Pierwotne zapalenie sromu jest rzadkie, występuje wtedy, gdy nieczysta treść i uraz narządów płciowych. Wtórnego zapalenia sromu obserwuje się w cukrzycy, przetokach moczowych i jelitowych, z podrażnieniem zewnętrznych narządów płciowych.Ogólne choroby narządów płciowych mogą być nieswoistą i specyficzną etiologią (gruźlica, rzeżączka). Należy podkreślić, że w erze antybiotyków tak zwana warunkowa patogenna mikroflora stała się czynnikiem wywołującym różne ciężkie choroby septyczne (na przykład grupa Proteus, Escherichia jelitowa itp.).

Czasami choroby zapalne rozwijają się w wyniku przeniesienia zakażenia z sąsiednich narządów (zapalenie wyrostka robaczkowego, tyflit). Jednak z reguły choroby zapalne występują z naruszeniem integralności tkanek macicy (po aborcji i porodzie).

Przyczynami zapalenia sromu mogą być: podrażnienie przy zgryzie, miesiączka, masturbacja, brudne pranie, brudne ręce.

W ostrym okresie obserwuje się świąd, pieczenie, ciężkie wyładowanie, zaczerwienienie i obrzęk małych i dużych warg sromowych, ból po oddaniu moczu (podrażnienie tkanek w stanie zapalnym moczem). Rozpoznanie postawiono na podstawie skarg pacjenta, zmian w sromie, wykrytych podczas badania i badania bakteriologicznego (konieczne jest wykluczenie cukrzycy).

Objawy zapalenia sromu: uczucie łaskotania części zewnętrznych, zamieniające się w ból podczas chodzenia i oddawania moczu, zapalenie małej i dużej warg sromowych, pojawianie się bielszego żółtawozielonego koloru i nieprzyjemny zapach.

W zapobieganiu zapaleniu sromu bardzo ważne jest przestrzeganie zasad higieny osobistej z higieną partnera seksualnego.

Tradycyjna medycyna zaleca mycie warg sromowych 2-3 razy dziennie mydłem karbolowym i dodawanie odrobiny potażu do wody. Na szczelinę narządów płciowych nakłada się kompresy wykonane z ołowianej wody lub tkaniny z borową wazeliną. Mycie wodą srebrną 2-3 razy dziennie daje dobry efekt.

Leczenie podstawowej choroby, która spowodowała zapalenie sromu. W ostrym okresie zaleca się przemycie zewnętrznych narządów płciowych roztworem nadmanganianu potasu, wywaru z rumianku lub roztworem kwasu borowego, ciepłą kąpielą wypoczynkową z roztworem nadmanganianu potasu lub wywaru z rumianku, napromieniowanie zewnętrznych narządów płciowych UVA.

Vulvovaginitis

Zapalenie pochwy - zapalenie sromu i pochwy. Obserwuje się go głównie w dzieciństwie i znacznie rzadziej u dorosłych. Powodem tego mogą być naruszenia zasad higieny, trwałe traumy, przewlekłe zapalenie migdałków, skazy wysiękowe.

W ostrej fazie, pieczenie, świąd i ciężkie wyładowanie. W fazie przewlekłej stan zapalny ulega zmniejszeniu. Podczas badania stwierdza się obrzęk i przekrwienie sromu i błony śluzowej pochwy (u dziewcząt osadzonych za pomocą waginoskopii), ropiejące ropnie lub ropiejące krwawienie (zwłaszcza w obecności ciał obcych).

Leczenie jest takie samo jak w przypadku zapalenia sromu.

Zapalenie pochwy (zapalenie jelita grubego)

Zapalenie pochwy - zapalenie błony śluzowej pochwy z powodu zakażenia różnymi mikroorganizmami, zaburzeniami metabolicznymi, niedoborem hormonów w organizmie (przedwczesna menopauza, po usunięciu jajników, w starszym wieku), jak również urazem chemicznym lub mechanicznym.

Śluzowaty i ropny wyładowanie, uczucie ciężkości w jamie brzusznej, ból w okolicy pochwy, pieczenie, swędzenie. Podczas badania stwierdza się przekrwienie błony śluzowej, obrzęk, czasami małe guzki oraz pochwową część szyjki macicy (ziarniste zapalenie jelita grubego). W przypadku starczego zapalenia wsadu występują oznaki atrofii związanej z wiekiem, błona śluzowa pochwy jest gładka, blada, czasami przekrwiona krwią. Aby określić przyczynę zapalenia jelita grubego, konieczne jest badanie bakterio-skopowe wydzieliny.

Leczenie. Eliminacja momentów, które przyczyniają się do wystąpienia zapalenia śluzówki krętka, terapii regeneracyjnej, leczenia zewnętrznych narządów płciowych roztworem nadmanganianu potasu lub wywaru z rumianku. W przypadku grzybiczego zapalenia wsadu, za pomocą strzykawek z roztworem wodorowęglanu sodu, wprowadzić do pochwy 20% roztwór boraksu w glicerynie, kulki z nystatyną.

Brodawki osiągnęły szczyt

Brodawki narządów płciowych (łagodne - wielokrotne narośle na powierzchni zewnętrznych narządów płciowych i wejście do pochwy). Może rozprzestrzeniać się na krocze, pochwę, szyjkę macicy. Przyczyną występowania kłykcin jest wirus filtrujący, rozwój tego procesu jest wspierany przez liczne wydzieliny z dróg rodnych w zapaleniu jelita grubego i zapaleniu wsierdzia. Szczególnie szybko rozwijają się brodawki narządów płciowych w czasie ciąży.

Najczęściej zlokalizowane na zewnętrznych narządach płciowych, kroczu, wokół odbytu.W przypadkach nekrozy brodawek i wstąpienia wtórnej infekcji pojawia się ropne wydzielina. Kłykciny pochwy i szyjki macicy podczas ciąży i porodu mogą powodować krwawienie. Diagnoza jest dokonywana na podstawie kontroli. Należy odróżnić brodawki syfilityczne od szerokiej bazy.

Leczenie. W przypadku małych kłykcin stosuje się proszek z resorcyną i kwasem borowym lub traktuje się roztworem rezorcynolu w 70% etanolu. Konieczne jest wstępne nasmarowanie skóry wokół brodawek wazeliną.

Acidi borici aa 15.0 M. D. S. Powder

Rp.: Resorcini 1.5

Spiritus aethylici 70% 50,0 M. D. S. Outdoor

W przypadku rozległych zmian, brodawki są usuwane chirurgicznie lub przez elektrokoagulację.

Rzęsistkowica

Rzęsistkowica - specyficzna choroba wywołana przez Trichomonas vaginalis (pierwotniaki), jest przenoszona drogą płciową. Najczęściej występuje trichomononalne zapalenie ogonka, często Trichomonas również powodują zapalenie cewki moczowej, zapalenie szyjki macicy, zapalenie odbytu.

W ostrej fazie stwierdza się świąd, pieczenie i ociężałość w jamie brzusznej. Na badanie: przekrwienie błony śluzowej pochwy, obfite wydzielanie piankowate cipki.

W fazie przewlekłej przekrwienie znika, ale pozostaje obfity charakterystyczny wyciek. Przebieg choroby jest długi, istnieje tendencja do nawrotów.

Rozpoznanie opiera się na badaniu mikroskopowym wydzieliny z pochwy.

Leczenie przeprowadza jednocześnie chora kobieta i jej mąż. Konieczna jest terapia chorób współistniejących i zaburzeń czynnościowych, a także wpływ na istniejące ogniska rzęsistkowia Metronidazol jest przepisywany (flagel, trihopol, orvagil, clion). Lek stosuje się wewnętrznie w leczeniu ostrej i przewlekłej rzęsistkowicy u kobiet i mężczyzn. Dawkowanie: 0,25 g 2 razy dziennie przez 7-10 dni. Całkowita dawka w trakcie leczenia dorosłych 5 g. Metronidazol jest przeciwwskazany w czasie ciąży, szczególnie w pierwszych 3 miesiącach.

Równocześnie z metronidazolem zaleca się mycie zewnętrznych narządów płciowych i douching pochwy z wywaru z rumianku lub roztworem nadmanganianu potasu. Dostępny również w tabletkach 0,5 g metronidazolu do wprowadzania do pochwy. Trichomonacyd ma względnie wysoką aktywność przeciw trichomonom. Jest stosowany wewnątrz i lokalnie. Wewnątrz wyznaczyć 0.3 g dziennie (w 2-3 dawkach) po posiłkach przez 3-5 dni. Dawka dla dzieci zmniejszona w zależności od wieku.

Zapalenie wsierdzia

Zapalenie szyjki macicy - zapalenie błony śluzowej kanału szyjki macicy. Może wystąpić wraz z przenikaniem różnych bakterii (gronkowce, paciorkowce, gonokoki, escherichia jelitowa itp.). Zapalenie wsierdzia często łączy się z procesem zapalnym w innych częściach aparatu narządów płciowych - zapaleniem jelita grubego, zapaleniem jajowodów, erozją szyjki macicy.

Wypływ śluzu z pochwy. Bez bólu. Objawy kliniczne są nieliczne. W stanie ostrym przekrwienie ustala się wokół zewnętrznej gardła i wydzieliny śluzowej. W przewlekłej fazie przekrwienia nie ma prawie absolutorium. Przy długim procesie dochodzi do przerostu (zgrubienia) szyjki macicy - zapalenia szyjki macicy. Aby określić etiologię procesu, konieczne jest badanie mikroskopowe wydzieliny z pochwy.

Leczenie zależy od natury patogenu: w przypadku rzeżączki i rzęsistkowicy zaleca się odpowiednią terapię, tetracyklinę stosuje się w wirusowym zapaleniu szyjki macicy; W przewlekłym stadium zapalenia wsierdzia wskazana jest fizjoterapia.

Erozja szyjki macicy

Erozja szyjki jest wadą nabłonka pochwowej części szyjki macicy. Powstanie erozji następuje pod wpływem patologicznych wydzielin z kanału szyjki macicy, które powodują macerację, a następnie złuszczenie (złuszczanie) uwarstwionego nabłonka płaskiego.

Ropne lub śluzowo-pochwowe upławy. Przy badaniu szyjki macicy za pomocą lusterek ustala się przekrwienie wokół zewnętrznej gardła, zwykle na tylnej stronie szyjki macicy. Powierzchnia erozji może być gładka lub aksamitna, czasami pojawia się krwawienie podczas dotykania.

Rozpoznanie wykonuje się poprzez badanie szyjki macicy za pomocą luster.Konieczne jest przeprowadzenie kolposkopii, przy pomocy której rozwiązuje się pytanie o potrzebę celowanej biopsji z późniejszym badaniem histologicznym. Erozja szyjki macicy powinna być odróżniona od raka szyjki macicy, gruźlicy i wrzodów syfilitycznych.

Leczenie. Wraz z leczeniem zapalenia szyjki macicy konieczne jest leczenie powiązanych chorób narządów płciowych. Stosuje się tampony z olejem rybim, olejem rokitnika, emulsjami zawierającymi sulfonamidy i antybiotyki. Przy długotrwałej erozji nieuleczającej pokazano elektrokoagulację (po danych z biopsji).

Endometrium

Zapalenie błony śluzowej macicy jest stanem zapalnym błony śluzowej i mięśni macicy.

Ostre zapalenie błony śluzowej macicy charakteryzuje się niższym bólem brzucha, gorączką, ropnym lub ropnym krwawym wydzielaniem z macicy.

Kiedy oburęczne badanie palpatornogo oznaczało bolesność macicy, zwiększ i miękkość jego konsystencji. W przewlekłym zapaleniu błony śluzowej macicy obserwuje się ból, długotrwałe krwawienie, temperatura jest zwykle prawidłowa i po badaniu nie występuje tkliwość macicy. Diagnozę przeprowadza się na podstawie wywiadu (aborcja nabyta przez społeczność, okres poporodowy), gorączka, dane z badań ginekologicznych.

Metritis jest zapaleniem wszystkich błon macicy. Rozwija się wraz z postępem zapalenia endometrium, często jako przejaw uogólnionej infekcji septycznej.

Przypominają one obraz kliniczny zapalenia błony śluzowej macicy, ale są bardziej ostre i często towarzyszy im zapalenie nerwu wzrokowego.

Parametritis

Parametritis - zapalenie tkanki krążącej, najczęściej obserwuje się po porodzie, aborcji i innych interwencjach (wykrywanie, rozszerzanie macicy).

W tak zwanej parametryzacji bocznej naciek znajduje się obok macicy i dociera do ściany kości miednicy. Boczne sklepienie odpowiedniej strony jest wygładzone. Konsystencja nacieku jest gęsta, fluktuacja jest określana podczas ropienia. Z przodu naciek zlokalizowany jest przednią stroną macicy, a w tylnej, tylną. Ostry etap charakteryzuje się bólem, gorączką, dreszczami, zwiększoną częstością akcji serca, anoreksją i snem. Mogą występować zjawiska dysuryczne, zaparcia, zaburzenia miesiączkowania. Przy ropieniu infiltracji obraz kliniczny jest charakterystyczny dla ropnych procesów septycznych. Diagnozę przeprowadza się na podstawie wskazanych objawów i danych z badań laboratoryjnych.

Pelvioperitonit

Pelvioperitononitis jest zapaleniem otrzewnej małej miednicy.

Charakteryzuje się ostrym bólem brzucha, nudnościami, wymiotami, wzdęciem brzucha, opóźnionymi stolcami i gazem, gorączką, zwiększoną częstością akcji serca. Język suchy, powlekany na biało. W badaniu palpacyjnym brzucha zauważa się napięcie mięśni przedniej ścianki brzucha w dolnej części ciała, co jest pozytywnym objawem Blumberga - Shchetkina. We krwi wzrost ESR, leukocytoza, przesunięcie białej krwi w lewo. Dzięki nowoczesnemu (wymazanemu) kursowi możliwe jest, że objawy mogą być niewielkie lub ich brak. To często utrudnia diagnozę. W przypadku zapalenia kości i stawów ropa może gromadzić się w przestrzeni Douglasa. Ropień może spontanicznie otworzyć się do pochwy lub odbytnicy.

Ogromne znaczenie ma badanie pochwy, w którym występuje wysunięcie wysięku z tylnego fornixu. Pacjenci z zapaleniem zatok przynosowych wymagają specjalnej obserwacji w związku z możliwością przejścia zapalenia na zapalenie błony śluzowej jamy brzusznej na rozproszone zapalenie otrzewnej, w którym konieczna jest operacja w trybie nagłym.

Salpingoophoritis (zapalenie przydatków)

Salpingo-oophoritis (zapalenie przydatków) - zapalenie macicy. Izolowane uszkodzenie rurki lub jajnika jest bardzo rzadkie, zwykle proces zapalny obejmuje rurkę i jajnik, często rozprzestrzeniający się do otrzewnej miednicy.

W ostrej fazie ból w dolnej części brzucha, wymioty, gorączka. Może wystąpić naruszenie cyklu menstruacyjnego (meno- i metrorrhagia).Podczas badania pochwowego rozszerzone bolesne kończyny macicy są wyczuwalne palcami (po jednej lub po obu stronach). Z powodu ostrego bólu czasami nie jest możliwe jednoznaczne określenie ich granic. We krwi, leukocytoza, zwiększony ESR, lewe przesunięcie formuły białej krwi. Procesowi temu może towarzyszyć zapalenie zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.

W stanie podostrym obniża się temperatura, zmniejsza się ból, poprawia się ogólny stan i normalizuje się liczba krwinek. Choroba nie zawsze kończy się wyzdrowieniem z (przejściem do zapalenia jajowodów do stanu przewlekłego, występują okresowe zaostrzenia, którym towarzyszą bóle, gorączka, zaburzenia miesiączkowania, Diagnozę przeprowadza się na podstawie wywiadu i obiektywnych badań, biorąc pod uwagę wszystkie powyższe objawy i badanie bakteriologiczne wymazów pochwowych , szyjki macicy i cewki moczowej.

Leczenie chorób zapalnych o niespecyficznej etiologii. W stanie ostrym: spoczynek, przeziębienie na żołądku, dożylny roztwór chlorku wapnia lub glukonianu wapnia, terapia antybakteryjna - penicylina domięśniowo w 300 000-500 000 jednostek w ciągu 3 godzin Inne antybiotyki są również stosowane (określenie wrażliwości mikroflory na antybiotyki jest konieczne ). Szczególnie skuteczne półsyntetyczne penicyliny: oksacylina, metycylina, apmicylina. W ciężkich przypadkach stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania (cefalosporyny i aminoglikozydy). Zawsze należy pamiętać o masowości infekcji. Leczenie powinno być kompleksowe i prowadzone na tle ogólnej terapii, przepisywania witamin, środków przeciwbólowych, leków przeciwhistaminowych. Fizjoterapia stosowana jest w podostrych i przewlekłych stadiach: elektroforeza chlorku wapnia i jodku potasu, diatermia, terapia błotna. W przypadku tworzenia guza sutkowego macicy wskazane jest leczenie chirurgiczne.

Tradycyjna medycyna zaleca takie leczenie pacjentów, co jest wskazane w utrzymaniu menstruacji. Ponadto powinieneś użyć:

• pietruszka w dowolnej postaci kilka razy dziennie (korzenie i nadziemne części),

• nasiona anyżu drobno zmielone, z miodem w równych ilościach wagowych. Weź 3-4 razy dziennie,

• wywar z pietruszki lub bulionu ze skórki cebulowej lub wywar z korzeni pokrzywy zamiast wody do picia. Możesz zrobić wywar ze skórki cebuli i goździków, wlać jeden litr wrzącej wody, gotować przez 5 minut, ostudzić, odcedzić.

Zapobieganie

• Używanie monogamii, abstynencji lub prezerwatywy chroni przed infekcjami przenoszonymi drogą płciową.

• Po drobnych zabiegach ginekologicznych, takich jak kiretki, unikaj mycia pod prysznicem, używania tamponów, kąpieli i stosunków seksualnych przez co najmniej siedem dni.

Jeśli masz objawy zapalenia narządów miednicy mniejszej, szczególnie wysoką gorączkę z silnym bólem w dolnej części brzucha, natychmiast skontaktuj się ze swoim lekarzem rodzinnym lub ginekologiem.

Przyczyny chorób zapalnych narządów płciowych żeńskich

Niemal zawsze proces zapalny w narządach płciowych występuje pod wpływem wielu różnych czynników - termiczne, chemiczny, mechaniczne. Ale głównym czynnikiem bezpośrednio wpływającym na rozwój stanu zapalnego jest wpływ infekcji. W zależności od tego, który patogen wywołuje rozwój chorób zapalnych narządów kobiecych narządów płciowych, zwykle dzieli się je na niespecyficzne i specyficzne. Te ostatnie obejmują gruźlica, rzeżączka, błonica.

Nieswoiste choroby zapalne wywołują wiele patogenów: chlamydia, Grzyby Candida, ureaplasma, mykoplazmę, Trichomonas, E. coli, Klebsiella, Corynebacterium (gardnerella) i inne.

Mikroorganizmy warunkowo patogennerównież odgrywają rolę w występowaniu takich chorób.Najczęściej przenoszenie patogennych patogenów występuje podczas stosunku płciowego, rzadziej istnieje domowa ścieżka transmisji. Aby zapalenie żeńskich narządów płciowych mogło wywołać mikroorganizmy oportunistyczne, muszą być spełnione pewne warunki. W szczególności mikroflora pochwy, która tworzy kwaśne środowisko, zapobiega przenikaniu i dalszej aktywacji infekcji warunkowo patogennych mikroorganizmów.

Ponadto przeszkodą w rozprzestrzenianiu się infekcji jest proces odrzucania warstwy endometrium podczas menstruacji. Mikroorganizmy są również odrzucane wraz z tą warstwą. A dzięki plastikowym właściwościom otrzewnej miednicy, zapalenie u kobiety wpływa tylko na obszar miednicy.

Czynnikiem, który chroni przed ryzykiem nawrotu stanu zapalnego narządów płciowych, jest również stosowanie niektórych doustnych środków antykoncepcyjnych.

Są aktywne i pasywny rozprzestrzenianie się zakażenia do górnego odcinka dróg rodnych od niższego. Szlak limfogenny lub krwiotwórczy uważany jest za pasywny, a także za propagację do rurek i macicy oraz do jamy brzusznej przez kanał szyjki macicy. Aktywne rozprzestrzenianie się zakażenia występuje w przypadku rzęsistków i plemników.

Czynniki, które przyczyniają się do rozprzestrzeniania się infekcji

W układzie żeńskim narządów płciowych infekcja rozprzestrzenia się aktywniej pod wpływem określonych czynników.

Intensywne zabiegi wewnątrzmaciczne przyczyniają się do intensywnego procesu: aborcje, skrobanie et al. Przy takich procedurach infekcja może dostać się do jamy macicy z pochwy lub ze środowiska zewnętrznego. Poprzez jajowody stopniowo rozprzestrzenia się na jajowody. Infekcja wznosząca bardzo często objawia się natychmiast po menstruacji, porodzie i interwencjach chirurgicznych wykonywanych na miednicy i narządach jamy brzusznej.

Również jego aktywna dystrybucja jest promowana przez obecność w ciele kobiety ognisk chronicznej infekcji, zaburzeń endokrynologicznych i procesów metabolicznych w ciele, złego odżywiania, częstego emocjonalnego przeciążenia, hipotermii, itp.

Rodzaje chorób zapalnych narządów płciowych żeńskich

W zależności od tego, na którą okolicę genitaliów ma wpływ nieswoista infekcja, określa się chorobę narządów płciowych. Jeśli pojawi się zapalenie błony śluzowej pochwy colpit. To zapalenie jest rozproszone i ogniskowe, może rozprzestrzeniać się na srom i część szyjki macicy.

Jeśli zapalenie wpłynęło na zewnętrzne narządy płciowe, to chodzi o to zapalenie sromu. Choroba ta może rozwinąć się u kobiety w wyniku urazu śluzówki spowodowanego drapaniem, otarciami itp. Występuje infekcja uszkodzonej powierzchni. Czasami zdiagnozowany wtórne zapalenie sutka, co jest następstwem zapalenia narządów wewnętrznych narządów płciowych.

Jeśli stan zapalny wpływa na wewnętrzną wyściółkę kanału szyjki macicy, wówczas diagnozuje się pacjenta zapalenie szyjki macicy. Endometrium - proces zapalny w wewnętrznej wyściółce macicy. Występowanie ostrego zapalenia błony śluzowej macicy obserwuje się głównie po ciężkiej pracy, aborcji, łyżeczkach.

Kiedy rozwija się stan zapalny macicy u pacjenta zapalenie jajowodów. Proces zapalny, wpływający na jajniki, prowokuje rozwój zapalenia jaj. Zapalenie ścian macicy nazywa się myometritisi miednicy otrzewnej - pelvioperitonit.

Salpingoophoritis (zapalenie przydatków) - proces zapalny w macicy, który prowokuje infekcję, rozciągając się od pochwy w górę. Zwykle powstaje w wyniku aborcji lub trudnych narodzin W rzadszych przypadkach infekcja może wystąpić z odbytnicy lub esicy, wyrostek robaczkowy.

Bakteryjne zapalenie pochwy

Bakteryjne zapalenie pochwy - Powszechna przyczyna rozwoju zapalenia pochwy u kobiet.Z powodu tej choroby zaburzona jest biocenoza i normalna mikroflora pochwy. Kobieta zauważa intensywny wygląd bielsze krwawienia. Jednak nie obserwuje się innych objawów choroby. Bardzo rzadko występują oznaki swędzenia lub pieczenia.

Wywołuje się także bakteryjne zapalenie pochwychoroba gardnera- w imieniu naukowca, który pierwszy odkrył patyki w pochwie - gardnerellaktóre są zawsze obecne w mikroflorze pochwy w bakteryjnym zakażeniu pochwy.

W normalnym stanie mikroflory pochwowej jej podstawą jest lactobacilli, które pełnią funkcję ochrony przed infekcjami, tłumiąc wzrost liczby mikrobów oportunistycznych. Wraz ze spadkiem liczby bakterii Lactobacillus w ich miejsce są mikroby warunkowo patogenne, wśród których wiodące miejsce zajmuje gardnerella. Czynniki wywołujące bakteryjne zapalenie pochwy wpadają w żeńskie narządy płciowe podczas kontaktu seksualnego. Jednocześnie, w codziennych kontaktach, przeniesienie patogenu z jednej kobiety na drugą nie może być przyczyną choroby.

Istnieje również szereg czynników, które zwiększają ryzyko rozwoju bakteryjnego zapalenia pochwy. Jest to regularne korzystanie z douching, użytkowania środki antykoncepcyjnektóre zawierają 9 nonoksynolu, aplikacje antybiotyki w leczeniu innych dolegliwości, częste zmiany partnerów seksualnych.

W bakteryjnym zapaleniu pochwy kobieta zauważa, że ​​wydzielina z pochwy wydziela nieprzyjemny zapach, który staje się bardziej widoczny po stosunku seksualnym. Ważne jest, aby pamiętać, że wydzielina w bakteryjnym zapaleniu pochwy różni się od wydzielania u zdrowych kobiet jedynie przez zapach i ilość.

Rozwój bakteryjnego zapalenia pochwy może być poważnym problemem, ponieważ jego progresja przyczynia się do zwiększenia ryzyka procesów zapalnych w macicy, przydatków, powikłań w przewożeniu dziecka, a także przedwczesnych poród u kobiet w ciąży.

W leczeniu bakteryjnej vaginosis, lekarz głównie zaleca stosowanie leku Metronidazol wewnątrz. Lek ten jest w niektórych przypadkach źle tolerowany przez kobiety, powodując utrzymujące się nudności. Ponadto kategorycznie nie łączy się z alkoholem. Alternatywnie możesz użyć żel metronidazolto też jest włożone do pochwy Clindamycin w postaci kremu i tabletek.

Zakażenie chlamydią

W przypadku kobiety infekcja chlamydiami jest niebezpieczna z punktu widzenia konsekwencji jej rozwoju, ponieważ może wywoływać pojawienie się zrostów w jamie brzusznej i jajowodach. W rezultacie może cierpieć w przyszłości kobieta niepłodność. Zakażenie chlamydiami rozwija się bez widocznych objawów, jest ukryte. Ale czasami kobieta może skarżyć się na ból w prawym podżebrzu.

Chlamydia jest trudna do zidentyfikowania. Aby wykryć zakażenie, należy zbadać przeciwciała przeciwko chlamydiom we krwi.

W leczeniu tej choroby zapalnej narządów płciowych przepisać grupę leków tetracyklinarównież Erytromycyna, Sumamed, Macropene, Klacid. Leczenie infekcji ureaplasma i mykoplazmy odbywa się podobnie.

Zapalenie śluzówki Candida

Wraz z rozwojemdrożdżakowe zapalenie jelita grubegokobieta zauważa pojawienie się białego wyładowania typu twarogowego. Pojawiają się pod wpływem grzybów z rodzaju candidaktóre reprezentują normalną mikroflorę pochwy.

Grzyby z rodzaju Candida reprezentują prawidłową mikroflorę, jednak ich aktywność znacznie wzrasta ze względu na przebieg leczenia antybiotykami, a także hipoestrogenizm, hypowitaminoza. Czasami w tle pojawia się candpitis. ciąży.

Terapia lokalna prowadzona jest w formie douching z kwaśnymi roztworami w celu przywrócenia prawidłowej mikroflory pochwy. Używany również do leczenia Clotrimazole, Trichomonas, przedstawiciele Ekonazolświece Pimafucin.

Objawy chorób zapalnych narządów płciowych żeńskich

Kobiece choroby zapalne charakteryzują się brakiem klarownego obrazu klinicznego, ponieważ charakteryzują się przewlekłym przebiegiem i okresowymi zaostrzeniami.

Zapalenie żeńskich narządów płciowych charakteryzuje się różnymi objawami, zarówno lokalnymi, jak i ogólnymi. W procesie zapalnym narządów płciowych żeńskich charakterystyczne są objawy obrzęk, zaczerwienienie i swędzenie błona śluzowa pochwy i sromu, ból podczas stosunku płciowego, nawracający ból w dolnej części pleców, zmiana charakteru wydzieliny z pochwy. Możliwe awarie cyklu miesiączkowego, trudności w oddawaniu moczu.

W ostrym przebiegu choroby zapalnej obserwuje się wyraźną ogólną reakcję organizmu: wzrost temperatury ciała, obserwuje się dreszcze. W analizie krwi określa się zmianę obrazu krwi. Kobieta zauważa intensywne wyładowanie bielszego, niższego bólu brzucha. Jeśli proces zachodzi w przewlekłej postaci przez długi czas, zmiany w układzie rozrodczym stają się mniej wyraźne, ale pojawiają się oznaki zmian w innych układach i narządach.

Konsekwencje chorób zapalnych narządów płciowych żeńskich

W procesie progresji takich chorób, kobieta przechodzi zmiany w stanie układu rozrodczego, a także ogólne pogorszenie stanu zdrowia pacjenta. Często dochodzi do naruszenia procesów metabolicznych, zmian w układzie wegetatywno-naczyniowym, zmian w układzie hormonalnym.

Ponadto, choroby zapalne narządów kobiecych narządów płciowych wywołują zmiany anatomiczne. Może rozwinąć się kobieta, która cierpi na zapalenie narządów płciowych skoki albo się rozwijaj niedrożność jajowodów. Znacznie pogorszyło przepływ krwi w tkankach narządów płciowych, jajo również dojrzewa z zaburzeniami. Choroby zapalne w ginekologii czasami prowadzą do powstawania zmian w hemodynamicznej i troficznej naturze narządów i tkanek miednicy. Kobieta może być zaniepokojona owulacja, jak również transport jaj, z zastrzeżeniem naruszenia drożności rury.

Ze względu na przeniesione stany zapalne narządów płciowych, manifestują się kobiety i zaburzenia miesiączkowania, może rozwinąć się ciąża pozamaciczna. Czasami powstały zmiany w macicy i przydatkach. Takie poważne patologie w niektórych przypadkach wywołują bezpłodność. Dlatego choroby zapalne w ginekologii zajmują główne miejsce na liście przyczyn niepłodności.

Najczęściej taki proces zapalny powoduje naruszenie funkcji seksualnej, a także menstruacyjnej i generatywnej u kobiety.

Jeśli diagnoza nie zostanie ustalona poprawnie i na czas, proces może zostać zaostrzony, w wyniku czego nie będzie dobrze reagować na leczenie. Dlatego kobieta jest zobowiązana uświadomić sobie, że najwcześniejsza możliwa diagnoza i zintegrowane podejście do leczenia są bardzo ważną miarą zapobiegania niepłodności w przyszłości.

Przyczyny chorób zapalnych u kobiet

Zapalenie jest najczęściej spowodowane infekcją wprowadzoną do układu moczowo-płciowego z zewnątrz.

Może istnieć kilka ścieżek do wprowadzenia patogenów.

1. Sposób seksualny - poprzez kontakt seksualny od osoby zarażonej do osoby zdrowej.
2. Rosnąco - w przypadku złej higieny osobistej drobnoustroje wnikają w głąb zewnętrznych narządów płciowych i okolicy odbytu.
3. Sposób mechaniczny - w obecności uszkodzenia błony śluzowej należy stosować nietraktowane końcówki do douching, nieutrwalone stopniowanie barierowych środków antykoncepcyjnych itp.
4. Droga medyczna - z niewystarczającą profesjonalną inscenizacją urządzeń wewnątrzmacicznych, przeprowadzanie manipulacji medycznych za pomocą niesterylnych instrumentów.
5. Ścieżka endogenna - w obecności ognisk zapalnych z krwią menstruacyjną, podczas porodu itp.
6. Spontaniczna ścieżka - ze zmniejszeniem barier ochronnych w genitaliach (kwaśne środowisko pochwy, naruszenie zatyczki śluzowej w kanale szyjnym itp.

Czynniki wywołujące choroby zapalne u kobiet

Patologiczne procesy w układzie moczowo-płciowym są podzielone na specyficzne i niespecyficzne. Są one określone przez typ zakaźnych patogenów, które spowodowały zapalenie.

Specyficzne ze względu na penetrację mikroflory, która rozmnaża się głównie w genitaliach - gonokokkov, Trichomonas, chlamydia, mykoplazma itp.

Niespecyficzne mogą wpływać na wiele innych układów ciała (jamy ustnej i gardła, przewodu pokarmowego, dróg oddechowych itp.). Są to gronkowce, paciorkowce, Pseudomonas ropny i Escherichia coli, itp.

Ponieważ te ostatnie często działają jako zjednoczony front, nazywa się je bakteriami mieszanymi.

Reakcja organizmu na choroby zapalne u kobiet

Zapalenie, które wielu ludzi nazywane jest chorobą, jest w rzeczywistości reakcją obronną organizmu. Ten naturalny mechanizm nazywa się odpornością. To są komórki odpornościowe, atakujące wrogów, którzy pojawili się, próbując je zniszczyć, zwiększając reżim temperatury w miejscu wprowadzenia, a tym samym zapobiegając ich dalszemu rozprzestrzenianiu się.

Wynik obrony zależy od aktywności komórek zabójcy, ich liczby, siły i różnorodności. Jeśli niezaproszeni goście zostaną skutecznie zneutralizowani, dolegliwość nie rozwinie się. Jeśli będzie więcej patogenów chorobotwórczych niż obrońców, wygrają, spowodują odurzenie organizmu i doprowadzą do choroby.

Przez to "militarne działanie" między drobnoustrojami i komórkami odpornościowymi lekarze dali taką definicję, jak reaktywność immunologiczna, która może być silna i słaba. Ma to na celu zwiększenie liczby ukierunkowanych działań obrońców komórek, zwanych wzmocnieniem układu odpornościowego.

Często, gdy ogniska patologiczne pojawiają się na genitaliach, wpływają na układ nerwowy, naczyniowy i hormonalny, co determinuje kliniczny obraz choroby.

Cechy chorób zapalnych u kobiet

Zapalenie wątroby występuje z powodu urazu lub niedostatecznej higieny okolicy krokowej. U dziewczynek zapalenie sromu wiąże się ze słabością swoistej odporności, obecnością innych ognisk zapalnych i cech anatomicznych struktury zewnętrznych narządów płciowych (cienka skóra, słabe pokrycie nabłonka, duża liczba gruczołów itp.)

Vulvovaginitis często rozwija się u starszych kobiet, co jest spowodowane chorobami endokrynologicznymi, błędami żywieniowymi i brakiem równowagi hormonalnej.

Kobiety w średnim wieku rzadko cierpią na zapalenie sromu ze względu na cechy tkanek nabłonkowych, które ostatecznie stają się odporne na infekcje.

Colpit leczy najczęstsze patologie ginekologiczne. Choroba jest zwykle związana z naruszeniem funkcji bariery pochwy, zmniejszeniem jej zdolności do samoczyszczenia, która pozwala drobnoustrojom swobodnie wnikać w głąb narządów płciowych.

Zapalenie szyjki macicy jest następstwem zapalenia błony śluzowej pochwy, jeżeli w błonie śluzowej kanału i szyjki macicy występują mikrouszkodzenia. Zapalenie szyjki macicy może powodować erozję szyjki macicy (owrzodzenie nabłonka). Wraz z tworzeniem się erozji miejsce uszkodzenia pokrywa się śluzem z odczynem alkalicznym. A środowisko alkaliczne w przeciwieństwie do kwasu kwaśnego służy jako doskonały inkubator do reprodukcji patogennej mikroflory, która później spowoduje stan zapalny maty!

Endometrium jako niezależna choroba może wystąpić po porodzie. Jednak najczęściej infekcja jest wprowadzana podczas ustawiania cewek macicy, operacji i innych procedur medycznych (chirurgicznych i diagnostycznych). Wśród przyczyn endometrium i płci podczas menstruacji.

Salpingitis rozpoczyna się po endometrium: zakażenie macicy rozciąga się na jajowody. Salpingitis to niebezpieczna formacja zrostów w rurkach, które uniemożliwiają przejście jaja do macicy. Jest to jedna z najczęstszych przyczyn niepłodności żeńskiej.

Zapalenie jajników rzadko pierwotne, ponieważ jajniki są dość dobrze chronione przed zarazkami przez gęstą błonę. Ale wraz z inwazją na obfitość patogennej flory z jajowodów, jajniki również ulegają stanom zapalnym, powodując zapalenie przydatków.

Objawy chorób zapalnych u kobiet

Jak ujawniają się procesy zapalne w układzie moczowo-płciowym kobiety? Najczęściej świąd, pieczenie, rozładowanie i ból w dolnej części brzucha, czasami menstruacja i libido (pożądanie seksualne).

Beli - przydział lepkiej, przejrzystej sekrecji gonad w umiarkowanych ilościach - norma dla kobiecego ciała. Czasami jednak białe odznaczają się żółto-zielonkawym odcieniem, co wskazuje na obecność ropy w stanie zapalnym i ma nieprzyjemny zapach.

Zapach może mieć wartość diagnostyczną. Podaj zapach ryby Trichomonas i Gardnerella. Kwaśny zapach w rozchwianiu serowym występuje z kandydozą (etiologia grzyba pleśniowego). Ostry nieprzyjemny zapach może sygnalizować dysbakteriozę pochwy.

Wydalanie kobiet może nie mieć patologicznego pochodzenia. Tak więc, wzrost wydzielania często występuje przy napięciu nerwowym - na przykład stresu. Takie białka same znikają, gdy przyczyna znika. U dziewcząt w okresie dojrzewania białka sygnalizują zmiany hormonalne.

Każda kobieta zwykle stwierdza, że ​​biali mają odchylenia od normy. Jest to powód natychmiastowego odwołania się do ginekologa, ponieważ czasami nie mówią o zapaleniu, ale o procesie onkologicznym.

Ból - częstym objawem problemów. Głupie i obolałe, ostre i ciągnące, tymczasowe i trwałe, pogarszane przez zimno i stres, fizyczne zmęczenie i stosunek płciowy, lokalne i rozproszone, przedmiesiączkowe i towarzyszą im bóle głowy i bezsenność - wszystkie z nich drastycznie zmniejszają komfort życia, zakłócają zdolność do pracy i czasami przynoszą kobietę przed depresją.

Swędzenie i pieczenie wynikają wyłącznie z patologii układu rozrodczego, w normie tak się nie dzieje.

W większości przypadków przyczyną jest infekcja, rzadziej z naruszeniem zasad higienicznych, a jeszcze rzadziej w przypadku uszkodzeń mechanicznych (na przykład po wmasowaniu w bieliznę). Czasami ten wynik daje użycie pewnych leków, a rzadko - stosowanie niewłaściwych środków higieny intymnej.

Często swędzenie i pieczenie towarzyszą zaburzeniom w innych układach organizmu. Występują w cukrzycy, zapaleniu wątroby, nieprawidłowościach w funkcjonowaniu gruczołów dokrewnych, gwałtownej zmianie poziomu hormonów (na przykład podczas menopauzy), chorobie psychicznej itp.

Określona infekcja

Te same, a nawet ostrzejsze objawy niosą ze sobą określone choroby zapalne narządów płciowych żeńskich. Ich pojawienie się wiąże się z zakażeniami przenoszonymi głównie przez kontakt seksualny, ale nadal ta opcja infekcji jest daleka od jedynej. Należą do nich chlamydia, ureaplasmosis, gardnerellosis, opryszczka narządów płciowych, rzęsistkowica, mykoplazmoza, wirus cytomegalii, HIV itp., A także weneryczna rzeżączka i kiła.

Zapalenia wywołane przez pojedynczy patogen nazywa się monoinfekcjami, połączenie mikroorganizmów wywołuje mieszane infekcje.

Zakażenia mieszane występują z powodu utajonego przebiegu wielu chorób, dłuższego okresu inkubacji, który nabywają niektóre szczepy drobnoustrojów, z powodu fascynacji samoleczeniem (zwłaszcza antybiotykami) przy pierwszych oznakach choroby.

Infekcje mieszane są trudne do zdiagnozowania, wymagają dłuższego leczenia i dają więcej komplikacji.

Znajdź, aby zneutralizować

Pytanie pacjenta

Ginekolog zalecił przeprowadzenie testu PCR przed ciążą. Czym jest ten test, czy potrzebujesz takiej analizy?

Odpowiedź lekarza

Jest to konieczne, ponieważ pomaga zidentyfikować ukryte patogeny i rozbroić je (leczyć) przed ciążą.

PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy) jest bardzo dokładną metodą diagnostyczną, która skanuje DNA patogennej mikroflory, co pozwala dokładnie określić typ chorobotwórczego mikroorganizmu.

Diagnostyka PCR okazała się doskonała, dlatego zasłużyli sobie na nią ginekolodzy, którzy często spotykają się z przebranymi chorobami przenoszonymi drogą płciową (bezobjawowe chlamydie, ureaplazmoza, opryszczka narządów płciowych itp.).

Niezawodność metody zbliża się do 100% dokładności.

Diagnostyka PCR jest również wykorzystywana w pulmonologii (w chorobach płuc) do określania wirusowych i bakteryjnych patogenów zapalenia płuc oraz do wykrywania gruźlicy. W hematologii PCR pomaga określić obecność cytomegalowirusów i onkoowirusów. A lekarze zajmujący się chorobami zakaźnymi stosują w swojej praktyce szybką metodę PCR do diagnozowania błonicy, wirusowego zapalenia wątroby typu B, C i G, salmonellozy.

Do diagnostyki metodą PCR pobierany jest materiał biologiczny - krew, ślina, mocz, kawałek tkanki ludzkiej.

Terapia zachowawcza w przypadku zapalenia przydatków

Ostre zapalenie wyrostków i zaostrzenie przewlekłego procesu wymaga hospitalizacji, zwłaszcza jeśli nawrót jest spowodowany zakażeniem narządów płciowych.

W przypadku silnego bólu pacjentowi zaleca się odpoczynek w łóżku za pomocą zimnych procedur (okład lodowych) w celu powstrzymania procesu zapalnego.

Pierwszego dnia badania nie zostały jeszcze przeprowadzone, a rodzaj patogenu jest nieznany, kobieta jest przepisywana antybiotykom o szerokim spektrum działania, ponieważ pilne jest zlokalizowanie stanu zapalnego.

Powszechnie stosowana sól sodowa oksacyliny, ampioks lub ampicylina. Następnie podłącz leki oparte na typie drobnoustrojów specjalnie opracowanych na tego typu mikroorganizmy.

Korzystne są cefalosporyny - cefalorydyna, cefaleksyna, cefazolina i antybiotyki z grupy aminoglikozydów - siarczan neomycyny, gentamycyna, kanamycyna. Używa się także lewomycetyny.

Antybiotykoterapia nie powinna kończyć się nawet po ustąpieniu ostrych objawów zapalenia. Kurs zazwyczaj wynosi 10-14 dni, a w przypadku zakażenia chlamydiami - do 3 tygodni.

Z oczywistą opornością patogenów na antybiotyki, nitrofurany są dodawane do reżimu leczenia. Chociaż ta grupa środków przeciwdrobnoustrojowych ma gorszą skuteczność kliniczną w stosunku do większości antybiotyków, ale w wysokich stężeniach ma raczej szerokie spektrum działania i tłumi zarówno bakterie beztlenowe, jak i bakterie, a ponadto grzyby wywołujące kichidozę. Furazolidon i nifuratel aktywnie walczą przeciwko Trichomonas i Giardia.

Równolegle z lekami przeciwbakteryjnymi zaleca się stosowanie leków, które zapobiegają rozwojowi zakażeń grzybiczych, ponieważ istnieje zagrożenie kandydozą i dysbakteriozą na tle antybiotyków. Zazwyczaj jest to nystatyna i levorin.

Jeśli procesy zapalne w jajnikach i probówkach wywołają wysoką gorączkę, gorączkę, dreszcze, lekarz zaleci detoksykację lekiem z reopolyglucyną, hemodezem, roztworem glukozy z witaminami podawanymi dożylnie.

W przypadku silnego zespołu bólowego przepisuje się leki przeciwbólowe (analgin, butadion, amidopyrine itp.), A także w przypadku alergii na leki - środki odczulające (difenhydramina, suprastin, tavegil). Jeśli zrosty są wyraźne, używają enzymów - ronidazu, lidazu, a także ciała szklistego, aloesu, które stymulują reakcje obronne organizmu.

Procedury fizjoterapii są szeroko stosowane do resorpcji zrostów: prądy impulsowe, pole magnetyczne, UHF.W okresie rekonwalescencji korzystne są kąpiele chlorkowe, sodowe i siarczkowe.

Błoto lecznicze, ozokeryt (naturalna substancja mineralna z grupy olejów), wosk parafinowy są stosowane do miejscowego narażenia w postaci aplikacji.

Często przepisuje się akupunkturę w celu przywrócenia zaburzeń czynnościowych.

Przy odpowiednim leczeniu w szpitalu, a także cierpliwej i starannej realizacji wizyt lekarskich w okresie domowej rehabilitacji i powrotu do zdrowia, możliwe jest radzenie sobie z zapaleniem w narządach rozrodczych żeńskich. Ale jeśli w trakcie procesu zachodzi ciągła sterylność - prognozy nie są tak korzystne. W niektórych przypadkach nie można pozbyć się zrostów w jamie brzusznej.

Medyczne środki zapobiegawcze

W celu zmniejszenia ryzyka chorób ginekologicznych konieczne jest:

• odwiedzić ginekologa 2 razy w roku,
• regularnie wykonywać analizę histologiczną w celu wykrycia nietypowych komórek,
• udać się na spotkanie z tym samym lekarzem, który może monitorować stan zdrowia w zakresie dynamiki,
• wybierz najlepiej wykwalifikowanego lekarza, jeśli to możliwe
• w przypadku jakiegokolwiek dyskomfortu w okolicy narządów płciowych niezwłocznie zasięgnij porady lekarza,
• ostrożnie i szybko wdrożyć przypisane zalecenia.

Czy infekcje pochwy dotyczą chorób przenoszonych drogą płciową?

Pytanie pacjenta

Czy infekcja pochwy jest chorobą przenoszoną drogą płciową i czy kobieta może zarazić swojego partnera?

Odpowiedź lekarza

Spośród trzech najczęstszych zakażeń pochwy (bakteryjne zapalenie sromu i pochwy, rzęsistkowica i drozd) jedynie rzęsistkowica została ostatnio zaklasyfikowana jako choroba weneryczna, a nawet wtedy jest warunkowa.

Jednak lekarze uważają, że rozwój bakteryjnego zapalenia sromu i pochwy prawie zawsze jest ściśle związany z płcią, ponieważ większość kobiet nabywa patogenną mikroflorę jedynie poprzez kontakt ze swoim partnerem seksualnym.

Jaka jest różnica między tymi stanami? Fakt, że bakterie powodujące zapalenie w dolnej części układu moczowo-płciowego u kobiet są często nieszkodliwe dla mężczyzn i nie prowadzą do rozwoju procesu zapalnego w narządach moczowych.

Ale czynniki wywołujące choroby przenoszone drogą płciową dotykają równo obu partnerów.

Naddiagnoza

Pytanie pacjenta

Ginekolodzy pracujący w centrach medycznych są przekonani, że każda kobieta w wieku rozrodczym powinna być badana co sześć miesięcy pod kątem obecności infekcji narządów płciowych. Przypisany do wielu płatnych testów i metod diagnostycznych. Czy to zawsze jest uzasadnione?

Odpowiedź lekarza

Wykrywanie zakażeń przenoszonych drogą płciową odbywa się tylko w określonych wskazaniach. Jeśli kobieta żyje w związku małżeńskim i w układzie moczowo-płciowym, nie ma objawów procesu zapalnego, funkcja rozrodcza nie jest zaburzona, nie ma sensu dodatkowych badań w celu wykrycia infekcji.

Niektóre mikroorganizmy są saprofitami, to znaczy żyją w ciele prawie bez przerwy. Każda analiza ujawni ich obecność, ale taka flora powinna być zwalczana tylko wtedy, gdy jest aktywowana, co zagraża chorobie.

Czasami należy wykonać pewną liczbę badań, aby postawić dokładną diagnozę. Na przykład, w przypadku chlamydii, przed postawieniem diagnozy konieczne jest potwierdzenie obecności choroby za pomocą dwóch lub trzech metod diagnostycznych.

Jeśli informacje na temat obecności zakaźnego patogenu są uzyskiwane jedną metodą, nie oznacza to, że kobieta rozwinęła chlamydię. Niemniej jednak już w jednym, niedostatecznie wiarygodnym badaniu, często diagnozuje się i podaje najsilniejsze dawki antybiotyków. A to prowadzi do prezerwatywy na narządy płciowe i inne niepożądane konsekwencje.

W świecie medycznym istnieje niestety tendencja do nieuzasadnionych badań, do nadmiernej diagnozy infekcji. Naddiagnoza, tj.nadmierna recepta na dodatkowe, czasami niepotrzebne testy i egzaminy często prowadzi do błędnej opinii lekarskiej.

Zazwyczaj wskazania do badania choroby zakaźnej są objawami procesu zapalnego w układzie moczowo-płciowym, niepłodnością lub zwykłym poronieniem.

Opłaty ginekologiczne

Pytanie pacjenta

Czy ziołolecznictwo pomoże? Powiedz mi, jaki rodzaj leku ziołowego można kupić w aptece na zapalenie pochwy?

Odpowiedź lekarza

Apteki sprzedają specjalne kolekcje ginekologiczne ziół leczniczych, które mają właściwości antyseptyczne, wybrane pod względem składu w określonych proporcjach. Tam zawiera krwawnik, rumianek, ziele dziurawca, szałwię, czasami dodaje się pokrzywy. Możesz kupić takie opłaty i recepty, wskazane na opakowaniu, użyć ich do douching pochwy. Ale ziołolecznictwo nie zawsze może złagodzić proces zapalny.

W takim przypadku musisz dowiedzieć się, co powoduje stan zapalny. Jeśli jest to powszechne zapalenie jelita grubego i patogenne (zakaźne) drobnoustroje są nieobecne, wówczas sensowne jest stosowanie wywarów ziołowych. Chociaż musisz być ostrzeżony: nie powinieneś dać się ponieść douching, ponieważ to usuwa normalną florę pochwy.

Przyczyny "żeńskich" chorób zapalnych

Jak wspomniano powyżej, zarówno ostre, jak i przewlekłe choroby zapalne narządów płciowych żeńskich są związane z przenikaniem drobnoustrojów do genitaliów. Może się to zdarzyć podczas seksu z plemnikiem lub smarem, a także bezpośrednio z ciała kobiety (na przykład z jelit).

Czynniki takie jak zastosowanie tamponów dopochwowych, a także różne urządzenia domaciczne, przyczyniają się do tego procesu.

Czym towarzyszą choroby zapalne narządów płciowych? Objawy mogą się różnić. Dlatego powróćmy do tego tematu, rozważając każdy z nich osobno.

Choroby zapalne narządów płciowych: klasyfikacja

Istnieje kilka klasyfikacji chorób kobiecych. Są one podzielone na podstawie różnych wskaźników: przebiegu procesu, rodzaju patogenu, dróg zakażenia i tak dalej.

W zależności od charakteru przebiegu występują ostre i przewlekłe choroby zapalne narządów kobiecych narządów płciowych. Te pierwsze wyróżniają się wyraźną symptomatologią, podczas gdy oznaki drugiego gatunku mogą nie być tak widoczne.

W zależności od patogenu choroby kobiece można podzielić na dwie grupy:

1. Specyficzne choroby zapalne narządów płciowych żeńskich. Ich występowanie jest spowodowane przez chorobotwórczą florę, która jest zwykle przenoszona drogą płciową. Najbardziej znane specyficzne choroby zapalne narządów kobiecych to rzeżączka, rzęsistkowica, kiła, HIV, gruźlica, wirus brodawczaka ludzkiego i infekcje opryszczki. Jak widać, w większości przypadków ta grupa obejmuje choroby przenoszone drogą płciową.
2. Nieswoiste choroby zapalne narządów płciowych żeńskich. Ta grupa chorób jest spowodowana przez endogenną florę występującą w każdym organizmie. Normalnie jest w stanie nieaktywnym, a po aktywacji wywołuje procesy zapalne (mówimy o gronkowcach, Escherichia coli, paciorkowcach itp.).

Głównymi niespecyficznymi chorobami zapalnymi narządów płciowych są: zapalenie sromu, zapalenie jelita grubego, zapalenie szyjki macicy, zapalenie błony śluzowej macicy (ostre i przewlekłe formy), zapalenie jajowodów, zapalenie miednicy mniejszej. Rozważ bardziej szczegółowo każdy z nich.

Rozpoczniemy leczenie chorób zapalnych narządów płciowych z chorobami takimi jak zapalenie sromu. Następujące czynniki mogą wywołać jego pojawienie się:

• zignorowanie zasad higieny intymnej
• helminthiasis
• obecność zapalenia pęcherza lub chorób endokrynologicznych,
• obecność efektów termicznych, mechanicznych i chemicznych,
• niewłaściwe, niekontrolowane stosowanie leków (antybiotyków).

Istnieje również wtórna postać zapalenia sromu. Wydaje się, ze względu na wpływ na narządy płciowe dużej liczby wydzielin w drożdżycy, zapalenie szyjki macicy, rzęsistkowica, zapalenie błony śluzowej macicy.

Podczas ostrej postaci są zwykle przestrzegane:

• swędzenie
• pieczenie i ból w okolicy zewnętrznych narządów płciowych,
• które stają się mocniejsze podczas oddawania moczu i chodzenia,
• ciężkie rozładowanie
• wzrost temperatury
• słabość w ciele.

Ponadto pojawiają się obrzęki, przekrwienie, jak również ropne płytki nazębne i krwawiące wrzody na błonie śluzowej sromu. W niektórych przypadkach może wystąpić wzrost węzłów pachwinowych.

Postać przewlekła charakteryzuje się mniej wyraźnymi objawami aż do wystąpienia zaostrzenia choroby.

Kolejnym problemem, który należy do grupy "chorób zapalnych narządów płciowych", jest zapalenie jelita grubego. Jest to zapalenie błony śluzowej pochwy. Główną przyczyną jej występowania jest infekcja wywołana przez patogenne mikroorganizmy (gonokoki, rzęsistki, wirusy opryszczki narządów płciowych, Candida, wirus cytomegalii, flora jelitowa itp.). Może to mieć wpływ zarówno na ogólne (zaburzenia miesiączkowania, problemy z metabolizmem, choroby zakaźne), jak i na czynniki lokalne (rozdziawiona szczelina narządów płciowych, ignorując zasady higieny intymnej, utratę lub pominięcie ścian macicy lub pochwy itp.).

Jak wspomniano powyżej, istnieją ostre i przewlekłe choroby zapalne narządów płciowych. Kolpit w tym względzie zasługuje na szczególną uwagę.

Ostrej postaci procesu zapalnego towarzyszy pojawienie się wybielenia, uczucie ciężkości i dyskomfortu w pochwie i podbrzuszu, swędzenie i pieczenie. Ponadto może pojawić się ból, nasilony podczas oddawania moczu. W ostrej postaci ostrego zapalenia jelita grubego temperatura może wzrosnąć, a ogólny stan zdrowia pogarsza się.

W ostrym stadium choroby obserwuje się obrzęk ścian pochwy i przekrwienie. Ponadto zapalenie jelita towarzyszy pojawieniu się krwawień punktowych i czerwonawych guzków (nieskończonych, które nie mają powłoki nabłonkowej) na błonie śluzowej.

W przewlekłej postaci choroby głównym widocznym objawem jest zmiana charakteru wydzieliny do ropnej lub surowiczej.

Leczenie chorób zapalnych narządów płciowych

Natychmiast, należy zauważyć, że gdy pojawiają się niespecyficzne choroby zapalne narządów płciowych, surowo zabrania się samodzielnego leczenia! Tylko doświadczony ginekolog po badaniu i otrzymaniu wyników testu może dokonać prawidłowej diagnozy. Przekaże także niezbędne leki, które pomogą szybko pozbyć się problemu.

Terapia może się różnić w zależności od rodzaju choroby. Z reguły polega ona na stosowaniu antybiotyków w celu zapobiegania postępowi procesu zapalnego. W przypadku podrażnienia zewnętrznych narządów płciowych można przepisywać kąpiele z lekami antyseptycznymi i łagodzącymi, a także specjalne intymne maści i kremy.

Ponadto w niektórych przypadkach może być konieczna operacja i specjalne preparaty farmaceutyczne. Nie ma potrzeby zagłębiania się w badania na ten temat, ponieważ tylko lekarz może wybrać niezbędne leczenie w oparciu o charakter przebiegu i objawy choroby.

Choroby zapalne narządów płciowych żeńskich

Wśród chorób ginekologicznych choroby zapalne narządów płciowych kobiety są najczęstszymi patologiami. Około 60% kobiet szuka porady u ginekologów z powodu rozwoju stanu zapalnego.

Ponadto, ginekolodzy twierdzą, że w rzeczywistości liczba przypadków może być nawet większa, ponieważ stan zapalny czasami ma wymazaną postać. Dlatego kobieta nie idzie do lekarza.

Uważa się, że wzrost stanu zapalnego narządów płciowych u kobiet jest związany przede wszystkim ze spadkiem odporność, pogorszenie sytuacji ekologicznej, zmiany w zachowaniach seksualnych młodych ludzi.

Choroby zapalne w ginekologii: objawy, leczenie i przyczyny

Choroby zapalne w ginekologii są na pierwszym miejscu wśród innych typów patologii. Około 65% kobiet uczestniczących w konsultacjach ma zdiagnozowane zapalenie. Wielu z nich nawet nie idzie do lekarza, ponieważ choroby nie mają wyraźnych objawów.

Ostatnio rośnie liczba chorób zapalnych, co jest wynikiem nienormalnych zachowań seksualnych, skutków środowiskowych, a także obniżonej odporności.

Klasyfikacja stanu zapalnego i sposoby ochrony przed infekcjami

W zależności od lokalizacji procesu udostępnij:

• procesy dolnego odcinka dróg rodnych (zapalenie sromu, zapalenie jelita grubego, zapalenie szyjki macicy),
• procesy górnego odcinka dróg rodnych (zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie jajowodów, zapalenie jądra).

W naszym nowym artykule możesz przeczytać o niebezpieczeństwie dla kobiet.

W zależności od stopnia nasilenia stanu zapalnego.

1. Ostre, ze znaczącymi objawami klinicznymi.
2. Podostre, gdy objawy zostaną usunięte.
3. Chroniczne, którego recepta nie jest zainstalowana. Mogą być na etapie zaostrzenia lub remisji.

Przyczyny zapalenia mogą być bardzo zróżnicowane. Mogą to być czynniki termiczne, mechaniczne, chemiczne, a najważniejszym czynnikiem jest infekcja. Zgodnie z patogenem wszystkie stany zapalne dzielą się na:

• niespecyficzne, wywołane przez paciorkowce, grzyby, enterokoki,
• specyficzne, pojawiające się wraz z rozwojem rzeżączki, gruźlicy itp.

To ważne! Często zapalenie powoduje mikroorganizmy, które normalnie żyją na śluzie w organizmie człowieka. Dzieje się tak ze zmniejszeniem odporności.

Najczęściej takie choroby są przenoszone drogą płciową, rzadziej w gospodarstwie domowym, gdy używa się wspólnych artykułów higienicznych.

Zapalenie może rozprzestrzeniać się pasywnie i aktywnie. Biernie infekcja przechodzi przez kanał szyjki macicy do rurek i jamy brzusznej. Dodatkowo dystrybucja przyczynia się do krwi i limfy. Mikroby aktywnie poruszają się wraz z plemnikami i rzęsistkami.

Szereg czynników powoduje rozprzestrzenianie się infekcji, w tym:

1. Różne działania w obrębie macicy, podczas których infekcja może przeniknąć z pochwy do macicy i przez rurki do jamy brzusznej.
2. Miesiączka, w której drobnoustroje łatwo dostają się do macicy.
3. Chirurgia narządów jamy brzusznej i miednicy.
4. Ogniska zakażeń, zaburzeń metabolicznych i poziomów hormonalnych, a także błędy żywieniowe, stres i hipotermia.

Kobiece ciało ma w swoim arsenale wiele sposobów ochrony przed infekcjami:

1. Bliskość szczeliny narządów płciowych, która zapobiega nadmiernemu rozprzestrzenianiu się pochwy.
2. Obecność w pochwie normalnej mikroflory, która wytwarza wiele substancji czynnych o lokalnym działaniu pobudzającym i przeciwdrobnoustrojowym. Mikroflora błony śluzowej pochwy jest niezwykle różnorodna. Najbardziej znaczące mikroorganizmy żeńskie: pałeczki, cocci, drożdże a nawet enterobakterie.
3. Kanał szyjki macicy to kolejna bariera między górnym i dolnym odcinkiem narządów płciowych. Zawiera śluz, który nie tylko działa jak korek, ale wytwarza substancje czynne.
4. Miesiączka, która jest oderwaniem wewnętrznej warstwy macicy - kolejny czynnik ochrony.
5. Plastyczność miednicy otrzewnej ogranicza stan zapalny.

Po tym jak patogen dostał się do organizmu, zapalenie następuje w miejscu wprowadzenia, które charakteryzuje się tworzeniem substancji czynnych, które zakłócają krążenie krwi i stymulują proliferację. Miejscowe zapalenie charakteryzuje się takimi objawami jak zaczerwienienie, obrzęk tkanek, gorączka, ból i upośledzenie funkcjonowania.

Wśród powszechnych objawów na pierwszym miejscu są objawy, takie jak gorączka, zmiany we krwi, oznaki zatrucia. Wszystkie systemy narządów cierpią.

Zapalenie dolnego odcinka dróg rodnych

Zdarzają się przypadki, gdy proces zapalny wpływa na narządy zewnętrzne.

Jest to zapalenie sromu. Często ta patologia pojawia się ponownie. Cukrzyca, brak higieny i działanie chemikaliów mogą wywołać stan zapalny tego rodzaju.

W ostrej fazie procesu kobieta martwi się swędzeniem, pieczeniem, czasami jest połączona z ogólną słabością. Wizualnie można zauważyć obrzęk w okolicy sromu, a także różnego rodzaju wyładowania. Węzły chłonne często rosną.

Aby potwierdzić diagnozę, konieczne jest przeprowadzenie bakterioskopii i siewu z sromu. Najczęściej terapia obejmuje wlewy douszne różnych ziół, antybiotyków, świec o działaniu antyseptycznym, a także maści, przywracające integralność błony śluzowej.

To zapalenie wpływa na gruczoły początkowych części pochwy. Żelazo zatkane i pojawia się ropień. Powody są takie same jak zapalenie sromu.

Pacjent ma następujące objawy:

• bóle
• obrzęk
• zaczerwienienie błony śluzowej,
• po naciśnięciu pus jest uwalniany,
• ogólny stan się pogarsza,
• podczas otwierania centrum stan poprawia się.

Terapia polega zwykle na zabiegach chirurgicznych, stosowaniu antybiotyków, opatrunkach i kompresach z antyseptykami, a także na zastosowaniu fizjoterapii.

Bakteryjne zapalenie pochwy

Proces ten charakteryzuje się minimalnym stopniem zapalenia. Występuje w wyniku braku równowagi mikroorganizmów pochwowych. Wraz z taką dysbiozą możliwe jest przystąpienie do innej infekcji. Podczas procesu wymiany kwasowość pochwy zmienia się w zasadową, a mikroorganizmy wydzielają odpady.

Waginoza manifestuje się klinicznie przez wydzieliny o rybim zapachu, paleniu i swędzeniu.

Kilka kryteriów jest ważnych dla diagnozy:

1. Specjalne, różne od normalnego wyboru.
2. Komórki "kluczowe" w rozmazie.
3. Alkaliczna kwasowość pochwy.
4. Test aminowy.

Terapia tej patologii jest złożona. Stosuje się środki przeciwpierwotniacze, a także czopki o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybicznym.

Nie ma potrzeby dezynfekcji człowieka, ponieważ choroba nie jest przenoszona drogą płciową. Mężczyzna może mieć zapalenie cewki moczowej.

Zapalenie pochwy i zapalenie okrężnicy niespecyficzne

Grupa takich patologii obejmuje różne stany zapalne błony śluzowej, najczęściej powodowane przez bakterie oportunistyczne.

W obrazie klinicznym przeważają:

• swędzenie
• ropne wyładowanie,
• bóle
• krwawienie z kontaktu z krwią śluzową.

Kiedy proces staje się chroniczny, wydzielina pozostaje, a inne objawy ustępują. Do diagnostyki wykorzystano kolposkopię, mikroskopię i diagnostykę PCR.

Jeśli chodzi o leczenie, przepisuje się go w zależności od zidentyfikowanego patogenu. Złotym standardem jest recepta antybiotyków, lokalnych środków antyseptycznych i przeciwdrobnoustrojowych.

Choroby grzybicze pochwy

Czynnikiem sprawczym jest zwykła Candida. Choroba nie jest przenoszona drogą płciową, ale często wskazuje na obecność innych infekcji narządów płciowych. Jednak kandydoza może wystąpić z innych powodów.

Klinicznie kandydoza przejawia się w postaci swędzenia i tandetnego wydzielania, objawy są znacznie pogarszane po umyciu lub spaniu. Do wykrywania grzybów wystarcza rozmazanie pochwy i hodowanie patogenu.

Terapia obejmuje leki przeciwgrzybicze, przeciwzapalne. Potrzebne są lokalne środki odkażające, a także leki, które przywracają mikrobiocenozę.

Zapalenie przydatków

W procesy takie zaangażowane są rury, jajniki i więzadła. Podczas procesu wstępnego zapalenie macicy przechodzi do probówek i jajników. Wysięk gromadzi się w jamie rury, prowadząc do zrostów tych narządów.W jajniku pojawiają się ropne wgłębienia i cysty.

Objawy kliniczne zapalenia przydatków występują:

• bóle
• wysoka temperatura
• dreszcze
• nudności i wymioty
• ropne wydzielanie z dróg rodnych.

Podczas ogólnego badania odnotowuje się suchość skóry i język pacjenta. Oczywiste odchylenia obserwuje się w ogólnej analizie krwi i moczu, a także w analizie biochemicznej.

Główną metodą diagnostyczną jest bakterioskopia. Uzupełnia ją USG i CT miednicy.

Bardzo ważne jest bimanualne badanie pacjenta, z wykryciem bólu w obszarze przydatków i obecnością dużej formacji.

Przy nieskuteczności tych metod można zastosować laparoskopię, która da 100% odpowiedzi na pytanie o diagnozę. W zaawansowanych sytuacjach możliwe jest tylko leczenie operacyjne (usunięcie przydatków). Dowiedzieć się bardziej szczegółowo, czym są operacje laparoskopowe w ginekologii?

Zapalenie przydatków może być ostre i chroniczne. W przewlekłym procesie, klinika jest zredukowana do zmniejszenia intensywności objawów i tworzenia zrostów w miednicy. Leczenie obejmuje terapię antybiotykową.

Nieswoiste choroby zapalne narządów płciowych

Choroby zapalne narządów płciowych o niespecyficznej etiologii stanowią dzisiaj około 65% wszystkich problemów ginekologicznych. Może to wynikać z wielu czynników, które przyczyniają się do przenikania drobnoustrojów w genitaliach.

Dlatego chciałbym zwrócić uwagę i rozważyć bardziej szczegółowo takie zagadnienia, jak choroby zapalne narządów płciowych, leczenie i zapobieganie ich pojawieniu się, klasyfikacja i charakterystyka każdego rodzaju.

Przyczyny "żeńskich" chorób zapalnych

Jak wspomniano powyżej, zarówno ostre, jak i przewlekłe choroby zapalne narządów płciowych żeńskich są związane z przenikaniem drobnoustrojów do genitaliów. Może się to zdarzyć podczas seksu z plemnikiem lub smarem, a także bezpośrednio z ciała kobiety (na przykład z jelit).

Czynniki takie jak zastosowanie tamponów dopochwowych, a także różne urządzenia domaciczne, przyczyniają się do tego procesu.

Czym towarzyszą choroby zapalne narządów płciowych? Objawy mogą się różnić. Dlatego powróćmy do tego tematu, rozważając każdy z nich osobno.

Choroby kobiece w ginekologii: objawy, rodzaje i leczenie

Niestety, każda kobieta prędzej czy później napotyka problemy na polu ginekologicznym. Wynika to z wielu czynników: osłabionej pracy odporności, nieregularnego trybu życia, częstej zmiany partnerów seksualnych, aborcji itp. Rezultatem są procesy zapalne, choroby zakaźne i zaburzenia reprodukcyjne.

Najczęściej kobiety zwracają się do ginekologów z takimi problemami, jak zapalenie jajników i przydatków, włókniaki, endometrioza, erozja szyjki macicy, zapalenie jelita grubego, różne infekcje. Choroby te powodują znaczny dyskomfort, prowadzą do zaburzeń sprawności, nerwowości, a czasem do niepłodności.

Ważne jest, aby wiedzieć, że przy pierwszych oznakach problemów w dziedzinie ginekologii kobieta powinna jak najszybciej skonsultować się ze specjalistą, ponieważ terminowe leczenie nie pozwala na przejście choroby w stan przewlekły.

Zapalenie jajników i przydatków

Jednym z najczęstszych problemów w dziedzinie ginekologii jest zapalenie jajników (zapalenie jajowodów) i przydatków (zapalenie jajowodów).

W ogólnym procesie zapalnym jajników i przydatków choroba ta nazywana jest zapaleniem jajowodów. To właśnie ta choroba występuje najczęściej, ponieważ macica, przydatki i jajniki są ze sobą blisko spokrewnione.

Zapalenie jajowodów zwykle rozwija się w wyniku przenikania patogennych i warunkowo patogennych mikroorganizmów do narządów płciowych na tle zmniejszonej odporności.Często bodźcem zapalenia jest hipotermia.

Czasami stosowanie urządzeń domacicznych, poród z powikłaniami, aborcje mogą przyczynić się do rozwoju choroby.

Głównymi objawami zapalenia salpingoofor są bolesność w dole brzucha, wydzielina z zapachem, ropa, swędzenie, ogólne osłabienie, gorączka, bóle głowy, zawroty głowy. Objawy pojawiają się zwykle dwa do trzech dni po zakażeniu. Kiedy ból hipotermii i pogorszenie stanu zdrowia mogą pojawić się natychmiast.

Jeśli leczenie nie zostanie przeprowadzone, forma ostra staje się podostra, a następnie - w postaci przewlekłej.

Objawy przewlekłego zapalenia jajowodów nie pojawiają się tak żywo. Bolesność może być odczuwalna w okolicy lędźwiowej. Bardziej dotkliwy ból występuje zwykle tylko przy naciskaniu na obszar przydatków i wzrasta przed miesiączką. Czasami obserwuje się temperaturę podgorączkową.

Leczenie środków ludowej

Ponieważ guz w macicy wynika z nadmiaru estrogenów, terapia ludowa ma na celu redukcję tych hormonów.

• Przepis 1. Siemię lniane (2 łyżki) wlewa się wrzącą wodą (500 ml) i gotuje na małym ogniu. Odczekaj 14 dni pół szklanki pół godziny przed posiłkiem trzy razy dziennie.
• Przepis 2. Świeżo wyciśnięty sok ziemniaczany (100 g) jest przyjmowany na pusty żołądek przez 3 miesiące. Po czteromiesięcznej przerwie kurs powtarza się.

Objawy i diagnoza

Endometrioza ma liczne objawy, które często utrudniają diagnozę. Kobiety skarżą się na ból w okolicy lędźwiowej i podbrzuszu, zmiany w cyklu menstruacyjnym, ogólne złe samopoczucie. Czasami występują ciężkie miesiączki i krwawienie w inne dni cyklu.

Podczas badania stwierdzono wzrost wielkości przydatków. Podczas kolposkopii znaleźć małe obszary o niebieskawym zabarwieniu. Do diagnostyki choroby stosuje się ultradźwięki, czasami wymagana jest laparoskopia. Również endometrioza w ginekologii pomaga zidentyfikować analizę CA-125.

Leczenie patologiczne

Endometrioza musi być leczona zarówno lekami hormonalnymi, jak i środkami ludowymi. Leki hormonalne są przepisywane w postaci tabletek oraz w postaci zastrzyków. Czasami eksperci doradzają kobietom stosowanie hormonalnej cewki zawierającej lewonorgestrel. Wyznaczono również przeciwzapalne i przeciwskurczowe witaminy.

Endometrioza w ciężkiej postaci wymaga interwencji chirurgicznej, po której leczenie prowadzi się zachowawczo.

Terapia środków ludowej

Hirudoterapię z właściwościami przeciwzapalnymi i przeciwbólowymi przedstawiono pacjentom z rozpoznaniem takim jak endometrioza.

Endometrioza w domu jest leczona takimi ludowymi lekami jak napary ziołowe. Najbardziej skuteczna pokrzywa, łono boru, dziurawiec. Napary są przyjmowane trzy razy dziennie przez pół godziny przed posiłkami.

Objawy i terapia

Erozja szyjki macicy jest często wykrywana tylko po zbadaniu przez ginekologa. Ale czasami kobiety skarżą się na drobne krwawienie, szczególnie po bliskości z partnerem. Bolesność może występować okresowo. W momencie przystąpienia do infekcji, wydzielanie z zapachem, swędzenie jest możliwe.

Erozja szyjki macicy

Podczas badania lekarz pobiera wymaz, skrobanie. Erozja szyjki macicy jest również diagnozowana przez kolposkopię. Czasami wykonuje się biopsję, jeśli ginekolog podejrzewa złośliwy przebieg choroby. Erozja szyjki macicy wymaga obserwacji, a czasem zastosowania metod chirurgicznych.

Leczenie chorób

Zapalenie wsadu i związane z nim efekty (świąd, pieczenie) są traktowane przez douching, lecząc pochwę, świecami i tamponami. Przygotowania dobierane są na podstawie wyników analiz.

W zależności od rodzaju patogenu przepisywane są określone schematy i leki.

Ponadto, lekarz zazwyczaj zaleca kurację witaminową, w tym przyjmowanie ryboflawiny, witaminy C.Zapalenie płodu jest również leczone promieniowaniem UV ze sromu, metodą SMT (sinusoidalnie modulowane prądy), UHF. Nie mniej skuteczne jest ultrafonoforeza z lekami przeciwzapalnymi, która poprawia ogólne samopoczucie kobiet, usuwa swędzenie i inne problemy.

Choroby zakaźne

Przyczynami zapalenia w narządach płciowych są często infekcje coccal, Escherichia coli, chlamydie i inne mikroorganizmy.

Wiele chorób przenoszonych drogą płciową często występuje w postaci utajonej (utajonej). Pierwszymi objawami zakażenia są świąd w pochwie, ból podczas oddawania moczu, wydzielina z zapachem. Możliwe wysypki na błonach śluzowych pochwy, przekrwienie, powiększenie pachwinowych węzłów chłonnych.

Wyładowania mogą być żółte i zielone, z zapachem lub bez. Cykl miesiączkowy może zostać złamany. Czasami temperatura nieznacznie rośnie. Kobieta odczuwa świąd, ból w pachwinie, a także podczas stosunku.

Zakażenie chlamydią, ureaplasmosis przyczynia się do rozwoju chorób, takich jak zapalenie jajowodów, erozja szyjki macicy. Wraz z porażką wirusa brodawczaka zwiększa się prawdopodobieństwo raka.

Leczenie infekcji narządów płciowych

Ginekolog i wenerolog zajmują się leczeniem infekcji narządów płciowych. Wszystkie leki są przepisywane wyłącznie po dokładnym zbadaniu pacjenta.

Czynniki wywołujące chorobę są niszczone przez antybiotyki, które wybiera się po określeniu ich rodzaju. Takie objawy jak swędzenie, wydzielanie z zapachu są czyszczone za pomocą lokalnych preparatów: świec, tabletek.

Po zakończeniu leczenia kobieta zostaje przepisana na kurs immunomodulatorów, witamin. Możliwe jest również zastosowanie lasera, magnetoterapii, elektroforezy, UHF. Po zakończeniu antybiotykoterapii konieczne jest leczenie dysbakteriozy jelitowej.

Objawy zapalenia u kobiet

Objawy zapalenia są zupełnie inne. Niektóre rodzaje stanów zapalnych są bezobjawowe i można je wykryć tylko w testach laboratoryjnych. Proces zapalny, który występuje w ostrej postaci powoduje dyskomfort u kobiety, ale nie ma wyraźnego zespołu bólowego. Najczęstszymi objawami zapalenia u kobiet są:

• Upławy pochwowe. Mogą mieć nieprzyjemny, ostry zapach, konsystencję twarogu,
• Częste oddawanie moczu, palenie i ból
• Swędzenie zewnętrznych i wewnętrznych narządów płciowych,
• Ból podczas stosunku,
• Niższy ból brzucha, dolny grzbiet.

Przyczyny zapalenia narządów płciowych

Proces zapalny jest odpowiedzią organizmu na infekcję. Źródło infekcji jest często niemożliwe do wykrycia. Mikroorganizmy przenoszące infekcję mogą dostać się do organizmu przez krew i pochwę.

Do najczęstszych przyczyn zapalenia należą:

• Choroby przenoszone drogą płciową
• Nieprzestrzeganie higieny osobistej,
• Obecność urządzenia wewnątrzmacicznego,
• Uraz, operacja, aborcja, poród,
• Ostre stany zapalne w ciele - próchnica, zapalenie migdałków, zapalenie zatok, zapalenie migdałków itp.
• Hipotermia
• Stres.

Ponieważ stany zapalne narządów płciowych z reguły nie mają wyraźnego zespołu bólowego i powodują jedynie dyskomfort, wiele kobiet decyduje się w ogóle nie leczyć lub leczy się samodzielnie. W tym przypadku proces zapalny przechodzi od ostrego do przewlekłego, a jego objawy ustępują. Niemniej jednak, zapalenie postępuje, przenosi się do innych narządów. Warto również pamiętać, że zapalenie u kobiet jest często objawem choroby, co oznacza, że ​​choroba postępuje wraz ze stanem zapalnym.

"Wyleczone" zapalenie może prowadzić do różnych konsekwencji, w zależności od stopnia rozwoju:

• Niepłodność
• Skłonność do spontanicznych poronień,
• Przedwczesna poród
• Infekcja płodu.

Pamiętaj! Samodzielne określenie infekcji i określenie jej konsekwencji jest niemożliwe! Samo leczenie prowadzi do komplikacji! Przepisać, że leczenie stanu zapalnego może być tylko specjalistą.

Leczenie stanu zapalnego u kobiet

Leczenie stanu zapalnego u kobietNiezależnie od stopnia trudności i lokalizacji, musi być kompleksowa. Po pierwsze, leki przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne są stosowane, po drugie, leki do przywracania odporności, ponieważ rozwój stanu zapalnego w odpowiedzi na infekcję wskazuje na jej spadek.

Bez względu na wyniki terapii uzyskane w pierwszych dniach, konieczne jest poddanie się całemu cyklowi leczenia. Czasami objawy po zażyciu leku pogarszają się, w niektórych przypadkach wręcz przeciwnie, znikają całkowicie. U niektórych pacjentów powoduje to niepokój, a wręcz przeciwnie, opinię, że "już wyzdrowiała", a leczenie zostaje zatrzymane. To główny błąd w leczeniu procesów zapalnych.

Rodzaje leków, dawkowanie, sposób podawania i czas trwania kuracji określane są przez specjalistę.

Jeśli zauważysz objawy zapalenia, skonsultuj się z ginekologiem tak szybko, jak to możliwe, a unikniesz nieprzyjemnych, a czasem niebezpiecznych konsekwencji.

Lekarze naszej kliniki chętnie Ci pomogą. Dbaj o swoje zdrowie - skontaktuj się z profesjonalistami!

Konizacja szyjki macicy

Konacja szyjki macicy to zabieg chirurgiczny polegający na wycięciu tkanek kanału szyjki i tkanki szyjki macicy za pomocą specjalnych narzędzi chirurgicznych. Otrzymała taką nazwę, ponieważ usunięta część ma kształt stożka. Ta operacja jest wykorzystywana w ginekologii do określenia ciężkości procesu patologicznego w tkankach szyjki macicy, a także do pozbywania się raka w stadium nieinwazyjnym (gdy komórki patologiczne nie dostały się poza nabłonek). Również konizacja jest uważana za jedną z odmian ...

Usunięcie torbieli jajnika

Torbiel jajnika jest łagodną formacją nowotworową wymagającą leczenia chirurgicznego. Najskuteczniejszą metodą interwencji chirurgicznej w tym przypadku będzie laparoskopia - delikatna operacja, której towarzyszy niewielki uraz jamy brzusznej i nie wpływająca na funkcjonalność jajnika. Laparoskopię stosuje się w leczeniu guzów pęcherzykowych ciałka żółtego. W przeważającej większości przypadków lekarzowi udaje się zachować narząd i nie wpływać na niego ...