Objawy i leczenie świnki u dzieci

Najczęściej występuje u dzieci choroba świnki lub świnki. Zakres wieku wynosi od jednego do piętnastu lat. Bardzo rzadko zdarza się, aby świnka występowała u dorosłych. Dzięki skutecznym szczepieniom przypadki zakażenia tą zakaźną chorobą wirusową stały się dość rzadkie. Jednak rozwój komplikacji jest nadal niebezpieczny.

Co to jest świnka

Występowanie świnki powoduje paramyksowirusy. Ta choroba zakaźna (świnka) u dzieci jest ostra. U dzieci temperatura wzrasta, pojawiają się oznaki zatrucia, gruczoły ślinowe zauważalnie zwiększają swój rozmiar. Jeśli opieka medyczna nie zostanie dostarczona dziecku w odpowiednim czasie, może to mieć wpływ na ośrodkowy układ nerwowy i narządy wewnętrzne.

Penetrując wirusa, infekuje błony śluzowe jamy ustnej, nosa i nosogardzieli. Okres inkubacji może trwać od dwóch do dwunastu dni od momentu infekcji.

Jak przebiega infekcja?

Dowiedzieliśmy się, co świnka. U dzieci choroba może rozwinąć się po kontakcie z chorym dzieckiem. Co więcej, źródłem infekcji są nie tylko dzieci z wyraźnymi oznakami świnki, ale także z usuniętymi objawami. W powietrzu wirus jest stabilny w środowisku, ale szybko umiera z niskich temperatur.

Oprócz śliny wirus jest wydalany z moczem. To zaczyna się dwa do trzech dni przed początkiem pierwszych objawów choroby. Loszka u dzieci (zdjęcie pierwszych objawów choroby, które można zobaczyć w artykule) pojawia się bardzo wyraźnie. Osoby, które wcześniej nie cierpiały na tę chorobę, są narażone na ryzyko, szczególnie w przypadku dzieci. Chłopcy mają zapalenie świń częściej niż dziewczęta. Choroba pojawia się na podstawie sezonu: jesienią prawie niemożliwe jest złowienie świnki, a na wiosnę wirus jest aktywowany.

Choroba zaczyna się od zapalenia górnych dróg oddechowych i migdałków, a później wirus pokrywa gruczoły ślinowe.

Diagnostyka

Istnieją dwie formy świnki:

1. Prosto - infekcja dotyczy tylko gruczołów ślinowych.
2. Skomplikowane - zapalenie przechwytuje inne narządy.

Na podstawie widocznych objawów rozpoznaje się prostą postać choroby świnki. Niezbędne testy są pobierane od dzieci, historia jest badana. Aby zidentyfikować możliwe komplikacje, prowadzone są dodatkowe badania. Uczymy się nie tylko ogólnych badań krwi i moczu, ale także śliny, a także wydzielin wydzielniczych. Z gardła pobrano materiał.

W ostatnich latach dodano nowe metody diagnozowania tej choroby u dzieci. Świnkę wykrywa się za pomocą badań immunofluorescencyjnych. Zapewnia to możliwość zobaczenia wirusa świnki w tkankach nosogardzieli. Ta technika jest najszybsza, ale najbardziej pouczająca.

Symptomatologia

Jakie są objawy choroby u dzieci? Świnia może być natychmiast zidentyfikowana przez ciężki obrzęk i proces zapalny gruczołów ślinowych, które znajdują się w pobliżu uszu. Obrzęki rozprzestrzeniają się na obszary przed uszami, policzki, twarz się zwiększa. Po zakażeniu w ciągu pierwszych dwóch dni pojawiają się następujące objawy:

• ból głowy
• dreszcze
• suchość w ustach
• bóle stawów i mięśni.

Należy zauważyć, że w rzadkich przypadkach infekcji pacjenci dorośli znacznie bardziej tolerują objawy świnki:

• w krótkim czasie temperatura wzrośnie do 40 stopni i więcej i praktycznie nie spadnie w ciągu tygodnia,
• bóle głowy wydają się nie do zniesienia
• w całym ciele jest słabość.

Objawy choroby świnki u dzieci i dorosłych wyrażają się nie tylko obrzękiem podskrzydłych i podjęzykowych gruczołów. Nawet przy niewielkim ucisku na obszarze objętym stanem zapalnym pacjent odczuwa ostry ból. Zwiększa się wraz z jedzeniem i nadejściem wieczoru.

Możliwe konsekwencje

Powikłania choroby charakteryzują się uszkodzeniami różnych narządów wewnętrznych. Należą do nich: aspermia (brak plemników), cukrzyca i inne. Rodzice powinni natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną, jeśli wykryją pierwsze objawy choroby u dzieci. Świnka (zdjęcie można zobaczyć w tym materiale) - choroba jest podstępna, jej konsekwencje mogą być katastrofalne dla dziecka, a terapia powinna być skierowana na ich zapobieganie i szybkie leczenie.

Złocenie może spowodować poważne komplikacje:

• zapalenie trzustki,
• zaburzenie centralnego układu nerwowego,
• zapalenie trzustki,
• surowicze zapalenie opon mózgowych
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
• uszkodzenia ucha środkowego.

Choroba chłopców

W specjalnej strefie ryzyka są chłopcy, którzy dostają świnkę. Im starsze dziecko, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia patologii i powikłań, w tym niepłodności. W 20% przypadków po uszkodzeniu gruczołów ślinowych, a także układu nerwowego, infekcja przechodzi do narządów płciowych, wpływając i niszcząc nabłonek spermatogenny jąder. Są bardzo zaognione, chłopiec doświadcza nieznośnego bólu w pachwinach i gruczołach narządów płciowych. Znaczne zaczerwienienie, obrzęk, wzrost wielkości jednego jądra wkrótce przechodzi do drugiego, co prowadzi do dysfunkcji, atrofii, aw rezultacie do niepłodności, której nie można leczyć.

Dla chłopca, który choruje na świnkę, któremu nie towarzyszy zapalenie jąder, niepłodność nie przyjdzie i nie stanie się wyrokiem. Dlatego tak ważne jest wczesne wykrywanie objawów świnki u dzieci. Objawy fotograficzne często publikują nie tylko specjalne przewodniki dla lekarzy, ale także popularne publikacje. Muszą znać rodziców chłopców.

Choroba jest szczególnie groźna w okresie dojrzewania. W pierwszym roku życia podczas karmienia piersią infekcja nie występuje z powodu przeciwciał zawartych w mleku matki, a sztuczkom zapobiega się poprzez szczepienie, które powtarza się w wieku 6-7 lat.

Jak leczyć świnkę w domu?

W przypadku zdiagnozowania prostej postaci leczenie choroby u dzieci jest dozwolone w domu. Złocenie w skomplikowanej formie leczone jest w szpitalu na oddziale chorób zakaźnych.

Suche ciepło powinno być umieszczone na obszarze ślinianek przyuszniczych - na przykład wełnianego szalika do opatrunku. Być może użycie oleju kompresuje. Aby to zrobić, podgrzej dwie łyżki oleju roślinnego, zwilż tkaninę z gazy i nałóż na zaatakowany obszar. Górna pokrywa z plastikową folią i owinąć szalik. Ważne jest, aby olej nie był zbyt gorący, aby nie doszło do oparzenia.

Gardło wymaga płukania gazem oczyszczonym. Roztwór przygotowuje się w proporcji: łyżeczka sody rozcieńcza się w szklance ciepłej wody i dokładnie miesza, aby nie pozostały żadne kryształy. Jeśli dziecko nadal nie wie, jak płukać gardło, to rozwiązanie może nawodnić jego migdałki.

Aby zmniejszyć temperaturę stosowanych leków przeciwgorączkowych ("Ibuprofen", "Paracetamol"). W bardzo wysokich temperaturach (powyżej 39 ° C) dziecko otrzymuje domięśniowe zastrzyki dipyronu i papaweryny w ilości 0,1 ml na każdy rok życia. Kolektyw dziecka może uczęszczać do dziecka dwa tygodnie po wystąpieniu choroby.

Niezbędne warunki dla chorego dziecka

W domu konieczne jest stworzenie warunków sprzyjających złagodzeniu stanu dziecka. Zaleca się ścisłe leżenie w łóżku przez cały okres wzrostu temperatury. Jeśli to możliwe, konieczne jest natychmiastowe odizolowanie pacjentów po rozpoznaniu pierwszych objawów choroby u dzieci.

Świnka jest chorobą zakaźną, dlatego w pokoju, w którym znajduje się dziecko, należy kilka razy dziennie poddawać działaniu lampy kwarcowej, wietrzenie i czyszczenie na mokro przy użyciu kompozycji dezynfekujących, aby zapobiec zakażeniu innych członków rodziny. Oprócz osobnego pokoju chore dziecko powinno mieć oddzielne naczynia, pościel i ręcznik, który należy często myć oddzielnie od zdrowych członków rodziny.

Podczas leczenia dziecko musi mieć zabawki, które mogą być łatwo leczone za pomocą specjalnych środków i dezynfekowane. Innym ważnym punktem u dzieci z świnką jest odchudzanie. Z reguły bolesne i trudne jest dla dziecka przeżuwanie, dlatego powinno być przełożone na gotowane puree ziołowe, puree zupy, płatki zbożowe, a mięso nie powinno być spożywane. Lepiej jest zastąpić go gotowanym kurczakiem, który zmielony jest w blenderze.

Jedzenie powinno być tak lekkie, jak to możliwe i nie powinno wymagać długotrwałego przetwarzania mechanicznego w ustach (zupy, kaszki, buliony). Z menu należy wykluczyć tłuste, smażone potrawy, kwaśne owoce. Podczas gotowania chorego dziecka nie należy dodawać przypraw i różnego rodzaju przypraw. Konieczne jest, aby dziecko podczas zabiegu wypijało jak najwięcej ciepłej cieczy. Może to być kompoty, sok witaminowy, soki warzywne i owocowe. Chodzenie na ulicy do dziecka będzie dozwolone tylko dwa tygodnie po tym, jak lekarz potwierdzi całkowite wyleczenie.

Leczenie świnki w szpitalu

Tylko w szpitalu zapewnione jest leczenie skomplikowanej choroby świnki u dzieci (zdjęcie poniżej). W przypadku jakichkolwiek komplikacji konieczne jest pilne skonsultowanie się z lekarzem, który hospitalizuje pacjenta. Świnka może stanowić problem z trzustką.

W tym przypadku wyznaczono ścisłą dietę, która wyklucza smażone, wędzone jedzenie. Taka dieta jest ważna do przestrzegania przez cały rok po wyzdrowieniu dziecka, aby zapobiec rozwojowi cukrzycy w przyszłości. Na obszarze trzustki nałożyć zimno. W przypadku silnego bólu przepisuje się leki przeciwskurczowe ("Drotaverin", "No-shpa"). Przeprowadza się dożylną terapię detoksyfikacyjną solą fizjologiczną.

Aby zmniejszyć obciążenie trzustki i zapobiec rozwojowi zaburzeń dyspeptycznych, stosuje się preparaty enzymatyczne (Mezim, Creon). Gdy zapalenie jąder przepisał domięśniowo "Prednisolon" w dawce 1,5 mg / kg / dobę przez dziesięć dni. Jest to konieczne, aby zapobiec atrofii jąder.

Jeśli zapalenie opon mózgowych stało się powikłaniem choroby świnki u dzieci, konieczna jest całodobowa obserwacja lekarska, ścisły odpoczynek w łóżku. W celu usunięcia obrzęku mózgu wykonuje się nakłucie lędźwiowe, stosuje się diuretyki ("Furosemid", "Lasix"). Kompleksowa terapia obejmuje leki stymulujące aktywność mózgu - "Nootropil", "Piracetam", "Phenibut", "Fezam", które zapobiegają długotrwałym skutkom. W zapaleniu opon mózgowych wyładowanie dzieci ze szpitala następuje dopiero po normalizacji płynu mózgowo-rdzeniowego.

Czynniki wpływające na rozprzestrzenianie się choroby i jej zapobieganie

Środki zapobiegawcze w dużej mierze zależą od przyczyny choroby:

1. Osłabiona odporność. Jak już powiedzieliśmy, niemowlęta bardzo rzadko chorują na ślinianki przyusznicze, ponieważ otrzymują silną, ale tymczasową ochronę z mlekiem matki. Aby zapobiec chorobie, konieczne jest stałe wzmacnianie odporności dziecka, nie tylko utrzymując równowagę mikroelementów i witamin w jego ciele, ale także temperując dziecko.
2. Odmowa szczepień. Niestety, wielu rodziców jest pewnych (chociaż nie jest jasne, na czym opiera się to zaufanie), że ich dziecko uniknie takich kłopotów, a zatem nie przeprowadzają rutynowych szczepień.Jednak terminowe szczepienia mogą znacznie zmniejszyć ryzyko zapalenia ślinianek przyusznych i wystąpienia poważnych powikłań choroby. Oprócz specyficznej profilaktyki (szczepienia) konieczne jest prowadzenie niespecyficznej profilaktyki świnki u dzieci kontaktowych. W tym celu stosuje się leki antywirusowe: "Viferon", "Interferon", "Groprinosin". Dzieci chore na świnkę nie mogą uczęszczać do placówek dla dzieci przez dwa tygodnie. Dzieci do kontaktu są poddawane kwarantannie w dniu 21. Jeśli w tym okresie zostaną wykryte nowe przypadki, kwarantanna zostanie przedłużona.
3. Naruszenie standardów sanitarnych w instytucjach. Czynnik ten, niestety, dość często. Zgodnie z zaleceniem, w przypadku zapalenia ślinianki przyusznej u dziecka uczęszczającego do szkoły (przedszkole, sekcja sportowa), instytucja musi być poddana kwarantannie, podczas której powinna być przeprowadzana dezynfekcja na miejscu. Ale czasami te wymagania nie są spełnione. A to przyczynia się do rozprzestrzeniania się infekcji.
4. Nieostrożny stosunek do dzieci innych ludzi. Zdarza się, że dziecko, które już zidentyfikowało oznaki dolegliwości, jest wysyłane do szkoły (przedszkola), nie myśląc, że staje się źródłem rozprzestrzeniania się wirusa. Istnieje druga strona tego problemu. Nie każdy rodzic powiadamia placówkę opieki nad dzieckiem, że jego dziecko zostało zdiagnozowane świnką, uniemożliwiając w ten sposób ochronę innych dzieci przed tą chorobą.

Podsumujmy

Na podstawie powyższego można wyróżnić kilka kryteriów zapobiegania nie tylko infekcji, ale także rozprzestrzeniania się wirusa w przypadku wybuchu choroby. Powinien to być nie tylko aktywny styl życia, stwardnienie i stosowanie różnych metod wzmacniających odporność dziecka, ale także czasowe szczepienia. Świnka jest niebezpieczna z powodu komplikacji, a rodzice powinni zrobić wszystko, co w jej mocy, aby temu zapobiec.

Ogólna charakterystyka choroby świnki

Nazwa medyczna choroby to świnka. W powszechnym żargonie nazywa się to świnką, ponieważ jej najbardziej charakterystyczną cechą jest silny obrzęk twarzy.

Czynnikiem sprawczym jest wirus z rodziny paramyksowirusów (wirusy odry i paragrypy należą do tej samej rodziny). Patogen świnki rozwija się tylko w ludzkim ciele, w różnych gruczołach. Wpływa głównie na gruczoły ślinowe (ślinianki przyuszne i podżuchwowe). Ale może również mnożyć się we wszystkich innych gruczołach ciała (narządów płciowych, trzustki, tarczycy).

Najczęściej świnka występuje w wieku od 3 do 7 lat, ale nastolatki w wieku do 15 lat mogą zachorować. Noworodki nie mają świnki, ponieważ ich krew zawiera antygeny dla tego wirusa jest bardzo wysoka. Osoba, która zachorowała, może wytworzyć dożywotnią, trwałą odporność, więc nie zachoruje ponownie.

Zaobserwowano, że świnka występuje częściej u chłopców niż u dziewcząt. Co więcej, porażka jąder u młodzieży prowadzi do późniejszej bezpłodności. Jednak porażenie gruczołów płciowych występuje tylko w 20% przypadków ze skomplikowaną postacią przebiegu świnki.

Rodzaje i formy choroby

Nasilenie przepływu świnki zależy od liczby wirusów w ciele, ich aktywności, a także wieku i fizycznego kształtu dziecka, stanu jego układu odpornościowego.

Istnieją 2 rodzaje choroby:

• manifestant (objawiający się objawami o różnym nasileniu),
• niewidoczny (świnka bezobjawowa).

Manifest Mumps

Jest on podzielony na nieskomplikowane (dotyczy to jednego lub więcej gruczołów ślinowych, nie wpływa na inne narządy) i jest skomplikowany (obserwuje się rozprzestrzenianie wirusa na inne narządy). Skomplikowana postać świnki jest bardzo niebezpieczna, ponieważ procesy zapalne wpływają na narządy życiowe: mózg, nerki, płeć i gruczoły sutkowe, serce, stawy, układ nerwowy. Dzięki tej formie świnki mogą przejść do zapalenia ucha, zapalenia opon mózgowych, zapalenia nerek, zapalenia gruczołu mlekowego, zapalenia stawów, zapalenia mięśnia sercowego, zapalenia storczyków, zapalenia trzustki.W niezwykle rzadkich przypadkach występuje głuchota.

Złocenie tego typu przebiega w łagodnej postaci, a także z objawami o umiarkowanym nasileniu i ciężkiej postaci.

Łatwo (nietypowe, z usuniętymi objawami) postać świnki. Istnieje niewielka niedyspozycja, która szybko znika, nie powodując żadnych konsekwencji.

Średnio poważne choroba objawia się wyraźnymi oznakami uszkodzenia gruczołów ślinowych i ogólnego zatrucia organizmu substancjami wydzielanymi przez wirus.

Ciężki formularz. Charakterystyczne objawy uszkodzenia gruczołów ślinowych są wyraźne, pojawiają się powikłania.

Przyczyny choroby świnki u dzieci

Wirus świnki rozprzestrzenia się tylko w powietrzu, gdy pacjent kaszle lub kicha. Tak więc prawdopodobieństwo, że wirus dostanie się do otaczającego powietrza, zwiększa się, jeśli dziecko jest przeziębione.

Okres inkubacji wynosi od 12 do 21 dni. Około tydzień przed wystąpieniem objawów pacjent staje się zakaźny dla innych i kontynuuje je do czasu pełnego wyzdrowienia, który jest diagnozowany na podstawie wyników testów.

Wirus wraz z powietrzem dostaje się do błony śluzowej nosa i górnych dróg oddechowych, skąd dalej się rozprzestrzenia - do śliny i innych gruczołów ciała. Najczęściej choroba objawia się stanem zapalnym i wzrostem gruczołów ślinowych.

Choroba przyczynia się do zmniejszenia odporności u dziecka z powodu częstych przeziębień, złego odżywiania, opóźnień w rozwoju fizycznym. Podatność na wirusa u niezaszczepionych dzieci jest bardzo wysoka. W instytucjach można zaobserwować ogniska świnki, jeśli odwiedzają je dzieci, których choroba jest utajona. W przypadku pojawienia się choroby u wielu dzieci w tym samym czasie, instytucja jest zamknięta na trzytygodniową kwarantannę. Wirus świnki w temperaturze 20 ° umiera w ciągu 4-6 dni. Jest niestabilny w działaniu promieni ultrafioletowych i środków dezynfekujących (lizol, formalina, wybielacz).

Wybuchy choroby są szczególnie możliwe w okresie jesienno-zimowym.

Oznaki świnki

Choroba przebiega w kilku etapach.

Okres inkubacji (czas trwania 12-21 dni). Występują następujące procesy:

• wirusy przenikają przez błonę śluzową górnych dróg oddechowych,
• dostać się do krwi
• rozprzestrzeniać się po całym ciele, gromadzić się w tkance gruczołowej,
• ponownie wejdź do krwi. W tej chwili można je już wykryć za pomocą laboratoryjnych metod diagnostycznych.

Okres objawów klinicznych. W normalnym przebiegu choroby pojawiają się objawy zatrucia i zapalenia gruczołów w okolicy szczęki i uszu. Ten okres trwa 3-4 dni, jeśli nie ma żadnych komplikacji.

Odzyskanie. W tym czasie objawy świnki u dziecka stopniowo zanikają. Ten okres trwa do 7 dni. Około 9 dni od wystąpienia objawów dziecko może zarazić innych.

Pierwsze znaki

Pierwsze objawy złego samopoczucia występują u dzieci na jeden dzień przed pojawieniem się obrzęku twarzy. Należą do nich brak apetytu, osłabienie, dreszcze, gorączka do 38 ° -39 °, bóle ciała i bóle głowy. Wszystko to jest konsekwencją zatrucia organizmu produktami mikroorganizmów.

Dziecko chce spać przez cały czas, ale nie może zasnąć. Małe dzieci są kapryśne. Być może wzrost pulsu pacjenta, obniżenie ciśnienia krwi. W przypadku ciężkiej postaci choroby temperatura może dochodzić nawet do 40 °.

Główne przejawy

U dzieci występuje ból w małżach usznych, obrzęk gruczołów. Trudno połykać, żuć, mówić, ból ustępuje w uszach. Może wystąpić zwiększone ślinienie się.

Ślinianka najczęściej puchnie po obu stronach, chociaż możliwa jest jednostronna forma choroby. Nie tylko puchlina ślinianki przyusznej, ale także podjęzykowe i podżuchwowe ślinią się. Dlatego zapalenie gruczołów ślinowych prowadzi do ciężkiego obrzęku policzków, okolicy ślinianki szyjnej i szyi.

Skóra wokół obrzęku wokół uszu staje się czerwona i zaczyna świecić.Obserwowano wzrost obrzęku przez 3 dni, po którym następuje odwrotny proces stopniowego powolnego zmniejszania wielkości guza. U dorosłych i młodzieży obrzęk nie ustępuje w ciągu 2 tygodni, u małych dzieci spada znacznie szybciej. Im starsze dziecko, tym trudniej choruje.

Cechy rozwoju świnki u chłopców i dziewcząt

Gdy chłopcy mają zapalenie ślinianki przyusznej, w około 20% przypadków nabłonek jąder jest wirusowy (zapalenie jąder). Jeśli ma to miejsce w okresie dojrzewania, niepłodność może być konsekwencją skomplikowanej choroby.

Oznaki tego stanu to naprzemienny obrzęk i zaczerwienienie jąder, ból w nich, gorączka. Może również wystąpić zapalenie gruczołu krokowego (zapalenie gruczołu krokowego), którego objawami są ból w okolicy pachwiny, częste bolesne oddawanie moczu.

U dziewcząt powikłaniem świnki może być zapalenie jajników (zapalenie jajowodów). Powoduje to nudności, bóle brzucha, nastoletnie dziewczęta pojawiają się obfite żółte wydzieliny, może być opóźniony rozwój seksualny.

Oznaki uszkodzenia układu nerwowego

W rzadkich przypadkach wirus atakuje nie tylko tkanki gruczołowe, ale także ośrodkowy układ nerwowy. Prowadzi to do wystąpienia zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (zapalenie błon mózgowych i rdzenia kręgowego). Jest to choroba, która może zagrażać życiu. Jej objawy są bardzo charakterystyczne (napięcie mięśni pleców i szyi, co powoduje, że dziecko zajmuje szczególną pozycję), wymioty, które nie przynoszą ulgi, wysoką gorączkę.

Ostrzeżenie: Oznaką występowania powikłań jest gwałtowny wzrost temperatury po zauważalnej poprawie stanu pacjenta, gdy temperatura już spadła do normy. Nawet jeśli dziecko z świnką czuje się całkiem zadowalająco, powinien pozostawać pod nadzorem lekarza, dopóki nie zostanie całkowicie wyleczony.

Leczenie świnki

Z reguły leczenie odbywa się w domu. Dzieci są hospitalizowane tylko wtedy, gdy występują komplikacje.

Dzięki nieskomplikowanemu postępowi choroby dzieci nie otrzymują specjalnych leków. Jedyną ulgą jest ich stan. Musisz często płukać roztworem sody (1 łyżeczka do 1 szklanki ciepłej wody). Jeśli dziecko nie wie, jak płukać gardło, wtedy podaje się go do picia ciepłej herbaty rumiankowej.

Owinąć szyję ciepłym szalikiem, wykonać kompres rozgrzewający (szmatką zwilżoną lekko rozgrzanym olejem roślinnym i nałożyć bolesny punkt). Pomoże to zmniejszyć ból. Leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe są przepisywane.

Fizjoterapeutyczne ocieplenie za pomocą takich metod jak napromieniowanie UHF i diatermia pomaga złagodzić stany zapalne gruczołów ślinowych. Chore dzieci muszą przestrzegać odpoczynku w łóżku. Karm je najlepiej półpłynnym lub miękkim pokarmem.

Zapobieganie

Szczepienie jest jedynym skutecznym środkiem zapobiegawczym w chorobie świnki. Szczepienie wykonuje się 2 razy, ponieważ odporność utrzymuje się przez 5-6 lat. Pierwsze szczepienie podaje się po 1 roku (z odrą i różyczką), a drugie po 6 latach.

Dzieci, które zostały zaszczepione przeciwko śwince są całkowicie chronione przed tą chorobą i jej niebezpiecznymi komplikacjami .. Szczepionka jest całkowicie bezpieczna, w tym dla alergików.

Jeśli w domu jest chore dziecko, leki przeciwwirusowe mogą być przepisywane w celu zapobiegania innym dzieciom i dorosłym.

Loszka u dzieci

Choroba świnki u dzieci jest zaraźliwa. Głównym powodem rozwoju choroby jest wirus, który jest w ciele. Choroba występuje z powodu wirusów z rodziny paramyksowirusów. W środowisku zewnętrznym wirus jest niestabilny. Kiedy znajduje się w ciele ludzkim, atakuje przede wszystkim komórki narządów miąższowych. Jeśli dziecko choruje na zapalenie ślinianek przyusznych, to najpierw ślinianka jest pierwszą przyczyną zapalenia.Choroba może również wpływać na gonady i trzustkę. Często zdarzają się przypadki infekcji układu nerwowego.

W jaki sposób występuje zakażenie świnką?

Choroba jest przenoszona drogą powietrzną. Kiedy dziecko jest chore, wirus jest uwalniany podczas kichania. Dostaje się na błony śluzowe dróg oddechowych zdrowych dzieci, są one zakażone funkcjonalne komórki nabłonka. Wirus zaczyna infekować zdrowe komórki ciała dziecka. Jednocześnie aktywna jest reprodukcja infekcji wirusowej. Następnie wirus jest we krwi i rozprzestrzenia się w całym ciele. Narządy wrażliwe na tę chorobę są podatne na choroby. Bardzo często zapalenie śluzówki nosa przezwycięża ślinianki przyuszne.

Czynniki ryzyka

Choroba jest spowodowana czynnikami zwiększającymi ryzyko zakażenia. Świnka u dzieci występuje z następujących powodów:

1. Choroba jest sezonowa.. Wiele dzieci cierpi na ślinę przyuszną. W tym czasie ciało dziecka jest osłabione, ma słabą odporność po zimie.
2. Przyczyna świnki u dzieci staje się odrzuceniem szczepienia.
3. Choroba występuje ze względu na osłabioną odporność. Choroba objawia się nie tylko na wiosnę. Jeśli dziecko często ma przeziębienie lub ma długi okres antybiotykoterapii, to ma obniżoną odporność. Odporność jest zmniejszona z powodu chorób przewlekłych. Często słabą odporność u dziecka obserwuje się przy niezrównoważonej i złej diecie.

Jeśli w domu reżim sanitarny nie jest przestrzegany, dzieci na pewno dostaną świnkę. Choroba świnki jest chorobą wieku dziecięcego. Dlatego rodzice dzieci w wieku przedszkolnym powinni zwracać szczególną uwagę na objawy świnki u dzieci.

Główne objawy choroby

Chorobę można rozpoznać po następujących objawach:

1. Wysoka temperatura. Gdy choroba jest zapaleniem ślinianek przyusznych, temperatura u dziecka może wzrosnąć do 40 stopni. Ten stan może trwać do tygodnia. Często zdarza się, że po ustabilizowaniu się temperatury, wzrasta ponownie. Jest to spowodowane tworzeniem się nowych zmian w ciele.
2. Z chorobą świnki powiększono ślinianki przyuszne i ślinowe. W tych miejscach jest obrzęk. Twarz staje się opuchnięta, co jest charakterystyczne dla choroby świnki. Płatki uszne wyglądają w różnych kierunkach - jest to specyficzny objaw choroby świnki.
3. Pacjent jest trudny do rozmowy. Boli go żuć jedzenie. Kiedy ból choroby nie jest ostry, ma charakter nudny. Im większy obrzęk, tym silniejszy ból. Opuchlizna może trwać od 8 do 12 dni. Gdy obrzęk ustąpi, pacjentowi będzie łatwiej.

W przypadku choroby obrzęk nie pozwala na pełne obrócenie szyi w różnych kierunkach. Z tego powodu głowa dziecka jest przechylona w kierunku, w którym występuje obrzęk. Jeśli dziecko ma obustronne uszkodzenie gruczołów, wtedy głowa zostaje wciągnięta w ramiona.

Oprócz powyższych objawów choroby, pacjent cierpi na bolesny stan, który wygląda następująco:

1. Ból głowy
2. Bezsenność.
3. Suche usta.
4. Ogólne osłabienie.
5. Dreszcze
6. Zakłócony apetyt.

Patologia i jej odmiany

Choroba różni się w dwóch postaciach. Pierwsza forma jest typowa. W przypadku wystąpienia choroby pacjent ma charakterystyczne objawy. Postać choroby przedstawia się następująco:

1. Dziecko się pojawiło tylko oznaki świnki.
2. Wirus może zarazić gonady lub przenikają do mózgu.

Druga postać choroby jest nietypowa. W tej formie objawy są ukryte. W medycynie zdarzały się przypadki, gdy choroba świnki była bezobjawowa. Stopień zaawansowania choroby dzieli się na trzy typy:

1. Łagodna choroba. Podwyższona temperatura dziecka nie trwa długo. Wirus atakuje tylko gruczoły ślinowe.
2. Umiarkowana postać choroby. Dziecko ma długą gorączkę. Dotyczy to nie tylko gruczołów ślinowych, ale także innych narządów.Dziecko ma zaburzenia apetytu i snu. Doświadcza słabości.
3. Ciężka choroba. W tego typu przejściu świnki obserwuje się szybką chorobę kilku gruczołów. Choroba może wpływać na układ nerwowy. Często z ciężką chorobą, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych jest dodawane do choroby świnki. Jeśli dziecko miało zapalenie ślinianki przyusznej w ciężkiej postaci, może doświadczyć zapalenia trzustki lub głuchoty.

Powikłania choroby

Niemal we wszystkich przypadkach choroba świnki nie jest groźna. W rzadkich przypadkach występują powikłania. Najpoważniejszą komplikacją jest zapalenie jąder, w którym występuje uszkodzenie jąder. Ta komplikacja jest najpoważniejsza. Wirus zazwyczaj infekuje jądra w okresie dojrzewania. To powikłanie obserwuje się u dzieci, które nie zostały natychmiast zaszczepione.

Jeśli choroba świnki przejdzie w ciężką postać, a wirus zaraża oba jądra, wówczas mężczyzna może być niepłodny. Powikłaniem świnki jest zapalenie trzustki. Wirus złowiony w ciele dziecka może zainfekować trzustkę. Przechodzi zmiany strukturalne. Kolejną komplikacją jest cukrzyca. Dziecko może rozwinąć cukrzycę typu 1.

Leczenie świnki u dzieci

Choroba jest leczona przez specjalistę od chorób zakaźnych Jeśli u dziecka zdiagnozowano zapalenie ślinianki przyusznej, w leczenie tej choroby zaangażowani są następujący lekarze:

Do chwili obecnej nie ma leczenia, które skutecznie zwalczałoby wirus świnki. W przypadku choroby świnki nacisk kładzie się na terapię symfoniczną. Zabieg ma na celu zmniejszenie bólu pacjenta i ochronę dziecka przed rozwojem powikłań. Proces leczenia odbywa się w 3 kierunkach. Dla dziecka wymaga odpowiedniej opieki. Konieczne jest przestrzeganie diety żywności. Dziecko powinno otrzymać terapię medyczną.

Funkcje opieki

Przy pierwszych oznakach zapalenia gruczołów dziecko powinno być chronione przed innymi dziećmi. Kiedy choroba musi być zgodna z zaleceniami lekarzy. Dziecko musi pozostać w łóżku. Dziecko powinno leżeć w łóżku przez co najmniej 10 dni. Reszta łóżka jest przedłużona, jeśli ostre objawy nie zostaną usunięte. Podczas choroby dziecka należy wyeliminować stres fizyczny i emocjonalny.

Hiperochrodzenie jest bardzo niebezpieczne podczas choroby świnki. W domu trzeba prowadzić częste wietrzenie. Jest to konieczne, aby wirusy nie kumulowały się w pokoju. Inni członkowie rodziny muszą nosić maski. Ma to zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa. Kontakt z dzieckiem należy często myć. Oddzielny ręcznik i naczynia powinny być używane dla dziecka.

Leczenie farmakologiczne choroby

Lekarze nie mają dokładnych zaleceń, jak leczyć tę chorobę. W leczeniu stosuje się leki symfoniczne. Dla każdego indywidualnego pacjenta lek jest wybierany indywidualnie. Samo zwalczanie choroby jest surowo zabronione, ponieważ mogą wystąpić poważne komplikacje.

Nie należy używać gorących kompresów na dotkniętym obszarze. Z tego powodu proces zapalny może zostać zaostrzony, a leczenie będzie skomplikowane. W przypadku choroby świnki stosuje się grupę leków NSAID. Obejmuje to następujące leki:

1. Diklofenak.
2. Ketoprofen.
3. Ibuprofen
4. Piroxicam.

Leki te zwalczają wysoką gorączkę i eliminują stany zapalne. Następujące leki należą do grupy kortykosteroidów:

Leki te mają na celu wyeliminowanie procesu przeciwzapalnego. Ale jednocześnie mają zły wpływ na odporność. Środki desensybilizujące obejmują:

Leki te mają na celu zmniejszenie stanu zapalnego. Gdy choroba świnki wykazuje działanie przeciwbólowe. Ta grupa obejmuje:

Leki eliminują ból u pacjenta. W przypadku zapalenia ślinianki przyusznej przepisywane są leki enzymatyczne. Należą do nich:

Tabletki mają na celu poprawę trawienia i stymulację wchłaniania pokarmu.Leczenie jest przepisywane indywidualnie, więc inne grupy leków mogą być przepisywane przez lekarza prowadzącego. Leki są przepisywane w zależności od tego, który system został dotknięty.

Środki zapobiegawcze

Najbardziej skuteczną profilaktyką jest szczepienie. Teraz lekarze stosują kilka rodzajów szczepionek. Ale ich praca odbywa się na złożonym mechanizmie. Podczas szczepienia ciało dziecka zaczyna rozpoznawać nadchodzące antygeny. W ten sposób zaczynają powstawać przeciwciała przeciwko wirusowi świnki.

Jeśli wykonasz to szczepienie, ochrona będzie obecna w ciele dziecka przez całe życie. W przypadku choroby świnki stosuje się szczepionki skojarzone skierowane przeciwko różyczce, śwince i odrze. Szczepienie dziecka występuje 2 razy w całym jego życiu. Pierwsza szczepionka jest wykonywana w ciągu 1 roku, a następnie w ciągu 6 lat.

Wielu rodziców martwi się pytaniem: czy dzieci mogą mieć chłopca po chorobie świnki? Bardzo często choroba jest tolerowana w łagodnej postaci. Dzieje się tak po szczepieniu. W tym przypadku choroba nie ma wpływu na płodność. Ale w rzadkich przypadkach występują komplikacje w postaci niepłodności. To powikłanie obserwuje się u chłopców, którzy nie byli szczepieni w dzieciństwie.

Choroba świnki oznacza zakażenie, które dotyka gruczołów ślinowych. Pierwsze objawy choroby przypominają przeziębienie, które objawia się w regionie przyusznym. Pacjent rozwija obrzęk. Jeśli dziecko ma objawy świnki, konieczne jest, aby szukać pomocy u lekarza. Leczenie jest przepisywane indywidualnie. Zapalenie ślinianek jest leczone lekami współczulnymi. Często choroba świnki występuje u dzieci w wieku od 5 do 8 lat. Dlatego w tym okresie dziecko powinno zwrócić szczególną uwagę na obecność objawów świnki.

Co to jest i jak pojawia się infekcja

Choroba atakuje tkankę gruczołową węzłów chłonnych, głównie tych, które znajdują się za uszami dziecka, a także gruczołów ślinowych. U chłopców choroba jest ciężka i może powodować wiele poważnych powikłań narządów układu moczowo-płciowego, zwłaszcza jąder.

Świnka przenoszona w dzieciństwie w większości przypadków jest przyczyną niepłodności męskiej. Często świnkę lub świnkę nazywa się świnką, ponieważ choroba charakteryzuje się ostrym stanem zapalnym umiejscowionym w gruczołach ucha. Choroba jest trudna, towarzyszy jej silny ból w głowie i mięśniach ciała, a także ogólne zatrucie.

Choroba ma etiologię wirusową, więc można je zarazić przez kontakt z chorym już dzieckiem. Wirus świnki jest odporny na zmiany w otoczeniu zewnętrznym i na poziom temperatury. Nawet przy ujemnej temperaturze powietrza w zimie ponad 90% patogena zachowuje swoją żywotność przez kilka miesięcy.

Zakażenie dzieci najczęściej występuje podczas spacerów i aktywnych zabaw z rówieśnikami na świeżym powietrzu, jeśli jedno z nich jest już zarażone.

Choroba ma długi okres inkubacji, trwający do 23 dni, podczas której wirusy aktywnie rozmnażają się i mogą się rozprzestrzeniać. W ten sposób dziecko może zarazić się po normalnym spacerze lub podczas gry z innymi dziećmi, które nie są jeszcze świadome swojej choroby i że są źródłem infekcji.

Główne objawy choroby:

• bóle głowy
• dreszcze
• wzrost temperatury
• bóle stawów i mięśni
• suchość w ustach
• słabość
• pojawienie się guza na szyi.

Najczęściej świnka zaczyna nagle, z ostrym wzrostem temperatury ciała, pojawieniem się osłabienia, silnymi bólami głowy. Gorączka z zapaleniem ślinianek przyusznych nie zawsze jest obserwowana, ale wysoka temperatura (do 40 ° C) zwykle trwa około tygodnia.

Głównym objawem świnki, pozwalającym na odróżnienie jej od innych chorób wirusowych, jest zapalenie gruczołów ślinowych w pobliżu uszu, co powoduje silny, widoczny obrzęk regionu szyjnego.

Często proces zapalny rozciąga się i podjęzykowo, podobnie jak gruczoły podżuchwowe i węzły chłonne. Obrzęk obrzęku powoduje u dziecka silny ból.

Czasami twarz chorego dziecka może przybrać postać gruszki - zapalenie gruczołów znacznie się zwiększa, proporcje twarzy są przerywane.

Proces może odbywać się w jednostronnej postaci, ale w większości przypadków maksymalnie 2 dni po wystąpieniu choroby, zmiana rozprzestrzenia się na drugą stronę głowy. Każdy przypadek choroby może mieć cechy przebiegu, ale u chłopców objawy są zawsze bardzo wyraźne.

Dzieci ze świnką zwykle skarżą się na ból w okolicy ucha, co jest gorsze w nocy, co zapobiega snu. U wielu niemowląt takim bólom towarzyszy szum uszny i trudność w otwieraniu ust. Chore dziecko nie może samodzielnie gryźć, więc zostaje przeniesione do płynnego jedzenia.

Co do zasady u dzieci silny ból utrzymuje się przez około 5 dni, po czym stopniowo ustępują, a jednocześnie obrzęk zapalonych gruczołów zaczyna ustępować. Choroba trwa średnio około tygodnia i tylko w szczególnie ostrych przypadkach może trwać nawet 13-15 dni.

Funkcje leczenia świnki

Jeśli w trakcie trwania choroby nie zaobserwuje się żadnych poważnych powikłań, wówczas leczenie odbywa się w warunkach ambulatoryjnych, w domu, ale chore dziecko musi być odizolowane od kontaktu z innymi dziećmi.

Specjalne metody leczenia zwykłego zapalenia śluzówki nosa nie są wymagane, ale ważne jest, aby dziecko pozostawało w łóżku przez cały czas trwania choroby. Nie trzeba przyjmować żadnych leków, z wyjątkiem leków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych, gdy są one potrzebne.

Możesz dać dziecku więcej witamin i różnych środków wzmacniających układ odpornościowy, ale wszystkie wizyty powinny być wykonywane tylko przez lekarza.

Sama choroba nie jest niebezpieczna dla dziecka, ale komplikacje spowodowane nim zawsze osłabiają ogólny stan zdrowia dziecka i mogą mieć poważne konsekwencje, zwłaszcza dla chłopców. Z tego powodu konieczne jest leczenie świnki z najwyższą powagą i leczenie choroby, w oparciu o objawy, bez pozwalania wszystkim na dryfowanie.

Jeśli dziecko ma jakiekolwiek oznaki zepsucia, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem w celu specjalnego leczenia. W niektórych przypadkach chore dzieci są umieszczane w szpitalu.

Styl życia dziecka podczas leczenia

Chore dziecko powinno zostać wyizolowane, gdy tylko pojawią się pierwsze oznaki choroby i objawy. Zainfekowane dzieci powinny zostać przeniesione do oddzielnego pokoju, w którym będą leczone. W tym pomieszczeniu powinno być tak często, jak to możliwe, przeprowadzanie czyszczenia na mokro środkami dezynfekcyjnymi, obróbka lampą kwarcową i wietrzenie.

Oprócz osobnego pokoju chore dziecko powinno mieć osobiste naczynia, ręczniki, pościel, które należy często zmieniać i myć oddzielnie od innych członków rodziny.

W okresie leczenia dziecko musi mieć zabawki, które można łatwo dezynfekować i leczyć specjalnymi środkami.

Ważnym punktem jest odchudzanie. Jeśli dziecko jest twarde i bolesne do żucia, można je przenieść do tłuczonych gotowanych warzyw, płatków śniadaniowych, puree z zup, ale jednocześnie należy ograniczyć spożycie mięsa, lepiej zastąpić go gotowanym kurczakiem. Smażone, tłuste i ciężkie potrawy, kwaśne owoce i warzywa powinny być wyłączone z menu.

Podczas gotowania pacjent nie musi dodawać przypraw i różnego rodzaju przypraw. Ważne jest, aby dziecko pili więcej ciepłych płynów podczas okresu leczenia, na przykład witaminę Morse, kompoty, soki owocowe i warzywne, dobrą zieloną herbatę.

Aby złagodzić ból gardła, można czasami spłukać roztworem zwykłej sody oczyszczonej. Niemowlę będzie mogło chodzić na ulicy zaledwie 2 tygodnie po całkowitym wyzdrowieniu.

Klasyfikacja Edytuj

A. Formularze jawne:

• Nieskomplikowane: pokonanie tylko gruczołów ślinowych, jednego lub więcej.
• Powikłania: uszkodzenie gruczołów ślinowych i innych narządów (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie trzustki, zapalenie jąder, zapalenie gruczołu mlekowego, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie stawów, zapalenie nerek).

Według stopnia nasilenia:

• płuca (w tym wymazane i nietypowe): płynące z niską temperaturą ciała, bez żadnych lub niewielkich oznak odurzenia, bez powikłań.
• umiarkowane: postępowanie z temperaturą gorąca (38-39,9 ° C), długotrwałą gorączką i ciężkimi objawami ogólnego zatrucia (dreszcze, ból głowy, bóle stawów i bóle mięśni), znaczny wzrost gruczołów ślinowych, często z obustronnym zapaleniem ślinianek przyusznych, obecność powikłań.
• ciężkie: postępowanie z wysoką temperaturą (40 ° C i powyżej), wydłużenie jego wzrostu (do 2 tygodni lub więcej), wyraźne oznaki ogólnego zatrucia (osłabienie, ciężkie osłabienie, częstoskurcz, obniżone ciśnienie krwi, zaburzenia snu, anoreksja, itp.) .

B. Niewidoczna postać zakażenia.

B. Pozostające skutki świnki.

Gorączka jest maksymalna w 1-2 dniu, trwa 4-7 dni. Klęska gruczołów ślinowych: obszar gruczołów jest bolesny. Ból wyraża się w kilku punktach: przed płatkiem ucha, za płatkiem usznym (objaw Filatowa) oraz w procesie wyrostka sutkowatego. Objaw Moorsu - reakcja zapalna błony śluzowej w przewodzie dotkniętego ślinicą przyuszną. Skóra powyżej jest napięta, połysk, obrzęk może rozprzestrzeniać się na szyję. Wzrost w ciągu 3 dni osiąga maksimum, trwa 2-3 dni i stopniowo (w ciągu 7-10 dni) maleje.

Prognozy dotyczące świnki są korzystne, zgony są bardzo rzadkie (1 na 100 000 pacjentów), ale należy rozważyć ryzyko głuchoty i atrofii jąder z następczą bezpłodnością.

Potwierdzenie diagnozy Edytuj

Spośród laboratoryjnych metod potwierdzania diagnozy najbardziej dowodową jest izolacja wirusa świnki z krwi, wymazów z gardła, wydzielanie ślinianki ślinianej przyusznej, płynu mózgowo-rdzeniowego i moczu.

Metody immunofluorescencyjne mogą wykrywać wirusy w hodowli komórkowej po 2-3 dniach (przy standardowej metodzie badania - dopiero po 6 dniach). Metoda immunofluorescencji umożliwia wykrycie antygenu wirusowego bezpośrednio w komórkach nosogardzieli, co pozwala uzyskać odpowiedź najszybciej.

Metody serologiczne mogą wykrywać wzrost miana przeciwciał dopiero po 1-3 tygodniach od wystąpienia choroby. Stosuje się różne metody. Najbardziej informatywny jest enzymatyczny test immunoabsorpcyjny, późniejsze wyniki uzyskuje się za pomocą bardziej prostych reakcji (RAC i RNA). Zbadaj sparowane surowicy: pierwsza jest pobierana na początku choroby, druga - po 2-4 tygodniach. Diagnostyka to wzrost miana 4 razy lub więcej. Można użyć śródskórnego testu z antygenem (alergenem). Diagnostyka to przejście od negatywu do pozytywu. Jeśli wynik testu skórnego jest pozytywny już w pierwszych dniach choroby, oznacza to, że osoba ta wcześniej cierpiała na zapalenie ślinianki przyusznej.

Pacjentów z świnką można leczyć w domu. Pacjenci hospitalizowani z ciężkimi, skomplikowanymi postaciami i zgodnie ze wskazaniami epidemiologicznymi. Izoluj pacjentów w domu przez 9 dni. W instytucjach, w których wykryto przypadek zapalenia ślinianek przyusznych, kwarantanna jest ustawiona na 21 dni. Dezynfekcja w ogniskach zapalenia ślinianek przyusznych nie jest przeprowadzana.

Leczenie etiotropowe nie jest. Ważnym zadaniem leczenia jest zapobieganie powikłaniom. Ważne jest, aby utrzymać odpoczynek w łóżku przez co najmniej 10 dni. U mężczyzn, którzy nie obserwowali odpoczynku w łóżku w 1. tygodniu, zapalenie jąlit rozwinęło się 3 razy częściej (w 75%) niż u osób hospitalizowanych w pierwszych 3 dniach choroby (w 26%). Aby zapobiec zapaleniu trzustki, należy przestrzegać określonej diety: unikać przejadania się, zmniejszać ilość białego chleba, makaronu, tłuszczu, kapusty. Dieta powinna być rośliną mleczną. Ze zbóż lepiej jest jeść ryż, czarny chleb, ziemniaki są dozwolone.

W przypadku zapalenia storczyków prednizon można podawać przez 5-7 dni, zaczynając od 40-60 mg i zmniejszając dawkę każdego dnia o 5 mg lub inne kortykosteroidy w równoważnych dawkach. Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych sprzyja zapaleniu nakłucia kręgosłupa z ekstrakcją niewielkiej ilości płynu mózgowo-rdzeniowego. Pewne znaczenie ma umiarkowana terapia odwodnienia. W ostrym zapaleniu trzustki przepisywana jest oszczędzająca płynna dieta, atropina, papaweryna, przeziębienie na żołądku, wymioty - aminazyna, a także preparaty hamujące enzymy, w szczególności, contrycal (trasilol), który jest podawany dożylnie (powoli) w roztworze glukozy, w pierwszym dniu 50 000 U następnie 3 dni po 25 000 IU / dzień i kolejne 5 dni za 15 000 IU / dzień. Miejscowe ocieplenie kompresuje.

Szczepionka przeciw śwince jest bezpiecznym środkiem zapobiegania chorobom. W większości przypadków szczepienia zmniejszają komplikacje na poziomie populacji. Przy populacji szczepień wynoszącej 90% wydajność osiąga 85%. W przypadku długotrwałej profilaktyki wymagane są dwie dawki. Pierwsza dawka zalecana jest w wieku od 12 do 18 miesięcy. Druga dawka jest zwykle podawana między dwa a sześć lat. Szczepienia po zakażeniu mogą być przydatne dla tych, którzy nie są jeszcze odporni.

Zgodnie z rosyjskim krajowym harmonogramem immunizacji, szczepienie świnką przeprowadza się przy użyciu połączonej żywej szczepionki przeciw odrze, różyczce i śwince w wieku 12 miesięcy i ponownemu szczepieniu po sześciu latach.

Bezpieczeństwo Edytuj

Szczepionka przeciw śwince jest bardzo bezpieczna, a działania niepożądane są zwykle łagodne. Podawanie szczepionki może powodować łagodny ból, obrzęk w miejscu wstrzyknięcia i nieznaczną gorączkę. Bardziej znaczące działania niepożądane występują rzadko. Nie ma wystarczających dowodów na związek między szczepieniem a powikłaniami neurologicznymi. Szczepionki nie należy podawać kobietom w ciąży ani osobom z głęboką immunosupresją. Chociaż szczepionka została opracowana na bazie komórek kurzych, została zatwierdzona do podawania ludziom uczulonym na jaja.

Użyj edycji

Większość krajów rozwiniętych i wiele krajów rozwijających się włącza tę szczepionkę do swoich programów szczepień, często w połączeniu ze szczepionką przeciwko odrze i różyczce w postaci szczepionki skojarzonej MMR. Połączona szczepionka, która obejmuje trzy wyżej wymienione szczepionki i szczepionkę przeciwko ospie wietrznej, jest dostępna pod nazwą MMRV. Od 2005 r. Szczepienia prowadziło 110 krajów, a podawano prawie 500 milionów dawek MMR. W regionach, w których szczepienia są szeroko rozpowszechnione, częstość występowania jest zmniejszona o ponad 90%.

Historia, społeczeństwo i kultura Edytuj

Pierwsza szczepionka przeciw śwince została zarejestrowana w 1948 roku, ale miała niską skuteczność epidemiologiczną, ponieważ wywoływała krótkotrwałą odporność. Udoskonalone szczepionki stały się komercyjnie dostępne w latach sześćdziesiątych. Pierwsza szczepionka została unieczynniona, a kolejne zawierały osłabiony żywy wirus. Szczepionka znajduje się na Liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia. Jest to bardzo ważny lek do organizacji podstawowego systemu opieki zdrowotnej. Od 2007 r. Stosuje się kilka różnych rodzajów szczepionek.

O patogenzie

Wirus, który wywołuje tę nieprzyjemną chorobę, należy do rodzaju rubulavirusów i na tej podstawie jest to najbliżej "natywny" wirus paragrypy 2 i 4 u ludzi i kilka odmian paragrypy u małp i świń. Trudno nazwać paramyksowirusa silnym i stabilnym, ponieważ mimo całej swojej przebiegłości szybko zapada się w środowisko zewnętrzne. Umiera, podobnie jak większość jego "krewnych", gdy jest ogrzewany, gdy jest wystawiony na działanie promieni słonecznych i sztucznych promieni ultrafioletowych, boi się kontaktu z formaliną i rozpuszczalnikami.

Ale na zimno wirus świnki czuje się świetnie.

Może nawet być przechowywany w środowisku w temperaturach do minus 70 stopni Celsjusza.

Właśnie ta szczególna cecha powoduje sezonowość choroby - świnka najczęściej choruje zimą.Wirus przenoszony jest przez zawieszone w powietrzu kropelki, niektóre źródła medyczne wskazują na możliwość infekcji przez kontakt.

Okres inkubacji od momentu zakażenia do pierwszych objawów trwa od 9-11 do 21-23 dni. Najczęściej - dwa tygodnie. W tym czasie paramyksowirusowi udaje się "czuć się komfortowo" na błonach śluzowych jamy ustnej, infiltrując krew, powodując "sklejanie się" czerwonych krwinek i docieranie do gruczołów, ponieważ tkanka gruczołowa jest ulubionym i najbardziej korzystnym środowiskiem do jej replikacji.

Przyczyny

W konfrontacji z paramyksowirusem nie każde dziecko zaczyna chorować. Głównym powodem, który wpływa na to, czy dziecko ma świnkę, czy nie, jest jej stan odpornościowy.

Jeśli nie był on immunizowany przeciw zapaleniu ślinianek przyusznych, prawdopodobieństwo zakażenia wzrasta dziesięciokrotnie.

Po szczepieniu dziecko może również zachorować, ale w tym przypadku świnka będzie dla niego znacznie łatwiejsza, a prawdopodobieństwo poważnych powikłań będzie minimalne. W liczbach wygląda to tak:

• Wśród dzieci, których rodzice odmówili szczepienia, wskaźnik zapadalności przy pierwszym kontakcie z paramyksowirusem wynosi 97-98%.
• Powikłania świnki rozwijają się u 60-70% nieszczepionych dzieci. Co trzeci chłopiec po zapaleniu gruczołów płciowych pozostaje bezowocny. U 10% nieszczepionych niemowląt głuchota rozwija się w wyniku świnki.

Wiele zależy od sezonowości, ponieważ pod koniec zimy i wczesnej wiosny u dzieci, z reguły stan odporności pogarsza się, w tym czasie i odpowiada za największą liczbę zidentyfikowanych czynników świnki. Zagrożone są dzieci, które:

• często cierpią na przeziębienia i infekcje wirusowe
• niedawno ukończyli długą kurację antybiotykową,
• niedawno otrzymała terapię hormonalną
• mieć na przykład choroby przewlekłe, takie jak na przykład cukrzyca
• niewystarczające i niedożywione, mają niedobór witamin i pierwiastków śladowych.

Reżim epidemii odgrywa ważną rolę w infekowaniu dziecka zapaleniem ślinianek przyusznych. Jeśli dziecko chodzi do przedszkola lub chodzi do szkoły, szanse na zarażenie są oczywiście wyższe. Główna trudność polega na tym, że zakażone dziecko staje się zakaźne na kilka dni przed pojawieniem się pierwszych objawów. Ani on, ani jego rodzice nie są jeszcze świadomi tej choroby, a otaczające dzieci są już aktywnie zainfekowane podczas wspólnych gier i badań. Dlatego do czasu pierwszych objawów może się zarazić kilkadziesiąt osób.

W przebiegu choroby zapalenie przyusznic jest niebezpieczne w przypadku powikłań, takich jak drgawki gorączkowe, które mogą rozwijać się z powodu wysokiej gorączki, a także odwodnienia, zwłaszcza u małych dzieci. W późniejszych stadiach zagrożenie świnką polega na możliwym uszkodzeniu innych gruczołów w ciele.

Najniebezpieczniejsze zmiany gonad i układu nerwowego.

Po zapaleniu jąder (zapalenie jądra u chłopców), które ustępuje po 7-10 dniach, może wystąpić całkowita lub częściowa atrofia jąder, co prowadzi do pogorszenia jakości nasienia i późniejszej niepłodności męskiej. Chłopcy dorastający są bardziej podatni na zapalenie stercza, ponieważ wirus może wpływać na gruczoł krokowy. U małych dzieci zapalenie gruczołu krokowego nie rozwija się.

Konsekwencje dla dziewcząt są znacznie rzadsze, ponieważ paramyksowirus rzadziej infekuje jajniki. Prawdopodobieństwo bezpłodności u chłopców po przebytej śwince ocenia się według różnych źródeł na 10-30%. Dziewczęta, które chorują na świnkę, mogą mieć dzieci w 97% przypadków. Tylko 3% płci pięknej, która doznała zapalenia gonad, traci funkcję reprodukcyjną.

Niebezpieczne powikłania zapalenia śluzówki nosa obejmują zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym - zapalenie opon mózgowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Zapalenie opon mózgowych jest trzykrotnie częstsze u chłopców niż u dziewcząt.Czasami uszkodzenia układu nerwowego kończą się tym, że niektóre grupy nerwów tracą swoją funkcję, więc rozwija się głuchota (w 1-5% przypadków świnki), utrata wzroku i ślepota (1-3% świnki). Wraz z klęską trzustki często rozwija się cukrzyca. Trzustka cierpi w około 65% przypadków skomplikowanej świnki. Cukrzyca rozwija się u 2-5% dzieci.

Obejrzyj wideo: ✅ Uwaga na świnkę (Może 2024).