Trichomonas u kobiet: objawy, diagnoza

Wśród chorób przenoszonych drogą płciową, rzęsistkowica - zajmuje wiodącą pozycję.

Trudno sobie wyobrazić, ale co piąty mieszkaniec tej planety ma do czynienia z tą chorobą, bez względu na to, czy o niej wie, czy nie. Około 10% tej liczby stanowią dziewczyny w ciąży. Zakażenie występuje u takich kobiet, oczywiście nie bez poważnych komplikacji dla płodu.

Jakie są objawy rzęsistkowicy u kobiet, jak diagnozować i leczyć tę chorobę za pomocą narkotyków? Postaramy się to rozgryźć.

Przyczyny i patogen

Dlaczego rzęsistkowica występuje u kobiet i co to jest? Czynnikiem sprawczym tej choroby jest pasożyt Trichomonas vaginalis (T.vaginalis, trichomonas).

Rzęsistkowicę można zarazić podczas seksu bez zabezpieczenia (bez użycia prezerwatywy) z chorym. Może być przenoszony podczas seksu waginalnego i analnego. Kobiety w ciąży mogą przenosić tę chorobę na dziecko podczas porodu. Nie udowodniono, aby przekazywanie przez środki gospodarstwa domowego (gdy dzielono z osobą zakażoną miskę toaletową, pościel lub bieliznę, ręczniki itp.).

Rozwój choroby przyczynia się do zmniejszenia odporności, zaburzeń hormonalnych, naruszenia mikroflory pochwy u kobiet. Trichomonas aktywnie się namnaża podczas menstruacji.

Biorąc pod uwagę czas trwania choroby i jej objawy, rozróżnia się trzy formy rzęsistkowicy:

• ostry
• przewlekły - czas trwania choroby dłuższy niż 2 miesiące,
• wózek trójchomoradalny - brak objawów rzęsistkowicy w obecności rzęsaków w wydzielinie pochwowej.

Okres inkubacji rzęsistkowicy (czas od momentu zakażenia do wystąpienia objawów) wynosi zwykle 5-15 dni.

Objawy rzęsistkowicy u kobiet

W połowie przypadków rzęsistkowicy u kobiet nie występują widoczne objawy. Tylko jedna trzecia zainfekowanych dziewcząt rozwinie symptomy w przyszłości po dość długim czasie, który czasami osiąga 6 miesięcy.

Pierwsze oznaki rzęsistkowicy (patrz zdjęcie) to:

• obfite, spienione lub płynne wyładowania o żółtawym, zielonkawym odcieniu z nieprzyjemnym "rybim" zapachem,
• pieczenie i świąd sromu,
• dyskomfort podczas oddawania moczu, potrzeba prywatna,
• ból w dolnej części pleców i podbrzuszu,
• obrzęk i zaczerwienienie przedsionka pochwy,
• dyskomfort podczas kontaktu seksualnego.

Pierwsze objawy kliniczne pojawiają się średnio przez dwa tygodnie po zakażeniu. W tym okresie objawy są łagodne, ponieważ Trichomonas w początkowej fazie rozrodu nie powoduje znacznego uszkodzenia śluzu.

Często rzęsistkowica może powodować rozwój zapalenia rzęskowego, charakteryzującego się pieczeniem i swędzeniem powierzchni narządów płciowych, białą lub szarawą pienistą wydzieliną z pochwy, często z nieprzyjemnym zapachem.

Diagnostyka

Rzęsistkowica jest diagnozowana przez specjalistę po następujących badaniach i procedurach:

1. Metoda uprawy (wśród zalet: określanie liczby rzęsistków w rozmazie, odbicie stopnia zapalenia, wykrywanie wrażliwości na antybiotyki),
2. Badanie ogólnej wymazu pod mikroskopem lub bakteriologiczną metodą badań (wymaga potwierdzenia przez dokładniejszą metodę badań),
3. Metoda PCR (daje 100% dokładności wykrywania trichomonad). Każdy materiał biologiczny nadaje się do badań, w tym ślina, krew, wydzielina z cewki moczowej i pochwy. Metoda opiera się na badaniu struktury DNA patogenu.

Czas trwania badania może wynosić jeden dzień, co umożliwia szybkie wykrycie rzęsistkowicy i rozpoczęcie kompleksowego leczenia lekami.

Komplikacje

Przy niekorzystnym przebiegu rzęsistkowicy zakażenie pochwy może przeniknąć do macicy i jajowodów. Oznaką występowania takich powikłań jest pojawienie się lub zwiększenie bólu w dolnej części brzucha. Temperatura ciała może wzrosnąć.

W rzadkich przypadkach Trichomonas może wywoływać infekcję dróg moczowych (zapalenie pęcherza, odmiedniczkowe zapalenie nerek). Zaburzenia oddawania moczu, ból w dolnej części brzucha i plecach, gorączka towarzyszą tym zaburzeniom.

Rzęsistkowica podczas ciąży

Zakażenie kobiet w czasie ciąży znacząco pogarsza przebieg ciąży. Najstraszliwszą komplikacją jest poród przedwczesny.

Ta infekcja może wpływać na zdrowie płodu, powodując zakażenie wewnątrzmaciczne. Wiadomo, że u kobiet z tą patologią częstość występowania ciąży ektopowej jest prawie 2-krotnie wyższa.

Leczenie rzęsistkowicy u kobiet

W przypadku wykrycia podejrzanych objawów, szczególnie po zwyczajnym stosie seksualnym, kobieta musi przejść nie tylko testy, ale także leczenie infekcji. Nie odkładaj wizyty konsultacyjnej i przeprowadzaj niezbędnych badań, powołując się na brak czasu, pieniędzy, a nawet wstydząc się swoich delikatnych problemów.

Jak wiadomo, nie dojdzie do samodzielnego wyleczenia rzęsistkowicy, infekcja stanie się przewlekła lub nosicielska i będzie nadal powodować nieodwracalne szkody dla zdrowia kobiet. Konieczne jest prowadzenie leczenia ostrej i przewlekłej rzęsistkowicy, a także w przypadku przewlekłego zakażenia.

Antybiotyki o działaniu przeciwpierwotniakowym stosuje się w leczeniu ostrej, nieskomplikowanej postaci choroby.

• Głównym lekiem jest metronidazol (trihopol), albo raz 2 g doustnie, albo kurs 5-8 dni, 400 mg x 2 na dzień. Przyjmowane podczas lub po posiłku tabletki nie przeżuwają.
• Dodatkowo należy przepisać świece lub tabletki dopochwowe z tym samym składnikiem aktywnym.

Skuteczne leczenie rzęsistkowicy u kobiet nastąpi, gdy po 7-10 dniach po jej zakończeniu, nie tylko w pierwszym rozmazie, ale także w następnych 3 rozmazach, które składają się z 3 cykli miesięcznych z rzędu, trichomonady nie zostaną wykryte. Ale przed leczeniem rzęsistkowicy u kobiet, należy pamiętać, że jej partner seksualny również zachoruje lub jest nosicielem choroby, więc leki przepisane przez lekarza przyjmują oboje partnerów.

Zapobieganie

W każdym razie lepiej zapobiegać chorobie, dlatego zapobieganie jest bardzo ważne. Ponieważ rzęsistkowica jest chorobą przenoszoną drogą płciową, abstynencja jest jedynym sposobem uniknięcia tej choroby.

Bezpieczniejszy seks za pomocą prezerwatyw, zmniejszenie liczby partnerów seksualnych i ostrożna higiena osobista mogą również pomóc w zapobieganiu infekcji Trichomonas.

Rzęsistkowica: objawy u kobiet, leczenie lekami

W ostrej postaci choroby przedstawiciel płci pięknej może narzekać na takie doznania:

1. Zapalenie, ból, swędzenie w obszarze pochwy.

2. Wybory specjalne, które charakteryzują się żółtawozielonym kolorem. Są obfite, spienione. Są zbyt grube lub, odwrotnie, zbyt płynne.

3. Cuchnący zapach, podobny do zapachu nieświeżych ryb.

4. Ból i dyskomfort podczas oddawania moczu.

5. Dyskomfort w czasie stosunku płciowego.

6. Ból w dolnej części brzucha.

W postaci przewlekłej wszystkie powyższe objawy nasilają się przed i po cyklu menstruacyjnym.

Leczenie takich pasożytów jak rzęsistkowicze u kobiet, których objawy opisano powyżej, sprowadza się do stosowania specjalnych leków, które mogą wyeliminować zakażenie i nie dają możliwości osłabienia układu odpornościowego.

Manifestacja choroby u mężczyzn

Silna połowa ma następujące objawy:

1. Płonięcie lub ból podczas oddawania moczu.

2. Niewielkie zrzuty cewki moczowej.

3Być może częste oddawanie moczu, ból w kroczu (jeśli dotknięty jest gruczoł krokowy).

4. Ból w dolnej części brzucha.

5. Choroba może wystąpić bez żadnych objawów.

Objawy i leczenie rzęsistkowicy u mężczyzn i kobiet są różne. Następnie rozważ środki, za pomocą których można wyleczyć tę chorobę.

Trichomonas: objawy samozniszczenia kobiet. Czy to oznacza, że ​​choroba minęła?

Trichomonas u kobiet, u których objawy opisano powyżej czasami ustępują same po 1-2 tygodniach. I osoba przestaje się martwić i zapomina o chorobie. Ale w rzeczywistości choroba nie nigdzie się nie udaje, przechodzi od ostrego do przewlekłego. A to oznacza, że ​​się pogorszyło. Jeśli czas nie rozpocznie leczenia, konsekwencje mogą być najbardziej smutne. Faktem jest, że Trichomonas u kobiet, których objawy wiesz, niech w infekcji ciała. I wstrząsa układem odpornościowym i tworzy wszystkie warunki penetracji patogenów. I w końcu okazuje się, że istnieje cała masa chorób, których czynnikiem sprawczym jest nie tylko Trichomonas. U kobiet objawy, leczenie i przebieg choroby różnią się od objawów i leczenia męskiej rzęsistkowicy. Nieostrożne podejście do ich zdrowia będzie bardzo kosztowne. Dla mężczyzn i kobiet jest to niepłodność, powstawanie wrzodów i erozja narządów płciowych. Dla silnej połowy ludzkości możliwa jest również opcja - zapalenie gruczołu krokowego.

Sposoby zarażenia rzęsistkowicą

Istnieją dwie metody infekcji:

1. W stosunku seksualnym.
2. Domowy sposób.

Główną drogą infekcji jest oczywiście pierwsza pozycja. I możesz złapać infekcję podczas stosunku płciowego, analnego i oralnego. Infekcja jest przenoszona przez chorego partnera. Przebiegłość rzęsistkowicy polega na tym, że jeśli człowiek ma tę bakterię, może nie objawiać się i nie wywołuje żadnego dyskomfortu. Ale kiedy "nagradza" kobietę, będzie cierpieć i doświadczać wszystkich "uroków" tej choroby. Seks-płeć może również zarażać swoich partnerów, gdy schorzenie ma ukrytą postać.

Rzadziej infekowane przez gospodarstwa domowe. Oznacza to, że podczas używania zwykłej myjki, ręcznika lub podczas noszenia czyjejś bielizny. A jednak Trichomonas może żyć przez kilka godzin w wilgotnym środowisku, dzięki czemu można go "złapać" na desce sedesowej, naczyniach, w łazience lub na basenie.

Metody diagnozowania rzęsistkowicy

1. Kontrola i wywiad z pacjentem. Kobieta sama przychodzi do ginekologa i opowiada o jej skargach. Również podczas rozmowy lekarz może zapytać o jej życie intymne, partnera seksualnego i ich liczbę. Następnie lekarz przystępuje do badania pacjenta. Podczas pierwszej kontroli pobiera wacik z pochwy do analizy. Najskuteczniejsza dzisiaj jest diagnostyka DNA. Pokazuje prawie 100% wyniku.

2. Metoda bezpośredniej immunofluorescencji. Dzięki tej metodzie są przeciwciała przeciwko patogenowi.

3. Obowiązkowe metody diagnostyczne, które są przeprowadzane absolutnie we wszystkich klinikach to:

- reakcja łańcuchowa polimerazy.

Teraz wiesz, jakie są metody diagnozowania rzęsistkowicy u kobiet.

Cechy leczenia rzęsistkowicy u kobiet

Niuanse terapii polegają na tym, że obaj partnerzy muszą przejść kurs. Oznacza to, że jeśli choroba została zidentyfikowana w jednym, druga osoba również potrzebuje odpowiedniej terapii.

Co to jest leczenie tej choroby? Dowiadujemy się poniżej.

1. Przypomnijmy, że czynnikiem wywołującym chorobę jest Trichomonas vaginalis. Objawy u różnych kobiet mogą się różnić, a leczenie antybiotykami w tym przypadku jest nieskuteczne lub nieskuteczne.

2. Główną metodą leczenia są tabletki z grupą nitromidazolu:

3. Czopki dopochwowe są również stosowane w eliminacji takiego pasożyta jak Trichomonas. Objawy u kobiet po przeniknięciu tego szkodnika do ciała, które już znasz.Jakie świeczki mogą usunąć źródło infekcji? Są to następujące czopki:

Jeśli choroba jest już chroniczna, konieczne jest szczepienie dziewczynki. Immunizację przeprowadza się równolegle z głównym leczeniem. Szczepionka nazywa się Solkotrihovak. Rok po traktowaniu przeprowadza się powtórną immunizację.

Również w okresie leczenia bardzo ważne jest utrzymanie odporności na odpowiednim poziomie. W tym celu skutecznymi tabletkami są cynkret. Normalizują procesy antyoksydacyjne, które zostały zakłócone przez infekcję.

Optymalny przebieg leczenia kobiet Trichomonas

Często ginekolodzy zalecają następujące leczenie:

1. Tabletki dopochwowe "Metronidazol". Muszą być wkładane raz dziennie, najlepiej w nocy.

Czas trwania leczenia pasożyta takiego jak rzęsistkowica (objawy u kobiet po przeniknięciu tego szkodnika opisano powyżej) wynosi 10 dni.

2. Świece antybakteryjne "McMiror". Podobnie jak poprzednie, ustaw raz dziennie. Czas stosowania - 10-12 dni.

3. Pochwowy środek antyseptyczny, czopki betadynowe. Mianowany na okres co najmniej 14 dni.

Dodatkowo lekarz może zalecić fizykoterapię. Mianowicie - inductothermy and diatermy (heating).

Leczenie rzęsistkowicy u mężczyzn

U mężczyzn eliminacja tej choroby odbywa się w lokalnej i ogólnej terapii. W pierwszym przypadku leki niszczą infekcję w ciele, zaś w drugim - swędzenia i bolesne odczucia na genitaliach, podrażnienia i stany zapalne są usuwane. Lokalne leczenie nie może być przeprowadzone bez generała, ponieważ nie przyniesie absolutnie żadnego rezultatu.

Lekarz prowadzący (u mężczyzn jest to wenerolog), zaleca prawidłowy przebieg i schemat leczenia rzęsistkowicy. Jeśli jakiś tydzień później poczuł, że mężczyzna czuje się znacznie lepiej, to w żadnym wypadku nie powinieneś przerwać terapii. Musisz ukończyć cały kurs. Zwykle infekcja jest eliminowana w ciągu 10 do 30 dni.

Następujące tabletki są stosowane jako lek ogólny:

Oprócz tabletek lekarz może przepisać zakraplacz. W szpitalu można umyć człowieka za pomocą kanału moczowego lub pęcherza moczowego. Ten etap jest konieczny, aby wzmocnić działanie leku.

Czego nie powinno się robić podczas terapii?

Trichomonas u kobiet, objawy, których leczenie opisano powyżej, sugeruje kategoryczny zakaz dwóch punktów:

1. Uprawiać seks.
2. Pij napoje alkoholowe.

Te dwie recepty muszą być przestrzegane. W przeciwnym razie choroba będzie trudna do wyleczenia, a odsetek ponownych infekcji wzrośnie. To ważne! Nie ma odporności na tę chorobę, a rzęsistkowica może pojawić się ponownie. Dlatego bardzo ważne jest, aby przejść badanie i leczenie z partnerem.

Leczenie środków ludowej choroby

Ta metoda nie jest podstawowa ani unikalna. Powinien jechać tylko jako dodatkowe urządzenie do szybkiego powrotu do zdrowia.

Kobiety przepisały douching z rumiankiem, nagietkiem, napojem. W nocy lekarz może zalecić zanurzenie tamponu w wodnym roztworze propolisu lub świec z masłem kakaowym. Jeżeli dodatkowo występuje erozja, wówczas zalecany jest olej z rokitnika zwyczajnego.

Również w okresie leczenia bardzo ważne jest, aby wspierać swoją odporność przy użyciu owoców, warzyw, witamin. Lepiej jest odrzucić tłuszcz, słony i ostry.

Jaki patogen

Trichomonas - najprostsze mikroorganizmy w postaci aktywnej obecne są tylko w ludzkich płynach biologicznych. W temperaturze pokojowej są szybko inaktywowane. Trichomonady momentalnie umierają pod wpływem następujących czynników:

• podczas gotowania
• w roztworach soli i kwasów,
• po ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe.

Optymalnym siedliskiem trichomonad jest błony śluzowe narządów płciowych i dróg moczowo-płciowych, dlatego często można znaleźć termin "rzęsistkowica moczopłciowa".Mikroorganizmy można wykryć, pobierając materiał z następujących lokalizacji:

• pochwa
• kanał szyjki macicy i powierzchnia szyjki macicy,
• macica,
• jajniki i jama brzuszna - z uogólnieniem zakażenia.

Jak przebiega infekcja?

Infekcja Trichomonasem występuje tylko podczas stosunku płciowego. Okres inkubacji może trwać do dwóch tygodni. Co więcej, ślina w jamie ustnej i soku żołądkowym działa na nie destrukcyjnie, dlatego kontakty doustne nie prowadzą do infekcji, w przeciwieństwie do kiły, na przykład, gdy wrzody (wrzody) występują nigdzie, często na migdałkach i języku.

Często kobiety zastanawiają się, czy istnieje inny sposób przekazywania. Infekcja w gospodarstwie domowym nie jest wykluczona, jednak w praktyce jest niezwykle rzadka. Aby zachorować, należy jednocześnie korzystać na przykład z ręcznika, bielizny i innych intymnych akcesoriów. Jednocześnie kliniczny obraz stanu zapalnego nie będzie oczywisty, częściej są to oznaki zapalenia sromu - zaczerwienienie, świąd sromu.

Kto jest zagrożony

Każda kobieta może nabawić się zapalenia wsierdzia na trichomonas. Jednak częściej jest wykrywany i postępuje z powikłaniami w następujących grupach:

• aktywne seksualnie - i nie używające prezerwatywy do ochrony,
• z niedoborem odporności - HIV, zapalenie wątroby.

Nie w pełni wyleczona rzęsistkowica przez pewien czas może nie wykazywać żadnych objawów infekcji - jest bezobjawowa. Pogorszenie może być spowodowane przez następujące czynniki:

• stres, lęk,
• poważne choroby
• napoje alkoholowe
• leki obniżające odporność (hormony, cytostatyki).

Jakie znaki należy podejrzewać?

Objawy rzęsistkowicy u kobiet są bardziej zauważalne niż u mężczyzn. Najważniejsze z nich to:

• Zaznacz. Klasyczna wydzielina z rzęsistkowicą u kobiet jest zielonkawą pianką, ale nie zawsze tak jest. W przypadku przewlekłego zakażenia mogą one prawie nie występować (szczególnie u mężczyzn). Jeśli równolegle występuje równoległe zakażenie przenoszone drogą płciową (STI), wydzielina może być bagnio- wa, żółta, ropna, obfitsza lub łagodna, z nieprzyjemnym zapachem. Ślady krwi mogą być wykryte, na przykład, po stosunku seksualnym. Wynika to z faktu, że gdy zapalenie tkanki szyjki macicy jest nadmiernie wrażliwe, najmniejszy dotyk powoduje uszkodzenie, szczególnie na tle erozji lub dysplazji.
• Swędzenie i pieczenie. Wyładowanie, opadające na błony śluzowe narządów płciowych i skóry, powoduje podrażnienie, swędzenie, ból. Drapanie pojawia się podczas czesania.
• Ból Jeśli zakażenie trichomonas ogranicza się tylko do pochwy i szyjki macicy, ból nie przeszkadza kobiecie. Ale kiedy rozprzestrzeniają się do przydatków i otrzewnej miednicy, pojawiają się dokuczliwe bóle w podbrzuszu, które mogą dać sacrum.
• Objawy zapalenia pęcherza moczowego. Zewnętrzne otwarcie cewki moczowej i wejście do pochwy są blisko. Dlatego Trichomonas swobodnie przenika do układu moczowego, powodując oznaki zapalenia pęcherza i zapalenie cewki moczowej - ból, skurcze podczas oddawania moczu, częste nakłanianie do toalety.
• Wzrost temperatury. Wraz z uogólnieniem infekcji, występowaniem ropni lub zapalenia otrzewnej, pojawia się gorączka.
• Naruszenie cyklu miesiączkowego. Każde zapalenie narządów płciowych prowadzi do dysfunkcji jajników, która jest obarczona opóźnieniami, zatruwając acykliczne wydzieliny.

Metody wykrywania

Rozpoznanie rzęsistkowicy można wykonać na następujące sposoby.

• Badanie przez ginekologa. Ponieważ rzęsistkowica objawia się najczęściej kobietom o żywym obrazie klinicznym, doświadczony lekarz może już zauważyć jego objawy, badając fotel ginekologiczny o charakterystycznej pianie i zielonkawym odcieniu wydzieliny.
• Uderzenia płotem. Nawet zwykłe uderzenia od tylnego pochwowego fornixu na florę w obecności aktywnych Trichomonas pokażą patogeny.Podczas zbierania materiału z kanału szyjki macicy (analiza wymazu z onkocytologii) wykrywane są również te mikroorganizmy.
• Badanie PCR. Jest to najbardziej niezawodna metoda. Jednak w badaniu kontrolnym po leczeniu konieczne jest przeprowadzenie reakcji PCR w czasie rzeczywistym. Ten rodzaj pokazuje aktywne Trichomonas. Konwencjonalny PCR może być fałszywie dodatni w obecności "martwych" patogenów, które są obecne w pochwie przez jakiś czas.
• Siew bakteriologiczny. Gdy infekcja Trichomonas nie jest używana ze względu na złożoność wdrożenia i wysoki koszt w porównaniu z innymi metodami.

Niż niebezpieczna rzęsistkowica u kobiet

Rzęsistkowica jest niebezpieczna z następujących powikłań:

• zapalenie szyjki macicy z rozwojem dysplazji, erozji, polipów,
• powstawanie ropni jajników i jajowodów,
• progresja do przewlekłego endometrium,
• niepłodność na tle aktywnej infekcji.

Ważne jest, aby w porę zidentyfikować i leczyć infekcję, a także aby zapobiec przekazywaniu do młodych dziewcząt.

Rzęsistkowica jest powszechną infekcją przenoszoną drogą płciową. Ale zakres leków na to jest wąski - większość tabletek, świec, w oparciu o metronidizal. Lista jest pokazana w tabeli. Leczenie rzęsistkowicy u kobiet polega na przestrzeganiu następujących zaleceń:

• terapia z partnerem seksualnym
• ograniczenia dotyczące związków intymnych podczas leczenia,
• nie tylko terapia lokalna, ale także ogólnoustrojowa,
• kontrola wyleczenia po 14 dniach, najlepiej z prowokacją,
• partner seksualny musi również kontrolować leczenie.

Tabela - Leki skuteczne w przypadku rzęsistkowicy

Przyczyny rzęsistkowicy u kobiet

Trichomonasazę moczojatową powoduje Trichomonas vaginalis - najprostszy jednokomórkowy organizm, który atakuje uwarstwiony nabłonek płaskonabłonkowy. Optymalne warunki hodowli Trichomonas to wysoka wilgotność, temperatura około 36-37 ° C, kwaśne środowisko o pH 5,9-6,5. U kobiet patogen zazwyczaj pasożytuje na błonie śluzowej pochwy i pochwowej części szyjki macicy, w kanałach gruczołów Bartholina, w kanale cewki moczowej, pasażach skóry, pęcherzu moczowym. W rzadkich przypadkach Trichomonas powoduje stan zapalny macicy i jej przydatków. Istnieją trzy sposoby zarażenia rzęsistkowicą:

• Seksualne. Najczęściej zakażenie występuje podczas seksu bez zabezpieczenia u partnera, który ma rzęsistkowicę lub jest bezobjawowym nosicielem zakażenia.
• Gospodarstwo domowe. Niezwykle rzadko przenosi się patogen przez zanieczyszczone produkty do pielęgnacji ciała, niesterylne narzędzia medyczne, rękawiczki itp.
• Kontakt. Noworodki mogą zarazić się matką, gdy przechodzą przez zakażony kanał rodny.

Czynniki predysponujące odgrywają ważną rolę w infekcji i szybkim przejawianiu choroby. Ryzyko wystąpienia rzęsistkowicy wzrasta u kobiet, które są nieczytelne w doborze partnerów seksualnych, są nadużywane przez substancje psychoaktywne, uprawiają seks bez zabezpieczenia.

Patologia należy do kategorii wieloogniskowej. Pierwotne ognisko zakaźne zwykle znajduje się na błonie śluzowej pochwy. Mikroorganizm z powierzchni nabłonka szybko przenika przestrzenie międzykomórkowe do tkanki łącznej podśluzówkowej. W obszarze zmiany rozwija się reakcja zapalna, która objawia się klinicznie przez oznaki specyficznego zapalenia pochwy. Hodowanie Trichomonas rozprzestrzenia się w sposób malejący i rosnący na sąsiednie narządy, powodując wtórne zapalenie sutka, zapalenie Bartholina, zapalenie szyjki macicy, zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie jajowodów, zapalenie cewki moczowej, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Częstość występowania Trichomonas zależy od masowości infekcji, stanu odpornościowego pacjenta, stopnia reakcji ochronnej wydzieliny pochwowej, stanu nabłonka, obecności współistniejącej mikroflory.W 89,5% przypadków patogen jest związany z kandydozą i innymi drobnoustrojami, które powodują choroby przenoszone drogą płciową, takie jak gonokoki, chlamydie, ureaplazmy i mykoplazmy.

Klasyfikacja

Klasyfikacja kliniczna rzęsistkowicy u kobiet uwzględnia wiek infekcji, naturę rozwoju choroby i nasilenie obrazu klinicznego. W związku z tym izoluje się świeże (z czasem trwania choroby do 2 miesięcy) i przewlekłą rzęsistkowicę. Specjaliści w dziedzinie ginekologii rozróżniają trzy główne formy świeżej rzęsistkowicy:

• Ostre - z nagłym początkiem i jaskrawymi objawami klinicznymi.
• Podstępny - z mniej ostrymi objawami.
• Torpid - z niewielkimi klinicznymi objawami zakażenia.

Na przejście choroby w fazie przewlekłej wskazuje na obecność objawów przez dwa miesiące lub dłużej. W zależności od występowania powikłań występują następujące typy przewlekłej rzęsistkowicy:

• Nieskomplikowany - Wraz z rozwojem procesu zapalnego w dolnej części układu moczowo-płciowego.
• Skomplikowane - z udziałem wewnętrznych narządów płciowych (macicy i przydatków).

Osobną postacią rzęsistkowicy jest bezobjawowy przewóz, który występuje u prawie jednej trzeciej zakażonych. Zakażenie niektórymi szczepami Trichomonas vaginalis nie towarzyszy wystąpieniu objawów choroby, podczas gdy kobieta pozostaje źródłem infekcji dla partnerów seksualnych. Postać bezobjawowa może się klinicznie objawić, gdy zmienia się stan immunologiczny lub hormonalny gospodarza.

Prognozy i zapobieganie

Prognozy są korzystne. Podczas przepisywania terapeutycznych dawek metronidazolu pacjenci są całkowicie wyleczeni z rzęsistkowicy w 90-95% przypadków, nawet oporne postaci choroby można leczyć nitroimidazolami drugiej generacji. Aby zapobiec infekcji, należy powstrzymać się od kontaktów seksualnych z przypadkowymi partnerami, stosować prezerwatywy, przestrzegać zasad higieny osobistej. Terminowe zgłoszenie się do ginekologa dotyczące pojawienia się charakterystycznych objawów klinicznych po odbyciu stosunku bez zabezpieczenia pozwala rozpocząć terapię na czas i zapobiec rozwojowi poważnych powikłań.

Co to jest rzęsistkowica

Rzęsistkowica jest chorobą zakaźną, której czynnikiem sprawczym są trichomonas pochwy. Ten jednokomórkowy mikroorganizm ma na swojej powierzchni falistą membranę i specjalne wici, które pozwalają aktywnie poruszać się Trichomonas, wnikając w przestrzenie międzykomórkowe.
Należy zauważyć, że Trichomonas jest beztlenowym stworzeniem, które znacznie rozszerza obszar jego dystrybucji.
Dostępne statystyki choroby wskazują, że w ogromnej większości przypadków choroba rozwija się w połączeniu z innymi chorobami, z których najczęściej spotyka się chlamydie i rzeżączkę. W postaci monofizjologii rzęsistkowicę rozpoznaje się tylko w co dziesiątym przypadku.
Współczesne badania pokazują, że rozprzestrzenianie się tej infekcji jest możliwe tylko poprzez kontakty seksualne. I tylko w wyjątkowych przypadkach, przeniesienie choroby jest możliwe dzięki zastosowaniu produktów higienicznych lub choroby nosiciela bielizny. W tym przypadku ryzyko transmisji podczas kontaktu seksualnego przekracza 80 procent. Żadna inna infekcja przenoszona drogą płciową nie ma tak wysokiego współczynnika transmisji.

Wymagania wstępne dla rozwoju rzęsistkowicy

Jednak dla rozwoju rzęsistkowicy w ciele kobiety jest wiele innych warunków wstępnych:

• okres poporodowy, w którym rozszerzanie się mięśni szyjki macicy prowadzi do naturalnego naruszenia ochrony mechanicznej,
• okresy menstruacyjne i miesiączkowe, którym towarzyszą zmiany w kwasowości treści pochwy (w przypadku Trichomonas optymalna kwasowość treści pochwy wynosi 5,5-6,6 pH)
• aborcji, która wywołuje zmiany w organizmie, przyczyniając się do wystąpienia rzęsistkowicy,
• orgazm, podczas którego macica jest podatna na "wchłanianie" patogenu.

Rozpoznanie rzęsistkowicy

Współczesna medycyna proponuje cztery opcje diagnozowania tej choroby:

• kulturę, która jest zalecana przy braku wyraźnych objawów rzęsistkowicy,
• badanie biologii molekularnej, które jest określane jako najbardziej wiarygodna metoda diagnostyczna, która nie wymaga dodatkowego potwierdzenia,
• badanie mikroskopowe leku, barwione jednoprocentowym roztworem błękitu metylenowego. Ta metoda jest najprostsza, ale jednocześnie jej czułość nie przekracza 60 procent,
• badanie mikroskopowe nie wybarwionego leku, który wykazuje najwyższą czułość z jasno wyrażoną postacią zakażenia.

Jednocześnie medycyna progresywna w diagnozowaniu zakażeń narządów płciowych, w tym rzęsistkowicy, kieruje się zasadami najmniejszych kosztów i czasu, nie szkodząc wiarygodności wyników badań.
Zgodnie z tym algorytm diagnozowania infekcji w nowoczesnych klinikach wygląda następująco:

• 1. Badanie ginekologiczne z ogrodzeniem natywnego rozmazu, które, choć nie wykazuje wysokiej czułości, ma zalety taniości i szybkości określania wyniku. Obecność wyniku dodatniego na obecność Trichomonas w tym przypadku jest wystarczająca do ustalenia diagnozy.
• 2. Istniejące oznaki zakażenia rzęsistkowego i negatywny wynik natywnego rozmazu są obietnicami bardziej złożonego testowania antygenów. Podobnie jak w pierwszym przypadku, przy dodatnim teście, zalecane jest leczenie, a za pomocą testu ujemnego - dodatkowe badania.
• 3. Najnowsze badania w tym protokole diagnostycznym to uprawa. Współczesna medycyna uważa ten kompleks procedur za absolutnie wystarczający do zdiagnozowania obecności Trichomonas i nie zaleca dalszych działań, kierując się wspomnianą zasadą racjonalności.

Konsekwencje i powikłania rzęsistkowicy

Niepowodzenie w diagnozowaniu i leczeniu rzęsistkowicy może prowadzić do bardzo poważnych konsekwencji. Rozlewanie choroby na chroniczną rzęsistkowicę i dalszy brak interwencji medycznej często prowadzi do następujących problemów:

• oziębłość i brak orgazmu,
• upośledzenie płodności (stan zapalny macicy i niedrożność jajowodów),
• występowanie złośliwych procesów w szyjce macicy,
• powikłania podczas ciąży, prowokujące porody przedwczesne lub poronienia.

Ponadto wielu naukowców twierdzi, że rzęsistkowica może być pośrednią przyczyną cukrzycy, mastopatii, formacji onkologicznych na żeńskich narządach płciowych i objawach alergicznych, ale nie ma wiarygodnych potwierdzeń laboratoryjnych tych założeń i wymagają one dodatkowych badań.

Rzęsistkowica podczas ciąży

Osobno warto wspomnieć o rzęsistkowicy w okresie noszenia dziecka. Rozpoznanie infekcji podczas ciąży nie jest warunkiem jej zakończenia. Pomimo faktu, że choroba może powodować powikłania w okresie prenatalnym, pacjentom przepisuje się standardowy sposób leczenia. Jedyną zmianą w stosunku do standardowego protokołu jest konieczność wyeliminowania stosowania metronidazolu w pierwszym trymestrze ciąży. Oznacza to, że leczenie rzęsistkowicy należy przeprowadzić nie wcześniej niż w drugim trymestrze.

Istnieją również statystyki, według których w pięciu procentach przypadków rzęsistkowicy u kobiety ciężarnej przekazywane jest jej dziecko. Ale cechy strukturalne nabłonka noworodka są takie, że infekcja w jego ciele przebiega w łagodnej postaci iw większości przypadków jest samoutwardzalna.

Przyczyny rzęsistkowicy u kobiet

• okres menstruacji i po jej zakończeniu (zmienia się kwasowość treści pochwy)
• poronienia (konsekwencje) i porodu (ochrona mechaniczna jest naruszona przez rozszerzenie mięśni szyjki macicy)
• stosunek płciowy (podczas orgazmu Trichomonas "wchłaniany" do macicy)

Biorąc pod uwagę czas trwania choroby i jej objawy, występują trzy rodzaje infekcji układu moczowo-płciowego:

• "Świeża" rzęsistkowica (formy ostre, podostre i oligosymptomatyczne)
• przewlekła rzęsistkowica (z niewielkimi objawami klinicznymi) - choroba trwa 2 miesiące lub dłużej
• nosidło trichomonadalne (przebieg bezobjawowy i wykrywanie trichomonad w błonie pochwy)

Łącznie 10,5% zarażonych osób rozwija tę chorobę jako monofekcję, w innych przypadkach jest ona połączona z rzeżączką, chlamydią, ureaplasmozą i innymi infekcjami. Zjawisko to tłumaczy się tym, że Trichomonas są "naczyniem" dla innych mikroorganizmów (to jest je absorbują). Częstość występowania trichomonosomów osiąga 2 - 41%, co jest związane z ciężkością odporności.

Pierwsze objawy po infekcji

Okres inkubacji choroby wynosi 4-14 dni, to znaczy pierwsze oznaki pojawiają się już po 4-5 dniach po zakażeniu. W przypadku rzęsistkowicy objawy zależą od miejsca infiltracji i rozprzestrzeniania się patogenu. Zazwyczaj infekcja atakuje pochwę, cewkę moczową i szyjkę macicy.

• Znakiem rozpoznawczym tej infekcji jest obfite leucorrha z pochwy.
• Zrzuty są zielonkawe lub żółtawe, pieniste i obfite.
• Ponadto, wydzielina z pochwy z rzęsistkowicą ma nieprzyjemny zapach, a po podłączeniu gardnerella zapach staje się rybisty (patrz wypływ z zapachem ryb).
• Często choroba łączy się z dyspareunią (ból podczas stosunku).
• Wraz z przenikaniem patogenu do cewki moczowej pojawiają się zaburzenia moczowe (skurcze, ból, pieczenie podczas oddawania moczu), częste poprzetywanie oddawania moczu, co wskazuje na rozwój zapalenia cewki moczowej (patrz zapalenie cewki moczowej u kobiet: objawy i leczenie).
• Ponadto wszyscy bez wyjątku pacjenci skarżą się na świąd i pieczenie w pochwie. zaczerwienienie i obrzęk sromu
• Rzadko, ale czasami kobiety skarżą się na ból w dolnej części brzucha.

Podczas badania pochwy występuje przekrwiona błona śluzowa pochwy, pokryta obfitą "pianką" (zapalenie sromu i pochwy), szyjka macicy jest zmiękczona i łatwo krwawi w kontakcie z lustrami (zapalenie szyjki macicy). Ponadto, wchodząc na skórę krocza i przyśrodkowej powierzchni ud, białe błony pochwy powodują jego podrażnienie i owrzodzenie, które objawia się różną wielkością ran i otarć. W przypadku rzęsistkowicy zapalenie szyjki macicy charakteryzuje się konkluzją kolposkopową - "szyjkami truskawek". Szyjka macicy ze zwiększoną wizualizacją z licznymi krwotokami policzkowymi (kapilarnymi).

Oznaki przewlekłej rzęsistkowicy

Przewlekła rzęsistkowica jest wynikiem albo zignorowania choroby, albo przejścia postaci ostrej do przewlekłej, jeżeli leczenie rzęsistkowicy u kobiety i / lub jej partnera seksualnego nie zostało przeprowadzone. W przewlekłym stadium rzęsistkowicy charakterystyczny jest czas trwania przebiegu i okresowe zaostrzenia.

• nieprzestrzeganie zasad higieny intymnej
• menstruacja
• stosunek seksualny
• używanie alkoholu
• obniżona odporność (częste choroby, hipotermia)
• niedoczynność jajników i inne czynniki

Poza zaostrzenie rzęsistkowicy występuje z łagodnymi objawami. Pacjenci skarżą się na zwiększenie objętości białych pochwy, niewielki dyskomfort w pochwie, szczególnie podczas stosunku płciowego. Zaostrzenie choroby jest podobne do klinicznych objawów ostrej rzęsistkowicy.

Co to jest niebezpieczna rzęsistkowica?

Przewlekła rzęsistkowica może prowadzić do następujących konsekwencji:

• niepłodność kobieca - przewlekłe stany zapalne macicy (objawy, leczenie), niedrożność jajowodów (leczenie)
• zaburzenia seksualne (oziębłość, anorgazmia)
• powikłania ciąży (poronienie, przedwczesne porody, przedwczesne pęknięcie wody, zapalenie błon płodowych, poród przedwczesny i śmierć płodu)
• złośliwy proces w szyjce macicy (patrz objawy raka szyjki macicy).

Do tej pory naukowcy prowadzą badania i twierdzą, że Trichomonas może przyczynić się do pojawienia się chorób takich jak cukrzyca, objawy alergiczne, mastopatia i onkologia żeńskich narządów płciowych.

Środki zapobiegawcze

Zapobieganie rzęsistkowicy, podobnie jak wszystkie infekcje układu moczowo-płciowego, jest następujące:

• mając jednego stałego partnera
• zaufanie partnera seksualnego
• stosowanie barierowych środków antykoncepcyjnych (prezerwatyw)
• przestrzeganie zasad higieny intymnej (nie korzystaj z czyjejś bielizny, ręczników)
• przejście regularnego (co najmniej dwa razy w roku) miodu. inspekcja.

W przypadku przypadkowego, niezabezpieczonego stosunku płciowego, takie leki jak miramistin, Betadine mogą być stosowane jako zapobiegawcze zapobieganie infekcjom, zmniejszają ryzyko zakażenia o 70%, jeśli zewnętrzne narządy płciowe i pochwa są leczone w ciągu 1-2 godzin po stosunku.

• Aby to zrobić, wstrzyknąć do pochwy 5 ml Miramistin (nie więcej) lub Betadine (z dodatkiem urologicznym) lub wykonać douching ze słabym roztworem nadmanganianu potasu (dobrze rozpuszczonego, aby uniknąć poparzeń). Zewnętrzne genitalia powinny być leczone antyseptycznie - chlorheksydyną, miramistinem. Takie procedury mogą być wykonywane tylko w skrajnych przypadkach, jako środek nadzwyczajny, aby ich nie nadużywać, ponieważ nie jest to sposób ochrony przed chorobami przenoszonymi drogą płciową.

Częste pytania pacjentów:

• Czy uporczywa odporność występuje u osób, które miały rzęsistkowicę?

Nie, możesz wielokrotnie uzyskać Trichomonas.

• Dlaczego alkohol nie jest dozwolony podczas leczenia?

Leki Protivotrihomonadnye mają działanie antabus (antabus stosowany w kodowaniu z alkoholizmu) i powodują nudności i wymioty na tle alkoholu.

• Jeśli w leczeniu rzęsistkowicy, oprócz tabletek doustnych, przepisuje się czopki dopochwowe, jak je stosować podczas miesiączki?

Jeśli menstruacja zacznie się wkrótce lub już się rozpoczęła, zaleca się odroczenie leczenia aż do zakończenia leczenia, a tabletki i podawanie czopków należy przyjmować tylko razem i bez krwawienia.

• Czy można leczyć rzęsistkowicę podczas ciąży lub czy lepiej jest przerwać ciążę?

W czasie ciąży należy leczyć rzęsistkowicę. Lekarz przepisze odpowiednią terapię w zależności od trymestru. Przerwij, jeśli jest to pożądane, nie ma potrzeby.

• Trichomonady znaleziono w moich rozmazach, a analizy mojego partnera seksualnego są normalne i nie ma żadnych skarg. Czy nadal powinien być traktowany?

Niezależnie od skarg i / lub testów, leczenie jest wskazane dla obu partnerów seksualnych.

4 komentarze

W odległych czasach sowieckich, kiedy nie wiedzieli nic o wirusowym zapaleniu wątroby typu C, zakażeniu HIV, a problem homoseksualnego przenoszenia infekcji narządów płciowych nie był nawet omawiany przez ekspertów, istniały trzy choroby przenoszone drogą płciową. Miejsce honorowe zajmowało oczywiście kiłę. Na drugim miejscu była rzeżączka. Zamknięto rzęsistkowicę "trójki górnej". Choroba ta była znana ogółowi społeczeństwa, który mówił o procesie infekcji jedynie jako "łapiąc trishki". Tak, była też czwarta choroba - łagodny chancr, ale była rzadka.

W naszych czasach sytuacja się zmieniła: rzęsistkowica jest prawie liderem wśród innych chorób przenoszonych drogą płciową. Maksymalny szczyt zachorowań wystąpił w 1995 r .: wtedy jedna osoba na trzysta zapadała na choroby w ciągu roku. Wtedy sytuacja zaczęła się poprawiać, a teraz jeden rok z tysiąca zachoruje. Czym jest ta choroba i dlaczego jest tak "popularna" wśród ludzi?

Sposoby transmisji

Choroba jest prawie zawsze przenoszona drogą płciową, a prawdopodobieństwo zakażenia jest wysokie, zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet. Zanieczyszczenie gospodarstwa domowego jest rzadko możliwe (na przykład przez wspólny ręcznik zanieczyszczony grudkami śluzu i ropy u pacjentów, bielizna, a te kostki nie wyschły).

Bardzo rzadko zdarza się, że zarazić się pływaniem w jednej kąpieli chorej i zdrowej kobiety, a woda musi być lekko zasadowa, aby pasożyty nie umierały. Ale ponieważ wspólne kąpanie się nagich kobiet w wodzie mineralnej jest rzadkie samo w sobie, ten mechanizm infekcji można pominąć.

Może wystąpić infekcja noworodków, które ulegają zakażeniu przez kanał rodny chorej matki. Ale ryzyko to jest niewielkie - około 10% przypadków.

Dlaczego trichomony są tak wytrwałe?

Przyczyny szerokiego rozprzestrzeniania się rzęsistkowicy wynikają również z faktu, że rzadko można znaleźć jasne i oczywiste formy. Znacznie częściej, w tym u kobiet, wykrywany jest przebieg, objawy zwiotczałe i niejednoznaczne, a nawet całkowicie bezobjawowy przewóz. Wynika to ze znacznego spadku odporności i obecności chorób przewlekłych wśród ogólnej populacji.

Ale być może najbardziej nieprzyjemne jest to, że Trichomonas mogą wchłonąć same mikroorganizmy (które są znacznie mniejsze niż najprostsze), utrzymać je przy życiu i chronić je przed działaniem antybiotyków. Mogą to być gonococci, ureaplasma, mykoplazm i inne patogeny. Co więcej, patogenne mikroorganizmy znajdują się wewnątrz pierwotniaków: na przykład mnożą się tam gonokoki, a następnie swobodnie wychodzą na zewnątrz! Słusznie, Trichomonas można nazwać "inkubatorem" infekcji.

Dlatego mieszane zakażenie (na przykład rzęsistkowica + rzeżączka) jest znacznie trudniejsze do wyleczenia niż te dwie choroby osobno. W takim przypadku najpierw trzeba wyleczyć rzęsistkowicę, a następnie podjąć drugą infekcję. Jedyne, czego nie powinno się robić, to pozostawić leczenie rzęsistkowicy na "później".

Dodatkowy czynnik "witalności" można nazwać wytwarzaniem specyficznych antygenów przez najprostsze, które "paraliżują" przeciwciała naszego ciała. W rezultacie nie ma silnej odpowiedzi immunologicznej, co oznacza, że ​​rozwój odporności na tę chorobę jest niemożliwy.

Objawy rzęsistkowicy u kobiet

Charakterystyczne objawy i objawy choroby

Trichomony nie "świecą oryginalnością": nie ma specjalnych objawów charakterystycznych tylko dla nich, tak jak nie ma specyficznych zmian w dotkniętych tkankach. Objawy rzęsistkowicy u kobiet obejmują zmiany narządów, czasem patogeny znajdują się w błonie odbytnicy. Pomimo faktu, że pierwotniaki nie są usuwane z dala od pożywki, czasami (za pomocą wrzenia) mogą być przenoszone do moczowodów, a nawet do miedniczek nerkowych.

Jeśli chodzi o narządy płciowe, choroba może również rozprzestrzeniać się do jajników, a nawet do otrzewnej miednicy, ale jest to bardzo rzadkie. Zwykle nie penetrują dalej niż wewnętrzne gardło szyjki macicy.

Pierwsze oznaki i objawy rzęsistkowicy u kobiet najczęściej manifestują się zapaleniem pochwy. Jeśli przepływ się zamanifestuje, wówczas występują ciężkie wyładowania, często zielonkawe lub żółtawe, które mogą pienić się. Zawartość pochwy jest dalej zakwaszana, a wydzielina może ulec erozji. Istnieje zapalenie sromu. W niektórych przypadkach wyładowanie, opadanie na wewnętrzne uda, może wywoływać objawy kontaktowe- go zapalenia skóry. Kobiety martwią się swędzeniem i pieczeniem.

Dzięki subklinicznemu kursowi nie ma tak jasnego obrazu, ale małe wyładowanie i swędzenie będą niepokojące. Podczas badania możliwe jest wykrycie "struktury truskawkowej" szyjki macicy i pochwy z kroplami krwotoków. Objaw ten jest bardzo charakterystyczny dla rzęsistkowicy, ale obserwuje się go tylko u 2% kobiet.

Zapalenie cewki moczowej u kobiet jest w stanie wykazać częste oddawanie moczu, swędzenie i ból.W niektórych przypadkach występuje zapalenie szyjki macicy - zapalenie szyjki macicy, ale klasyczne objawy zapalenia szyjki macicy z wydzielinami są rzadkie, ponieważ nabłonek ma inną strukturę i jest mniej podatny na patogeny.

To "obfite jedzenie" prowadzi do zwiększenia częstości występowania dziewcząt. Obecnie, z powodu wczesnego nabywania doświadczenia seksualnego, infekcja może nastąpić poprzez kontakt seksualny i zachowanie dziewictwa. Wystarczająco dużo genitaliów kontaktowych.

W tym wieku obserwuje się ostry przebieg, obfitą wydzielinę, pieczenie i swędzenie. Błona śluzowa pochwy ma obrzęk i jest jaskrawo przekrwiona, ale (jak w innych przypadkach) rozprzestrzenianie się infekcji jest zwykle ograniczone przez poziom macicy szyjki macicy.

Schematy leczenia i leki

Leczenie ostrego zapalenia jest łatwiejsze niż leczenie przewlekłej rzęsistkowicy, zwłaszcza z usuniętym obrazem klinicznym. Jednak niezależnie od postaci choroby konieczne jest równoczesne leczenie małżonków lub partnerów seksualnych, nawet jeśli jeden z nich jest "ujemny" w testach.

Podobnie jak w przypadku rzeżączki Trichomones, będąc "rozpieszczonymi" stworzeniami, umierają w przypadku pojedynczego wstrzyknięcia ornidazolu, tinidazolu, metronidazolu (oczywiście jednego z powyższych). W takim przypadku, jeśli proces powtarza się lub jest skomplikowany przez florę bakteryjną, dawka jest zwiększona, a leki są przyjmowane w ciągu tygodnia. "Zastrzyków" z rzęsistkowicą nie można umieścić.

Leczenie rzęsistkowicy u kobiet o obniżonej odporności nie ogranicza się do doustnych leków, można dodać czopki z immunomodulatorami, które można podawać doodbytniczo. Ponadto istnieje możliwość i konieczność wprowadzenia świecy dopochwowej, która zawiera metronidazol i podobne leki w celu zwiększenia efektu.

• Oczywiście po leczeniu konieczna jest korekta dysbiozy jelitowej, która powstanie w wyniku leczenia.

Tylko kobieta, która powtarzała różne wyniki badania przez 2-3 miesiące była ujemna, można uznać za wyleczoną.

Obejrzyj wideo: Centrum Zdrowia Gołębi - Choroby gołębi - trichomonadoza (Listopad 2024).